هزینه های غیرقابل قبول وفروش دارایی‌ها- منبع مالیات: اشخاص حقوقی-...

شماره: 1927/4/30

تاریخ: 1381/03/18

پیوست:

 

شماره و تاریخ رای مورد واخواهی: 1741- 1379/06/28

مربوط به مالیات اشخاص حقوقی

سال عملکرد یا تعلق مالیات : 1376

شماره حوزه مالیاتی 1631

شماره سرممیزی مالیاتی

اداره: کل مالیات بر شرکت ها- تهران

تاریخ ابلاغ رای: 1380/05/21

شماره و تاریخ ثبت شکایت 4908-4/30- 1380/06/17

خلاصه واخواهی: به استناد ماده 251 قانون مالیات‌های مستقیم اعتراض خود را در فرجه قانونی اعلام و بنا به جهات ذیل تقاضای نقض و ابطال رای و برگ مالیات قطعی را می‌نماید:

1- علت تعیین مالیات هنگفتی معادل 000 845 88 ریال توسط ممیز مالیاتی اشکال مشهود در تصفیه مبلغ 000 800 96 ریال از حساب بستانکار موقت بوده که بدون رد و بدل کردن هر گونه وجهی صورت پذیرفته است. یک دستگاه اسکریپر در منطقه عملیاتی دزفول به سرقت رفته که البته جز یک لاشه فرسوده چیز دیگری از آن باقی نمانده بود و اجبارا هیات مدیره با صدور مصوبه‌ای موافقت نمود این دستگاه از حساب مدیر عامل که تن ها فرد طلبکار شرکت می‌باشد،تصفیه گردد.........

2- یکی دیگر از مواردی که موجب گردیده ممیز محترم رقم هنگفتی را به عنوان مالیات به عهده شرکت ورشکسته بگذارد، موضوع یک دستگاه لندرور تصادف کرده و فرسوده بوده که این وسیله نقلیه در اثر تصادف به یک مشت آهن پاره تبدیل گردیده بود.....

3- ممیز حوزه قسمتی از دفاتر را تایید نموده و بابت قسمتی دیگر به طریق‌علی‌الراس مالیات محاسبه نموده که این امر مغایر با بخشنامه شماره 166-4/30 مورخ 1373/02/20 شورای عالی مالیاتی می‌باشد.

4- ............ طبق بخشنامه احتساب عین فروش و یا ما به التفاوت فروش و ارزش مستهلک نشده دارایی بر اساس تحقیقات معموله به عنوان سود و زیان صحیح نبوده بلکه طبق مادتین128و129 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفند ماه45 و مادتین 152و153 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفند ماه 66 بایستی با انتخاب قرینه و اعمال ضریب مناسب مبادرت به تعیین درآمد گردد که ممیز مالیاتی بدون رعایت موارد فوق و صرفا براساس سلیقه مبادرت به تعیین رقم هنگفت مالیاتی مذکور نموده است.......

حوزه مالیاتی طبق مندرجات صفحه 9 گزارش رسیدگی شماره 206 مورخ 1378/03/05 با ذکر توضیحات کلی راجع به خارج نمودن دارایی‌ها از حساب‌های دفتر کل و تصادف یکی از اتومبیل ها موضوع را فروش تلقی و ارزش آن‌ها را در یک قلم مبلغ 000 000 200 ریال تعیین نموده که در نتیجه موضوع مهم بوده و فهرست دارایی‌ها و فروش و یا عدم فروش و به طور کلی وضعیت و بهای هر یک در آن روشن نگردیده است که این مغایر با ترتیبات مقرر در ماده 237 قانون مالیات‌های مستقیم می‌باشد. ازطرفی موارد اعتراض مودی هم دقیقا مشخص نبوده به طوریکه ضمن طرح موضوع تصادف اتومبیل مذکور و پرداختن به مقررات مالیاتی، در سایر موارد گاه مسیله سرقت و تکه و پاره شدن دستگاه(طبق نامه ثبت شده به شماره 13891/39 مورخ 1378/07/05) و گاه فرسوده و مستهلک و موجود بودن آن در محوطه شرکت(طبق نامه ثبت شده به شماره 1631/453 مورخ 1378/04/28) و نیز در جای دیگر تصفیه نمودن بهای دارایی از حساب مدیر عامل را عنوان کرده و وضعیت اقلام دارایی‌ها را دقیقا ذکر ننموده و هیات حل اختلاف مالیاتی تجدیدنظر هم با همین احوال اقدام به صدور رای نموده است، حال آنکه هیات یاد شده(هر چند با تخفیف درآمد مشمول مالیات مبادرت به صدور رای نموده) اصولا می‌بایستی پس از رسیدگی دقیق و روشن نمودن قضایا به شرح فوق و در نهایت با احراز واقعیت اتخاد تصمیم نماید. بنا به مراتب رای مورد واخواهی به جهت نقص رسیدگی به ترتیب مذکور نقض و پرونده امر به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مالیات‌های مستقیم احاله می‌گردد.