شماره ابلاغ 10130/ت122
شماره انتشار 12884
تاریخ ابلاغ 1368/02/25
تاریخ روزنامه رسمی 1368/03/01
هیات وزیران در جلسه مورخ 1368/02/13 بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانههای امور اقتصادی و دارایی، صنایع، صنایع سنگین، معادن و فلزات، بازرگانی آییننامه نصاب هزینه سفر فوقالعاده مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان به خارج از ایران موضوع بند «ب» جز 2 ماده 148 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1366/12/03 را به شرح زیر تصویب نمودند:
آییننامه اجرایی هزینه سفر فوقالعاده مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان به خارج از ایران موضوع بند «ب» جز 2 ماده 148 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1366/12/03
ماده 1- نصابهای تعیین شده در این آییننامه در صورتی که مستند به مدارک باشد تا حدودی تعیین گردیده است برای تشخیص مالیات مودیانی که درآمد مشمول مالیات آنها از طریق رسیدگی به دفاتر قانونی تعیین میگردد قابل قبول خواهد بود و مازاد بر آن در محاسبه درآمد مشمول مالیات قابل پذیرش نیست.
ماده 2- نصاب هزینه سفر و فوقالعاده مسافرت به شرح زیر تعیین میگردد:
-1هزینه مسافرت مدیران و بازرسان و کارکنان اشخاص حقوقی به خارج از ایران که به منظور حوایج مربوط به موسسه باشد تا حدود ذیل قبال پذیرش خواهد بود.
الف- هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان شرکتهای تولیدی جمعا در هر سال حداکثر چهار ماه به قرار روزی چهل میلیون (40,000,000) ریال.
ب- هزینه اقامت مدیران و بازرسان و کارکنان سایر شرکت ها و اشخاص حقوقی جمعا در هر سال حداکثر دو ماه به قرار روزی چهل میلیون (40,000,000) ریال.
-2هزینه مسافرت اشخاص حقیقی به خارج از ایران به منظور رفع حوایج شغلی جمعا در هر سال حداکثر یکماه به قرار روزی چهل میلیون (40,000,000) ریال.
تبصره 1- نسبت به شرکتهای تولیدی علاوه بر چهار ماه مذکور در جز «الف» بند یک ماده 2 این آییننامه، جمعا در هر سال حداکثر دو ماه دیگر به قرار روزی چهل میلیون (40,000,000) ریال[1] نیز بابت آموزش به عنوان هزینه اقامت پذیرفته خواهد شد.
تبصره 2- هزینههای مذکور در ماده 2 و تبصره 1 فوق شامل هزینه پذیرایی در خارج از ایران نیز میباشد و علاوه بر این مبالغ هزینه دیگری به عنوان هزینه پذیرایی پذیرفته نخواهد شد.
تبصره 3- هزینه ایاب و ذهاب با وسیله نقلیه هوایی، زمینی و دریایی و هزینههای مربوط به خروج از مرز و عوارض ها اضافه بر هزینه اقامت در خارج که به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.
تبصره 4- وجوهی که بابت تامین ارز علاوه بر نرخ رسمی طبق مقررات بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران پرداخت شود اضافه بر هزینه اقامت در خارج که به شرح فوق تعیین شده است نیز قابل پذیرش است.
ماده 3- خارج از مبالغ مذکور هزینه دیگری به عنوان فوقالعاده مسافرت در خارج از کشور در تشخیص درآمد مشمول مالیات قابل قبول نخواهد بود.[2]
نخستوزیر
میرحسین موسوی
[1]. به موجب تصویبنامه شماره /173801ت61907هـ مورخ 1402/09/22 هیات محترم وزیران، ارقام مذکور در جز (الف) و (ب) بند (1) و بند (2) و تبصره یک ماده (2) ا این تصویبنامه، به مبلغ چهل میلیون (40,000,000) ریال افزایش یافت. تصویر تصویبنامه مذکور طی بخشنامه شماره 210/18795/ص مورخ 1402/10/10 معاون حقوقی و فنی مالیاتی سازمان امور مالیاتی کشور، ارسال شده است.
[2]. به موجب بند 2 تصویبنامه شماره 27536/ت18895هـ مورخ 1377/05/03 هیات محترم وزیران، تبصره (4) ماده (2) حذف شد.