مورخ: 1380/04/10
شماره: 260
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی - جلسه 260
مرجع تصویب : ???
شماره ویژه نامه : - سال صفر شماره 0

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی - جلسه 260

بسم الله الرحمن الرحیم
جلسه دویست و شصتم(260) 12 مـهـر مـاه 1385 هجری شمسی 10 رمضان المبارک 1427 هجری قمری
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی


دوره هفتم ـ اجلاسیه سوم
1386 ـ 1385


فهرست مندرجات:

1 ـ اعلام رسمیت و دستور جلسه.
2 ـ تلاوت آیاتی ازکلام الله مجید.
3 ـ ناطقین قبـل از دستور آقایان: کیانوش صادق دقیقی، حمید سعادت، حسن سبحانی و محمدناصر توسلی زاده.
4ـ بیانات ریاست محترم مجلس شورای اسلامی بمناسبت سالروز وفات حضرت خدیجه (سلام الله علی ها)، نظام هماهنگ پرداخت، هفته نیروی انتظامی و سالروز شهادت آیت الله صدوقی.
5 ـ تذکرات نمایندگان مـردم در مجلس شورای اسلامی به مسوولان اجرایی کشور.
6 ـ تصویب لایحه یک فوریتی اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و قانون بودجه سال 1385 کل کشور بمنظور اختصاص (2) درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت خام و گاز طبیعی به استان‌های نفت خیز و گازخیز و شهرستان‌های محروم کشور.
7 ـ استرداد سوال آقای بهمن محمدیاری نماینده محترم تالش از آقای فتاح وزیر محترم نیرو.
8 ـ رد طرح یک فوریتی الحاق یک تبصره به ماده (168) آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی.
9 ـ استرداد یک فقره سوال و یک فقره طرح.
10 ـ اعلام تقاضای رسیدگی طبق اصل (85) قانون اساسی.
11 ـ قرایت نامه جمعی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی به ریاست محترم جمهوری درخصوص مشکلات صنایع نساجی و پوشاک کشور.
12 ـ قرایت اسامی غایبین و تاخیرکنندگان.
13 ـ اعلام ختم جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده.

«جلسه ساعت هشت و بیست و چهار دقیقه به ریاست آقای غلامعلی حدادعادل رسمیت یافت»

اداره تدوین مذاکرات مجلس شورای اسلامی


1 ـ اعلام رسمیت و دستور جلسه
رییس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با حضور 196 نفر جلسه رسمی است ، دستور جلسه را قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دستور جلسه دویست و شصتم روز چهارشنبه دوازدهم مهرماه 1385 هجری شمسی مطابق با دهم رمضان 1427 هجری قمری:
1 ـ ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات در مورد رد لایحه یک فوریتی اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و قانون بودجه سا ل 1385 کل کشور بمنظور اختصاص (2) درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت خام و گاز طبیعی به استان‌های نفت خیز و گازخیز و شهرستان‌های محروم کشور.
2 ـ بررسی طرح یک فوریتی الحاق یک تبصره به ماده (168) آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی.
3 ـ گزارش کمیسیون اجتماعی در مورد لایحه استفساریه تبصره (4) ماده واحده قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل.
4 ـ گزارش شور دوم کمیسیون فرهنگی در مورد طرح ساماندهی مد و لباس.
5 ـ سوال آقای بهمن محمدیاری نماینده محترم تالش، رضوانشهر و ماسال از وزیر محترم نیرو.

2 ـ تلاوت آیاتی ازکلام الله مجید
رییس ـ تلاوت کلام الله مجید را آغاز بفرمایید.
(آیات 17 ـ 13 از سوره مبارکه «غافر» توسط قاری محترم آقای محمد عباسی تلاوت گردید)

اعوذبالله من الشیطان الرجیم ـ بسم الله الرحمن الرحیم
هو الذی یریکم آیاته و ینزل لکم من السما رزقا و ما یتذکر الا من ینیب* فادعوا الله مخلصین له الدین و لو کره الکافرون * رفیع الدرجات ذو العرش یلقی الروح من امره على من یشا من عباده لینذر یوم التلاق * یوم هم بارزون لا یخفى على الله منهم شی لمن الملک الیوم لله الواحد القهار * الیوم تجزى کل نفس بما کسبت لا ظلم الیوم ان الله سریع الحساب *
(صدق الله العلی العظیم ـ حضار صلوات فرستادند)

رییس ـ از قاری محترم آقای عباسی تشکر می کنیم.

3 ـ ناطقین قبل از دستور آقایان: کیانوش صادق دقیقی، حمید سعادت، حسن سبحانی و محمدناصر توسلی زاده
رییس ـ ناطقین قبل از دستور را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ناطقین قبل از دستور جلسه امروز عبارتند از:
ـ آقای کیانوش صادق دقیقی نماینده محترم آستانه اشرفیه.
ـ آقای حمید سعادت نماینده محترم نجف آباد، تیران و کرون.
(که هر کدام ده دقیقه وقت دارند)
ـ آقای حسن سبحانی نماینده محترم دامغان.
ـ آقای محمدناصر توسلی زاده نماینده محترم تربت حیدریه.
(که هر کدام پنج دقیقه وقت دارند)
آقای صادق دقیقی بفرمایید.
کیانوش صادق دقیقی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا به امید تو، یاعلی مدد! با آرزوی قبولی طاعات و عبادات در ماه نزول قرآن و ضیافت الله برای ملت ایران و شما همکاران عزیز.
با سلام و درود به ارواح طیبه شهدا، امام شهدا، مقام معظم رهبری، هفته نیروی انتظامی را به سبزپوشان این نیرو تبریک عرض می کنم و از کلیه فرماندهان، مدیران، افسران، درجه داران و سربازان این نیرو در اقصی نقاط کشور که در جهت استقرار امنیت و حاکمیت قانون بصورت شبانه روزی در حال انجام وظیفه می‌باشند تشکر می کنـم.
عزیزان، سروران! در برهه ای بسیار مهم و تاریخی کشورمان بسر می بریم در شرایطی که با اتکال به ذات پروردگار بزرگ به نیروی سرشار از انرژی جوانان عزیز کشورمان مرزهای دانش و تکنولوژی در همه عرصه ها به تسخیر درآمده است و هر روز شاهد اخبار جدیدی در این زمینه هستیم. استکبار جهانی درصدد محدودیت‌های هرچه بیشتر برای مردم فهیم و با فرهنگ کشورمان برآمده است و در این برهه از زمان بهترین و کارآمدترین کار ممکن، وحدت و انسجام دینی و ملی حول محور ولایت در عمل و نه فقط در حرف می‌باشد. رمز بقا و جاودانگی و پیشرفت و توسعه هرکشوری در گرو وحدت و همدلی نیروهای آن کشور است. دعواهای سیاسی و جناحی در این برهه از زمان هیچ سودی برای جامعه ندارد و ورود به آن جز هدر دادن نیرو و امکانات کشور بهره ای را عاید ملت نخواهد کرد.
این روزها از هر گوشه و کناری ناقوس تفرقه نواخته می‌شود و سعی در تخریب شخصیت های برجسته نظام می‌شود، کسانیکه قبل و چه پس از پیروزی انقلاب بعنوان استوانه انقلاب و یار و یاور امام و رهبری بودند. لذا برای شکوفایی هرچه بیشتر کشورمان بیاد داشته باشیم که «و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا». امروز پاشنه آشیل نظام جمهوری اسلامی، معضل بیکاری است که متاسفانه خیلی آنرا جدی نگرفته ایم. با نرخ رشد بالای بدون برنامه مشخص امروزه دچار این مشکل شده ایم. امروز جوانترین جمعیت دنیا را داریم که خود می‌تواند نقطه عطفی برای کشور باشد اما اگر نجنبیم جمعیت پیر، بیکار، بیمار و سرخورده خواهیم داشت. بیکاری معضلی است که گریبانگیر همه همکاران در حوزه‌های انتخابیه شان می‌باشد. بسیار جدی و خطرناک است. خیل عظیم فارغ‌التحصیلان دانشگاهی جویای کار، زمینه و بستر مساعدی برای آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی است، بواقع امنیت ملی را مورد هجمه قرار داده است.
سن ازدواج بالا رفته و نرخ طلاق افزایش یافته، کانون گرم خانواده ها متزلزل می نمایاند. باتوجه به اینکه خداوند در این نقطه از خاک جهان که ایرانش می نامیم، عطیه های الهی، انعام خداوندی و کلکسیون منابع زیرزمینی را دراختیارمان قرار داده بنظر می‌رسد با مدیریت و تدبیر صحیح این عفریته شوم و معضل بیکاری از جامعه مان رخت بربندد. مثلا درمورد گردشگری، با شعار صنعت گردشگری رونق نمی گیرد، با تعویض مدیریت مشکل حل نخواهد شـد.
ما تعریف درستی از توریسم و صنعت گردشگری نداریم فرهنگ صحیح برخورد با توریست و گردشگر را نداریم، امروزه دنیا به این صنعت نگاه ویژه‌ای دارد باتوجه به اینکه کشورمان از نظر منابع تاریخی، طبیعی، اقلیمی و غیره در ردیف بسیار خوبی قرار دارد.
از نظر درآمدی در رده بسیار بدی می باشیم باتوجه به آن قضیه ای که منابع توریستی بسیار بالایی داریم. گردشگر خارجی برای ورود به کشورمان احساس امنیت نمی کند. با برخوردهای دوگانه مشکل قابل حل نخواهد بود. با وجود اینکه در آن واحد چهار فصل سال را در کشورمان داریم می‌توان از برکات آن بهره برد و بسیاری را در این صنعت جذب کرد و اشتغال ایجاد کرد. در انجام پروژه‌های زودبازده از مجریان طرح ها حمایت کرد و از بوروکراسی دست و پاگیر اداری و بانکی جلوگیری نمود. همه می‌دانیم که بانک ها مصوبه‌های مجلس را تمکین نمی کنند.
معضل دیگر گرانی است. این مساله کمر مردم را خم نموده است، مردم در تهیه قوت لایموت درمانده اند طوری که مقام معظم رهبری نیز دراین خصوص به دولت دستور پیگیری و حل معضل را تاکید فرموده اند.
مردم از اقصی نقاط ایران برای تفریح به استان‌های شمالی کشور تشریف می‌آورند، تراکم جمعیت در این نقاط زیاد است. گیلان به تن هایی شاید پرتراکم ترین جمعیت کشور را در مقایسه مساحت خود داراست با این وضعیت درفصول و مواقع خاصی چند برابر جمعیت خود را میهمان دارد. اما با همان امکانات و جمعیت خود یعنی امکانات رفاهی، بیمارستانی، جاده‌ای تغییری نمی کند. گیلان به همین دلیل ازدیاد جمعیت فرد و خودروها بالاترین نرخ تصادفات را دارد. بیمارستان‌های آن به چند استان همجوار هم سرویس می‌دهند و در مسیر ترانزیت جاده‌ای نیز قرار دارند. استان گیلان با تن پوشی از سبزینه فریبنده و ظاهری دلربا با محرومیت‌های بسیار و نرخ رشد بیکاری در استان بسیار بالاست. هزینه ایجاد یک شغل با توجه به کمبود زمین و گرانی آن بسیار بالاتر از نقاط دیگر ایران است، به دلایل ظاهر و فریبنده، نگاه عمرانی به استان از مرکز نیز تاکنون مطلوب نبوده است. ازجمله انتظار تقریبا بعد از عید نوروز به سفر ریاست جمهوری شان که بیاید و بلکه مشکلی از مشکلات و محرومیت از چهره استان رخت رحیل بپوشاند. آوخ! که این نیز تاکنون محقق نشد. باز جز آخرین استان‌ها و مردم چشم به راه میهمان خود که رییس جمهورشان که چه موقع بیاید و سوغات سفر آورد! آیا بودجه‌ای باقی مانده باشد و وقت هزینه این بودجه باقی بماند.
تذکر از شیخ اجل سعدی شیراز؛
تفرج کنـان در هـوی و هـوس
گذشتیم برخاک بسیار کس
کسانی که از ما به غیب اندرند
بیـایند و برخاک ما بگـذرند
معضل دیگر، تصادفات شهری و جاده‌ای که اشاره‌ای می کنم باتوجه به گزارش وزیر محترم کشور در روز قبل بصورت موجز اشاره خواهم داشت. صرفا جهت بصدا درآوردن زنگ خطر و رینگ تنبه به گزارش اصلی، نطقی دیگر:
روزانه (19) میلیون و (600) هزار نفر، سفر به مسافت حداقل (100) کیلومتر در جاده‌های اصلی، فرعی، آزادراه ها. (رییس ـ ببخشید آقای صادق دقیقی! آقای سبحانی نیا! بفرمایید خدمتتان باشیم. بفرمایید جای خودتان، بقیه دوستانتان آنجا هستند، بفرمایید ادامه بدهید) بزرگراه ها بالغ بر (65) میلیون سفر شهری در کشور. تعداد خودروهای کل کشور (7) میلیون دستگاه اتومبیل و بالغ بر (7) میلیون دستگاه موتورسیلکت (جمعا 14 میلیون) و بطور مقایسه ای (1) میلیون موتور سیکلت و (1) میلیون اتومبیل (جمعا 2 میلیون) افزایش نسبت به سال قبل واین افزایش رشد (17) درصدی. هر ساله در جهان بیش از (1) میلیون نفر کشته و (50) میلیون مجروح در اثر تصادفات جاده‌ای داریم. تعداد کشته ها در خاورمیانه سه برابر حد معمول سایر کشورهاست. تصادفات ششمین عامل مرگ و میر در جهان است و در کشور ما دومین عامل مرگ و میر. جمعیت ایران یکصدم جمعیت دنیاست ولی مرگ و میر ناشی از تصادفات، یک چهلم آن.
تعداد کشته ها در سال 84 باتوجه به کاهش درصدی که صورت گرفت، (27) هزار و (746) نفر و مجروحین (274) هزار و (257) نفر بوده است. بطور متوسط در پنجساله اخیر هر ساله در اثر وقوع تصادف تعداد (23) هزار و (39) نفر کشته داشته ایم یعنی تقریبا یک شهر پرجمعیت را کشته داشته ایم! سفر با خودرو در ایران، (7) برابر کشورهای توسعه‌یافته است. عوامل اصلی بروز حوادث رانندگی و مرگ و میر این ها هستند: انسان ـ راه ـ وسیله نقلیه که در ایران نقش انسان (60) تا (70) درصد.
راه در کشورمان، (20) تا (25) درصد.
وسیله نقلیه (10) درصد.
یعنی اینگونه نیست که ماشین‌های ما مشکل دارند و تصادف بلکه فرهنگ سازی باید کرد.
وضعیت امداد و نجات، در سال 83 یعنی انتقال مجروحین توسط اورژانس و هلال احمر تن ها (14) درصد و (86) درصد توسط افراد شخصی و غیرمتخصص که با تقویت های صورت گرفته طی سال‌های 85 ـ 84 این درصدها تازه به (30) درصد توسط متخصصین و (70) درصد توسط افراد شخصی و وانت ها. در (170) هزار کیلومتر راه اصلی، فرعی، روستایی تن ها (18) هزار کیلومتر پلیس امکان کنترل را داراست. ابزار کنترل، تخلف در جاده ها و در شهرها برای پلیس فراهم نشده است. در (1015) شهر کشور، راهور فقط در (317) شهر حضور دارد. در (50) درصد این آماری که عرض کردم در شهرها که پلیس حضور دارد تازه این در راه‌های اصلی و در شهرها می‌باشد.
راهکارها؛ با تخصیص (5) هزار نفر نیرو، (2) هزار دستگاه خودروی مناسب، پاداش کاهش کشته ها برای عزیزان، جلب همکاری مردم، تهیه طرح جامع ایمنی ترافیک براساس برنامه پنجساله چهارم توسعه کشور با مشارکت همه سازمان‌های مسوول و بازنگری در برنامه‌های قبلی می‌توان تا حدودی مشکل را مرتفع داشت.
در خاتمه مشکلات استان؛ به وزیر محترم راه درخصوص عملیاتی نمودن تعریض راه حسن رود ـ چمخاله، تسریع در انجام تعریض راه آستانه و بندرکیاشهر باتوجه به تصادفات بالای آن. (رییس ـ آقای صادق دقیقی! وقت جناب عالی چند ثانیه ای است که تمام شده) تعریض راه رودبنه به ساحل.
به وزیر محترم نیرو جهت لایروبی رودخانه ها از جمله لایروبی وگارود، حل مشکل چهارده رود قبل از شروع کشت.
به ریاست محترم جمعیت هلال احمر درخصوص اردوگاه کشوری چاف و بندرانزلی (ساماندهی آن‌ها)
به وزیر محترم کشاورزی درخصوص جلوگیری از برخورد نامناسب نیروهای حراست دریا با صیادان.
به وزیر محترم کشور درخصوص ارتقا بخش بندر کیاشهر به شهرستان.
به استانداری محترم درخصوص تسریع در احداث پل سلیم چاف. والسلام
منشی (قربانی) ـ آقای سعادت بفرمایید.
حمید سعادت ـ بسم الله الرحمن الرحیم
رمضان ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه آزمایش و تمحیص، ماه قیام، ماه خودسازی، ماه نزول برکات و بهار قرآن بر همگان مبارک باد. توفیق بهره مندی از فرصت‌های این ماه را برای همکاران از خداوند خواهانم. دهم رمضان سالروز به سوگ نشستن پیامبر اکرم در ماتم از دست دادن بانوی مکرم اسلام حضرت خدیجه کبری در سال اندوه ها بر مسلمانان جهان تسلیت باد.
هفته نیروی انتظامی را به سبزپوشان این نیرو در دورترین نقاط کشور تبریک گفته، توفیق آن‌ها را در انجام ماموریت‌های ذاتی و محوله خواستارم. یاد و نام شهدای جنگ تحمیلی و هشت سال دفاع مقدس بویژه شهدای حوزه انتخابیه ام، نجف آباد، تیران و کرون را گرامی می‌دارم. به روان پاک همه آن‌ها از جمله شهید حجت‌الاسلام والمسلمین محمد منتظری نماینده دور اول نجف آباد و شهید خط شکن جبهه ها سردار کاظمی و سردار یزدانی و به روح پرفتوح امام شهدا حضرت امام خمینی درود بی پایان می فرستم. (حضار صلوات فرستادند)
مردم فهیم و ایثارگر خطه علم و ایثار بارها مراتب ارادتمندی و وفاداری خود را به نظام اسلامی و رهبری آن و مسوولین نظام ابراز و اظهار داشته اند. آمار شهدا، جانبازان، آزادگان و خانواده معزز ایثارگران آن که به تن هایی بیش از آمار ایثارگران سه استان کشور می‌باشد، خود شاهد بر این مدعاست.
حوزه انتخابیه ام از جمله شهرهای نجف آباد، تیران، کهریزسنگ، گلدشت، رضوانشهر، عسکران، دهق و علویجه از بسیاری از شاخص‌های توسعه براساس اهداف کمی برنامه چهارم فاصله زیاد و معنا داری دارد. شاخص‌های تراکم راه روستایی، سرانه فضاهای ورزشی روباز و سرپوشیده، ضریب نفوذ تلفن ثابت و همراه از میانگین کشوری و از میانگین استان به مراتب کمتر است و شاخص تراکم دانش آموز در کلاس از میانگین کشوری و استان بیشتر می‌باشد. امید است با تدابیر دولت مهرورز و عدالت محور جناب آقای دکتر احمدی نژاد ریاست محترم جمهور و مدیریت پرتلاش استان فاصله ها و تبعیض ها کمتر و برطرف گردد. مردم حوزه انتخابیه ام از مشکلات معیشتی، مسکن و گرانی بویژه گرانی عارض شده در ماه مبارک رمضان در اقلام خوراکی و از «بی عدالتی» رنج می برند. تغییر ساعت کار بانک ها از اول مهر ماه جاری موجب گلایه، عصبانیت و کلافه شدن مردم و مسوولین محلی شده است. تقاضای امعان و تجدید نظر دارم.
شروع سال تحصیلی جدید را به دانش آموزان، دانشجویان، معلمان، استادان، کارکنان و فرزانگان و کمربستگان تربیت و تعلیم نسل نو تبریک عرض می کنم. به برخی از چالش‌ها و مشکلات نظام آموزشی و راهکارهای برون رفت آن اشاره می نمایم. بلحاظ پیروی آموزش و پرورش در مدت بیش از (40) سال از اصول، هدف ها، محتوا و برنامه‌های نظام غربی متاسفانه آموزش و پرورش ما هماهنگی و سازگاری لازم با نظام ارزش ها و نیازهای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ایران اسلامی را ندارد. محتوای برنامه ها، تامین کننده نیازهای جامعه و مطالبات مردم نیست و با استعدادها، نیازها و ویژگی‌های دوره‌های مختلف رشد دانش آموز هماهنگی لازم را ندارد. استفاده از امکانات، وسایل و تجهیزات آموزشی بسیار محدود و مطابق با فناوری روز نمی باشد. خانواده ها با مراکز آموزشی تعامل و مشارکت لازم را ندارند، شوراهای آموزشی مناطق و مدارس فاقد اختیارات لازم هستند.
معلم که اساسی ترین نقش یادگیری و درنهایت تربیت دانش آموز را دارد از جایگاه و منزلت اجتماعی مطلوب برخوردار نیست. گزینش و بکارگیری معلم مطلوب نیست. مراکز تربیت معلم جذابیت لازم را ندارند. دوره‌های آموزشی آن دارای مشکلات زیاد از نظر سرفصل‌های درسی و منابع آموزشی است. ارایه واحدهای آموزشی بصورت فشرده با حداقل امکانات و تجهیزات آموزشی و بدون انگیزه لازم برای مطالعه و تحقیق با محدودیت زیاد روحیه معلمان نسل آینده را کسل می‌کند. کمبود شدید معلم واجد صلاحیت در دوره‌های مختلف بویژه در مقطع حساس ابتدایی و فنی حرفه‌ای افت تحصیلی سنگین و غیرقابل جبران. در سال تحصیلی گذشته (4) میلیون دانش آموز مردودی داشته ایم. بیش از (3) میلیون و (100) هزار نفر واجب التعلیم از تحصیل محروم مانده اند و بیش از (10) میلیون نفر از جمعیت (18) تا (45) سال نیاز به تعلیم و تربیت از راه دور داریم. نظام ارزشیابی بطور جامع تعریف نشده و شیوه تدریس معلمان مناسب با استعدادها و نیازهای فردی و تفاوت‌های اجتناب ناپذیر دانش آموزان نیست و با جهان خارج از کلاس ارتباط ندارد. مشکلات گوناگون معلمان آن‌ها را از پذیرش مسوولیت رفع مشکلات آموزش و پرورش باز داشته است.
با نگاه ضعیف به اقتصاد آموزش و پرورش استعدادهای فرزندان این آب و خاک شکوفا نمی شود. دیدگاه مشخص اقتصادی در آموزش و پرورش وجود ندارد. تن ها با چانه زنی و تحت فشار دادن سازمان مدیریت و برنامه ریزی به مجلس محترم برای تامین هزینه ها تلاش می‌شود. خوشبختانه قانون برنامه چهارم (20) حکم مستقیم و (23) حکم غیر مستقیم و (10) حکم عمومی، جمعا (53) حکم درمورد آموزش و پرورش دارد که عمل و التزام به آن‌ها موجب برون رفت از پاره‌ای از مشکلات و چالش‌های یاد شده می‌شود. اما متاسفانه اهتمام لازم از سوی دست اندرکاران به برنامه چهارم و الزامات آن نمی شود حتی پاره‌ای از مواد آن که نیاز به آیین‌نامه اجرایی در سال اول برنامه داشته، از سوی مسوولین مربوطه پیشنهاد و مصوب نشده و همچنان مغفول مانده.
امروز کشور ایران اسلامی بخاطر داشتن استعدادهای درخشان در اکثر مسابقات بین‌المللی گوی سبقت را از کشورهای رقیب، ربوده است. دستیابی جوانان ما به دانش هسته‌ای، دستیابی به تولید سلول های جنینی که تن ها در سه کشور جهان وجود دارد، دسترسی به تولید سلول های انسولین ساز، دسترسی به فناوری زیستی و زیست محیطی و ریز فناوری و هوا و فضا، نمونه‌هایی است که جوان ایرانی می‌تواند به علوم و فناوری‌های پیشرفته روز دست یابد.
متاسفانه با وجود اینهمه سرمایه‌های ارزشمند از نظر تولید صنعتی و علمی با کشورهای پیشرفته فاصله زیادی داریم. این مساله و دیدگاه های اقتصاد نفتی باعث شده که بسیاری از نخبگان ما که ایران را جایی برای ظهور و بروز افکار و ایده های خود نمی بینند، به کشورهای نخبه پذیر مهاجرت کنند. علاوه بر ضایعات معنوی، خسارات مالی وارد شده از منظر مهاجرت نخبگان رقم بسیار درشتی را نشان می‌دهد که معادل فروش سال ها نفت ایران است. (رییس ـ آقای سعادت! یکدقیقه وقت دارید) در سال 2003 میلادی دانشگاه شانگ های چین پس از دو سال کار مداوم برای جمع آوری داده ها و اطلاعات قابل مقایسه از دانشگاه‌های مختلف در سراسر جهان با در نظر گرفتن شاخص‌های رتبه بندی دانشگاه‌ها، جایزه نوبل، تعداد محققان پر استناد، مقالات منتشرشده در مجلات علمی و عملکرد تحقیقات هر محقق، اسامی (500) دانشگاه برتر جهان در آمریکا، اروپا، آسیا و اقیانوسیه را بطور جداگانه رتبه بندی کرده است، اما متاسفانه دانشگاه‌های ما به رغم کسب رتبه (51) در تولید علم، در هیچیک از رتبه بندی دانشگاه شانگ های امتیاز کافی را بدست نیاورده اسـت.
در اقتصاد مبتنی بر دانش بدلیل دانش بر شدن صنایع، باید تغییر نگرش در نظام آموزش عالی انجام شود. آموزش عالی یک صنعت است. فعالیت‌های این صنعت بوسیله سه بازار متعامل یعنی خدمات آموزش عالی، سرمایه انسانی و اعتبارات سرمایه انسانی از یکسو و دولت از سوی دیگر سامان می‌یابد. دانشگاه یک بازار دانش سازمان یافته است، نه یک سازمان علمی ـ فرهنگی دیوانسالار. دانشجو مشتری دانش است نه یک فرد نابالغ واجب التعلیم. اعضای هیات علمی، سرمایه داران دانش و تولیدکنندگان و توزیع کنندگان دانش هستند نه کارمند دانشگاه. براستی ما که ادعای رتبه اولی در منطقه را داریم براساس چشم انداز در کجا قرار گرفته ایم؟ (رییس ـ آقای سعادت وقتتان تمام است) یک لحظه!
برای برون رفت از مشکلات و چالش‌های نظام آموزش عالی و رسیدن به اهداف آن باید رهنمودهای مقام معظم رهبری در دیدار با رییسان دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی در مردادماه جاری را عملیاتی کنیم. والسلام
رییس ـ تشکر می کنم از جناب عالی، مخصوصا بجهت رعایت وقت. ناطق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ آقای سبحانی بفرمایید.
حسن سبحانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
از جناب آقای مظفری نماینده محترم مردم شریف نیشابور که فرصت نطق خودشان را در اختیار اینجانب قرار دادند تشکر می کنم.
شاید روزی نباشد که یادآوری طرح‌های مجلس درخصوص نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و همچنین بازنشستگان و بررسی روند تحولات و توقعات ناشی از آن‌ها، این حقیر را دچار ترس و وحشت ناشی از پیامدهای اجتماعی ـ اقتصادی اجرای مصوبات مرتبط با این دو مقوله نکند.
آنچه دنبال می شد آن بود که کارکنان دولت در پوشش قوانین استخدامی متنوع و تحت عناوین مختلف، دریافتی‌های متفاوتی دارند که فاقد مبانی منطقی است و عقل و انصاف حکم می‌کند که مجموعه‌ای از برجستگان اداری، مالی، بودجه‌ای، اقتصادی و اجتماعی که همگی در فهم نوع نظام اداری کشور و چگونگی تحول آن به وضعیتی که با آرمان‌های نظام بوروکراتیک مورد نظر جمهوری اسلامی، هم از استعداد و ادراک درست و هم از قابلیت اعتماد بسیار بالا برخوردار باشند، با لحاظ ده ها متغیر ذی مدخل در تعیین نوع دریافتی‌ها، طرحی عادلانه دراندازند تا احساس تلخ ظلم از ذایقه کثیری از صدها هزار کارمند دولت و همچنین هزاران بازنشسته کشوری و لشکری جای خود را به شیرینی ناشی از قدرشناسی و عدالت دهد.
اصلی ترین نکته در این نگاه آن بود و هست که مجموعه فوق‌الاشاره در حجم وسیع دریافتی‌های پرسنلی در بودجه عمومی دولت و همچنین شرکت‌های دولتی و بانک ها که متاسفانه همگی دچار عدم تقارن در توزیع می‌باشند از طریق درکی واقعی از وضعیت اسفبار ترکیب بودجه دولت و از روش شجاعانه جاری کردن انصاف با استفاده از منابع بشدت نامناسب توزیع شده فعلی و نه منابع جدید و با لحاظ تناسب کارآیی کارمند با دریافتی‌های او، کار عظیم هماهنگی در پرداخت به کارکنان دولت را به سرمنزل مقصود برسانند.
اما آنچه تا کنون عملی شده است آن است که دولت هشتم متاثر از فشارهای سیاسی نمایندگان نسبتا زیادی از مجلس هفتم لایحه مدیریت خدمات کشوری و نه لایحه نظام هماهنگ پرداخت را که در حال و هوای «حکمرانی خوب» تهیه شده بود به مجلس شورای اسلامی تقدیم و مجلس نیز بدون توجه به ناسازگاری لایحه تقدیمی با لایحه مورد انتظار، با اشتیاق ویژه، وصول لایحه‌ای را اعلام کرد که هم محتوای آن با محتوای موعود مطابقت نداشت و هم پاسخگویی به انتظارات کارکنان دولت را برعهده مجلس گذاشت.
اکنون این لایحه معطوف به صلاحدید نمایندگان محترم در کمیسیونی مشترک و مستند به اصل (85) قانون اساسی در حال نهایی شدن است، اما تجربه قانونگذاری ما بر آن است که آن کار عظیم فراتر از توان این مجموعه کریم است و به همین دلیل بشدت نگران هستیم.
ما نگران بار مالی صرفا حدود (8) هزار میلیارد تومانی این لایحه فقط برای سال اول اجرای آن هستیم و از عواقب سو آن برای نظام سیاسی کشور بی قراریم. ما نگرانیم که دولتی که فقط حقوق کارمندانش در بخش عمومی (5/1) برابر مالیات دریافتی اش در سال 86 باشد، چگونه می‌تواند امور مملکت را تمشیت مالی کند؟
نمایندگان محترم! حتی اگر دولت بتواند (60) درصد مخارج جاری خود را با استقراض و ارز نفتی و فقط (40) درصد آن را هم با مالیات تامین کند، در آن صورت آثار زیانبار معطوف به افزایش در تقاضای ناشی از بار مالی مصوبه‌ای که در راه است را چه نهادی بر عهده می‌گیرد؟ دولت نهم که اصولا نقشی در تقدیم این لایحه نداشته است و البته حاضر هم نشده است با پس گیری لایحه از توسعه ابعاد فاجعه بکاهد یا مجلس هفتم که هم آن را طلبید و هم می خواهد آن را تصویب کند؟
ادراک ما این است که لایحه مجعول نظام به اصطلاح هماهنگ پرداخت در سایه روشن صلاحدیدهای سیاسی برخی از مجلسی ها و در پرتو عافیت طلبی دولتی ها در حال مبدل شدن به ابزاری خشن برای انتحار سیاسی مجلس هفتم و ورشکستگی مالی دولت نهم است.
وکلای ملت! این دوراندیشی مشفقانه اما ناخوشایند را جدی بگیرید و تا فاجعه بروز نکرده اراده کنید که نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت با اصلاح در روش بررسی و با تصحیح در نحوه توزیع صرفا منابع موجود مالی دولت ساماندهی و تعیین تکلیف شود.
والسلام علیکم و رحمه الله
رییس ـ خیلی ممنون، ناطق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ آقای توسلی زاده بفرمایید.
محمدناصر توسلی زاده ـ بسم الله الرحمن الرحیم
«شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدى للناس و بینات من الهدى و الفرقان»
امیدواریم در این ایام شریف در ماه صیام و ماه قیام، به هدایت ها و استفاده از بینات و به مرتبه فرقان و تقوا برسیم.
در این وقت کوتاه به چند نکته اشاره می کنم:
در تاریخ می خواندیم که استعمار برای غارت کشورهای جهان سوم دست به هر جنایتی می‌زند و هستی آن‌ها را می چاپد و هر ملتی که در مقابلش ایستاد، بی رحمانه می کشد و از ابزار زر و زور و تزویر استفاده می‌کند و برای توسعه استکباری اش از سلاح ، اقتصاد، سیاست، علم و دین استفاده می‌کند و برای مشروعیت بخشی مفاسد و جنایت ها، از کشیش ها و پاپ ها استفاده می‌کند.
با پیشرفت تمدن، دانش و بیداری ملت ها انتظار این بود که این مثلث شوم در زمان معاصر کارآیی نداشته باشد و رهبران دینی دیگر فریب نخواهند خورد.
پس از جریان (11) سپتامبر و بدنبال تحقق این انتظار مردم بودم که متاسفانه مشاهده شد که این سناریوی شوم و حربه زنگ زده دوباره رخ نمود و بوش جنگ صلیبی را مطرح کرد، برخی از کشورهای اروپایی تکرار کردند و فتنه ای را که طراحی کرده بودند بنام تروریست و خشونت مطرح کردند و به بهانه مبارزه با تروریست، در مقام سرکوب و انتقام برآمدند و سرانجام آقای پاپ با اظهارنظر سفیهانه اش این سناریو را تکمیل کرد.
باید گفت اگر شما امروز نمی توانید پاسخگوی نیازهای جامعه باشید و شاهد ادبار نسل جوان و ملت ها نسبت به شما و اقبال به اسلام (این مکتب مترقی) هستید، تحلیل ها و اتهامات دروغ شما موجب تثبیت و توسعه این ادبار و اقبال می‌شود. مانند گذشته از اینکه شما آلت دست ابرقدرت ها و زر و زور هستید، مردم بیشتر متنفر خواهند شد، زیرا حقایق بر ملا شده است و گذشته بشریت بارها بازخوانی شده است.
وقتی تاریخ اسلام را می خوانیم می‌بینیم (70) غزوه و سریه در صدر اسلام تدافعی بوده است نه تهاجمی و کفار و مشرکین با حمله و حیله در مقام کشتن رسول الله و از بین بردن مسلمین بوده اند و دفاع یک امری معقول و مشروع است.
اما پس از آن، توسعه اسلام در اروپا، در آفریقا، در آمریکا و در خاوردور یک امر طبیعی بوده است. اگر میلیون ها مسلمان در خاوردور، مالزی، اندونزی و سایر کشورها وجود دارند، نتیجه حق گرایی و حق شناسی مردم بوده است، نه معلول خشونت و زور.
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسـانه زدنـد
ولی از آقای پاپ می پرسیم آیا با این اتهامات جنایت های شما را در طول تاریخ می‌توان فراموش کرد؟ آیا جنگ های خونین اول و دوم را مگر شما و طرفداران کاتولیک راه نینداختند؟ مگر در (20) سال تجاوز و کشتار در جنگ های ویتنام شما در کنار خون آشامان ارتش آمریکا نبودید؟ مگر فرمانده جنگ در ژاپن و بمباران هیروشیما و ناکازاکی را با کشتن هزاران انسان بی گناه شما تقدیس نکردید؟ و خون مردم بی گناه در لبنان، در عراق و در افغانستان بدست مریدان شما ریخته نمی شود؟
بگذارید برای اشاره به گوشه ای از خشونت های پاپ و کلیسا از تاریخ ویل دورانت... (رییس ـ آقای توسلی زاده وقتتان تمام است) اشاره کنم.
در صفحات (349) و (351) چنین بیان می‌کند که طرق شکنجه در جاها و زمان‌های مختلف متفاوت بوده است. من بدلیل محدودیت وقت فقط به آماری که در تاریخ ویل دورانت اشاره شده اشاره می کنم. بیان می‌کند که «شمار قربانیان از سال 1480 تا 1486 بالغ بر (8800) تن سوخته و (96) هزار و (494) تن محکوم به مجازات‌های دیگر می‌شوند. حرکت پاپ و برخی اصحاب کلیسا سبب شد هرکس از دین خدا و مذهب، خشونت و اختناق و استبداد را تلقی کند» و باید گفت که:
زنـبـور کـندوی بی مـروت را گـوی
باری چو عسل نمی دهی نیش نزن
یکدقیقه اگر به من...
رییس ـ نمی شود، الان یکدقیقه هم گذشته است، تشکر می کنم، خیلی ممنون.

4 ـ بیانات ریاست محترم مجلس شورای اسلامی بمناسبت سالروز وفات حضرت خدیجه (سلام الله علی ها)، نظام هماهنگ پرداخت، هفته نیروی انتظامی و سالروز شهادت آیت الله صدوقی
رییس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
امروز دهم ماه رمضان مقارن است با سالروز وفات بانوی بزرگوار اسلام حضرت خدیجه (علیهاسلام). فرصتی است برای ادای احترام به ساحت مقدس آن بانوی عزیز و توجه به نقش بی بدیل ایشان در تاریخ اسلام و در شکل گیری اسلام آن هم در روزهای تن هایی، غربت، بی یاری و بی یاوری رسول گرامی.
باید همیشه در مقام ذکر خدمات حضرت خدیجه بیاد بیاوریم روزی که در زیر این آسمان غیر از پیامبر گرامی اسلام، هیچ مسلمان دیگری وجود نداشت، این حضرت خدیجه بود که در کنار علی (علیه السلام) با ایمان به خدای اسلام و با اعتقاد به وحی الهی پیامبر را تن ها نگذاشت و با همه وجود و همه توان از آن حضرت و از دین اسلام پشتیبانی کرد.
ما درود و سلام به روح مقدس حضرت خدیجه (علیهاسلام) می فرستیم و عرض می کنیم که اگر امروز (5/1) میلیارد مسلمان در جهان وجود دارد، این همه به برکت مجاهدت مجاهدان صدر اسلام و در راس آن‌ها شخصیت هایی مانند حضرت خدیجه و حضرت علی (علیهم السلام) است. متاسفانه توجه به حضرت خدیجه (علیهاسلام) در جامعه ما تناسبی با مقام ایشان ندارد، امیدواریم جبران شود.
نکته دیگری که خدمت همکاران محترم عرض می کنم، اشاره‌ای به نگرانی هایی است که درباره لایحه مدیریت خدمات کشوری و نظام پرداخت هماهنگ وجود دارد. ما می‌دانیم که مساله نظام پرداخت هماهنگ یکی از مسایل مهم کشور ماست. هم از نظر اسلامی و عدالت اجتماعی و هم از نظر اقتصادی و سیاسی مساله خطیر و حساسی است. این لایحه با همه ابعاد آن مدتی است در کمیسیون مشترک بر طبق اصل (85) در دست بررسی است. اخیرا در مجمع تشخیص مصلحت نظام، بررسی سیاست‌های کلی مربوط به نظام اداری کشور در دستور کار قرار گرفته. جلسه اخیر مجمع که شنبه همین هفته برگزار شد به این موضوع اختصاص داشت و مجمع به تازگی وارد این بحث شده.
ما از همکاران خودمان در کمیسیون مشترک که عهده دار بررسی این امر هستند خواسته ایم که بررسی‌های خودشان را چنان تنظیم کنند که بتوانند قبل از نهایی کردن این لایحه، از سیاست‌های کلی نظام اداری کشور که پس از مجمع می‌باید به تایید مقام معظم رهبری برسد مطلع شوند. یعنی فرصت خوبی است که کمیسیون مشترک قبل از تایید این سیاست ها از سوی مقام معظم رهبری عجله نکنند و در واقع این دو امر مهم با یکدیگر هماهنگ باشد. دوستان ما هم در کمیسیون مشترک به این معنای مهم توجه خواهند کرد.
علاوه بر این، نگرانی هایی که بعضی از همکاران در باب بار مالی ناشی از نظام پرداخت هماهنگ ابراز می‌کنند، نگرانی های مهمی است که مورد توجه دولت و روسای قوا قرار دارد، برای آنکه پیامدهای ناشی از این امر هم معقول و منطقی باشد، چاره اندیشی هایی شده که اعضای کمیسیون در جریان آن قرار گرفته اند و این چاره اندیشی ها بصورت همکاری بین مجلس و دولت قرار است که آغاز بشود. این را هم از باب اطلاع نمایندگان محترم عرض کردم.
علاوه بر این اشاره‌ای می کنم به هفته نیروی انتظامی و این هفته را به همه فرماندهان، مدیران، افسران، درجه داران و سربازان این نیرو در سراسر کشور از جانب نمایندگان مجلس شورای اسلامی تبریک عرض می کنم و تاکید می کنم که نیروی انتظامی بارزترین جلوه حاکمیت در جامعه است و مردم با مشاهده پلیس جدی و وظیفه شناس و با اخلاق که در همه جا حضور داشته باشد، نه تن ها احساس امنیت فردی می‌کنند، بلکه اعتمادی به حضور حاکمیت پیدا می‌کنند.
خوشبختانه نیروی انتظامی روز به روز بهتر می‌شود و ما شاهد تحولات مثبت در این نیرو چه از حیث تجهیزات و چه از حیث کارآمدی و رابطه با مردم و اخلاق هستیم و برای این نیرو آرزوی موفقیت می کنیم. به روح شهدای این نیرو مخصوصا شهدایی که در شرارت های شرق کشور به شهادت رسیده اند طلب علو درجات می کنیم.
سالروز شهادت شهید محراب آیت الله صدوقی را که دهم رمضان است گرامی می داریم. مقام آن روحانی انقلابی با ایمان و متقی را در انقلاب و در کل ایران و نقش ایشان را در استان متدین یزد فراموش نمی کنیم و از طرف همه نمایندگان مجلس بویژه مجمع نمایندگان استان یزد سالروز شهادت آن روحانی بزرگوار را تبریک و تسلیت عرض می کنیم.

5 ـ تذکرات نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به مسوولان اجرایی کشور
رییس ـ تذکرات کتبی نمایندگان محترم مجلس به مسوولان اجرایی کشور را قرایت می کنم:
ـ آقای غلامرضا کرمی نماینده محترم کرمان و راور به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درخصوص تامین پزشک جراحی عمومی و ارتوپدی و ایجاد بخش تروما برای بیمارستان علی ابن ابیطالب شهرستان راور با توجه به تردد و تصادفات متعدد جاده ترانزیتی و زیارتی کرمان ـ مشهد.
ـ آقای علی اکبر ناصری نماینده محترم بابل به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص تجدید نظر در تغییر ساعات کار بانک ها و رفع مشکل ایجاد شده در شهرستان ها.
ـ آقای محمد کریمیان نماینده محترم سردشت و پیرانشهر به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص رسیدگی به علت کوتاهی بانک کشاورزی در تاسیس و راه اندازی شعبه بانکی شهر گردکشانه از توابع شهرستان پیرانشهر.
ـ آقای رضا طلایی نیک نماینده محترم بهار و کبودرآهنگ به وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری درخصوص تسریع در انجام وعده های مکرر مسوولان قبلی و انجام مطالعه احداث دانشکده شهرستان بهار طبق مصوبه هیات دولت.
به وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص تسریع در سازماندهی بومی فرهنگیان و اولویت در استخدام و بکارگیری داوطلبان بومی و جایگزینی با معلمان غیربومی در شهرستان بهار و کبودرآهنگ بخصوص بخش‌های گل تپه و شیرین سو.
ـ آقای مصطفی مطورزاده نماینده محترم خرمشهر به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص رسیدگی به مشکلات مسافران دریایی در پایانه بندر خرمشهر.
ـ آقای غفار اسماعیلی نماینده محترم هشترود و چاراویماق به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص تسریع در آسفالت بخش‌های نظرکهریزی، ملاجیق، ولی کندی، مغامیر، بیک کندی، آغبلاغ، میهمان دیزج، قره آغاج، گلی، قره آغاج و آغزیارت.
به وزیر محترم نفت درخصوص تسریع در شروع طرح‌های گازرسانی روستایی بخش نظرکهریزی.
ـ آقای محمدعلی حیدری شلمانی نماینده محترم لنگرود به رییس جمهور محترم درخصوص دستور رسیدگی به وضعیت (400) شرکت غیردولتی که بودجه دولتی دریافت نموده اند و وضعیت مالی آن‌ها مشخص نیست.
ـ آقای سیدجلال یحیی زاده فیروزآباد نماینده محترم تفت و میبد به وزیر محترم بازرگانی درخصوص لزوم لغو قیمت جدید نان در استان یزد و تعیین نرخ مناسبتر و رفع نارضایتی مردم.
ـ آقایان: علی عسکری نماینده محترم مشهد و کلات، موسی قربانی نماینده محترم قاینات، مرتضی تمدن نماینده محترم شهرکرد و خانم عشرت شایق نماینده محترم تبریز به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص اعلام علت عدم پرداخت وام دانشجویان با توجه به گذشت بیش از ششماه از سال 85.
ـ آقای بهمن محمدی نماینده محترم فریدن، فریدونشهر و چادگان به وزیر محترم مسکن و شهرسازی درخصوص اعلام علت پرداخت وام مسکن (10) میلیون تومانی برای خرید خانه در شهرک‌های اطراف شهرهای بزرگ و عدم پرداخت این وام به خریداران خانه در شهرهای کوچک و شهرستان ها.
به وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص اعلام علت عدم پرداخت مطالبات سال 84 فرهنگیان استان اصفهان بخصوص حق محرومیت شهرستان‌های محروم.
ـ آقای ایرج ندیمی نماینده محترم لاهیجان و سیاهکل به وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص پیگیری و تسریع در طرح‌های آموزشی، اداری و پرورشی شهرستان‌های لاهیجان و سیاهکل.
به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص نظارت بر توزیع اعتبارات بخش کشاورزی در استان‌ها و رعایت مزیت و عدالت توزیع در شهرستان ها.
ـ خانم عشرت شایق نماینده محترم تبریز، اسکو و آذرشهر به وزیر محترم نفت درخصوص تسریع در راه اندازی جایگاه‌های پمپ بنزین تعطیل شده در سطح شهرستان تبریز.
ـ آقایان: سیدمحمدرضا میرتاج الدینی نماینده محترم تبریز و جهانبخش محبی نیا نماینده محترم میاندوآب، تکاب و شاهین دژ به وزیر محترم نفت درخصوص رسیدگی به علت تاخیر و لزوم ارایه اساسنامه‌های شرکت‌های ملی نفت و گاز و صنایع پتروشیمی با توجه به قانون بودجه سال‌های 84 و 85 مجلس شورای اسلامی.
ـ آقای مسعود امینی نماینده محترم نی ریز و استهبان به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص تسریع در اتمام (4) کیلومتر باقیمانده از جاده نی ریز به ارسنجان فارس بعد از گذشت (14) سال از شروع آن.
به وزیر محترم نیرو درخصوص لزوم تعیین، اعلام و اعمال حقآبه دریاچه های بختگان و طشک از رودخانه‌های کر و سیوند.
ـ آقایان: قدرت الله علیخانی نماینده محترم بویین زهرا و آوج، ایرج ندیمی نماینده محترم لاهیجان و سیاهکل، هدایت الله میرمرادزهی نماینده محترم سراوان، پیمان فروزش نماینده محترم زاهدان، حسن زمانی نماینده محترم ملایر، مرتضی فضلعلی نماینده محترم تویسرکان، علی زادسر نماینده محترم جیرفت و عنبرآباد و سیدمحمود مدنی بجستانی نماینده محترم گناباد به رییس جمهور محترم درخصوص دستور رسیدگی به کاهش و تعدیل نرخ بیمه محصولات کشاورزی حسب ازدیاد غیرقانونی و نامناسب بودن با درآمد کشاورزان و رفع رنج و اذیت آنان.
ـ آقای حسین اسلامی نماینده محترم ساوه و زرندیه به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص اصلاح اتوبان تهران ـ ساوه بمنظور جلوگیری از تصادف خودروها.

6 ـ تصویب لایحه یک فوریتی اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و قانون بودجه سال 1385 کل کشور بمنظور اختصاص (2) درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت خام و گاز طبیعی به استان‌های نفت خیز و گازخیز و شهرستان‌های محروم کشور
رییس ـ آقای حاجی بابایی وارد دستور شوید.
منشی (حاجی بابایی) ـ اولین دستورمان ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون برنامه و بودجه است. شور اول مصوب شد، الان به پیشنهادات نمایندگان محترم و کمیسیون ها می پردازیم. همانطور که استحضار دارید براساس ماده (155) ما به ترتیب جایگزین کل را مطرح می کنیم، بعد حذف کل، حذف جز و الی آخر.
با توجه به اینکه ما تعدادی (پیشنهاد) جایگزین (هم افراد و هم کمیسیون ها) داریم، اول کمیسیون ها را مطرح می کنیم. کمیسیون عمران پیشنهاد جایگزینی دارد که درواقع دو تغییر در این کلیات بوجود آمده است. یکنفر از عزیزان مطرح بفرمایند. آقای مویدی بفرماییـد.
علی مویدی (مخبر کمیسیون عمران) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض خسته نباشید به همکاران عزیز. جایگزینی که در ارتباط با این بحث تقدیم عزیزان می‌شود، یکی بحث نسبت است که در آن لایحه پیشنهادی (2) درصد فروش از درآمد حاصل از نفت خام و گاز طبیعی که در این لایحه بصورت دوسوم و یک سوم به مناطق نفت خیز و شهرستان‌های محروم اختصاص پیدا کرده...
مفتح ـ این جایگزین نیست، اصلاح است.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای رییس! عذر می خواهم، ببینید! کمیسیون عمران پیشنهاد داده که عینا آنچه که کل است با دو تغییر، این را باید اینجا مطرح کنیم دیگر...
ندیمی ـ اینکه کل نیست، این اصلاح عددی دارد.
منشی (حاجی بابایی) ـ «کل» است، «اصلاحی» نیست، درواقع کلیاتی است که دو تغییر دارد...
رییس ـ آقای حاجی بابایی توضیح بدهند.
منشی (حاجی بابایی) ـ عزیزان عنایت کنند کمیسیون عمران پیشنهادی که داده نوشته عینا به تصویب رسید یعنی پیشنهاد ما این است با این دو تغییری که اینجاست. چون دو تغییر دارد درواقع می‌خواهند پیشنهادشان را مطرح کنند که جایگزین کل بشود.
مفتح ـ آقای دکتر! این اصلاح جزیی است.
رییس ـ آقای حاجی بابایی بنظر می‌رسد اگر یک پیشنهادی دادند با دو تغییر، درواقع این دو تغییر است. هرکسی که تغییر می‌دهد می خواهد بعد از اینکه آن تغییر اعمال شد کل آنرا بجای آن بگذارد. نه، این بنظر بنده چون تغییر اساسی نیست اجازه بدهید از این بگذریم، آن مواردی که این ها پیشنهاد تغییر دارند در موقعی که به تغییرات جزیی می رسیم آنجا بگذاریم. برای اینکه شبهه هم نباشد اینکار... بالاخره مطرح می کنیم فقط موقع آن فرق می کند.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای عباسی بعنوان طراح بفرمایید.
محمد عباسی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با تشکر از همه همکاران محترم که دیروز با رای بسیار بالایی در مجلس به این لایحه رای دادند که نشان توجه ویژه مجلس به مناطق محروم و شهرستان ها و مناطق نفت خیز و گازخیز است.
دوستان توجه کنند جایگزینی مورد نظر ضمن اینکه دربرگیرنده همه آن مواردی است که در ارتباط با توجه به مناطق نفت خیز و گازخیز و مناطق محروم است نکات بهتری را در جهت تثبیت توسعه این مناطق ایجاد کرده است که من دلایل آن را خدمت شما عرض می کنم.
آنچه روشن است این است که در لایحه دولت پیشنهاد شده بود که مشکلات این مناطق را درواقع با یک شکل زمانبندی شده تا انتهای برنامه چهارم با مشخصاتی که مورد توجه بود در آنجا رای دادیم درحالیکه در این اصلاحیه این نکته را اشاره می‌کند که مشکلات عقب ماندگی این مناطق را...
فرهنگی ـ اخطار قانون اساسی دارم.
رییس ـ آقای عباسی ببخشید! یک لحظه تامل بفرمایید. آقای فرهنگی تذکر دارند.
محمدحسین فرهنگی ـ آقای رییس اخطار قانون اساسی اصل پنجاه و دوم است. ملاحظه بفرمایید آنچه که در دستور کار مجلس است اصلاح یا متمم بودجه سال 85 است.
در اصل پنجاه و دوم قانون اساسی در مورد بودجه کل کشور قید سالانه آورده. گفته بودجه سالانه کل کشور به ترتیبی که در قانون مقرر می‌شود از طرف دولت تهیه... الی آخر به مجلس داده می‌شود.
اینجا در پیشنهادی که الان محل بحث است اصلا صحبتی از سال 85 نیست و ما داریم در قالب اصلاح بودجه سال 85 برای سال 86 و ببعد تعیین تکلیف می کنیم و اگر گفته شود که در عنوان، ما اصلاح قانون برنامه را داریم آنجا ما اصلا چنین عنوانی نداریم. این متن هم اشاره نمی کند که کدام ماده از قانون برنامه را می خواهد تغییر بدهد، بلکه آنجا فقط ما داریم جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم را می خواهیم اصلاح بکنیم که منظور برداشت از صندوق ذخیره ارزی است درحالیکه در این پیشنهاد اصلا از آن هم هیچ صحبتی نشده، چون رقم و عددی تعیین نشده. لذا بنظر می‌رسد که این مغایر با نظام بودجه ریزی کشور است، مصرح در اصل پنجاه و دوم قانون اساسی است. اگر اخطار وارد باشد خواهش می کنم که ترتیب اثر فرمایید، متشکر.
رییس ـ خیلی متشکر، اخطار شما را وارد نمی دانم. آقای عباسی ادامه بدهید.
عباسی ـ خدمت شما عرض کردم که کمیسیون بودجه درواقع متن جایگزینی را ارایه کرده که همکاران محترم آقای دکتر مفتح، آقای دکتر عادل آذر، بنده و آقای مهندس عبداللهی و آقای تمدن امضا کرده ایم که اعضای محترم کمیسیون بودجه هستند. عرض کردم از دلایل جایگزینی این مساله این است که اولا درلایحه تا آخر برنامه را ذکر می‌کند درحالیکه هدف دولت همینطور مدافعین لایحه این بوده است که مسایل اساسی عقب ماندگی مناطق نفت خیز و گازخیز و مناطق محروم حل بشود، درحالیکه هیچ محاسبه‌ای انجام نشده که در این سه سال آیا امیدی را که طراحان و مدافعین لایحه داشتند به انجام خواهد رسید یا نه؟ متن جایگزین، این مساله را حل کرده. زمان و سقف را نبسته، تا آنجایی قرار داده که بتوانند مشکلات و مسایل محرومیت این مناطق را به نتیجه برساند و ضمن اینکه شهرستان‌های مناطق محروم را هم دربرمی گیرد که در لایحه استان‌ها به شکل استان ذکر شده.
موضوع دوم این است که در لایحه فقط با ذکر موضوع مسایل زیربنایی اکتفا شده درحالیکه شرح محرومیت نیازهای منطقه فراتر و اختصاصا مصادیق لازم را که ما در این مناطق بیشتر بعنوان نقطه مشکل ساز می‌بینیم در طرح جایگزین ذکر کرده که عنوان شده طرح‌های زیربنایی، فرهنگی، آموزشی و ورزشی است و لذا اینگونه مصادیق دقیقا از نوع مواردی است که در این مناطق باید مورد توجه قرار بگیرد.
مساله سوم این است که در این جایگزین شاخص تعیین شده، شاخص برخورداری هر یک از شهرستان‌های نفت خیز و گازخیز و شهرستان‌های محروم را به سطح برخورداری شهرستان‌های برخوردارتری از شهرستان ها در سال پایان برنامه چهارم ذکر کرده که خود این مساله اتفاقا مساله بسیار خوبی را می خواهد یادآوری کند که همه کسانی که موافق این جایگزین هستند و اصولا مجلس بدنبال این است که مناطق محروم را به بالاترین نقطه در انتهای مساله برساند که بنظر من نقطه قوت بسیار مهمی است.
نکته دیگر اینکه حتما دوستان استحضار دارند در موضوعی که مطرح شد ضمن اینکه این همه محاسن بسیار مناسب را دارد اما دیروز وقتی که بعضی از دوستان و مخالفین نکاتی را ذکر می‌کردند به یک نکته اشاره داشتند و آن این بود که این (6000) میلیارد ریالی که در سال 85 باید تامین بشود از کجا باید تامین بشود؟ اگر درواقع ما می خواهیم بگوییم جایگزین، اصلاحیه است در اصلاحیه باید معلوم بشود که در سال 85 از کجا کم خواهد شد که به اینجا اضافه می‌شود که در ذکر مطالب مخالفین در اینجا بوده و اگر چنانچه بناست که بر سقف اعتبارات سال 85 اضافه بشود معنای آن این است که باید متمم بودجه در مجلس بیاید و بعنوان متمم در اینجا ذکر شود.
در طرح جایگزین ضمن اینکه مسایل گذشته ای که خدمت شما عرض کردم نکات بسیار مهمتر و جامعتر از لایحه دولت است را ذکر کرده آورده است که مسایل مربوط به مناطق نفت خیز و اعتباراتی که باید در این زمینه مطرح شود از ابتدای سال 86 باشد، چون سال 85 نمی رسد و خود این مساله هم ضمن اینکه این فرآیند در انتهای سال نتیجه بخش نیست و اگر هم باشد افزایش نقدینگی را ایجاد خواهد کرد که با این مساله و جایگزین، این مشکل کسانی که مخالف لایحه بودند هم حل می‌شود.
درمجموع تصور می‌شود ایده بلند مجلس، دوستانی که دیروز رای دادند در این بوده که این مناطق را به نقاط بسیار برخوردار برسانند که در این طرح جایگزین اعلام شده. امیدوارم دوستان به بخش‌های تفکیکی مربوط به این متن جایگزین و لایحه دولت توجه و عنایت داشته باشند.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای ندیمی هستند، بفرمایید.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
عزیزان! خسته نباشید، ان شاالله تعالی روزه های شما مقبول درگاه الهی باشد. من اول عرض کنم که اگر این پیشنهاد رای بیاورد همه پیشنهادهای پیوست قابل طرح نخواهند بود و این یک مشکلی است چرا؟ برای اینکه ما در راستای بسیاری از این مسایل از جهت نسبت، از جهت شهرستان محروم یا بخش محروم و مانند آن پیشنهادهای قابل توجهی داریم که شمولیت دارد. مثلا همین موضوع بخش یا شهرستان درحقیقت همه نمایندگان مبتلابه هستند که در جای خودش مطرح می‌شود.
ما الان نمایندگان زیادی داریم که یک یا چند شهرستان دارند. هیچکدام از شهرستان‌های آن‌ها محروم نیست ولی ممکن است در همان شهرستان یک یا دو بخش محروم داشته باشند. اگر این پیشنهاد و پیشنهادهای مشابه رای بیاورد آن پیشنهادها هوا می‌شود و شما هیچ نصیبی برای آن بخش‌های محروم ندارید و درحقیقت یکنوع تبعیض هم هست، چرا؟ حالا اگر یک شهرستانی محروم نبود ولی دو بخش آن محروم بود آن دو بخش نباید هیچ چیزی بگیرند؟ این عادلانه است؟
اولین مبحث این است که شما یادتان باشد که رای آوردن این پیشنهاد درحقیقت هوا کردن بحق بخشی از بخش‌های محروم است که شهرستان آن‌ها محروم نیست ولی خود آن بخش محروم است. شما آمدید شهرستان محروم، این یک.
دوم، پیشنهاد می گوید که ما توضیح دادیم، توضیح دادیم که آقا! این طرح‌های زیربنایی مثلا ورزشی یا آموزشی هم باشد، این پیشنهاد بعنوان پیشنهاد جزیی قابل طرح است اما بعنوان پیشنهاد کلی درحقیقت شما دست دولت را از جهت طرح‌های مختلف باز هم نکرده اید، اگر دولت بخواهد طرح‌های خودش را تعریف کند هیچکسی مانع و رادعی ندارد چون آن را در بودجه‌های بعدی می‌آورد و یک سیاست کلی است. ولی در عین حال اساس مساله ای که شما مطرح کرده اید از جهت نسبت هم باز مشکل پیدا می‌کند. آیا شما می خواهید همین نسبتی که الان پیشنهادهای حذف یا پیشنهادهای جایگزین آن مطرح است همینطور ثابت بماند یا تغییر پیدا کند؟ اصلا از جهت اینکه وقتی ما می خواهیم یک برنامه سه ساله، چهار ساله طرح کنیم آیا ندانیم که چه اندازه و چه نسبتی، واقعا از جهت اجرای این قانون خلل ایجاد نمی کند؟
مجموعا دوستان ما در راستای مباحث، اضافاتی که داشتند و مطرح کردند تا سال پایان برنامه که خود اینهم... بهرصورت اشکالی که جناب آقای دکتر فرهنگی هم مطرح کردند که جداول عوض نشده، سیاست عوض شده و این سیاست نیازمند تغییر عنوان بوده. حالا فرض کنیم آن اشکال را بدلیل مدیریتی نپذیرند، اما اثر اجرایی آن که هست، یعنی شما درحقیقت مجلس فعلی را و بلکه در راستای مجلس آتی یک تصمیمی می گیرید و این تصمیم بنحوی اجرایی می‌شود که در آینده، کثیری از تقاضاهایی که مدیر اجرایی این کشور یعنی رییس جمهور یا نمایندگان منتخب مجلس آتی یا نمایندگان محترم فعلی با آن برخورد می‌کنند امکان پاسخگویی آن را ندارند.
اینکه بر مبنای متوسط قیمت‌های صادراتی تعریف شده خود این هم باز از جهتی محل بحث است.
توضیح؛ اگر ما عددی را داشته باشیم و این عدد را اعلام کنیم بهتر است یا یک نسبت کلی مطرح کنیم؟ اگر ما عددی را اعلام بکنیم برنامه ریزی معلوم است، اهداف، پروژه ها کاملا مشخص می‌شود ولی با کاهش و افزایش آن قیمت، درآمد نفتی شما با یک تلورانس، تفاوت و تغییری روبرو خواهید شد که امکان برنامه ریزی و اجرا را کاهش می‌دهد و از سویی هم مطالبات مردم را بهیچوجه کنترل نمی کند.
من مجموعا گمان می کنم اگر همکاران محترم می‌خواهند پیشنهادهای دیگری که بصورت جزیی مطرح می‌شود مثل همین پیشنهاد کمیسیون عمران که الان بعنوان پیشنهاد کل مطرح نشد ولی بعنوان پیشنهاد جز قابل طرح است. مثلا در مورد گازرسانی معلوم کرده یا در مورد بنیاد مسکن معلوم شده یا در موارد دیگری از جهت خدمات حمایتی ـ امدادی پیشنهاداتی هست که معلوم می‌کند یا از جهت نسبت معلوم می‌کند که آیا دو سوم، یک سوم باشد یا برابر باشد یا طور دیگری باشد یا از جهت بخش ها و شهرستان‌های محروم معلوم می‌کند که ما چرا فقط بگوییم شهرستان، خوب اگر بخش بگوییم که شهرستان هم می گوید، حتی پیشنهادهایی داریم که نوشته شهرستان ها و بخش‌های محروم، یعنی هر دو را آورده ایم.
بنابراین خواهش من این است که عزیزان بدلایلی که عرض کردم هم به جهت اینکه رای آوردن این درحقیقت سد طرح پیشنهادهای آتی است و هم به جهت اینکه کلیت این پیشنهاد فقط توزیع و توصیف است، تغییرات عمده ای ایجاد نکرده، فقط گفته آقا! این ها هم باشد. طرح‌های زیربنایی مثلا آموزشی هم باشد، درحالیکه شما الان مثلا برای آموزشی بهرصورت در بحث ارزی پول گذاشته اید، برای همه کپری ها، فرسوده و مانند آن پول گذاشته اید. خوب، حالا آن را باید جای دیگری بگذارید، ما همه این پول ها را نباید یکسو... الان وزارت آموزش و پرورش برای اجرای همان پیشنهادهای چند میلیارد دلاری که در همین مجلس با تلاش ما و شما به تصویب رسید هنوز بخشی از مسایل آن انجام نشده.
من گمان می کنم که رای ندادن به این پیشنهاد خدمت به نمایندگان، خدمت به مردم و مخصوصا مناطق محروم است که با قید شهرستان درحقیت هیچ بخش محروم دیگری از این نصیبی نخواهد برد. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای حق شناس هستند، بفرمایید.
هادی حق شناس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران عزیز توجه بفرمایند ببینید چه اتفاقی دارد می افتد؟ من فکر می کنم این پیشنهادی که تعدادی از دوستان کمیسیون برنامه و بودجه داده اند دقیقا در راستای مطلبی است که دیروز اینجا مصوب شد و به یک معنای دیگر هم شهرستان‌های نفت خیز و گازخیز و هم شهرستان‌های محروم را هدف گرفته. به یک معنای دیگر پیشنهاد دوستان یکمقدار محدود کرده درواقع چیزی را که دیروز ما مصوب کرده ایم و فلسفه اصلی (2) درصد را اینجا بیشتر بیان می‌کند. اینجا چند نکته وجود دارد که من به ترتیب عرض می کنم:
نکته اول که پیشنهاددهنده محترم جناب آقای عباسی هم اشاره کردند این است که اولا (600) میلیارد تومانی که در ماده واحده آمده این (600) میلیارد تومان (دیروز هم عرض کردیم) معلوم نیست از کدام ردیف ها یا کدام پروژه ها حذف می‌شود. بنابراین یکی از نکات مهم همین (600) میلیارد تومانی است که محل کم کردن آن مشخص نیست. مضافا باتوجه به اینکه هدف دولت این است که لایحه متمم را بیاورد، بنابراین اگر دولت به این (600) میلیارد تومان اعتقاد داشته باشد اینجا حذف بشود به معنی حذف از مناطق محروم و نفت خیز نیست، چون دولت می‌تواند این را در لایحه متمم بیاورد.
نکته مهم دیگر اینجا شهرهای نفت خیز، گازخیز و محروم مشخص شده که به کدام شهرها این پول باید برسد. علی ای حال این پول که پول غیرمحدود و نامحدود که نیست، حداکثر این پول از (600) میلیارد تومان اگر فرض بکنیم قیمت نفت در سال آینده و سال‌های بعد همینقدر باشد (1) میلیارد دلار که بیشتر نیست. بنابراین اگر شهرها هرچقدر گسترش پیدا بکند قطعا به این شهرها کمتر می‌رسد و محرومیت آن‌ها دیرتر جبران خواهد شد.
بعنوان مثال من عرض می کنم الان شهرستان‌های محروم ما (157) شهرستان است، اگر ما بخش را هم بخواهیم به آن اضافه کنیم (280) شهرستان می‌شود، اگر شهرهای آن (9) استانی که مشمول آن می‌شود نفت خیز و گازخیز آن‌ها هم اضافه بشود کل کشور خواهد شد. خوب، اگر شما کل کشور را بخواهید مشمول این بکنید پس با قاعده بودجه نویسی، قانون بودجه نویسی دیگر چه تفاوتی می‌کند؟ لذا اگر قرار است به این شهرهای نفت خیز و گازخیز محروم کمک بشود باید دقیقا مشخص بشود نه اینکه ما یک قانونی را بنویسیم و آنقدر عام باشد که برای کل کشور باشد آنوقت هدف اصلی که رفع محرومیت از شهرستان‌های نفت خیز و گازخیز و محروم باشد مرتب طولانی باشد.
نکته بعدی که در این پیشنهاد دوستان هست این است که یک سالی را بعنوان سال مبنا مشخص کرده. یعنی پایان سال برنامه که سال 1388 است بعنوان سال مبنا است، یعنی سال 88 تازه سال مبنا می‌شود. بالاترین شهرستانی که درواقع برخوردار است بعنوان شهرستان مبنا و پایه می‌شود حالا بقیه شهرستان‌هایی که نفت خیز و گازخیز و محروم هستند بایستی به آن شهرستان مبنا و پایه برسد. درصورتیکه اصل ماده واحده این را ندارد. اینجا یک مبنا و پایه هست بعنوان سال پایه، سال 88.
نکته بعدی که مزیت این پیشنهاد است نوع برنامه‌هاست. در ماده واحده فقط برنامه‌های عمرانی بوده، اینجا جهت گیری شده. هم برنامه‌های عمرانی، هم فرهنگی، هم آموزشی و هم ورزشی است. لذا جهت گیری آن یک جهت گیری مناسب در راستای توسعه این شهرستان‌های محروم در همه جهت های عمرانی، فرهنگی، آموزشی و ورزشی است.
نکته بعدی که بنظر من یک نکته بسیار مهم است این ترکیب... بخاطر اینکه در همین (9) استان نفت خیز و گازخیر قطعا شهرستان‌های محروم هم در این استان‌ها هست. اگر همین حالا ما بیاییم ترکیب را مشخص بکنیم بگوییم دو سوم این استان‌ها، یک سوم شهرستان‌های محروم یا بالعکس، این ترکیب الان مشخص بشود دست برنامه ریزان و کسانی که باید بنشینند و برنامه ریزی بکنند و بخصوص خود دولت که بالاخره این بودجه را می خواهد تقسیم کند دست دولت را ما بسته ایم. وقتی که ترکیب مشخص نیست دولت با خیال راحت می‌تواند بنشیند و برنامه ریزی کند و شهرستان‌های محروم و شهرستان‌های نفت خیز و گازخیز را با یک برنامه مدون تقسیم کند، نه اینکه همینطور گتره ای ما بگوییم دو سوم به اینطرفی ها برسد و یک سوم به یک سمت دیگر برسد. بالاخره این یک سوم، دو سوم هیچ مبنایی وجود ندارد که حالا چرا این دو سوم، یک سوم جایگزین نشود. همچنانکه پیشنهادهای بعدی شما که در این پیشنهادهای چاپ شده وجود دارد این را عکس کرده، یعنی برای شهرستان‌های محروم دو سوم گذاشته، برای نفت خیز یک سوم گذاشته، خوب چه مبنایی وجود دارد؟ یا بالعکس آن‌ها را یک دوم، یک دوم کرده اند چه مبنایی وجود دارد؟ بالاخره مجلس می خواهد تصمیم بگیرد. ما همینطور بیاییم بگوییم یک دوم این سهم، دو سوم این سهم. مبنای آن چیست؟ وقتی می گوییم دو سوم، یعنی (400) میلیارد تومان، می گوییم یک سوم یعنی (200) میلیارد تومان. سال آینده که پول نفت با همین قیمت باشد این رقم حدود یکهزار میلیارد تومان می‌شود آنوقت دو سوم آن حدود (700) میلیارد تومان می‌شود، یک سوم آن حدود تقریبا (300) میلیارد تومان می‌شود. آخر مبنای این تصمیم گیری چیست؟ چطور ما می گوییم (700) میلیارد تومان مثلا به شهرستان‌های محروم برسد، (300) میلیارد تومان به شهرهای نفت خیز یا بالعکس.
بالاخره اینجا محل قانونگذاری است، قانون باید یکمقدار شفاف باشد و یکمقدار هم باید کلیات را بحث بکنیم، نه اینکه دقیقا بگوییم و سهم هر شهرستان را مشخص بکنیم. اگر قرار است سهم هر شهرستان، هر بخش مشخص بشود خوب آنرا بیاییم در لایحه بودجه تدوین کنیم. بالاخره در لایحه بودجه اینهمه ردیف و دستگاه اجرایی که می‌آید آنجا دقیقا سهم شهرستان ها و نوع پروژه ها مشخص می‌شود. اگر قرار است که ما به این استان‌های نفت خیز و گازخیز و شهرستان‌های محروم کمک بکنیم خوب، بیاییم یک چیز کلی تصویب کنیم یعنی مبنا همان (2) درصد باشد (رییس ـ آقای حق شناس وقت شما تمام است) درواقع دست دولت بازشد، دست سازمان مدیریت و برنامه ریزی باز باشد که براساس برنامه این پول را تقسیم کند. دیگر مجلس اینقدر وارد جزییات نشود. لذا خواهش من از دوستان این است که اگر این پیشنهاد جایگزین را بپذیرند دو، سه اتفاق می افتد؛
یکی اینکه این سال شروع از سال آینده خواهد بود.
دوم هم سال شاخص، سال 88 خواهد بود. والسلام علیکم و رحمه الله
رییس ـ تشکر می کنم، خیلی ممنون مخبر کمیسیون صحبت می‌کنند؟ (مفتح ـ نظر نداریم) شما (کمیسیون) این را رد کرد ه اید یا نه؟ (مفتح ـ کمیسیون اصل آن را رد کرده) خیلی خوب، همین را بگویید و بفرمایید بنشینید.
محمدمهدی مفتح (مخبر کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات) ـ کمیسیون چون اصل این را رد کرده در ارتباط با پیشنهادات نمی تواند نظری داشته باشد. البته شخصیت اعضای کمیسیون است که این پیشنهاد را داده اند.
رییس ـ چون اصل خود پیشنهاد را رد کرده بوده، دولت اگر نظری دارند، بفرمایید.
حسینی (معاون امور مجلس و استان‌های سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دولت با پیشنهادی که دوستان ما برای جایگزینی ارایه کرده اند بدلایلی که عرض می کنم مخالف است.
دوستان دقت کنند! در لایحه دولت یک فرجه زمانی دو، سه ساله یعنی تا پایان برنامه چهارم مشخص کرده یعنی زمان را محدود کرده که در یک زمان محدود، با یک اعتبار مشخص یکسری طرح‌های اساسی و زیربنایی در کشور اجرا کند و شاخص‌های برخورداری این مناطق را ارتقا بدهد. حالا اینکه در برنامه‌های بعدی چکار باید کرد این را دولت باید در برنامه پنجساله پنجم آنجا تعیین تکلیف کند.
نکته بعدی دوستان در پیشنهادی که ارایه کرده اند گفته اند شاخص برخورداری، اصلا شاخص برخورداری اینجا تعریف نشده، کدام شاخص برخورداری است، در چه بخشی؟ اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی؟ این ابهام وجود دارد. ضمن اینکه بصورت نامحدود این اعتبارات را گفته اند که دولت اختصاص بدهد از آنطرف هم گفته اند شاخص‌های برخورداری بیاید و به شاخص‌های استان‌های برخوردار برسد. کدام شاخص برخورداری باید برسد؟ این توضیح داده نشده.
نکته بعدی دوستان توجه بکنند! آن توضیحاتی هم که دیروز جناب آقای دکتر رهبر در رابطه با مسایل و مشکلات مبتلابه و حاکم بر مناطق نفت خیز ارایه کردند با این پیشنهاد جدید حل نخواهد شد. بهرحال ما دیروز عرض کردیم که مناطق نفت خیز بدلیل یکسری مسایل و مشکلاتی که ناشی از اجرای طرح‌های نفت و گاز است الان دست بگریبان هستند، هزینه‌های بالاسری، استهلاک زیربناها، مسایل زیست محیطی و مسایلی از این قبیل توجه بیشتری باید به این مناطق بشود. به همین دلیل هم دولت آن نسبت دو سوم و یک سوم را آنجا مطرح کرده.
نکته بعدی هم این است باتوجه به ظرفیتی که الان دراستان ها وجود دارد و تاکیدی که نمایندگان محترم دارند و کاری که دولت انجام داده و در ششماهه اول سال تخصیص‌ها را اعلام کرده ما فکر می کنیم که در استان‌ها ظرفیت جذب اعتبارات وجود دارد. بنابراین تاکید ما بر این است که این (600) میلیارد تومان از حساب دخیره ارزی برای سالجاری برداشت بشود هم برای مناطق نفت خیز و هم برای مناطق محروم اختصاص داده بشود و در سال‌های 86، 87 و 88 در سه سال این اعتبارات داده بشود طرح‌های مشخص تعیین بشوند که ما بتوانیم در طول سه سال درواقع این استان‌ها را به یکجایی برسانیم. اقدامات بعدی را باید در برنامه پنجساله پنجم تعیین تکلیف کنیم.
باتوجه به این ابهامات و با این مسایلی که در این پیشنهاد است دولت با این پیشنهاد مخالف است و تقاضا می کنیم که نمایندگان محترم به این پیشنهاد رای ندهند.
رییس ـ آماده رای گیری هستیم. حضار 220 نفر، متن را قرایت بفرمایـید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد را مطرح می کنم، البته این پیشنهاد عنوان ندارد اگر رای بیاورد باید عنوان هم درست کنیم.
ماده واحده ـ دولت موظف است در لوایح بودجه سنواتی و از ابتدای سال 1386 معادل (2) درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت خام و گاز طبیعی هر سال را بر مبنای متوسط قیمت‌های صادراتی به شهرستان‌های نفت خیز و شهرستان‌های گازخیز و شهرستان‌های محروم کشور جهت اجرای برنامه ها و طرح‌های زیربنایی عمرانی، فرهنگی، آموزشی و ورزشی اختصاص دهد.
تبصره 1 ـ این اعتبار تا زمانی اختصاص خواهد یافت که شاخص برخورداری هر یک از شهرستان‌های نفت خیز و گازخیز و محروم کشور به سطح برخوردارترین شهرستان ها در شاخص مربوطه در سال پایان برنامه چهارم توسعه برسد.
تبصره 2 ـ با تصویب این قانون، قانون اختصاص دو در هزار ناشی از فروش نفت خام برای عمران و آبادی مناطق نفت خیز لغو می‌گردد.
رییس ـ حضار 221 نفر، از نمایندگان محترم خواهش می کنم در رای گیری شرکت کنند. چون مدت قابل توجهی است که دستگاه ها برای اعلام رای نمایندگان فعال بوده. اگر همه نمایندگان در رای گیری شرکت کردند پایان رای گیری را اعلام می کنم تصویب نشد. پیشنهاد بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای قربانی پیشنهادتان را مطرح بفرمایید.
موسی قربانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان عنایت بفرمایند، پیشنهاد جایگزینی که من تقدیم کرده ام همان لایحه دولت است با یک تفاوت بسیار جزیی. تفاوتی که درآن هست حذف دو سوم و یک سوم و تبصره (2) است. بنابراین لایحه دولت را با همه محتوایی که دارد عینا پیشنهاد دادیم و آن کلمه دو سوم و یک سوم را حذف کردیم، بقیه آن همان لایحه دولت است، خواهش می کنیم دوستان رای بدهند که بحث سریع جمع شود.
رییس ـ بله، یک موافق و یک مخالف را طبق آیین‌نامه وقت بدهید صحبت کنند.
ندیمی ـ مخالفم.
رییس ـ آقای ندیمی مخالف هستند، صحبت نمی کنند، موافق هم صحبت نمی کنند، دولت با این تغییری که آقای قربانی دادند مخالف است. بسیارخوب، قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد درواقع کل همان لایحه دولت است، فقط آن دو سوم و یک سوم آن حذف شده.
رییس ـ حضار 221 نفر، لطفا اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد. پیشنهاد بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ حذف کل که نداریم، حذف جز، اول آقای فرهنگی پیشنهادشان را مطرح کنند، بفرمایید.
فرهنگی ـ بنده مطرح نمی کنم.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای ندیمی شما پیشنهاد حذف جز از پاراگراف اول را دارید؟ (ندیمی ـ پیشنهاد حذف داریم، پیشنهاد جایگزین هم داریم) نه الان به ترتیب مطرح می کنیم. از پاراگراف اول پیشنهاد حذف نداریم؟ (حق شناس ـ پیشنهاد دارم) پیشنهاد ایشان این است که (600) هزار میلیون دلار حذف شود، بفرمایید.
هادی حق شناس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران عزیز توجه بفرمایید، این نکته، نکته بسیار مهمی است. خواهش من این است که یکمقدار دقت کنید بنفع کل استان‌های کشور است. در ماده واحده نوشته شده به دولت اجازه داده می‌شود در سال 85 تا سقف (600) میلیارد تومان... (و ادامه) و همه ساله تا پایان برنامه آن (2) درصد. پیشنهاد بنده حذف این (600) میلیارد تومان از سال 85 است. اما دلیل، دلیل چیست؟ دلیل این است که اگر این تصویب شود، سازمان مدیریت موظف است از سایر ردیف‌های ملی (600) میلیارد تومان کم کند تا این بودجه (600) میلیارد تومان تامین شود. بخاطر اینکه محل تامین این از حساب ذخیره ارزی که نیست، محل تامین این از مازاد درآمد که نیست، محل تامین این از محل کم کردن سقف بودجه (15) هزار و (500) میلیارد تومان است، یعنی ردیف‌های ملی باید کم شود تا این (600) میلیارد تومان تامین شود. لذا هم مغایر آن (15) هزار و (500) میلیارد تومانی است که خودتان مصوب کردید و بضرر همه شهرستان‌هایی است که بودجه یا ردیف ملی دارند و مضاف بر اینکه اگر این کم شود آیا دولت می‌تواند در ششماه جذب کند؟ و در نهایت اگر دولت اعتقاد به این (600) میلیارد تومان دارد در همین لایحه متمم مجددا بیاورد. نه، اینکه ما بیاییم (600) میلیارد تومان از بودجه مصوب خودمان، از آن (15) هزار و (500) میلیارد تومان کم کنیم و به سایر استان‌ها بدهیم. حالا اصل که تصویب شده، بنابراین خواهش من این است که به این (600) میلیارد تومان رای ندهید تا پروژه‌های ملی کشور از محل این کم نشود. والسلام
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای عادل آذر هستند بفرمایید.
عادل آذر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکار عزیزمان آقای حق شناس چند بار است این نکته را تکرار می‌کنند که این جابجایی در ردیفهاست و با همین اصطلاح اصلاح می‌کنند، جابجایی در ردیف ها می‌کنند درواقع این شبهه را ایجاد می‌کنند. بهیچوجه این جابجایی در ردیف ها نیست، قبلا هم در بحث کلیات توضیح داده شد. پاراگراف دوم را قرایت بفرمایید اصلاح جداول (4) و (8)، جدول (4) مگر غیر از اینکه ما می خواهیم سقف ارزی بودجه را بالا ببریم؟ یعنی بعبارت دیگر شما با این تصویب و اصلاح جدول شماره (4) و (8) دارید می گویید دولت! برو از حساب ذخیره ارزی بردار و اصلا اساس، مبنا و شیرینی کل این لایحه به تعبیر همکاران به این (600) میلیارد است که دولت بتواند در سال 1385 آن ضرورت ها و نیازهای کلیدی مناطق نفت خیز، گازخیز و محروم را که در سفرهای هیات دولت تشخیص داده بیاورد و این (600) میلیارد را اختصاص بدهد، پروژه‌های آن هم اساسا همانطور که قید شده برنامه ها و پروژه‌های عمرانی است. بنابراین بهیچوجه جابجایی نیست، خواهش من این است که دوستان نگران این بحث نباشند. مجوز داده اید جدول (4) و (8) اصلاح شود یعنی دولت برود از حساب ذخیره ارزی برداشت کند. هیچ جای نگرانی هم ندارد، سپاسگزار می شوم اگر به این پیشنهاد رای ندهید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای مدنی بفرمایید.
سیدمحمود مدنی بجستانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
برادران بزرگوار، خواهران بزرگوار دقت بفرمایید، ما در شیوه قانون نویسی، بودجه را بعنوان دخل و خرج کشور تصویب می کنیم. شما الان با این لایحه می خواهید (600) میلیارد را وارد این بودجه کنید، ببینید چند تا اشکال اساسی است تقاضا می کنم به این نکات دقت بفرمایید.
اولا این پول از کجا بناست تزریق شود؟ دو جا بیشتر نیست، یا اینکه جابجایی ردیفهاست که باعث عقب افتادگی طرح‌های ملی خواهد شد یا اینکه استفاده از صندوق ذخیره ارزی است که فریاد همه شما الان از تورم و از مسایل تبدیل ارز به ریال و مشکلات و تبعات آن بلند است. بنابراین، این از هر کجا تامین شود در این فصل سال این مشکل را خواهیم داشت.
ثانیا، آیا واقعا امکان هزینه این پول هست؟ رییس بانک مرکزی ما می گوید (تعبیر ایشان این است که) آقا! تزریق ریال دارد کشور را می ترکاند. باز می خواهیم با همه این عوارضش ریال تزریق کنیم؟ دلمان را خوش می کنیم به اینکه قانونی گذرانده می‌شود و حرفی زده می‌شود.
ثالثا، این بمعنای بهم ریختگی قانون های مصوب شما در بودجه است.
رابعا، خدمت شما عرض شود که امکان هزینه این آیا در این باقیمانده از سال وجود دارد؟ الان تا چه حد؟ دیروز رییس محترم کمیسیون عمران اظهار داشتند که خیلی از این طرح ها با وجود اعتبار انجام نشده، ما یکمقداری از پارسال هم در بعضی مواقع عقب تر هستیم. بازهم تزریق می کنیم درحالیکه واقعا ما امید هزینه کردن این مقدار را در باقیمانده سال نداریم. بنابراین من با خود جناب آقای عادل آذر هم که قبلا صحبت کردم نظر ایشان هم همین بود می گفتند ما در بودجه‌های سنواتی قصد داریم که تنظیم برنامه ها و تنظیم قوانین بهم نخورد. حالا باز نظرشان تفاوت کرده نمی دانم، بهرحال نظرایشان محترم است ولی بنظر می‌رسد این یک بهم ریختگی است، بگذاریم در بودجه‌های مصوب سالانه بطور منظم و با رسیدگی به همه جوانب و پروژه‌های معین و محل برداشت پول ان شا الله تصمیم گیری شود. بنابراین تقاضا می کنم به حذف این قسمت رای بدهید.
رییس ـ دولت صحبت کنند.
حسینی (معاون امور مجلس و استان‌های سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان توجه کنند، هم جناب آقای دکتر رهبر دیروز توضیح دادند، هم من یک ده دقیقه پیش توضیح دادم، این (600) میلیارد تومان باید از حساب ذخیره ارزی برداشت شود، از طرح‌های عمرانی ملی کم نمی شود. من یک توضیح اضافی هم بدهم، ببینید در لایحه متممی که قرار است به مجلس داده شود، در این لایحه متمم بیشتر آن تفاوت لایحه و قانون بودجه را پیشنهاد می‌دهد. یعنی شما اگر خاطرتان باشد در فصل بررسی بودجه در مجلس، (2)، (3) میلیارد دلار از پیشنهاد دولت در رابطه با اعتبار تملک دارایی کم کردیم. بنابراین ارقام لایحه با ارقامی که در قانون آمده در طرح‌های پیوست قانون اختلاف دارد. تلاش دولت بر این است که در لایحه متمم بیشتر این تفاوت ها را پوشش دهد. برای اعتبارات استانی با توجه به تخصیصی که صددرصد دولت، سازمان مدیریت اعلام کرده و با توجه به جذبی که در ششماهه اول وجود داشته ما مطمینیم که ظرفیت کار، بسیار بالاتر از (600) میلیارد تومان است، تقاضای ما این است این (600) میلیارد تومان از حساب ذخیره ارزی برداشت شود، به استان‌ها داده شود که در زمینه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی هزینه شود. هیچ مشکلی هم نیست، باز دوباره تاکید می کنم از هیچ طرحی قرار نیست کم شود، بلکه باید از حساب ذخیره ارزی برداشته شود. بنابراین (600) میلیارد تومان از حساب ذخیره ارزی، در سنوات بعد هم در لایحه بودجه خواهد آمد.
رییس ـ حضار 219 نفر، آقای حاجی بابایی! برای رای گیری قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد این است که (6) هزار میلیارد ریال برای سال 85 از ماده واحده حذف شود.
رییس ـ حضار 219 نفر، همکاران محترم اعلام رای بفرمایید. دوستان رای خودشان را اعلام کنند، پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد. پیشنهاد بعد را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ جناب آقای سبحانی پیشنهاد دادند «گاز طبیعی» حذف شود. یعنی فقط «صادرات نفت خام» بشود.
سبحانی ـ مطرح نمی کنم.
منشی (حاجی بابایی) ـ در ماده واحده پیشنهاد دادند کلمه «شهرستان ها» را می‌خواهند حذف کنند. آقای ثروتی بفرمایید.
موسی الرضا ثروتی ـ همکاران عنایت داشته باشند، در این لایحه بحث استان‌های نفت خیز، گازخیز و شهرستان‌های محروم کشور آمده ولی سازمان مدیریت و برنامه ریزی قرار بوده در سال 84 بحث شهرستان‌های محروم را نهایی و تجدیدنظر کند. متاسفانه پارسال اینکار را انجام نداد. امسال هم سازمان مدیریت نتوانسته شهرستان‌های محروم را احصا و مشخص کند. پیشنهاد من این است که استان‌های نفت خیز و گازخیز که نوشته شده، محروم کشور هم همان استان‌ها باشد. (11) استان محروم است و آن نسبت دو سوم و یک سوم هم حذف شود، ممنون.
منشی (محمدصادقی) ـ آقای طلایی نیک مخالف هستند، بفرمایید.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
این پیشنهاد، بسیار پیشنهاد نامناسبی است، از اینجهت که واقعا عدالت را مخدوش می‌کند. چون ما اگر مبنا را استان محروم قرار بدهیم، تعداد اندکی یعنی کمتر از(20) یا (15) درصد مناطق محروم را شامل می‌شود. آیا ما می خواهیم همه بخش‌های محروم را در پوشش این لایحه قرار بدهیم یا نه؟ اگر می خواهیم بخش‌های محروم کشور، همه بصورت عادلانه از این منابع برخوردار بشوند باید حتی شهرستان ها را اصلاح کنیم به اینکه بگوییم بخش محروم، اگر بخش محروم بیاوریم، هر استانی که بخش محروم دارد، هر شهرستانی که بخش محروم دارد شامل خواهد شد، اما اگر بگوییم شهرستان محروم، شهرستان‌هایی که کل شهرستان محروم نیست از این اعتبار برخوردار نمی شود. بخش‌های آن کنار گذاشته خواهد شد اما اگر بگوییم استان محروم، خیلی از شهرستان‌های محروم را هم شامل نخواهدشد چون فقط دو، سه تا استانی که محروم هست می‌توانند از این اعتبار استفاده کنند و شهرستان‌هایی که مثلا یک بخش برخوردار، دو بخش محروم دارند آن‌ها محرومتر خواهند شد چون بهیچوجه از این اعتبار در صورتیکه بگوییم شهرستان ها را حذف کنیم، می‌شود استان‌های نفت خیز و گازخیز و محروم یعنی محرومیت برمی گردد به اینکه کل استان محروم باشد. این عدالت را از بین می‌برد، فهرستی که الان در دولت هست، در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور هست، هم برای بخش‌های محروم فهرست دارند، هم شهرستان‌های محروم، هم استان‌های محروم، ما چرا بیاوریم حداقل را بگیریم؟ اجازه بدهید حتی ما پیشنهاد اصلاحی بعدی داریم که این را به همه بخش‌های محروم توسعه بدهیم، مفهوم عدالت این است. مجلس عدالت محور و اصولگرا و دولت عدالت محور قطعا باید با این پیشنهاد مخالفت کنند. متشکرم
منشی (محمدصادقی) ـ آقای دکتر! موافقی ثبت نام نکرده.
رییس ـ دولت مخالف است، رای گیری می کنیم. سریع بخوانید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهـاد این است که «شهرستان‌های» حذف شود.
رییس ـ حضار 228 نفر، اعلام رای بفرمایید. نمایندگان یکقدری در رای گیری چالاک تر باشند، بلکه ان شا الله امروز این لایحه به سرانجامی برسد. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد بعدی مربوط به کمیسیون عمران است. پیشنهاد کمیسیون عمران این است که این دو سوم، یک سوم، بشود یک سوم، دو سوم و همچنین مبلغ (1000) میلیارد ریال جهت گازرسانی به مناطق روستایی هم به آخر پاراگراف اضافه شود. آقای مویدی بفرمایید.
علی مویدی (مخبر کمیسیون عمران) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
کلیات این لایحه در کمیسیون بتصویب رسید منتها کمیسیون همانطور که اشاره فرمودید دو تا اصلاحی داشته، ما هم از دولت قدردانی می کنیم که بمنظور رفع محرومیت از نقاط محروم کشور و نقاط نفت خیز این لایحه را آورده. روح این لایحه این است که محرومیت زدوده شود اما در کمیسیون که صحبت شد ما متوجه نشدیم که اساس استدلال دولت که توزیع این اعتبار را به نقاط نفت خیز دو سوم و شهرستان‌های محروم یک سوم آورده چه استدلالی داشته است؟ شعار دولت عدالت گستری است و ابتدای کار دولت هم بر مبنای عدالت کار را شروع کرده. شهرستان‌های محروم در کشور (157)شهرستان داریم اما اگر نقاط نفت خیز لحاظ شود، اگر استانی لحاظ کنیم حدود (9) استان نفت خیز داریم و اگر هم شهرستان نفت خیز لحاظ شود کمتر از (50) شهرستان نفت خیز داریم. بنابراین دو سوم برای نقاط نفت خیز و یک سوم مناطق محروم، با اصل عدالتی که دولت به دنبال آن است مغایرت دارد. پیشنهاد اول این است که این نسبت جابجا شود، بدلیل اینکه (157) شهرستان بخش وسیعی از کشور را در پوشش و در بر می‌گیرد. نسبت دو سوم برای شهرستان‌های محروم و یک سوم برای نقاط نفت خیز منظور شود.
دوم اینکه از این (600) میلیارد، (100) میلیارد را برای گازرسانی به روستاها پیشنهاد کردیم. در قانون بودجه سال 84 مجلس دولت را مکلف کرده بود (9) هزار روستا گازرسانی شود، در بودجه سال 85 هم آمد اما بدلیلی که اعتبار موردنیاز این طرح بهردلیل تامین نشد، فاینانس خارجی بود و در بودجه 85 هم بیع متقابل بود و اعتبارات موردنیاز آن تامین نشد، این تکلیف روی زمین مانده. پیشنهاد می‌شود به منظور اینکه باز این قدم در جهت محرومیت زدایی است از این مبلغ (100) میلیارد برای گازرسانی روستاها لحاظ شود، تشکر.
منشی (حاجی بابایی) ـ منظور شما این است که (100) میلیارد از آن (600) میلیارد؟
مویدی ـ بله.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای عادل آذر هستند، بفرمایید.
عادل آذر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
کل بحثی که عزیزان داشتند و به این لایحه آن رای بالا را دادیم، گرفتاری ها و مشکلات مناطق نفت خیز و گازخیز و در اولویت دوم محروم بود. این نکته را هم عزیزان عنایت بفرمایید که همین مناطق نفت خیز و گازخیز اگر فهرست را ببینید در زمره مناطق محروم است و یادمان باشد نگفته این دو سوم را به مناطق نفت خیز می دهیم، مناطق نفت خیز و گازخیز نگفته، مثلا اگر یک سوم استان خوزستان گازخیز و نفت خیز است، گفته استان‌های نفت خیز و گازخیز یعنی عام کرده، به عبارت دیگر این پول برای آن سه تا شهرستان خوزستان نمی رود، برای آن دو سوم است، برای استان خوزستان است، برای استان هرمزگان می‌رود. این عنایت را داشته باشید و در ثانی آن (1000) میلیارد لایحه دولت را، خواهشم این است دقیق توجه کنید، بخوانید، دولت گفته آقا! برنامه‌های عمرانی، یعنی آموزش، بهداشت، راه، گاز، همه این ها را شامل می‌شود. برنامه‌های عمرانی، این تخصیص زدن دوباره دست دولت را بستن است. ما تا الان که گفتیم عام فکر کنیم، بگذاریم دولت برنامه ها، ضرورت ها و اولویت‌های خودش را بیاورد. با کدام کار کارشناسی الان به نتیجه رسیدیم که (100) میلیارد تومان این فقط برای گاز است؟ بودجه این را که برای روستاها دیدیم، اجازه فاینانس را هم که دادیم. تقاضای من این است که بگذاریم دولت کار کارشناسی که کرده، تحلیل هایی که داده، اولویت‌هایی که داده بیاورد و براساس آن تصمیم گیری کنیم. سپاسگزار می شوم اگر رای مثبت به این پیشنهاد ندهید و لایحه را درواقع با اینکار نقض نکنید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای ندیمی هستند، بفرمایید.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ببینید دوستان! درمورد نسبت، چندنوع می‌شود عمل کرد. یک پیشنهاد این بود که حذف شود، خوب، ما اینرا نپذیرفتیم و نمی پذیریم، چرا؟ چون مجلس باید سیاست بدهد، مجری باید عمل کند. آن حذف را نپذیرفتیم. حالا یک پیشنهاد این است که همین وضع بماند، پیشنهاد دوم، یک دوم، یک دوم است، یک پیشنهاد هم همین پیشنهاد کمیسیون عمران است. ببینید در مناطق نفت خیز، خود آن‌ها مناطق محروم هم دارند. الحمدلله تعالی از اینجهت می‌توانند از هر دو بهره مند شوند یعنی مناطق نفت خیز که خود آقای آذر الان صحبت کرده، آقای آذر از هر دو جا می‌تواند استفاده کند، ایلام را، سیستان را، هم از محروم می‌تواند استفاده کند، هم از نفت خیز. بنابراین اصلا ضرری متوجه مناطق نفت خیز نمی شود. اما موضوع مناطق محروم که بعنوان یک لکه ننگ در این نظامی که همه دارند تلاش می‌کنند با پول نفت و مالیات کشور را آباد کنند، هنوز در کنار آبادانی ها می‌بینیم مناطقی را که از اولیه های زندگی محرومند. ما می گوییم آقا! همین ایلام، همین سیستان، اگر بتواند از دو صندوق استفاده کند این بهتر است یا فقط نفت خیز باشد؟ ما داریم خدمت می کنیم، نمایندگان دارند خدمت می‌کنند، کمیسیون عمران هدفگیری و سوگیری درستی دارد و آن این است که مناطق محروم در کشور، شمولیتی دارد که در نفت خیز بیشتر آن است. اصلا علت اینکه ما به این لایحه رای دادیم همین بود که غبار محرومیت را از این مناطق برداریم. اصلا حرف ما همین است، اکثر آن‌ها هم با پارامترهای سازمان مدیریت و شاخص‌های آن‌ها محرومند، اگر شهرستان نیست، بخش است، منطقه است. بنابراین آن‌ها از هر دو صندوق باید استفاده کنند. الان هم این مشروح مذاکرات، دولت هم روی آن تصویب کند، ما هم می پذیریم، مجلس هم بپذیرد که مناطق محرومی که نفت خیز هستند هم از کمک نفت خیز استفاده کنند، هم از محروم، اما اگر غیر از این شود صدها، هزارها نقطه بزرگ و کوچک شهری و روستایی و دهستانی شما همچنان همان حالت را دارند. ما در توزیع اعتبارات استان‌ها الان دچار مشکل شدیم، شوراهای برنامه ریزی بجای آنکه به کمیته‌های برنامه ریزی شهرستان قوت بدهند دارند کم کم کاری می‌کنند که قبلا ما از تهران گرفته بودیم. بنابراین خواهش می کنم شما به یکی از این دو پیشنهاد که اولی همین است، اولی همین پیشنهاد کمیسیون عمران است که این نسبت چرخش پیدا کند بنفع مناطق محروم رای بدهید و ان شا الله تعالی به این ترتیب ما هم به مناطق نفت خیزی که محرومند کمک کنیم و هم به دیگر مناطق. بهرصورت این نعمت خدادادی متعلق به همه ملت ایران است. والسلام
رییس ـ آقای حسینی از سازمان مدیریت و برنامه ریزی بفرمایید.
حسینی (معاون امور مجلس و استان‌های سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان توجه کنند، من خواهش می کنم دوستان یک لحظه توجه کنند من توضیحات را بدهم چون در رای گیری امکان دارد که بهرحال تاثیر بگذارد.
رییس ـ این سر و صدا مانع از شنیدن توضیحات نماینده دولت است. دوستان حالا (4)،(2)، (3) هر چه! فعلا گوش کنید ببینید ایشان چه می‌گویند، بفرمایید.
حسینی ـ ببینید دوستان! اولا قسمت دوم پیشنهادی که کمیسیون عمران داده که در همان لایحه دولت مستتر است. یعنی وقتی شما می گویید این اعتبارات جهت اجرای برنامه‌های عمرانی اختصاص داده شود، برنامه‌های عمرانی شامل گازرسانی...
رییس ـ آقای صالحی شما اجازه بدهید نماینده دولت صحبتشان را بکنند. آقای صالحی بفرمایید، دیگر هم از این ببعد شلوغ نکنید، بفرماییـد.
حسینی ـ ببینید دوستان! در لایحه دولت گفته که اجرای برنامه‌های عمرانی، یک لفظ عام است یعنی اگر در استان شورای برنامه ریزی استان به این اولویت و جمعبندی برسد که گازرسانی در اولویت است می‌تواند از این اعتبارات برای گازرسانی هر حدی که، حتی تا سقف سهم استان عمل کند. بنابراین بند (2) پیشنهاد کمیسیون عمران خودبخود منتفی است ولی دررابطه با بند اول و آن نسبت دو سوم و یک سوم من هم در کمیسیون و هم در بحث کلیات توضیح دادم، رویکرد دولت و محوریت این لایحه، اجرای پروژه‌های عمرانی و رفع عدم تعادل ها در مناطق نفت خیز و گازخیز است. ببینید دوستان! توجه کنید یک اتفاقاتی دارد در مناطق نفت خیز می افتد. سرمایه‌گذاری‌های کلانی دارد انجام می‌شود، در کنار این سرمایه‌گذاری‌های کلان و این امکاناتی که دارد آنجا پیاده و مستقر می‌شود یکسری هزینه‌هایی را به این استان‌ها تحمیل می‌کند. دیروز هم توضیح دادیم، هزینه‌های بالاسری که به این استان‌ها تحمیل می‌شود، استهلاکی که در زیرساخت ها و زیر بناهای این استان‌ها به این استان‌ها تحمیل می‌شود، مسایل زیست محیطی که به این استان‌ها تحمیل می‌شود که من این توضیحات را در کمیسیون برنامه و بودجه مفصل دادم. بهرحال دوستانی که منطقه پارس جنوبی را دیدند می‌توانند براحتی این را مقایسه کنند که منطقه پارس جنوبی با روستاهای بومی نشین جنب این تاسیسات، این اختلاف را براحتی می‌شود دید. بنابراین رویکرد دولت، توجه دولت و درواقع نگاه عمده دولت این بود که در این مناطق نفت خیز که حدودا (8)، (9) استان است، یک توجه ویژه در ظرف دو، سه سال شود و باز بخاطر اینکه این لایحه یکمقداری از رای بیشتری برخوردار شود، مناطق محروم هم اضافه شد، ضمن اینکه مناطق محروم از اعتبارات توازن منطقه‌ای، اعتبارات ریاست جمهوری، اعتبارات متعددی باز الان دارند اعتبار می‌گیرند، دوستان اجازه بدهند که این نسبت به یک سوم و دو سوم باشد، این بنفع کشور است و به رفع عدم تعادل هایی که در این مناطق نفت خیز است کمک می‌کند. بنابراین دولت با این پیشنهاد مخالف است.
رییس ـ هر دو پیشنهاد تحت عنوان پیشنهاد کمیسیون عمران است، خود کمیسیون گفته این مصوبه ماست، پیشنهاد داده. حضار 226 نفر، نمایندگان محترم اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را اعلام می کنم، با (145) رای تصویب شد.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای ندیمی پیشنهادتان را مطرح بفرمایید.
طلایی نیک ـ تذکر دارم.
رییس ـ آقای طلایی نیک تذکر دارند، بفرمایید.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس! مواد (152) تا (156). من رایم موافق بود و رای موافق دارم، به هر دو پیشنهاد هم رایم موافق است، ولی خواهشم این است که آیین‌نامه رعایت شود. این اعمال سلیقه ها را کنار بگذارید، بارها در این مجلس، این مسایل مطرح و رعایت شده. کمیسیون یک پیشنهاد درمورد اصلاح سطر پنجم ماده واحده داشت، یک پیشنهاد هم الحاق یک تبصره جدید به این قانون. این دو پیشنهاد باید جداگانه رای گیری می شد، شما بروید صورت مذاکرات را بخوانید، در (7) دوره مجلس تا حالا اینطوری نبوده که (2)، (3) تا پیشنهاد را یکجا رای گیری کنند، این ها باید جدا جدا رای گیری می شد، حالا رای گرفتید اشکالی هم ندارد، ولی خواهشم این است که به تذکرات عنایت کنید، ما مجبور به استفاده از ابزارهای دیگر نظارتی بر هیات رییسه نشویم.
رییس ـ بله، حالا شما خیلی خط و نشان نکشید، هر کاری می خواهید بکنید، بکنید. اما این پیشنهاد خود کمیسیون بوده که... اصلا پیشنهادشان تحت همین عنوان بوده، بنابراین تذکر شما وارد نیسـت.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای ندیمی! پیشنهاد شما آن قسمتی است که بجای «شهرستان‌های محروم»، «شهرها و بخش‌های محروم» این است دیگر؟ (ندیمی ـ بله) بفرمایید.
الیاسی ـ تذکر دارم.
رییس ـ اجازه بدهید تذکر آقای الیاسی را هم گوش کنیم، بفرماییـد.
بهمن الیاسی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس! ماده (157) را عنایت بفرمایید. همکاران ارجمند یک لحظه اگر عنایت بفرمایند! یک نکته ای را بعنوان رفع ابهام می خواهم عرض کنم آقای دکتر. یک رفع ابهام هست، اگر اجازه بدهید مطرح کنم.
ببینید! مرتب نماینده محترم دولت عنوان «مناطق محروم» را ابراز می‌کنند و آنچه که در ذهن نمایندگان محترم هم هست، مناطق محروم اعم از استان یا شهرستان یا بخش و یا دهستان های محروم. آنچه که الان در لایحه هست عنوان شهرستان محروم است، اگر «شهرستان محروم» در اینجا قید شود، آنوقت شامل...
رییس ـ آقای الیاسی! اگر شما پیشنهاد رفع ابهام دارید طبق آیین‌نامه کتبا به ما تسلیم کنید، بررسی می کنیم، آن را طبق آیین‌نامه عمل می کنیم. پیشنهاد رفع ابهام خود را بنویسید که کجای آن مبهم است، اینجا توضیح می‌دهند، اگر دیدیم واقعا رفع ابهام دارد اشکال را عمل می کنیم. آقای ندیمی بفرمایید.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ما تشکر می کنیم از دیدگاه روشن نمایندگان. منتها جناب آقای رییس ما همانطورکه در مشروح مذاکرات عرض کردیم، در آنجا حق مناطق محرومی که در مناطق نفت خیز قرار دارند، باید در هر دو صورت دیده شود.
اما پیشنهاد بنده در صفحه ششم پیشنهادات چاپ شده و من فعلا آن بند اول را مطرح می کنم. همانطورکه در اولین پیشنهادی که شما رای داده بودید مطرح کردم ما در کشور واحدهایمان معلوم است، می گوییم دهستان، بخش، شهرستان، استان. اگر می گفتیم «استان»، خوب، ما یکی، دو تا استان بیشتر نداشتیم. اگر بگوییم «شهرستان»، اکثر شهرستان‌های ما عنوان «محروم» ندارد. اما اگر بگوییم «شهر و بخش»، همه آندسته از شهرهایی که محروم هستند و آندسته از بخش‌هایی که محروم هستند، یعنی در حقیقت همان شهرستان ها و بخش ها می‌شود. یعنی درحقیقت این همان است و من همانطورکه خدمت آقای حاجی بابایی هم عرض کردم، این اصلاح عبارتی آن هم هست که شهرها منظور همان شهرستانهاست، فرقی نمی کند. چون منظور ما این است که شهرستان ها و بخش ها...
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای ندیمی! پیشنهاد شما این است، بجای «شهرستان‌های محروم»، «شهرها و بخش‌های محروم». عین پیشنهادتان را می توانید مطرح کنید.
ندیمی ـ فرقی نمی کند، نتیجه یکی است. درهرحال هیچ فرقی نمی کند بهرصورت چون بالاخره واحد یک شهرستان یا شهر است یا بخش، از اینجهت هیچ فرقی نمی کند. مهم برای ما این است که اگر یک شهرستانی محروم نبود، ولی دارای (3)، (4)، (5) بخش بود و (2) یا (3) یا (4) بخش آن محروم بود، آن بخش ها بتوانند استفاده کنند، یعنی درحقیقت منظور ما این است که ما بنام شهرستان بخش ها را محروم نکنیم، چون خود شهرستان مثلا یک بخش مرکزی دارد، یک یا چند بخش دارد، از اینجهت هیچ فرقی نخواهد کرد.
من همانطورکه اشاره کردم، ما شهرستان ها و بخش‌های محروم را با این پیشنهاد شمول می دهیم، یعنی شما رایی که می دهید یا به شهرستان بر می‌گردد یا به بخش و به این ترتیب دوستان ما برای از بین رفتن این موضوع... ما باید در راستای موضوع محرومیت زدایی شهرستان ها و بخش ها اولا تبعیض نداشته باشیم، تبعیض یعنی چه؟ چه فرقی می‌کند یک منطقه کوچکتر یا یک منطقه بزرگتر و ثانیا شمول و فراگیری و گسترده را هم به نحوی تعریف کنیم که بنام یکی، یکی دیگر محروم نشود. من همچنانکه در دو پیشنهاد قبلی در راستای عدالت و دفاع از منافع ملت ایران و البته محرومین آن‌ها که امروز بیشتر جهتگیری ما بطرف آنهاست، خواهش می کنم که به این پیشنهاد رای بدهید و آقای رییس این را بپذیرد که من آن را هم نوشته بودم «شهرستان ها و بخش‌های محروم» یعنی آنکه نوشته اند «شهرها» ما که شهر محروم نداریم، شهرستان داریم و بخش. من این را نوشته بودم، حالا چطوری تایپ شده مهم نیست، منظور من کاملا همین دو واحد و دو عنوان تقسیمات کشوری است، ان شاالله برای دفاع از منافع مستضعفین که این انقلاب به نام آن‌ها برپا شده و بنام همان هایی که بقول امام سیلی خورده بودند و پابرهنه، شما همت بفرمایید این رای را هم بدهید تا بخشی از مناطق کشور بنام «بخش ها» محروم نشوند، هم شهرستان ها هم بخش ها. والسلام
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای تمدن هستند، بفرمایید.
تمدن ـ من موافق هستم.
رییس ـ مخالف ندارد، موافق هم صحبت نمی کند. دولت بفرمایید.
حسینی (معاون امور مجلس و استان‌های سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) ـ دوستان توجه کنند! ما در شناسایی مناطق محروم و مطالعاتی که انجام شده، شهر محروم نداریم، اصلا شهر محروم از نظر ما دیگر حذف شده. بنابراین ما شهرستان‌های محروم و بخش‌های محروم داریم. یعنی ما اصلا شهر محروم نداریم. شهرستان ها و بخش‌های محروم، ما موافق هستیم. شهر محروم دیگر حذف شده، در مطالعات مناطق محروم ما دیگر شهر محروم نداریم، این حذف شده «شهرستان ها و بخش‌های» محروم.
ندیمی ـ اشتباه تایپی است، شهرستان ها درست است.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد این است که «شهرستان ها و بخش‌های محروم».
رییس ـ حضار 229 نفر، اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را اعلام می کنم، با رای بسیار بالایی تصویب شد. پیشنهاد بعدی را اعلام بفرمایـید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد بعدی پیشنهاد آقای آقایی است که می فرماید «مشروط بر اینکه حداقل (50) درصد از اعتبارات یاد شده صرفا به امر ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل زمینی، جاده‌ای و ریلی اختصاص یابد» بفرمایید.
علی اکبر آقایی مغانجوقی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران محترم استحضار دارند که برای تحقق توسعه ما ناگزیر از احداث زیربناها در کشور هستیم. این واقعیتی است که باید قبول کنیم که راه، اعم از جاده و ریل مهمترین عامل توسعه و پیشرفت و رشد بخشی از شهرستان ها و استان‌های کشوری ماست و این را هم باید بپذیریم که برای تحقق توسعه دولت با احداث زیربناها ازجمله توسعه حمل و نقل در ریلی و جاده‌ای زمینه فعالیت اقتصادی، اعم از دولتی، تعاونی و خصوصی را فراهم می‌کند. تا وقتی که ما نتوانیم استان‌های محروم خود را به راه آهن تجهیز کنیم و یا جاده‌های آن را از نظر امکان حمل و نقلی، بازسازی، مرمت و توسعه ندهیم، قطعا محرومیت آن مناطق بیش از جاهای دیگر خواهد بود.
بنابراین تا وقتی که زیربخش ها توسعه پیدا نکرده اند و سرمایه گذاری لازم را در این زیربخش ها و زیربناها انجام ندادیم، قطعا محرومیت را ما در آن مناطق مضاعف کردیم. حالا که فرصتی است، باتوجه به سرمایه‌گذاری‌هایی که دولت، چه راه‌های در دست اقدام، چه در مورد راه‌هایی که واقعا ازنظر نقاط حادثه خیز هزینه‌های بالایی نیازمند است و این کشته های ما در جاده ها هر روز واقعیتی است که ما هم ازنظر انسانی و اقتصادی هزینه‌های بالایی را به جامعه تحمیل می کنیم، برای اینکه این موقعیت سرمایه گذاری را بتوانیم در مناطق محروم و مناطق نفت خیز رشد بدهیم، بیاییم (50) درصد این هزینه و سرمایه گذاری را در بخش جاده‌ای و ریلی هزینه کنیم. این باعث خواهد شد که جاده‌های ما و ایجاد راه آهن در مناطق محروم ما توسعه پیدا کند و این رشد و توسعه عامل سرمایه گذاری در آن مناطق و تسریع خواهد کرد که ما آن مناطق را هرچه سریعتر از محرومیت جدا کنیم. بنابراین استدعای ما این است که در بخش زیربناها این اعتباری که برای مناطق محروم و همچنین مناطق نفت خیز و گازخیز مصوب کردیم، (50) درصد را در بخش زیربناهای حمل و نقلی هزینه کنیم، (50) درصد هم قطعا در بخش‌های دیگر یک توزیع عادلانه خواهد بود برای رفع محرومیت ها. آن نسبت سرجایش هست، چون در بخش بعدی من پیشنهاد نسبت داشتم که آن را حذف می کنیم، فقط توزیع هزینه‌ای را در بخش جاده‌ای و ریلی (50) درصد و بقیه بخش‌های زیربناها (50) درصد یک توزیع عادلانه خواهد بود که ما بتوانیم این بخش را هرچه سریعتر از محرومیت جدا کنیم و ان شاالله امکان سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی هم در بخش بیشتر شده باشد و ان شاالله همکاران محترم رای به این پیشنهاد می‌دهند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای مقنیان هستند که صحبت نمی کنند، بنابراین موافق هم صحبت نمی کند.
رییس ـ دولت راجع به پیشنهاد آقای آقایی نظری دارید، بفرمایید.
حسینی (معاون امور مجلس و استان‌های سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) ـ من یک سوال از آقای آقایی می کنم، اگر در استانی شبکه ریلی وجود نداشته باشد، آیا این (50) درصد بلوکه می‌شود یا نمی شود؟ مثلا در استان ایلام شما که می گویید (50) درصد را به زیرساخت‌های شبکه ریلی، اعتبارات را بلوکه می‌کند.
نمایندگان محترم توجه کنند! اختیار را جهت اجرای برنامه‌های عمرانی به شورای برنامه ریزی استان دادیم، اگر اولویت راه است به راه بدهد، به گاز بدهد، به راه آهن بدهد، اصلا اینجا منعی وجود ندارد، ولی شما خودتان را محدود نکنید که حتما شورای برنامه ریزی شاید در یک استانی شورای برنامه ریزی راه و راه آهن نباشد، اولویت آن فرهنگ باشد، آموزش عالی باشد، بیمارستان باشد. بنابراین ما محدود نکنیم، به این پیشنهاد رای ندهید، بگذارید این اولویت‌ها در استان تعیین شود. نمایندگان محترم در شورای برنامه ریزی هم حضور دارند، آنجا می توانید هر اولویتی که استان دارد به آن اولویت پول بدهید. خودتان را محدود نکنید، اعتبارات بلوکه می‌شود و شاید پول را به جایی بدهیم که اولویت نداشته باشد. دولت مخالف است.
رییس ـ آقای حاجی بابایی برای رای گیری قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد آقای آقایی این است: «مشروط بر اینکه حداقل (50) درصد از اعتبارات یاد شده صرفا به امر ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل زمینی، جاده‌ای و ریلی اختصاص یابد».
رییس ـ حضار 225 نفر، اعلام رای بفرمایید. خوشبختانه میزان شرکت در رای گیری بالا است. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای ایمانی پیشنهاد دارند، بفرمایید.
قدرت الله ایمانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن قبولی طاعات و عبادات برادران و خواهران محترمه.
دولت محترم در توجیه لایحه‌ای که تقدیم مجلس محترم کرده، آورده که بمنظور کاهش و جبران عقب ماندگی و توسعه نیافتگی و رفع محرومیت و فقر و کاهش آثار سو زیست محیطی ناشی از تاسیسات گازی و نفتی این اعتبارات را تخصیص داده.
استان‌های نفت خیز استان‌های خسارت دیده از جنگ تحمیلی هم هستند. یعنی با یک تیر دو تا نشان... هم این اعتبارات شامل استان‌های نفت خیز و گازخیز می‌شود، هم شامل استان‌های خسارت دیده از جنگ تحمیلی. تعداد دیگر از استان‌های خسارت دیده از جنگ تحمیلی هستند، مانند لرستان، کردستان، آذربایجان غربی و همدان که در مدت (8) سال جنگ تحمیلی مرتب زیر بمباران هوایی و موشک باران بودند و خسارت‌های زیادی را متحمل شدند. (8) سال ازنظر زندگی عادی و روزمرگی از استان‌های دیگر عقب افتادند، همه زیرساخت ها نابود شد، همه خانواده ها و کاشانه مردم ویران گردید، نه تن ها شهرها و روستاها بلکه حتی مزارع و چراگاه ها و کشاورزی از بین رفت. مردم (8) سال دست از کار و زندگی کشیده اند و خانواده‌های خود را در دامنه کوه ها استقرار دادند و خودشان اسلحه به دوش همراه رزمندگان در جبهه ها جنگیدند.
این استان‌ها قبل از انقلاب محروم بودند، در زمان جنگ تحمیلی هم جنگ به آن‌ها وارد شد. بعد از جنگ تحمیلی هم آنچنانکه شایسته و بایسته باشد مورد توجه دولتمردان قرار نگرفته. اگر در اینجا توجه خاصی به این استان‌ها نشود، چه زمانی دولت باید به این استان‌های محروم و هم خسارت دیده در جنگ توجه کند؟
اگر گفته شود که این استان‌ها، استان‌های محروم هستند از این اعتبار هم استفاده می‌کنند، پس استان‌های خسارت دیده در جنگ چه می‌شود؟ شما ببینید که بعضی از استان‌هایی که مرزی هستند مستقیما در تیررس دشمن بودند، آن‌هایی هم که با مرز فاصله داشتند شب و روز بمباران می شدند، (8) سال بمباران، بیش از (3) هزار روز و شب این ها زیر بمباران بودند. روزی نبود که خانه ها و کاشانه مردم ویران نشود، روزی نبود که ما شهیدی را تشییع جنازه نکنیم. شما ببینید در استان لرستان قریب (3) هزار روستا وجود دارد که نیمی از این روستاها فاقد آب آشامیدنی هستند یا آب آشامیدنی سالم ندارند. اگر با این بودجه‌ای که از طرف دولت تزریق می‌شود، هر سال به آن‌ها داده می‌شود، باید پیش بینی کرد که نزدیک به نیم قرن دیگر آخرین روستاهای لرستان صاحب آب آشامیدنی سالم می‌شوند یا ما مثلا چون در قلب زاگرس هستیم و منطقه کوهستانی است، (85) درصد لرستان کوهستانی است، مناطق صعب العبور است، نه تن ها خیلی از روستاها از جاده ماشین رو محروم هستند، حتی جاده مال رو هم ندارند و قطعا استان کردستان، استان آذربایجان غربی و همدان هم بدتر نباشند بهتر نیستند. دولت باید اینجا توجه خاصی به این مناطق بکند و از این اعتبارات بهرحال سهمی هم به مناطق محروم و مناطق خسارت دیده از جنگ داده شود، استان‌های نفت خیز و گازخیز در این قسمت ضرری متوجه آن‌ها نمی شود و ما اینجا اضافه کردیم که بعد از «استان‌های نفت خیز و گازخیز» عبارت «استان‌های خسارت دیده از جنگ تحمیلی» هم اضافه شود. از برادران و خواهران محترمه خواهش می کنم که ان شاالله به این پیشنهاد رای مثبت بدهند. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای حمیدی هستند، بفرمایید.
هوشنگ حمیدی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن عرض خسته نباشید، حضور شما عرض کنم که آنچه مدنظر و نیت آقای ایمانی است درست و صحیح، استدلال‌های ایشان هم درست و صحیح است، منتها در بحث قانون نویسی اینجا ایرادی که ممکن است بعدها مترتب شود و در اجرا مشکلاتی را ایجاد کند بنده عرض خواهم کرد. ببینید عبارت «و استان‌های خسارت دیده در جنگ تحمیلی» به عبارتی هر استانی به هر نحوی خسارتی را دیده باشد مشمول این قانون خواهد شد. مثلا حالا در تهران اگر چند تا موشک زدند و خسارتی وارد شده خودبه خود بعدا در این چارچوب قرار خواهد گرفت و این با مقوله و فلسفه اصلی این مصوبه که مدنظر نمایندگان محترم بوده تغایر پیدا خواهد کرد.
لذا در پیشنهاد بعدی که مطرح خواهد شد، هم آن نظر آقای ایمانی مطرح خواهد شد و هم آن ایراد قانون نویسی که بعدها در اجرا مشکلاتی را بوجود خواهد آورد را برطرف خواهد کرد. لذا من خواهش دارم به این موضوع رای ندهید، به پیشنهاد بعدی که همان نظر آقای ایمانی را هم تامین می‌کند، ان شاالله در آنجا مشکل برطرف خواهد شد، خیلی ممنون.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای ندیمی هستند.
رییس ـ آقای ندیمی بعنوان موافق بفرمایید.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ببینید دوستان! ما در کشور یک استان نفت خیز داریم، یک شهرستان یا بخش محروم داریم، یک جاهایی هم داریم که سر جنگ خسارت دیده اند، این هایی که خسارت دیده اند و نفت خیز نیستند یا آن نقطه یا آن شهر یا آن بخشی که مورد تهاجم دشمن بعثی بلکه استکباری قرار گرفت خسارت دیده اند، این ها بالاخره نباید مسایلشان حل شود؟ کشور، کشور ماست دیگر، فرقی نمی کند که من مثلا خسارت ندیده ام، شماها دیده اید، همه ما نماینده ملت ایران هستیم، ما باید برای ایران فکر کنیم. ایران ما مورد تجاوز دشمنانی بی دین و لامذهب قرار گرفت و خسارت‌هایی به شهرستان ها و بخش‌هایی وارد شد که در شمول نفت یا محرومیت قرار ندارند، از اینجهت اگر این عنوان باشد و آن دو عنوان نباشد، ما به شهرها و بخش‌هایی که نه نفت خیز هستند، نه محروم هستند، فقط دشمن آنجا خسارت‌های آموزشی یا زیربنایی یا زیرساختی یا مانند آن ایجاد کرد، اگر شما می گویید نیست، خوب مشکلی ایجاد... البته هست. اگر هست چه اشکالی دارد که ما قانونی بنویسیم که جامعیت داشته باشد، ما واقعا نباید در این موارد شرح صدر خودمان را از دست بدهیم. گفت از باب اینکه آلت ریاست شرح صدر است، آلت مسوولیت شرح صدر است، ابزار مسوولیت شرح صدر است و اگر کسی شرح صدر نداشته باشد، نمی تواند مسوولیت خودش را به منصه ظهور برساند. من خواهش می کنم برای اینکه آندسته از شهرها و بخش‌هایی که در شمول مناطق نفت خیز یا محروم قرار ندارند، اما خسارت‌های نسبتا سنگینی از جهات مختلف مخصوصا زیربنایی دیده اند، آن‌ها هم بتوانند بهره مند شوند، به این رای بدهید، ان شاالله با این رای بخش دیگری از کمبود این قانون را مرتفع کنیم، خیلی ممنون.
رییس ـ دولت مخالف است، قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد آقای ایمانی این است که بعد از عبارت «و استان‌های خسارت دیده در جنگ تحمیلی» عبارت «استان‌های نفت خیز و گازخیز» اضافه گردد.
رییس ـ حضار 220 نفر، پیشنهاد مشخص است، اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد. پیشنهاد بعدی را اعلام بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ اگر پیشنهادی در ماده واحده نیست از ماده واحده عبور کنیم؟ (حمیدی ـ پیشنهاد دارم) بفرمایید.
هوشنگ حمیدی ـ پیشنهادی که مطرح است، بعد از عبارت «شهرستان‌های محروم» عبارت «و مناطق جنگ زده دوران جنگ تحمیلی» اضافه شود.
منشی (حاجی بابایی) ـ همین بود دیگر.
حمیدی ـ خیر، اجازه بفرمایید. این موضوعی که مطرح کردند، فرق آن با این عبارت این است که در آنجا «استان‌های خسارت دیده در جنگ تحمیلی». استان‌های خسارت دیده آن مشکل را بعدا در اجرا خواهد داشت ولی مناطق جنگزده مناطقی است که تعریف خاص دارد و بیشتر شامل استان‌های مرزی است که در بسیاری از موارد شهرهای آن‌ها بصورت کامل ویران شده و یا حداقل زیان‌های زیادی را در این دوره جنگ متحمل شده اند. لذا همان بحثی که آقای ایمانی مطرح فرمودند در اینجا تامین خواهد شد و هم مناطقی که جنگزده هستند و خسارت دیده اند را بصورت ویژه تحت پوشش قرار خواهد داد و جاهاییکه دوستان می فرمایند برای کل ایران است و مسایلی از این قبیل، آن‌ها خودبه خود حل خواهد شد، چون هدف از ارایه این طرح و لایحه این است که ما در جاهاییکه کمبود و خلا داریم، جاهاییکه محروم هست، جاهاییکه نفت خیز است و درقبال درآمدی که دارد واقعا آن امکانات لازم به آن نمی رسد، این مسایل را تحت پوشش قرار دهیم، نه اینکه حالا در جاهایی برخوردار است، این ها به طرق دیگری ولی فلسفه اصلی این قانون که تصویب شده این است که این مسایل مطرح شود و درنهایت مناطق جنگ زده هم در این چارچوب جای بگیرد که ان شاالله دوستان به این پیشنهاد رای خواهند داد، خیلی ممنون.
رییس ـ باتوجه به اینکه این پیشنهاد تقریبا نظیر پیشنهاد قبلی است، موافق و مخالف لابد همان صحبت قبلی را تکرار می‌کنند. حالا اگر مخالفی هست صحبت کند، اگر هم صحبت نکنند ما سریعتر رای گیری کنیم.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای میرتاج الدینی هستند.
رییس ـ صحبت نکنید ما سریعتر رای گیری کنیم، خیلی ممنون، صحبت نمی کنند. آقای حاجی بابایی قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پیشنهاد این است که بعد از عبارت «شهرستان‌های محروم» عبارت «و مناطق جنگزده دوران جنگ تحمیلی» اضافه شود.
رییس ـ حضار 218 نفر، اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را باتوجه به اینکه دوستان در صندلی های خودشان هستند من اعلام می کنم، تصویب نشد. پیشنهاد بعدی را اعلام بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ وارد تبصره می شویم، آقای عادل آذر بفرماییـد.
عادل آذر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
خواهش من این است که همکاران دقت بفرمایند، با این مصوبه‌ای که کردیم، تصویبی که شد، دو سوم مناطق و شهرستان‌های محروم، یک سوم مناطق نفت خیز و گازخیز یعنی آن هدفی که این لایحه برای آن آمده بود نقض شد. ما که در قانون برنامه داشتیم، قانون دو در هزار، قانون دو در هزار که وجود داشت. پیشنهاد آورده بودند بلحاظ گرفتاری ها، بدبختی ها، محرومیت‌های مناطق نفت خیز، آسیب‌های اجتماعی، زیست محیطی، بحث های امنیتی، که همه شما در جریان هستید، دو سوم این (600) میلیارد و درواقع آن (2) درصد به مناطق نفت خیز و گازخیز برسد. الان این را شما کردید یک سوم، می دانید معنای آن چیست؟ معنایش این است آقا! (2) درصد یک سوم شش هزارم، شش در هزار است، اینکه نقض غرض شد. شش هزارم، شش صدم که بیشتر از دو درصد می‌شود. شش هزارم، خواهش من این است حداقل حذف تبصره (2) را رای بدهید که آن قانون (2) در هزار برای مناطق نفت خیز و گازخیز برقرار باشد، حداقل آن‌ها... منافع و قانونی که قبلا وجود داشت از دستشان نرود، الان هیچ چیزی گیرشان نمی آید. تقاضای من این است رای بدهید، این اصلا با آن هدفی که لایحه برای آن طراحی شده بود تناقض دارد، همخوانی ندارد. حداقل آن قانون قبلی یا آنچیزی که قانونگذار و دولت جمهوری اسلامی گذاشته بودند، آنرا برایشان نگهداریم، حداقل آنرا از بین نبریم.
خواهش من این است که رای بدهید و شما که بهرحال اهل انصاف و عدالت هستید، با رای حذف به تبصره (2)، قدری هم به مناطق نفت خیز و گازخیز رسیدید و اهمیت دادید، سپاسگزارم.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای دکتر حدادعادل صحبت می کننـد.
غلامعلی حدادعادل ـ بنده بعنوان مخالف پیشنهاد آقای عادل آذر ثبت نام کردم، صحبت می کنم.
توجه نمایندگان استان‌های نفت خیز را به این نکته جلب می کنم که این تبدیل دو سوم و یک سوم به یک سوم و دو سوم تصور نکنید که خیلی تغییری در وضعیت استان‌های نفت خیز، خوزستان و امثال آن ایجاد می‌کند، چرا؟ برای اینکه غیر از یکی، دو منطقه در خوزستان بقیه مناطق خوزستان تحت عنوان شهرستان‌های محروم و سایر استان‌های نفت خیز از مزیت تصویب شده برای شهرستان‌های محروم، یعنی از دو سوم استفاده می‌کنند، این مناطق بدلیل نفت خیز بودن از آن یک سوم هم استفاده می‌کنند. بنابراین، این تغییر به دلیل اینکه بسیاری از شهرستان‌های مناطق نفت خیز محروم هم هستند هیچ ضرری به آنجا نمی رساند، هم شامل مناطق محروم می‌شود و هم شامل مناطق نفت خیز، عرض بنده تمام است.
منشی (قربانی) ـ آقای عادل آذر پس گرفتند.
رییس ـ پس گرفتند، بسیار خوب، خیلی ممنون.
منشی (حاجی بابایی) ـ مـاده واحـده را برای رای گیری قرایت می کنم.
مفتح ـ الحاقی دارم.
رییس ـ آقای مفتح می‌گویند که الحاقی دارند، بفرمایید.
محمدمهدی مفتح ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران محترم عنایت بفرمایید! در الحاقیه ای که بنده پیشنهاد کردم بحث گازرسانی روستایی و همینطور احداث پتروشیمی در مناطق مختلف کشور با استفاده از حساب ذخیره ارزی مطرح شده است، یعنی اینکه ما اینجا پیشنهاد داده ایم که برای گازرسانی روستایی از حساب ذخیره ارزی مبلغی برداشته شود و همینطور برای احداث صنایع پتروشیمی در مناطق محروم و مناطق مختلف کشور باز بتوانند از حساب ذخیره ارزی بهره‌برداری بکنند.
نکته ای را که دوستان عنایت داشته باشند این است که ما در بودجه سال 1384 و در بودجه سال 1385 برای گازرسانی روستایی در هر سال (9/1) میلیارد دلار تصویب کردیم...
آقایی مغانجوقی ـ تذکر دارم.
رییس ـ آقای مفتح! یک لحظه اجازه بدهید، آقای آقایی تذکر آیین‌نامه‌ای دارند، بفرمایید.
علی اکبر آقایی مغانجوقی ـ آقای دکتر! تذکر من تفسیری بود که حضرت عالی روی مصوبه کمیسیون اعلام فرمودید.
رییس ـ من تفسیر نکردم، نظرم را گفتم.
آقایی مغانجوقی ـ خیلی خوب، آنچیزی که مصوبه، و مصوب کمیسیون عمران است نسبت‌های هزینه است. بنابراین اگر درمورد درآمد ما می گوییم یک سوم مناطق نفت خیز، دو سوم مناطق محروم، دیگر از همدیگر بهره نمی گیرند. بنابراین، این نسبت ها همانی است که رای آورد و غیر از این دیگر تفسیری صحیح نیست.
رییس ـ بله، اگر یک جایی هم نفت خیز بود و هم محروم طبعا از هر دو استفاده می‌کند، حالا آن تفسیر شماست.
آقایی مغانجوقی ـ نه آقای دکتر! مصوبه کمیسیون است. ببینید! آنکه منطقه محروم دو سوم استفاده می‌کند، دیگر از یک سوم نفت نمی بـرد.
رییس ـ مصوبه کمیسیون چنین صراحتی ندارد.
آقایی مغانجوقی ـ چرا، ببینید! این نسبت یک سوم مناطق نفت و گازخیز یعنی همه محروم و غیرمحرومی که در آن استان واقع است.
رییس ـ آن مربوط به جاهایی است که نفت خیز نباشند ولی محروم باشند، دو سوم استفاده می‌کنند، جاییکه نفت خیز باشند و محروم باشند بدلیل نفت خیز بودن از یک سوم استفاده می‌کنند، بدلیل محروم بودن از دو سوم.
آقایی مغانجوقی ـ نه این درست نیست، آقای دکتر درست نیست!
رییس ـ عبارت این را می‌رساند.
آقایی مغانجوقی ـ نه، استان نفت خیز یک سوم می‌برد، اعم از محروم و غیرمحروم آن.
رییس ـ بهر حال ما می‌توانیم از مجلس بپرسیم که مجلس به چه چیزی رای داده است. آقای مفتح بفرمایید.
مفتح ـ من خدمت عزیزان عرض می کردم که در سال‌های 1384 و 1385 هر سال ما در بودجه تصویب کردیم (9/1) میلیارد دلار برای گازرسانی مناطق روستایی دولت بتواند فاینانس بکند، با توجه به شرایطی که ما در این دو سال داشته ایم آنگونه که وزارت نفت گزارش می‌دهد متاسفانه این عمل و اقدام اجرایی نشده است و الان دو سال است که شرکت گاز بودجه‌ای برای گازرسانی روستایی دراختیار ندارد و همینطور که دوستان در حوزه‌های انتخابیه ملاحظه می فرمایند پروژه‌های گازرسانی روستایی عموما متوقف است درحالیکه پیمانکاران آماده کار هستند و امکانات و شرایط فراهم است، مردم هم بشدت متقاضی گازرسانی به روستاها هستند. از دید اقتصاد ملی هم اگر ما گاز را به روستاها برای گرمایش و مصرف بدهیم بسیار مقرون بصرفه است تا اینکه سوخت‌های مایع را ما به روستاییان، همانطور که الان داریم می دهیم، می دهیم. بنابراین پیشنهادی که خدمت عزیزان عرض کردیم این است که دولت مجاز باشد (2) میلیارد دلار برای تسریع در اجرای طرح‌های گازرسانی از حساب ذخیره ارزی وام بگیرد که این مبلغ را با سودش دومرتبه به حساب ذخیره ارزی برگرداند و حداقل (50) درصد آنرا هم برای گازرسانی روستایی باشد، چرا (50) درصد؟ برای اینکه گاز اگر بخواهد به روستا برسد امکانات قبلی می خواهد، استخراج می خواهد، سرمایه گذاری برای انتقال می خواهد، پمپاژ گاز و اینگونه مسایل را می خواهد. (50) درصد برای رساندن گاز تا روستا، (50) درصد هم برای اینکه پروژه در روستاها بتواند گازرسانی روستایی انجام بشود، این یک مطلب.
مطلب دوم؛ گفته شده است (5/1) میلیارد دلار هم برای احداث صنایع پتروشیمی در مناطق محروم کشور از حساب ذخیره ارزی تسهیلات ارزی گرفته بشود. شما تاثیر پتروشیمی را در رشد مناطق می دانید، شما بخوبی به تاثیر صنایع پتروشیمی در ایجاد اشتغال واقف هستید. پروژه‌های پتروشیمی هم باز بدلیل اینکه مساله فاینانس از خارج مواجه با اشکال است و براحتی قابل انجام نیست، الان شما ملاحظه بفرمایید که عمدتا به آن معنا و به آن حدی که می‌تواند باشد فعال نیست. بنابراین پیشنهاد ما این است که این مطلب به این لایحه اضافه بشود، هیچ رقمی را از آنچه که تصویب شده است کم نمی کند، من خواهش می کنم همکاران دقت بفرمایند! رقمی را کسر نمی کند، بلکه یک امکانی را اضافه می‌کند، اجازه می‌دهد که دولت بتواند تسهیلات ارزی از حساب ذخیره ارزی بگیرد، (2) میلیارد دلار برای گازرسانی که (1) میلیارد آن برای گازرسانی روستایی است و (5/1) میلیارد دلار هم برای احداث پتروشیمی ها در مناطق محروم کشور که این ها بصورت تسهیلات داده می‌شود، اصل آن با سود آن به حساب ذخیره ارزی برگشت داده خواهد شد و ان شاالله باعث شکوفایی و ایجاد اشتغالی سریع در مناطق مختلف کشور ما خواهد شد. انتظار می‌رود که دوستان عزیز، همکاران محترم ان شاالله با یک رای بالایی که به این مطلب خواهند داد این امکان را برای کل کشور، خصوصا روستاها ایجاد بکنند. این نکته را هم عرض بکنم که آنچه تصویب شد از گزارش کمیسیون، مبنی بر اینکه (100) میلیارد تومان به گازرسانی روستایی داده شود مغایرتی با این ندارد، آن (100) میلیارد تومان بلاعوض داده می‌شود، ولی این (1) میلیارد دلار برای گازرسانی روستایی بصورت فاینانس است که شرکت گاز اصل و سود آنرا به حساب ذخیره ارزی برخواهد گرداند. ان شاالله با رای بالایی که به این خواهید داد این دو مشکل عمده را در کشور حل خواهید فرمود.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای تمدن هستند، بفرمایید.
مرتضی تمدن ـ بسم الله الرحمن الرحیم
پیشنهاد، پیشنهاد خوبی است در یک بخش، یعنی ما در بحث گازرسانی روستایی قبول داریم، بخاطر اینکه من های (100) میلیارد تومانی که برای گازرسانی در پیشنهاد کمیسیون عمران تصویب شد، ما احساس می کنیم واقعا باید به شرکت ملی گاز ایران کمک کرد، برای اینکه از محل تسهیلات حساب ذخیره ارزی آن مبلغ را بگیرد و عملا ما به طرح‌های گازرسانی روستایی سرعت بدهیم که واقعا بشدت مشکل داریم. مناطق... جناب آقای رییس! اگر اجازه بدهید...
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای مهندس مفتح! این پیشنهادی که حضرت عالی دادید فرمودید که به دولت اجازه داده می‌شود (2) میلیارد دلار جهت تسریع در اجرای طرح‌های گازرسانی، (50) درصد برای گازرسانی روستایی و مبلغ (5/1) میلیارد دلار برای پتروشیمی، چطور جور در می‌آید؟
تمدن ـ نمی شود آقا! آقای حاجی بابایی ما هم بعنوان همین مخالفت می کنیم.
منشی (حاجی بابایی) ـ اصلا امکان ندارد، این یکی، یکی هم برداشت از حساب ذخیره ارزی براساس ماده (1) برنامه چهارم فقط از طریق تغییر برنامه، یعنی در بودجه سنواتی امکانپذیر است.
تمدن ـ اصلا این قابل بحث است، آقای حاجی بابایی! اگر شما همان لحظه ای که پیشنهاد مطرح می شد این اشکال را مطرح می کردید شاید یکمقداری دروقت مجلس هم صرفه جویی می شد. لذا به همان دلایلی که هیات رییسه مجلس مطرح کردند و با توجه به اینکه ما (100) میلیارد تومان در همین پیشنهاد قبلی از محل پیشنهاد کمیسیون عمران برای گازرسانی روستایی تسریع شد، این بخش از پیشنهاد جناب آقای دکتر مفتح را به این دلیل ما مخالفت می کنیم که گره خورده با بحث پتروشیمی...
رییس ـ آقای مفتح ببینید چه کسی می خواهد موافق صحبت کند، نظرتان را بگویید، آنجا توضیح بدهد. حالا آقای تمدن صحبتشان تمام بشود.
تمدن ـ اجازه بفرمایید، ما اگر چنانچه مخالفت می کنیم، عرض کردم بجهت این است که نمی توان این دو مقوله را، یعنی بحث پتروشیمی و گازرسانی را به این شکل که در پیشنهاد جناب آقای مفتح آمده اصولا با هم رای گیری کرد. لذا مخالفت از این بعد است، وگرنه اگر واقعا آمده بود که از تسهیلات حساب ذخیره ارزی برای گازرسانی روستایی در قالب تسهیلات، دقت کنید، در قالب تسهیلات، یعنی از محل حساب ذخیره به شرکت ملی گاز ایران وام بدهد، گازرسانی روستایی انجام بشود، بعد این وام به صندوق دولت برگردد، ما به این شکل هم موافق بودیم، این کار بسیار خوبی است و ما باید گازرسانی روستایی را سرعت بدهیم، مشکل دارند، روستاییان ما گرفتارند. اما اینکه آمده با بحث پتروشیمی پیوند خورده است، اصولا به این شکلی که این پیشنهاد در متن پیشنهادات چاپ شده آمده بنظر می‌رسد اصولا قابل رای گیری نمی باشـد.
رییس ـ حالا چون آقای حاجی بابایی از آقای مفتح سوال کردند، آقای حاجی بابایی می‌گویند شما گفتید که (2) میلیارد دلار، بعد می گویید (50) درصد برای گازرسانی مناطق روستایی و (5/1) میلیارد دلار برای چه... توضیح بدهید که این عدد و رقم چطور جور در می‌آید، ما ببینیم اصلا صورت مساله را درست فهمیدیم، فقط یک توضیح بدهید، دیگر دفاع نکنید، بفرمایید.
محمدمهدی مفتح ـ خیر، آن (50) درصد داخل پرانتز است، اگر به نحوه نگارش دقت بکنیم، (50) درصد از (2) میلیارد است، بعد هم گفته شده «و» یعنی (5/1) میلیارد به (2) میلیارد اضافه می‌شود، عبارت از نظر ادبی کاملا معنایش روشن است.
رییس ـ یعنی منظور شما این است که از آن (2) میلیارد...
مفتح ـ (5/3) میلیارد دلار...
رییس ـ (2) میلیاردی که کلا خواستید، (5/1) میلیارد دلار به پتروشیمی اختصاص داده بشود...
مفتح ـ نه، آقای دکتر! (2) میلیارد دلار گازرسانی است، تمام! که از آن (50) درصد برای روستایی است (رییس ـ 50 درصد هم برای شهری) انتقال و این ها دیگر... و (5/1)...
رییس ـ بسیار خوب، روشن شد. حالا آقای تمدن بعنوان مخالف صحبت کردند، موافق را دعوت بفرمایید.
سبحانی ـ اخطار دارم.
رییس ـ آقای سبحانی اخطار دارند، بفرمایید.
حسن سبحانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای دکتر! اخطار اصل هفتاد و پنجم قانون اساسی است. در آنجا می گوید با «طرح‌های قانونی و پیشنهادات و اصلاحاتی که نمایندگان درخصوص لوایح قانونی عنوان می‌کنند و به تقلیل درآمد عمومی یا افزایش هزینه می‌انجامد...» الان دوستان اینجا پیشنهاد کردند که (2) میلیارد دلار برای گازرسانی اختصاص پیدا بکند، این یک پیشنهادی است در لایحه که محل تامین آن مشخص نیست، چون بعدی آن که می گوید «و مبلغ (5/1) میلیارد برای پتروشیمی» این اصولا در قانون بودجه وجود دارد و محل آنرا از محل حساب ذخیره گفتند. قسمت اول محل تامین آن مشخص نیست و لذا مخالف اصل هفتاد و پنجم است.
رییس ـ اخطار قانون اساسی شما را وارد می دانم، دیگر وارد دانستم، حالا از مجلس رای گیری می کنم. آقای سبحانی نماینده محترم دامغان اخطار قانون اساسی دادند، بنده هم وارد دانستم، طبق آیین‌نامه از مجلس رای گیری می کنم.
حضار 219 نفر، کسانی که با تفسیر رییس مجلس از اخطار که آنرا وارد دانستم موافق هستند اعلام نظر کنند، بنده اخطار را وارد دانستم. طبق آیین‌نامه وقتی رییس جلسه اخطار را وارد بداند باید از مجلس نظر بخواهد. اعلام رای بفرمایید، پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب شد، یعنی تایید شد. آقای حاجی بابایی ادامه بدهید.
منشی (حاجی بابایی) ـ ماده واحده را... یک پیشنهاد رفع ابهام اسـت...
رییس ـ ببینید! این صحبتی که بنده کردم و صحبتی که رییس کمیسیون عمران کرد، برای اینکه شبهه ای نباشد ما این را واقعا بعنوان یک رفع ابهام به رای می گذاریم. آقای حاجی بابایی توضیح می‌دهند. آقای سودانی همین مطلبی که شما می خواهید بگویید داریم به رای می گذاریم، پس بیایید بالا برای ما توضیح بدهید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دو حالت دارد، بحث این است که یک سوم و دو سوم را که ما تقسیم و تعریف کردیم، آیا اگر یک منطقه‌ای هم نفت خیز باشد و هم گازخیز و هم محروم باشد، آیا از هر دو قسمت می‌برد یا از قسمت خودش می‌برد. کمیسیون عمران می گوید «نه» آنجاییکه نفت خیز است از یک سوم می‌برد، بقیه آن برای مناطق محروم است، این را رای گیری بکنیم، اگر رای آورد نظر کمیسیون است، اگر رای نیاورد نظر دیگری است.
رییس ـ ببینید! کسانی که معتقدند... الان برای چه داریم رای می گیریم؟ نظر کمیسیون را ما می خواهیم به رای بگذاریم، کمیسیون می گوید که اگر یک منطقه نفت خیز بود و محروم نبود از یک سوم استفاده می‌کند، اگر یک منطقه محروم بود و نفت خیز نبود از دو سوم استفاده می‌کند، تفسیر بنده این بود که اگر محروم باشد و نفت خیز هم باشد هم از یک سوم و هم از دو سوم استفاده می‌کند. آنهاییکه با نظر کمیسیون موافق هستند اعلام رای بفرمایند.
حضار 222 نفر، برای نظر کمیسیون عمران رای گیری می کنیم. اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد. نظر کمیسیون تصویب نشد، پس آن نظر دیگر برجاست. خود ماده واحده را قرایت بفرمایید.
الیاسی ـ پیشنهاد کمیسیون دارم.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای رییس! آقای الیاسی یک پیشنهادی از کمیسیون آوردند که جا افتاده بوده، طرح بکنیم؟ آقای رییس کمیسیون نوشته اند.
رییس ـ آقای الیاسی چاپ نشده، مثل اینکه نظر مجلس این است که دیگر ما ماده واحده و تبصره‌هایش را رای بگیریم، شما هم اجازه بفرمایید که... ببینید! طبق آیین‌نامه باید چاپ شده باشد، چون چاپ نشده دیگر ما نمی توانیم، والا از این به بعد هر وقت کسی بنویسد که آقا! این هم از قلم افتاد ما نمی توانیم. این را اجازه بفرمایید، از آن مرحله گذشتیم، به الحاقی ها رسیدیم، ممنونم.
سودانی ـ رفع ابهام دارم.
رییس ـ آقای سودانی شما چه پیشنهادی دارید؟ ببینیم ایشان هم رفع ابهام دارند، بفرمایید.
ناصر سودانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
نسبت به مصوبه کمیسیون عمران، یعنی پیشنهادی که شده بود درخواست رفع ابهام دارم، (1000) میلیارد ریال جهت گازرسانی، آیا فقط برای یکبار است یا در طول سالیان برنامه چهارم است.
منشی (حاجی بابایی) ـ یکبار است موقع رای گیری اعلام کردیم که فقط از (600) تا (100) باشد.
سودانی ـ آیا آن مناطقی که مناطـق محروم هستند گازرسانی هم شامل می‌شود یا نه؟ یعنی امکان بهره مندی از دو جا هست یا فقط از یکجا.
رییس ـ بله، کلی است، آنجا را که خارج نکرده است، پس احتیاجی نیست. برای رای گیری بخوانید.
مجلس آماده باشد برای اینکه ما... (الیاسی ـ من پیشنهاد داشتم) آقای الیاسی نمی توانیم! پیشنهاد شما بموقع مطرح نشده است.
الیاسی ـ رفع ابهام دارم.
رییس ـ آقای الیاسی رفع ابهام دارند، بفرمایید.
بهمن الیاسی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس! همکاران محترم عنایت دارند ما الان در مناطقی بخش‌هایی را داریم که از این بخش ها چهارتا دهستان مثلا شامل می‌شود، یکی از این دهستان ها محروم است، سه دهستان آن محروم نیست. من خواهش می کنم نماینده محترم دولت توضیح بدهد آیا شامل این دهستان ها هم می‌شود یا اگر بخشی محروم تلقی شد فقط شامل می‌شود. این رفع ابهامی است که وجود دارد و...
رییس ـ من از نماینده دولت خواهش می کنم این توضیح را هم بدهنـد.
حسینی (معاون امور مجلس و استان‌های سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان توجه کنند ما در یک مقطعی در ابتدای انجام مطالعات مناطق محروم، استان محروم داشتیم، شهرستان محروم داشتیم، بخش محروم، دهستان محروم و روستای محروم داشتیم. ولی براساس آخرین مرحله مطالعاتی مناطق محروم، ما فقط شهرستان محروم داریم و بخش محروم داریم، یعنی دیگر دهستان محروم جزو طبقه بندی جدید ما نیست.
اگر بخشی محروم شد معنایش این است که می‌تواند هم دهستانهایش اعتبار بگیرند و هم روستاهای آن. بنابراین مطالعات مناطق محروم شهرستان محروم، بخش محروم است، بخشی که محروم شد دهستانهایش هم اعتبار دارد.
رییس ـ ماده واحده و تبصره‌های آن را برای رای گیری نسبت به مجموع بحث های دیروز و امروز قرایت کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ لایحه اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و قانون بودجه سا ل 1385 کل کشور بمنظور اختصاص (2) درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت خام و گاز طبیعی به استان‌های نفت خیز و گازخیز و شهرستان ها و بخش‌های محروم کشور
ماده واحده ـ به دولت اجازه داده می‌شود در سال 1385 تا سقف (6) هزار میلیارد ریال و همه ساله تا پایان برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (2) درصد از درآمد حاصل از صادرات نفت خام و گاز طبیعی را به استان‌های نفت خیز و گازخیز و شهرستان ها و بخش‌های محروم کشور به نسبت یک سوم و دو سوم جهت اجرای برنامه‌های عمرانی اختصاص دهد. متناسب با ارقام فوق‌الذکر، جداول مربوط در قانون بودجه سال 1385 کل کشور و جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران اصلاح می شـود.
تبصره 1 ـ آیین‌نامه اجرایی این قانون توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و با همکاری وزارتخانه‌های نفت و کشور تهیه و به تصویب هیات وزیران می‌رسد.
تبصره 2 ـ با تصویب این قانون، قانون اختصاص دو در هزار از درآمد ناشی از فروش نفت خام برای عمران و آبادانی مناطق نفت خیز لغو می‌شود.
تبصره 3 ـ مبلغ (1000) میلیارد ریال جهت گازرسانی به مناطق روستایی اختصاص می‌یابد (منظور از آن (600) میلیارد تومان می‌باشد). رای گیری بفرمایید.
رییس ـ حضار 223 نفر، این دیگر اصل ماده و تبصره‌های آن است، نمایندگان محترم اعلام رای بفرمایید. خواهش من این است که همه نمایندگان در رای گیری شرکت کنند، اگر دوستانی هم هستند که اختلالی در دستگاههایشان است (یکی، دو نفر) مراجعه کنند که ما آن‌ها را هم ملحوظ کنیم. آقای موسوی! احتیاجی نیست که آن گفته بشود. پایان رای گیری را اعلام می کنم، با (176) رای موافق به تصویب رسید.
منشی (حاجی بابایی) ـ در این تبصره (3) یک سال 1385 است...

7 ـ استرداد سوال آقای بهمن محمدیاری نماینده محترم تالش از آقای فتاح وزیر محترم نیرو
رییس ـ دستور بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دستور بعدی سوال آقای بهمن محمدیاری نماینده محترم تالش، رضوانشهر و ماسال از وزیر محترم نیرو بود که با توجه به مشکلی که داشتند این مشکل حل شد و سوال از دستور خارج شد.

8 ـ رد طرح یک فوریتی الحاق یک تبصره به ماده (168) آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی
رییس ـ دستور بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دستور بعدی بررسی طرح یک فوریتی الحاق یک تبصره به ماده (168) آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی می‌باشد. مخبر محترم کمیسیون... کمیسیون گزارشی نداشته است. موافقین و مخالفین اگر صحبت کنند.
منشی (محمدصادقی) ـ اولین مخالف آقای حق شناس هستند، بفرمایید.
رییس ـ آقای حق شناس ببخشید! بهتر است که برای رعایت آیین‌نامه یکی از طراحان توضیح بدهند، حالا یا آقای ندیمی، یا آقای سبحانی، هر کدام... چه کسی توضیح می‌دهد؟ آقای ندیمی توضیح می‌دهند، بفرمایید.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
اولا من باید از دوستان تشکر کنم، بخاطر محبت هایی که امروز نسبت به همه کشور، اعم از نفت خیز و محروم داشتند و امیدواریم که این تحفه ای که از طرف مجلس در این ماه مبارک تقدیم
همه هموطنان ما شده درخور همه نجابت و صلابت و ارزش‌های آن‌ها باشـد.
این طرحی که ما دادیم طرح الحاق یک تبصره به ماده (168) است، شاید در هفت دوره مجلس برای همه دوستان این سوال بنحوی مطرح می‌شود که از یک جهت نماینده در مورد همه مسایل کشور مسوولیت دارد، حق اظهار نظر دارد، حق رای دارد، تصمیم ساز و تصمیم گیر است، اما در مقام عمل او محدود به یک کمیسیون می‌شود. آن کمیسیون هم بسیاری اوقات به یک یا دو وزارتخانه محدود می‌شود و باز در همین رابطه درمورد طرح ها و لوایح طبیعتا نوع تقسیم بگونه‌ای است که مباشرت و مشارکت و همکاری و تعامل همه نماینده ها بنحوی نیست. این «نحو» را که عرض می کنم هم بلحاظ محدودیت ارجاع است و هم بلحاظ محدودیت نوع کار. بدین معنا که نمایندگان طبیعتا در مقابل همه تصمیماتی که در مجلس گرفته می‌شود، علی رغم مخالفت یا موافقت آن‌ها تصویب می‌شود، این موضوع، موضوعی است که بنام آنهاست، بنام آن مجلس و به نام آن دوره است و به فرموده امام راحل بعد از این هم که قانون شد نمی توانند در مقابل قانون ایستادگی کنند، مگر اینکه قانون را تغییر بدهند، قبل از قانون شدن حق دارند اظهارنظر و مخالفت کنند، پیشنهادات خودشان را بدهند و در رای و مانند آن مشارکت داشته باشند. اما وقتی که قانون شد دیگر این مربوط به همه است، بلکه نه همه نمایندگان، همه ملت ایران، بلکه نه یک دوره خاص، می‌تواند ده ها سال، کما اینکه الان بسیاری از قوانینی که در ادوار قبل از انقلاب هم نوشته شده هنوز قانون است، می‌تواند ده ها سال عمر داشته باشد. آیا در چنین موقعیتی ما نباید تغییرات اساسی در رفتار مشارکتی نمایندگان داشته باشیم؟ این پیشنهاد کمترین نحوه مشارکت را مطرح می‌کند، وگرنه از نظر بنده اگر فرصتی بود در این مجلس یا هر دوره‌ای ما می توانستیم در رابطه با مسایل عمومی کشور موضوعی برخورد می کردیم، کما اینکه الان سه، چهار کمیسیون همین شکلی هستند، ولی واقعا همه آن‌ها هم مشارکت می داشتند. یعنی نگاه فرهنگی، نگاه اقتصادی، نگاه اجتماعی، نگاه امنیتی، نگاه آموزشی و مانند آن با هم جمع می شد، یعنی همه لوایح از جهات مختلف مثل حقوقی و مانند آن نگاه می شد. مثلا کمیسیون حقوقی صرفا در یک جهاتی که به قضا مربوط است دخالت داده نمی شد، در همه لوایح امکان این پیدا می شد و نوعی مشارکت می‌کرد.
اما الان آن فرصت نیست، فعلا به آنجا نرسیده ایم، شاید هم دوستان ما در تغییر آیین‌نامه به آن برسند. اما پیشنهاد ما این است که در هشتاد و پنجی شدن، شما این فرصت را ایجاد می کنید که یک کمیسیون بررسی کند و این کمیسیونی که بررسی می‌کند بعنوان کمیسیون اصلی است. در گذشته برای مجلس خاطرجمعی هایی وجود داشت از جهت اینکه کمیسیون‌های فرعی هم نظر می دادند، مثل همین لایحه‌ای که گذشت، مثلا کمیسیون عمران و کمیسیون‌های انرژی و مانند آن نظری دادند که این نظر مخالف نظر کمیسیون بودجه بود و بخش عمده ای از آن‌ها هم مورد توجه مجلس قرار گرفت، یعنی بر غنای لوایح و طرح ها از سویی و بر اطمینان بخشی نمایندگان ملت از سوی دیگر افزوده می شد.
در اصل هشتاد و پنجی کردن های مجلس یک نتیجه خوب است که سرعت می دهیم و تخصصی می کنیم، اما یک عیب وجود دارد و آن عیب عدم جامعیت است. چرا؟ چون بالاخره کمیسیون‌های ما (بقول دوستان) عمدتا تخصصی نیستند، عمدتا اختصاصی هستند. ما که نباید همدیگر را گول بزنیم. انتخاب های ما برای کمیسیون ها عمدتا براساس تجارب و تحصیلات و مانند آن نیست، دلایل متنوعی پیدا شده تا یکی به یک کمیسیون رفته و اینطور نیست که هر کسی مثلا در یک کمیسیون هست حتما از سوابق علمی و عملی و تجربی آن برخوردار باشد، ولی در عین حال ما در گذشته این را با فرعی ها جبران می کردیم، یعنی می گفتیم آقا! اگر این موضوع مثلا اقتصادی است، عمران هم نظر بدهد، فرهنگی هم نظر بدهد، آموزش و تحقیقات هم نظر بدهد، یا کمیسیون امنیت هم نظر بدهد.
این الان از نمایندگان سلب شده و این از جهتی خوب نیست، چرا؟ چون قانون به کمیت که مشکل مردم را حل نمی کند، اصلا یکی از مشکلات ما در قانون کمیت قانون است، مشکل دیگر موازی بودن قوانین است، مشکل دیگر تفسیرپذیری قوانین است، مشکل دیگر عدم جامعیت و فراگیری قوانین است.
ما اگر بتوانیم قوانین مان را از این جهت به بخشی از جامعیت برسانیم، حتما بهتر از آن قسمتی است که ترک می کنیم. به این معنا که مثلا اگر از کمیسیون‌های فرعی که در گذشته توسط هیات رییسه تشخیص داده می شدند که آن‌ها هم باید این لایحه و طرح را بررسی کنند، آن‌ها هم نمایندگانی در آن هشتاد و پنج داشته باشند چند تا اتفاق می افتد.
اتفاق اول این است که آن افراد علاقه مند که صاحب رای هم می‌شوند، نظرات خودشان یا نظرات کمیسیون را بعنوان منتخب کمیسیون ارایه می‌کنند. اتفاق دوم این است که کمیسیون ها از جهت جمعیت و عدد و کثرت هم مساله شان حل می‌شود، چرا؟ چون بررسی کمیسیون ها مثلا حداقلش (16) نفر است، چون دوسوم باید رای بیاورد. خود این الان بخشی از هشتاد و پنجی ها نسبتا به تعطیلی کشانده شده. یعنی اینکه جمعیت (23)، (22) و (21) نفر کمیسیون ها بدلایلی گاهی حضور ندارند و رای گیری مختل می‌شود.
من خواهش می کنم با توجه به اینکه در حقیقت شما دو مرحله رای گیری داشتید؛ یک مرحله به فوریت آن رای دادید، یکبار دیگر هم براساس اینکه رسیدگی آن تعجیل بشود و در یکی، دو هفته پیش پیشنهاد مشترک من و جناب آقای سبحانی را رای دادید و ما هم تشکر می کنیم، الان هم کمک کنید به اینکه نخبگان ملت ایران، کسانیکه نسبت به این مجلس قضاوت می‌کنند و کارنامه این مجلس را مدنظر دارند بپذیرند که معنی هشتاد و پنجی شدن فرار از مسوولیت نیست، معنی آن عدم مشارکت نیست، ان شاالله با رای خودتان به غنای قوانین و کیفی شدن قوانین و جامعیت قوانین کمک کنید، خیلی از شما ممنون و متشکرم.
رییس ـ بسیار خوب، این توضیح قبل بود، حالا اولین مخالف صحبت بکنند، آقای حق شناس بفرمایید.
هادی حق شناس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
خوب، علی الظاهر نکته، نکته بسیار مهمی است، منتها من توجه همکاران عزیز را به چند مطلب جلب می کنم.
اول اینکه ما در مجلس کمیسیون‌های مختلف داریم، از جمله کمیسیون تلفیق، کمیسیون ویژه، همین کمیسیون ویژه‌ای که برای اصل (44) قانون اساسی شکل گرفت. کمیسیون‌های مشترک و کمیسیون‌هایی که براساس اصل (85) قانون اساسی شکل می‌گیرد.
در اصل (85) قانون اساسی اینجا صراحتا ذکر شده که مجلس در بعضی از موارد می‌تواند اختیار قانونگذاری را به کمیسیون خاصی بدهد، منتها اینجا دو تا شرط دارد. یک شرط این است که بر طبق اصل (72) قانون اساسی باید باشد که اصل (72) قانون اساسی می گوید این کمیسیون حق ندارد قانونی را تصویب بکند که مغایر شرع و قانون اساسی باشد و در نهایت هم بایستی شورای محترم نگهبان تایید کند و نکته مهمتر زمان آزمایشی این مصوبات کمیسیون‌های مربوط به اصل (85) قانون اساسی است.
اما بیایید برگردیم به این نکته که اصلا چرا این کمیسیون اصل (85) قانون اساسی شکل می‌گیرد؟ اساس مطلب این است که درواقع موضوعاتی که بر طبق اصل (85) قانون اساسی می‌شود برای تسریع در کار است. یعنی مجلس بهر دلیلی در صحن علنی فرصت نمی کند کل مواد و مفاد آن لایحه و طرح را بررسی کند، می‌رود اصل (85) قانون اساسی بشود. حالا ما برای تسریع در کار یک کمیسیونی هم شکل می دهیم، حالا می خواهیم کمیسیون‌های فرعی را هم در داخل این کمیسیون اصلی ببریم، خوب طبیعی است که زمان و وقت بیشتری می‌گیرد. اما این دلیل نمی شود که اگر قرار شد یک مطلبی، یک طرحی و یک لایحه‌ای اصل (85) قانون اساسی بشود، از دیدگاه سایر نمایندگان استفاده نشود، بلکه همواره در همه کمیسیون ها حتی در کمیسیون تلفیق هم که جلساتش شکل می‌گیرد، آنجا هم نماینده ها می‌توانند شرکت کنند و نظرات کارشناسی خودشان را بگویند و پیشنهادات خودشان را بدهند. یعنی هیچ ممنوعیتی برای ارایه نظر نماینده ها اصلا وجود ندارد و نماینده ها در هر حالت می‌توانند در کمیسیون‌های مشترک شرکت کنند.
اما نکته ای که وجود دارد این است که همین حالا معمولا دو ماه، سه ماه از سال، معمولا از پایان دیماه و اوایل بهمن کمیسیون تلفیق شکل می‌گیرد. در کمیسیون تلفیق حدودا (46) نفر از نمایندگان عضو آنجا هستند، خوب، (46) نماینده که آنجا عضو هستند، همین کمیسیون ویژه‌ای که برای اصل (44) قانون اساسی شکل گرفت، تعداد (15) تا از نمایندگان اینجا هستند و خود این طرح ها و لوایحی که اصل (85) شده اند یک تعداد از نمایندگان اینجا درگیر هستند. یعنی نظام مدیریت، خدمات معروف به نظام هماهنگ، یعنی همین حالا ما چند تا طرح و لایحه داریم که اصل هشتاد و پنجی شده اند.
من این را می خواهم عرض کنم، همواره در مجلس تعدادی از کمیسیون‌های مشترک و کمیسیون‌های ویژه است که نماینده ها درگیر آنجا هستند. لذا اگر ما می خواهیم این را رای بدهیم که از کمیسیون‌های فرعی سه تا نماینده بروند و آنجا عضو بشوند، همواره کمیسیون‌های دیگر با حد نصاب نماینده ها مواجه خواهند شد. شما همین ابتدای جلسه امروز و بعضی از جلسات، خود رییس جلسه اعلام می‌کند که اگر تعداد عدد جلسه کم است بخاطر این است که تعدادی از نماینده ها رفته اند در جلسات کمیسیون ها شرکت کرده اند.
بنابراین اگر ما بخواهیم لوایحی که هشتاد و پنجی شده اند که همین حالا چهار، پنج تا از این لایحه ها اصل هشتاد و پنجی شده اند و نماینده های کمیسیون‌های فرعی بروند آنجا با حق رای عضو بشوند، شما مطمین باشید که هم مجلس در شروع جلسات با کمبود عدد مواجه خواهد شد، خود آن کمیسیون ها هم با مشکل مواجه خواهند شد و اساس مطلب این است که موضوعاتی که هدف ما تسریع آنهاست، این تسریع در کار هم اتفاق نخواهد افتاد.
شما نظر مرکز پژوهش‌های مجلس را که همین حالا پخش شده است را مطالعه بفرمایید دقیقا همین نکته را می خواهد ذکر کند. یعنی راهکار آن این نیست که ما بیاییم مرتب عددهای کمیسیون ها را زیاد کنیم، تعداد عضوهای آن را زیاد کنیم. اینکه برادر عزیزمان جناب آقای ندیمی اشاره کردند که آنجا بحث بشود و غنا ببخشد و قانون پخته بشود، خوب دو تا نکته وجود دارد.
اولا آن قانونی که آن‌ها تصویب می‌کنند هیچگاه دایمی نیست، طبق اصل (85) قانون اساسی برای دایمی شدن آن دوباره باید به مجلس بیاید، یعنی اینگونه نیست که (10) سال، (15) سال و (20) سال طول بکشد. این مجلس است که در نهایت تعیین می‌کند که آیا (3) سال باشد، (5) سال باشد یا کمتر و بیشتر و معمولا هم تا حالا همینطوری بوده است، یعنی این لوایح و طرح‌هایی که رفته اصل هشتاد و پنجی شده و دوباره به مجلس آمده، معمولا (3) سال، (4) سال و (5) سال بوده است، یعنی ظرف (5) سال تکلیف آن‌ها باید روشن بشود، یعنی دایمی بودن آن یکبار دیگر باید به مجلس بیاید و نظر بدهد، راجع به جزییات آن هم باید نظر بدهد.
لذا خواهش من از دوستان این است که توجه کنند که اگر این رای بیاورد ما در کمیسیون تلفیق آنجا باید عدد داشته باشیم. همین دوستان آقای ندیمی پارسال یک طرحی را آوردند برای کمیسیون تلفیق بجای دو تا نماینده، سه تا نماینده که فوریت آن تصویب نشد و الان در دستور کار قرار دارد. یعنی اگر این تصویب بشود و فردا شما آنجا بخواهید رای بگیرید، آنجا هم از همه کمیسیون ها اگر سه نفر بیاید بـاز یعنی اینکه درواقع مجلس ما به (3)، (4) تا کمیسیون تلفـیق و مشترک تبدیل می‌شود و اساس کمیسیون‌های دیگر که کمیسیون‌های تخصصی است از حیز انتفاع خارج می‌شود و کارآیی خودش را از دست می‌دهد. گرچه بنده خودم معتقدم این لوایحی که اصل هشتاد و پنجی شده است، خود این لوایح بسیار لوایح مهمی است، منتها راهش این نیست که ما مرتب بیاییم عدد آن‌ها را زیاد کنیم. راهش این است که کسانیکه صاحبنظر هستند و دوستانی که می‌خواهند نظر بدهند بروند در کمیسیون ها نظر بدهند. قطعا همکارانی که آنجا هستند برای نظر همکارانشان احترام قایل هستند و قطعا می شنوند، اگر نظر، نظر مثبت و کارا و کارشناسی شده باشد، قطعا آن (23) نفری که عضو کمیسیون‌های تخصصی هستند نظر همکارانشان را استفاده می‌کنند.
راه اینکه ما نظرمان را آنجا اعمال کنیم این نیست که حتما با حق رای آنجا حضور پیدا کنیم. اگر واقعا اعتقاد داریم که نظری داریم که در آن کمیسیون ها برویم مطرح کنیم، خوب راهش این است که برویم آنجا شرکت کنیم، منتها یک نوع دیگر هم هست که رییس محترم مجلس می‌تواند از روسای کمیسیون‌های تخصصی بخواهد که از سایر کمیسیون ها دعوت کنند، یعنی این را هم به شکل توصیه‌ای می‌شود از سایر کمیسیون ها دعوت خواست. گرچه همین حالا این موضوعاتی که در کمیسیون‌های مشترک یا کمیسیون‌های تخصصی درخصوص اصل (85) قانون اساسی دارد طرح می‌شود، اطلاعیه اش در کمیسیون ها نصب می‌شود، درخواست می‌شود، نظراتشان خواسته می‌شود، یعنی اینگونه نیست که درها بسته بشود و آنجا بنشینند و موضوعاتی که اصل (85) قانون اساسی شده خود آن دوستان (23) نفر بنشینند و تمام کنند. نه، درواقع اطلاعیه می زنند و نظرات سایر نمایندگان را می‌خواهند. می خواهم عرض کنم که موضوع کاملا بسته‌ای نیست که هیچ نظری از هیچ نماینده‌ای نپذیرند.
بنابراین خواهش من این است که به این رای ندهند و بگذارند کمیسیون‌های تخصصی کار اصلی خودشان را بکنند و آن کمیسیون‌های ویژه مثل اصل (44) قانون اساسی و کمیسیون‌های تلفیق و کمیسیون‌های مشترک، همین تعدادی که تا حالا شکل گرفته به کار اساسی خودشان بپردازند. والسلام علیکم و رحمه الله
رییس ـ خیلی ممنون، موافق صحبت کند.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای تمدن هستند، بفرمایید.
مرتضی تمدن ـ بسم الله الرحمن الرحیم
مخالف محترم اصل موضوع را پذیرفته اند که واقعیت برای انسجام، قوام و افزودن بر غنای علمی طرح ها و لوایحی که به کمیسیون ها ارجاع می‌شود لازم هست همه کمیسیون ها از جمله کمیسیون‌های فرعی درگیر موضوع بشوند. این را پذیرفتند، اما توصیه شان این بود که ریاست مجلس توصیه کنند که کمیسیون اصلی از کمیسیون‌های فرعی هم دعوت کند. با حق رای هم البته ممکن است یا بدون حق رای. فرمودند توصیه کنند.
این نمی شود، واقعا اگر بنا شد ما یک بنایی و یک ضابطه‌ای را قرار دهیم قطعا باید این را قانونمند کنیم و بطور طبیعی این ها تا نهادینه نشود ممکن است تحت سلایق و شرایط تغییر کند.
اصلی را که همه ما پذیرفته ایم و به آن اذعان داریم و قبول داریم این است. شما در طرح ها و لوایح مرتب مشاهده می کنید، در طرح ها یا لوایحی که از کمیسیون ها عبور می‌کند، نهایی می‌شود و به صحن علنی خدمت نمایندگان محترم می‌رسد، معمولا در انتهای گزارش‌ها دقت می کنید مثلا گفته شده که در موعد مقرر قانونی گزارش کمیسیون فرعی واصل نشده یا بارها اتفاق افتاده ما در کمیسیون اصلی موضوعاتی را داریم مطرح می کنیم که بی اطلاع و بی خبر هستیم که در کمیسیون‌های فرعی در مورد همان طرح و همان لایحه مسایل و موضوعاتی مطرح شده که اگر این ها به یک نحوی همزمان که در کمیسیون اصلی آن طرح و لایحه مطرح بود، کمیسیون اصلی در جریان قرار می‌گرفت، از بسیاری از موازی کاری ها و دوباره کاری ها و تکرار و گرفتن وقت جلسه علنی مجلس خودداری می شد.
اما چون این ساز و کار و این روش در آیین‌نامه پیش بینی نشده بود، بطور طبیعی ما همواره یک خلایی را در امر ایجاد ارتباط بین کمیسیون‌های اصلی و فرعی در مجلس شاهد بودیم. این باعث لطمه خوردن به بعضی از قوانین و بعضی از طرح ها و لوایحی می شد که باید از آن انسجام و از آن غنـای علمی و تجـربی برخوردار باشنـد، از طرف دیگر در خیلی از مواقع وقـت جلسه علنی بدون جهت گرفته می شد، چون وقتی کمیسیون‌های فرعی گزارش را به کمیسیون اصلی نمی فرستادند، عموما در جلسه علنی آن را در قالب پیشنهاد یـا در قـالب مذاکراتی که در جریـان هست مطرح می‌کنند، واقعا وقـت نمایندگان گرفته می‌شود، ما یک ارتباط یا یک حلقه مفقوده ای را همواره بین کمیسیون اصلی و کمیسیون‌های فرعی در امر رسیدگی به طرح ها و لوایح داریم که واقعا باید برای آن چاره اندیشی کنیم.
هیچ اشکالی ندارد وقتی در کمیسیون اصلی یک طرح یا یک لایحه مطرح است، کمیسیون فرعی نظرات خودش را قبلا جمع آوری کرده باشد، کار کارشناسی کرده باشد، به آن دو نفر و یا سه نفر نماینده‌ای که باید به کمیسیون اصلی تشریف بیاورند منتقل کند، همزمان وقتی یک طرح و لایحه دارد در کمیسیون اصلی مطرح می‌شود، کمیسیون‌های فرعی در همان جلسه فی المجلس نظرات خودشان را ارایه کنند. این قطعا تاثیر دارد، در صرفه جویی وقت تاثیر دارد، در کارشناسی تر شدن و پخته تر شدن پیشنهادات تاثیر دارد، در صرفه جویی در وقت جلسه علنی مجلس تاثیر دارد، از لحاظ هزینه تاثیر مثبت دارد و واقعا کمک می‌کند به اینکه وقتی یک طرح و لایحه‌ای از کمیسیون بیرون آمد، وقتی در نزد نمایندگان محترم قرار گرفت، آن وقت دیگر خیالشان راحت است که کمیسیون فرعی چه گفته، کمیسیون اصلی چه گفته، همه بحث ها و مسایل کارشناسی صورت گرفته، وقتی موضوع در جلسه علنی مطرح می‌شود، این را ما می‌توانیم با آسودگی خیال از این جهت که کار علمی و کارشناسی لازم روی آن صورت گرفته به آن بپردازیـم.
لذا واقعا این پیشنهاد با توجه به ابعاد موضوع و تجاربی که ما داریم و با توجه به مشکلاتی که هم اکنون داریم و مخالف محترم هیچگاه این مورد را اشاره نکردند که ما حلقه مفقوده ای را که الان در بین کمیسیون اصلی و کمیسیون فرعی داریم چگونه باید برطرف کنیم؟ اگر به این رای ندهیم به چه چیزی رای بدهیم که این اشکال و ایرادی را که بطور جدی و ساختاری در امر رسیدگی به طرح ها و لوایح وجود دارد این را چگونه برطرف کنیم.
بهرحال بنظر می‌رسد که این طرح کاملا این نظر را پوشش می‌دهد و تامین می‌کند و واقعا برای رسیدگی مطمین تر و محکم تر و متقن تر به طرح ها و لوایح کمک خواهد کرد. لذا از نمایندگان محترم تقاضامندیم که رای موافق به این طرح بدهند.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف بعدی آقای عبداللهی هستند که تشریف ندارند، آقای فرهنگی هم صحبت نمی کنند، آقای دکتر تمام شـده.
رییس ـ بسیار خوب، مخالف دیگر نیست، موافق هم صحبت نمی کند، دیگر بحث دولت هم در کار نیست، آقای حاجی بابایی برای رای گیری بخوانید.
منشی (حاجی بابایی) ـ عنایت بفرمایید که اولا دوسوم رای می خواهد.
طرح الحاق یک تبصره به ماده (168) آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی مطرح است. دوسوم رای می خواهد.
رییس ـ تعداد نمایندگان حاضر در مجلس 212 نفر، چون رای مربوط به آیین‌نامه است دوسوم رای می خواهد. اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد.

9 ـ استرداد یک فقره سوال و یک فقره طرح
رییس ـ وصولی ها را اعلام بفرمایید.
منشی (نجابت) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ـ جناب آقای قدرت الله علیخانی نماینده محترم بویین زهرا و آوج از طرح سوال خود از وزیر محترم دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح درخصوص علت عدم برخورد با فرمانده نیروی مقاومت قزوین بخاطر دخالت در مسایل سیاسی و ایراد تهمت در جمع بسیج ادارات و کارخانجات شهرستان قزوین انصراف داده اند که اعلام می‌گردد.
ـ (24) نفر از (35) نفر همکارانی که طرح تبدیل حریم کیفی رودخانه جاجرود را امضا کرده بودند تقاضای استرداد این طرح را داشتند که بدینوسیله استرداد این طرح اعلام می‌گردد.

10 ـ اعلام تقاضای رسیدگی طبق اصل (85) قانون اساسی
منشی (نجابت) ـ در اجرای ماده (169) آیین‌نامه داخلی، بدینوسیله طرح تقاضای عده‌ای از نمایندگان برای ارجاع تصویب قانون امور گمرکی براساس اصل (85) قانون اساسی تقاضا شده است که بدینوسیله اعلام می‌گردد.

11 ـ قرایت نامه جمعی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی به ریاست محترم جمهوری درخصوص مشکلات صنایع نساجی و پوشاک کشور
رییس ـ نامه‌ای است که قرایت می‌شود، آقای محبی نیا بفرمایید.
منشی (محبی نیا) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس! نامه اول با (170) امضا تهیه شده و خطاب به آقای رییس جمهور است که من قرایت می کنم:
جناب آقای دکتر احمدی نژاد
رییس جمهور محترم
سلام علیکم
در اجرای مصوبه 1380/04/10 هیات وزیران بمنظور اصلاح ساختار و توسعه و بازسازی و نوسازی صنایع نساجی و پوشاک کشور در اجرای قوانین موضوعه، موافقت شده است که واحدهای صنعتی با استفاده از تسهیلات حساب ذخیره ارزی با سود (3) درصد در سال پس از ارایه و تصویب طرح ها توسط وزارت صنایع و معادن نسبت به... (رییس ـ آقایان نمایندگان مجلس را ترک نکنند، ما برای ادامه مذاکرات احتیاج به حد نصاب داریم، دو، سه دقیقه دیگر کار ما تمام است، تشریف داشته باشید، آقای محبی نیا ادامه بدهید) اجرای طرح از طریق خرید ماشین آلات از خارج از کشور اقدام نمایند.
بنا بر اطلاعات جمع آوری شده از جمله اطلاعات دفتر اطلاع رسانی وزارت صنایع و معادن مندرج در خلاصه عملکرد سال 1384 این وزارتخانه، از زمان تصویب قانون بازسازی و نوسازی در سال 1380 تا پایان سال 1384، تعداد (133) طرح بازسازی و نوسازی صنایع نساجی به ارزش (596) میلیون دلار بمنظور تخصیص ارز، مورد موافقت قرار گرفته است. اما بدلیل افزایش نرخ یورو طرح‌های تصویب شده با عدم توجیه اقتصادی مواجه شده و به همین دلیل فقط (70) طرح به ارزش (283) میلیون دلار گشایش اعتبار شده است که واحدهای صنعتی استفاده کننده از تسهیلات مذکور هم اکنون در چالشی بزرگ قرار گرفته اند. زیرا در زمان واگذاری اعتبارات به این واحدها نرخ هر یورو (7200) ریال بوده و هم اکنون که زمان بازپرداخت اقساط تسهیلات فرا رسیده است نرخ هر یورو بالغ بر (12000) ریال گردیده است که مابه‌التفاوت (4800) ریال برای هر یورو لطمات زیادی را بشرح زیر متوجه استفاده کنندگان از این تسهیلات نموده و خواهد نمود:
1 ـ افزایش نرخ یورو باعث افزایش قیمت تمام شده محصولات واحدهای ذیربط گردیده و نه تن ها موجبات زیان مصرف کنندگان داخلی را فراهم می‌آورد، بلکه توان صادرات و رقابت در بازارهای خارجی را از تولیدکنندگان سلب و باعث کاهش تولید نسبت به ظرفیت اسمی ماشین آلات می‌گردد.
2 ـ اکثر قریب به اتفاق استفاده کنندگان از اعتبارات مذکور بعلت افزایش (67) درصدی نرخ هر یورو عموما یارای بازپرداخت بموقع اقساط خود به بانک‌های عامل را نداشته و موجبات معوق ماندن اقساط و جرایم متعلقه گردیده و سوابق مثبت استفاده کنندگان از تسهیلات را نزد بانک‌های عامل مخدوش خواهد کرد.
3 ـ این واحدها در زمان بازپرداخت اقساط، مواجه با کمبود نقدینگی شده و بعلت عدم توانایی برای صادرات محصولات خود بعلت بالا بودن بهای تمام شده و پرداخت اقساط به ارز (یعنی یورو) قادر به تامین سرمایه در گردش لازم نبوده و با کاهش تولید مواجه خواهند شد که ادامه این روند خطر توقف تولید را بوجود خواهد آورد که زیان ناشی از این امر نه تن ها گریبانگیر سرمایه گذاران واحدهای تولیدی می‌شود، بلکه مهمتر از آن رکود اقتصادی صنایع نساجی را مجددا فراهم خواهد آورد و حدود (10) هزار اشتغال شغلی ایجادشده را به خطر خواهد انداخت که این اتفاق را می‌توان به بحران تشبیه نمود.
4 ـ علاوه بر مشکلات فوق که برای استفاده کنندگان از تسهیلات حساب ارزی اختصاصی صنایع نساجی بعلت افزایش نرخ یورو بوجود آمده است، متقاضیان دیگر قبل از استفاده از اعتبارات موضوع قانون بازسازی و نوسازی برای خرید و استقرار ماشین آلات مدرن اروپایی که توان تولید محصولات نساجی را با کیفیت رقابت پذیری انتخاب نموده اند، همچون واحدهای استفاده کننده از اعتبارات سرمایه گذاری عظیمی را جهت خرید زمین و ایجاد ساختمان و تاسیسات زیربنایی انجام داده اند که متحمل خسارت جبران ناپذیری شده اند.
5 ـ بدون شک با توجه به وضعیت پیش آمده ناشی از افزایش نرخ یورو بشرح فوق، مدت بازدهی و بازگشت سرمایه گذاری که (5) سال پیش بینی می شد، به حدود (8) سال افزایش خواهد یافت که بوجود آمدن آن معضلات اقتصادی مهمی را برای کشور فراهم خواهد ساخـت.
باتوجه به آنچه که بصورت خلاصه (البته خیلی هم خلاصه نیست) و براساس مدارک مثبته عنوان شده است، پیشنهاد می‌شود:
الف ـ نرخ یورو در زمان بازپرداخت اقساط تسهیلات بر مبنای نرخ ارز در زمان گشایش اعتبار محاسبه شود.
ب ـ جرایم تاخیر اقساط عقب افتاده بخشوده شود و سوابق آن از سیستم بانکی کشور حذف گردد.
ج ـ سرمایه گذارانی که طرح‌های ارایه شده آنان مصوب ولی بدلایل فوق متوقف مانده است، از طریق تشویق های ویژه و تضمین ریسک سرمایه گذاری مورد ترغیب قرار گیرند.
د ـ واحدهای استفاده کننده از تسهیلات صندوق ارزی که اقساط خود را بموقع پرداخت نموده اند، بنحوی مقتضی و قابل توجه مورد تشویق قرار داده شوند.
رییس ـ خیلی ممنون.
منشی (محبی نیا) ـ یک نامه دیگری هم هست.
رییس ـ بله، اسامی غایبین را اعلام کنند، بعد از آن خدمت شما هستیم.
طلایی نیک ـ تذکر دارم.
رییس ـ آقای طلایی نیک تذکر دارند، بفرمایید.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس! تذکر من ماده (182) و مواد (152) تا (156) و ماده (77) است. اولین و اصلی ترین انتظار اصولی نمایندگان محترم و همکاران و بنده از هیات رییسه و جناب عالی انجام و اداره مجلس طبق آیین‌نامه و قانون است. ماده (182) تصریح دارد درصورتیکه نمایندگان نسبت به اجرای آیین‌نامه داخلی مجلس تخلفی را که مربوط به همان جلسه باشد مشاهده نمایند حق دارند بلافاصله مورد تخلف را با استناد به ماده مربوطه بدون خروج از موضوع حداکثر ظرف پنج دقیقه تذکر دهند و اگر مربوط به آن جلسه نباشد که ادامه دارد.
بنده در جلسه امروز تذکری داشتم، قبل از رای گیری، قبل از اینکه شما اعلام رای گیری کنید. درمورد همان رای گیری بود، درمورد همان موضوع بود، درمورد دستور بود و آن هم این بود که یک تبصـره الحاقی با یک اصلاح در ماده واحده، دو پیشنهاد جدا بـود از طرف کمیسیون عمران، یکجا چاپ شده بود ولی دو پاراگراف جداست، اینجا هست، دو بند جداست. همیشه هم رسم این بوده وقتی یک چیزی الحاق می‌شود با یک چیزی در ماده دیگری تغییر می‌کند، جدا جدا رای گیری می‌شود.به تمام سوابق مجلس مراجعـه کنید این رعـایت شده. اولا صرف نظر از اینکه تذکر من وارد بود یا وارد نبود، جناب عالی باید اجازه می دادید قبل از اینکه رای گیری شود و قبل از رای گیری هم من تقاضای تذکر دادم، آنجا ثبت شده، من تذکر می دادم. اجازه رای گیری ندادید، از ماده (182) تخلف است، رعایت نشد. در این ماده هم درواقع کیلویی رای گیری کردن، دو ماده تبصره الحاقی و یک اصلاح در ماده واحده را با هم رای گیری کردن خلاف آیین‌نامه بود، صراحتا این هم دومین نکته.
سوم هم جناب عالی فرمودید خط و نشان نکشید. من چه گفتم؟ من گفتم این شرایط ایجاد نشود که ما از ابزار نظارتی، تذکر ابزار نظارتی است. وقتی شما اجازه تذکر را نمی دهید، این باعث می‌شود که ما الان مجبور شویم دو، سه دقیقه وقت همکاران و جناب عالی را بگیریم، درآخر جلسه تذکر بدهیم. پس خود عملکرد جناب عالی و هیات رییسه نباید موجب شود ما مجبور به تذکر شویم. ما دوست نداریم تذکر بدهیم، شما در این سه ماه نگاه کنید من شاید دو تذکر بیشتر ندادم ولی اینکه تذکر می دهیم دلیلش این رفتارهایی است که می‌شود و این برخوردها و الفاظی است که بکار گرفته می‌شود. امیدوارم عنایت بفرمایید.
رییس ـ بله، حالا چون مطرح کردید اجازه بدهید من هم یک توضیح مختصر بدهم (طلایی نیک ـ ما نه خطی داریم، آقای دکتر، نه...) همانطور که همکاران شاهد بودند ما امروز از صبح تا حالا که پایان جلسه است تعداد زیادی تذکر داشتیم، بنده هم مذاکرات را قطع می کردم و تذکر را طبق آیین‌نامه مقدم می داشتم. واقعا ما در اجرای آیین‌نامه به تذکرات اهمیت می دهیم، این یک نکته.
نکته دوم اینکه، جناب عالی مجلس ششم هم بودید و در مجلس هفتم این است که روال مجلس این است وقتی مذاکرات تمام می‌شود و به پای رای گیری می رسیم دیگر تذکر قبول نمی شود. علت آن هم این است که ممکن است خیلی وقت ها بعضی نمایندگان که می‌خواهند یک چیزی رای بیاورد یا نیاورد، همانموقع بخواهند تذکر بدهند و این سنت روسای مجلس بوده که وقتی موافق و مخالف و دولت و کمیسیون صحبت می‌کنند و رییس مجلس می گوید که آماده رای گیری، دیگر در آن لحظه تذکر نمی دهند (طلایی نیـک ـ قبل از رای گیری بود) من آنموقعی که متوجه شدم، موقعی بود که... عقیده خودم هم این است که شما زودتر بـاید تـذکر می دادید، رسیده بود به پای رای گیری، بنده از اینجهت تذکر شما را آنموقع فرصت ندادم، بعد از رای گیری تذکر دادید که اگر شما قبل از اینکه به رای گیری برسد تذکر می دادید از آنجهت یعنی حتما من وقت می دادم (طلایی نیک ـ با زبان روزه به والله قسم خوردم) بنده متوجه نشدم، این را از اینجهت می گویم که تصور نکنید که قصد ما این است که حق نمایندگان ضایع شود. اینهم از جهت شما، بـا تشکر از نمایندگان این را چون (140) نفر نیستند می گذاریم برای جلسه بعد.

12 ـ قرایت اسامی غایبین و تاخیرکنندگان
رییس ـ اسامی غایبین را اعلام کنید.
منشی (سبحانی نیا) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
غایبین غیرموجه جلسه امروز عبارتند از آقایان: سیدجلال حسینی، محمدهادی ربانی و محمدحسین نژادفلاح.
تاخیرکننده هم امروز نداریم.

13 ـ اعلام ختم جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده
رییس ـ با اعلام اینکه جلسه بعدی مجلس شورای اسلامی روز یکشنبه 16 مهر ماه 85 ساعت (8) صبح برگزار خواهد شد و دستور جلسه هم به نمایندگان اعلام می‌شود، ختم جلسه را اعلام می کنم.

(جلسه ساعت 58/11 پایان یافت)

رییس مجلس شورای اسلامی
غلامعلی حدادعادل

رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری