در موارد رد دفاتر قانونی تبصره ماده 98 رعایت گردد-...

شماره: 7401/201

تاریخ: 1381/08/27

پیوست:

 

شماره وتاریخ رای مورد واخواهی: 866-1380/09/18

مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی

سال عملکرد یا تعلق مالیات: 1377

شماره حوزه مالیاتی: 201423

شماره سر ممیزی مالیاتی: 20142

اداره: سازمان امور اقتصادی ودارایی استان اصفهان (اداره امور مالیاتی اصفهان)

تاریخ ابلاغ رای: 1380/10/09

شماره وتاریخ ثبت شکایت: 8922-4/30-1380/11/06

خلاصه واخواهی: متاسفانه هیات حسابرسی موضوع بند 3 ماده 97 دلایل شرکت را در مورد تحریر دفاتر نپذیرفته و علیرغم تاکید هیات مزبور به حوزه مالیاتی به تشخیص درآمد مشمول مالیات بر اساس رسیدگی به اسناد ومدارک ابرازی و بخشنامه‌های متعدد، حوزه مالیاتی اقدام به تشخیص از طریق‌علی‌الراس نموده وضرایبی را اعمال کرده که هر چه بیشتر میزان مالیات را افزایش دهد وبه جای استفاده از ضریب 12% در جدول ضرایب سال 77 مبادرت به استفاده از ضرایب 16% یا 20% نموده که با مقررات تبصره 3 ماده 154 کاملا مغایرت دارد.

شرکت           یک شرکت تجارتی نیست که به منظور انتفاع تاسیس شده باشد و افزایش درآمد شرکت انحصارا در ید                است وبه همین دلیل زیان انباشته شرکت در پایان سال 78 به مبلغ          440 376 229 16 ریال رسیده در حالی که سرمایه شرکت مبلغ 000 000 500 ریال بوده است. این شرکت در سال 77 مبلغ 55 میلیون تومان سود ابرازی داشته چگونه می‌تواند 570 میلیون تومان (طبق برگ تشخیص) یا 450 میلیون تومان (طبق رای صادره) مالیات بپردازد؟ این تفاوت را چگونه واز کجا تامین نماید؟

آیا شرکت تجارتی است یا کاسب بازاری است که این مالیات را به مردم انتقال دهد؟ برابر بخشنامه 42654/9332-4/30 مورخ 1378/08/25، حوزه مالیات موظف است در صورت عدم امکان تعیین درآمد از طریق رسیدگی به دفاتر واسناد و مدارک مراتب را با توجیه کافی وگزارش رسیدگی ذکر نماید وسپس از طریق‌علی‌الراس اقدام به تعیین درآمد کند، که حوزه مالیاتی چنین نکرده است. هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی به اعتراض شرکت در اجرای مقررات تبصره ماده 98 توجهی نکرده فقط با اصلاح دو فقره ضریب مبادرت به صدور رای کرده است. هیات تجدید نظر نیز به این موضوع توجهی ننموده و برخلاف ماده 248 قانون مالیات ها در سطر 4 اظهارنظر غیر موجه و غیر مدلل نموده است.

گرچه هیات‌های حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر جهت رسیدگی به اعتراض مودی در خصوص ضرایب مالیاتی اعمال شده قرار رسیدگی صادر و با توجه به گزارش مجریان قرار مبادرت به صدور رای نموده اند واز این حیث ایرادی به آرا صادره وارد نمی باشد لیکن چون طبق تبصره ماده 98 قانون مالیات‌های مستقیم، در موارد رد دفاتر قانونی هرگاه امکان تعیین درآمد واقعی مودی وجود داشته باشد، حوزه مالیاتی مکلف است درآمد مشمول مالیات را بر اساس رسیدگی به اسناد ومدارک مزبور یا دفاتر حسب مورد تعیین نماید وشرکت مودی نیز با توجه به تعلق عمده سهام آن به دولت و واقعی بودن دریافت‌ها و درآمد آن همواره درخواست تعیین درآمد مشمول مالیات را بر اساس مقررات تبصره یاد شده و بخشنامه شماره 42654/9332-4/30 مورخ 1378/08/25 معاون درآمدهای مالیاتی داشته در حالیکه هیات‌های حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر بدون عنایت به این درخواست مودی و بدون اظهارنظر مدلل راجع به اینکه امکان تعیین درآمد مشمول مالیات واقعی مودی از طریق رسیدگی به اسناد و مدارک ودفاتر مودی وجود داشته یا خیر مبادرت به صدور رای نموده اند. علیهذا شکایت مودی از این حیث وارد بوده  واین شعبه رای مورد واخواهی را به علت عدم رعایت مقررات قانونی ونقص رسیدگی نقض و پرونده امر را جهت رسیدگی مجدد به اعتراض مذکور به هیات موضوع ماده 257 قانون مالیات‌های مستقیم احاله می‌نماید.