مورخ: 1385/02/12
شماره: 237
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی - جلسه 237
مرجع تصویب : ???
شماره ویژه نامه : - سال صفر شماره 0

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی - جلسه 237

بسم الله الرحمن الرحیم
جلسه دویست و سی و هفتم 20 تیــرمـاه 1385 هجری شمسی (237) 15 جمادی الثانی 1427 هجری قمری
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی


دوره هفتم ـ اجلاسیه سوم
1386 ـ 1385


فهرست مندرجات:

1 ـ اعلام رسمیت و دستور جلسه.
2 ـ تلاوت آیاتی ازکلام الله مجید.
3 ـ ناطقین قبل از دستور آقایان: اسدالله تابـع، یوناتن بت کلیا، محمد علیخانی و ناصر نصیری.
4 ـ تذکرات نماینـدگان مردم در مجلس شورای اسلامی به مسوولان اجرایی کشور.
5 ـ تذکـر آیین‌نامه‌ای آقای جواد جهانگیـرزاده نماینده محترم ارومیه.
6 ـ تصویب طرح یک فوریتی تمدید زمان جذب اعتبارات متمم بودجه سال 1384 کل کشور.
7 ـ اعلام وصول طرح اصلاح ماده (1) قانون برنـامه چهارم توسعـه اقتصـادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برای اعطای وام از حساب ذخیره ارزی بمنظور راه اندازی (11) واحد پتروشیمی غرب کشور با قید یک فوریت و رد فوریت آن.
8 ـ قرایت گزارش کمیسیون اقتصـادی درخصوص سـوال آقای کریم شافعی نماینده محترم مرند و جلفا از آقای دانش جعفری وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی.
9 ـ رد تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس درخصوص بررسی مجدد طرح الحاق یک تبصره به قانون اراضی مستحدث ساحلی مصوب 1354.
10 ـ تصویب تقاضای بررسی لایحه مدیریت خدمات کشوری (طبق اصل 85 قانون اساسی).
11 ـ استرداد (2) فقره سوال.
12 ـ قرایت اسامی غایبین.
13 ـ اعلام ختم جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده.

«جلسه ساعت هشت و بیست و پنج دقیقه به ریاست آقای غلامعلی حدادعادل رسمیت یافت»

اداره تدوین مذاکرات مجلس شورای اسلامی


1 ـ اعلام رسمیت و دستور جلسه
رییس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با حضور 209 نفر جلسه رسمی است ، دستور جلسه را اعلام بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دستور جلسه دویست و سی و هفتم روز سه شنبه بیستم تیرماه 1385 هجری شمسی مطابق با پانزدهم جمادی الثانی 1427 هجری قمری:
1 ـ گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات درمورد رد طرح یک فوریتی تمدید زمان جذب اعتبارات متمم بودجه سال 1384 کل کشور.
2 ـ گزارش کمیسیون اقتصادی درمورد سوال آقای کریم شافعی نماینده محترم مرند و جلفا از وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی.
3 ـ بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بر رسیدگی به لایحه مدیریت خدمات کشوری (طبق اصل 85 قانون اساسی).
4 ـ بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بر رسیدگی به اصلاحات قانون مدنی (طبق اصل 85 قانون اساسی) مشتمل بر:
الف ـ لایحه اصلاح ماده (1117) قانون مدنی.
ب ـ طرح اصلاح موادی از قانون مدنی.
ج ـ طرح الحاق یک تبصره به ماده (881) مکرر قانون مدنی.
د ـ طرح اصلاح بندهای (4)، (5)و (6) ماده (976) قانون مدنی و الحاق یک تبصره به آن.
5 ـ بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بر رسیدگی به لایحه مالیات بر ارزش افزوده (طبق اصل 85 قانون اساسی).
6 ـ بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بر رسیدگی به اصلاحات قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (طبق اصل 85 قانون اساسی) مشتمل بر:
الف ـ لایحه اصلاح ماده (20) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت.
ب ـ لایحه اصلاح تبصره (9) ماده (69) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت.
ج ـ لایحه اصلاح تبصره (3) الحاقی ماده (9) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت، موضوع ماده (8) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380.
د ـ لایحه اصلاح ماده (60) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380.
ه ـ طرح اصلاح ماده (5) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380.
7 ـ سوال آقای موسی الرضا ثروتی نماینده محترم بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان از وزیر محترم کشور.

2 ـ تلاوت آیاتی ازکلام الله مجید
رییس ـ تلاوت کلام الله مجید را آغاز بفرمایید.
(آیات 30 ـ 26 از سوره مبارکه «الاسرا» توسط قاری محترم آقای احمد ابوالقاسمی تلاوت گردید)

اعوذبالله من الشیطان الرجیم ـ بسم الله الرحمن الرحیم
و آت ذا القربى حقه و المسکین و ابن السبیل و لا تبذر تبذیرا * ان المبذرین کانوا اخوان الشیاطین و کان الشیطان لربه کفورا * و اما تعرضن عنهم ابتغا رحمه من ربک ترجوها فقل لهم قولا میسورا * و لا تجعل یدک مغلوله الى عنقک و لا تبسط ها کل البسط فتقعد ملوما محسورا * ان ربک یبسط الرزق لمن یشا و یقدر انه کان بعباده خبیرا بصیرا *
(صدق الله العلی العظیم ـ حضار صلوات فرستادند)

رییس ـ از آقای ابوالقاسمی قاری محترم تشکر می کنیم.

3 ـ ناطقین قبل از دستور آقایان: اسدالله تابع، یوناتن بت کلیا، محمد علیخانی و ناصر نصیری
رییس ـ ناطقین قبل از دستور را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ناطقین قبل از دستور جلسه امروز عبارتند از:
ـ آقای اسدالله تابع نماینده محترم میاندوآب، شاهین دژ و تکاب.
ـ آقای یوناتن بت کلیا نماینده محترم آشوری و کلدانی.
(که هر کدام ده دقیقه وقت دارند)
ـ آقای قدرت الله علیخانی نماینده محترم بویین زهرا.
ـ آقای ناصر نصیری نماینده محترم گرمی.
(که هر کدام پنج دقیقه وقت دارند)
آقای تابع بفرمایید.
اسدالله تابع ـ بسم الله الرحمن الرحیم
اصل (28) قانون اساسی: «هر کس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند. دولت موظف است با رعایت نیاز جامعه به مشاغل گوناگون برای همه افراد امکان اشتغال بکار و شرایط مساوی را برای احراز مشاغل ایجاد نماید».
گرسنگی درد قابل پیشگیری و درمان است، اگر بموقع مداوا نشود، تبدیل به سرطان شده، در اعماق جامعه ریشه دوانیده، آن را از ایمان، تقوا و اخلاقیت تهی می‌سازد. برای فرد گرسنه، دین، خانواده و مملکت مفهومی ندارد. بیکاری پیک بد یمن و هیولای دون همت واقعی بشری که در خیلی ها را زده و مابقی درها را نیز خواهد زد. هرجا لنگر اندازد آنجا را به کفرستان تبدیل می‌کند. حال بر تصمیم گیران و برنامه ریزان است که با تدبیر و درایت لانه این جغد ویرانه نشین را بر سرش ویران کنند و طرحی نو دراندازند.
با نگاه گذرا به برنامه‌های اشتغال کشور در سال‌های گذشته، خانواده ها پریشان، جوانان مایوس، جامعه ملتهب و بنیان ها سست بنظر می‌رسد. بیکاری شیرازه و کیان خانواده ها را از هم پاشیده، بلای جان انسان ها بویژه جوانان گشته، از خانه گریزانشان کرده، همه را بستوه آورده، عزت نفس و کرامت انسانی آنان را خدشه دار نموده، کانون‌های صفا و صمیمیت گرم خانواده را از رونق انداخته و رمقی بر آن باقی نگذاشته است. آتشی شده، ریشه محبت ها، دیانت ها و اخوت ها را سوزانده، تیشه به ریشه انسانیت زده، نیروی بالقوه و کارآمدی که می‌تواند کشور را بسازد و کوه ها را جابجا کند را تباه کرده. سن جوانان بالا رفته و فرصت‌های شغلی را از بین برده، فقر را بر جامعه حاکم کرده، زوج های جوان را به پای طلاق کشانده، اسرار زندگی را برملا ساخته، بدبختی، بی عفتی، غم و غصه، درگیری، آوارگی را در کشور رواج داده و مانع پیوند قلب ها در بین زوج های جوان شده، صداقت و امانتداری کمرنگ شده، نصیحت والدین جایگاه خود را از دست داده، جهت تنویر افکار عمومی متولیان اشتغال در کشور پاسخ دهند چند درصد بیکاران بعد از انقلاب از آن خانواده‌های مرفهین بی درد و مسوولان کشور است؟ اینجاست که باید گفت سواره از پیاده، سیر از گرسنه، شاغل از بیکار، سالم از بیمار، مالک از مستاجر، غنی از فقیر، آنانکه سایه پدر بر سر دارند از اشک یتیمان بی خبرند.
اگر رفع معضل بیکاری را که اهمیت آن برای کشور از انرژی صلح آمیز هسته‌ای کمتر نیست جدی نگیریم و درهای اشتغال را به روی طالبان شغل باز نکنیم، در آینده همین نیروی بالقوه مسوولان را با چالشی بمراتب سخت تر از کمبود انرژی مواجه خواهد ساخت. کار و تلاش، عروس زندگی است، مولود آن سعادت و خوشبختی، بیکاری طلاق زندگی است، مولود آن سرمنشا همه بدبختی ها. تمام دست اندرکاران و کارشناسان اقتصادی می‌دانند نفت یک سرمایه ملی و متعلق به همه نسل های کشور است. اگر درآمد حاصل از فروش نفت را در زیرساخت‌های اقتصادی که منجر به افزایش درآمد سرانه، ارزش افزوده و اقتصاد پایدار باشد هزینه نکنیم و تحت عنوان یارانه ها آن را مصرف نماییم، روزی فرا خواهد رسید که نفت تمام شده، آنگاه ایرانی آباد وجود نخواهد داشت و به یک کشور کاملا فقیر تبدیل خواهد شد.
در دنیا فصل حمل و نقل اعم از جاده‌ای، ریلی، هوایی و دریایی یکی از ارکان مهم اقتصادی و بستر مناسب اشتغالزایی و ارزش افزوده محسوب می‌شود. هر کشوری که به این مهم بها داده و راه‌های فرعی را به اصلی، اصلی را به بزرگراه، بزرگراه را به آزادراه تبدیل کرده و راه آهن را متناسب با وسعت و جمعیت آن توسعه داده، به ساختن بنادر آن پرداخته، فرودگاه های خود را به پیشرفته ترین سیستم ها مجهز کرده و خدمات بهتری را ارایه نموده، زودتر به رونق اقتصادی دست یافته است، مثل آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، چین و خیلی از کشورهای دیگر.
در ایران به این بنیادها و زیرساخت ها توجه چندانی نگردیده و تابحال در هیچ برنامه سالانه اعتبارات واقعی فصل حمل و نقل دراختیار وزارت راه و ترابری قرار نگرفته است. برای نمونه در قانون بودجه سال 84 برای ساخت (21) هزار و (391) کیلومتر (آزادراه، بزرگراه، راه اصلی و بهسازی راه اصلی) و (5310) کیلومتر راه آهن، اتمام (5) بندر نیمه تمام و تکمیل فرودگاه حضرت امام، وزارت راه به (224) هزار و (350) میلیارد ریال اعتبار نیاز داشته که از این مبلغ فقط (77) هزار و (732) میلیارد ریال تصویب گردیده است. انتظار می رفت در قانون بودجه سال 85 جبران مافات می شد، ولی با کاهش (29) هزار میلیارد ریال از سقف بند «و» تبصره (2) بودجه سال 85 در کل بودجه وزارت راه و ترابری در سال 85 نسبت به سال 84، (22) درصد کاهش یافته و (100) میلیارد تومان از بابت عملکرد به پیمانکاران بدهکار می‌باشد.
حمل و نقل ریلی دارای ویژگی‌هایی است، ازجمله مصرف بسیار کمتر انرژی، در حمل بار نسبت به جاده حدود یک ششم، برای حمل مسافر کمتر از مصرف انرژی اتوبوس و کمتر از یک سوم ماشین سواری. ایمنی بسیار بالای حمل و نقل ریلی بین (15) تا (24) برابر، شریانی بودن خطوط ریلی، رفاه و امنیت بالاتر مسافران و جاذبه برای آن‌ها، خارج شدن حداقل (15) خودروی سواری از جاده به ازای ورود هر واگن قطار مسافری، این ویژگی ها دولت‌ها را بر آن واداشته تا عنایت خاصی به بخش ریلی بنمایند.
اتمام بنادر نیمه تمام ازجمله بندر شهید رجایی که یکی از بنادر مهم منطقه بحساب می‌آید، علاوه بر اینکه نقش بسزایی در رشد اقتصادی، صرفه جویی در سوخت و جلوگیری از خروج میلیون ها دلار ارز در سال خواهد داشت، در آینده یک منبع مطمین درآمد ارزی خواهد بود.
محاسبات بعمل آمده حاکی از آن است که مجموع هزینه‌های عملیاتی و سرمایه‌ای طی (13) سال حدود (1345) میلیون دلار خواهد شد که درآمد حاصله براساس برآورد انجام شده طی همین مدت برابر (2039) میلیون دلار خواهد گردید. وزارت راه با داشتن کسری اعتبارات و عدم تخصیص بموقع آن و کمبود مصالح ازجمله قیر و سیمان در کشور با مجموعه همگنی که دارد، با تدبیر و هوشمندی توانسته است تمام پروژه‌های در دست اجرا را فعال نگهدارد. فلذا تلاش ها و پیگیری ها و زحمات شبانه روزی و عملکرد مثبت آقای مهندس رحمتی وزیر فرهیخته و صبور از معاونان لایق، کاردان، کارآمد، سختکوش و از مدیران کل و کارشناسان توانا با تدبیر، خبره و فعال وزارت راه و ترابری که در روزهای تعطیل بجای ماندن درکنار خانواده‌هایشان و پرداختن به تفریح و سیاحت که حق قانونی آن‌ها می‌باشد، در استان‌ها و شهرستان ها حضور یافته و ساعت ها پای درد دل و صحبت پیمانکاران زحمتکش که بازوان اجرایی کشور هستند نشسته، ضمن راهنمایی و رفع نواقصات، آنان را به آینده امیدوار ساخته و به کادر فنی و اجرایی کارگاه ها دلگرمی می بخشیدند تا خدمات قابل قبولی را به ملت با فرهنگ و فهیم ایران اسلامی ارایه کنند، تشکر و قدردانی می کنم.
بی شک خبرگان قانون اساسی از بهترین و برجسته ترین شخصیت های نخبه، فرهیخته، فکور، اندیشمند و رجال صاحب نام سیاسی و مذهبی زمان خود و صاحبنظر در مسایل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی کشور هستند که با آرا قاطبه ملت ایران و از بین همه قومیت های ایرانی به مجلس خبرگان قانون اساسی راه یافته اند.
یکی از اصول مترقی قانون اساسی که ناشی از تراوشات فکری و اندوخته‌های علمی و عملی آن اندیشمندان و آزاداندیشان می‌باشد، اصل (15) قانون اساسی است که به تایید ملت بزرگوار ایران و معمار کبیر انقلاب رسیده، پیونددهنده و تالیف قلوب تمام اقوام ایرانی به یکدیگر و اجرای دقیق آن اصل، رعایت عدالت اجتماعی است تا کشور در سایه حفظ وحدت کلمه بتواند راه ترقی و تعالی را بپیماید.
بیش از (27) سال از عمر انقلاب شکوهمند اسلامی می گذرد، ولی کمترین توجهی به این مهم نشده و بهانه بدست بهانه جویان داده است. اجرای اصل (15) قانون اساسی نه تن ها اساس و ارکان نظام را تضعیف نخواهد کرد، بلکه موجب تقویت حکومت و علاقه مندی قومیت های ایرانی به یکدیگر و پیاده نمودن دموکراسی اسلامی به معنی واقعی در جامعه خواهد شد و بهانه را از دست بهانه جویان خواهد گرفت.
مجلس هفتم و دولت نهم که برآمده از بطن مردم و از جنس خودشان است، بهتر می‌توانند با فراهم آوردن سازوکار اجرایی اصل (15) این هدیه گرانب ها را به ملت نجیب و بزرگوار ایران اسلامی عطا کنند تا امت امام شهیدان مثل همیشه عطای دژخیمان قسم خورده را به لقا آن‌ها بخشیده و ایادی داخلی آن‌ها را برای همیشه تاریخ مایوس گردانند.
آذربایجان پیشانی همیشه خونین تاریخ است. هزار هزار شقایق سرخ فام در دامن خود پرورده و بخاطر رضای خدا به افلاک فرستاده است. آذربایجان و مردمش پرچم پرافتخار برافراشته بر بلندای بام شجاعت و شهامت و رحمت، شرافت و انسانیت و دیانت و حریت، معرفت، دانایی و ایثار و فداکاری و وفاداری است. مردم آذربایجان توهین به قومیت ها را اهانت به ارزش ها، نیکی ها، زیبایی ها، عزت نفس و کرامت انسانی، مجاهدت ها و حقوق اجتماعی بشریت می‌دانند. هیچوقت اجازه توهین به دیگران را به خودشان نداده و نمی دهند و کوچکترین بی احترامی فرد یا گروه را هم تحمل نمی کنند. به تمام اقوام بعنوان اشرف مخلوقات و بهترین های خلقت می نگرند و عنایت ویژه به جایگاهشان دارند. وجود قومیت های مختلف در ایران را منشا خیر و برکت و عامل پیشرفت و توسعه در زمینه‌های فرهنگی، اقتصادی و دموکراسی واقعی می‌دانند. گاهی آثار قلم نااهلان و نامحرمان بر پیکر جامعه از زهر هلاهل کشنده تر و آثار قلم مصلحان از باران رحمت کارآمدتر است.
در طول تاریخ خون های زیادی با آثار قلم ناکسان بر زمین جاری شده و سر شخصیت های بزرگی بر سر چوبه دار رفته و چه صلح های پایداری که با آثار قلم صالحان نصیب جامعه گردیده و سالیان متمادی امنیت، رفاه، وحدت و همدلی را به ارمغان آورده است. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
رییس ـ خیلی ممنون، ناطق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ ناطق بعدی آقای بت کلیا هستند.
رییس ـ ناطق بعدی آقای یوناتن بت کلیا نماینده اقلیت آشوری در مجلس هستند، بفرمایید.
یوناتن بت کلیا ـ به نام خداوند بخشنده مهربان
در تو ای خداوند، پناه برده ام، پس تا به ابد خجل نخواهم شد. به عدالت خود مرا خلاصی ده و برهان. گوش خود را به من فراگیر و مرا نجات ده. (مزامیر 2و71:1)
چند روز دیگر برابر است با سالگرد پذیرش قطعنامه (598)، چنان جام زهری که امت نوشید، اما از آنچه که این ملت بزرگ همواره به صلح می اندیشد با وجود پیشتازی در جنگ با استکبار جهانی و در کسوت رژیم بعث، قطعنامه را پذیرفت. از آن هنگام تا به امروز این ملت پیروز آماج تک تازی های استکبار جهانی ازجمله تحریم‌های گوناگون بوده است. این ملت سرافراز در زمینه فناوری هسته‌ای بدون نیاز به تکنولوژی غرب به دستاوردهای صلح آمیزی دست یافت که مورد حسادت جهان استکبار قرار گرفته و با بسته‌های پیشنهادی گول زنک خواستار توقف ادامه کار بر تولید صلح آمیز انرژی هسته‌ای شده است. اما ایران همچنان بر حقوق حقه خود در این زمینه اصرار می‌ورزد و تا اثبات حقانیت خود و دستیابی به خواسته‌های صلح آمیز و قانونمند، خود از پای نخواهد نشست.
در همین گیر و دار و در هنگام غوغای جام جهانی که جهان در هیاهوی فوتبال غوطه ور بود، استکبار جهانی با دست صهیونیست ها نه تن ها حقانیت ملت مظلوم فلسطین را نپذیرفت که امت را به خاک و خون کشاند. با تاسف در جایی که غزه در آستانه یک قتل عام فاجعه ای است، دنیای مثلا متمدن غرب سکوت کرده و چشم بر اینهمه مظالم و فجایع بسته است. مدعیان حقوق بشر و کاروانیان عدالتخواه در کجا خفته اند که ملتی مظلوم، غرق در خون و نابودی است؟ حالا استکبار غرب به بهانه های واهی حمایت از تروریسم، استفاده نظامی از سلاح های اتمی و ده ها تهمت دیگر ایران را از اساسی ترین و بدیهی ترین حق خود که استفاده صلح آمیز از ره آوردهای علمی درقالب انرژی هسته‌ای می خواهد محروم کند، متاسفانه اروپا هم با آن همصدا شده است.
استکبار جهانی می کوشد تا با خیال پردازی دن کیشوت وار خود ایران را بعنوان طرف ماجراجو و غیر منطقی این کشمکش های حق طلبانه به جهان معرفی کرده و بهانه مشروعیت سازی برای برخورد زورمدارانه با ایران را حق خود بداند.
ما آشوری ها که بیش از دو هزاره در این سرزمین زیسته ایم، همچون دیگر آحاد ایران بزرگ که همواره با نگاهی توحیدی تعامل کرده اند، خواستار ابتدایی ترین حق خود هستیم که همانا استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای است.
در اینجا فرصتی است تا از آقای دکتر احمدی نژاد بخواهم که عملکرد خود را درطول یکساله گذشته به بوته نقد برده و ملت را از عملکرد خود درجهت تحقق شعارهایی که داده و ملت چشم انتظار عملی شدن آنهاست گزارش کند.
در نگاهی دیگر از ریاست جمهوری خواستار از تعلیق و سکوت درآوردن ماده (120) برنامه پنجساله چهارم درباره شورای سیاستگذاری هستم. خواهانم که به خواست نمایندگان اقلیت‌های دینی این بند عملی شود و مسوولیت آن با شخص رییس جمهور یا معاون اول او و حضور وزرای کشور، ارشاد، اطلاعات، خارجه، نماینده رییس قوه قضاییه یا دادستان کل کشور باشد. در این مجموعه کمیته‌ای نیز بعنوان کمیته اجرایی تشکیل شود، در این کمیته برحسب نیازهای مطرح شده، نمایندگان صدا و سیما، تربیت بدنی، آموزش و پرورش، برنامه و بودجه و نمایندگان اقلیت حضور یابند.
ما آشوری ها درطول دوران تاریخ با هزاران شهید و آواره، گرسنه و در آتش سوخته در حفظ هویت، زبان و فرهنگ و دین خود پایدار بوده ایـم.
در این سرزمین هیچ چیز نتوانسته مانع تجلی زبان و فرهنگ اقوام از جمله آشوری ها باشد. نه تیمور، نه مغول و نه قدرت های زمانه. آری، فرهنگ این قوم آواره و یتیم و مظلوم تا به امروز که به همت دولتمردان نظام، زنده و در سینه هر آشوری پنهان است.
ما در دوران صدراسلام تمامی آفریده های ادبیات، فرهنگ، علوم و فلسفه زمانه را از یونانی به آشوری و عربی برگردانده ایم و به جهانیان آنروز عرضه کرده ایم. صدها پزشک حاذق آشوری، بانیان دانشگاه‌های پزشکی، بیمارستان پرآوازه زمانه ازجمله دانشگاه گندی شاپور از فرزندان آشوری تبار بوده اند و ده ها پزشک نامدار دربار خلفای اسلامی آشوری بودند که صدها رساله و هزاران نوشته پزشکی از آنان برجای مانده است. امروز ما وارثان آن خاندان طبابت در صدر اسلام با تاکید بر پذیرش دانشجویان در موسسات آموزش عالی شامل دانشکده پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران و بورسیه رشته پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی ارتش در سایر دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی، داوطلبان غیر مسلمان و معتقدان ادیان الهی غیر مسلمان از شرکت در آزمون ورودی دانشگاه‌های یادشده محرومند، هستم.
ما در صدر اسلام حاذق ترین پزشکان و اندیشمندان را نثار اسلام کردیم، اما امروز محروم از دانش آموزی در این باب هستیم و این تاسف انگیز است.
ما وارثان نخستین روزنامه نوین با حروف سربی ایرانی هستیم. «زاریراد باهرا» یا اشعه روشنایی پیش از نخستین روزنامه چاپ سنگی مثل کاغذ اخبار انتشار یافته است.
ایران از دو هزاره پیش همواره میهن اصلی و اساسی آشوری ها بوده است، از اینروست که آشوری ایرانی در هر کشوری که باشد، ایران را میهن اصلی خود می‌داند. با تاسف در سال‌های اخیر جامعه آشوری ها با معضلات بسیاری رودررو بوده است که مهمترین آن‌ها بحران اقتصادی و اشتغال است، همچنین مهاجرت بی رویه و آوارگی در سراسر جهان. عدم استخدام جوانان تحصیلکرده در بخش‌های دولتی و همچنین مشاغل کلیدی است. نبود تعاونی ها، موسسه‌های خیریه خاص سالخوردگان و از کار افتادگان، فقدان حرکت های فرهنگی و ورزشی به سبب نبود بودجه و حمایت مالی نهادهای مربوطه، ازجمله نارسایی‌هایی است که رفع این مشکل مورد تقاضاست. گذشته از آن تامین نیازهای نسل جوان ما، آینده سازی برای او، ایجاد مراکز اشتغال و سرگرمی درکنار کانون‌های علمی و فرهنگی، توجه به خواست های آن‌ها می‌تواند سردرگمی و آشفتگی و تهی بودن از شوق به زندگی آن‌ها را سامان ببخشد.
در زمینه‌های فرهنگی جامعه ما نیاز به تخصیص بودجه‌ای ارزشمند برای انتشار کتاب و نشریات دارد. در سرزمینی که ما در دهه های (30) و (40) صدها عنوان کتاب در چند ده چاپخانه آشوری چاپ و به سراسر جهان ارسال می شد، متاسفانه امروز نرخ انتشار کتاب به صفر رسیده است. حمایت نهادهای ذیربط از ناشران و مولفان آشوری نه بیشتر که به اندازه حمایت این نهادها از ناشران غیراقلیت می‌تواند در خلق صدها اثر ارزشمند تاثیری گران داشته باشد.
در زمینه مسایل اجتماعی خرسندیم که با حمایت بیدریغ مجلس شورای اسلامی و حکم حکومتی رهبر معظم انقلاب مساله برابری دیه مسلمان و غیر مسلمان حل شد و جامعه آشوری در سراسر جهان به آن می بالد. با اینهمه با تاسف مساله قصاص هنوز میان مسلمان و غیر مسلمان نابرابر است. همچنین ماده (881) مکرر قانون مدنی که بگونه‌ای متناقض در دادگاه‌ها و قضاوت‌های قضات عمل می‌شود، مشکل شهادت شاهدان در دادگاه‌ها نیز با نارسایی و تبعیض و تناقض رودر روست. اقدام جهت رفع این تبعیض به همت دولتمردان و مسوولان محترم قضایی و نظام آغاز شده که چشم بثمر بخشی آن داریم. از رهبر گرانقدر و عظیم الشان، آیات عظام و علمای گرانقدر اسلامی در میهنمان تقاضای توجه به این نابرابری و تبعیض را داریم.
درحال حاضر جدا از دستاوردهای چشمگیر انقلاب، جامعه اقلیت‌های دینی با نارسایی‌هایی در زمینه احوال شخصیه، آموزش در مدارس، برخی موضوعات حقوقی و قضایی رودرروست که نیاز به کارشناسی همه جانبه و رفع آن دارد.
در زمینه بکارگیری نیروهای آشوری و حتی متخصص بسیاری از خانواده ها را به سبب تبعیض وادار به مهاجرت کرده یا دست کم آن‌ها را با بحران اقتصادی رودررو کرده است.
باتوجه به اینکه نه نظام جمهوری اسلامی، نه دولتمردان ارشد و مسوولان برجسته نظام هرگز تبعیضی میان آحاد و میهن ما و بویژه اقلیت‌های دینی و غیر آن قایل نمی شوند، با تاسف، مسوولان رده پایین بطور سلیقه ای چنین تبعیضی را بخواست خود اعمال می‌کنند. اگر فخر ما به این است که امین ترین کارگزار حضرت علی بن ابیطالب، حنیف عثمان نصاری یک آشوری نصرانی بود، اکنون بازماندگان آن ملت دشواری هایی را چند بر سر راه دارند. چون استثنا نمودن اقلیت‌های رسمی شناخته شده توسط قانون اساسی درخصوص شرط تدین به دین اسلام جهت استخدام در نیروهای مسلح و انتظامی، نگهداری، حفظ و... (رییس ـ آقای بت کلیا! صحبت شما ده دقیقه ای است دیگر؟ تقریبا تمام است) یک دقیقه. حفظ و حراست حریم کلیسا و گورستان های چندین صد ساله در کلیه شهرهای ایران. ارایه تسهیلات ویژه و اعتبارات بلاعوض به کلیساها و مدارس و انجمن ها بمنظور حفظ بقای پایگاه‌های فوق‌الذکر آشوری که تقویت آن‌ها خود از دلایل ایجاد سدی درقبال موج همیشگی.
از وزارت کشور درخواست می کنم نسبت به صدور پروانه‌های انجمن ها، دستور تسریع فرمایند. از ریاست جمهوری درخواست می کنم نسبت به بررسی وضعیت فوتبال کشور ما، دستور رسیدگی فوری بفرمایند. ارایه تسهیلات لازم توسط وزارت جهادکشاورزی به آشوری های مقیم ارومیه جهت اجرای طرح طوبی در مراتع متعلق به روستاهای آشوری نشین توسط آشوری ها و ایجاد محدودیت در زمینه واگذاری مراتع مذکور تحت هر عنوان به اشخاص غیر آشوری. انتظار حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درتخصیص بودجه. تسریع در ساخت دو مجتمع ورزشی در تهران و ارومیه.
وظیفه خود می دانم تا از وزیران محترم کار و امور اجتماعی، مسکن، ریاست سازمان تربیت بدنی، شهردار محترم تهران، مدیران عامل بانک‌های ملی، مسکن، صادرات جهت کمک و... (رییس ـ بله، دیگر آن‌ها مهم نیست).
(ایشان در خاتمه سخنانی را به زبان آشوری ایراد کردند)
رییس ـ خیلی متشکر، ناطق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ من راجع به ناطق بعدی یک توضیحی بدهم، قرار بوده آقای علیخانی نماینده محترم بویین زهرا صحبت کنند، ولی مشخص شد در دو ماهه اخیر یک (5) دقیقه ای صحبت کردند، بنابراین (5) دقیقه را آقای محمد علیخانی نماینده محترم قزوین صحبت می‌کنند، بفرمایید.
محمد علیخانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام خدمت همکاران گرامی و ملت بزرگوار کشور و مردم شریف استان قزوین.
1 ـ مسالـه فلسطین: این روزها شاهـد افزایش جنـایات صهیونیست های خون آشام نسبت به ملت مظلوم فلسطین هستیم. همانگونه که امام (رحمه الله علیه) و رهبر معظم انقلاب همیشه تاکید فرمودند، مساله فلسطین، مساله اسلام است. لذا همه مسلمانان باید با اتحاد خود از این ملت مظلوم حمایت کنند.
2 ـ نزدیک یکسال از عمر دولت نهم می گذرد. در این مدت نه تن ها شاهد عدم تحقق بسیاری از شعارها می باشیم، بلکه شاهد ایجاد مشکلاتی هم برای مردم بوده ایم. نمونه آن مساله گرانی است که متاسفانه دولت ابتدایا منکر آن بود و حالا هم می‌گویند قیمت ها باید به قبل برگردد. آیا صرف گفتن و دستور دادن مشکل گرانی را حل می‌کند؟ یا باید بصورت جدی جلو کارهای غیرکارشناسی که باعث بوجود آمدن این وضعیت شده است را گرفت؟
3 ـ کمبود برق و خاموشی های مکرر: برخی معتقدند عدم تغییر ساعت رسمی کشور برای استفاده بهینه انرژی باعث میلیاردها تومان خسارت به کشور و کمبود برق و خاموشی های مکرر شده است. آیا این مساله دولت را وا نمی دارد که در تصمیم خود تجدیدنظر نماید؟
4 ـ مصوبه گازرسانی به (100) روستای استان قزوین: دولت در سفر استانی به استان قزوین تصویب کرد که به (100) روستای استان گازرسانی شود. خوب، همه مردم استان از این مساله بخصوص روستاییان خوشحال شدند و ما هم استقبال کردیم، اما بعدا معلوم شد همان سهمیه‌ای که طبق روال همه ساله حدود (20) تا (25) روستا گازرسانی می شده، برای مدت (4) سال بطور یکجا بعنوان مصوبه دولت اعلام شده و معلوم شده همان سهمیه استان می‌باشد و دولت حتی یک ریال به اعتبار گازرسانی استان قزوین اضافه نکرد و حتی روستاهایی را هم که کلنگ آن در سال 84 به زمین زده شده بود آن‌ها را هم جزو مصوبه دولت قلمداد کردند.
در اینجا باید از برخی حامیان دولت بخواهم که با تعریف و تمجیدهای بی مورد و با القا افزایش محبوبیت دولت، باعث به اشتباه انداختن دولت نشوند. چون مشخص است که این خبرها هم نیست.
در پایان ضمن تشکر از وزیر محترم راه و ترابری بخاطر بازدید و رسیدگی به مشکلات استان قزوین، درخواست می کنم موانع جاده روستای لات به مرکز بخش یعنی شهر رازمیان دستورات لازم را صادر فرمایند. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
رییس ـ تشکر می کنیم، خیلی ممنون. آخرین ناطق امروز را دعوت کنید.
منشی (قربانی) ـ آقای نصیری بفرمایید.
ناصر نصیری ـ بسم الله الرحمن الرحیم
هیات محترم دولت پس از (18) سفر استانی امروز در تبریز (نگین آذربایجان) حضور می‌یابد و احتمالا سفر به استان‌های آذربایجان غربی و اردبیل نزدیک شده است.
آذربایجان در طول تاریخ برای سرافرازی ایران نقش آفرین بوده است و اینکه ایران به مردم آذربایجان و بویژه کثیری از نخبگان و بزرگان آن پیوسته در تاریخ و از جمله در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی و (8) سال دفاع مقدس مدیون است تردیدی نیست و کم و بیش بر همگان روشن است. بنابراین آذربایجان در قبال کل کشور و دولت اسلامی وظیفه خود را بخوبی و بلکه بیشتر انجام داده.
مردم آذربایجان با اعتقاد به ارزش‌های واقعی، بی ریا و خالصانه برای رشد و پیشرفت کشور و دفاع از تمامیت ارضی آن کوشیده و هزینه داده است و در چنین شرایطی از حکومت انتظار دارند بجای تعریف و تمجیدهای ظاهری و سطحی، صادقانه با آنان برخورد شود. آمار و ارقام بودجه‌ای و نیز مهاجرت‌های بسیار مردم آذربایجان به سایر نقاط کشور بخصوص پایتخت از کم توجهی دولت به امور اقتصادی این بخش از کشور حکایت دارد و همین امر زمینه نارضایتی مردم و سواستفاده مخالفان جمهوری اسلامی را فراهم آورده است.
مسوولین مملکت در مواجهه با مردم آذربایجان معمولا به نقش آنان در تاریخ و یاد کردن از چهره های برجسته آذربایجانی می‌پردازند، اما بنده بعنوان یکی از نمایندگان این مردم فهیم اعلام می‌دارم مردم نیازی به این حرفهای به ظاهر محبت آمیز ندارند و خواست و انتظارشان، برقراری حقشان و اجرای واقعی عدالت است.
مردم آذربایجان اجرای همه اصول قانون اساسی و از جمله اصل های (48) و (15) را می‌خواهند. پتانسیل های استان‌های آذربایجان کمتر از استان‌های به نسبت پیشرفته کشور نیست و اجرای اصل (48) موجب رفع محرومیت از این استان‌ها خواهد شد. با اجرای اصل (15) روشن می‌گردد که زبان ترکی چقدر غنی و زیباست و هویت آذربایجانی و عزت و عظمت آذربایجان بیشتر نمایان خواهد شد. البته این، مورد درخواست قومیت های مختلف نیز می‌باشد.
در این سفر، نحوه توجه رییس جمهور محترم به درخواست‌های مردم در نگاه و توجه آنان به حکومت موثر خواهد بود و دولت در تصمیمات خود میزان توجه و پایبندی به شعار عدالت محوری را به نمایش خواهد گذاشت. سعادت و شکوفایی همه ایران اسلامی آرزوی هر ایرانی است.
اما شهرستان گرمی (حوزه انتخابیه ام) نیز یکی از محرومترین شهرستان‌های آذربایجان می‌باشد. مبلغ (100) میلیون تومان برای آغاز عملیات بازارچه مرزی آزادلو از توازن منطقه‌ای در سال 84 تخصیص یافته بود که متاسفانه فدای سواستفاده و تخلف در استانداری اردبیل شده. از دیوان محاسبات می خواهم موضوع را مورد رسیدگی و نتیجه را اعلام فرمایند.
و اما ظاهرا مجلس، شان و منزلت آن و حتی قوانین مصوب مجلس در نظر بعضی از عناصر دولت ارزشی ندارد و حمایت‌های افراطی و غیرمنطقی ریاست مجلس از دولت مانع اعمال اختیارات نظارتی نمایندگان مجلس شده است که در راستای تحقیر مجلس و بی اعتنایی به قوانین با گذشت (4) ماه از سال ردیف توسعه بهره‌برداری از رودخانه‌های ارس و بالهارود در محدوده استان اردبیل در سازمان مدیریت و برنامه ریزی مورد دخل و تصرف واقع شده و تذکرات مکرر ثمری نداشته است و این فقط یکی از ده ها مورد است.
و اینگونه موارد در شرایطی که ریاست محترم مجلس آشکارا با نقض قانون از اعلام وصول استیضاح وزیر ارشاد خودداری می‌کند و تریبون نمایندگانی که موافق نظر ریاست نمی باشد قطع می‌گردد و در مقابل، کسانی که موافق صحبت می‌کنند بیش از حقشان حرف می زنند، امری کاملا طبیعی است و تذکر، سوال و استیضاح همه لوث شده است.
مورد دیگر، در شرایطی که رییس جمهور محترم استخدام نیروهای خدماتی ـ شرکتی در سازمان‌های دولتی را مطرح می‌کنند، در موضعی کاملا متضاد و با نقض صریح قانون بودجه 85، در بند «ح» تبصره (9)، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نه تن ها حقوق کارکنان دفاتر مخابرات روستایی را مطابق قانون کار پرداخت نمی کند، بلکه اقدام به اخراج تعداد کثیری از آن‌ها نموده است.
یکسال از فعالیت دولت نهم می گذرد و نقدهای زیادی بر کارنامه یکساله وارد است چه در عرصه سیاست خارجی و چه برنامه‌های اقتصادی و وضعیت سیاسی و اجتماعی داخلی. ولی متاسفانه با کمال تعجب و تاسف، دولت محترم که خود را از جنس مردم معرفی می‌نماید، نقد گروه‌های سیاسی و حتی نقد نمایندگان مردم را برنمی تابد. والسلام
رییس ـ خیلی ممنون. البته من طبق ماده (77) بعنوان یک نماینده حق دارم درباره صحبت های آقای نصیری توضیح بدهم، اما چون ارزش وقت مجلس بیشتر است از آن صرفنظر می کنم.


4 ـ تذکرات نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به مسوولان اجرایی کشور
رییس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
تذکرات نمایندگان محترم مجلس به مسوولین اجرایی کشور را قرایت می کنم:
ـ آقایان: سیدمحمود ابطحی و عوض حیدرپورشهرضایی نمایندگان محترم خمینی شهر، شهرضا و سمیرم سفلی به وزیر محترم صنایع و معادن درخصوص برخورد و رسیدگی به تخلف مدیرعامل شرکت ذوب آهن اصفهان بدلیل پرداخت (100) هزار تومان به بعضی از ارباب جراید و هزینه نمودن مبلغ (300) هزار تومان برای هر کدام در مسافرت به اصفهان.
ـ آقایان: حشمت الله فلاحت پیشه نماینده محترم اسلام آبادغرب و دالاهو، محمدقلی حاجی ایری نماینده محترم کردکوی، بندرترکمن و بندرگز و حشمت الله جاسمی اجاق نماینده محترم قصرشیرین، گیلانغرب و سرپل ذهاب به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص بررسی علل تداوم مقررات سختگیرانه در بانک‌های دولتی و رفع مشکلات استفاده از تسهیلات بانکی برای مردم.
ـ آقای حشمت الله فلاحت پیشه نماینده محترم اسلام آبادغرب و دالاهو به وزیر محترم کشور درخصوص پیگیری علل درگیری کارکنان نیروی انتظامی کرمانشاه با روستاییان حوزه گهواره و شکل گیری صحنه های اسفبار و غیرقابل دفاع.
به وزیر محترم نیرو درخصوص توجه بیشتر به عوارض ناشی از فرسودگی تاسیسات برق شهرستان‌های اسلام آبادغرب و دالاهو.
ـ آقای عباس رجایی نماینده محترم اراک و کمیجان به وزیر محترم نیرو درخصوص رسیدگی به علت سهمیه بندی آب شرب شهر اراک و لزوم رفع سریع مشکلات ناشی از این اقدام.
ـ آقایان: محمدرضا تابش نماینده محترم اردکان، حسن کامران دستجردی نماینده محترم اصفهان، محمد قمی نماینده محترم پاکدشت، ولی الله شجاع پوریان نماینده محترم بهبهان، عبدالله کعبی نماینده محترم آبادان، حسین امیری خامکانی نماینده محترم زرند و کوهبنان، رمضانعلی صادق زاده نماینده محترم رشت، حبیب الله اسماعیل زاده نماینده محترم فلاورجان، ولی آذروش نماینده محترم اردبیل، نیر و نمین، انوشیروان محسنی بندپی نماینده محترم نوشهر و چالوس و اسماعیل گرامی مقدم نماینده محترم بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان به وزیر محترم نیرو درخصوص بررسی دلایل قطع مکرر برق و خاموشی های گسترده در کشور و ارتباط آن با طرح تثبیت ساعت در ششماهه اول.
ـ آقای سیدجمال الدین ارجمند نماینده محترم جهرم به وزیر محترم نیرو درخصوص لزوم رسیدگی به وضعیت قطع برق در شهرستان جهرم با توجه به درجه حرارت و گرمای (45) تا (46) درجه آن و رسیدگی به علت عدم توجه به محاسبه تعرفه برق ماه‌های اردیبهشت، خرداد، تیر و مرداد براساس برق مناطق گرمسیری.
به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص لزوم پرداخت خسارات وارده بر اثر سرمازدگی به باغات باغداران شهرستان جهرم.
ـ آقای رمضانعلی صادق زاده شیخان نماینده محترم رشت به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص پیگیری رفع موانع مربوط به تغییر کاربری و تملک اراضی موزه میراث روستایی رشت.
ـ آقای ابراهیم کارخانه ای نماینده محترم همدان به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص اقدام بهنگام خرید سیب‌زمینی به نرخ تضمینی بمنظور جلوگیری از تکرار فاسد شدن صدها هزار تن سیب‌زمینی سال گذشته.
ـ آقای رضا طلایی نیک نماینده محترم بهار و کبودرآهنگ به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص تسریع در تامین اعتبار از بودجه مصوب و آغاز خرید تضمینی محصول سیب‌زمینی شهرستان‌های کبودرآهنگ و بهار.
به وزیر محترم نفت درخصوص اجرای بندهای «د» و «و» تبصره (19) قانون بودجه برای انتقال محل فعالیت دفاتر شرکت‌های تابعه از تهران به استان مربوطه.
به وزیر محترم کار و امور اجتماعی درخصوص رسیدگی به عدم دریافت حقوق کارگران کارخانه یخچال سازی فیلور.
ـ آقایان: محمدرضا تابش نماینده محترم اردکان، سیدمحمدمهدی پورفاطمی نماینده محترم دشتی و تنگستان، قدرت الله علیخانی نماینده محترم بویین زهرا و آوج، اسماعیل جبارزاده نماینده محترم تبریز، اسکو و آذرشهر، ایرج ندیمی نماینده محترم لاهیجان و سیاهکل، حسین امیری خامکانی نماینده محترم زرند و کوهبنان، حبیب الله اسماعیل زاده نماینده محترم فلاورجان، حسین آفریده نماینده محترم شیروان، سیدعبدالله حسینی نماینده محترم بندرلنگه، بستک و گاوبندی، اسماعیل گرامی مقدم نماینده محترم بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان، نورالدین پیرموذن نماینده محترم اردبیل، نیر و نمین، بیژن شهبازخانی نماینده محترم ملایر، یوناتن بت کلیا نماینده محترم آشوریان و کلدانی و خانم مهرانگیز مروتی نماینده محترم خلخال و کوثر به وزیر محترم نفت درخصوص پاسخگویی به علت موثر ندانستن قاچاق حدود (5) میلیارد تومان سوخت در چرخه تولید و توزیع بصورت روزانه از سوی آن وزارت.
ـ آقای مرتضی فضلعلی نماینده محترم تویسرکان به وزیر محترم بازرگانی درخصوص لزوم افزایش سهمیه شیر یارانه‌ای به شهرهای تویسرکان، سرکان و فرشفج.
ـ آقای هاشم حجازی فر نماینده محترم خوی به وزیر محترم بازرگانی درخصوص جلوگیری از ورود کالاهای غیرضرور بخصوص تخمه کدو و آفتابگردان و احداث سیلوی (2000) تنی در بخش صفاییه خوی.
ـ آقایان: محمدرضا تابش نماینده محترم اردکان، سیدعباس پاک نژاد نماینده محترم یزد و صدوق، ولی الله شجاع پوریان نماینده محترم بهبهان، رمضانعلی صادق زاده شیخان نماینده محترم رشت، عبدالله کعبی نماینده محترم آبادان، حسن کامران دستجردی نماینده محترم اصفهان، حسین امیری خامکانی نماینده محترم زرند و کوهبنان، محمد قمی نماینده محترم پاکدشت، انوشیروان محسنی بندپی نماینده محترم نوشهر و چالوس، ولی آذروش نماینده محترم اردبیل، نیر و نمین، حبیب الله اسماعیل زاده نماینده محترم فلاورجان و اسماعیل گرامی مقدم نماینده محترم بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درخصوص رسیدگی به وضعیت نامناسب بیماران دیالیزی و توزیع داروهای بی کیفیت.
ـ آقای علیمراد جعفری نماینده محترم گچساران و باشت به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درخصوص رسیدگی به بلاتکلیفی احداث بیمارستان (160) تختخوابی گچساران.
ـ آقای علیرضا محجوب نماینده محترم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر به وزیر محترم رفاه و تامین اجتماعی درخصوص لزوم ارتقا حداقل مستمری به مبلغ (2) میلیون ریال برای مستمری بگیران مشمول قانون تامین اجتماعی.
ـ خانم فاطمه آجورلو نماینده محترم کرج و اشتهارد به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص رسیدگی به علت عدم پیگیری و اهتمام به اتمام جاده اشتهارد با توجه به تصادفات بسیار ناهنجار آن.
ـ آقای حسین نوش آبادی نماینده محترم ورامین به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص تامین اعتبار لازم برای تسریع در اجرای طرح توسعه حرم مطهر حضرت جعفر ابن موسی الکاظم (علیه السلام) در شهر پیشوا.
ـ آقای محمدحسین نژادفلاح نماینده محترم ساوجبلاغ، طالقان و نظرآباد به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص لزوم توجه به مسایل فرهنگی نظیر احداث و توسعه فرهنگسراها و کتابخانه ها در شهرستان‌های ساوجبلاغ، طالقان و نظرآباد.
به وزیر محترم کشور درخصوص جلوگیری از ورود بی رویه مواد مخدر از مرزهای شرقی کشور.
ـ آقای ایرج ندیمی نماینده محترم لاهیجان و سیاهکل به رییس جمهور محترم درخصوص دستور جلوگیری از پرداخت چند صد میلیون بودجه و درآمد شرکت‌های دولتی به فوتبالیست های معدود و جهت دهی آن به عموم ورزشکاران بخصوص جوانان و نوجوانان ورزشکـار.
دستور تهیه لوایح متمم بودجه‌ای با کارکرد ارزی برای تامین نیازهای ارزی وزارتخانه ها و تامین ماشین آلات و مصالح مورد نیاز از خارج از کشور با هدف پیشرفت عمرانی و جلوگیری از تبدیل ارز به ریال.
ـ آقای محمدقلی حاجی ایری نماینده محترم کردکوی، بندرترکمن و بندرگز به رییس جمهور محترم درخصوص دستور رسیدگی به علت افت کمی و کیفی کورس بهاره اسبدوانی شهرستان ترکمن.
ـ آقای هادی حق شنـاس نماینده محترم بندرانـزلی به رییس جمهور محترم درخصوص دستور لایروبی تالاب بین‌المللی بندرانزلی توسط سازمان محیط زیست با توجه به افزایش رسوبات تالاب و کاهش عمق آن.
ـ آقایان: محمدرضا تابش نماینده محترم اردکان، هادی حق شناس نماینده محترم بندرانزلی، سیدعباس پاک نژاد نماینده محترم یزد و صدوق، ولی الله شجاع پوریان نماینده محترم بهبهان، عبدالله کعبی نماینده محترم آبادان، حسین امیری خامکانی نماینده محترم زرند و کوهبنان، حسن کامران دستجردی نماینده محترم اصفهان، محمد قمی نماینده محترم پاکدشت، حبیب الله اسماعیل زاده نماینده محترم فلاورجان، رمضانعلی صادق زاده شیخان نماینده محترم رشت، انوشیروان محسنی بندپی نماینده محترم نوشهر و چالوس، ولی آذروش نماینده محترم اردبیل، نیر و نمین و اسماعیل گرامی مقدم نماینده محترم بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان به رییس جمهور محترم درخصوص دستور اقدام فوری برای بازگرداندن مجموعه ارزشمند میراث باستانی کشور از آمریکا.
ـ آقای محمد کریمیان نماینده محترم سردشت و پیرانشهر به رییس جمهور محترم درخصوص دستور رسیدگی به علت عدم شرکت رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران در سالگرد بمباران شیمیایی سردشت با توجه به دعوت های پی درپی.
ـ آقایان: محمدرضا تابش نماینده محترم اردکان، حسین آفریده نماینده محترم شیروان، حبیب الله اسماعیل زاده نماینده محترم فلاورجان، ولی الله شجاع پوریان نماینده محترم بهبهان، قدرت الله علیخانی نماینده محترم بویین زهرا و آوج، یوناتن بت کلیا نماینده محترم آشوریان و کلدانی، اسماعیل گرامی مقدم نماینده محترم بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان و خانم مهرانگیز مروتی نماینده محترم خلخال و کوثر به وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص لزوم تدابیر لازم و جدی برای (18) میلیون دانش آموز کشور با توجه به کاهش سن مصرف سیگار و دیگر موارد ممنوعه در مقاطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان.
ـ آقایان: سیدجلال یحیی زاده فیروزآباد نماینده محترم تفت و میبد، علی عسکری نماینده محترم مشهد و کلات و مرتضی تمدن نماینده محترم شهرکرد به وزیر محترم نفت درخصوص تسریع در تصمیم گیری نحوه توزیع بنزین و نرخ گذاری آن برای جلوگیری از هرگونه سواستفاده و کاهش دغدغه مردم.
ـ آقای مجید ناصری نژاد نماینده محترم شادگان به وزیر محترم نفت درخصوص پاسخگویی به علت بی توجهی به بزرگترین روستای نفتی منصوره.
ـ آقایان: سیدکاظم دلخوش اباتری نماینده محترم صومعه سرا و کیانوش صادق دقیقی نماینده محترم آستانه اشرفیه و بندرکیاشهر به وزیر محترم نفت درخصوص رسیدگی به علت تاخیر در گازرسانی به (9) هزار روستای کشور.
این هم از تذکرات کتبی نمایندگان به مسوولان محترم اجرایی.

5 ـ تذکر آیین‌نامه‌ای آقای جواد جهانگیرزاده نماینده محترم ارومیـه
رییس ـ به تذکرات شفاهی می رسیم. امیدوارم با توجه به همه بحث هایی که شده، تذکرات در چارچوب آیین‌نامه داخلی و مختصر باشد. آقای قربانی اسامی را اعلام بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ نفر اول آقای تابع هستند که چون نطق هم داشتند لابد منصرف شدند (تابع ـ منصرف هستم) نفر بعد آقای مرحبا هستند که ایشان هم ظاهرا منصرف شدند.
رییس ـ منصرف هستند، خیلی ممنون.
منشی (قربانی) ـ نفر بعدی آقای کوچک زاده هستند.
رییس ـ ببینید خودشان چه می‌گویند.
کوچک زاده ـ من به گل روی شما منصرفم.
رییس ـ تشکر می کنیم.
منشی (قربانی) ـ نفر بعدی آقای جهانگیرزاده هستند، ماده مورد نظرتان را هم بفرمایید.
جواد جهانگیرزاده ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رییس! باید بگویم بند (11) ماده (23) مربوط به اختیارات هیات رییسه محترم است.
در تاریخ 1385/02/12 نامه‌ای با امضا حضرت عالی خطاب به آقای دکتر احمدی نژاد رییس جمهور درمورد اصلاحات پیوست در ردیف ها، ارقام، تبصره ها و جداول اعلام شده. در جز (3) بند «د» تبصره (9) قانون آورده است که «به وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اجازه داده می‌شود با تایید سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور از محل کاهش حداکثر (5) درصد از اعتبار هزینه‌ای هر یک از دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی مربوط، اعتبار هزینه‌ای سایر دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی مربوط را حداکثر به میزان (10) درصد افزایش دهد، مشروط بر اینکه در سرجمع اعتبارات هزینه‌ای کلیه دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی مربوط تغییری حاصل نشود».
اما آنچه تصویب و اعلام شده این است که بعضی از دانشگاه‌ها بنا بود کاهش بیشتر از (5) درصد نباشد و افزایش بیشتر از (10) درصد نباشد، اما در ردیف (1) دانشگاه پیام نور از (219) میلیارد ریال به (569) میلیارد ریال افزایش پیدا کرده، یعنی (159) درصد. این درصدها از (159) درصد از دانشگاه پیام نور شروع می‌شود، دانشگاه ولیعصر رفسنجان، دانشگاه صنعتی شاهرود، این افزایش بیشتر از (10) درصد است، تقریبا (20) ردیف بیشتر از (10) درصد است.
در جای دیگر دانشگاه‌هایی که باید کاهش پیدا کنند و از ردیف شان کاهش پیدا کرده از دانشگاه ارومیه شروع می‌شود که از (93/11) درصد است تا دانشگاه گیلان که (86/17) درصد است. عموم این دانشگاه‌ها چه دانشگاه ارومیه، چه بیرجند، چه شهید باهنر، چه گیلان، چه تفرش، چه تربیت معلم آذربایجان یا دانشگاه شهید چمران عموما دانشگاه‌هایی هستند که نیازمند حمایت اساسی هستند.
بنظر می‌رسد که اینجا خلاف قانون صورت گرفته، از خدمت حضرت عالی تقاضا دارم مجددا بررسی بشود، احیانا ظلمی به دانشگاه‌ها نشود.
رییس ـ خیلی ممنون، یک بحث های مفصلی در این باره بود که همان زمان رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات و برنامه و بودجه هم در جریان بودند. من از آقایان خواهش می کنم با شما صحبت کنند و خدمتتان توضیح بدهند. تشکر می کنم. نفر بعدی را آقای قربانی دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ آخرین نفر آقای بزرگیان هستند که ان شاالله ایشان هم منصرف می‌شوند.
بزرگیان ـ منصرف هستم.
رییس ـ تشکر می کنم. آقای حاجی بابایی وارد دستور بشوید. نمایندگان محترم دیگر آماده شرکت فعال در دستور جلسه بشوند.
منشی (حاجی بابایی) ـ اولین دستور گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات درخصوص....
رییس ـ آقای حاجی بابایی! این تعطیلات تابستانی را چون ذهن نمایندگان مسبوق به توضیحات قبلی است اجازه بفرمایید که رای گیری کنیم. من محض اطلاع نمایندگان عرض می کنم، طبق آیین‌نامه تعطیلات تابستانی باید با رای مجلس باشد. ما به همان سنت قبل عمل کردیم، قبل از اعلام رسمیت جلسه هم آقای قربانی توضیحاتی برای نمایندگان دادند، نمایندگانی که در آن موقع تشریف داشتند آگاهند که تعطیلات چیست یک توضیحی می‌دهند، طبق آیین‌نامه دیگر بحث ندارد، بلافاصله بعد از صحبت آقای قربانی ما رای می گیریم. یک رای ساده ای است فقط برای اینکه به آیین‌نامه عمل کرده باشیم. آقای قربانی بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ خدمت شما عرض کنم که تعطیلات به دو قسمت تقسیم شده، یک قسمت در نیمه اول مرداد که از شنبه هفتم مرداد تا چهارشنبه هجدهم مرداد قسمت اول است و قسمت دوم از یکشنبه نوزدهم شهریور به مدت دو هفته است. بنابراین، این دو قسمت است که نیاز به اظهارنظر نمایندگان است.
رییس ـ دستگاه ها روشن است، حضار 207 نفر، طبق آیین‌نامه برای تعطیلات تابستانی مجلس که دو تا دو هفته است اعلام رای بفرمایید. بعضی از نمایندگان از بس علاقه به کار در مجلس دارند با اعلام کلمه «دو» حاضر به اینکه یک روز هم از تعطیلات تابستانی استفاده کنند نیستند! بسیار خوب، اگر همه نمایندگان در رای گیری شرکت کرده اند پایان رای گیری را اعلام می کنم، به تصویب رسید.

6 ـ تصویب طرح یک فوریتی تمدید زمان جذب اعتبارات متمم بودجه سال 1384 کل کشور
رییس ـ دستور بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات درمورد رد طرح یک فوریتی تمدید زمان جذب اعتبارات متمم بودجه سال 1384 کل کشور است. مخبر محترم کمیسیون تشریف ندارند، جناب آقای کلهر نایب رییس کمیسیون تشریف بیاورند.
ابوالفضل کلهر (نایب رییس کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن عرض سلام و خسته نباشید خدمت همکاران
گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات به مجلس شورای اسلامی
طرح یک فوریتی تمدید زمان جذب اعتبارات متمم بودجه سال 1384 کل کشور به شماره چاپ (1367) که به کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات بعنوان کمیسیون اصلی ارجاع گردیده بود، در جلسه مورخ 1385/04/06 با حضور طراحان، پیشنهاددهندگان و کارشناسان مورد بحث و بررسی قرار گرفت و رد گردید. اینک گزارش آن تقدیم مجلس شورای اسلامی می‌گردد.

رییس کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات ـ رضا عبداللهی

دوستان استحضار دارند که در اواخر سال گذشته متمم بودجه‌ای تصویب شد که در بخش‌هایی از آن به اعتبارات تملک دارایی و همینطور هزینه‌ای برای دستگاه ها قرار گرفت و برای اجرا به دولت ابلاغ شد.
براساس بعضی از درخواست‌هایی که نوعا دستگاه‌های اجرایی از بعضی از همکاران ما داشتند طرحی را تهیه کردند که زمان هزینه کردن این اعتبارات متمم بودجه تا پایان سال 1385 تمدید بشود. می دانید که این زمان برای اعتبارات هزینه‌ای تا آخر فروردین است و برای اعتبارات تملک دارایی سرمایه‌ای تا پایان تیرماه. اما بعضا این زمان را برای هزینه کردن کافی نمی دانند و مطرح کردند و این طرح در کمیسیون برنامه و بودجه مطرح و رد شد.
دلایلی که موافقان طرح داشتند این بود که اگر ما به این اعتبارات زمان ندهیم ممکن است بخوبی هزینه نشود یا برگشت داده بشود و به خزانه برگردد و امکان جذب آن انجام نشود. اما دلایلی که درواقع مخالفین داشتند و منجر به رد آن در کمیسیون برنامه و بودجه شد، چند دلیل بود که خدمت همکاران عرض می کنم، تصمیم با همکاران عزیز است.
یکی در چند جا این تمدید زمان هزینه را مغایر اصول قانون اساسی و قوانین محاسبات عمومی و قانون دیوان محاسبات می‌دانند. خوب، این اصول یکی اصل (52) قانون اساسی است، بودجه را سالانه تعریف می‌کند، اصل (55) قانون اساسی است که باید در زمان خودش و گزارش تفریغ بودجه سالانه را دیوان محاسبات به مجلس ارایه بدهد، این طرح اگر تصویب بشود این امکان را می‌گیرد، دیگر ما نمی توانیم از دیوان محاسبات بخواهیم که در زمان خودش گزارش تفریغ بودجه را انجام بدهد، برای اینکه هنوز بخشی از اعتبارات بودجه هزینه نشده، ما داریم تا پایان سال 1385 به آن‌ها وقت می دهیم تا این هزینه نشود، نظارت نکنند، گزارش نگیرند، امکان ارایه گزارش تفریغ بودجه وجود ندارد و همینطور سال مالی می دانید، تعریف شده یکساله و بودجه‌های ما هم بودجه‌های سالانه است، اما اگر ما این تمدید را انجام بدهیم، یعنی درواقع داریم دوسالانه بودجه اعلام می کنیم و زمان هزینه کردن را برای آن انجام می دهیم.
دلیل دیگری که همکاران ما برای رد این موضوع داشتند این بود که علی رغم اینکه ممکن است در یک مقطعی از زمان فرصتی را برای هزینه کردن بعضی از پروژه ها بدهند، ولی پیام درستی برای دستگاه‌های اجرایی و کارکردن بموقع و سرعت دادن و آن گله ای که شما همیشه از طولانی شدن انجام و اجرا پروژه ها داشته باشید، پیام منفی باشد، یعنی یک پیامی داشته باشد و بدآموزی داشته باشد که دستگاه‌های اجرایی دیگر آن سرعت و تدبیر و پیگیری و جدیت را برای انجام پروژه ها در سال مالی مربوط به خودش انجام ندهند و بگویند می رویم از طریق مجلس و از طریق نمایندگان مجلس فرصت می گیریم، اگر بودجه مانده بود انجام می‌شود. خوب، طبیعتا نمایندگان محترم هم حساسیت دارند که پول ها هزینه بشود، پروژه ها بیشتر انجام بشود، اما بموقع انجام شدن یا از این پیام اگر این دریافت شود و به امید اینکه همیشه بیایند بگیرند، خوب، این یواش، یواش دیگر یک امر طبیعی می‌شود که هر سال مثل متمم بودجه‌ای که ما تقریبا در بودجه‌هایمان داریم، اینجا هم تمدید زمان هزینه کردن اعتبارات، چه در بخش تملک دارایی‌ها، چه در بخش هزینه‌ای، الان زمان اعتبارات هزینه‌ای گذشته، می دانید اعتبارات هزینه‌ای یا احکام پرسنلی است، یا هزینه‌های ستادی است که انجام شده و زمانی نمی خواهد، عمدتا برای تملک داراییهاست، باز بخشی از آن‌ها هم که پروژه‌های کوچکی بود، مثل آبرسانی به روستاها یا راه روستایی که ما دادیم یا بخش‌هایی که در کمیته امداد دادیم، بعید می دانم که الان دستگاه‌های اجرایی نگرانی داشته باشند.
بخش دیگر این بود که اگر واقعا این یک نیاز عمومی و کلی برای همه مناطق و همه بخش‌های مختلف اقتصادی کشور باشد، یقینا دولت برای حل این مشکلش لایحه می‌آورد و دولت در اینجا لایحه‌ای نیاورده و معمولا هم در کمیسیون ها نظر بر این در کمیسیون... حالا اینجا هستند، خودشان اظهارنظر می‌کنند، در کمیسیون هم اصراری برای تصویب این موضوع نبود و بعد هم زمان آن برای پایان سال 1385 دقیقا اجرای بودجه سال 1385 را با بودجه سال 1384 در یکسال انجام می‌دهد. لذا این مطالب و دلایلی بود که همکاران شما در کمیسیون بودجه درمجموع و قراردادن مزیت‌های آن، محاسن آن در کنار معایب آن یا اینکه پیام خوبی برای روند اجرایی کشور و گرفتن سرعت لازم از دستگاه‌های اجرایی و امیدواری برای اینکه هرموقع اعتباری را نتوانند درموقع خودش هزینه کنند و بخواهند بیایند برای تمدید زمان هزینه کردن آن‌ها مهلت بگیرند این انجام نشد.
ضمن اینکه همکاران ما در کمیسیون برنامه و بودجه وقتی این مطالب را کنار هم قرار دادند، از آنطرف هم اصرار دولت که بصورت کلی همه وزارتخانه ها و دستگاه‌های اجرایی در این امر مشکل داشته باشند ندیدند، درواقع رای به رد این طرح دادند و صلاح ندیدند، اما در کل مصلحت با مجلس محترم و نمایندگان عزیز است و هر آنچه که صلاح و مصلحت خودشان باشد ان شاالله اقدام خواهند کرد. اگر در صحبت مخالفین مطلب جدیدی باشد در بخش دیگر خدمتتان عرض خواهم کرد.
رییس ـ خیلی متشکر از مخبر (نایب رییس) کمیسیون برنامه و بودجه، اولین مخالف را اعلام بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ اولین مخالف جناب آقای ندیمی هستند.
رییس ـ مخالف با رد هستند، یعنی موافق، موافق با رد صحبت می‌کند، مخالف هم مخالف با رد، بعد خود طرح را به رای می گذاریم، توجه بکنید که چه می شنوید و به چه رای می دهید.
منشی (محمدصادقی) ـ آقای ندیمی اولین مخالف رد هستند.
رییس ـ آقای ندیمی بفرمایید.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
من از این تذکر جناب آقای رییس هم تشکر می کنم، چون واقعا درموقع رای دادن دوستانی که موافق اصل هستند باید چهار رای بدهند، من مجددا تشکر می کنم.
دوستان، عزیزان و برادران! ما باید قبول کنیم که در راستای مسایل بودجه، کشور دچار مشکل است، هم مجلس، هم دولت، هم نظام تجهیز کارگاهی، تخصیص، اعتبار، تبدیل ارز به ریال، کیفیت برگزاری مناقصه ها، واگذاری به پیمانکاران و ده ها موضوع دیگر، کمبودهای دیگری هم پیش می‌آید، سیمان، معادن شن و ماسه و مانند آن، حالت طغیانی رودخانه ها و ده ها موضوع دیگر در این کشور که ناشناخته نیست. بحمدالله کشور بزرگی هم هستیم، پهناور است، (1) میلیون و (600) هزار کیلومتر مربع وسعت داریم، اقلیم مان متناسب نیست، یکجایی گرم است، یکجایی بارانی است، یکجایی سرد است. داستان هایی با هم است. آخر در یک کشور بزرگ، ما به اندازه یک کشور اروپایی که نیستیم، (22)تا از آن‌ها کشور ما می‌شود، بحمدالله وسعت ما اینطوری است. بنابراین ما حرفهایی که می زنیم حرفهایی است که برای یک کشورهای شکیل و مانند آن است، بابا! ما مسایلی داریم، مثلا همین سیمان چقدر در پیشرفت کارها اثر گذاشته، قیمت ها و مسایل دیگر، همین الان دولت ما مجبور شده است که برای اینکه قیمت سیمان تعادل پیدا کند، نوسازی مدارس مان، راهمان، نیرویمان، مسکن مان، جای دیگر بروند از خارج سیمان بیاورند، یعنی برای اینکه کشور حالت تعادل پیدا کند، خوب، در کشوری که مسایل ما تعادل ندارد، تصمیمات باید با این کشور بخورد.
اینکه می‌فرمایید آقا! تنبل می‌شود، بابا! این دولت که هنوز... دیشب آقای رییس جمهور گفت (10) ماه و چند روز است و هنوز یکساله هم نشده، اجازه بدهید که دولت کار کند، بعدا سال دوم بگوییم تنبل است یا زرنگ است! الان که اصلا نمی شود گفت دولت زرنگ است و نمی شود هم گفت تنبل است، چون دیشب ایشان فرمودند ما هنوز (10) ماه است که آمده ایم. بنابراین اولین نکته این است که قضاوت نکنید، عقاب اینگونه روا ندانید، اجازه بدهید دولت کار کند، این اولین نکته.
دوم، آخر این خوب است که ما به شهرستان ها، روستاها بگوییم که برایتان آب می آوریم، راه می آوریم، گاز می آوریم (مثلا عرض می کنم) بعد بگوییم نه، آقا! ما چون می خواهیم خیلی قانونمدار باشیم شما رضایت بدهید که کار نشود، مردم ناراضی می‌شوند یا نمی شوند؟ فریاد می‌کنند یا نمی کنند؟ می‌گویند بابا! این ها حرفهایشان حرف نیست، راست نیست، نمی شود به وعده های حاکمان مثل مجلس و نمایندگان اعتنا کرد، می‌گویند یا نمی گویند؟ خوب، اگر می‌گویند چرا ما خودزنی می کنیم، چرا می خواهید مجلس را متهم کنید به اینکه بهرصورت خودش مانع کار عمرانی است. بابا! به اندازه کافی توپخانه های دیگر علیه مجلس دارند شلیک می‌کنند که مجلس مانع کار عمرانی است، دیگر خودمان هم این کار را نکنیم. الان همه توپخانه هایی که عرضه اجرایی شان هنوز معلوم نیست دارند علیه ما شلیک می‌کنند که مجلس مانع کار عمرانی است، خوب، این هم یکی از نکات! شما بودجه تان آخر سال بسته می‌شود، بینی و بین اللهی برای اینکه این بودجه اجرایی بشود چکار باید کرد، یکروز بعد است، یکماه بعد است؟ پس چرا در قبل، در گذشته، چهار ماه این را اضافه کرده بودند، چرا سال مالی عمرانی را به تیرماه و پایان تیرماه کشانده بودند؟ آن‌ها خلاف کرده اند؟ الان اتفاقا بعضی ها می‌گویند، همین امروز صبح بحث بود که اگر به مهر هم برسانیم آسمان به زمین نمی آید، ما می خواهیم این پروژه انجام بشود، ما می خواهیم این پول جذب بشود، ما می خواهیم این آب به روستا رسانده بشود، ما می خواهیم این آسفالت بشود، شما می‌فرمایید نه، ما قانون محاسبات... اگر قانون محاسبات را می‌فرمایید مگر دیوان محاسباتمان تا الان سال به سال گزارش داده؟ یا یکسال، دو سال عقب است، الحمدلله دارند کار می‌کنند، ولی فعلا که سال به سال و ماه به ماه نیست که شما اینقدر نگران تفریغ و مسایل دیگر هستید. حالا ما نمی گوییم روتین، چون آقای حداد ایراد می‌گیرند، ما اینقدر هم کارمان کاری نیست که بگوییم حالا حتما اگر این کار بشود سر روز و ساعت و دقیقه گزارش دیوان محاسبات روی میز (کازیه) نمایندگان است، چنین چیزی نیست. این ایرادی که شما می گیرید آخر یکطوری حرف می زنید مثل اینکه ما در این مجلس نیستیم، اینطوری نیست که حالا شما گفتید آقا! مخالف اصل (52) قانون اساسی، چرا؟ چون دیوان محاسبات یکمقدار کارش عقب می افتد، بابا! شما را به خدا از این حرف ها نزنید، ما باورمان می‌شود که اینجا یک خبرهایی هست، اینطوری نیست! بنابراین خواهش می کنم یکطوری فرمایش نفرمایید که در این راستا...
از سوی دیگر، حالا این کارها را پیمان گذاشتند، یعنی همه هزینه ها را داده اند، کارها انجام شده، کار به پیمان رفته، بینی و بین الله این کار نیمه کاره بماند، آن پیمان معطل بماند تا بودجه‌ای دیگر بیاید، این درست است؟ پیمانکاری ها الان شروع کرده اند، کارشان نصفه مانده، شما می‌فرمایید نه، آقا! ول کن تا یک بودجه دیگری در یک روزی نامعلوم و وقتی نامعلوم معین بشود، این هم نمی شود.
مطلب دیگر در ارتباط با همین مبحث، (مبحث اجرایی) از جهت اینکه ما در راستای توقعاتی که ایجاد کردیم، خوب نبود که بعضی از ما مطالبات مردم را دامن بزنیم، ولی زدیم. گفتیم ما چه خواهیم کرد، گفتیم گرایش این مجلس (رویکردش) اقتصادی است، سیاسی نیست! خوب، این را باید ثابت کنیم، راهش همین است که به این نوع بودجه‌هایی که خودمان رای دادیم، متمم بودجه را خودمان رای دادیم، حالا می گوییم نه، چون یکماه بالا و پایین... اصلا یکماه و دو ماه و سه ماه نیست، این کار پیمان رفته، باید انجام بشود. تعطیل کردن این هم تعدیل می خورد، یک ضرری آن‌ها می‌گیرند، هم مردم ناراضی می‌شوند، هم در رابطه با مباحثی که این مجلس دارد زحمت می کشد، این مسایل نافرجام می‌ماند.
پس آن چیزی که ما می‌توانیم عرض کنیم این است که دوستان من، عزیزان من! در رابطه با اصل (52)، قانون دست ماست، ما قانون عادی را می نویسیم، ما حق داریم بگوییم که این تفریغ چه وقتی انجام بشود، چه وقتی انجام نشود، تازه اگر هم این را بنویسیم یا ننویسیم اثری ندارد، برای اینکه الان عملا دیوان محاسبات به روز نیست، البته دارند تلاش می‌کنند.
اینکه می‌فرمایید در راستای تنبل کردن دولت، چنین چیزی نیست، دولت هنوز یکسالش هم نشده، حالا (15) سال وقت دارد تا به بلوغ برسد، عجله نفرمایید. اجازه بدهید کارها بشود، مردم به نان و نوایی برسند، من از همه دوستان خواهش می کنم که در زمان رای به اصل یعنی به (4) رای بدهند و نپذیرند که متمم بودجه قربانی بشود. والسلام
رییس ـ خیلی ممنون، موافق اول صحبت کنند.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق اول رد آقای مرحبا هستند، بفرمایید.
شاپور مرحبا ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای ندیمی درخصوص مشکلات بودجه صحبت کردند، وسعت ما زیاد است، کشور تعادل ندارد، دولت کار بکند، قضاوت بکند، نمی دانم چه بکند. این طرح تمدیدی که طراحان محترم ارایه کردند و اعلام داشتند مبنی بر اینکه به دولت فرصت بدهیم و عجله نشود تا بتواند در یک فرصت مناسبی تصمیم گیری بشود و با برنامه ریزی بتواند این اعتباراتی که هست، آن را هزینه بکند.
ما کاملا این مطالبی را که می‌گویند درست، ولی سوال ما این است با توجه به اینکه همکاران محترم استحضار دارند اگر این بودجه سالانه ای که به استناد اصل (52) قانون اساسی تنظیم می‌شود و از الان بودجه را تخصیص بدهند، قطعا در پایان سال چنین مطلبی پیش نخواهد آمد. ما که بودجه سالانه را تنظیم می کنیم سوال من از جناب آقای ندیمی این است که بعد از گذشت چهار ماه چقدر اعتباراتی که منظور شده برای استان ما تخصیص پیدا کرده؟ خوب، با توجه به اینکه بودجه ما سالانه تنظیم می‌شود و براساس همین اصل (52) این را ما چه باید بکنیم؟ آیا این مغایر با اصل (52) قانون اساسی نیست؟ از طرف دیگر ماده (55) درخصوص تفریغ بودجه چه می‌شود و همچنین در ماده (63) قانون محاسبات عمومی که مصرف اعتبارات هزینه‌ای تا پایان سال، یعنی فروردین سال بعد تعیین شده است. از طرف دیگر در ماده (103) قانون محاسبات عمومی کشور صورتحساب عملکرد دولت در مهلت معین تعیین شده است. افزایش قانون متمم بودجه سال 1384 که هیچگونه موضوعیت و وجاهت قانونی ندارد و اگر ما می خواهیم درخصوص جذب این اعتبارات مطالبی را عنوان بکنیم، ما بیاییم قانون بودجه سال 1385 را اصلاح بکنیم و در آنجا پیش بینی بکنیم و مشکل را حل کنیم.
این طرحی که واقعا ارایه شده اصلا وجاهت قانونی ندارد و مغایرت‌هایی که با این مواد (همین که اعلام کردیم) هم قانون اساسی و هم دیوان محاسبات عمومی، قابل طرح نیست. علی هذا ما اگر چنانچه چنین طرحی را بیاییم ارایه بدهیم درواقع یک بلبشویی در قانونی که وجود دارد ایجاد کرده ایم. هم کشور ما تعادل دارد و هم وسعت ما زیاد است، ما قبول می کنیم، می پذیریم و هم از طرف دیگر مجلس جلو کارهای عمرانی را نمی گیرد که چنین چیزی را ما طرح می کنیم که مجلس جلو کارهای عمرانی را می‌گیرد و یا توپ بطرف دروازه مجلس شلیک می‌شود، نه، چنین چیزی نیست! مجلس قانونی را تصویب و معین کرده است، پروژه‌های یکساله را و براساس همین باید دولت به وظیفه خودش عمل بکند و اختصاص بدهد بودجه‌ای که منظور کرده است. علی هذا از همکاران محترم می خواهیم این طرحی را که ارایه کرده اند...
گرامی مقدم ـ اخطار دارم.
رییس ـ آقای مرحبا! یک لحظه اجازه بفرمایید. آقای گرامی مقدم تذکر دارید یا اخطار؟ (گرامی مقدم ـ اخطار قانون اساسی) یکبار اخطار قانون اساسی داده شده، من هم نظر مثبت دادم، از مجلس رای گرفتم، مجلس رای منفی داد، این را یادآوری می کنم که اگر تکرار آن باشد دیگر شاید ضرورت نداشته باشد ما وارد بشویم و اظهار نظر کنیم، من فقط یادآوری می کنم موقعی که اصل موضوع قبل از ارجاع به کمیسیون مطرح شد، فوریت آن مطرح بود بعضی از نمایندگان آن را مخالف اصل (52) دانستند و بهرحال اگر شمانظری... یعنی این سابقه را خواستم یادآوری کنم، میکروفون آقای گرامی مقدم را روشن کنید، بفرمایید.
اسماعیل گرامی مقدم ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رییس! اخطار قانون اساسی بنده مربوط به اصل (73) قانون اساسی است. «شرح و تفسیر قوانین عادی از صلاحیت مجلس شورای اسلامی است» چندین مرتبه سخنرانان محترم و بخصوص مخبر محترم کمیسیون این را درواقع از وظایف نمایندگان مجلس و همچنین کمیسیون قلمداد کردند. با توجه به اینکه مجلس باید به این موضوع رای بدهد و از طرف دیگر در قانون اساسی هم که بعهده شورای محترم نگهبان است و با عنایت به اینکه در خود اصل (52) هم در بند دوم نوشته هرگونه تغییرات در ارقام بودجه تابع مراتب و مقررات در قانون است، هیچ اشاره‌ای به زمان نکرده است. من استدعا می کنم این قانون اساسی که بهرحال میثاق و محور عملکرد مجلس شورای اسلامی و قوانین است، آن بحث زمانی آن هیچ دخالتی در اعتبارات ندارد، تشکر می کنم.
رییس ـ اخطار قانون اساسی تان وارد نیست، بعلت اینکه در اصل (73) آمده شرح و تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است به معنای سلب آزادی بیان از نماینده در اظهار نظر شخصی آن نیست، حتی کمیسیون هم می‌تواند نظر بدهد، بعنوان کمیسیون بگویند، ولی آن را ما رای مجلس تلقی نمی کنیم، اگر بعنوان رای مجلس بگویند با این اصل مغایرت پیدا می‌کند. آقای مرحبا ادامه بدهید.
مرحبا ـ بنابراین، این طرحی که ارایه شده مغایر اصل (52) قانون اساسی است و همچنین مغایر مواد (63)، (103) و (6) قانون محاسبات عمومی کشور است و افزایش زمان اجرای قانون متمم بودجه سال 1384 بهیچوجه وجاهت قانونی ندارد و مانده اعتبارات مصرف نشده باید به خزانه برگردد و از طرف دیگر اگر ضرورتی هم در این قضیه بنظر می‌رسد باید قانون بودجه سال 1385 اصلاح شود.
بنابراین از همکاران محترم می خواهیم که به این طرحی که ارایه کردند رای ندهند.
رییس ـ مخالف بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف بعدی آقای طلایی نیک هستند، بفرمـایید.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
مخالف محترم و مخبر محترم کمیسیون دلایلی را برای رد این طرح مطرح فرمودند که من ابتدا در پاسخ به این دلایل رد، نکاتی را به حضور همکاران عزیز و گرامیم عرض می کنم.
یکی از دلایلی که مطرح فرمودند، فرمودند که خلاف اصل (52) قانون اساسی است، من اصل (52) را می خوانم: «بودجه سالانه کل کشور به ترتیبی که در قانون مقرر می‌شود از طرف دولت تهیه و برای رسیدگی و تصویب به مجلس شورای اسلامی تسلیم می‌گردد. هرگونه تغییر در ارقام بودجه نیز تابع مراتب مقرر در قانون خواهد بود».
ببینید! اولا که مجلس حق دارد در ارقام بودجه تغییر بدهد، اما در این طرح اصلا بحث تغییر در ارقام بودجه نیست که ما واقعا تعجب می کنیم از کمیسیون محترم برنامه و بودجه که گفته اند مخالف اصل (52) است، اصل (52) می گوید حتی مجلس می‌تواند ارقام بودجه را در چارچوب فرآیند قانونی، یعنی با قانونگذاری تغییر بدهد، این دولت است که نمی تواند ارقام بودجه را تغییر بدهد. ما در این طرح که نمی خواهیم ارقام بودجه را تغییر بدهیم، نمی خواهیم بگوییم که از این ردیف به ردیف دیگر منتقل بشود، از این فصل به یک فصل دیگر منتقل بشود، ما داریم می گوییم زمان هزینه کردن بودجه‌ای که ما در پایان اسفندماه سال قبل تصویب کردیم و ابلاغ شده، دولت در سال قبل اصلا فرصتی برای هزینه کردن نداشته، امسال هم با احتساب تعطیلات اول سال حساب کنیم سه ماه فرصت داشته، ما می گوییم بودجه سالیانه است، اینکه سالیانه نشد، یعنی ما آمدیم متممی تصویب کردیم که حتی برای این متمم ششماه هم وقت هزینه کردن درنظر نگرفتیم و پایان سال ابلاغ شده. بنابراین مخالف اصل (52) قانون اساسی اصلا نیست و اتفاقا در چارچوب قانون اساسی است، چون ما داریم در چارچوب قانون این زمان را تمدید می کنیم.
نکته دوم فرمودند اختلال در قانون بودجه، چه اختلالی در قانون بودجه؟ اعتبارات الان بعضا پیش می‌آید با مجوز دیوان محاسبات برخی از ردیف‌های هزینه نشده را با اطلاع دیوان محاسبات، با مجوز دیوان محاسبات موکول می‌کنند به سال بعد مالی که هزینه بشود، وقتی مصارف آن مشخص باشد (که البته با قید اینکه مصارف مشخص باشد). اینجا ما داریم می گوییم چیزی که مصارف آن مشخص است، قانونگذاری شده، مجلس وقت گذاشته، انرژی گذاشته، زحمت کشیده، مشکلاتی را شناسایی کرده، در هفت، هشت بند این ها را آمده بودجه ریزی کرده، حالا می خواهیم یکباره همه این ها به خزانه برگردد، بخاطر اینکه ما نمی خواهیم چند ماه تمدید بکنیم.
نکته سوم فرمودند که در تفریغ بودجه انضباط مالی نادیده گرفته می‌شود، اتفاقا الان شما ببینید! گزارش‌هایی که دیوان محاسبات می‌دهد تفریغ بودجه سال 1383 است، اینطوری نیست که مثلا بودجه سال 1384 تفریغش همین الان بخواهد دو ماه دیگر انجام بشود که ما بگوییم حالا دو ماه دیر می‌شود، نه! معمولا یکسال، یکسال و نیم طول می کشد تا دیوان محاسبات بتواند گزارش‌های تفریغ و بررسی‌های نظارتی خودش را به مجلس گزارش بدهد. بنابراین اضافه شدن دو، سه ماه هیچ تفاوت و اختلالی در نظارت دیوان محاسبات قطعا ایجاد نخواهد کرد، مشابه بقیه قانون بودجه سال گذشته، این هم در زمان خودش رسیدگی می‌شود. آنقدر حوزه رسیدگی به تفریغ و نظارت بر بودجه سال قبل وسیع است، تا حالا سه، چهار بندی که ما اضافه کردیم، سه، چهار ردیفی که به صدها ردیف بودجه اضافه کردیم هیچ تاثیری در کار دیوان محاسبات و تفریغ نخواهد داشت.
چهارمین دلیلی که ذکر کردند، فرمودند بخش اعظم بودجه عمرانی مصوب، هزینه شده، اولا اگر بخش اعظم آن هزینه شده بود نیازی به این طرح نبود. مجلس محترم وقتی به فوریت آن رای داد عزیزان می‌دانند، من فهرست آن را عرض می کنم، در مورد راه روستایی هنوز برخی از شهرستان ها، بسیاری از شهرستان ها نتوانسته اند آسفالت تامین کنند، قیر نتوانسته اند تامین کنند که راه‌های روستایی از این بودجه متمم آسفالت بشود، چگونه ما می خواهیم بگوییم همه این ها هزینه شده است؟ آب روستایی نیاز به زمان دارد، تجهیزات آن، تامین امکانات، مصالح و اجرای پروژه اینگونه نیست که ما بگوییم ظرف یکماه، دو ماه این ارز تبدیل به ریال شده، ریال تبدیل به مصالح شده، مصالح تبدیل به ساز و کار پروژه شده و به اجرا درآمد، اصلا اینگونه نیست.
از طرف دیگر عزیزان می‌دانند امسال دولت یک محدودیتی داشت، برای اینکه تورم بیش از این اضافه نشود و به تورم دامن زده نشود و نقدینگی زیاد نشود دولت نمی توانست همه ارزی که ما مصوب کردیم از صندوق ذخیره ارزی را یکباره تبدیل به ریال کند و به بازار پول تزریق کند. لذا دولت مجبور شده، دارد یکمقدار تدریجی در بازار پول منابع ارز را تبدیل به ریال می‌کند. این محدودیت را هم ما در نظر بگیریم، دست دولت را اینقدر نبندیم که فردا متهم به مسایل دیگر بشویم.
خواهش من این است که کارشناسانه و واقع بینانه با مصوبات خودمان در اجرا برخورد کنیم، جاهایی که باید جلو دولت کنترل و نظارت کنیم، این کار را انجام بدهیم، اما جاهایی هم که باید دست دولت را باز بگذاریم، بنفع مردم، بنفع ملت، بنفع پروژه، بنفع کشور و بنفع خواسته مجلس تمام بشود، آنجا دست دولت را حداقل دو، سه ماه باز بگذاریم.
نکته دیگری که فرمودند درمورد این است که گفتند اصلاح قانون بودجه 85 را انجام بدهیم، مخالف محترم فرمودند، خوب ما نمی توانیم بودجه سال 1384 را بیاوریم در قالب اصلاح قانون بودجه سال 1385 عمل بکنیم، این اصلا یک موضوع دیگر است، این یک موضوع متفاوت با بودجه سال 1385 است و کلی باید مجلس انرژی بگذارد، وقت بگذارد. دوباره این شش، هفت ردیفی که قبلا تصویب کردیم برای راه روستایی، آب روستایی، برای مقاوم سازی مسکن روستاها، تجهیزات صدا و سیما در شهرستان ها و در روستاها و مناطق محروم و سایر مصارفی که در متمم دیده شده، دوباره باید کلی دولت، مجلس وقت بگذارند، خوب، ما که این همه داریم می گوییم تراکم دستور کار داریم و باید میزان بهره وری و بهینه سازی در نظام قانونگذاری صورت بگیرد، چیزی که این همه برای آن وقت گذاشتیم را نمی خواهیم دو ماه وقت بدهیم دولت اجرا بکند؟ می خواهیم دوباره این پول را برگردانیم به خزانه، دوباره از نو تصویب بکنیم؟ اینکه توجیه منطقی ندارد.
مساله دیگر اینکه فرمودند... عزیزان ببینید! در مجلس دوره قبل تصویب کردند که الان دارد اجرا می‌شود، گفتند چون بودجه ها دیر ابلاغ می‌شود، تامین اعتبارها دیر صورت می‌گیرد، تخصیص‌ها دیر ابلاغ می‌شود و ما مشکلی هم داریم که در بسیاری از استان‌ها منطقه سردسیر داریم و نمی شود کار عمرانی کرد، گفتند زمان اجرای پروژه ها به جای پایان اسفند، پایان تیر ماه بشود، یعنی ما در گذشته برای کل بودجه این مجوز را به دولت دادیم، از چند سال پیش این دارد اجرا می‌شود. این دلیل بر این است که نظام مدیریتی، نظام اجرایی، نظام تبدیل ارز به ریال و سیستم بانک مرکزی و سایر مسایل و مراحل تحقق بودجه با یکسری مشکلات و موانعی مواجه است که این ها را ما باید برای اجرا لحاظ بکنیم. به همین دلیلی که در گذشته مجلس این مجوز را داد که دو، سه ماه اضافه شد، ما برای چند ردیف هم می‌توانیم این مجوز را بدهیم.
مساله دیگر، مخالف محترم فرمودند که پروژه ها یکساله است، خوب، ما هم همین را می گوییم، می گوییم این پولی که ما در این پنج، شش ردیف تصویب کردیم اتفاقا به دولت یکسال وقت ندادیم، سه ماه وقت دادیم، خوب، شما اگر می گویید بودجه یکساله است پس اجازه بدهید حالا حداقل ما سه ماه دیگر اضافه کنیم و حداقل آن را ششماهه بکنیم. اتفاقا ما هم در همین جهت تاکید داریم که این طرح تصویب بشود.
نکته آخری هم که در رابطه با پاسخ مخالفین محترم من می خواهم عرض بکنم این است که فرمودند بودجه جاری را نمی شود به مراحل بعد منتقل کرد، ما اصلا جاری حرفمان نیست، جاری هزینه شده، آن سهم کمیته امداد حضرت امام (رضوان الله تعالی علیه) و بهزیستی و مددجویان هزینه شده، ما در آن رابطه مشکلی نداریم. اینجا در طرح گفته شده «مانده وجوه اعتبارات تخصیص یافته و مصرف نشده» در بخش جاری مصرف شده، ما اصلا مشکل نداریم. فقط در بخش عمرانی است که مصرف نشده. حالا اگر ما این بخش عمرانی را الان این اجازه را ندهیم، ببینید چه اتفاقی می افتد! دستگاه‌های اجرایی از فردا می‌روند تیرآهنی که گران شده، سیمانی که پیدا نمی شود، از بازار سیاه با قیمت‌های گزاف یعنی هزینه بر کشور تحمیل خواهد شد بعلت خریدهای شتابزده برای اینکه پول به برنگردد خزانه مجبورند بروند در همین یکی، دو هفته باقیمانده (رییس ـ آقای طلایی نیک! وقت جناب عالی تمام است) چشم آقای دکتر جمع می کنم. مجبورند که دستگاه‌های اجرایی بروند تا پایان تیر در این دو هفته باقیمانده با قیمت‌های بالاتر مصالحی را بخرند، مصالح هم نمی توانند بکار بگیرند و مجبور می شوندو به این مصالح هم آسیب وارد می‌شود. از آنطرف هم با قیمت‌های بالا باید بخرند بعد این نقدیندگی را در جامعه دامن می‌زند، تورم را دوباره دامن می‌زند تقاضا را بیشتر می کند. اگر ما زمان ندهیم برای اجرای پروژه ها این بالا رفتن تقاضا از طرف دستگاه‌های دولتی باعث بالا رفتن تقاضای مصالح می‌شود و همین مشکلی که برای گرانی مصالح پیش آمده تشدید خواهد شد. اجازه ندهیم که ما با دست خودمان به این مساله دامن بزنیم و تورم افزایش پیدا کند.
مساله محرومیت مناطق هم قبلا گفته شده من دیگر تکرار نمی کنم این را هم عرض کنم، خود طرح... (رییس ـ دیگر وقت تمام شده) که تا پایان اسفند باشد ولی من خدمت همکاران بگویم ما پیشنهاد چاپ شده داریم اگر به اصل آن رای بدهید بجای پایان اسفند تا مهرماه می خواهیم به دولت اجازه بدهیم یعنی تا پایان اسفند نخواهد بود فقط تا پایان مهر اجازه بدهیم این اعتبارات هزینه شود. متشکرم عذرمی خواهم.
رییس ـ موافق دوم رد صحبت کنند.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای توسلی زاده هستند، بفرمایید.
محمدناصر توسلی زاده ـ بسم الله الرحمن الرحیم
گفت که، نگاهدار سر رشته تا نگهدارم! (تعدادی از نمایندگان ـ احسنت) بخاطر محدودیتی که در اجرای این لایحه پیش آمده نباید کاری کنیم که مجوزی برای نقض قانون، عمل کردن به خلاف قانون اساسی آنهم از طریق مجلس داده بشود و عمل شود.
موافقان عزیز اصل طرح، «حبا لاصل» طرح، مطالبی را بیان کردند که خودشان هم متوجه هستند که خلاف قانون اساسی است. بودجه سالانه است در اصل (52) تصریح کرده و شما در طول این ایام گذشته شاهد ایرادهایی که شورای محترم نگهبان بر مصوبات مجلس داشته، بودید که اگر خارج از محدوده یکسال بودجه‌ای تصویب می شد، ایراد گرفته می شد و مجلس اصلاح می‌کرد. چطور حالا بخاطر این علاقه و محبتی که به عمران دارید این محبت و علاقه باید وسیله ای بشود که ما به قانون اساسی عمل نکنیم اصل (72) را رعایت نکنیم و مغایر سوگندی که خوردیم در قانون اساسی که باید دفاع کنیم از قانون اساسی به این مساله توجه نداریم؟ بنابراین چون بودجه سالانه است و سال مالی مشخص است در قانون بودجه و یکی از برادران فرمودند، بخاطر امور عمرانی تا تیرماه در سازمان برنامه، لحاظ می‌شود تیرماه هم گذشته آنوقت شما چطور می آیید تا آخر اسفند 85 را جز سال مالی 84 احتساب می کنید؟ از طرف دیگر دوستان فرموده اند دیوان محاسبات تفریغ بودجه را هنوز نداده. خوب تفریغ بودجه بعد از گذشت سال مالی، اجرایی داده می‌شود که ببینند این اعتبارات چقدر جذب شده، تخلف شده، نشده در وسط سال مالی که نمی شود. سال 84 تفریغ بودجه سال 83 داده شد. سال 85 تفریغ بودجه سال 84 داده می‌شود، بجای اینکه ما از دیوان محاسبات تقدیر کنیم این را بهانه قرار می دهیم که ما خلاف اصل (55) هم خواسته باشیم عمل کنیم.
بنابراین توجیهاتی که دوستان برای مسایل عمرانی داشتند هیچکدام وسیله ای نمی شود که ما نقض قانون اساسی کنیم و سال مالی و اصل (55) را رعایت نکنیم، لذا من اساسا مخالف زمانی هستم که در اصل لایحه آمده تا آخر اسفند (85). منتها من می بینم اکثر نمایندگان علاقه دارند که این مساله انجام شود ما باید کاری کنیم، قانون دست ماست. طوری عمل کنیم که نه نقض قانون اساسی شود، از طرف دیگر این هدف محقق شود. پیشنهاد من این است که به کلیات این لایحه رای داده شود، پیشنهاد جایگزینی که برادرمان فرمودند تا آخر شهریور ماه تصویب شود (تعدادی از نمایندگان ـ خارج از موضوع است) هم قانون اساسی رعایت شود و هم مشکل دوستان حل شود.
رییس ـ بسیار خوب.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای رییس! کفایت مذاکرات زیاد است، البته آقای توسلی زاده مخالف صحبت کرد.
رییس ـ آقای توسلی زاده یک وقتی از موضوع خارج شدند که خودشان وقتشان را تمام کردند. کفایت مذاکرات را اعلام کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ کفایت مذاکرات زیاد دادند. تعداد زیاد است. اولین نفر آقای معلمی پور هستند.
علی معلمی پور ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران محترم توجه بفرمایید الحمدلله بحث های بسیار خوبی شد مخالفین و موافقین به اندازه کافی صحبت کردند دلایل خودشان را ارایه دادند و شما هم بدلیل علاقه مندی که داشتید گوش کردید و من فکر می کنم مطلب دیگر الان کاملا روشن است و همه عزیزان به تصمیم گیری خودشان رسیده اند. همانطوریکه می دانید وقتی در پایان سال گذشته این ارقام در بودجه به دولت پیشنهاد داده شد و تصویب شد به دلیل اینکه وقت کافی نبود و توضیحاتی که دادند خود نمایندگان، اکثریت نمایندگان براساس اطلاعاتی که از استان‌ها به این ها رسیده بود و مدیران اجرایی درخواست کرده بودند که بمنظور بهینه مصرف کردن این ارقام نیاز هست که این مدت تمدید شود درواقع خود نمایندگان این پیشنهاد را به دولت دادند. بنابراین دولت براساس درخواست اکثریت نمایندگان این پیشنهاد را ارایه داده و الان هم درواقع من فکر می کنم همه نمایندگان از گروه‌های مختلف، اکثریت، اقلیت، وفاق همه شان دنبال این کار بودند و امیدواریم که با کفایت مذاکرات و رای گیری نهایی برسیم به مطالب دیگری که الحمدلله الان در نوبت هست و باید به آن‌ها بپردازیم. بنابراین پیشنهاد من این است که عزیزان به کفایت مذاکرات رای بدهند، متشکرم.
منشی (محمدصادقی) ـ آقای رییس! مخالف آقای حق شناس هستند، بفرمایید.
هادی حق شناس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
خواهش من از همکاران محترم این است که یکمقداری توجه بفرمایند. درخصوص متمم بودجه معمولا پنج ساعت مخالفین و موافقین صحبت می‌کردند. درخصوص خود اصل لایحه بودجه هم (10) ساعت درخصوص کلیات موافقین و مخالفین محترم صحبت می‌کردند، امروز هم این بحثی که مطرح شده درخصوص لایحه متمم است و مضاف بر اینکه دو لایحه متمم هم هست یعنی دو لایحه متممی که سال گذشته مجلس مصوب کرد، درخصوص هر دو به تفکیک نگفتند آقایان تا پایان سال 85، بلکه هر دو را مشمول می شـود.
نکته دیگر این است که از مجموع این حدود (7)، (8) هزار میلیارد تومانی که در دو لایحه متمم بحث آن شد و سال گذشته مجلس رای داد، بالاخره مخالفین و موافقین درخصوص جزییات آن بحث نکردند، اینکه می خواهد تمدید شود چند درصد آن جذب شده، چند درصد آن جذب نشده آیا فقط درخصوص (100) میلیارد تومان مترو می‌خواهند تمدید کنند، یعنی بخاطر مترو نیاز است این تمدید شود آیا بخاطر (100) میلیارد تومانی که قرار است اتوبوس بخرند و نخریدند، بخاطر این است یا بخاطر هزینه‌های جاری است؟ هنوز راجع به جزییات آن هیچ بحث نشده. بالاخره (7)، (8) هزار میلیارد تومان پول بوده، اگر واقعا (7)، (8) هزار میلیارد تومان بودجه جاری بوده و جذب شده کل بحث ما برای (200) میلیارد تومان یا (300) میلیارد تومان است، آیا بخاطر (200)، (300) میلیارد تومان ضرورت دارد که ما اصل (52) قانون اساسی، اصول (53)، (55) یا اصل خود بودجه نویسی را رعایت نکنیم، بیاییم لایحه متمم که فلسفه آن برای این بوده که دولت نیاز به پول داشته، نیاز به این بوده که خود اصل لایحه بودجه نتوانسته کفاف کند حالا متمم آوردند که سه، چهار ماهه جذب شود، حالا نیاز است که یکسال و خرده ای به آن فرصت داده شود؟
لذا بحث ما این است که دوستان فرصت بدهند یکمقدار جزییات بحث بیشتر باز شود. بهرحال متمم بودجه هست درخصوص متمم بودجه چه زمان، چه محتوا، چه کلیات آن نیاز به بحث های بیشتری دارد تا دوستان با دید بازتری نسبت به تمدید زمان رای بدهند وگرنه اینکه همینطوری بیاییم و با دو تا (10) دقیقه یکسال تمدید کنیم بنظر من یکمقدار جفا به کل بودجه نویسی است، مضاف بر اینکه خود دولت که متولی این بخش است، یکی از مخالفین گفتند که ما به دولت فرصت می دهیم کار کند، خود دولت نظری ندارد یعنی نه مخالف است نه موافق که ما دیگر دلسوزتر از خود دولت راجع به این قضیه که نمی توانیم باشیم. لذا نیاز به این است که فرصت بیشتری بدهند تا بحث روشن شود و ما با دید باز به تمدید آن رای بدهیم.
رییس ـ بسیارخوب، مخالف و موافق برای کفایت صحبت کردند آقای قربانی! رای گیری می کنیم. حضار 212 نفر، موافقان با کفایت مذاکرات تکمه (4)، مخالفان تکمه (2) را فشار بدهند. آن‌هایی هم که نظری ندارند تکمه (3) را فشار بدهند. این تکمه (3) هم بالاخره آنجا یک وظیفه‌ای دارد. اعلام رای بفرمایید! اگر همه در رای گیری شرکت کردند پایان رای گیری را اعلام می کنم. به تصویب رسید. دولت نظری ندارد.
دلخوش اباتری ـ کمیسیون فرعی هم صحبت دارد.
رییس ـ کمیسیون فرعی آقای دلخوش، از کمیسیون اقتصادی بفرمایید.
سیدکاظم دلخوش اباتری (مخبر کمیسیون اقتصادی) ـ
بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن احترامی که به نظر اعضای محترم کمیسیون برنامه و بودجه می گذاریم، کمیسیون اقتصادی نظرش موافق با اصل طرح است و درواقع مخالف با نظر کمیسیون بودجه.
گزارش کمیسیون اقتصادی به مجلس شورای اسلامی
طرح تمدید زمان جذب اعتبارات متمم بودجه سال 84 کل کشور به شماره چاپ (1367) که به کمیسیون اقتصادی با قید یک فوریت بعنوان کمیسیون فرعی ارجاع گردیده بود، با حضور طراحان طرح و نمایندگان دستگاه‌های اجرایی مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت و در جلسه مورخ 1385/04/04 عینا به تصویب رسید. اینک گزارش آن را به مجلس محترم شورای اسلامی تقدیم می‌دارد.

رییس کمیسیون اقتصادی ـ محمد شاهی عربلو

دوستان توجه بفرمایند! اینجا دلایل کمیسیون برای تایید تمدید این طرح را من در چند جمله و در چند نکته خدمت عزیزان عرض می کنم. اولا همانطوری که دوستان مستحضر هستند، در طرح آمده که اعتباراتی از محل حساب ذخیره ارزی و منابع شرکت ملی نفت ایران بمنظور اجرای برخی از فعالیت‌های پراهمیت دولت در پایان سال 84 تامین گردیده و در اختیار دستگاه‌های اجرایی قرار گرفته. یعنی در 1384/12/28 تقریبا اول سال 85، حدودا چهار ماه قبل.
همانطور که مستحضر هستید، فاصله زمان بین تصویب، ابلاغ و هزینه کرد اعتبارات، یعنی پایان تیرماه 85 که ما چند روز بیشتر به پایان تیرماه 85 باقی نداریم. وقت کافی برای ابلاغ اعتبار و موافقتنامه ها و توزیع اعتبار بین مناطق مختلف و استان‌ها و انعقاد قرارداد برای اجرای فعالیت‌های گفته شده وجود ندارد، این نکته اول. ضمن اینکه این متمم بودجه است، اصل بودجه نیست این را هم دوستان ان شا الله توجه داشتند و خواهند داشت.
نکته دوم اینکه، این متمم حاکی از کل تعهدات هزینه‌ای برعهده دولت نیست و باید به این نکته توجه ویژه داشته باشیم که بخش قابل توجهی از متمم بودجه 84 عملا به کسری اعتبارات هزینه‌ای دولت اصلا ارتباط ندارد و الان خیلی از دستگاه ها هستندکه در حال هزینه کردن این اعتبارات هستند. دوستان شهرستانی می‌دانند، همانطور که مطرح شد بحث راه، بحث آب و پروژه‌های عمرانی دستگاه‌های دیگر هنوز بخشی از آن بدلیل کمبود امکانات اجرا نشده. در ماده واحده هم آمده که «مانده وجوه اعتبارات تخصیص یافته و مصرف نشده» این نکته دیگر، که آن بخشی که تا به امروز مصرف نشده مد نظر هست. این را طراحان اعلام کردند که تا پایان سال 85 این اجازه داده شود که هزینه شود. اگر این اتفاق نیفتد ترس از این است چون شما دوستان می دانید نظام اجرایی ما به دلایل مختلف قابلیت جذب بودجه ها را ندارد حالا ضعف مدیریت شاید یکی از دلایل آن باشد. مشکل پیمانکاری شاید یکی از دلایل آن باشد. اینکه بخش خصوصی هنوز نتوانسته بدرستی وارد عرصه شود یکی از دلایل آن است. دولت در بعضی از بخش ها ممنوعیت ورود دارد باز یکی از بحثهاست. بخش خارجی هم در پروژه ها حضور ندارد باز این یکی دیگر از دلایل است. لذا اگر به دولت در تمدید مهلت هزینه کرد اجازه ندهیم و به او کمک نکنیم تا با فرصت و با آرامش لازم این بودجه ها را هزینه کند مسلما دوستان بدانند بعضی از دستگاه ها برای اثبات مدیریت خودشان و برای اینکه زیر سوال نروند و این پول به خزانه برگشت نکند، ناچارا بدنبال میل که عرض نمی کنم به دنبال حیف این اعتبارات برمی آیند، می‌روند دستگاه می خرند، امکانات دیگر می خرند و کالاها و مصالح می خرند و یا اینکه سندسازی های صوری که بهرحال این طبیعی است باتوجه به وضعیت بودجه‌ای که کشور ما دارد. ضمن اینکه فشار به طرح‌های بزرگ در این تایید نیست بلکه اگر ما این را کمک نکنیم و به اصل طرح رای ندهیم دوستان بدانند مسلما به طرح‌های استانی فشار می‌آید و آنجایی هم که دوستان فرمودند اگر رای داده نشود وجاهت قانونی پیدا نمی کند، درواقع مجلس با رای دادن، وجاهت قانونی به این طرح خواهد داد.
خواهش ما این است که دوستان به اصل رای بدهند ان شا الله اگر اصلاحاتی هم لازم بود، پیشنهاداتی آمده است و آن پیشنهادات مطرح خواهد شد. در نهایت نظر کمیسیون اقتصادی و اعضای محترم کمیسیون اقتصادی بر این است که به اصل طرح رای داده شود و ما مخالف تصویب کمیسیون بودجه هستیم.
منشی (حاجی بابایی) ـ کمیسیون بودجه بفرمایید.
ابوالفضـل کـلهـر (نایب رییس کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران محترم یکمقدار این مباحث را با دقت گوش کنید چون قبل از اینکه ما بخواهیم یک طرحی را تصویب کنیم که فقط یک مهلت باشد درواقع یک پیامی هم داریم از برخورد مجلس... داریم با این تصویب یا عدم تصویب خودمان موضع خودمان را راجع به یک نظم و انضباط مالی و مباحث کلی کشور اعلام می کنیم.
من مطالبی را که مخالفین محترم رد، مطرح کردند چند تا را فقط از خود همکاران سوال می کنم یکمقداری برگردیم به زمان تصویب همین متمم و هم برگردیم به زمان تصویب لوایح بودجه. در زمان تصویب بودجه وقتی بحث های اجرایی می شد، اکثر همکاران محترم نمی فرمودند که تمام این پروژه ها اجرا شده فقط بدهی به پیمانکار است ما فقط می خواهیم اجازه بدهیم که این بدهی ها را به پیمانکار بدهند، واقعا بخش عمده مباحث این نبود؟
بحث بعدی، همین مجلس محترم یکی از افتخاراتش (مجلس هفتم) در رابطه با سال‌های مانده ای که متراکم شده بود، سال‌های متمادی گزارش تفریغ بودجه به مجلس نداده بود و هر روز هر یک از همکاران ما بحق گلایه می‌کردند و تذکر می دادند به ریاست محترم مجلس که پیگیری کنید تفریغ بودجه را بدهید و درست هم هست اگر شما بدنبال یک تفریغ بودجه بی خاصیت هستید عیبی ندارد اما اگر می خواهید از تفریغ بودجه در تصمیم گیری سال بعدتان که کدام دستگاه انحراف از عملکرد داشته در بودجه کدام دستگاه اعتبارات درست هزینه کرده، کدام دستگاه بموقع هزینه کرده، کدام درست هزینه کرده، این یک رفتار نسبت به تفریغ بودجه است، یک رفتار هم این است که آقا! می فرمایند که سال ها انجام نشده حالا چه شده؟ خوب عیبی ندارد اگر ما می خواهیم این کارهای اشتباه را در مجلس نهادینه کنیم و رسمیت بدهیم بعنوان نمایندگان مجلس عیبی ندارد. اما اگر می خواهیم این ها را اصلاح کنیم الان گزارش تفریغ بودجه سال 83 تمام شده، سال 84 هم انجام نشده، می فرمایند اگر غیرقانونی است، کسی نگفت غیرقانونی است، هر آنچه که مجلس محترم تصویب کند قانون است. اما یکروزی شما می دانید در (28) اسفند معادل تمام سال دستگاه‌های اجرایی چک صادر می‌کردند. مجلس آمد گفت برای اینکه این درست باشد هزینه‌ای را تا پایان فروردین ماه اجازه می دهیم که اسنادش را بدهند، اعتبارات تملک دارایی سرمایه‌ای را تا آخر تیرماه. آیا این با پایان سال 85 یا هر سال دوباره این را تکرار کردن واقعا تفاوت ندارد که ما می گوییم اگر چون آنجا این کار را کردیم پس باید دایما تمدید بودجه کنیم؟ اگر امروز می گوییم این بودجه را نمی توانند اجرا کنند آیا در مواقع بعدی که دولت نیاز داشته باشد احتمال نمی دهید همین مجلس بیاید بگوید حالا که دیگر فرصتی برای انجام اجرای پروژه ها نیست ما به متمم پول ندهیم، بعد شما فکر می کنید دستگاه ها می‌آیند اطلاعات دقیق و درستی می‌گویند؟
همین الان من مکتوب دارم که یک دستگاه زمانی از من خواست که طرحی بدهیم که زمان هزینه کردن تمدید بشود، همین متممی که اخیرا آمده الان در دستور کار مجلس است همان دستگاه آمده گفته که در اینجا برای ما پول بگذارید ما پولهایمان را هزینه کردیم الان اعتبار نداریم. یک دستگاه برای دو لایحه دو خواسته متفاوت از یکنفر می خواهد. شما فکر می کنید زمانی که پول می‌خواهند، می‌گویند پول نداریم، زمانی که پول می دهیم می‌گویند وقت بدهید! خوب ما امروز این ها را داریم بعنوان مباحث رسمی در مجلس مطرح می کنیم که فرقی نمی کند دیوان محاسبات چه موقع گزارش دهد، اگر گزارش دیوان محاسبات بی خاصیت است، اگر این کار فلسفه دارد، این گزارش باید کاربرد داشته باشد در تصمیمات بعدی ما اثر داشته باشد. یک تفریغ بودجه اثربخش می خواهیم، یک کاری مجلس هفتم کرده یک نظامی را حاکم کرده که حالا امروز خودمان بخواهیم زیر سوال ببریم.
می فرمایند رودخانه‌های کشور طغیان می‌کنند، سیل می‌آید، گسترده و وسیع است، فلان است. آیا کدام آن مصداق این بحث امروز ماست؟ اگر این است اصلا بودجه یکساله کم است.
می فرمایند اگر ما این پول را ندهیم، می‌روند آهن می خرند دپو می‌کنند، تورم ایجاد می‌کنند، ماشین می خرند. عجب! نمی دانم این تعجب دارد که کمیسیون برنامه بیاید به برنامه ریزی اصالت بدهد، بودجه بیاید به نظام بودجه ریزی اصالت بدهد، بیاید به نظم و انضباط مالی اصالت بدهد یا اینکه اصلا بی برنامه ، بی تفاوت باشد؟ من تعجب می کنم کدام آن تعجب دارد که امروز دوستان می‌گویند که ما تعجب می کنیم.
آیا الان بنده هر پولی را داشته باشم پروژه ای که در آن آهن‌آلات پیش بینی نشده، ماشین آلات پیش بینی نشده، می‌شود رفت پول داد ماشین آلات خرید؟ ولو پول داشته باشد، ولو زمان داشته باشد. می‌گویند با عجله می خرند. آیا خرید، معاملات در دولت آیین‌نامه ندارد؟ ما اگر این زمان را بدهیم مناقصه کنار می‌رود؟ اگر ندهیم بدون مناقصه امکان خرید دارند؟ این ها نیست. چرا ما یک چیزهایی می گوییم که اصلا کاربردی نیست و اینجا چه ما مهلت بدهیم، چه ندهیم باید با نظام معاملات مالی، رعایت مقررات مالی و معاملاتی خرید انجام بدهند. اگر پروژه ای آهن نداشته باشد حق ندارند آهن بخرند. چطور ما ترس داریم که پول ها را ببرند آهن بخرند و تقاضا زیاد شود و تورم زیاد شود؟ این ها مباحثی است... بعد ما می گوییم دست دولت را نبندیم. نماینده محترم دولت اینجا رسما اعلام می‌کند ما نظر نداریم. ما مدام می گوییم آقا! دست دولت را نبندیم دست دولت را باز بگذاریم کار کند. خود دولت بارها اعلام کرده اعتبارات من کم است در هزینه کردن آن مشکل نداریم دنبال این هستیم که اعتبارات دیگر بگیریم آنوقت شما نگران این اندک مبلغی هستید که دولت بخواهد هزینه کند؟
علی ای حال این مباحثی که دوستان مطرح کردند خواهش من این است حالا اگر امروز می خواهیم دو پروژه ای یا چهارتا کاری انجام شود، ما سال مالی، نظام مالی، گزارش تفریغ بودجه مان را اینکه سال مالی انجام شود این مهلت چهارماهه مهلت منطقی بوده در همان سال است. اما امروز که شما دارید سال 85 را تمدید می کنید، یعنی رسما امروز به دیوان محاسبات ابلاغ می کنید گزارش تفریغ بودجه سال 84 را شما زودتر از 86 نمی توانید دیگر تذکر بدهید واز دیوان محاسبات بخواهید. دارید رسما این ابلاغیه را اعلام می کنید. لذا آیا جزیره ای فکر کردن تعجب دارد یا سیستمی فکر کردن؟ آیا ما برای انجام یک کاری باید ده نظام دیگرمان را بهم بریزیم و اختلالات در آن بوجود بیاوریم؟ این تصمیم با دوستان و بزرگواران است هر آنچه که مجلس محترم صلاح بداند ما هم تسلیم هستیم و ان شا الله آنچه که خیر و صلاح مجلس هفتم هست و نشان از مواضع اصولی مجلس اصولگرا را دارد ان شا الله عمل خواهند کرد.
رییس ـ خوب، می رسیم به رای گیری. رای گیری را برای اصل لایحه می کنیم. بنابراین مخالفان با اصل لایحه تکمه (2) و موافقان تکمه (4) را فشار خواهند داد. حضار 210 نفر. آقای حاجی بابایی بخوانیـد.
منشی (حاجی بابایی) ـ کلیات طرح تمدید زمان جذب اعتبارات متمم بودجه سال 1384 کل کشور مطرح است. برای اصل لایحه داریم رای گیری می کنیم.
رییس ـ نمایندگان محترم اعلام رای بفرمایید. حضار 211 نفر، باتوجه به حساسیت موضوع تصور نمی کنم که ضرورت داشته باشد که تذکر بدهم برای شرکت در رای گیری همه به این مساله علاقه دارند. پایان رای گیری را اعلام می کنم. با (143) رای مثبت تصویب شد. وارد شور دوم می شویم.
منشی (حاجی بابایی) ـ باتوجه به اینکه کلیه پیشنهادهایی که داده شده سه موضوع است یعنی ما سه پیشنهاد داریم اگر مجلس عنایت کند رای گیری کنیم. یکی می گوید آخر شهریور پایان وقت باشد، یک عده می‌گویند آخر مهر باشد، یک عده می‌گویند آخر آبان باشد. اگر اجازه بدهید ما به ترتیب یکی یکی رای گیری می کنیم. آقای دکتر! کلا سه پیشنهاد بیشتر نیست. یک عده می‌گویند این تمدید تا آخر شهریور باشد، یک عده می‌گویند تا آخر مهر باشد، یک عده می‌گویند آبان. به ترتیب رای گیری کنیم اول برای شهریور.
رییس ـ اول از آن بالاتری رای گیری کنیم. (یکی از نمایندگان ـ بالاترین، خود طرح است!) خوب اگر مجلس با آن موافق باشد معنای آن این است که با کمتر از آنهم موافق است.
منشی (حاجی بابایی) ـ نه، آخر الان پیشنهادات مرحله اول آبان است. الان آبان را مطرح بفرمایید.
رییس ـ ما حالافکر منطقی داشتیم اگر آیین‌نامه چیز دیگری می گوید شما آیین‌نامه را عمل کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ البته اینکه اول آبان باشد یا شهریور این دیگر آیین‌نامه نیست هر چه شما تصمیم می گیرید. آقای دکتر! اول شهریور را رای بگیرید.
رییس ـ دیگر موافق و مخالف صحبت نمی کنند؟
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای طلایی تذکر دارند.
رییس ـ بفرمایید.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس! عنایت می‌فرمایید، ماده (155) آیین‌نامه می گوید اولویت رسیدگی به پیشنهادها در جلسه علنی بترتیب زیر است:
اول پیشنهاد جایگزین است، ما یک پیشنهاد جایگزین داریم، بقیه آن اصلاح است طبق آیین‌نامه باید اول پیشنهاد جایگزین مطرح شود که کل عبارت جایگزین می‌شود.
منشی (حاجی بابایی) ـ ببینید کل پیشنهادهایی که داده شده اند، کلیات و جزییات می‌گویند شهریور، مهر و آبان، جز این پیشنهاد دیگری نداریم. نظر من این است الان آقای دکتر برای آبان یا شهریور رای بگیرید، بقیه را...
رییس ـ آقای حاجی بابایی! طبق آیین‌نامه عمل کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ آیین‌نامه همین است.
رییس ـ نه ببینید! شما اگر از نظر منطقی بخواهید باید آن بالاترین نوبت را بگیریم، اگر آن رای آورد معلوم است که... منتها شما می گویید که آیین‌نامه می گوید بترتیب، آن که به ترتیب زودتر به شما رسیده آن را عمل کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای دکتر! الان آبان را رای گیری کنید.
رییس ـ کدام زودتر به دست شما رسیده؟
منشی (حاجی بابایی) ـ آبان، شما اگر از اسفند بگیرید، آبان می شـود.
رییس ـ بسیارخوب.
منشی (حاجی بابایی) ـ برای آبان رای گیری می کنیم که تا پایان آبانماه باشد.
رییس ـ آقای حاجی بابایی! آنکه طبق آیین‌نامه جایگزین است...
منشی (حاجی بابایی) ـ جایگزین فقط کلمه است. فقط یا «شهریور» یا «اردیبهشت» یا «آبان» است.
رییس ـ بالاخره عنوان آن چیست؟
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای دکتر ببینید! همه پیشنهادهای نمایندگان خلاصه در این است یا تا آخر شهریور ماه یا تا آخر آبانماه یا تا آخر مهر ماه باشد.
رییس ـ آقای حاجی بابایی! شما یا شکلی عمل کنید یا مفهومی، الان ما باید شکلی عمل کنیم، مفهومی اگر بود آن دیدگاه بنده بود، شکلی اگر بخواهید عمل کنید، جایگزین مقدم است، بنابراین پیشنهاد جایگزین را که می گوید تا پایان مهرماه آن را اول به رای بگذارید.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای دکتر! ما فقط درمورد بودجه، بعد درمورد زمان ها معمولا از بالا یا پایین شروع می کنیم. (طلایی نیک ـ معمولا نداریم) شما هر کدام از این ها را بخواهید من حرفی ندارم.
رییس ـ حالا شما جایگزین را عمل کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ کدامش را؟
رییس ـ مهرماه را. یعنی پیشنهاد آقای طلایی نیک را مطرح کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ از مهر ماه شروع کنیم، بفرمایید.
رضا طلایی نیک ـ از آقای رییس تشکر می کنم که به نص آیین‌نامه عنایت فرمودند و طبق آیین‌نامه عمل کردند.
سیدآبادی ـ تذکر دارم.
رییس ـ آقای طلایی نیک! آقای سیدآبادی تذکر دارند، بفرمایید.
حسن سیدآبادی ـ همین ماده ای که آقای طلایی نیک اشاره کردند می‌گویند جایگزین، این ها هیچکدام بحث اصلاح نیست، همه جایگزین است. آنجا که آمده می گوید یکی اصلاح است. پس می‌توانیم آن انتهایی که حضرت عالی مفهوم را می گیرید آبان را بگیریم و قضیه را حل کنیم.
رییس ـ آقای سیدآبادی ببینید! ما بحث مفهومی اگر بخواهیم بکنیم، کارمان یکمقدار مشکل می‌شود. چون الان این تحت عنوان جایگزین چاپ شده اجازه بدهید ما شکلی عمل کنیم، چون بخواهیم آن را ملاک قرار بدهیم گرچه من می فهمم شما چه می گویید ولی اختلاف نظر پیدا می‌شود. ما شکلی عمل کنیم اختلاف نظر پیدا نمی شود، این است که شکلی عمل می کنیم. آقای طلایی نیک ادامه بدهید.
طلایی نیک ـ سپاسگزارم، با تشکر از همکاران که به اصل طرح رای دادند، من فقط پیشنهاد را عرض می کنم«به دولت اجازه داده می‌شود مانده وجوه اعتبارات تخصیص یافته و مصرف نشده قانون متمم بودجه سال 1384 کل کشور را تا پایان مهرماه 1385 هزینه نماید» این جایگزین همان ماده واحده شود که درواقع خیلی سلیس و مشخص است و مهرماه هم دلایل آن کاملا روشن است. بعد از مهر دیگر آن بحث های مشکل برای تفریغ بودجه پیش می‌آید، دیوان محاسبات با مشکل مواجه می‌شود، ما (3) ماه تمدید کنیم بجای پایان تیر، پایان مهر. این سه ماه هم فرصت کافی است و هیچ مشکلی هم برای دستگاه‌های اجرایی پیش نمی آید، صددرصد پروژه ها را هم هزینه می‌شود. متشکرم
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای رییس! با توجه به اینکه بحث روشن است اگر اجازه بفرمایید رای گیری کنیم.
رییس ـ مخالف و موافق را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای سیدآبادی هستند که صحبت نمی کنند. آقای عادل آذر بفرمایید.
عادل آذر ـ آقای دکتر! من موافقم.
رییس ـ آقای سیدآبادی مخالف هستند، صحبت نمی کنند. موافق هم صحبت نمی کند، رای گیری می کنیم، قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ پس پیشنهاد آقای طلایی نیک این است که تا آخر مهرماه باشد.
رییس ـ حضار 212 نفر، نمایندگان محترم اعلام رای بفرمایید. پیشنهاد آقای طلایی نیک تا آخر مهرماه است اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را اعلام می کنم، با (117) رای موافق تصویب شد.

7 ـ اعلام وصول طرح اصلاح ماده (1) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برای اعطای وام از حساب ذخیره ارزی بمنظور راه اندازی (11) واحد پتروشیمی غرب کشور با قید یک فوریت و رد فوریت آن
رییس ـ دستور بعدی را قرایت بفرمایید. آقای ابوترابی اگر در مجلس حضور دارند برای اداره جلسه تشریف بیاورند.
منشی (حاجی بابایی) ـ یک فوریتی را تعدادی از نمایندگان درخواست کردند که با دستور رییس جلسه مطرح می کنیم. اصلاح ماده (1) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است که آقای تمدن می‌کنند.
مرتضی تمدن ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همانطور که نمایندگان محترم استحضار دارند ما برای استان‌های غرب و جنوب کشور و در امر برقراری توازن بین استان‌ها در امر توسعه، دولت در سال 81 در دو مصوبه جداگانه که این دو مصوبه را بعد از تصویب برای اجرا به وزارت نفت ابلاغ کردند، دستگاه‌های اجرایی را ملزم کردند به اینکه خط لوله ای را از مبدا عسلویه به مقصد میاندوآب و مهاباد به طول (2) هزار و (163) کیلومتر برای انتقال گاز اتیلن جهت اجرای مجتمع‌های پتروشیمی در استان‌هایی که برابر همان مصوبه به تصویب دولت رسیده این را انتقال بدهند. این بحث اجرای خط اتیلن که از تعهدات دولت است، طبعا باید در دو بخش از اعتبارات ملی یا مشارکت بخش خصوصی ساخته شود و (11) واحد الفین را برای تبدیل گاز به اتیلن در آنجا طراحی کردند که این (11) مجتمع پتروشیمی که در مسیر خط لوله از عسلویه تا مهاباد و میاندوآب است نوعا باید از طریق بخش خصوصی احداث شود. در این راستا، طراحان و نمایندگان محترم پیشنهادی را درخصوص اصلاح ماده (1) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور دادند ، برای اعطا وام از حساب ذخیره ارزی بمنظور راه اندازی (11) واحد پتروشیمی در غرب کشور. توجیه طراحان درحقیقت این است اگر جایی استناد به استفاده درست و اصولی از حساب ذخیره ارزی بشود درحقیقت همینجاست. یعنی بدون اینکه ما حساب ذخیره ارزی را بخواهیم مورد استفاده برای فعالیت‌ها و کارهای جاری قرار بدهیم و بدون اینکه حساب ذخیره ارزی مورد استفاده هایی قرار بگیرد که عملا هیچ بازتاب و ارزش افزوده‌ای را در تولید و ایجاد اشتغال ایجاد نمی کند، به دولت اجازه داده شود بعنوان تسهیلات، بعنوان وام از این حساب ذخیره ارزی تا مبلغ (4) میلیارد دلار برداشت کند تا این پروژه ها اجرا و نهایتا بعد از به بهره‌برداری رسیدن (11) مجتمع پتروشیمی در غرب و جنوب کشور، بعد از بهره‌برداری، این میزان برداشت یعنی (4) میلیارد دلار از حساب ذخیره ارزی درقالب وام، دوباره به دولت مستـرد شود. این بنظر می‌رسد اصولی ترین و منطقی ترین راه استفاده از حساب ذخیره ارزی باشد.
یکی از ایراداتی هم که در محافل و مجامع اقتصادی کشور به استفاده از حساب ذخیره گرفته می شد و ایراداتی که نمایندگان محترم به نحوه استفاده از حساب ذخیره داشتند، این بود که نباید حساب ذخیره ارزی صرف کارها و فعالیت‌ها و برنامه‌هایی شود که این ها نوعا ماهیت هزینه‌ای و جاری دارد و عملا بعد از هزینه شدن چیزی را عاید ما نمی کند. بلکه حساب ذخیره ارزی باید بیاید در راستای تولید، در راستای ایجاد اشتغال، آنهم درقالب وام و تسهیلات هزینه شود که موجب شکوفایی و موجب توسعه و رشد و اشتغال کشور شود. لذا طراحان، طرحی را تحت این عنوان به مجلس تقدیم کردند:
ماده واحده ـ به دولت اجازه داده می‌شود مبلغ (4) میلیارد دلار از محل صندوق ذخیره ارزی برداشت و بمنظور اجرای مجتمع‌های پتروشیمی مسیر خط لوله اتیلن غرب کشور مصوب مجلس شورای اسلامی بصورت وام اختصاص دهد تا براساس موافقتنامه‌هایی که با سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور مبادله می‌نمایند، هزینه شود.
تبصره ای هم در ذیل این ماده واحده آورده اند تحت این عنوان که «واحدهای فوق پس از بهره‌برداری از محل درآمد حاصل از فروش محصولات خود، نسبت به بازپرداخت مبالغ دریافتی اقدام خواهند نمود».
خواهش من از نمایندگان محترم این است، الان که بحث اشتغال، بحث سرمایه گذاری و بحث استفاده بهینه از حساب ذخیره ارزی مطرح است، این پیشنهاد در زمره پیشنهادها و ایده ها و طرح‌هایی است که منجر به استفاده بهینه از حساب ذخیره ارزی خواهد شد. یعنی همانگونه که باید باشد و همانگونه که باید هزینه شود، این پیشنهاد آمده، لذا ما از نمایندگان محترم تقاضامندیم که کمک و همراهی کنند، این (11) مجتمع پتروشیمی در کشور، هم توجیه فنی ـ اقتصادی آن قبلا مطالعه شده، هم از حیث اهمیت و استفاده بهینه از منابع گاز و نفت کشور، این پتروشیمی ها تصویب شده و واقعا بخصوص با قرارگرفتن در استان‌های غیربرخوردار و در استان‌هایی که از محرومیت و بیکاری رنج می برند، با توجه به موقعیت این (11) مجتمع پتروشیمی، تقاضای بنده از نمایندگان محترم این است که اجازه بدهند (4) میلیارد دلار از حساب ذخیره ارزی بعنوان وام به دولت داده شود، این (11) مجتمع ایجاد شود و ان شا الله به توسعه و شکوفایی اقتصاد ما، صنعت نفت ما و ایجاد اشتغال در کشور کمک کند.
رییس ـ مخالف را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای بزرگیان هستند.
بزرگیان ـ وقت خودم را به آقای دکتر توکلی می دهم.
منشی (محمدصادقی) ـ بفرمایید.
احمد توکلی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
برادران و خواهران عزیز! آقای تمدن عزیز! شما که احتمالا الان برخلاف بنده به اینکه متمم جذب نشد، چون قیر و آسفالت نبود پس ششماه دیگر هم اضافه کنیم، رای دادید، مشکل کشور پول نیست. شما گزارش دارید که حساب صندوق ذخیره ارزی چقدر الان پول دارد؟ خواهش می کنم بیایید در کمیسیون‌هایی که گزارش می‌گیرند بشنوید، صندوق ذخیره ارزی آخر اردیبهشت حسابش (4) میلیارد دلار منفی است. پولی نیست که داده شود. دایما پول تصویب می کنیم آنهم بفوریت، بعد می گویید چرا قیمت سیمان و آهن گران شده، قیمت فولاد در ایران، در سه ماهه اول امسال، بیش از قیمت جهانی افزایش پیدا کرده، پس علت داخلی دارد. علت داخلی آنهم این است که فشار آوردیم، گفتیم شما اعتبارات را برای پروژه ها زود جذب کنید، وقتی کارگاه تجهیز می‌کنند اگر بخواهند پول را جذب کنند باید بروند مصالح دپو کنند، خوب، می‌آیند در بازار فولاد و سیمان وارد می‌شوند قیمت را گران می‌کنند. آن مادر مرده بیچاره مستاجر است که له و لورده می‌شود. کار زیادتر انجام نمی شود، پول زیادتر خرج می‌شود. با پول همه چیز حل نمی شود.
من استدعا می کنم به فوریت رای ندهید، البته نظر دوستانی که این طرح را امضا کردند محترم است، باید بررسی شود، من با فوریت آن مخالف هستم. دارم توجه شما را جلب می کنم که اگر این سوالات راپاسخ ندهید و تصمیم بگیرید، منتظر تورم شدیدتر باشید. من خدمت شما عرض کردم این یک تشخیص عام بین همه اقتصاددانان است. صرف نظر از گرایش های مختلف مبنایی شان، این طرز خرج کردن پول نفت تورم زاست، آثار آنهم ظاهر شده، اگر تشدید کنیم بدتر می‌شود. اقلا برای این تصمیمات فوریت قایل نباشید، مداقه بیشتری بفرمایید.
(در این هنگام آقای سیدمحمدحسن ابوترابی فرد ریاست جلسه را بعهده گرفتند)
من به شما صراحتا عرض می کنم، اینکه ما بیاییم با عجله بخواهیم از صندوق ذخیره ارزی قرض بدهیم، شما در اسفند ماه تصویب کردید (8) میلیارد دلار از این صندوق برای وام دادن، تامین اعتبار پروژه‌های غیردولتی دراختیار دولت قرار بگیرد. (8) میلیارد از این (3) میلیارد دراختیار بانک صنعت و معدن باشد که برای یکجور پروژه ها وام بدهد، بخشی از آن را برای کشاورزی تصمیم گرفتیم، این (8) میلیارد هنوز تامین نشده است. شما مطلع باشید، وقتی تامین نشده باز هم تصمیم بگیرید که (4) میلیارد دلار هم از این صندوق برداشته و به بخش خصوصی یا بخش دولتی بدهید؟ عملی نیست، الان خود دولت این پول هایی که می‌گیرد طبق ماده (32) قانون برنامه و بودجه همه اش وام است اما پس نمی دهد. این وام‌های پس نداده شده اسباب افزایش نقدینگی کشور است. وقتیکه کار زخمی شروع می کنیم همین می‌شود که بودجه جذب نمی شود، برای اینکه کار زخمی مصالح می خواهد، پیمانکار پا بکار می خواهد، ناظر قوی می خواهد، حسابکش می خواهد، اگر نه پول خرج شده و کار صورت نمی گیرد. من استدعا می کنم به فوریت رای ندهید، در کمیسیون برود، مداقه شود، اگر پولی بود و مشکل کشور برای پروژه عمرانی، پول بود آنوقت تامین بفرمایید. خیلی متشکر.
نایب رییس ـ متشکر، موافق را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق جناب آقای جهانگیرزاده هستند، که صحبت نمی کنند، آقای ثروتی هم صحبت نمی کند، آقای ندیمی بفرمـایید.
نایب رییس ـ حق به حقدار می رسد.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان ببینید! یکجایی دوستان می‌آیند نقل می‌کنند آقا! تا چه وقت ما می خواهیم نفت خام بفروشیم، تا چه وقت باید ارزش افزوده را نصیب خارجی ها و اجنبی ها و مثلا چه بکنیم؟ بعد یکجایی که می خواهیم تصمیم بگیریم می گوییم که نه آقا! تصمیم نگیرید، عرضه وجود ندارد، کار اجرایی نمی شود، حساب کشی نمی شود کرد، تو را خدا تکلیف ملت را روشن کنید. آنجاییکه ما می خواهیم نفت را مفت بفروشیم، این (70) دلار را می‌شود به (1000) دلار تبدیل کرد، چرا آنجا نمی گوییم که این نفت خام تا چه وقت باید اینطوری تقدیم بیگانه ها شود و آن‌ها هزاران مصنوعات مختلف از آن در بیاورند و ارزش افزوده را آن‌ها صاحب شوند؟ اینطرف می گویید حساب ذخیره، من لااقل در این دو دوره مجلس نسبت به این آمارها مشکوک هستم، می‌آیند می‌گویند ما پول نداریم، حساب ذخیره جارو است، کجا رفت؟ اگر خارج از مجلس رفت به ما بگویید آقا! این ها را اصلا مجلس در جریان نیست. اگر به بخش خصوصی دادید، خوب، بگویید آقا! به چه کسی دادید، چند طرح تصویب شده؟ پول دادید. اگر تعهدات بوده، آن را هم مشخص کنید. من نسبت به این گزارش‌هایی که درمورد حساب ذخیره می‌آید مشکوک هستم. هرچند که ما تلاش کردیم با طرحی، این را تبدیل به صندوق کنیم، دوستان رای ندادند. گفتند نه، صندوق اگر بشود دست دولت بسته می‌شود. حالا ما می گوییم آقای دولت! دیروز، امروز، فردا شما باید یک گزارش شفافی به مجلس بدهید، چرا باید به یک کمیسیون خاص بدهد، چرا نباید همه نمایندگان درجریان قرار بگیرند که نفت بشکه ای نزدیک به (70) دلار، حالا متوسط (60) دلار، در این مدت چطور خرج شده، پولهایش کجا رفته، چقدر هزینه شده، چقدر تعهد بوده، چقدر بخش خصوصی استفاده کرده، مجوز چقدر آن از مجلس بوده؟ بنده عرض می کنم که در راستای این آمارها می‌توان تشکیک کرد. خیلی راحت هم می‌شود. کمترین دلیل آن هم این است که ما سه ،چهار تا سوال در آن دور و این دور در کمیسیون اقتصادی راجع به همین بحث حساب ذخیره بررسی کردیم، از وزیر اقتصاد و دارایی قبلی و فعلی، پاسخ هایی که داد هیچکدام از ما را اقناع نکرد، یکی، دو تا از آن هم به صحن آمد.
شما در رابطه با تبدیل ارز به ریال و آثار آن می‌فرمایید، اینجا هم که ما وقتی ریال را می خواهیم خرج کنیم در همین متمم مخالفت هایی که وجود داشت دیدیم. پس ما باید چکار کنیم؟ امروز بنده خودم یک تذکری دادم که رییس محترم مجلس هم قرایت کردند که بابا! لااقل لوایح ارزی را بیاورید. اگر ماشین آلات می خواهیم بخریم آن‌ها را بیاورید، آن‌ها را هم نیاوردند. بنابراین می بینید که اگر دوستان ما طرحی دادند که البته دو، سه دور هم در این مجلس بحث شد. اینکه می‌فرمایید با حوصله بیشتری در کمیسیون، همینجا در رابطه با نام محل و مانند آن، همینجا بحث شد که آیا رای بگیریم یا نگیریم، درچند ماه اخیر این طرح مورد بحث و بررسی در داخل مجلس از جهت فوریت یا ازجهت ذکر عناوین و مانند آن مطرح شد. آنچه که هست این است، اینکه ما در راستای تبدیل نفت خام به هر ماده دیگر و فعالیت‌های دیگر از جمله پتروشیمی باید کار کنیم هیچ شکی نیست. هم بدلیل ارزش افزوده آن و هم بدلیل رقابت، بازارهای ما را اکثرا کشورهای عربی دارند می‌گیرند. تمام این بازارها...
نایب رییس ـ آقای ندیمی! وقت رو به اتمام است، دوستان می‌گویند راجع به فوریت صحبت کنید.
ندیمی ـ چشم. الان که مخالف محترم فقط دو کلمه گفتند فوریت ندارد. مستاجر و این ها همه در آن بود.
رییس ـ مخالف اصل آن را به هوا می‌برد، شما هم... بله بفرمایید.
ندیمی ـ خیلی خوب، بهرصورت شما که می آیید ما یکمقدار دچار مشکل اخلاقی می شویم، جوابتان را نمی خواهیم بدهیم شما هم... عرض ما این است که در راستای این مطلب من می گویم فوری است. چرا فوری است؟برای اینکه بهرصورت در رابطه با استفاده از منابع ارزی باید امروز اقدام کرد. شما می گویید مکانیزم تبدیل چه باشد، با شما موافقم. در مکانیزم تبدیل اینکه چطور این را هزینه کنیم، ارزی یا ریالی خرج کنیم، این را با شما موافقم. اما در مجموع گمان می کنم که اگر چنین فرصتی را شما از کشور بگیرید، بهرصورت در راستای مسایل کشور پاسخگوی نیازهای جهانی، منطقه‌ای و داخلی نمی شوید و آخرالامر اینکه این مطلب الان در استان‌های مورد بحث بعنوان یک توقف و یک مطالبه مطرح است، بعضی از آن را هم خود دولتی ها قول دادند. والسلام
نایب رییس ـ خیلی متشکر، بفرمایید پیشنهاد را برای اخذ رای قرایت کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ یک فوریت اصلاح ماده (1) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برای اعطای وام از حساب ذخیره ارزی بمنظور راه اندازی (11) واحد پتروشیمی غرب کشور مطرح است.
نایب رییس ـ حضار 211 نفر، فوریت را به رای می گذاریم. همکاران گرامی اعلام رای بفرمایید. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد.

8 ـ قرایت گزارش کمیسیون اقتصادی درخصوص سوال آقای کریم شافعی نماینده محترم مرند و جلفا از آقای دانش جعفری وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی
نایب رییس ـ دستور بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دستور بعد، گزارش کمیسیون اقتصادی درمورد سوال آقای کریم شافعی نماینده محترم مرند و جلفا از وزیر محترم اقتصاد و دارایی است. مخبر محترم کمیسیون اقتصادی، جناب آقای دلخوش تشریف بیاورند، گزارش را قرایت کنند.
نایب رییس ـ جناب آقای دلخوش بفرمایید.
سیدکاظم دلخوش اباتری (مخبر کمیسیون اقتصادی) ـ
بسم الله الرحمن الرحیم
هیات رییسه محترم مجلس شورای اسلامی
با سلام
بازگشت به نامه شماره (186203/1051) مورخ 1384/10/03 به استحضار می‌رساند:
سوال جناب آقای کریم شافعی نماینده محترم مردم مرند و جلفا از جناب آقای دکتر دانش جعفری وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درتاریخ 1384/08/10 در کمیسیون اقتصادی مطرح گردید و نماینده محترم از توضیحات وزیر قانع نگردید و سوال مذکور به جلسه علنی ارجاع شد. در جلسه علنی مورخه 1384/09/30 سوال مطرح و مشارالیه مجددا از توضیحات ایشان قانع نشدند. کمیسیون به بررسی موضوع و مطالعه استدلال‌های طرفین پرداخت که گزارش آن به شرح زیر به استحضار مجلس محترم می‌رسد.
موضوع سوال:
1 ـ دلایل آشفتگی بازار بورس چیست؟
2 ـ رابطه افزایش عرضه سهام و کاهش شدید تقاضا یا سیاست‌های اقتصادی دولت را چگونه ارزیابی می کنید و دلایل افت شدید قیمت سهم چیست؟
3 ـ برنامه‌های فوری، کوتاه‌مدت و بلند مدت وزارت امور اقتصادی و دارایی جهت ساماندهی بازار بورس چیست؟
4 ـ میزان سهام خریداری شده در ششماهه اول سال جاری در بازار بورس امارات توسط سهامداران عمده بازار بورس ایران چقدر است و برنامه‌های دولت جهت جلوگیری از خروج ارز از کشور و فرار سرمایه چیست؟
اهم مباحث مورد توافق اعضای کمیسیون محترم اقتصادی در رابطه با سوال و پاسخ جناب آقایان شافعی و دکتر دانش جعفری بدین قرار است:
1 ـ باید پذیرفت که فقدان قانون جدید بازار بورس اوراق بهادار علت کثیری از مشکلات بوجود آمده در بازار بورس بوده است.
2 ـ نبود رابطه تنگاتنگ بین بازارهای پولی و مالی و عدم هماهنگی سیاست‌های متخذه بانک مرکزی در تعارض با بازار سرمایه و تصمیم‌های نابجا از جمله خروج سیمان بعنوان یکی از عناصر موثر در بازار بورس در تضعیف بازار بوده است.
3 ـ نوسانات سیاسی و انتشار اخبار متفاوت و متناقض در رابطه با مسایل.
4 ـ عدم هماهنگی لازم جهت ارایه سهام جدید شرکت ها توسط سازمان خصوصی سازی برای فروش در بازار بورس اوراق بهادار و نیز نحوه قیمتگذاری بودجه‌ای آن‌ها با هدف کسب درآمد.
با عنایت به موارد فوق‌الاشاره و توضیحات وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی در جلسات کمیسیون و صحن علنی مجلس، اعضای کمیسیون، پاسخ وزیر محترم را از جمیع جهات قانع کننده نمی دانند.
ضمنا کمیسیون در راستای پیگیری سوال های جناب آقای شافعی نماینده محترم مردم مرند و جلفا، کمیته ساماندهی اقتصادی را تشکیل و جلسات مستمری با حضور نخبگان بخش خصوصی و وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی و کارشناسان مرکز پژوهش‌های مجلس تشکیل و جهت مثبت نمودن شاخص‌های بورس اقدامات موثری بعمل آورد که نتیجه آن ان شا الله بهبودی وضعیت بورس خواهد بود. (البته این قبل از تصویب قانون بورس بود)
رییس کمیسیون اقتصادی ـ محمد شاهی عربلو
نایب رییس ـ متشکر، خیلی ممنون.

9 ـ رد تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس درخصوص بررسی مجدد طرح الحاق یک تبصره به قانون اراضی مستحدث ساحلی مصوب 1354
نایب رییس ـ دستور بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دستور بعدی اینکه ما یک طرحی داشتیم که قبلا رد شده و رای نیاورده. براساس ماده (133) تعدادی از نمایندگان درخواست کردند و بیش از (50) امضا این دوباره مطرح شود. آقای مشیری یک توضیح کوتاهی بدهند تا رای گیری کنیم. فقط درحد خیلی مجمل باشد. آقای مشیری تشریف دارند؟
نایب رییس ـ توضیح برای چه؟
منشی (حاجی بابایی) ـ معمولا توضیح می‌دهند. آقای مشیری مختصر و مجمل بفرمایید.
شهریار مشیری ـ بسم الله الرحمن الرحیم
من خدمت همکاران عزیز عرض کنم، طرحی را که دفعه قبل مطرح شده بود، نمایندگان بندرعباس که طراح بودند (بواسطه افتتاح آلومینیوم در بندرعباس) حضور نداشتند و نماینده محترم دولت هم برداشت صحیحی از طرح نداشتند. موضوع طرح این است که در سال 54 مجلس شورای وقت، قانونی تصویب می‌کند، برای کلیه دریاها و دریاچه‌ها یک حریمی را تعیین می‌کند. برای خلیج فارس و دریای عمان حریم (60) متری تعیین می‌کند، بعد قرار بوده که ظرف (5) سال منابع طبیعی بیاید علامتگذاری کند و آخرین نقطه مد دریا را مشخص بکند و دولت هم موظف بوده آیین‌نامه اجرایی این قانون را بنویسد. (30) سال از این قانون می گذرد، نه آیین‌نامه اجرایی دارد، نه آخرین نقطه مد دریا علامت گذاری شده. بعد تمام سواحل جنوب ایران شما دیده اید که ساماندهی نشده و اکثر شهرهای جنوب ایران شهرهای مخروبه ای هستند. ما بخاطر اینکه مشکل قانونی این کار برطرف بشود پیشنهاد داده ایم هر جایی که ساحل ساماندهی بشود مثل احداث بلوار و احداث خیابان، جاده ساحلی یا دیوار ساحلی جز مستثنیات قانون باشد، موضوع سر اینکه اراضی استحداث بشود یا ساخت و سازی انجام بگیرد. اصلا اینطور چیزها نیست. فقط مشکل این است که هرموقع ساحل می خواهد ساماندهی بشود بین منابع طبیعی، مسکن و شهرسازی و شهرداری مشکلات عدیده ای وجود دارد. هرکدام می‌گویند کار اوست، کار من نیست و سواحل ما بلاتکلیف باقی مانده.
خواهش من این است که به موافقت این طرح رای بدهند تا سواحل جنوب خلیج فارس بتواند ساماندهی بشود از قبیل بلوار ساحلی، دیوار ساحلی و جاده ساحلی. موضوع ساخت و ساز ساختمان نیست که اشتباها دفعه قبل گفته شده. کمیسیون امنیت ملی هم تایید کرده و خواهش می کنم که رای موافق بدهید.
نایب رییس ـ خیلی متشکرم.
منشی (حاجی بابایی) ـ حاج آقا! رای گیری بفرمایید. بحث بر این است که براساس ماده (133) طرح الحاق یک تبصره به قانون اراضی مستحدث ساحلی مصوب 1354 در دستور کار مجلس قرار بگیرد، قبلا چون رد شده بود، الان باید ششماه بگذرد ولی چون (50) نفر امضا داده اند ما داریم طرح می کنیم.
نایب رییس ـ دولت هم مخالف است. حضار 206 نفر، همکاران گـرامی اعلام رای بفرماینـد. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد.

10 ـ تصویب تقاضـای بررسی لایحه مدیریت خدمات کشوری (طبق اصل 85 قانون اساسی)
نایب رییس ـ دستور بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دستور بعدی بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بر رسیدگی به لایحه مدیریت خدمات کشوری (طبق اصل 85 قانون اساسی) است. جناب آقای نوعی اقدم بعنوان یکی از طراحان صحبت کنند.
حسن نوعی اقدم ـ بسم الله الرحمن الرحیم
نمایندگان محترم و شریف ملت! امروز در ارتباط با یکی از سرنوشت سازترین و حساس ترین موضوع کشور که مورد خواست آحاد مختلف ملت هست می خواهیم بحث و تصمیم گیری بکنیم. بنابراین از همکاران بسیار عزیزم استدعا دارم در ارتباط با این موضوع که دغدغه خاطر همه نمایندگان محترم در همه نقاط کشور است عنایت ویژه مبذول بفرمایند.
همانطور که استحضار دارید در تیرماه و شهریورماه سال 83 بواسطه تصویب دو طرح قانونی مجلس محترم، دولت را برای ارایه لایحه نظام هماهنگ شاغلین و بازنشستگان ملزم کرد. با ماه‌ها انتظار و تاخیر در اردیبهشت ماه سال 84 لایحه نظام خدمات کشوری برای شاغلین ارایه شد و پس از جلسات متعدد کارشناسی درنهایت شور اول این لایحه حدود یکسال پیش در مردادماه 84 به تصویب مجلس محترم رسید.
این لایحه دارای (14) فصل است، عنوان آن از لایحه مدیریت خدمات کشوری در کمیسیون مشترک به لایحه نظام هماهنگ پرداخت عادلانه شاغلین و بازنشستگان کشوری و لشکری تغییر یافت. بازنشستگان و مستمری بگیران که در لایحه از قلم افتاده بود در کمیسیون منظور شد، نیروهای مسلح بنا به پیشنهاد ستاد فرماندهی کل قوا و موافقت مقام معظم رهبری در لایحه منظور می‌شود. جایگاه قوه قضاییه، اعضای محترم هیات علمی و سایر مقامات در حد شان خودشان دیده شده. تنوع در موضوعات و فصول زیاد است، علت این است که لایحه بصورت جامع و درواقع جایگزین قانون امور اداری و استخدامی کشوری در کمیسیون مورد بررسی قرار می‌گیرد. آیین‌نامه‌های اجرایی که پیش بینی شده که دولت محترم برای فصول مختلف این لایحه تنظیم بکند شاید ششماه هم وقت لازم داشته باشد، برای آیین‌نامه‌های اجرایی حداقل ششماه. عموم کارشناسان محترم دولتی، سازمان مدیریت و برنامه ریزی، اساتید و صاحبنظران، کارشناسان مرکز پژوهش‌های مجلس همه و همه طی جلسات متعدد در جلسات و کمیته‌های کاری کمیسیون مشترک اظهارنظر فرمودند. پیشنهادات نمایندگان محترم اغلب مورد بررسی و تصویب قرار گرفته.
استحضار دارید قبل از مجلس هفتم نیز سالیان سال به ملت و مردم شریف ایران در ارتباط با هماهنگ سازی نظام پرداخت وعده ها داده شده، دولت‌های محترم گذشته، مجالس گذشته وعده هایی در این ارتباط دادند که متاسفانه عملی نشده، امید و انتظار ملت شریف ایران از همه اقشار به دولت و مجلس فعلی است. یعنی با این حساب بیش از دو سال است که فقط از مجلس هفتم می گذرد هنوز ما نتوانسته ایم این لایحه را به نتیجه نهایی برسانیم.
همکاران عزیز عنایت داشته باشند قانون فعلی استخدام کشوری هم که در سال 1345 تصویب شده بصورت آزمایشی تصویب شده بود. چهار، پنج سال این قانون بلحاظ حجم سنگین و نقاط ظریفی که داشته در معرض آزمایش قرار گرفته، بعد از چهار، پنج سال نقاط ضعف و قوت آن شناسایی شده، درنهایت بصورت قانون دایمی درآمده.
آنچه که الان شاید برای مخالفین محترم ما مورد سوال باشد این است چرا ما می خواهیم این را اصل هشتاد و پنجی بکنیم؟ جواب عزیزان ما باید این باشد که عزیزان! ما مشکل زمان داریم، وقت را ما از دست داده ایم، ما مشکل زمان داریم، این مشکل زمان چه ایرادتی ممکن است بوجود بیاورد بنده عرض می کنم.
البته اگر ما مشکل زمان نداشتیم برای مخالفین محترم، این پیشنهاد را ما حق می دهیم، خیلی بهتر است که یک لایحه یا طرحی بیاید در معرض بررسی فرد فرد نمایندگان محترم قرار بگیرد، مورد نقد قرار بگیرد و درنهایت چیزی که بعنوان خروجی مجلس بیرون می‌آید کاملا پخته تر بشود ولی مشکل زمان دست همه ما را بسته. حالا عرض می کنم چگونه دست ما بسته شده؟
این لایحه براساس برآورد های اولیه ای که داشته ایم برای بازنشستگان کشوری و لشکری و شاغلین چیزی حدود (7000) میلیارد تومان بار مالی خواهد داشت. نمایندگان محترم! اگر ما این لایحه را فوقش تا پایان شهریورماه تصویب نکنیم و به دولت تقدیم نکنیم چه کسی می‌تواند تضمین بکند که در لایحه بودجه سال آینده که بررسی این لایحه از مهرماه در دولت و سازمان مدیریت و برنامه ریزی شروع می‌شود چه کسی می‌تواند تضمین بکند که این (7000) میلیارد تومان بار مالی در بودجه سال آینده لحاظ خواهد شد؟ اگر این قضیه به تاخیر بیفتد، این موضوع به صحن مجلس بیاید بلحاظ حجم وسیع آن و بلحاظ مطالب چهارده فصل آن برداشت من این است که لااقل دو ماه فقط بررسی فصل به فصل و ماده به ماده در صحن مجلس طول خواهد کشید. تازه ما یکماه تا پایان شهریورماه تعطیلات تابستانی داریم.
بنابراین در درجه اول ما از این قضیه نگرانیم، (7000) میلیارد تومان بار مالی این را باید دولت محترم بعنوان یک قانون مصوب در لایحه بودجه سال آینده بتواند ببیند، در پیش نویس لایحه بتواند بیاورد تا ما وقتی بررسی بودجه سال آینده را می کنیم دقیقا بررسی و تصویب بکنیم که لااقل این امیدواری برای ملت وجود داشته باشد که ما این لایحه را از ابتدای سال آینده اجرا بکنیم. اگر این به تاخیر بیفتد و طول بکشد و به اواخر امسال وصول بشود دست ما از بودجه هم قطع می‌شود، خارج می‌شود، آنموقع به آنطرف سال می افتاد، آنطرف سال افتاد دیگر سال آخر مجلس است، من نمی دانم مجلس هفتم آنموقع به ملت چه پاسخی خواهد داد؟ یعنی ما واقعا زمان را از دست داده ایم. این هم خوب، چاره ای نداشتیم. بنابراین اصل مساله، مساله زمان است و مساله بعدی مساله بار مالی است.
مورد بعدی این است، شما که این اجازه را بفرمایید این هشتاد و پنجی بشود کل لایحه برمی گردد مجددا در کمیسیون مشترک (نایب رییس ـ وقت شما هم تمام است) با دو سوم کل اعضای کمیسیون باید ماده به ماده رای گیری بشود. مجددا همه موارد شاغلین، بازنشستگان، نیروهای مسلح همه آن‌ها ماده به ماده مجددا باید مرور بشود، رای گیری بشود، خود آن هم تازه زمان و وقت لازم دارد. (نایب رییس ـ خیلی متشکر) بنابراین آیا لایحه‌ای با این عظمت و با این سنگینی و حجم کار بنظر نمایندگان ملت شایسته نیست چهار، پنج سال بصورت آزمایشی اجرا بشود ما ببینیم نقاط ضعف این چیست، نقاط قوت آن چیست تا پس از جمعبندی نقاط ضعف و قوت آن بعد ان شاالله در مجلس آینده بعنوان قانون دایمی بدون اشکال ان شاالله تصویب بشود.
من اطمینان دارم باتوجه به این حجم موضوع و ظرافتی که در آنجا وجود دارد اگر این در صحن مجلس هم تصویب بشود خالی از ایراد و اشکال نخواهد بود. ما ناچار خواهیم بود سال به سال، ماه به ماه وصله پینه برای آن بزنیم. دوستان اجازه بدهند ما بصورت چهار، پنج سال آزمایشی با شناسایی نقاط ضعف و قوت این کار عملی بشود، تسریع بشود، بموقع تصویب بشود، انتظار مردم به نتیجه برسد، دولت و مجلس بتوانند پاسخگوی آحاد مختلف مردم باشند (نایب رییس ـ خیلی ممنون، وقت شما دیگر تمام است) ما بعنوان پیشنهاددهندگان عرض می کنیم اگر مشکل زمانی و ترس و نگرانی از موضوع بار مالی را نداشتیم اعتقادمان بر این بود که موضوع در صحن مجلس مطرح بشود وگرنه نگرانی ما، آن وعده هایی که دولت و وعده هایی که ریاست محترم جمهوری، وعده هایی که نمایندگان محترم ملت و اقشار مختلف ملت داده اند این دیگر زمان دارد سپری می‌شود می گذرد و واقعا نمی توانیم پاسخگو باشیم.
من یک جمله بعنوان جمله آخر اجازه بدهید ریاست محترم... (نایب رییس ـ خیلی ممنون، زمان شما هم خیلی گذشت، بنده خیلی رعایت کردم) چشم حاج آقا! یک جمله می خواهم عرض کنم که اگر این موضوع به صحن مجلس موکول بشود ما نگرانیم به اینکه شاید تا پایان این دوره مجلس تا آخر کار به نتیجه نرسد. این نگرانی مان را از تریبون رسمی ما اینجا اعلام کرده باشیم. والسلام علیکم و رحمه الله
نایب رییس ـ خیلی متشکرم، مخالف را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ اولین مخالف آقای ندیمی هستند، بفرماییـد.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان! همانطور که موافق محترم مطرح کردند این بحث خیلی اهمیت دارد و اگر این یواشکی تصمیم گرفته شود برای شما خیلی ضرر دارد. اگر قرار است مجلس راجع به یک موضوع با اهمیتی چون نظام هماهنگ که به چند میلیون آدم ارتباط پیدا می‌کند اینطوری از سر خودش باز کند و بنوعی مردم از او سوال می‌کنند که آقا! شما اینهمه موافقتنامه ها، چیزهای الکی را تصویب کردید بعد کار به ما رسید رفتید یواشکی چه بود؟! بعد اکثر شما حتی جواب آن را هم ندارید. برای اینکه در جریان بحث آن نبودید. برای اینکه الان واقعا اینهمه مواد که در ذهنتان نیست. این به کمیسیون خاص و مانند آن برود عملا حق شما دارد از بین می‌رود، راجع به چه چیزی؟ راجع به تصمیم گیری در مورد حساس ترین و با اهمیت ترین موضوعات، کمترین دلیل هم خودتان حساس کرده اید. در همین مجلس یادتان رفت در دولت قبلی چقدر فشار آوردید که آقا! این لایحه را بیاورید. حالا آوردند، اینهمه طول داده شد، حالا می خواهیم تصمیم بگیریم می گوییم نه، مجلس حقش را به یک کمیسیون خاص واگذار کند، چرا؟ چون وقت کم می آوریم.
آقا! اصلا مهمترین موضوع ما... اگر ما تعطیلاتمان را هم بزنیم، بنشینیم در مورد کارمندان و حقوق بگیران عزیز و شریف و نجیبی که به زبان بی زبانی، بلکه با زبان به ما می‌گویند آقا! فاصله بین درآمد و هزینه ما را حل کنید، می‌گویند فاصله بین ما و همتایان ما را در جاهای دیگر حل کنید، نگذارید که من کارمند با آن شرکتی که از حقوق دولت استفاده می‌کند اینهمه فاصله داشته باشیم.
می‌گویند که آقا! در مورد انواع و اقسام قراردادها که بسیاری از آن‌ها تبعیض آمیز است، من در همین مجلس یک تذکری دادم که آقا! این آقایان یا خانم هایی که قراردادی شده اند الان می گوییم رسمی بشوند این ظاهرا خیلی خوب است اما واقعا پرسیدید این ها چطور قراردادی شدند بقیه نشدند؟ پرسیدید که چرا نور چشمی ها رفتند در ادارات مانده اند و بعد قراردادی شده اند بعد رسمی شده اند؟ پرسیدید که فاصله واقعا قابل اعتنایی که بین کارمندان دولت و شرکتی ها است چگونه باید رفع شود؟ خوب، عزیز من، برادر من! شما حوزه انتخابیه خودت می روی، نه در هر جای ایران، مردم می‌آیند می‌گویند آقا! شما چکار کردی؟ اطلاع نداری، می گوید چه تغییرات دادی؟ اطلاع نداری. از آنطرف می‌گویند چرا شما بحث نکردید؟ می گویی آقا! وقت نداشتیم. خوب، وقت نداشتید برای یک موضوع با اهمیتی چون نظام هماهنگ یا همان لایحه خدمات مدیریت یا هر عنوان دیگری واقعا توجیه برمی دارد؟
این موضوع، موضوعی است که اگر این اصطلاح را از من بپذیرید یکی از پاشنه های آشیل این مجلس است، یعنی چه؟ یعنی اگر شما در رابطه با این موضوع تصمیم گیری شما بنحوی نباشد که تامین نیازهای مشروع کارمندان دولت یا حقوق بگیران در آن برآورده شود، واقعا این مجلس در جامعه دچار مشکل می‌شود. اجازه بدهید که ملت در جریان قرار بگیرند ما چه تصمیمی گرفتیم.
من امروز به یکی از اعضای محترم هیات رییسه عرض کردم که اگر فقط شما همه این ها را بخوانید بعد رای گرفته بشود بهتر از این است که یک مهر بزنید و به دولت بدهید، برای اینکه چه کسی به مردم توضیح می‌دهد که ما چه تصمیمی راجع به آن‌ها گرفتیم؟ مسایل مختلف استخدام، گزینش، پرداخت ها و مانند آن چه کسی توضیح می‌دهد؟ واقعا آن‌هایی که می‌خواهند بعدا این حکم ها را بزنند این ها را به نام شما می گذارند یا با نام چه؟ آیا واقعا این رفتار هست؟ یعنی واقعا اگر این کارکردی که اینهمه زحمت کشیده شده، چقدر تذکر شفاهی در این مجلس راجع به این لایحه داده شد با آن همه حساس کردن موضوع حالا می گویید ما وقت نداریم. این واقعا قانع کننده است؟ بعد آزمایشی کردن این قانون درست است؟ چون بالاخره در اصل (85) این مطلب آمده که این ها بصورت آزمایشی است و باید تا تصویب نهایی مجلس برای اینکه پایدار و دایمی و همیشگی بشود این بصورت آزمایشی که تعریف می‌شود. خوب، چرا آزمایشی؟ اینهمه وقت گذاشته شد، شما فرمودید درست هم فرمودید، دولت‌های گذشته هم با این معضل روبرو بودند، بالاخره منجر به ارسال یک لایحه‌ای شد و باز هم فرمودید که نزدیک به دو سال و چند ماه تقریبا ما معطل این موضوع هستیم (البته با فاصله آمدن لایحه) الان ما باید بنشینیم راجع به این تصمیم بگیریم، با هم صحبت کنیم، اصلا از پیشنهادهای زاید هم جلوگیری کنیم خودمان کمک کنیم که سرعت بدهیم، اما موضوع مطرح بشود، نرود آزمایشی بشود، نرود یواشکی بشود. یواشکی شدن، آزمایشی شدن مشکل مردم بخصوص حقوق بگیران را رفع نمی کند. شما می گویید (3) میلیون، (4) میلیون اما ضربدر خانوار می کنید (20)، (30) میلیون آدم درگیر این لایحه هستند. چون خانوار آن‌ها از حقوق پدران و مادرانی استفاده می‌کنند که متناسب با این تغییرات می‌خواهند بهرصورت زندگی و معاش آن‌ها تعریف بشود.
بنابراین در رابطه با موضوعاتی که دوستان دارند اینکه دولت همراهی نمی کند، چرا دولت همراهی نمی کند؟ جهتگیری دولت مگر عدالت نیست؟ هست. مگر نمی فرمایند؟ می فرمایند. خوب، چرا نباید همراهی بکند، چرا نباید پولش بدهد، چه جایی بهتر از اینجا که دخل و خرج مردم را برابر کنیم، متناسب سازی با تورم کنیم، نه فاصله های تبعیض آمیز را از بین ببریم. مگر دولت می‌تواند از شعار استراتژیکی که از ابتدای دولت خودشان مطرح کردند، بلکه از ابتدای انقلاب مطرح بوده، بلکه اساسا فلسفه و اساس بعثت انبیا بوده عدول کند؟ خوب، حتما تن می‌دهند، چرا تن ندهند؟ چرا استنکاف کنند؟ چرا عدالتی که ما و دولت می گوییم عملی نشود؟ حتما این کار را می‌کنند بدبینی نداشته باشیم، حتما دولتی ها هم از ما در این رابطه تبعیت می‌کنند، اصلا ما باید به آن‌ها عرض کنیم یا بگوییم که چکار بکنند. آن‌ها که نباید به ما بگویند. ما قوه مقننه هستیم و قوه مجریه باید از ما تبعیت کند، مگر می‌شود تبعیت نکند؟ اصلا چنین بدبینی بنظر من روا نیست. طبق قانون اساسی ما هستیم که باید بگوییم قوه مجریه چکار بکن! الان ما عرض می کنیم که آقایان قوه مجریه! فاصله تبعیض آمیز و وحشتناکی که بین حقوق بگیران هست یکی از علل اساسی نارضایتی و القا این نارضایتی در جامعه است. اگر می خواهید مردم همچنان وفادار به این اصول و این نظام باشند باید این تبعیض ها را که یکی از ابعاد ثلاث فقر و فساد و تبعیضی است که مقام معظم رهبری هم بر آن تاکید دارند باید این را رفع کنیم وگرنه عدالت مفهوم ندارد، عدالت که به شعار نیست. عدالت همینهاست که ما قدرت خرید مردم را بالا ببریم، عدالت همینهاست که ما حقوق بازنشستگان، مستمری بگیران و مانند آن را هرچند این مجلس اقداماتی کرد ولی واقعا متناسب سازی بکنیم، متناسب با روحیات دینی و ایرانی مان، نه غربی.
با نوه، نتیجه و نبیره درنظر بگیریم نه مثل غربی ها که یکنفره، دو نفره زندگی می‌کنند ما با یک خانواده زندگی می کنیم و باید این تغییرات حاصل شود.
از اینرو عزیزان من، برادران من! اصلا صلاح نیست چنین لایحه حساس و مهم و با اهمیتی که به زندگی اکثریت جامعه ارتباط دارد یواشکی باشد، علنی کنیم. چرا رادیو را در قانون اساسی گذاشتند که مذاکرات مجلس علنی باشد، مردم باید در جریان قرار بگیرند که نمایندگانشان که از طرف آن‌ها وظیفه دارند، در مورد آن‌ها چه تصمیمی گرفته اند، آن‌ها اصلا چرا این تصمیم را گرفته اند و چرا آن یکی نشد؟ ما بسیاری از مسایلی که بعدا باید مورد سوال قرار بگیریم الان با طرح آن در مجلس بهرصورت آن‌ها را می‌توانیم پیش بینی بکنیم.
از اینرو خواهش می کنم، تمنا می کنم با حیثیت و شانیت مجلس و درنظر گرفتن آن مسایل این را در صحن مطرح کنیم، نگویید آقا! این یک بسته است (این آخرین عرضم است) می ترسیم در مجلس تغییر کند. مگر شما از جهت علم، دانش و عقل نمی خواهید از ما اجازه بگیرید؟ ما می گوییم نمی خواهیم این اجازه را بدهیم، ما می خواهیم خودمان در جریان تصمیم باشیم. ان شاالله برای نجات عایله دولت، کارکنان و حقوق بگیران اجازه بدهیم این مسایل شفاف مطرح بشود، مردم هم در جریان قرار بگیرند از هزار لایحه و طرح بیخودی با ارزش تر است. (تعدادی از نمایندگان ـ احسنت)
نایب رییس ـ خیلی متشکرم، موافق را دعوت بفرمایید.
حمیدی ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ آقای حمیدی تذکر دارند، بفرمایید.
هوشنگ حمیدی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
حاج آقا! تذکر بنده ماده (109) است. ببینید یک لایحه‌ای با این اهمیت مجلس آمده (نایب رییس ـ کدام ماده؟) ماده (109). یک لایحه‌ای با این اهمیت مجلس آمده، من یک خواهشی دارم جناب عالی عنایت داشته باشید، دوستانی که موافق و مخالف صحبت می‌کنند از بعد کارشناسی واقعا توجیه لازم را داشته باشند. (نایب رییس ـ متشکر) اجازه بفرمایید، الان بیشتر مواردی که مطرح می‌شود نه موافق و نه مخالف می بینید واقعا در آن چارچوب نیست. ما در این مجلس فقط در مباحث سیاسی یا می گوییم آقا بحث از آن حد و حدود موضوع خارج است و یا میکروفون قطع می‌شود. در این موارد کارشناسی من خواهش دارم چه جناب عالی و چه آقای حداد اینجا حضور پیدا می‌کنند نسبت به بحث عنایت داشته باشید و جلسه را هدایت بفرمایید و ابعاد کارشناسی قضیه را که دوستان نماینده بتوانند تصمیم صحیحی بگیرند. حالا اگر چندتا از عزیزان زودتر آمدند نوبت گرفتند، اسم نوشتند صحبت می‌کنند به ما نرسید دلیل نمی شود که هرطور آن‌ها می‌خواهند صحبت کنند.
نایب رییس ـ خیلی ممنون، ان شاالله دوستان بیشتر دقت می‌کنند که در چارچوب بحث، مطالب را مطرح کنند. موافق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ اولین موافق جناب آقای دکتر توکلی هستـند.
مرحبا ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ آقای مرحبا تذکر دارند، بفرمایید.
شاپور مرحبا ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس! ما انتظار داریم باتوجه به اینکه برادر عزیزمان تذکرمی دهند به استناد کدام ماده این مطلب را تذکر می‌دهند؟ آخر وجاهت قانونی ندارد... (نایب رییس ـ شما به تذکر ایراد دارید؟) بله به تذکر ایراد دارم. به استناد کدام ماده ایشان مطلب را مطرح کردند؟ تذکر کجاست؟
نایب رییس ـ ماده (109)! این است که ناطق نباید از موضوع مورد بحث خارج شود. در آن موضوع نظرشان این بود مباحثی که مطرح می‌شود در چارچوب موضوع و ادله ای هم که اقامه می‌کنند در آن چارچوب بیشتر طرح شود. البته این موضوع هرقدر دقت بشود سطح کارایی مجلس و تصمیم دوستان را افزایش می‌دهد، خیلی متشکرم. موافق را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق جناب آقای دکتر توکلی هستند، بفرماییـد.
احمد توکلی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
برادران و خواهران عنایت بفرمایند! تا آخر فروردین امسال (532) طرح و لایحه در مجلس هفتم اعلام وصول شد که (208) آن تعیین تکلیف شد و (300) و خرده ای از آن باقیماند. اگر در دو سال بعدی هم با همین نرخ با نصف این نرخ طرح و لایحه تقدیم مجلس شود آخر کار بالاخره ما (300) طرح و لایحه را نادیده خواهیم گرفت. فقط یک اشکال دارد و آن اینکه آنچه که دارد مدیریت می‌کند زمان تقدیم طرح و لایحه است نه تدبیر تقنینی برای گشایش گره های زندگی واقعی مردم. ازجمله همین گرفتاری هایی که آقای ندیمی فرمودند که کارمندان دارند، ما همه قول داده ایم آقای نوعی اقدم فرمودند.
برای اینکه این مدیریت صورت بگیرد بطوری که ما وقتمان را صرف رفع مشکلات واقعی مردم بکنیم پیشنهادی تقدیم شما شد که بنده (14) فروردین تقدیم همه شما کردم که برای مدیریت از سه طریق عمل کنیم:
1 ـ از اصل (85) استفاده کنیم، تقنین را واگذار کنیم به کمیسیون‌های خاص در مواردی که مجلس صلاح می‌داند.
2 ـ اولویت قایل بشویم با همه طرق ممکن برای اینکه بر صحن علنی مسایل مهم و حساس از نظر افکار عمومی را حتما خودش رسیدگی کند و جلو بیندازد.
3 ـ عناوینی تعیین بشود که طرح و لایحه ندارد اما واقعا باید داشته باشد.
جلسه ای متعاقب این نامه با حضور روسای محترم کمیسیون ها و تعدادی از اعضای هیات رییسه و رییس مرکز پژوهش ها تشکیل شد. این جلسه مفصل دو بار تشکیل شد، این پیشنهاد را بررسی کرد، اجمالا قبول کرد یک کمیته پنج نفره را روسای کمیسیون ها و اعضای هیات رییسه انتخاب کردند که تک تک موارد را بررسی کنند. کمیته پنج نفره دو جلسه گذاشت تمام طرح و لایحه مهم را غربال کرد، یکسری را پیشنهاد کرد این ها اگر اصل هشتاد و پنجی شود خوب است اگر مجلس قبول کند. این هفت، هشت، ده تا هم اگر سریعتر به مجلس بیاید بنفع کشور است، ما کار خودمان را مدیریت می کنیـم.
دسته سوم هم عناوینی است که باید حتما کار بشود. گزارش این کمیته پنج نفره مجددا در جلسه مشترک روسای کمیسیون ها و بعضی از اعضای هیات رییسه تشکیل شد، این بحث درگرفت، آنجا با اصلاحاتی تصویب شد. نتیجه را رییس محترم مجلس به روسای کمیسیون‌های مجلس نامه نوشت که آن‌ها در جلسات کمیسیون ها مطرح کنند. از (13) کمیسیون تخصصی (11) تای آن‌ها در جلسه کمیسیون مطرح کردند، نظر دوستان را استفسار کردند، نتیجه را مجددا به رییس مجلس منعکس کردند. برای آخرین بار جلسه روسای کمیسیون ها و بعضی از اعضای هیات رییسه تشکیل شد، جمعبندی کردند، (7)، (8)، (10) تا اگر اشتباه نکنم (11) لایحه را گفتند این اصل هشتاد و پنجی بشود خوب است، اگر مجلس صلاح بداند. حدود (10) عنوان را هم گفتند خیلی مهم است که حتما افکار عمومی با مجلس همراهی کند، باید در یک جلسه علنی بیاید و (6) عنوان مهم را هم گفتند مرکز پژوهش ها ملزم است کار کارشناسی کند، اگر دولت قانع شد لایحه بدهد، اگر نه طرح آماده شود.
پس یک فرآیند مدیریت تقنین صورت گرفته، این کار ما، را از حالت انفعال خارج می‌کند، اما چرا این مورد خاص قابل دفاع است؟ لوایحی که شما بعد از این در دستور با آن مواجه می شوید که این لوایح اصل هشتاد و پنجی بشود، معمولا لوایح حجیم است، معمولا موضوع از پیچیدگی بسیار بالایی برخوردار است، معمولا حفظ انسجام درمورد آن‌ها خیلی مهم است و اگر دو تا ماده آن در اثر خستگی داخل مجلس که یک واقعیت تلخ است، رای نیاورد یا در اثر خستگی موج عاطفی یک چیزی رای بیاورد، انسجام آن را بهم می ریزد، پیشنهاد شد که این ها جزو اصل هشتاد و پنجی قرار بگیرد.
موضوع خدمات کشوری وقتی دولت قبل، پیشنهاد آن را اردیبهشت سال 84 تقدیم مجلس کرد، مرکز پژوهش ها از (34) نفر از اساتید فن برجسته دانشگاهی دعوت کرد به اتفاق آرا، مبنای آن لایحه را منحرف و غلط تشخیص دادند. بعد وقتی رسیدیم به کار کارشناسی که حالا جای آن چه بگذاریم، به این نتیجه رسیدیم که ظرفیت کارشناسی خیلی قوی نیست درجهت اثباتی، این ها را ما باید با واقعیت لخت روبرو شویم، این حقیقت وضع ماست که برای جایگزین و ظرفیت کارشناسی ما خیلی قوی نیست. کمیسیون مشترکی به انتخاب نمایندگان محترم تشکیل شد برای رسیدگی به این لایحه بسیار مهم که از (8) کمیسیون مجلس در آن نماینده هست، این دوستانی که می‌گویند یواشکی و خبررسانی، این حرف ها چیست، اختیار قانونی شما قابل واگذاری نیست، الا شما مصلحت ببینید. این مصلحتی که اینجا دیده شده این است که سرعت تصمیم گیری در امری به این مهمی نباشید از آن غفلت شود، برای اینکه اگر این طول بکشد، عملا به فرض اینکه تا آخر سال تصویب شود، عملا اجرای آن به سال 87 می افتد، اما اگر در کمیسیون تصویب شود احتمال اینکه در سال 86 به نتیجه... در بودجه وضع کارمندان تحولی پیدا کند وجود دارد. من چون عضو کمیسیون نیستم، نمی توانم قول آن را بدهم... (نایب رییس ـ وقت شما هم روبه اتمام است) چشم، اما از نظر کارشناسی، این کمیسیون مشترک کمیته‌ای را مامور کرده، این کمیته در هفته های متوالی از ساعت (6) بعدازظهر تا (11) شب (شاهد آن هم همان صورت حساب‌های شامی است که مرکز پژوهش ها در خستگی به این آقایان آخر کار داد) هفته های متوالی کار کردند، تمام مخالفین دعوت می شدند، گاهی حضور پیدا می‌کردند، گاهی حضور پیدا نمی کردند، کار کارشناسی شده، به رغم بکارگیری همه کارشناسی ممکن، باز ما نگران هستیم، اصل (85) برای همین موارد است که آدم آزمایش کند، ما برای سرنوشت کشور داریم تصمیم می گیریم، برای اینکه بخش دولتی ایران بخش گسترده و قوی و مداخله گری است و اگر خوب عمل نکند کشور خوب عمل نمی کند و اگر نحوه استخدام، روابط کاری و نحوه پرداخت عقلایی نباشد کار پیش نمی رود، حتما باید آزمایشی صورت بگیرد، خطرناک است اگر ما آزمایش نکرده کار را بخواهیم برای همیشه انجام بدهیم.
من استدعا می کنم بعد از این فرآیند طولانی مدیریت تقنین، شما این باب مبارک را باز کنید، در کمیسیون حق شرکت دارید، حق اظهارنظر دارید، قدرت چانه زنی تک تک شما بالا می‌رود، خیلی بهتر از جلسه علنی اگر انگیزه داشته باشید، می توانید تاثیرگذار باشید. استدعا می کنم رای بدهید.
نایب رییس ـ متشکرم، مخالف بعد را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ دومین مخالف آقای مرحبا هستند.
نایب رییس ـ قبل از اینکه مخالف محترم طرح بحث کنند، بنده از میهمانان امروز جلسه رسمی مجلس شورای اسلامی جمعی از دبیران محترم آزاد مدارس غیرانتفاعی از اصفهان که همراه با مسوولان محترم در جلسه حضور دارند تشکر داشته باشم و برای یکایک این بزرگواران آرزوی توفیق، خیلی متشکرم. آقای مرحبا بفرمـاییـد.
شاپور مرحبا ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ارادتی که به آقای دکتر توکلی داریم، مطالبی را مطرح کردند، واقعا من می خواهم این جمله را بگویم که مسایلی مهمتر از این را باید به یک جلسه معدودی بسپاریم و بعد بیاییم اکثریت مجلس که باید به کارهای مهم بپردازد، از آن صرفنظر کنیم که هیچ موقع این جلسه به اکثریت هم نرسید. اینک با گذشت ماه‌ها دولت انتظار و اعتراضاتی که در جامعه ما در اینخصوص بود، این لایحه را ارایه کرد. حالا بعد از گذشت (5) سال انتظار، اعتراض، کارمندان دولت اعم از آموزش و پرورش تا بازنشستگان ما بیاییم بعد از گذشت (5) سال انتظار، بعد این را بسپاریم بدست یک عده معدود و بعد مهمتر از این مطلب را در مجلس بررسی نکنیم که نزدیک به (20) میلیون نفر که حدود (4) میلیون نفر بعنوان کارمندان و حتی مستمری بگیران هستند که با احتساب خانواده آن‌ها نزدیک به (20) میلیون نفر می‌شوند، خوب برادران عزیز مهمتر از این چه داریم که باید درمورد این ها تصمیم قاطعی مجلس نگیرد و اینهاییکه در این مدت حتی در کمیسیون قول اخلاقی که داده بودند، در بندهای ساختار سازمانی، ورود به خدمت، استخدام، حقوق و مزایا که بدان عمل نکردند و ما امروز بیاییم مهمتر از این قضیه را دراختیار این کمیسیون قرار بدهیم که بعد مجلس هیچ اختیاری هم ندارد و می‌تواند فقط زمان آن را تایید کند که (5) سال نباشد یا (2) سال باشد و مجلس نمی تواند در اینخصوص وارد عمل شود.
همکاران محترم هدف از این لایحه چه بود که واقعا دولت بعد از اینهمه انتظار این را به مجلس ارایه کرد؟ آیا هدفمند کردن مساله استخدامی و مسایل دیگر اداری نبود، کارکنان دولت نبود که این را ارایه کرد و امروز ما باید بیاییم همان هایی که دیروز مجلس ادواری را حذف کرد، این ها می‌خواهند مجددا همان ادواری را برقرار کنند و می‌خواهند همان قول اخلاقی که درجهت حل این مشکل داده بودند که بدان عمل نکردند، می‌خواهند مجددا او را وادار کنند. بعد از گذشت (15) سال فرد هنوز هم پیمانی است، قراردادی است، وضعیت استخدامی او مشخص نیست، آیا مجلس نبایستی بعد از گذشت چندین سال وضعیت کارکنان دولت را بررسی کند و مهمتر از این است که سال ها اعتراض، انتظار درجهت رفع معضلات کارکنان دولت که خادم صادق ملت هستند و درواقع می‌شود گفت که این کارمندان و بازنشستگان کشور ما قشر آسیب پذیر جامعه ما هستند، امروز در مورد این ها این مجلس تصمیم نگیرد و این کار را به یک عده معدود محول کند و آن‌ها تصمیم بگیرند. آیا این ضایع کردن حق (20) میلیون خانوار جامعه ما نیست که صادقانه و خالصانه در خدمت این نظام و مملکت ما بوده و درمورد آن ما نبایستی تصمیم بگیریم؟
انتظاری که داریم، از مجلس بنده بعنوان احدی از کمیسیون امور اجتماعی که خود هم شاهد و ناظر بودم که کمیسیون مشترک زحماتی در جهت تصویب این لایحه و در این خصوص کشیدند و حالا همکاران محترم اجازه ندهند که واقعا مهمتر از این مجلس چه دارد که بررسی کند، به او نپردازد. مشکلات کارکنان و کارمندان و بازنشستگان و افراد قراردادی و وضعیت معیشتی کارمندان، خانوار آن‌ها که امروز انتظار می کشند بعد از گذشت (5) سال مجلس تصمیم بگیرد و امروز مجلس اصولگرا این را شفاف عمل نکند و مردم نبینند و ما در درهای بسته برویم درمورد همین لایحه تصمیم گیری کنیم و این در شان مجلس اصولگرا نیست و بگذار ببینند (20) میلیون نفر که واقعا درمورد وضعیت معیشتی و استخدامی آن‌ها مجلس چه تصمیمی می‌گیرد.
انتظار ما این است که همکاران محترم به اصل هشتاد و پنجی این لایحه رای ندهند و بگذارند در مجلس بررسی شود. والامر الیکم والسلام علیکم (تعدادی از نمایندگان ـ احسنت)
نایب رییس ـ احسنت، خیلی متشکر، موافق بعد را دعوت بفرمایید.
عباسی ـ تذکر آیین‌نامه‌ای دارم.
نایب رییس ـ اجازه بدهید، آقای عباسی تذکر دارند، بفرمایید.
اسدالله عباسی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
من تعجب می کنم جناب آقای ابوترابی! انتظار داریم زمانیکه ناطق از دستور خارج می‌شود هیات رییسه محترم تذکر بدهند. ما وقتی که به این نتیجه می رسیم که کمیسیون تلفیقی تشکیل بدهیم که بیایند بررسی کنند، به این کمیسیون اعتماد می کنیم، می‌آیند ساعت ها... (نایب رییس ـ الان تذکر شما چه هست؟) تذکر من خارج شدن از این موضوع است. دوبار دوستان مخالف این طرح صحبت کردند، گفتند که این ها در پشت درب های بسته دارند تصمیم می‌گیرند. (نایب رییس ـ حالا موافق توضیح می‌دهند، متشکر) آقای ابوترابی! این یک حقی است که حضرت عالی دفاع کنید...
بلوکیان ـ تذکر آیین‌نامه‌ای دارم.
نایب رییس ـ موافق محترم توضیح می‌دهند، چشم، متشکرم. جناب آقای بلوکیان بفرمایید.
احمد بلوکیان ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رییس! معذرت می خواهم، جناب آقای مرحبا در صحبت خودشان واقعا... (نایب رییس ـ بحث شما چه ماده ای است؟) ماده (168) مربوط به اصل (85) است. ببینید بگونه‌ای صحبت می‌کنند که انگار یک خلافی می خواهد صورت بگیرد.
نایب رییس ـ جناب آقای بلوکیان! قطعا موافق محترم این نکات را استماع کردند و در بحث خود به آن توجه می‌کنند. دیگر وقتی که مخالف و موافق صحبت می‌کنند، دلایل خود را اقامه می‌کنند. اگر بخواهیم اینطور که نظر مبارک جناب عالی است، بنده مطالب را مورد نقد و ارزیابی قرار بدهم، باید دایم قطع کنم، اینجا مثلا اینگونه سخن فرمودید و یا اینگونه طرح بحث داشتید. بنده خواهش دارم مطالب موردنظر خود را به موافق محترم منتقل بفرمایید که در بحث شان اشاره کنند. موافق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق بعد آقای مظفر هستند.
نایب رییس ـ بفرمایید.
حسین مظفر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان عزیز استحضار دارند من کمتر مصدع اوقات شریف دوستان شدم، اما در اینجا بعلت اینکه اطلاعاتی دارم و اشرافی در این زمینه، استدعا می کنم به عرایض بنده گوش بدهید تا ان شاالله تصمیم مناسبی گرفته شود.
لایحه خدمات کشوری که امروز در دستور بحث قرار گرفته، همانطورکه دوستان اشاره کردند از لوایح بسیار مهم است که نقش و تاثیر مهمی در اصلاح وضعیت نظام اداری و سامان بخش پرداخت‌های کارکنان و هدفمند کردن سامانه مدیریت نیروی انسانی در کشور است. لذا باید از حالات احساسی پرهیز شود، با دقت بیشتری دوستان مباحث را مطرح کنند و گوش بدهند تا ا ن شاالله تصمیمات بهتر گرفته شود.
اما استدلال‌هایی که بنده در موافقت بر اصل هشتاد و پنجی دارم این است. اولا، همانطورکه دوستان اشاره کردند انتظار مردم و کارکنان دولت است که از سال 83 این مساله در دستور کار مجلس هفتم قرار گرفته، (5/2) سال نظام اداری و کارکنان آن انتظار فراوانی کشیده اند و چشمان و دستان گرداننده نظام اداری کشور در انتظار اقدام خداپسندانه مجلسی است که افتخار دارد اصولگراست و طرفدار عدالت و بدنبال رفع تبعیض نارواست.
برادران و خواهران عزیز! راه پاسخ به این انتظار کارکنان عزیز چاره ای نیست که در شرایط کنونی از دریچه اصل (85) عبور شود. بلحاظ اینکه این لایحه (114) فصل دارد، حدود (100) ماده دارد و در جمع حدود (40) آیین‌نامه اجرایی باید برای آن نوشته شود. برای این کار ماه‌ها طول می کشد. اولا به بودجه سال 86 قطعا نخواهد رسید، لایحه‌ای که حدود (7500) میلیارد تومان بار مالی دارد، قطعا به بودجه سال 86 نخواهد رسید و برای سال 86 قابلیت اجرایی پیدا نخواهد کرد، این نکته اول.
نکته دیگر، دوستان عزیز دقت کنند، این لایحه همانطورکه فرمودید بلحاظ اهمیت آن نباید یک مصوبه دایمی تلقی شود. اتفاقا در قبل از انقلاب هم که در سال 45 لایحه نظام حقوقی تصویب شده، آنهم بلحاظ همین اهمیت موقتی و آزمایشی بوده. چرا ما یک لایحه به این مهمی را تصویب کنیم، بصورت دایمی که دست مجلس است از اصلاح آن کوتاه شود یا اصلاح آن بسیار مشکل شود. دست مجلس برای گام‌های بعدی برای اصلاح باز می‌شود اگر اصل هشتاد و پنجی باشد، اینهم نکته بعدی.
دوستان دغدغه کارشناسی دارند، عزیزان دقت کنید! بنده این روند را که لایحه طی کرده و به اینجا رسیده عرض می کنم، بعد قضاوت کنید. (5/2) سال کار کارشناسی انجام شده، در دولت (120) جلسه با مدیران گذاشته شده، در کمیسیون‌های دولت (18) جلسه، در خود هیات دولت (4) جلسه به این کار اختصاص داده شده، در 1384/01/28 به تصویب دولت می‌رسد و به مجلس داده می‌شود. در مجلس کمیسیون‌های اقتصادی، آموزش و تحقیقات، اصل نود، حقوقی و قضایی بحث های تخصصی مهمی را روی این انجام می‌دهند. کمیسیون مشترک با عضویت (22) تن از اعضای متخصص که منتخب خود دوستان عزیز هستند، با حضور تیم‌های کارشناس فنی از دولت و از مرکز پژوهش‌های مجلس کمیسیون را همراهی می‌کند. دو کمیته حقوقی برای بررسی حقوقی و کمیته حقوق و دستمزد برای مسایل مربوط به حقوق و دستمزد ماه‌ها کار کارشناسی انجام می‌دهند.
عزیزان! دولت جدید روی کار می‌آید، دولت جدید نه تن ها بر تداوم و استمرار این لایحه اصرار می‌ورزد، بلکه (5) وزیر کابینه را به این کمیسیون مشترک می فرستد. رییس سازمان مدیریت، وزیر کار، وزیر رفاه، وزیر اقتصاد، وزیر تعاون، کمیسیون مشترک (22) نفره را همراهی می‌کنند و مباحث کارشناسی را در آنجا مطرح می‌کنند.
عزیزان از نوادر لوایحی که تعامل سه جانبه و تفاهم کامل بین (3) نهاد دولت، مجلس و مرکز پژوهش‌های مجلس صورت گرفته، این کمیسیون است. اگر دوستان عزیز دغدغه کار کارشناسی دارند، آیا این کارهای کارشناسی مهم نیست و این ها را نباید ارج نهاد.
نکته بعد، آیا این کارهای کارشناسی و دغدغه های کارشناسی منصفانه در صحن علنی قابل حل است یا در کمیسیون‌های تخصصی با انجام مباحث تخصصی بدون دخالت های احساسی، کدام یک از این ها مهم است؟
و مساله بعد اینکه اصلا! وقتی که اصل هشتاد و پنجی شود، راه برای اظهارنظر کارشناسی و رفع دغدغه های دوستان عزیز باز است. اتفاقا آنجا کارشناسان مختلف فعالانه حضور پیدا می‌کنند و در آنجا بخاطر اهمیت آن با دو سوم آرا باید به تصویب برسد نه با اکثریت. لذا دغدغه دوستان نباید خیلی باعث شود که به این رای ندهند.
و نکته بعد، تاثیر سرعت این تصویب و هشتاد و پنجی شدن آن در رضایتمندی و بهره وری کارکنان عزیز است. تاثیر رضایتمندی کارکنان بسیار مهم است و تاثیر رضایتمندی آن‌ها در بهره وری و در ساماندهی نظام اداری که باید مورد توجه قرار بگیرد. نظام اداری پویا و کارآمد ما نیازمند نیروهای انسانی پرنشاط، امیدوار و راضی است. (3) میلیون کارکنان شاغل لشکری و کشوری داریم، حدود (5/1) میلیون نفر بازنشسته کشوری و لشکری داریم، حدود (5/4) میلیون و اگر ضرب در (4) نفر عایله کنیم، (18) تا (20) میلیون نفر از این مزایا می‌توانند بهره مند شوند. لذا سرعت در رسیدگی باعث سرعت در رضایتمندی می‌شود.
دوستان عزیز دقت کنند! وضع موجود را که هیچکدام از ما راضی نیستیم، وجود تبعیض های فاحش در پرداخت ها، بی عدالتی ها در دریافت‌ها و فاصله های غیرقابل قبولی که وجود دارد، غیرقابل قبول و غیرمنطقی و خلاف شرع است. گزارش (700) صفحه ای که از سازمان بازرسی کل کشور از این نابسامانی پرداخت ها آمده، بر اهمیت این مساله تایید می‌کند و انگشت می‌گذارد. (نایب رییس ـ یکدقیقه دیگر وقت دارید) دوستان عزیز! فاصله ها در گذشته (27) برابر شده، اما در مباحث کارشناسی که انجام شده، این فاصله ها کاهش پیدا کرده. دوستان عزیزی که دغدغه کارشناسی دارند و بسیاری از ایرادهای گذشته را بر این لایحه ذکر می‌کند، این لایحه آن‌ها را حل کرده، این لایحه به انتظارات چندساله کارکنان پاسخ مثبت می‌دهد. این لایحه وفای به عهد و قول مجلس هفتم را برای رفع تبعیض محقق می‌کند. این لایحه فاصله کف و سقف‌های پرداختی را از (27) برابر کاهش می‌دهد و هماهنگ می‌کند. این لایحه پاسخ خوبی به بازنشسته های عزیز می‌دهد. این لایحه تناسب منطقی را بین حقوق و عملکردها ایجاد می‌کند. این لایحه نگاه سیستمی و تخصصی به کل فصول در کمیسیون ها نگاه می‌کند و این لایحه رضایتمندی و بهره وری را انجام می‌دهد و این لایحه آزمایشی تصویب می‌کند و زمینه را برای کارهای کارشناسی بهتر و قوی تر آماده می‌کند و این لایحه هماهنگی کامل و تعامل سه گانه بین دولت و مجلس و کارشناسان و مرکز پژوهش ها را محقق ساخته. لذا هیچ جای نگرانی نیست، امیدوارم دوستان رای موافق خودشان را ارایه کنند و بدهند.
طلایی نیک ـ اخطار قانون اساسی دارم.
نایب رییس ـ خیلی متشکر، جناب آقای طلایی نیک اخطار دارند، بفرماییـد.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس! من اخطار اصل (75) را دارم، به این دلیل که اگر ما این لایحه را اصل هشتاد و پنجی کنیم، به کمیسیون می‌رود و بعد ابلاغ می‌شود، بدون اینکه مجلس دیگر وارد محتوا و ماهیت طرح شود. در شرایطی که طبق لایحه‌ای که آمده و بررسی‌هایی هم که خود کمیسیون انجام داده، بین (3) هزار تا (5) هزار میلیارد تومان هزینه اجرای این طرح خواهد بود که در قانون بودجه این پیش بینی نشده و امسال هیچ اعتباری و بودجه‌ای برای هزینه آن وجود ندارد.
نایب رییس ـ متشکر، اخطار وارد نیست، خیلی ممنون.
میرمحمدی ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ آقای میرمحمدی بفرمایید.
سیدمحمد میرمحمدی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
من اگر می دانستم که چه چیزی را... (نایب رییس ـ ماده؟) ماده (77). اگر می دانستم چه چیزی را... چون من اگر مطرح کنم، این را... (همهمه نمایندگان) آقا بنشین سر جایت! بنشین سر جایت! بنشین گفتم! این حرفی که جناب آقای توکلی و آقای مظفر می‌گویند که مجلس عاطفی تصمیم می‌گیرد. بنده بعنوان یکی از افراد شما، این را اهانت تلقی می کنم. اینکه آقای مظفر می‌گویند مجلس احساسی... چون جلسه عمومی مجلس عاطفی است، چون جلسه عمومی مجلس عقلایی نیست، (نایب رییس ـ خیلی متشکر، خیلی ممنون) مردم دارند می شنوند، چرا ما این کار را قبول کنیم. خواهش می کنم تذکر بدهید اهانت نکنند، حالا اگر می‌خواهند بدهند به (85)...
نایب رییس ـ خیلی ممنون، متشکر. دستور را برای رای گیری قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مبنی بر رسیدگی به لایحه مدیریت خدمات کشوری یا همان نظام هماهنگ پرداخت حقوق کارکنان و بازنشستگان که براساس اصل (85) قانون اساسی اعمال شود.
نایب رییس ـ حضار 220 نفر، همکاران گرامی اعلام رای بفرمایند، پایان رای گیری را اعلام می کنم، با (124) رای موافق تصویب شد.

11 ـ استرداد (2) فقره سوال
نایب رییس ـ وصولی ها را اعلام بفرمایید.
منشی (نجابت) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
باتوجه به مذاکرات فی مابین بعضی از نمایندگان و وزرای محترم به اطلاع مجلس محترم می رسانم که جناب آقای علیرضا محجوب نماینده محترم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر از طرح سوال خود از وزیر محترم رفاه و تامین اجتماعی درخصوص عدم رسیدگی به وظایف مهم و دخالت در امور سازمان‌های مستقل، معرفی افراد فاقد شرایط در هیات مدیره سازمان تامین اجتماعی انصراف داده اند که اعلام وصول می‌گردد.
ـ همچنین جناب آقای حشمت الله فلاحت پیشه نماینده محترم اسلام آبادغرب از طرح سوال خود از وزیر محترم صنایع و معادن درخصوص علت عدم توجه به حل مشکل نقص فنی خودروهای تولیدشده در ایران خودرو انصراف داده اند که اعلام وصول می‌گردد.
نایب رییس ـ متشکریم.

12 ـ قرایت اسامی غایبین
منشی (محمدصادقی) ـ اسامی غایبین جلسه امروز عبارتند از آقایان: بایرام گلدی برمک ـ ولی الله دینی ـ محمدرضا سجادیان ـ سیدقباد مرتضوی فارسانی و سیدمرتضی موسوی.

13 ـ اعلام ختم جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده
نایب رییس ـ پایان جلسه امروز بیستم تیرماه را اعلام می کنم، جلسه بعدی ما فردا چهارشنبه (21) تیرماه ساعت (8) بامداد است. دستور جلسه، ادامه دستور هفتگی مجلس شورای اسلامی است، ختم جلسه را اعلام می کنم.

(جلسه ساعت 58/11 پایان یافت)

رییس مجلس شورای اسلامی
غلامعلی حدادعادل

مورخ: 1348/06/15
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1348/06/15
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1346/12/12
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1346/12/12
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1316/02/05
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1316/02/05
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1306/06/07
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1306/06/07
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1303/11/04
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1303/11/04
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1302/05/13
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1302/05/13
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1300/01/25
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1300/01/25
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1297/12/03
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1297/12/03
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1293/06/23
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1293/06/23
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1292/07/18
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه
مورخ: 1292/07/18
شماره: نامعلوم
تصویب‌نامه و تصمیم‌نامه