بسم الله الرحمن الرحیم
جلسه دویست و شصت و هفتم (267) 9 آبان ماه 1385 هجـری شمسی 8 شـوال 1427 هـجری قـمری
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی
دوره هفتم ـ اجلاسیه سوم
1386 ـ 1385
فهرست مندرجات:
1 ـ اعلام رسمیت و دستور جلسه.
2 ـ تلاوت آیاتی ازکلام الله مجید.
3 ـ ناطقین قبل از دستور آقایان: حسن سبحانی، غلامرضا میرزایی، مصطفی مطورزاده و جواد سعدون زاده.
4 ـ تذکرات نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به مسوولین اجرایی کشور.
5 ـ تذکر آیین‌نامه‌ای و اخطار قانون اساسی آقایان: سعید ابوطالب، محمدنبی رودکی، اکبر اعلمی و مهدی کوچک زاده نمایندگان محترم تهران، شیراز و تبریز.
6 ـ تصویب کلیات لایحه یک فوریتی اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و متمم قانون بودجه سال 1385 کل کشور و بحث و بررسی درخصوص آن.
7 ـ اعلام وصول (3) فقره لایحه و یک فقره سوال.
8 ـ استرداد (2) فقره سوال.
9 ـ قرایت اسامی غایبین و تاخیرکنندگان.
10 ـ اعلام ختم جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده.
«جلسه ساعت هشت و بیست دقیقه به ریاست آقای محمدرضا باهنـر «نایب رییس» رسمیت یافت»
اداره تدوین مذاکرات مجلس شورای اسلامی
1 ـ اعلام رسمیت و دستور جلسه
نایب رییس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با حضور 201 نفر جلسه رسمی است ، دستور جلسه را اعلام بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دستور جلسه دویست و شصت و هفتم روز سه شنبه نهم آبان ماه 1385 هجری شمسی مطابق با هشتم شوال 1427 هجری قمری:
1ـ ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات درمورد لایحه یک فوریتی اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه و بند «د» تبصره (11) قانون بودجه سال 1385 کل کشور.
2 ـ گزارش کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مبنی برتصویب تقاضای تحقیق و تفحص عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس درمورد صندوق بیمه محصولات بیمه شده.
3 ـ گزارش شور اول کمیسیون اجتماعی درمورد لایحه اصلاح تبصره (3) الحاقی ماده (9) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت، موضوع ماده (8) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380.
4 ـ گزارش کمیسیون اصل نودم قانون اساسی درخصوص عدم اجرای ماده (151) قانون تجارت توسط سازمان حسابرسی و عدم رعایت قانون در پرداخت پاداش به اعضا هیات مدیره آن سازمان توسط مجمع عمومی.
5 ـ سوال یکی از نمایندگان محترم مجلس از وزیر محترم کشور بود که پس گرفتند.
2 ـ تلاوت آیاتی ازکلام الله مجید
نایب رییس ـ تلاوت کلام الله مجید را آغاز بفرمایید.
(آیات 32 ـ 31 از سوره مبارکه «اعراف» توسط قاری محترم آقای احمد ابوالقاسمی تلاوت گردید)
اعوذبالله من الشیطان الرجیم ـ بسم الله الرحمن الرحیم
یا بنی آدم خذوا زینتکم عند کل مسجد و کلوا و اشربوا و لا تسرفوا انه لا یحب المسرفین * قل من حرم زینه الله التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق قل هی للذین آمنوا فی الحیاه الدنیا خالصه یوم القیامه کذلک نفصل الآیات لقوم یعلمون *
(صدق الله العلی العظیم ـ حضار صلوات فرستادند)
نایب رییس ـ طیب الله، احسنت. از قاری محترم امروز جناب آقای ابوالقاسمی تشکر می کنیم.
3 ـ ناطقین قبل از دستور آقایان: حسن سبحـانی، غلامرضا میرزایی، مصطفی مطورزاده و جواد سعدون زاده
نایب رییس ـ ناطقین قبل از دستور را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ناطقین قبل از دستور جلسه امروز عبارتند از:
ـ جناب آقای حسن سبحانی نماینده محترم دامغان.
ـ جناب آقای غلامرضا میرزایی نماینده محترم بروجن.
(که هر کدام ده دقیقه وقت دارند)
ـ جناب آقای مصطفی مطورزاده نماینده محترم خرمشهر.
ـ جناب آقای جواد سعدون زاده نماینده محترم آبادان.
(که هر کدام پنج دقیقه وقت دارند)
جناب آقای سبحانی بفرمایید.
حسن سبحانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ایدیولوژی جمهوری اسلامی ایران بعنوان جوهره نظامی که تغییر جغرافیای سیاسی منطقه را رقم زده و ناگزیر است که آینده خود را آنچنان سر و سامان دهد که استمرار مرکزیت عقیدتی تحولات دوران گذار را نیز با خود داشته باشد، نیازمند تجدیدنظر در روش ها و چاره اندیشی برای ارتقا کارآمدی خویش است. در این ارتباط به برخی از تدابیر اشاره می‌شود:
1 ـ ایران اسلامی باید برخوردار از نهاد موظف، خبره، متفکر و برنامه ریز متناسب با اهداف راهبردی دهه های آینده حیات سیاسی خویش می‌شود. نهادی که عناصر آن درایت و تدبیر و خرد و همچنین اسلامیت و جامعیت و آینده پژوهی معطوف به چگونگی ارتقا اهداف و کارآمدی روشهاست. نهادی که در آن استراتژی های جمهوری اسلامی در بستری از علم و آگاهی و در فضایی از تکلیف و کیاست و درقالبی از امکان و اتقان بوسیله مجموعه‌ای از اندیشمندان و نخبگان معتقد به حاکمیت اسلام طراحی و تصویب و برای اجرا به سیاسیون ابلاغ و بر اجرای بایسته آن نظارت و عنداللزوم مشمول تجدیدنظر می‌شوند. در این نهاد سیاست و سیاسیون به معنای رایج آن راهی ندارند، چرا که سیاست نهاد، تدبیر عالمانه امور است و سیاسیون صرفا پذیرندگان و مجریان مصوبات آن هستند.
مجلس دیگری است که در قانون اساسی نهادینه و مکمل مجلس شورای اسلامی می‌گردد و کار تصویب قوانین درازمدت و میان‌مدت و سایر امور مرتبط و ازجمله تدوین سیاست‌های کلی را برعهده دارد. به تعبیر عمده نخبگان و سیاسیون مجرب، ایران اسلامی از فقدان چنین نهادی آسیب جدی دیده و می‌بیند. نهادی که امکانات و جهت‌گیری‌های بلندمدت و میان‌مدت جمهوری اسلامی را از آفت مداخلات مقطعی و زودگذر افراد و احزاب به قدرت رسیده حراست می‌کند و از بروز انحراف در اجرای استراتژی ها ممانعت بعمل می‌آورد.
2 ـ هر چند ارتقا بینش سیاسی مردم که در مقاطع مختلف حیات سیاسی جمهوری اسلامی متجلی گردیده حکایت از آن دارد که توده های مردم علی رغم مشکلات جاری که بر زندگی آنان سنگینی می‌کند به بهترین نحو ممکن از هویت اسلامی و از موجودیت سیاسی جمهوری اسلامی دفاع کرده اند، اما ساده انگاری و عوام زدگی از خصلت های بعضا تفکیک ناپذیر نوع دولت‌ها و مجالسی است که در این وادی ایثار و عاطفه آمده اند و می‌روند. این پدیده شوم در محضر توده های هوشیار به نوعی سرخوردگی سیاسی توام با پذیرش و اقبال از صاحبان قدرت می‌انجامد که مانع از ارتقا بایسته تر معرفت سیاسی و حکومتی مردم می‌شود.
سرخوردگی که سرانجام به نیت نجات از سیطره ناکارآمدی مجالس و دولت‌های محتاج رای و عوام زده سر از تمایل به گروه‌های رقیب بر می‌آورد تا شاید حاکمان جدید تعمیق اصلاحات متخذه خویش را لااقل در حد و اندازه‌های معارف سیاسی توده متجلی نمایند و این مقوله ای است که در جمهوری اسلامی بارها رخ داده و باز هم رخ خواهد داد.
امروز عوام زدگی از آفات نظام سیاسی ماست، عوام زدگی از آن جهت که به عاملان خود فرصت احتمالی حذف رقیب و ماندگاری موقت خود را می‌دهد از مصادیق سیاست ماکیاولیستی است. مصیبت عظمای ما آن است که عوام زدگی را مردم گرایی معرفی کرده ایم و در پیامد آن کشور را از زمینه و امکان جراحی در بایسته های حیاتی و اساسی محروم ساخته ایم.
کثیری از سیاسیون برای کسب آرا و طلب ملاطفت مردم مجاری عمدتا برخوردار از چشم انداز مناسب، اما منتهی به ناکجاآبادهایی را طراحی کرده و می‌کنند که در بستر عوام گرایی خوشایند آنان و متاسفانه امیدبخش توده ها به سراب است و تکرار شدت این اقدامات بحدی است که وقتی کسانی هم به تحلیل و آسیب‌شناسی عواقب این اقدامات می‌پردازند، خود را ذبیح مسلخ توهم ضدیت با منافع مردم می یابند. ما با عوام زدگی حقایق امور را ساده انگاری کرده ایم و تا تکالیف الهی خود را با پذیرش مصلحت های زودگذر حضور در قدرت به استحاله ای بنیادین محکوم نموده ایم. نتیجه این روش ها و شیوه ها منزوی شدن نخبگان و برجستگان و دانشمندان کشور و محروم شدن توده های مردم از فضل و درک و کوشش آنان و قرار گرفتن سکان مدیریت بخش‌های مختلف کشور در مسیرهایی است که مدتهاست در پیمایش آن‌ها اشتیاق به فراز و صعود جای خود را به واقعیت تلخ گرایش به فرود و نزول سپرده است. ایران باید برای این گرفتاری تدبیری بیندیشد.
3 ـ ارزیابی نقش و کارکرد مجلس شورای اسلامی در ادوار مختلف حکایت تلخ تزریق ناکارآمدی های بسیاری را از ناحیه آن به نظام اجرایی و قضایی کشور فریاد می‌کند و این نتیجه منطقی کارکرد نهادی است که به ادله مختلف از قابلیت‌های انتخاب شوندگان گرفته تا مدیریت عمدتا عرفی حاکم بر آن امکان اداره مطلوب امور خویش را هم ندارد. اکنون مدتهاست که مجالس به خط تولید قوانین عمدتا متناقض، تنقیح ناشده، غیر جامع و بعضا غیر مفید مبدل شده اند، قوانینی که عمدتا در معرکه ای از کم التفاتی های مطالعاتی قانونگذاران و حتی در عرصه مجادلاتی سبک برای نحوه مذاکره و درخواست‌هایی مکرر و گاه بی حاصل برای حتی صرفا اخذ رای، شاغلان ادارات مربوط به مراحل قانونگذاری را از بیکاری مانع می‌شوند.
اکنون مدتهاست سوال نمایندگان از وزرا و دغدغه قانون اساسی به پاسخ حداکثر (10) روزه به آن‌ها بمنظور قاطعیت در نظارت در سایه روشن تمایلات هیات رییسه دوران عاجزیت از بازخواست و فاتحه خوانی بر مرگ اصل هشتاد و هشتم قانون اساسی را تجربه می‌کند. نگاهی به حجم و اندازه عریضه نویسی های متداول در مجلس و استدعای ده ها ده نفری نمایندگان از مقامات کشوری که بازخواست آنان را به درخواست از عنایات احتمالی آنان تنزل داده، در کنار بی اطلاع نگهداشتن نمایندگان از مهمات روندهای سیاسی حاکم بر کشور بیانگر آن است که مجلسی با این کیفیت برای هدایت و مدیریت جمهوری اسلامی به اهداف ربع دوم قرن از حیات سیاسی اش کفایت نمی کند و از این جهت است که ما معتقد هستیم برای رفع کاستی های مجلس باید تحولات متناسب با نیازهای جمهوری اسلامی بمنظور پیمایش موفق دهه های تعیین کننده در پیش رو، در ساختار و ماموریت‌های آن از طریق اصلاحات در قانون اساسی عملیاتی گردد.
4 ـ بعنوان منتقد مشفق و شیفته تحقق عدالت به دولت توصیه می کنم که دست از بلندپروازی های مالی بردارد و درآمد ناشی از فروش نفت را در چاه نظام ناکارآمد اداری که مبتلا به عطش خرج پول است نریزد. دولت مطمین باشد که انضباط مالی و کاهش هزینه ها نجات دهنده اقتصاد ایران است و همین یک اقدام برای توفیق او کافی است. دولت باید مرزهای اعتبارات فعلی را گسترش ندهد و تمام اهتمام خود را مصروف بازتوزیع منابع موجود با آرایشی در راستای اصلاح شرایط دستگاه‌های موازی بزرگ و موازی کاری های دستگاه‌های بزرگ و اهتمام برای بالابردن بهره وری منابع موجود نماید. اما افسوس که حسرت تحقق این آمال بر دل های کارشناسان دلسوز می‌ماند و بی انضباطی مالی در بودجه ها و متمم های آن توسعه می‌یابد و صد افسوس که برخی از مجلسیان نیز خود در افزایش خرج، پیشگام و در ارسال پیام به دولت برای تقدیم لوایح هزینه آور پیشقدم هستند. این شیوه مواجهه با بیت‌المال کشور و نامیده شدن آن به تعامل دولت و مجلس شرایط منجر به خودسانسوری ناشی از بی توجهی به خبرویت و تخصص را دامن می‌زند. دولت و مجلس باید از نیازآفرینی برای جامعه پرهیز کند، زیرا مردم در مقایسه نیازهای القایی با داشته‌های دیگران و در شرایط کمبود امکانات برای تامین نیازها احساس ناکامی و در باتلاق مقایسه با بهره مندان احساس سرخوردگی می‌کنند. مقولاتی که به احساس بی عدالتی و درنتیجه احساس فقیربودن می‌انجامد و از اینجاست که ارزش‌های ثروتمندان جایگزین ارزش‌های جامعه شده، نوعی آشفتگی اجتماعی در جامعه دینی بروز پیدا می‌کند. ما معتقد هستیم که انضباط مالی دولت سر از عدالت و اصرار بر توزیع پول بدون پشتوانه سر از اضمحلال اجتماعی بر می‌آورد. دولت باید از این واقعیت جامعه شناختی عبرت بگیرد و نقد حال را به نسیه فردا نفروشد. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
(عده‌ای از نمایندگان ـ احسنت)
نایب رییس ـ متشکر، خیلی ممنون. لطف شما کم نشود. از جناب آقای دکتر سبحانی تشکر می کنیم، درضمن به اطلاع می رسانیم که مادر خانم جناب آقای دکتر سبحانی مرحوم شده اند و از این بابت هم خدمت ایشان تسلیت عرض می کنیم. ناطق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ ناطق بعدی آقای میرزایی هستند، بفرمایید.
غلامرضا میرزایی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با درود بر روان شهدای انقلاب اسلامی و شهدای دفاع مقدس و با درود به روح بلند بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، امام راحل و با سلام بر مقام معظم رهبری و ملت بزرگ ایران عرایض خود را در (10) بند تقدیم می کنم:
1 ـ ملت بزرگ ایران و کشور و حاکمیت مقتدر آن شایسته اقدامات بزرگ و تصمیم‌های نافذ در عرصه‌های بین‌المللی است. در عرصه‌های علمی دانشمندان و دانش پژوهان ما بخوبی توانمندی‌های علمی خود را به رخ جهانیان می کشند. در همین راستا موفقیت‌های جدید دانشمندان هسته‌ای در غنی سازی (3) تا (5) درصد را تبریک عرض می کنم و به جوانانی که در عرصه‌های مختلف علمی و بخصوص در علوم پزشکی افتخارات جدیدی آفریده اند درود می فرستم. امیدوارم در عرصه‌های اقتصادی نیز جایگاه مطلوب خود را بدست آوریم و در روابط سیاسی نیز بعنوان کشوری موثر در عرصه‌های بین‌المللی خود را عرضه نماییم و جایگاه اول را در منطقه چنانکه دور از دسترس نیست، کسب نماییم.
2 ـ بنظر می‌رسد کشور ما بیش از هر زمان دیگر به برنامه ریزی و اعمال مدیریت دقیق نیاز دارد. لازم است از برنامه‌های تبلیغی و شعاری پرهیز کرد. برنامه چهارم توسعه یکبار دیگر باید مورد توجه قرار گیرد و شاخص‌های اصلی آن ملاک و معیار برنامه ریزان و مدیران ارشد جامعه قرار گیرد. اگر بناست سیاست‌های کلان کشور و ازجمله چشم انداز بیست ساله تحقق پیدا کند به برنامه پنجساله و قوانین بودجه سالیانه توجه بیشتری صورت گیرد.
3 ـ اخیرا شاهد تغییرات قابل توجه در عرصه مدیریتی کشور هستیم. این اقدام از یک منظر قابل تحسین می‌باشد، زیرا خود دولت به ارزیابی وزیران و مدیران ارشد پرداخته و درصدد ترمیم ضعفهاست. اما از منظر دیگر این اقدام قابل نقد است، زیرا وقتی دولت نهم کابینه خود را تشکیل می‌داد، نخبگان جامعه و بویژه اکثر نمایندگان مجلس به نقد آن پرداختند و لزوم تجدیدنظر در آن را ضروری دانستند. پس بهتر بود در انتخاب وزیران و مدیران ارشد دقت بیشتری صورت گیرد تا اینهمه فرصت سوزی نشود. متاسفانه تغییرات پی درپی در مدیریت‌های کلان که تا پایین ترین سطوح مدیریتی را در بر می‌گیرد، خسارات جبران ناپذیری دارد که نمی توان آن را نادیده گرفت.
4 ـ در طی ماه‌های اخیر شاهد گرانی رو به افزایش و گسترده‌ای هستیم که زندگی توده های مردم و بویژه اقشار آسیب پذیر جامعه را تحت تاثیر جدی قرار داده است. افزایش قیمت ها از ده تا صددرصد بویژه در مایحتاج زندگی عمومی مردم قابل تحمل نیست. متاسفانه بیانات و مصاحبه های وزیر محترم بازرگانی و دیگر مسوولین اقتصادی کشور با واقعیت های موجود فرسنگ ها فاصله دارد. اینکه اینگونه واقعیت ها را به جوسازی روزنامه ها نسبت بدهیم مشکلی را حل نکرده ایم.
آقایان وزرای اقتصادی! بدانید گرانی یک واقعیت است و متاسفانه شما بسیار ضعیف و منفعلانه عمل می کنید و تورم روزبه روز شدیدتر می‌شود و شما هیچ برنامه مشخصی ندارید. بنابراین شما مجبور هستید با یک روش علمی به حل مشکل اقتصادی بپردازید.
5 ـ علی رغم تلاش های گسترده دولت نهم در راستای اشتغالزایی متاسفانه معضل بیکاری هر روز جدی تر می‌شود و متاسفانه واگذاری طرح‌های زودبازده اقتصادی نیز تاثیر چندانی نداشته است.
6 ـ استان چهارمحال و بختیاری همچنان منتظر اجرایی شدن مصوبات سفر هیات محترم دولت است. درخصوص کارخانجات پتروشیمی و مجتمع فولاد گرچه قدم های اولیه برداشته شده است، اما مردم منتظر شروع فعالیت‌های اساسی این مجتمع ها هستند تا بخشی از عقب ماندگی های جامعه جبران شود و برای اشتغال جوانانشان نیز فرجی حاصل شود.
درخصوص دانشکده‌های فنی ـ مهندسی و منابع طبیعی در شهرستان بروجن وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هنوز اقدام موثری انجام نداده است و درخصوص دانشکده پیراپزشکی در شهرستان گرچه در سفر هیات محترم دولت تاکید شده است، اما هنوز در بلاتکلیفی بسر می‌برد. لذا از وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تقاضا دارم به وعده خود عمل نماید و به یکی از خواسته‌های اصلی و دیرینه مردم شهرستان بروجن پاسخ دهد.
یکی از مصوبات اصلی سفر در استان چهارمحال و بختیاری دادن اختیار تخصیص آب به استاندار استان بود که متاسفانه وزارت محترم نیرو اعتقادی به این مصوبه ندارد. بنابراین بهتر بود رییس جمهور محترم در تصویب اینگونه طرح‌های اساسی و کلیدی ابتدا هماهنگی لازم با وزارت مربوطه را انجام دهد تا با دوگانگی در تصمیمات روبرو نشویم.
همچنین درخصوص توسعه و تکمیل سد چغاخور در شهرستان بروجن علی رغم قول صریح رییس جمهور محترم و زمانبندی برای اتمام آن هنوز اقدام اساسی صورت نگرفته است. همچنین انتظار می‌رود مطابق با قول رییس جمهور محترم سد آقبلاق در شهرستان بروجن در سال 86 آماده اجرا گردد. درخصوص احداث سالن دومیدانی بروجن نیز که جزو مصوبات سفر می‌باشد هنوز هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
7 ـ یکی از بندهای قانون بودجه سال 1385 تعدیل قیمت گاز مصرفی مناطق سردسیری ازجمله استان چهارمحال و بختیاری در ششماهه دوم سال می‌باشد. باتوجه به فشار سنگین قیمت گاز مصرفی در مناطق سردسیری بر مردم لازم است وزارت محترم نفت و شورای اقتصاد نسبت به اجرای این قانون اقدامات لازم را بعمل آورند.
8 ـ وزارت محترم راه و ترابری حتما می‌دانند که استان چهارمحال و بختیاری با شروع پروژه سد کارون4 کاملا در بن بست قرار گرفته است و بخش مهمی از فعالیت‌های داخل استان به همین خاطر با رکود جدی روبروست. به همین خاطر لازم است نسبت به بازگشایی جاده‌های استان به سمت خوزستان از مسیر بروجن ـ لردگان ـ خوزستان و از مسیر شهرکرد ـ اردل و خوزستان اقدامات اساسی انجام گیرد. بنظر نمی رسد وزارت نیرو درصدد احداث مسیرهای مسدود شده باشد. بنابراین وزارت راه و ترابری لازم است اقدامات جدی و عملی بکار گیرد.
9 ـ هیات دولتی که خود دایما در سفر و در خدمت مردم است باید مدیران استانی آن نیز دایما در خدمت مردم باشند و خود را از قید و بندهای برخی بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های دست و پاگیر نجات دهند تا متناسب با توقعات ایجاد شده توسط دولت و متناسب با شعارهای رییس جمهور محترم به مشکلات اساسی مردم رسیدگی نمایند و بدنبال پیدا کردن راه حل برای مشکلات مردم باشند، نه بدنبال پیدا کردن یک راه حل برای دادن پاسخ منفی.
از فرمانداری شهرستان بروجن انتظار می‌رود نسبت به هماهنگی لازم در ادارات شهرستان بروجن و همچنین پیگیری پروژه‌های اساسی و مهم همت جدی از خود نشان دهند. در همینجا لازم است متذکر شوم متاسفانه قریب به (3) سال است که فرمانداری بروجن بدون معاون است و طبیعی است که خالی بودن یک پست کلیدی در شهرستان تاثیری جدی به کار فرمانداری و کار مردم می‌گذارد. بنابراین نتایج منفی (3) ساله آن قابل اغماض نیست. ظاهرا در زیر آسمان کبود و در خطه ایران اسلامی فردی پیدا نمی شود تا بعنوان معاون فرمانداری یک شهرستان منصوب شود. در این خصوص به وزیر محترم کشور و معاون امور مجلس ایشان کتبا نامه نوشته ام، ولی باز هم بی توجهی شده است. لازم می دانم مجددا به وزیر محترم کشور در این خصوص تذکر دهم جناب آقای وزیر! چرا نسبت به امور مردم بی توجهی می کنید؟ همچنین به وزیر محترم کشور تذکر می دهم نسبت به ابهام بوجود آمده در تغییر مرز شهرستان بروجن و شهرکرد بطور شفاف به مردم پاسخ دهند. این موضوع گرچه به ظاهر کوچک و بی اهمیت است، اما ممکن است به حوادث مهم سیاسی و امنیتی تبدیل شود.
10 ـ در پایان به رییس محترم قوه قضاییه عرض می کنم فراموش نفرمایید بخش مهمی از پیچیده ترین مسایل و مشکلات مردم به این قوه واگذار شده است. این قوه نیازمند اقدامات اساسی و تصمیمات شجاعانه است تا از لاک خود بیرون بیاید، مشکلات مردم را مشکلات خود بداند و درصدد اصلاح آن برآید. متاسفانه برخی از قضات چنان از استقلال رای و اختیار بی حد و حصری بهره می برند که هرگونه اعمال نظر و صدور رایی را مجاز می شمارند و هرگونه اعتراض و مخالفتی را در حیطه قدسی خود مجاز نمی شمارند. البته حساب قضات مومن و متدین از این دسته جداست.
در پایان از مردم شریف استان چهارمحال و بختیاری و بویژه از مردم شهرستان بروجن اعم از شهرها و روستاهای این شهرستان تشکر می کنم که همیشه با حمایت ها و رهنمودهای سودمند خود اینجانب را مورد لطف و مرحمت خود قرار می‌دهند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
نایب رییس ـ خیلی ممنون و متشکر، خصوصا اینکه سر وقت تمام کردید. ناطق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ ناطق بعدی آقای مطورزاده هستند، بفرمایید.
مصطفی مطورزاده ـ اعوذبالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«الحمدلله و صلوه والسلام علی رسول الله و علی آله آل الله الذین اذهب الله عنهم الرجس و تطهرهم تطهیرا و لعن الدایم علی اعدایهم اجمعین الی قیام یوم الدین»
«رب اشرح لی صدری و یسرلی امری و احلل عقده من لسانی یفقهوا قولی»
برخود فرض و واجب دانسته بعنوان نماینده مردم غیور و دلاور شهری که نماد ایثار و مقاومت و اهالی آن ترجمان همه فضایل انسانی از ایمان و اعتقاد گرفته تا خودگذشتگی و وفاداری اند مراتب سپاس و تقدیر اهالی خرمشهر مقاوم و استان سرافراز خوزستان این دروازه شرف و عزت، کرامت و مجد و عظمت این ملت بزرگ و خاستگاه انتشار تشیع و حصن تسخیرناپذیر اهل بیت عصمت و طهارت (سلام الله علیهم اجمعین) از توجهات خاص جناب آقای دکتر احمدی نژاد رییس جمهور عزیز به خوزستان پرخیر و برکت و خرمشهر حماسه ساز، صمیمانه تشکر نمایم.
اولا موردی که بشدت افکار عمومی مردم خوزستان و همه اقوام و اقلیت‌های ساکن در سراسر مرزهای جمهوری اسلامی و نقاط غیرمرزی را شدیدا به مرکز معطوف و امید به توجه بیشتر پایتخت به تامین خواسته‌های معقول و منطقی دینی و احترام به آداب و سنن و فرهنگ برخاسته از عمق ایمان مذهبی مردم در قلوب اهالی این استان و سایر نقاط کشور بیش از پیش تقویت کرد، موضوع اهتمام ریاست جمهوری به بزرگداشت بزرگترین عید مسلمین و اعلام (2) روز تعطیلی در این مناسبت بزرگ دینی است. این اقدام در این ایام مبارک با استقبال پرشور و شعف اقشار مختلف دیندار روبرو گردید و از اینکه دولت به تکریم و احیای سنن اسلامی در کشوری که بنام دین و اسلام و مکتب اهل بیت اداره می‌شود اهتمام نموده رضایتمندی خویش را از این حرکت شایسته که بجای انتقاد یکجانبه و یکطرفه آن ضرورتا بایستی مورد تایید تمام ارکان نظام قرار گیرد و آن را در راستای تقویت وفاق ملی مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم.
مردم غیور خرمشهر در حین برگزاری فریضه نماز عید و مراسم ویژه این جشن اسلامی که برگزاری آن جلوه خاصی از شادی و نشاط ناشی از توفیق عبودیت الهی به خوزستان و نقاط مرزی می‌دهد اینجانب و سایر همکاران محترم نمایندگان خوزستان را به ابلاغ مراتب امتنان و سپاسگزاری خویش از احترام و تکریمی که آقای دکتر احمدی نژاد برای آنان و عید بزرگ مسلمین معمول داشته موظف نمودند. بعنوان عنصری از جامعه بزرگ و غیور و مسوولیت پذیر مرزنشینان به پاره‌ای از برکات و آثار مترتب بر این اقدام دولت محترم در داخل و خارج از کشور اشاره می نمایم:
1 ـ تقویت همگرایی و پیوندهای ملی اهالی مناطق و استان‌های پیرامونی و مرزی که با داشتن جمعیت اکثریتی از اقلیت‌های قومی و مذهبی با مرکز ناشی از احساس تکریم و اهتمام خاص دولت به آنان.
2 ـ در کشور ام القرای جهان اسلام توجیه این مطلب بسیار سخت و دشوار است درحالیکه میلیون ها ایرانی در روز عید فطر دعای پررمز و راز «اللهم بحق هذاالیوم الذی جعلته للمسلمین عیدا و لمحمد (صلی الله علیه وآله) ذخرا و شرفا و کرامه و مزیدا» زمزمه می‌کنند این سیدالعیاد به حاشیه انزوا کشیده شود.
3 ـ همگرایی با جهان اسلام و کشورهای مسلمان نشین که حداقل تعطیلات در این عید بزرگ در کشورهای مذکور (3) روز اعلام می‌شود شایسته ایران اسلامی که پرچمدار نهضت اسلامی و احیاگر اسلام انقلابی ظلم ستیز نیست که فقط یکروز بعنوان رفع تکلیف تعطیل گردد.
4 ـ در مناطق مختلف کشور از جمله در خوزستان علی رغم اینکه در سال‌های گذشته فقط یکروز تعطیلی اعلام می‌شود ولی عملا چند روز بعد از عید فطر بخاطر انجام مراسم و عادات و فرهنگ پسندیده عیادت مرضی، تفقد ایتام و مصیبت دیدگان و اصلاح ذات البین و ادای وظیفه صله ارحام، کارهای اداری و عمومی عملا متوقف یا با رکود مواجه می‌شود.
علی ای حال آنچه حاصل شد، تجلی روح احترام به مردم و مهرورزی دینمدارانه و زدودن غبار اتهام از چهره پاک جمهوری اسلامی که متهم به عدم توجه به اعیاد اسلامی و همچنین ورود به عرصه هماهنگی هرچه بیشتر (نایب رییس ـ آقای مطورزاده! وقت شما تمام شده. جمله اش را تمام کنید. الان 6 دقیقه صحبت کردید) با جهان اسلام، تقویت گفتمان دینی، تعامل مرکز و پیرامون می‌باشد هرچند که منتقدین این اقدام بزرگ بحث مسایل اقتصادی کشور و عدم اعلام قبلی را بعنوان حربه انتقادی خود قرار داده اند ولی همه این مباحث در مقابل لبخند رضایت طفل معصوم بلوچ و کرد و ترکمن و ترک و عرب و لر و ساحل نشین دبستانی که نگران غیبت روز بعد از مدرسه نمی باشد شاید رنگ ببازد و بی اثر شود. امید است این سنت حسنه در سنوات آتی ان شا الله تکرار شود. والسلام علیکم و رحمه الله
نایب رییس ـ متشکر، آخرین ناطق را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ آقای سعدون زاده بفرمایید.
جواد سعدون زاده ـ بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیکم و رحمه الله «الذین یبلغون رسالات الله و یخشونه و لایخشون احدا الا الله و کفی بالله حسیبا»
با تقدیم ادب و احترام به پیشگاه بلند ملت ایران و عرض تبریک عید سعید فطر 1427 هجری قمری به مردم مومن و متدین کشورمان و به همه مسلمانان جهان و همکاران عزیز در مجلس هفتم.
این نطق (5) دقیقه ای را به عید فطر اختصاص می دهم، باشد که به لطف خداوند منان به سبب آن یکی از مهمترین مطالبات فرزندان رمضان المبارک جامه عمل بپوشاند. پیش از آغاز سخن به نمایندگی مردم مومن وانقلابی خوزستان ژرف ترین و بی شایبه ترین درودها و سلام های خویش را نثار دکتر احمدی نژاد رییس جمهور محترم و هیات دولت ایشان می نمایم. بدون شک اقدام بجا و شجاعانه رییس جمهور در افزایش تعطیلات عید فطر امسال نفسی مسیحایی به کالبد نیمه جان عید فطر مظلوم در کشور ما دمید. آری برای نخستین بار در کشور عزیزمان فرزندان رمضان و لیالی قدر باد صبای عید فطر و شهد شیرین صله رحم و تعظیم شعایر الله را تجربه نمودند. در اکثر مراسم منعقده بمنظور تجلیل از رییس جمهور برای روح پدر ایشان فاتحه خوانده شد و طبق گزارش‌های واصله در دیگر استان‌های کشور وضع بدین منوال بود. در سوره مبارکه ذاریات آمده است که «وما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون» که تفسیر شده است به «لیعرفون» در آیه هدف از خلقت، ستایش خدا و در عالیترین قوس آن شناخت ذات لایزال ربوبی است. آری هیچگاه در تعلیل خلقت تعبیر «لیاکلوا» نیامده است. البته در این تنگنای زمانی نمی توان سخن به تفصیل گفت که هیچ تقابلی در منطق دین بین معاش و معاد وجود ندارد و معرفت دینی نقطه مقابل اقتصاد نمی باشد. بلکه آمده است که «من لا معاش له لامعادله» و معاد پیوستن نم به یم و قطره به اقیانوس است و معاش ابزار به فعلیت رساندن مدارج کمال و آموزه‌های متعالی دین ماست. متاسفانه در جراید کشور البته برخی از آن‌ها این اقدام بگونه‌ای مطرح شد که گویی ایران اسلامی از نظر اقتصادی بواسطه این دو روز تعطیلی در آستانه ورشکستگی قرار گرفت. باید یادآور شد که قرار است ما در این کشور بنام امام راحل و شهیدان و مبارزان، مسلمانی کنیم و مسلمانی، آنهم به شکل ناب آن هزینه دارد.
چنانچه به مقوله ماه رمضان اندکی عطف توجه شود و هزینه تعطیلی رستوران ها، قهوه خانه ها و سایر اماکن عرضه مواد غذایی و آشامیدنی در سطح کشور و یا در کشورهای مسلمان محاسبه گردد، در مشرب و مذهب علم اقتصاد کفر و شرک مطلق بشمار می‌رود. آیا می‌توان چنین رکودی را ضربه اقتصادی به این بخش ها قلمداد کرد و یا اینکه باید آن را هزینه فرصت نامید؟ فرصتی برای شدن و متخلق گشتن به خلق و خوی کریمانه و رنگ و زنگ الهی یافتن «صبغه الله و من احسن من الله صبغه و نحن له عابدون»
در تاریخ 1383/08/19 طرحی با شماره چاپ (509) از سوی نمایندگان معزز خوزستان مبنی بر افزایش تعطیلات عید فطر به سه روز و کنار گذاشتن تعطیلات تکراری مطرح شد. این طرح با کار کارشناسی و امعان نظر دقیق اعضای موقر و محترم کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی به نتایج بسیار خوبی منتهی گردید. اما متاسفانه سیاهه نمایی برخی از جراید و انعکاس نامطلوب مذاکرات کمیسیون اجتماعی موجبات مخالفت برخی از شخصیت های حوزه‌های علمیه را فراهم ساختند که این طفل معصوم در گهواره خفه گردید و جان شیرینش ستانده شد. حال با باز شدن پرونده تعطیلات برای بار دیگر در کشور اسلامی ما اینجانب از مراجع عظام و علمای حوزه‌های علمیه کشور تقاضا می نمایم برای تعمیق فرهنگ اسلامی و حرمت نهادن به عید فطر (ذخیره آل محمد)، (صلی الله علیه وآله وسلم) از مجلس هفتم بخواهند با ارایه طرحی دوفوریتی تعطیلات عید فطر به سه روز افزایش یابد.
اجیبوا حماه الدین صوت عدالتی
اذا کان فیکم من یجیب اذا یدعی
والسلام علیکم و رحمه الله
نایب رییس ـ خیلی ممنون و متشکر.
4 ـ تذکرات نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به مسوولین اجرایی کشور
نایب رییس ـ تذکرات نمایندگان محترم مجلس به مسوولین اجرایی کشور:
ـ آقای علی اکبر قبادی نماینده محترم مرودشت و ارسنجان و پاسارگاد به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص لزوم توزیع کود شیمیایی برای کشت پاییزه گندم در شهرستان‌های مرودشت، ارسنجان، پاسارگاد و رفع مشکلات کشاورزان.
به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص پاسخگویی به بی توجهی مسوولین راه و ترابری به تعریض و اصلاح جاده مرودشت به اقلید از طریق سد درودزن که باعث تصادفات بسیار ناگوار در منطقه گردیده است.
ـ آقای طاهر آقا بزرگرتیکمه داش نماینده محترم بستان آباد به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص تسریع در شروع طرح‌های راه روستایی در شهرستان بستان آباد.
ـ آقای حسین سبحانی نیا نماینده محترم نیشابور به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص اجرای کمربندی جنوبی نیشابور.
به رییس جمهور محترم درخصوص دستور تسریع در احداث سالن‌های سرپوشیده ورزشی برای بانوان در نیشابور و برای آقایان در روستای گرماب و احداث مجتمع ورزشی کارگران.
ـ آقایان: حسین سبحانی نیا و ایرج ندیمی نمایندگان محترم نیشابور و لاهیجان و سیاهکل به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص تامین اعتبار مورد نیاز اجرای سد بار نیشابور از طریق منابع بانک توسعه اسلامی.
ـ آقای محمد قمی نماینده محترم پاکدشت به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص لزوم افزایش شعب بانک‌های شهرستان پاکدشت بخصوص بانک ملی و صادرات.
ـ آقای مرتضی تمدن نماینده محترم شهرکرد به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درخصوص لزوم تسریع در تعیین تکلیف مدیریت بهداشت و درمان استان چهارمحال و بختیاری و راه اندازی بخش‌های تخصصی قلب و عروق و بخش ناباروری در بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد.
ـ آقای مرتضی فضلعلی نماینده محترم تویسرکان به وزیر محترم نیرو درخصوص تسریع در انجام مطالعات سد سیدشهاب شهرستان تویسرکان.
ـ آقای رسول صدیقی بناب نماینده محترم بناب به وزیر محترم نیرو درخصوص لزوم تکمیل مجتمع آموزشی و تحقیقاتی بناب.
به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص لزوم توجه بیشتر به تحقیقات در امر جهاد کشاورزی.
ـ آقای قدرت الله علیخانی نماینده محترم بویین زهرا و آوج به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص جلوگیری از مزاحمت اداره منابع طبیعی شهرستان بویین زهرا برای کشاورزان منطقه.
به وزیر محترم کشور درخصوص جلوگیری از مزاحمت شهرداری بویین زهرا برای روستاهای واقع در حریم و نادیده گرفته شدن مصوبه مجلس شورای اسلامی.
ـ آقای هدایت الله میرمرادزهی نماینده محترم سراوان به وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص لزوم تامین نیروی آموزشی برای دبیرستان و دبستان سیب سراوان با توجه به گذشت دو ماه از سال تحصیلی.
ـ آقایان: جواد آرین منش و علی سرافرازیزدی نمایندگان محترم مشهد و کلات به وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص ساماندهی طرح ارتقا شغلی فرهنگیان و رفع نارضایتی شدید و تبعیض در میان کارکنان آموزش و پرورش.
ـ آقای ایرج ندیمی نماینده محترم لاهیجان و سیاهکل به وزرای محترم آموزش و پرورش و علوم، تحقیقات و فناوری درخصوص جلوگیری از انتزاع بخشی از دبیرستان البرز باتوجه به ابعاد آموزشی، تاریخی و زحمات بنیانگذار نام آور آن مرحوم دکتر مجتهدی.
ـ آقایان: ایرج ندیمی و حسن زمـانی نمایندگان محترم لاهیجان و سیاهکل و ملایر به وزیر محترم نفت درخصوص تسریع در عملیات گازرسانی روستایی باتوجه به مصوبات قانونی اخیر مجلس شورای اسـلامی.
ـ آقای محمد علیخانی نماینده محترم قزوین، آبیک و البرز به وزیر محترم نفت درخصوص تسریع در انجام گازرسانی به روستاهای قزوین، آبیک و البرز.
ـ آقایان: علی عسکری، علی سرافراز یزدی و خانم عفت شریعتی کوهبنانی نمایندگان محترم مشهد و کلات به وزیر محترم نفت درخصوص لزوم ارایه اساسنامه شرکت ملی نفت باتوجه به گذشت زمان طولانی از مصوبه مجلس شورای اسلامی.
ـ آقای محمدتقی کاویانی پور نماینده محترم نهاوند به وزیر محترم نفت درخصوص لزوم اجرای بند«ز» تبصره (11) قانون بودجه سال 84 و بند «و» تبصره (11) قانون بودجه سال 85 درخصوص گازرسانی به روستاها.
ـ آقای علی امامی راد نماینده محترم کوهدشت به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص رسیدگی به ضعف مدیریت مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان لرستان.
ـ آقای سلیمان فهیمی نماینده محترم پارس آباد و بیله سوار به وزیر محترم بازرگانی درخصوص پرداخت بموقع بهای چغندر کشاورزان دشت مغان و ابلاغ قیمت مصوب برای شرکت تولیدی داخل.
ـ آقای سیدجلال یحیی زاده فیروز آباد نماینده محترم تفت و میبد به وزیر محترم امور خارجه درخصوص اخراج هرچه سریعتر هیات (16) نفره آمریکایی به اصطلاح حامیان پیام صلح برای دنیا باتوجه به تلاش های مضاعف و جدید آمریکا در ممانعت از حق مسلم ایران در دستیابی به انرژی هسته‌ای صلح آمیز.
به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص پرهیز از صدور بی رویه کارت‌های عابربانک توسط بانک ها و ضرورت افزایش دستگاه‌های خودپرداز و پرنمودن مخازن آن‌ها بصورت مرتب.
به رییس جمهور محترم درخصوص صدور دستور به سازمان مدیریت برای پرداخت وام به صندوق ذخیره شهریه دانشجویی.
ـ آقایان: غلامحسین مظفری، رسول صدیقی، ایرج ندیمی و کریم غیاثی مرادی نمایندگان محترم نیشابور، بناب، لاهیجان و سیاهکل و شبستر به رییس جمهور محترم درخصوص دستور بازنگری در ساعت کار بانک ها با توجه به مشکلات بوجود آمده برای مردم بخصوص در شهرستان ها.
ـ آقای هادی حق شناس نماینده محترم بندرانزلی به رییس جمهور محترم درخصوص دستور تجدید نظر در نحوه انتخاب داوران فوتبال لیگ برتر کشور باتوجه به تنش های ایجاد شده در استادیوم های ورزشی و تغییر ناعادلانه نتیجه بازی‌ها.
ـ آقایان: ارسلان فتحی پور، غفار اسماعیلی، رسول صدیقی بنابی و رضا رحمانی نمایندگان محترم کلیبر و هوراند، هشترود و چاراویماق، بناب، تبریز، اسکو و آذرشهر به وزیر محترم نفت درخصوص توجه بیشتر و تسریع در گازرسانی به شهرستان محروم و سردسیر کلیبر و هوراند.
ـ آقای عباسعلی رستمی ثانی نماینده محترم قوچان و فاروج به وزیر محترم صنایع و معادن درخصوص تعدیل قیمت و تهیه ورق های گالوانیزه برای کارخانه ها.
5 ـ تذکر آیین‌نامه‌ای و اخطار قانون اساسی آقایان: سعید ابوطالب، محمدنبی رودکی، اکبر اعلمی و مهدی کوچک زاده نمایندگان محترم تهران، شیراز و تبریز
نایب رییس ـ مثل اینکه یکسری تذکر شفاهی دارند، آقای ابوطالب بفرمایید.
سعید ابوطالب ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای مهندس باهنر! مواد (21) تا (23) وظایف هیات رییسه را توضیح می‌دهد که حالا شما مستحضرید چون همکاران محترم کاملا بندبند این مواد را حفظ هستند.
آقای مهندس! یکی از کارکردها و وظایف اصلی هیات رییسه این است که برنامه‌های هفتگی مجلس، طرح ها و لوایحی که در نوبت قرار می‌گیرد و می‌آید که در صحن روی آن کار می‌شود را تنظیم می‌کند. اشکالی که الان وارد است این است که مجلس به یک روزمرگی افتاده یعنی ما ده ها طرح و لوایح داریم که این ها در نوبت است که حتی من مطلع هستم که بیش از (140)، (150) طرح و لوایح داریم که اداره قوانین این ها را خارج از دستور نگهداشته یعنی درمورد طرح‌هایی که از نظر مجلس مهم است بالاخره نمایندگان امضا کردند، پیگیری کردند، درخواست کردند مرکز پژوهش ها پژوهش کرده مثلا مثل طرح تعطیلات، مثال است من اصراری روی این طرح ندارم یا طرح ماهواره، وقتی سوال می کنیم می فرمایند که در ردیف (143) طرح ها و لوایحی است که خارج از دستور مجلس هفتم است یعنی اصلا به مجلس هفتم نمی رسد که بعدا مجلس هشتم هم که دیگر معلوم نیست که اصلا این طرح و لوایح بررسی شود یا بررسی نشود.
برادر! اعتراض من این است که چرا ما برخورد روزمره می کنیم یعنی یکی از وظایف هیات رییسه این است که بنشیند این طرح و لوایح را بررسی کند آن‌هایی که مهم است آن‌هایی که حتما ضرورت دارد این ها را در دستور قرار دهد. آقای مهندس! اگر لازم است که ما کمیسیون ها راتعطیل کنیم، خوب تعطیل کنیم، بیاییم در صحن بنشینیم به جهت اینکه الان ما در کمیسیون فرهنگی مثلا داریم طرح جریان آزاد اطلاعات را بررسی می کنیم در حالیکه ما می‌دانیم این اصلا به مجلس هفتم نمی رسد. یعنی کار ما کاملا داخل کمیسیون فرهنگی بی ثمر است.
بنابراین من فکر می کنم اگر صلاح بدانید یک سازو کاری ایجاد کنید که احساس نکنیم وقتی اینجا نشسته ایم کارمان کاملا بی ثمر است.
نایب رییس ـ حالا شاید توصیه خوبی باشد و ما در هر صورت بعنوان هیات رییسه مکلف به اجرای نظرات نمایندگان هستیم. موقعی که نمایندگان یکسری طرح ها و لوایح را امضا می‌کنند برای اینکه خارج از نوبت در دستور قرار بگیرد معنا را و مفهوم آنطرفی آن است که بقیه عقب بروند. بنابراین اگر حضرت عالی هم بعضی از طرح ها و لوایح را تشخیص می دهید که ضرورت دارد زودتر رسیدگی شود از همان مکانیزم های موجود در آیین‌نامه استفاده کنید. ما غیر از اجرای آیین‌نامه هیچ راه علاج دیگری رانداریم تذکرتان وارد نیست. آقای رودکی بفرمایید.
محمدنبی رودکی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رییس! بحث بنده در مورد ساعت کار بانک ها بود که بیش از (170) نفر از نمایندگان امضا کردند...
نایب رییس ـ جناب آقای رودکی! ببخشید قرار بود که ما...
رودکی ـ ارتباطش را می خواهم بگویم. ارتباطش با هیات رییسه این است... ببینید یا امضاهای ما ارزش دارد، فشارهایی که صف های طولانی مردم...
نایب رییس ـ آقای رودکی! من خواهش می کنم، به قول معروف می‌گویند «نرخ مان را نشکنید». این تذکر هیچ ارتباطی به اداره جلسه علنی مجلس ندارد.
رودکی ـ من اتفاقا می خواهم بگویم، هیات رییسه محترم چه پاسخی از...
نایب رییس ـ جناب آقای رودکی! خواهش می کنم، تریبون دست من است من میکروفونتان را باز می کنم اما شما رعایت کنید این هیچ ارتباطی به جلسه علنی مجلس ندارد.
رودکی ـ پس آقای رییس! بفرمایید ما پاسخ (170) نماینده را از کجا بگیریم؟ وقتی شهردار تهران، نیروی انتظامی، اعلام می‌کند هیچ تاثیری در ترافیک نداشته، وقتی اعلام می‌کنند که در چرخه اقتصادی اثری معکوس...
نایب رییس ـ آقای رودکی! شما می توانید طرح بیاورید، سخنرانی قبل از دستور کنید، بروید جلسه بگذارید، لابی کنید هیچ ارتباطی به جلسه علنی ما ندارد.
رودکی ـ پس دیگر نامه امضا نمی کنیم. اگر خودمان برویم جلسه بگذاریم پس نامه‌ای امضا نمی کنیم.
نایب رییس ـ می دانم، به جلسه علنی هیچ... در مملکت ما مشکلات زیاد است و همه این ها را نمی توانیم بعنوان جلسه علنی تذکر بدهیم که آقا! چرا این مشکلات حل نشده؟ همه آن‌ها مکانیزم و فرآیند دارد، راه حل دارد. من خواهش می کنم که تفاهم عمومی مجلس را که منطبق بر آیین‌نامه هم هست نشکنیم. آقای اعلمی بفرمایید.
اکبر اعلمی ـ آقای رییس! موضوع اخطار و تذکرات آیین‌نامه‌ای من اصل (88) قانون اساسی، بند (1) ماده (21)، بند (11) ماده (23) و مواد (193)، (194) و (195) آیین‌نامه داخلی مجلس است.
چنانچه مجلس شورای اسلامی واقعا مظهر خواست و اراده ملت باشد در این صورت لازم است که این نهاد نسبت به قوه مجریه از اشراف و اقتدار لازم برخوردار باشد. برای این منظور و برای اینکه ما بتوانیم اعمال اقتدار کنیم، نیاز به ابزارهایی داریم. قانونگذاری، تذکر، سوال، استیضاح و تحقیق و تفحص از ابزارهای اعمال اقتدار نمایندگان هست.
تذکرات نمایندگان به دولت متاسفانه نه تن ها منتج به نتیجه نمی شود بلکه بدون پاسخ می‌ماند. استیضاح و تحقیق و تفحص ها بی نتیجه می‌ماند و در این میان تن ها ابزاری که ما در اختیار داریم سوال است. در طول یکی، دو سال گذشته به دفعات سوالاتی مطرح شده که طبق آیین‌نامه باید گزارش آن تهیه و در صحن علنی قرایت می شد. بنده شخصا سوالاتی را که در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، کمیسیون صنایع، کمیسیون آموزش و تحقیقات و یکی ، دو کمیسیون دیگر مطرح کردم تا به امروز حتی برای یک مورد آن گزارشی تهیه نشده. لذا می‌فرمایید که اگر با همین روند جلو برویم دیگر ما حکم «شیر بی یال و دم و اشکم» را پیدا خواهیم کرد.
اخیرا (یعنی پریروز) گزارش سوال مربوط به بنده اعلام وصول شد من جهت استحضار شما اعلام می کنم که سوال من از وزیر کشور در ارتباط با تخلفات شهرداری تهران در 1385/04/24 در کمیسیون ارجاع شده در 1385/05/04 به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مطرح شده و بدلیل قانع نشدن من در 1385/05/09 به هیات رییسه ابلاغ شده یعنی بعد از چهار، پنج ماه تازه پریروز در اینجا اعلام وصول شده. آیا بنظر شما اگر این روند ادامه پیدا کند و باتوجه به موادی که خدمتتان عرض کردم و خصوصا با عنایت به بند (11) ماده (23) که هیات رییسه را به دفاع از جایگاه و شان نمایندگان مجلس ملزم کرده تصور می کنید که این امر محقق خواهد شد؟ متشکر
نایب رییس ـ متشکر، خیلی ممنون. خوب این تذکر بارها و بارها گفته شده شاید هم اشکال وارد باشد اما محدودیت ما، محدودیت منابع است. منبع ما وقتی است که نمایندگان و همه مسوولین دارند، بالاخره باید وقتشان را تقسیم کنند. همین مشکل را الان جناب آقای ابوطالب تذکر دادند که طرح ها و لوایح ما به مجالس بعد بیفتد. آقای اعلمی می فرمایند سوالات ما طولانی پاسخ داده می‌شود. دیگران ممکن است بگویند آقا! تحقیق و تفحص ما طولانی عمل می‌شود. مشکل این است من یکدفعه دیگر هم خدمت آقای اعلمی عرض کردم الان هم عرض می کنم.
آقای اعلمی! حرفهایی که می‌خواهند بزنند در قالب این زمان قانونی جلسات علنی نمی گنجد بیش از این حرف دارند، حرفهایشان را باید در جاهای دیگر بزنند. از تریبون مجلس وقتش، محدودیتش همین هست که هست نمایندگان باید کمک کنند اولویت‌ها را تشخیص بدهند. اگر هیات رییسه هم در تشخیص اولویت بندی اشکالی دارد نمایندگان می‌توانند تذکر بدهند، بگویند آقا! این اولویت بیشتر دارد، آن اولویت کمتر دارد به یک رایی برسید آیین‌نامه را اصلاح کنید. اما تا زمانیکه آیین‌نامه موجود قانونی است ما مکلف به اجرای این آیین‌نامه هستیم حتی اگر بعضی از نمایندگان احساس کنند که نمی توانند هرچه دلشان خواست حرف بزنند ما چاره ای نداریم. موارد قانونی را ما باید رعایت کنیم اما در حد وسعت وقت مجلس شورای اسلامی است بیش از این دیگر نمی توانیم کاری کنیم. جناب آقای کوچک زاده بفرمایید.
مهدی کوچک زاده ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ابتدا من از خود حضرت عالی سوال می کنم که این تذکر بنده در چارچوب آیین‌نامه می گنجد یا نه؟ (نایب رییس ـ کدام ماده است؟) اول از خودتان سوال می کنم. اگر در سوالاتی که نمایندگان محترم از مسوولین دستگاه‌های اجرایی و مجلس مطرح می‌کنند، هیات رییسه هم چاپ می‌کند، می‌دهد ما مشاهده کردیم که اصلا یک سوالی غیرمنطقی صدر و ذیل آن با هم در تناقض است این جای تذکر تحت ماده (23) بند (11) دارد یا ندارد؟ بالاخره نمایندگان یک حیثیتی دارند، نمی شود که ما بیاییم سوال کنیم که هزینه‌های فلان چیز چرا از محل شهرداری شده، بعد در متن سوال بگوییم که محل این هزینه ها کجا بوده؟ اگر می دانید این هزینه ها از شهرداری شده چرا در متن سوالتان می گویید هزینه‌های جشن فلانکس از چه محلی تامین شده؟ می خواهم بگویم اینطور درست است (نایب رییس ـ حالا چون شما فرمودید، بله) سوال من از هیات رییسه است. اگر هیات رییسه می‌بیند یک سوالی غیرمنطقی است نباید اجازه چاپ بدهد. (نایب رییس ـ متوجه می شوم) متشکر.
نایب رییس ـ خیلی ممنون، از تذکرتان تشکر می کنم. ما در رابطه با مساله سوالات و حتی تذکرات کتبی نمایندگان به مسوولین اجرایی هم یکسری نارسایی ها و مشکلاتی را احساس می کنیم، اما قرار شد در مجلس این ها را تدریجی حل بکنیم. بحمدالله تذکرات شفاهی اول و آخر جلسه به کمک شما دوستان و برادران و خواهران گرامی بصورت خوبی حل شد. ما در سوالات هم این مشکلات را داریم، بعضی وقت ها سوال از کسی است که واقعا مسوول نیست، بعضی وقت ها سوال از کسی است که وظیفه قانونی آن فرد الزام نمی کند که مثلا این کار را انجام بدهد یا جزو اختیارات قانونی طرف است، باز ما از او سوال می کنیم، این ها را هم داریم سامان می دهیم، امید داریم که ان شاالله در آینده یکمقدار بهتر بتوانیم عمل کنیم.
6 ـ تصویب کلیات لایحه یک فوریتی اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و متمم قانون بودجه سال 1385 کل کشور و بحث و بررسی درخصوص آن
نایب رییس ـ دستور جلسه را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ اولین دستور ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات درمورد لایحه یک فوریتی اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه و بند «د» تبصره (11) قانون بودجه سال 1385 کل کشور است.
آقای رییس! مخبر صحبت کردند، الان نوبت موافقین و مخالفین است.
نایب رییس ـ بسیار خوب، اولین مخالف را برای نطق دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ اولین مخالف آقای ثروتی هستند، بفرمایید.
نایب رییس ـ جناب آقای ثروتی تشریف ندارند، نفر بعد را دعوت کنیـد.
منشی (محمدصادقی) ـ نفر بعد آقای دینی هستند، بفرمایید.
ولی الله دینی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
مخالفت بنده در ارتباط با کلیات این لایحه به این معنی نیست که ما این لایحه را مسکوت بگذاریم و کاری در این مورد نکنیم، بلکه بنده یکی، دو ابهام و سوال دارم که امیدوارم ان شاالله موافقین محترم در پاسخ دهی به این سوالات و ابهامات مجلس را برای رای به این لایحه کمک کنند. قطعا همه عزیزان و نمایندگان محترم دلشان می خواهد که این لایحه به شکلی در مجلس اصلاح و تصحیح بشود که بیشترین نفع را نصیب مردم عزیز کشورمان بکند.
من یکی، دو ابهام و سوال دارم، اولین بحث بنده در ارتباط با مصرف کشور است. ما در کشور درحال حاضر روزانه (70) میلیون لیتر مصرف بنزین داریم، از این رقم (42) درصد، یعنی (30) میلیون لیتر را وارد می کنیم، اگر بخواهیم ارزی که برای کل واردات کشور در طول سال تامین بشود را لحاظ کنیم رقمی معادل (7) میلیارد دلار ارز لازم داریم که کل واردات بنزین را تامین و وارد کنیم. از این رقم (5/2) میلیارد دلار در قانون بودجه تصویب شده و آمده است، در لایحه‌ای که دولت برای مجلس آورده بود اگر اشتباه نکنم، (5/3) میلیارد دلار باز ارز می خواست که واردات بنزین را انجام بدهد و ارز مورد نیاز را تامین بکند.
در کمیسیون برنامه و بودجه این رقم به (2/2) میلیارد دلار کاهش داده شده و گفته شده که... عین ماده واحده این است: «دولت موظف است با اتخاذ تمهیدات لازم و از طریق سهمیه بندی حداکثر از اول دیماه...» یعنی از اول دیماه ما سهمیه بندی کنیم و معادل (2/2) میلیارد دلار به نرخ جاری بنزین را برای مصارف کشور با اولویت تامین سوخت وسایل حمل و نقل عمومی دراختیار مصرف کنندگان قرار بدهیم. حال سوال اساسی اینجاست: آیا ما واقعا تا آخر سال پایبند به این تصمیم خواهیم شد و ارز مورد نیازی که برای (3/2) میلیارد دلار کسری مورد نیاز است، این را خواهیم توانست تامین نکنیم و کسری واردات بنزین آیا در آخر سال به صورت لایحه دیگری بعنوان متمم برای مجلس ارسال نخواهد شد؟
سوال بعدی در این مورد این است آیا سهمیه بندی واقعا خواهد توانست با این وضعیتی که اعلام شده سرپوشی به نیازهای داخلی بگذارد؟ در صورتیکه سهمیه بندی خود منشا بی عدالتی و موجب فشار به قشر محروم و آسیب پذیر خواهد شد. چرا ما اجازه ندهیم کسی که دلش می خواهد مصرف بیشتری بکند با هزینه‌ای که برای مملکت تحمیل شده، با آن مبلغ و با آن هزینه بنزین را تامین نکند؟
سوال دوم بنده این است، امیدوارم موافقین محترم به این ابهامات جواب بدهند تا مجلس با اکثریت قاطعی اگر می خواهد این لایحه را تصویب کند رای بدهد. قرار بود دولت محترم درخصوص افزایش تولید داخل پالایشگاه‌های کشور، توسعه حمل و نقل عمومی، دوگانه سوز نمودن خودروهای تولید داخل و کمتر از (10) سال، حداقل (400) هزار دستگاه برای سالجاری، از رده خارج کردن خودروهای فرسوده، حداقل (250) هزار دستگاه در سالجاری، کاهش مصرف خودروهای تولید داخل و توزیع کارت هوشمند بمنظور کنترل میزان مصرف، تکالیفی را انجام بدهد. سوال من اینجاست، آیا ما در کمیسیون برنامه و بودجه یا در برنامه‌ای که دولت ارایه داده مقایسه کرده ایم از این تکالیف چه مقدار انجام شده است؟ چون اگر بناست این لایحه را امسال باز بگوییم بلحاظ حساسیت رای بدهیم، سال دیگر دوباره به همین شکل لایحه بیاید و رای بدهیم، کاری نکرده ایم و کاری را انجام نداده ایم، برای اینکه پارسال در همین موقع این لایحه آمده بود، بنده بعنوان یکی از موافقین صحبت کردم و آنجا بحث این بود که دولت جدید بر سر کار آمده و تکالیفی را که از قبل بوده نتوانسته انجام بدهد و ما امیدوار بودیم که این موضوع حداقل برای امسال با یک برنامه بهتری ارایه بشود، یعنی اگر قرار است ما اینجا یک تکلیفی را برای دولت مشخص کنیم، حتما بایستی این سوال را داشته باشیم و این امیدواری داده بشود که اگر این بحث ها هست، اگر این تکالیف قرار بود عملیاتی بشود چه میزان آن عملیاتی شده و چقدر جای امیدواری است که ما اگر قرار است این (پول) ارز را در اختیار دولت قرار بدهیم و به این شکل جلو برویم، چه میزان از این برنامه ها قرار است تحقق پیدا بکند؟
من از عزیزان موافق این انتظار را دارم که در صحبتهایشان اشاره بکنند و بگویند که اگر قرار است ما حمل و نقل عمومی را اصلاح بکنیم، قرار است ظرفیت داخل را بالا ببریم و قرار است خودروهای دوگانه سوز تولید بکنیم، در این زمینه چه توفیقی داشتیم و اگر اشکالی بوده آن اشکال هم ذکر بشود و گفته بشود که در آینده به چه توفیقاتی می خواهیم دست پیدا بکنیم؟
بنابراین نگرانی بنده از این است این تکالیفی که بر عهده دولت گذاشته شده، نسبت به کاهش مصرف بنزین و افزایش مصرف گاز یا گازسوز کردن و یا توسعه حمل و نقل عمومی یک بحث آن این است، این عملیاتی نشود و بنظر من می‌آید که کلیات این لایحه باز سرپوشی است که ما یک پولی را بدهیم، فعلا مشکل بصورت محدود حل بشود، در کوتاه‌مدت حل بشود، باز در دراز مدت این مشکلات باقی خواهد ماند. ی کاش تصویری از اقدامات انجام شده در خصوص نظام مند کردن مصرف بنزین هم ارایه می شد، گفته می شد و بحث هایی از این قبیل برای مجلس معین و مشخص می شد و آثار و تبعات همه این تصمیماتی که ما الان داریم می گیریم سنجیده می شد و به یک تصمیم قاطع و حداقل به یک تصمیمی می رسیدیم که این کمترین بار مالی و تورم اقتصادی را برای مملکت بوجود می‌آورد.
بنابراین از موافقان محترم و نماینده محترم دولت که صحبت خواهند کرد خواهش و تقاضا دارم که در توضیحاتشان به این مطالبی که بنده اشاره کردم بیشتر عنایت داشته باشند تا ان شاالله اگر این لایحه را قرار است به این شکل هم رای بدهیم و در جزییات آن باز صحبت داشته باشیم به یک مطلب و به یک نتیجه مثبت و بهتری ان شاالله برسیم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
نایب رییس ـ متشکر، موافق گزارش کمیسیون را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق جناب آقای دلخوش هستند، بفرمایید.
سیدکاظم دلخوش اباتری ـ بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین
البته بنده با کلیات این لایحه موافق هستم و اعتقاد من این است که اگر به کلیات رای بدهیم، ان شاالله می‌توانیم با پیشنهادات بسیار خوبی که بعضی از عزیزان دارند ما اصلاحات لازم را انجام بدهیم.
عزیزان! همانطور که مستحضر هستید بحث تامین بنزین و نوع مصرف بنزین یکی از بحث های بسیار مهمی است که تا به امروز نه مجلس توانسته بصورت اساسی قدم موثر برای حل این معضل بردارد و دولت هم، همانطور که مستحضر هستید تا این تاریخ اقدام جدی و قابل توجهی در ارتباط با تکالیف مشخص شده در تبصره (13) انجام نداده. علایم و آثار هم نشان می‌دهد که بعید است دولت بتواند بهرحال کار قابل توجهی در اجرا و سرعت بخشیدن به تبصره (13) انجام بدهد. با عنایت به اینکه بعضی از اهداف این تبصره هم زمان بر است، همه شما مستحضر هستید، بهرحال ایجاد ایستگاه‌های CNG، گازسوز کردن خودروها، از رده خارج کردن خودروهای فرسوده و خرید وسایل نقلیه عمومی و امثال این ها... تا زمانیکه این تکالیف که برعهده دولت است بدرستی انجام نپذیرد و بعضی از ابهاماتی که در ارتباط با بحث شرکت ملی نفت و بنزین و نفت وجود دارد و بعضی از الزامات مثلا واریز صددرصد درآمد حاصل از صدور نفت یا پرداخت مالیات عملکرد و سایر مالیات‌های تکلیفی یا بحران کسری از مخزن مثلا تا مبدا خروج نفت و نهایتا ورودی ها و خروجی های تولید نفت و بنزین دقیقا مشخص نشود و همچنین میزان دقیق مصرف و نوع مصرف کنندگان و حساب و کتاب در این بخش دقیق مشخص نشود و ما از ابزارهای قانونی مثل دیوان محاسبات به درستی در این بخش استفاده نکنیم، مسلما بدانیم که این مشکل را ما هر ساله داشته ایم. خود من سال گذشته علی رغم میل باطنی، دفاع کردم و اعتقادم این بود که اگر دفاع هم نکنیم بهرحال این معضل و این مشکل را مردم ناچارند که پاسخگو باشند.
عزیزان مستحضر هستند، از سویی افزایش روزافزون جمعیت و افزایش تقاضای خودرو و افزایش خودرو به ناوگان حمل و نقل کشور، از سوی دیگر عدم کنترل دقیق و نظارت دقیق و همینطور آمارهای متناقض، شما می بینید متاسفانه ما یک آمار درست و حسابی تا به امروز نتوانسته ایم از دستگاه‌های مختلف درخصوص وسایط نقلیه عمومی، خصوصی و دولتی و میزان مصرف آن‌ها داشته باشیم که تا به امروز هم متاسفانه این ها آثار منفی را در کشور بدنبال داشته است، بطوریکه تبعات آن باعث شده که ما هزینه‌های کلانی پرداخت کنیم، وقت ما گرفته می‌شود. الان همینکه در مجلس وقت می گذاریم یا دولت وقت می‌گذارد برای اینکه بتواند این مشکل را حل کند و فکری کند و نهایتا جو التهاب و نگرانی هایی که بین مردم در زمان مطرح شدن بحث بنزین در بین جامعه بوجود می‌آید ما را بر این وامی دارد که بهرحال در این شرایط، خصوصا الان این شرایط خاص و بحرانی داریم، فکر بکنیم اولا ما باید بدانیم در این شرایط خاص و در این شرایط حساس نمی توانیم لایحه دولت را رد بکنیم، بدلیل اینکه دولت با بلاتکلیفی و سرگردانی مواجه می‌شود. بهرحال دولت برای واردات بنزین پول می خواهد و اگر ما پول ندهیم دولت بلاتکلیف می‌ماند، در بلاتکلیف ماندن دولت نه مشکلی از مردم حل می‌شود، نه مشکلی از مجلس و از خود دولت. در این شرایط ما هیچ تصمیمی غیر از تصمیم اول که عرض کردم، به کلیات این لایحه ما رای بدهیم، نمی توانیم بگیریم. تصمیمی هم که بتواند کمترین عوارض را داشته باشد، به زعم بعضی از دوستان از نظر اجتماعی، سیاسی، اجرایی، ما در شرایط فعلی نمی توانیم بگیریم. اگر می گوییم کارت هوشمند که محال است، در خیلی از کشورهایی که بحث کارت هوشمند است نتوانستند کامل به این موضوع دسترسی پیدا بکنند، حالا ما که بهرحال با این وضعیت که دوستان مستحضر هستند دولت چطور می خواهد به این کارت هوشمند دسترسی پیدا بکند.
اگر می گوییم دو نرخی کردن که مفاسد دو نرخه شدن کالاها را شما بعد از انقلاب دیده اید، لااقل در جامعه بعنوان نمایندگان مردم، بعنوان افرادی که در این جامعه زندگی می کنیم لمس کرده ایم، دیده ایم که واقعا دو نرخی کردن کالاها چه مفاسدی را برای مردم و برای دولتمردان بوجود آورده و چه مشکلاتی را بلحاظ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی برای جامعه بوجود آورده است.
اگر بگوییم افزایش قیمت، این در آن بحث هایی است که دوستان راهکارهای مختلف را در حال حاضر پیش بینی می‌کنند. دارم عرض می کنم که عزیزان! افزایش قیمت، تورم شدید دارد، تشدید شکاف طبقاتی دارد، بیکاری دارد، مشکل نظارتی دارد، مشکل افزایش کرایه حمل و نقل دارد، مشکل افزایش هزینه‌های دولت و نهایتا فشار به مردم مستضعف جامعه را دارد. اگر در حال حاضر بیاییم سهمیه بندی بکنیم، بدانیم که اگر بخواهیم این کار را انجام بدهیم درواقع ما چطور می خواهیم آدم ها را از هم جدا کنیم؟ چطور می خواهیم تشخیص بدهیم تعداد خودروهای خصوصی، دولتی و عمومی چقدر است؟ مصرفشان به چه میزان است؟ کدام یکی از این ها مسافرکش هستند، چه تعداد مسافرکش داریم که از همین طریق امرار معاش می‌کنند و زندگی خودشان را تامین می‌کنند. چه تعداد داریم که واقعا مرفه هستند و دارند بی جهت از این بنزین، از حق عمومی جامعه استفاده می‌کنند؟ با تاکسی ها با وسایط نقلیه مختلف مثل آمبولانس ها، آتش نشانی ها و امثال این ها یا موتورسیکلت‌ها که تعدادشان هم در کشور کم نیست به چه صورت می خواهیم برخورد کنیم و به چه صورت می خواهیم اقدام کنیم. من فکر می کنم که بهترین راه این است که کمک بکنیم کلیات رای بیاورد، البته عرض کردم دوستان اگر پیشنهادات را نگاه بکنند، پیشنهادات بسیار خوبی داریم که می‌توانیم ضمن اینکه به این بخش کمک بکنیم، به بخش‌های دیگر عمرانی در مناطق مختلف کشور هم کمک بکنیم، دست آن بخش ها را هم بگیریم.
اعتقاد من این است که ما باید وقت بگذاریم، کمیسیون بودجه، کمیسیون اقتصادی، کمیسیون‌های دیگر و افراد اقتصادی و بزرگان اقتصادی مجلس باید وقت بگذارند، برنامه ریزی بکنند، ما نباید بمانیم زمانی که کفگیر به ته دیگ می خورد تازه بیاییم به چه کنـم، چه کنم بیفتیم! خواهش من این است که دوستان حتما به این کلیات رای بدهنـد، بعد ان شاالله بنشینیم و روی پیشنهادات کار کنیم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
نایب رییس ـ مخالف بعدی را دعوت کنید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف بعدی جناب آقای ثروتی هستند، آقای رییس! آقای ثروتی نبودند.
نایب رییس ـ بله، در کمیسیون مشترک بودند، بفرمایید.
موسی الرضا ثروتی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران عنایت داشته باشند که این لایحه پیشنهادی کمیسیون بودجه، تقریبا همان لایحه قبلی است و هیچ مشکلی را حل نمی کند. در اینجا پیشنهاد شده از طریق سهمیه بندی حداکثر از اول دیماه سال 1385، سوال من این است که مگر ما قبلا این را تعیین نکرده ایم؟ قبلا هم تعیین کرده بودیم تا شهریورماه دولت یا قیمت را افزایش بدهد یا سهمیه بندی کند، چه اتفاقی افتاد؟ وقتی مصاحبه کردند، گفتند مجلس بودجه دولت را کم کرده و خودش هم مجبور است که این را افزایش بدهد، الان هم همین اتفاق باز دارد تکرار می‌شود. شما بجای (5/3) میلیارد دولت، آورده اید (2/2) گذاشته اید، چه تضمینی وجود دارد این (2/2) رعایت بشود؟ قطعا این رعایت نمی شود و لذا این پیشنهاد همان پیشنهاد قبلی است.
همکاران عنایت داشته باشید! در جلسه مشترک دولت و مجلس، آقای رییس جمهور فرمودند اگر اراده مجلس بر این است که ما یارانه ها را هدفمند کنیم، ما آماده هستیم. اجازه بدهید الان که این یکی، دوماه را دولت بدون مصوبه مجلس هم کار خودش را دارد انجام می‌دهد، اگر این مصوبات مجلس تاثیری داشت تا حالا تاثیر می گذاشت، یعنی یک مشکلی بوجود می آمد، یا کمبود بنزین بوجود می آمد یا جلوگیری از واردات می شد، بهرحال چه شما تصویب بکنید، چه نکنید دولت این رویه را کماکان ادامه می‌دهد.
سوال من این است با توجه به اینکه این مصوبه هیچ خاصیتی ندارد و خود آقای رییس جمهور هم به این نتیجه رسیده که ما یارانه ها را بیاییم هدفمند کنیم، اجازه بدهید که این یک فرصت یکماهه دیگر چون شما می خواهید از دیماه سهمیه بندی کنید، یکماه دیگر هم دولت این اجازه را داشته باشد، هدفمند کردن یارانه ها را بنشیند پیشنهاد بیاورد، یک پیشنهادی که اجرا بشود والا اگر ما تصویب کنیم و دولت اجرا نکند ثمری نخواهد داشت.
نکته بعدی در رابطه با بحث سهمیه بندی و کارت هوشمند است. خوب، همکاران مستحضرند، قبلا صحبت شده بود که در اردیبهشت ماه بطور قطع و یقین کارت هوشمند داده می‌شود، آیا این اتفاق افتاد؟ ضمن اینکه در این قانون برنامه چهارم در ماده (3) آورده شده دولت از سال اول برنامه چهارم نسبت به قیمت گذاری نفت کوره، نفت گاز و بنزین بر مبنای قیمت‌های عمده فروشی خلیج فارس اقدام کرده و از محل منابع حاصله اقدامات ذیل را بعمل آورد. حالا کمک مستقیم و جبرانی از طریق نظام تامین اجتماعی به اقشار آسیب پذیر و بقیه موارد... می خواهم عرض کنم این تکلیفی که ما امروز می خواهیم روشن کنیم از اول سال برنامه چهارم در ماده (3) پیش بینی شده بود. چه ایرادی وجود داشت که این مصوبه اجرایی بشود؟ خواهش من این است ما همانطور که آقای دلخوش اشاره کردند، گفتند که ما تصمیم می گیریم، اجرا نمی شود، دوباره تصمیم خودمان را تمدید می کنیم، نیاییم دفع الوقت بکنیم، بیاییم از همین الان چون دولت مصمم شده که یارانه ها را هدفمند کند، این لایحه را ما رد کنیم و دولت یک لایحه جامع، هدفمند کردن یارانه ها را بیاورد و آن بحثی هم که در کمیسیون بودجه صورت گرفت که ما می‌توانیم یارانه ها را بطور مستقیم بدهیم، همکاران مستحضرند که اصلا مطالعات و تحقیقات نشان داده عدالت اجتماعی در کشورهایی که نفت ندارند بهتر اجرا شده، کشورهایی که نفت و منابع طبیعی غنی دارند کمتر به اقشار آسیب پذیر رسیدگی شده است.
الان بعضی از کشورها یارانه ها را هدفمند کرده اند و پول نفت و بنزین را مستقیما به مردم می‌دهند، شما یقین بدانید که اگر به ازای هر نفر (10) یا (15) هزار تومان به افراد داده بشود هیچکسی اعتراض نخواهد کرد و شما قیمت را آزاد اعلام کنید و یا نه، اگر می گویید آثار تورمی دارد، زمانی که رییس کل بانک مرکزی می‌آید در مجلس صحبت می‌کند و می گوید تقریبا نقدینگی مان (20)، (22) درصد است، ولی وقتی در جلسات خصوصی صحبت می‌کند می گوید ما الان (56) درصد نقدینگی داریم. بهرحال اینطور غیرشفاف اطلاعات به نمایندگان دادن این ظلم و جفاست. لذا همکاران عنایت داشته باشند، آزموده را آزمودن خطاست، ما دوباره بیاییم مرتب دفع الوقت کنیم، بگوییم آقا! ان شاالله که از دیماه سهمیه بندی خواهد شد، نه، چنین اتفاقی نمی افتد، هم وزیر محترم نفت مصاحبه کرده، هم معاونت محترم که امسال نه قیمت بالا می‌رود، نه سهمیه بندی می‌شود، آب پاکی روی دست مجلس ریخته اند.
با این مصوبه مشکل حل نمی شود، اجازه بدهید اولا دولت اعتقاد پیدا کند به اینکه این مشکل را می خواهد اساسی حل کند. ثانیا وقتی آقای رییس جمهور فرمودند، اجازه بدهید که این موضوع را خود دولت تصمیم گیری کند، آن تصمیم را بطور شفاف در مجلس بیاورد، با همکاری مجلس این موضوع جراحی بشود، اگر امسال این موضوع تصمیم گیری نشود قطع و یقین در سال‌های بعد تصمیم گیری نخواهد شد. سال بعد که بحث مجلس است، سال بعد هم ریاست جمهوری است، قطعا این موضوع تصمیم گیری نخواهد شد.
شما ببینید قیمت بنزین در کشورهای مجاور چقدر است؟ چقدر قاچاق بنزین یا فرآورده‌های نفتی دارد انجام می‌شود؟ تا چه وقت باید این رویه ادامه پیدا کند؟ این امکانپذیر نیست، مگر اینکه ما یکبار بیاییم بشکل جدی موضوع را مورد بررسی قرار بدهیم. هدفمند کردن یارانه ها وظیفه وزارت رفاه و تامین اجتماعی بوده، شما دیدید در دو، سه روز قبل در معرفی جناب آقای مصری آقای رییس جمهور فرمودند ما برای هدفمند کردن یارانه ها برنامه داریم. خوب، این برنامه در بودجه سال 1384 هم دیده شده بود، در بودجه سال 1385 هم دیده شده بود. خوب، این اتفاق نیفتاد، چرا؟ چون همدلی و هم رایی بین دولت و مجلس تا حالا نبوده است. مرکز پژوهش‌های مجلس آمده یک پیشنهادهایی را داده، سناریوهای مختلفی را مطرح کرده، تعدادی از همکاران هم امضا کردند، گفتند که پیشنهاد کمیسیون بهترین پیشنهاد است، در عین حال می خواهم عرض کنم احتمال دارد که رای مجلس بر این باشد که همین رویه کج دار و مریز است ادامه بدهیم، ولی این مشکل قطع و یقین حل نخواهد شد.
آخرین عرض من این است علی رغم این سناریوهای متعددی که مرکز پژوهش ها داده و دوستان مطالعه کرده اند، ببینید در همین سه، چهار روز تعطیلات چقدر بنزین افزایش پیدا کرد، روی (82) میلیون لیتر رسید، آخر کجا قابل کنترل است؟ همکاران عنایت بکنند! حالا که رییس جمهور محترم پذیرفته اند یارانه ها هدفمند بشود، این لایحه کلا رد بشود، منتظر بمانیم دولت با اراده، یک لایحه جامعی را بیاورد، با همکاری مجلس ان شاالله این معضل را برای همیشه حل کنیم، متشکرم.
نایب رییس ـ موافق بعد را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق بعدی جناب آقای ندیمی هستند، بفرمایید.
ندیمی ـ جناب آقای باهنر! مجلس یکمقدار شلوغ نیست؟!
نایب رییس ـ با شما موافق هستم، مجلس شلوغ است. نمایندگان محترم محبت کنند یکمقدار... البته خوب، بحث پر جدلی است و عمدتا نمایندگان دارند در این زمینه بحث می‌کنند، رایزنی می‌کنند. عزیزان محبت کنند روی صندلی های خودشان قرار بگیرند، من یک تعدادی از نمایندگان را مجبورم اسم ببرم... (ندیمی ـ اول آقای سبحانی نیا را بفرمایید) آقای ندیمی! حضرت عالی از تریبون بازتان استفاده نکنید، نمایندگان محبت کنند به صندلی های خودشان مراجعه بفرمایند.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همانطور که دوستان هم بنحوی اشاره کردند بنزین در حقیقت یک موضوع خاص نیست، بلکه یک پرداخت عام به سیاستگذاری های اقتصادی در کشور ماست، به این معنا که سالیانی است همه ما در یک نقطه اشتراک داریم که وضعیت فعلی خرید و فروش و عرضه و جایگاه و واردات و پالایش و کثیری از مسایل بنزین باید در یک تعریف جامعتری قرار بگیرد.
بسیاری از دوستان در سخنرانی ها، مصاحبه ها و مذاکرات خودشان از بی عدالتی در تخصیص یارانه، مخصوصا یارانه سوخت، اخص خصوص بنزین سخن می‌گویند و مسایل متعددی را که بار بر آن است، مثل موضوعات افزایش مصرف و افزایش قاچاق سوخت و مانند آن را مطرح می‌کنند. در مسایل متعددی به دولت‌های گذشته انتقاد می‌شود که از شجاعت لازم جهت اتخاذ این تصمیم که عدالت را نه به معنای مساوات، بلکه به معنای قرار دادن حق در جای خود تعریف نکرده اند. مثلا دهک‌های بالا امکان استفاده از سوخت بیشتری را دارند، عموما انرژی بیشتر مصرف می‌کنند، اما این بنام عامه مردم نوشته می‌شود و حتی پیشنهاد کرده اند که اگر این را مستقیم می کردیم ای بسا پرداخت این به دهک‌های پایین یا چند دهک پایین یا حتی همه جامعه آثار بیشتری از جهت کنترل مصرف، کاهش استفاده از منابع مخصوصا استفاده از منبع فروش نفت را خواهد داشت.
عزیزان! روند موجود اگر ادامه پیدا کند تا چند سال دیگر درحقیقت فروش نفت ما بی معنا می‌شود، هرچه می خریم باید بیاوریم مصرف کنیم، چه باید کرد؟
بعضی می‌گویند که آقا! انتخابات در پیش است، شورا در پیش است، خبرگان هست، میاندوره ای تهران هست، سال دیگر مجلس هشتم و مانند آن هست، این حرف ها که واقعا نمی تواند در مقام امنای مردم بودن و کسانی که می‌خواهند برای این ملت یک تصمیم بگیرند که آن تصمیم از جهت عدالت، از جهت حفاظت و صیانت از منابع و سرمایه‌های خداداد که همه آن هم متعلق به این نسل و این عصر نیست و ما حق نداریم اینگونه نفت را برای مصارفی به کار بگیریم که دوباره هزینه مجدد ایجاد می‌کند. هزینه اجتماعی، هزینه زیست ـ محیطی و هزینه‌های متعدد ترافیکی و مانند آن.
همین الان در رابطه با همین بانک ها معاون محترم وزیر کشور گفتند که آقای وزیر کشور اگر مصاحبه کردند راجع به شهرستان ها و بانک ها نبوده، آن‌ها جای خودشان، آن‌ها تغییر پیدا می‌کند و ساعت (8) می‌شود، خوب معنایش این است که امروز مثلا ما بانک ها را ساعت (9) و اندی چرا؟ چون ترافیک. خوب ترافیک چیست؟ ناشی از مسایلی است که یکی از آن‌ها حتما ارزانی سوخت است.
خوب، ما سناریوهایی، نظریاتی، پیش‌بینی‌هایی، احتمالات و فرضیاتی خواهیم داشت و در آن فرضیات نظر را بر این بگذاریم که مثلا آیا همین وضع را ادامه بدهیم؟ امسال انجام بدهیم، سال دیگر انجام بدهیم، (10) سال دیگر انجام بدهیم؟ چه کسی و چه گروه‌هایی از جامعه راضی خواهند بود؟
شما در بحث تثبیت قیمت ها این را تجربه کرده اید که (11) قلم کالا اگر هم تثبیت بشود معلوم نیست روی کالاها و خدمات دیگر اثر بگذارد. آن یک سیاست و مدیریت دیگری می خواهد و ما آن را باید به کار بگیریم.
الان همه نگرانی شما روی مصوبه کمیسیون برنامه و بودجه چیست؟ سهمیه بندی است، بسیار خوب، ما فعلا بعد از تصویب کلیات سهمیه بندی را هم پیشنهاد حذف جز می دهیم، می گوییم دولت! فعلا این (2) میلیارد و (300) و (200) یا هر عددی را بگیرد خرج کن ببینیم چه برنامه‌ای خواهی داشت.
دوستان ما خیلی راحت آمدند تبصره (13) را گفتند این برنامه است نه بودجه، این هم حرف جدیدی بود. خوب، ما این را در بودجه آورده ایم، این در برنامه نبود. اینکه ما بگوییم مثلا نمی توانیم جایگاه CNG و LNG و مانند آن را چه بکنیم، کارت هوشمند مثلا اینقدر دیگر پول می خواهد و مانند آن، این ها گریز از مسوولیت است.
شما فرمودید که اگر این کارها را بکنید پالایشگاههایمان از جهت ارتقا کمی و کیفی مورد بازبینی و مسایل جدید قرار می‌گیرند. خوب، نگرانی های موافقین و مخالفین یک چیز است، سوالاتی هم که شده همه بر حول این محور است که چه باید کرد.
پیشنهاد این است که شما فعلا یک قدم بردارید، همه قدم را الان برندارید. قوه مجریه برای تحرکش نیاز به این دارد که فرصت پیدا کند، ما به او فرصت (2) میلیاردی می دهیم، می گوییم این (2) میلیارد و اندی دلار در خدمت تو ببینم چکار می کنی. اگر همه آنچه را که می گوید... خوب، قوه مجریه دلیلی ندارد دنبال پالایشگاه برود، دلیلی ندارد برای کارت هوشمند برود، دلیلی ندارد برای مبارزه با قاچاق و کثیری از مسایل مانند... ما باید در عین خوف و رجا به دولت فرصت بدهیم، از این طرف هم بیم بدهیم، بگوییم آقا! بهر صورت اینطور نیست که اگر (6) میلیارد دلار هم بیاوری ما می گوییم دست ها بالا، چون مثلا رای در پیش است. مصالح مملکت ما و منافع مردم ما در این است که تصمیماتمان اگر دفعی نیست، تدریجی بسوی هدف باشد. ما یک هدفی را تعریف کنیم، لااقل تدریجا طی چند سال به آن هدف برسیم نه اینکه از همین الان بگوییم نه، آقا! هرچه آوردند تصویب کن برود. اینکه مجلس نشد. مجلس باید تصمیم بگیرد و باید یک استراتژی پشت این تصمیم باشد که کجا می خواهیم برویم، تا چند سال دیگر می خواهیم به کجا برسیم.
الان شما می گویید آقا ما با این عدد موافقیم، این عددهای دیگر هم برای این کارها استفاده کن، اگر لازم شد ما در انتهای سال یک فرصت دیگر می گیریم یا یک فرصت دیگری می دهیم، اما ما اساسا این را هم نمی خواهیم. چرا ما باید فرصت استفاده از حساب ذخیره را بصورت بی حد و حصر به قوای مجریه قبلی و فعلی و بعدی بدهیم؟ همه ما یک حکومتیم، یک درد مشترک داریم و آن این است که این نفت باید صرف سرمایه ها بشود نه صرف جاری. باید برگشت پذیر بشود نه بلابرگشت و الان دارد بلابرگشت می‌شود.
ما می گوییم که اگر قرار است شما تغییری بدهید، فقط در آن سهمیه بندی بدهید و آن را حذف کنید. چرا شما نمی خواهید دو مرحله‌ای تصمیم بگیرید؟ چرا می خواهید یک مرحله‌ای دست ها بالا؟ ما می گوییم که (2) میلیارد و (200) میلیون دلار بدهید، بقیه را هم اگر لازم شد در یک فرصت دیگر و ان شاالله هم لازم نشود.
این دولت مدعی است (ان شاالله هم همینطور است) که پرتحرک است، با برنامه است و بهرصورت می خواهد کار کند. خوب، بسیار خوب، ما هم بر مبنای همان مباحث و مطالب و میثاق می گوییم این یک فرصت. فعلا این مقدار خرج کن، این مقدار را برای تجهیز، این مقدار را برای هدفمند کردن یارانه ها و مانند آن بکار بگیر، ما بتوانیم ان شاالله تعالی قدم های بعدی را برداریم.
بنابراین دوستان مخالف و حتی دوستان موافق! ما که حرفمان با هم فرق نمی کند، ما مثال هایی را هم که می زنیم مثل هم است، برای اینکه بالاخره ما نماینده این ملت هستیم و این ملت به ما می گوید که شما این ترافیک را حل کنید، باید سوخت یکی از آن‌ها باشد، می‌گویند این آلودگی زیست ـ محیطی را حل کنید، باید سوخت یکی از آن‌ها باشد، می‌گویند این بی عدالتی را حل کنید، حتما سوخت یکی از آنهاست، می‌گویند این یارانه ها را هدفمند کنید، حتما انرژی سوخت یکی از آنهاست. یعنی ما که نمی توانیم سوخت را، بنزین وارداتی را با توجه به اینکه بهر صورت شما هر سال (1) میلیون هم دارید تیراژ اتومبیل را اضافه می کنید.
عرض ما، خواهش و استدعای ما این است شما بپذیرید که پیشنهاد کمیسیون بودجه نظر شما را تامین می‌کند و با دولت هم در حقیقت یک نوع میثاق اجرایی می بندد.
القصه آنکه ما می گوییم حذف آن سهمیه بندی... (خود بنده هم پیشنهاد داده ام الان بالاست) سهمیه بندی را حذف می کنیم، چون واقعا سهمیه بندی خودش یک مفاسدی دارد، اما اینکه همه پولی که برای بنزین نیاز داریم یکجا بدهیم، این کمی تا قسمتی بهر صورت با مقتضیات و مصالح و منافع این ملت ناسازگار است.
ان شاالله تعالی شما به کلیات پیشنهادی بودجه رای بدهید، پیشنهادهای تکمیلی داریم، حذف سهمیه و مانند آن داریم، ان شاالله دولت هم با ما همراه است، دولت هم می خواهد کار کند (نایب رییس ـ خیلی ممنون و متشکر) ان شاالله هماهنگ خواهیم شد. والسلام
نایب رییس ـ متشکر، مخالف بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای امیرحسنخانی هستند.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای رییس! آقای زمانی کفایت مذاکرات را داده اند، بفرمایید.
نایب رییس ـ آقای زمانی شما در مورد کفایت مذاکرات توضیح بدهید. جلسه خیلی شلوغ است، در یک حدی آن قابل قبول است، چون بحث، بحث مهمی است، اما خلاصه عزیزان یکمقدار محبت کنند و به ما کمک کنند. نمایندگان دولت محبت کنند در جای خودشان قرار بگیرند و نمایندگان مجلس هم در صندلی های خودشان.
حسن زمانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با تشکر از همه همکاران گرامی خودم. همینطور که در جریان هستید بحث بسیار مهم است، خوشبختانه توضیحات مخبر محترم، موافقین و مخالفین محترم مجلس را آماده دادن رای لازم کرده است. بنظر من عزیزان ما در مجلس الان به آن رایی که بخواهند بدهند رسیده اند و اگر در این مرحله و مقطع ان شاالله با دادن رای مثبت به کفایت مذاکرات این بحث را تمام کنیم می‌توانیم به بحث های بعدی ان شاالله سریعتر برسیم.
نایب رییس ـ مخالف کفایت مذاکرات را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای عباسی هستند، بفرمایید.
اسدالله عباسی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
من تعجب می کنم، جناب آقای زمانی راجع به کفایت مذاکرات معمولا پیشقدم هستند، اما این بحثی که اینقدر مهم است، با این ویژگی‌هایی که دارد، تازه این بحث دارد جا می افتد، اهمیتی که الان این بحث و لایحه دارد لازم است که کاملا نظرات کارشناسی بیان بشود، موافقین و مخالفین صحبت های لازم را داشته باشند تا بتوانیم به یک جمعبندی و نتیجه گیری جامع و کامل ان شاالله برسیم و من خدمت شما عرض کنم جناب آقای زمانی که الان کفایت مذاکرات داده اند، در این شرایطی که ما با راهکارهایی که الان داریم، هم مرکز پژوهش ها، هم برنامه و بودجه، هم همکاران اقتصادی مجلس و هم نظراتی که خود دولت داشته است، بنظر می‌آید اجازه بدهیم که این مهم یکمقدار بیشتر شرح و بحث بشود، بیشتر صحبت بشود تا ان شاالله بتوانیم نتیجه گیری بهتری را داشته باشیم و خروجی بحث مان ان شاالله بنفع جامعه اسلامی کشورمان باشد.
نایب رییس ـ متشکر و خیلی ممنون. خواهش می کنم نمایندگان به صندلی های خودشان مراجعه بفرمایند. این سوال، سوال سهل و ممتنعی است. عزیزان دقت بفرمایند! به صندلی های خودشان مراجعه کنند... معلوم بشود که الان بحث چیست، نمایندگان محبت کنند...
ببینید! بحث و پیشنهاد، پیشنهاد کفایت مذاکرات است، حالا من البته هیچ جهت گیری نمی خواهم داشته باشم، اما خلاصه بنظر می‌رسد اختلاف نظرهایی که وجود دارد در نحوه تصویب است، کسانی هم که مخالف صحبت می‌کنند، مثلا مخالف گزارش کمیسیون صحبت می‌کنند یا مخالف لایحه دولت صحبت می‌کنند، نه اینکه بگویند اصلا اینطور مصوبه‌ای نیاز نیست.
بنابراین ما هرچه بتوانیم وقتمان را بعدا در مساله پیشنهادات صرف کنیم بنظر می‌رسد مقرون به صرفه تر است. حالا در هر صورت نمایندگان نظر خودشان را اعمال کنند. الان پیشنهاد، پیشنهاد کفایت مذاکرات است، یعنی در کلیات دیگر مذاکرات کافی است. حضار 230 نفر، نمایندگان رای خودشان را در رابطه با کفایت مذاکرات اعلام بفرمایند. بعضی از نماینده ها اصلا با نماینده دولت هم کار ندارند، همینطوری می‌آیند جلو می نشینند و گپ می زنند. موضوع کفایت مذاکرات در کلیات امور است. پایان رای گیری را اعلام می کنم، تصویب نشد. بحث را ادامه می دهیم.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف بعدی آقای امیرحسنخانی هستند که تشریف ندارند، آقای طلایی مخالف بعدی هستند، بفرمایید.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
خوب، بحث بسیار مهمی در دستور کار مجلس محترم هست و همکاران با رای ندادن به کفایت مذاکرات، اهمیت و حساسیت موضوع را تاکید فرمودند.
من از سه زاویه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی می خواهم مخالفتم را نسبت به این لایحه به استحضار همکاران برسانم.
از بعد اقتصادی، اولین اتفاقی که می افتد این است که یک بیماری مزمن خطرناکی بودجه کشور را تهدید می‌کند، آن هم بالا بودن سهم بودجه جاری نسبت به بودجه عمومی است. (63) هزار میلیارد تومان بودجه عمومی ماست و از این رقم (54) هزار میلیارد تومان آن بودجه جاری است. همکاران! (69) درصد بودجه عمومی کشور را بودجه جاری تشکیل می‌دهد، یعنی بودجه شرکت ها را کنار بگذاریم، دوسوم بودجه ما جاری است، یک سوم عمرانی و در جهت کارهای زیربنایی و اساسی برای توسعه و پیشرفت و عمران کشور است.
اگر بخواهیم (5/3) میلیارد دلار هم الان اضافه کنیم، این پله صعودی که برای بودجه جاری فراهم می کنیم حداقل (4) تا (5) درصد دیگر سهم بودجه جاری نیست به بودجه عمومی کشور افزایش پیدا خواهد کرد. این اولین عارضه و ضایعه ای که به نظام بودجه ریزی برخلاف سیاست‌های مصوب نظام، سیاست‌های کلی و برخلاف قوانین برنامه توسعه دوم، سوم و چهارم داریم تیر خلاصی به نظام بودجه ریزی می زنیم که از آن روند اصولی و اصولگرایانه خودش خارج خواهد شد.
دوم، با افزایش سهم یارانه بنزین، ما مانع از خودکفایی کشور در تامین بنزین و سوخت مورد نیاز داخلی خواهیم شد. چرا؟ (73) میلیون لیتر (طبق گزارش‌ها) حداقل مصرفی است که تا یکی، دو ماه پیش روزانه در کشور بنزین مصرف می‌شود. (40) میلیون لیتر آن تولید داخلی است، بیش از (30) میلیون لیتر از خارج وارد می‌شود. ما اگر بخواهیم به این مصرف گرایی دامن بزنیم، هدفی که گذاشته شده ظرف چند سال دیگر ما با افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های داخلی به خودکفایی در تامین سوخت داخلی برسیم و از واردات بی نیاز بشویم، با توجه به تفاوت سنگینی که بین (80) تومان نرخ یارانه‌ای با بیش از (600) تومان نرخ وارداتی که الان داریم، درواقع اگر ما مصرف را در همین حد (73) میلیون لیتر کنترل کنیم می‌توانیم چند سال دیگر با افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های داخلی به (20) میلیون لیتر افزایش به خودکفایی برسیم. اما اگر این (73) میلیون لیتر با این سوبسیدهای غیرمنطقی، (80) و (85) میلیون لیتر بشود ما چند سال دیگر قطعا به خودکفایی نخواهیم رسید یعنی باز داریم تیر خلاص به برنامه خودکفایی بنزین و سوخت داخلی می زنیم.
سومین نتیجه اقتصادی، ما عملکرد همین یکی، دو سال اخیر را ارزیابی کنیم. طبق گزارش‌ها در (10) سال گذشته مصرف بنزین در کشور (113) درصد افزایش پیدا کرده است. آیا این زنگ خطر نیست؟ آیا این مصلحت اندیشی های یکماهه و دوماهه و سه ماهه و سیاسی کردن موضوع بنزین، ضربه زدن به نظام اقتصادی و به نظام بودجه ریزی و به اقتصاد ملی و به ظرفیت ملی برای توسعه و پیشرفت نیست؟
ما عملکرد گذشته را می‌بینیم، وقتی آمدیم دو، سه سال نرخ بنزین را ثابت نگه داشتیم، مدام افزایش (113) درصدی یارانه ها را دادیم، الان نتیجه آن چه شده است؟ وابستگی ما به یارانه ها بیشتر شده است.
اثر تورمی آن، وقتی ما بودجه جاری دولت را افزایش می دهیم اثر تورمی دارد. هزینه‌های دولت که بالا برود اثر تورمی دارد. ما این ها را چگونه می خواهیم پاسخ بدهیم؟ از آنطرف می خواهیم سیاست‌های ضدتورمی داشته باشیم، از آنطرف داریم بار هزینه‌های عمومی و جاری را افزایش می دهیم که اثر تورمی خواهد داشت.
نکته بعدی، وابستگی ما به نفت با این رقم ها افزایش پیدا می‌کند. در هر مصوبه‌ای ما اگر قرار باشد وابستگی بودجه کشور (2) میلیارد، (3) میلیارد، امروز (5/3) میلیارد دلار دیگر به نفت افزایش پیدا کند، مقایسه کنید با سال‌های پایانی جنگ که ما با (9)، (10) میلیارد دلار کشور را در شرایط جنگ اداره کردیم، الان ما (40)، (50) میلیارد دلار داریم باز بودجه عمومی را افزایش می دهیم. به کجا داریم می رویم؟ چه زمانی می خواهیم جلو این انحراف را بگیریم؟ مصلحت اندیشی های سیاسی مقطعی نباید بر تدابیر کارآمد اساسی و اصولی اقتصاد کشور بچربد.
طبق گزارشی که الان وزارت اقتصاد و دارایی چاپ کرده و همین امروز در اختیار همکاران قرار داده است (همین بروشوری که الان در خدمت شماست خود دولت چاپ کرده است)، دولت می گوید ما در پایان برنامه چشم انداز با این روند مصرف فعلی باید حداقل (3/6) میلیون بشکه تولید نفت روزانه داشته باشیم، اما می گوید در خوشبینانه ترین حالت با ظرفیت سازی و برنامه توسعه میادین نفتی می‌توانیم فقط (8/4) میلیون بشکه در روز در پایان چشم انداز (20) ساله تولید نفت داشته باشیم و این گپ (Gap) تقریبا (5/1) میلیون بشکه در روز کمبود را با این دامن زدن به مصرف گرایی در جامعه چگونه می خواهیم به تاریخ پاسخ بدهیم؟ چگونه می خواهیم به نسل آینده پاسخ بدهیم؟
بیایید یکبار یک شوک مقطعی را بپذیریم اما برای یک عمر کشور و دولت را از این وابستگی و مصرف گرایی غیرمنطقی و بی رویه با منطق و استدلال شفاف نجات بدهیم.
اما از بعد اجتماعی، آیا بی عدالتی محض نیست که یک روستایی که فاقد خودروی سواری است در مقایسه با یک ثروتمند شمال شهرنشین تهران و بسیاری از شهرها که از (5)، (6) دستگاه خودرو در یک خانواده استفاده می‌کنند، ما این سوبسید و این رقم (6) میلیارد دلاری یارانه بنزین را در اختیار این قشر مرفه و ثروتمند قرار می دهیم؟ کجای این با عدالت اقتصادی و اجتماعی سازگار است؟ چه زمانی می خواهیم به این بی عدالتی خاتمه بدهیم و آن را محدود و کم کنیم؟
از دولت مردمی و عدالت محور آقای دکتر احمدی نژاد ما انتظار نداشتیم ششماه مصوبه مجلس را عمل نکند و بعد بیاید بگوید (5/3) میلیارد دلار دیگر شما بدهید، حالا فعلا مصرف را همینطور ادامه بدهیم، بحث برنامه ریزی و مدیریت و این ها به کنار، مجلس هم بخواهد مصلحت اندیشی های غیراصولی کند.
همه می‌گویند اسراف ملی است، حتی کسانی هم که الان می‌خواهند از این لایحه دفاع کنند می‌گویند بله، ما داریم فعلا به یک اسراف ملی تن می دهیم. خوب پس چه وقت؟ بعد از (27) سال از انقلاب گذشته است، ارزشگرایی در مصوبات ما، در عمل ما، در تدابیر و تصمیمات ما باید متجلی بشود، باید از شعار به عمل کشیده بشویم. (نایب رییس ـ خیلی ممنون، وقت تمام است دیگر) تمام نشده، من فقط (6) دقیقه صحبت کردم (نایب رییس ـ ساعت ما می گوید 9 دقیقه، یکی از ساعت ها را باید تنظیم و میزان کنیم) ولی من ساعت خودم را... الان جمع می کنم.
بحث ناکارآمدی در مدیریت مصرف، با این مصوبه ما، دامن زده خواهد شد. تشویق به قانون شکنی در کشور، (7)، (8) ماه پیش ما تصویب کردیم، حالا داریم خودمان به عدم اجرای قانون صحه می گذاریم.
آلودگی، مسایل زیست ـ محیطی، ترافیک و تصادفات بعلت استفاده بی رویه از این یارانه‌هاست.
هدفمند کردن یارانه ها که مورد اهتمام دولت و مجلس است مخدوش خواهد شد.
ذخایر ارزی، وابستگی به واردات در آستانه شرایط جدیدی که احتمال تحریم اقتصادی ولو بصورت ضعیف هم وجود دارد، اما این وابسته کردن و کاستن از ذخایر صندوق ذخیره ارزی و منابع ارزی کشور یک عمل سیاسی اشتباه است و با منافع و امنیت ملی هم سازگار نیست، متشکرم.
نایب رییس ـ متشکرم، خوب قبل از اینکه موافق بعد صحبت کند من از میهمانان امروزمان تشکر کنم؛ دانش آموزان آموزشگاه دخترانه الزهرا از منطقه (7) تهران خدمتشان بودیم، خوشامد عرض می کنیم، دانش آموزان آموزشگاه پسرانه همت از منطقه (1) تهران، خدمتشان خوشامد عرض می کنیم و دانش آموزان آموزشگاه دخترانه ابوعلی سینا از منطقه (2) تهران که مقدمشان را همراه با مسوولان محترمشان گرامی می داریم، تشریف داشتند و امروز میهمان جلسه علنی بودند.
موافق بعدی را برای نطق دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق جناب آقای عادل آذر هستند.
نایب رییس ـ آقای آذر بفرمایید.
عادل آذر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
تشکر می کنم از همه دوستان و بخصوص مخالفین محترمی که نکاتی را مطرح کردند. من سعی می کنم به همان ترتیبی که بخصوص برادر عزیزم آقای طلایی و آقای ثروتی نکاتی را مطرح کردند پاسخ هایی را داشته باشم.
تقریبا مخالفین محترم بخصوص آقای طلایی یک نکته اساسی را مطرح می‌کنند و آن این است که ما باید بسرعت و در همین لحظه و موقع از واردات بنزین جلوگیری کنیم و با لایحه دولت و مصوبه کمیسیون مخالفت کنیم برای اینکه اگر به روند واردات بنزین ادامه بدهیم، آثار اقتصادی، اجتماعی، مدیریتی و ملی زیادی برای ما دارد که طبیعتا اگر واردات قطع بشود، این آثار منفی به مثبت تبدیل می‌شود.
منتها یک نظریه مدیریتی را خدمت همه عزیزان عرض کنم، در تیوری های سیستم‌های مدیریت به ما یاد داده اند موقعی که یک سیستمی را دارید که موجود است و دارد فعالیت می‌کند و بخصوص زمان طولانی از استقرار و استمرار این سیستم گذشته، آرام ، آرام باید آنتروپی مثبت به آن وارد کنید. معنی آن این است که اگر شما ماشینی دارید که با سرعت (120) کیلومتر در ساعت دارد فعالیت و حرکت می‌کند اگر یکدفعه آن را متوقف کنید (آقای طلایی نیک!) آن ماشین مطمینا با ضریب اطمینان صددرصد واژگون می‌شود.
جریان بنزین و مصرف بنزین در کشور ما حکایت همین ماشین است که با سرعت (120) کیلومتر در ساعت دارد حرکت می‌کند. قبول کنیم که باید سیاست‌های اقتصادی و تغییر الگوی مصرفی را در کشورمان بکار بگیریم که آرام، آرام باید آنتروپی مثبت به این ماشین و سیستم وارد کنیم.
همین مصوبه کمیسیون برنامه و بودجه و حالا بهرحال پیشنهادات دیگری که در قالب پیشنهادات همکاران چاپ شده، دیدگاه آن، کاهش تدریجی مصرف است.
ببینید! برای اینکه بتوانیم مصرف را کنترل کنیم ما دو روش داریم، اما بتدریج. من فکر می کنم هیچکدام از همکاران به این نظریه نمی تواند خدشه وارد کند که این سیستم را باید بتدریج آرام کرد و از سرعت آن کاست یا بعبارت دیگر مصرف بنزین را کاهش داد:
1 ـ روش‌های افزایش قیمت است که ما به اتفاق یا با اکثریت آرا در ابتدای مجلس شورای اسلامی رای دادیم که این روش منسوخ است و نمی توانیم عملی کنیم. طرح تثبیت قیمت ها همین بود. مگر اینکه در تجدید نظرهایمان بخواهیم اصلاح کنیم که در قالب پیشنهادات افزایش قیمت آمده است.
2 ـ الگوی مصرف را کنترل کنیم یا بعبارتی تقاضا را به شکل دستوری یا روش‌های سیاستی یا نرم افزارهای سیاستی کنترل کنیم و کاهش بدهیم.
این مصوبه کمیسیون و پیشنهادات جایگزینی که عمدتا آمده است، حکایتش این است که به روش‌های سیاستی غیرقیمتی بخصوص مصوبه کمیسیون ما مصرف را کاهش بدهیم. مصوبه کمیسیون می گوید آقا! (60) میلیون لیتر در روز، (42) میلیون لیتر تولید داخل، (18) میلیون لیتر واردات، (2/2) میلیارد دلار اگر بدهیم... و شما کمک کرده اید با پکیج ها و بسته‌های ترافیک، گسترش حمل و نقل عمومی، سیاست‌های (مثلا) زوج و فرد کردن، سیاست‌های اتومبیل های تک سرنشین، گسترش طرح ترافیک، محدوده طرح ترافیک در کلان شهرها، همان چیزهایی که در قالب تبصره (13) و در قالب قانون برنامه پیش بینی شده است.
مگر این کار یک روز و دو روز و یکماه است؟ حتی ما در تبصره (13)، (آقای ندیمی هرچند بعنوان موافق صحبت کردند) قبول داریم که تبصره (13) یک بسته پنجساله است، درست است که در لایحه بودجه آمده است، آن موقع هم بنده بعنوان مخالف صحبت کردم، یک برنامه پنجساله را نمی توانیم در قالب بودجه بیاوریم، ولی آورده ایم، ولی نمی توانیم منطقا مخالف این موضوع صحبت کنیم که تبصره (13) یک برنامه پنجساله است. یعنی ما پذیرفته ایم که کاهش مصرف بنزین و سوخت باید در یک افق پنجساله اتفاق بیفتد. این یک نکته.
نکته مهم دیگر که آقای طلایی اشاره کردند، (با کمال ارادتی که خدمت ایشان دارم) بحث اقتصادی موضوع و تورم زا بودن موضوع و افزایش بودجه جاری است. بودجه جاری اینقدر همپوشانی و موارد زاید دیگری دارد که اگر اولویت کنیم، پولی که بابت بنزین داریم می دهیم درواقع یک پول بسیار ضروری است. بهرحال باید برای کاهش هزینه‌های جاری هم یک اولویت بندی کنیم.
علاوه بر این، فرمایش کردید تورم زاست. یادمان باشد این یارانه ها را دارید بشکل ارزی و دلاری پرداخت می کنید، یعنی دارید تورم را به بیرون از کشور انتقال می دهید، شما که ریال پرداخت می کنید، ارز دارید می دهید و بنزین وارد می کنید. بنابراین این موضوع، موضوعی است که از نظر اقتصادی منتفی است.
نکته دوم، فرمایش کردند که در شرایط جنگ با چه رقمی کشور را اداره کردیم، مگر ما الان در شرایط جنگ هستیم؟ کدام بحران پیش آمده که می خواهیم دست مردم کوپن بدهیم و مردم را به صف بکشانیم و بازار سیاه در کشورمان رواج بدهیم. چه شرایطی پیش آمده؟ چه اتفاقی افتاده؟ چرا باید هزینه ناکارآمدی دستگاه‌های اجرایی را که قانون را اجرا نکردند، بودجه را اجرا نکردند، برنامه را اجرا نکردند به مردم انتقال بدهیم؟ چرا باید مردم را نقره داغ کنیم؟ مردم می‌گویند آقا دولت انتخاب کرده ایم، مجلس انتخاب کرده ایم، بروید برایمان راهکارهای مدیریتی بیاورید، نه اینکه ما را به صف وادار کنید. البته من هم معتقدم یک بخشی از این هزینه را ما، دولت و تصمیم گیرندگان کشور باید تحمل و تقبل کنیم و قبول کنیم تا الان خوب عمل نکرده ایم و قبول کنیم که (5) سال،(10) سال عقب هستیم. کاری که دهسال پیش می‌توانست اتفاق بیفتد باید در یک افق سه ساله، چهار ساله آینده اتفاق بیفتد. یک بخش آن را هم مردم باید کمک کنند. آن کمک مردم در مصوبه کمیسیون آمده، گفته از (72) میلیون لیتر به (60) میلیون لیتر بیا، مردم شما هم کمک کنید. یکجاهایی سفرهای زایدتان را کاهش دهید، یکجاهایی از حمل و نقل عمومی استفاده کنید ولی تا گسترش حمل و نقل عمومی ندهیم، تا سیستم‌های موازی حمل و نقل عمومی ایجاد نکنیم نمی توانیم این انتظار را از مردم داشته باشیم و مردم را در مضیقه و شدت ناآرامی قرار بدهیم.
نکته آخر که آقای طلایی اشاره کردند فرمایش کردند یارانه‌های بنزین به دهک‌های بالای درآمدی واگذار می‌شود، آقای طلایی! من از شما سوال می کنم خداوکیلی در مراجعات شما (90) درصد همین قشر آسیب پذیر، همین روستاییان، همین مردم محروم شهرستان ها نیستند که به شما می‌گویند آقا! خواهش می کنیم قیمت بنزین را افزایش ندهید؟ یعنی همان ثروتمندان هم که سراغ ما می‌آیند، همان هایی هم که (4)،(5) تا اتومبیل دارند سراغ ما می‌آیند، همین محرومین هستند، به روستا هم که می رویم همین محرومین هستند که می‌گویند شما قیمت را افزایش ندهید یا سهمیه بندی نکنید. سپاسگزار می شوم اگر به کلیات رای بدهید و ان شا الله پیشنهادات اصلاحی هست، جایگزین هایی هست که آن‌ها مصوب خواهد شد یا حالا مصوبه‌ای که کمیسیون دارد، سپاسگزارم.
نایب رییس ـ بسیار خوب، خیلی ممنون، متشکر.
منشی(حاجی بابایی) ـ آقای رییس! درخواست کفایت مذاکرات دارنـد.
نایب رییس ـ بازهم درخواست کفایت مذاکرات را داریم، ایندفعه دیگر مذاکره ای هم نمی کنیم. برای کفایت مذاکرات رای گیری می کنیم. حضار 222 نفر، نمایندگان رای خودشان را در بحث کفایت مذاکرات اعمال بفرمایند. پایان رای گیری را اعلام می کنیم، تصویب شد. مخبر کمیسیون آقای مفتح بفرمایید.
محمدمهدی مفتح (مخبر کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات) ـ
بسم الله الرحمن الرحیم
البته بنده عمده عرایضی را که باید عرض کنم روز قبل، (روز یکشنبه) در عرایضی که خدمت عزیزان داشتم، باستحضار همکاران محترم رساندم. الان ما داریم راجع به کلیات این لایحه بحث می کنیم، یعنی شور اول را بحث می کنیم، هرچند که یک فوریتی است و ان شا الله پس از رای آوردن کلیات، بلافاصله وارد جزییات و پیشنهادات خواهیم شد اما بهرحال الان موقعیت بحث راجع به کلیات هست. اگر دوستان در صحبت مخالفین محترم توجه داشته باشند عمده مطالب اگر نگوییم همه (که شاید بمعنای تمام بیانات عزیزان برمی گشت به مباحثی برای شور دوم) یعنی موضوع و صورت مساله ای که الان ما داریم، شرایطی را که الان با آن مواجه هستیم و آن اینکه طبق قانون بودجه امسال (5/2) میلیارددلار در اختیار دولت گذاشته شده است که با این (5/2) میلیارددلار و تولیدات بنزین داخلی، مصرف و تقاضای بنزین را در کشور در سال 85 مدیریت کنند. با توجه به عوامل مختلفی من جمله افزایش قیمت بنزین و دیگر مسایل، نحوه و میزان تحقق تبصره (13) و اینکه در طول این چندماه چقدر ممکن بوده است تبصره (13) به اهدافش نایل شود و افزایش ظرفیت حمل و نقل عمومی که نتیجتا کاهش تقاضای بنزین را بدنبال داشته باشد، متناسب با این ظرف زمانی که بوده در تمام این مسایل، الان برای استمرار وضعیت بنزین آیا دولت نیاز به قانون دیگری دارد یا ندارد؟
در کلیات که بحث می کنیم سوال این است، آیا دولت نیاز دارد از مجلس مجوز دیگری در این شرایط بگیرد یا نیاز ندارد؟ قطعا من فکر می کنم همه دوستان با این مطلب موافق هستند، حتی مخالفین محترم که راجع به این قضیه بحث داشتند، تصور این است و در بیاناتشان اینطور برمی آید که نسبت به اصل این موضوع که باید مجلس قانونی را تصویب کند و اجازه‌ای را بدهد، روی این مطلب اتفاق نظر وجود دارد. این یعنی رای دادن به کلیات لایحه، برای اینکه اجازه پیدا کنیم وارد پیشنهادات شویم، پیشنهادات اعم از پیشنهاد کمیسیون برنامه و بودجه و یا آن دفترچه نسبتا قطوری که از پیشنهادات نمایندگان محترم چاپ شده و در اختیار همه عزیزان هست. برای اینکه بتواند این ها قابلیت طرح پیدا کند باید ما به کلیات رای بدهیم. مشکلات بنزین، وضعیت اقتصادی ما در ارتباط با بنزین، همه این ها مطالبی است که هم بنده در عرایضم بود، هم دوستان در فرمایشاتشان بود، هم قاعدتا در فرمایشات بعدی مطرح خواهد شد، بنابراین ما در رابطه با بنزین مشکل داریم، اقتصاد ما در رابطه با بنزین باید به یک تصمیم اساسی برسد، یک جراحی چه بسا باید انجام شود اما برای اینکه امکان داشته باشد که همه این کارها انجام بشود، باید به کلیات رای بدهیم. بنده بقیه عرایضم را برای مبحث بعدی می گذارم، بعد از اینکه وارد جزییات شدیم، شور دوم شدیم، پیشنهادات مطرح شد، آنموقع اختلاف نظرهایی که وجود دارد همچنانکه باز قبلا به آن اشاره شد، همه این ها شور دومی است.
اگر تعدادی از دوستان به پیشنهاد تصویب شده کمیسیون برنامه و بودجه که چاپ شده است، ایراد و اعتراض دارند یا پیشنهاد بهتری بر آن دارند، معنای آن این خواهد بود که حتما باید به شور اول رای مثبت بدهیم تا امکان ورود به پیشنهادات بعدی و بحث موافق و مخالف و بهترکردن آنچه که تصمیم خواهد بود نسبت به آنچه کمیسیون تصویب کرده، اگر عده‌ای از دوستان معتقد هستند که می‌توانند پیشنهاد بهتری اینجا بدهند پیش بیاید. بنابراین استدعای بنده، انتظار کمیسیون برنامه و بودجه از مجلس محترم این است که به کلیات رای بدهیم تا بتوانیم وارد جزییات شویم. تمام مشکلات، تمام مسایلی که فرمودند بحث بنزین در اقتصاد کشور، ضرورت اصلاح بنزین، همه این ها زمانی قابلیت بحث پیدا خواهد کرد که بتوانیم وارد آن بحث شویم. برای این فکر می کنم که نسبت به کلیات، بیش از این عرایضی را خدمت دوستان لازم نباشد بیان کنم، انتظار است که ان شا الله با یک رای بسیار بالایی به کلیات رای مثبت بدهیم تا در بحث جزییات من از طرف کمیسیون در خدمت شما هستم. خیلی متشکر.
نایب رییس ـ دولت بفرمایید.
فرهاد رهبر ـ (رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) ـ
سلام علیکم ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همانطور که جناب آقای مفتح هم اشاره کردند، قاعدتا دولت پیشنهادی را که ارایه کرده، بمنظور رفع مشکل فعلی بنزین در کشور است و قاعدتا باید با کلیات موافقت شود تا ما بتوانیم بقیه موضوعات را بصورت کارشناسی طرح مساله کنیم.
من خیلی مختصر خدمت شما عزیزان عرض خواهم کرد که چرا دولت لایحه متمم برای واردات بنزین تقدیم مجلس کرده است. عزیزان مستحضرند که در لایحه پیشنهادی دولت که بصورت یک مجموعه سیاستی در تبصره (13) خدمت عزیزان تقدیم شد، آن تبصره (13) گرچه در بودجه سالانه منظور شده ولی همه شما می دانید که یک برنامه است و حداقل مدت زمان اجرا، برای اجرای برنامه هم پنج سال پیش بینی شده که ما امیدواریم طی پنج سال بتوانیم نتایج حاصله از آن سیاست‌هایی که در آن برنامه آمده است بدست بیاید تا از آن سیاست ها و از آن اهداف به آنچه را که مطلوب نظر ما و شما است یعنی کاهش مصرف است برسید. درهمانجا هم ما پیش بینی کرده بودیم، یعنی اگر ما مجموعه تبصره (13) و قواعد منطبق با آن را یک مجموعه یکجا ببینیم دولت پیش بینی کرده بود که نیاز مصرف بنزین ما حدود (4) میلیارد دلار است که نسبت به سال قبل که نزدیک به (5) میلیارد دلار بوده، نزدیک به (20) درصد کاهش مصرف و یا کاهش تقاضا برای واردات بنزین را شما آنجا ملاحظه می‌فرمایید. یعنی اینکه ما یک (4) میلیارددلار پیشنهاد داده بودیم که برای اجرای تبصره (13) و گذراندن سال 1385 بلحاظ مصرف بنزین ولی دوستان و عزیزان مستحضرند که قیمت بنزین در سال 1384 هر تن (529) دلار بطور متوسط عملکرد داشتیم که مبنای (529) دلار عملکرد سال 1384 مبنا قرار گرفت و پیشنهاد داده شد که (4) میلیارد دلار ما نیاز به واردات بنزین داریم ولی بنا به دلایلی که در طول سال و ششماهه اول سال 1385 اتفاق افتاد، قیمت بنزین به (650) دلار هر تن، ششماهه عملکرد داریم که درواقع افزایش قیمت داشته، یعنی اینکه نزدیک به هر تن (120) دلار بیشتر، بیش از (20) درصد قیمت بنزین، نزدیک به (25) درصد قیمت بنزین را افزایش داشتیم که اگر ما آن (4) میلیارد دلاری که پیشنهاد داده بودید بعلاوه (25) درصد افزایش قیمت بنزین کنیم، (5) میلیارددلار حداقل نیاز بنزین ماست، آنجا هم پیش بینی شده بود که این برای کفایت (9) ماه از سال را خواهد داشت یعنی اگر ما (12) ماه سال را بخواهیم درنظر بگیریم، نزدیک به (6) میلیارددلار نیاز به بنزین داریم که حدود (5/2) میلیارددلار در لایحه بتصویب رسیده، لایحه تقدیمی دولت هم حدود (5/3) میلیارد دلار پیشنهاد شده برای اینکه ما بتوانیم مصرف بنزین را در سال 1385 با توجه به اینکه عزیزان استحضار داشته باشند که ما مصرف بنزین را در مقایسه با سال 1384 ثابت نگه داریم یعنی (66) یا (67) میلیون لیتر در روز مصرف سال 84 را ثابت نگه داریم و بتوانیم در سال 1385 با تدابیری که اتخاذ می‌شود برای مدیریت مصرف تقاضا از طریق مدیریت ترافیک شهری و کاهش قاچاق سوخت در استان‌های مرزی کشور و سایر تدابیری که اتخاذ می‌شود، ما بتوانیم در سال 1385 با مصرف سال 1384 یعنی (67) میلیون لیتر در روز، نزدیک به (6) میلیارددلار نیاز داریم تا ذخایر استراتژیک خودمان را هم از (1) میلیارد لیتر به (2) میلیارد لیتر افزایش بدهیم. بنابراین چند تا حادثه با هم اتفاق افتاده، لایحه پیشنهادی (4) میلیارد بوده، افزایش قیمت بنزین را به آن اضافه کنید، بعلاوه اینکه مصرف سال 1384 در حد (67) میلیون لیتر در روز را ثابت نگه داریم و علاوه بر آن بتوانیم میزان ذخایر استراتژیک را باتوجه به شرایط فعلی کشور افزایش دهیم. نیاز حداقل ما (6) میلیارددلار واردات بنزین است با این تفاوت که میزان ذخایر ما در انتهای سال یا ابتدای سال 1385 به دو برابر ابتدای سال 1385 افزایش پیدا کند. دقت کنید، میزان ذخایر استراتژیک در مقایسه با سال قبل به دو برابر افزایش پیدا کند که ما بتوانیم این مقدار را وارد کنیم و نیاز به (6) میلیارددلار داریم که مابه‌التفاوت با (5/2) حدود (5/3) میلیارد دلار است که در لایحه تقدیمی دولت به مجلس شورای اسلامی آمده است. ما این را پیشنهاد دادیم و قاعدتا دوستان، عزیزان، پیشنهاداتی دارند که در جای خودش آن مباحث را با هم بحث کارشناسی می کنیم. بنابراین برای اینکه ما در این مقطع بتوانیم عبور کنیم و آن پیشنهادات و مباحث کارشناسی را با آن ادامه بدهیم، کلیات مطرح شده برای این موضوع را اعلام رای موافق بفرمایید که ان شا الله بتوانیم بعدا با مباحث کارشناسی در خدمت شما عزیزان باشیم. خیلی ممنونم، تشکر می کنم.
نایب رییس ـ بسیارخوب، کلیات لایحه دولت مطرح است، حضار 227 نفر، باز باید از نمایندگان خواهش کنیم که به صندلی های خودشان مراجعه کنند و در رای گیری شرکت کنند. کلیات گزارش کمیسیون مطرح است، نمایندگان رای خودشان را اعلام بفرمایند. پایان رای گیری را اعلام می کنیم، تصویب شد. پیشنهادات را بترتیب آیین‌نامه‌ای مطرح بفرمایید. جایگزین دولت اولین پیشنهادی هست که مطرح می‌شود، آقای حاجی بابایی توضیح بدهند.
حمیدرضا حاجی بابایی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
عزیزانمان، کسانیکه پیشنهاد دادند جناب آقای ابوالفضل کلهر، جهانبخش محبی نیا، سیدکاظم دلخوش اباتری، محمدحسین فرهنگی، شاهین محمدصادقی، سیداحمد رسولی نژاد، حسن زمانی، احمد بلوکیان و محمدحسین استکی که بنده خدمتتان مطرح می کنم.
بحث برگشت به لایحه دولت است و چرا پیشنهاد برگشت به لایحه دولت را مطرح کردیم. موافقین و مخالفین محترم صحبت های مفصل و مبسوطی را بیان کردند و همه تقریبا در این وضعی که عرض می کنم مشترک بودند که بهرحال یا باید بنزین را دو نرخی کرد یا باید سهمیه بندی کرد یا تداوم وضع موجود باشد. هرکدام از این ها هم دارای نکات مثبت و منفی هستند، امروز هم مجلس شورای اسلامی در آستانه یک انتخاب بسیار حساس، انتخابی که به زندگی و معیشت آحاد ملت ایران برمی گردد. اگر ما بنزین را دو نرخی کنیم یعنی آنچیزی که در کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات آن را تصویب کرده اند، چه عواقبی خواهد داشت، در سه ماهه آخر سال باید نرخ قسمتی از بنزین یعنی فرآورده نفتی را یا افزایش بدهیم یا سهمیه بندی و کوپنی کنیم یعنی با کوپن در خدمت مردم باشیم. یعنی به (27) سال قبل برگردیم. اینکار با توجه به اینکه ما در آستانه اجرای اصل (44) قانون اساسی هستیم، ما ادعا داریم که می خواهیم اصل (44) قانون اساسی را با توسعه و با گستره تفسیر اجرا کنیم. همه ما به این رسیدیم که دولتی کردن، شکست خورده، همه به این رسیدیم که دیگر اقتصاد دولتی پاسخگو نیست باید کار را در اختیار مردم قرار داد. بنابراین هم دو نرخی کردن محکوم است، هم سهمیه بندی و کوپنی کردن تن ها نمی تواند پاسخگوی امروز جامعه ما باشد. بنابراین یا باید بنزین را با نرخ واقعی آن یعنی یارانه را هدفمند کرد و در اختیار مردم قرار داد، یا باید وضعیت موجود را ادامه داد. این دو راه بنظر من قابل بررسی است. اگرچه تمام عقلای اقتصادی به این اعتقاد دارند که هیچ راهی نیست جز اینکه باید یارانه ها را هدفمند کرد اما یارانه ها را چه موقعی می‌شود هدفمند کرد؟ زمانی یارانه ها را باید هدفمند کرد، برادران عزیز و همکاران گرانقدر که ما تمام راهکارهای مقابله با تورم، مقابله با شکاف طبقاتی، مقابله با درآمدهای کم، مقابله با هزینه‌های زیاد را دیده باشیم. بهمان دلیلی که امروز نه مجلس، نه دولت، هیچ سیاست اساسی و اصولی را برای مقابله با گرانی که براساس واقعی کردن قیمت بنزین بوجود می‌آید در دست ندارند، بنابراین امکان قیمت واقعی کردن بنزین وجود ندارد. برای اینکه امکان ندارد اینکار را انجام بدهیم چون خودمان هیچ سیاستی برایش تصویب نکردیم. می‌ماند وضع موجود، وضع موجود، تفسیر این است که اگر ما این وضع موجود را ادامه بدهیم فاجعه است، کاملا درست است. اگر وضع موجود را ما ادامه بدهیم فاجعه است ولی اگر سیاستگذاری نکنیم از این فاجعه تر است. اگر دست روی دست بگذاریم نگاه کنیم فاجعه از این بزرگتر است. فاجعه در صورتی است که بنشینیم و هیچگونه سیاستگذاری نکنیم. ما باید سیاستگذاری کنیم، حمل و نقل شهری را درست کنیم، باید یارانه‌هایمان را هدفمند کنیم، باید مسایل گوناگونمان را در کشور حل کنیم، از الان تا آخر اسفندماه، الان تا بودجه سال 1386 فرصت داریم، بنشینیم برای سال 1386 برنامه ریزی کنیم، مگر ما تبصره (13) را مصوب نکردیم؟ مگر ما اعلام نکردیم که باید میزان بنزین وارداتی کاهش پیدا کند؟ نشده. الان بحث از این است، چرا می خواهیم کاری انجام بدهیم که...
دیرباز ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ آقای حاجی بابایی! ببخشید، یک لحظه اجازه بدهید، آقای دیرباز تذکر دارند بفرمایید. آقای حاجی بابایی شما هم یک استراحتی بکنید.
علی دیرباز ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رییس! جناب آقای دکتر حاجی بابایی فرمودند که مصوبه کمیسیون دو نرخی است درصورتیکه خلاف مصوبه کمیسیون...
نایب رییس ـ آقای دیرباز! اینکه تذکر آیین‌نامه‌ای نیست، مخالف صحبت می‌کند، می گوید آقای حاجی بابایی اشتباه کردند. آن اشکال نـدارد.
بلوکیان ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ آقای بلوکیان هم تذکر دارند. بفرمایید.
احمد بلوکیان ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای مهندس باهنر! ببینید، در بحث ها، طرح و لوایح اینطور است که در زمانیکه تا قبل از اینکه اعلام نشده که نباید کسی تکمه را بزند. من اولین نفر بودم که در بحث موافقت با لایحه پیشنهادی دولت دست بلند کردم، آقای دکتر سبحانی نیا هم دست بلند کردند، هم تکمه را زدند، رفتم آنجا می بینم چهارنفر قبل از اینکه رای گیری تمام شود زدند، اینکه واقعا قانونی نیست. شما می توانید واقعا زمان را بررسی کنید، ببینید در زمانیکه شما اعلام رای را هنوز اعلام نکردید، آقایان تکمه ها را زدند.
نایب رییس ـ بله، منشی ها یکمقدار دقت کنند، موقعیکه بحث قبلی تمام می‌شود، دستگاه ها را صاف و پاک کنند که آقایان وقتشان...
بلوکیان ـ آقای مهندس باهنر! لذا وقت ما محفوظ است.
نایب رییس ـ آقا حاجی بابایی ادامه بدهید.
حاجی بابایی ـ بحث من در رابطه با پیشنهاد کمیسیون این است که کمیسیون کوپنی شدن را پیشنهاد داده، بنابراین الان ما می خواهیم تصمیم بگیریم اگر پیشنهاد کمیسیون رای بیاورد، معنای آن این است که از دیماه کوپن را بدست مردم بدهیم، اگر پیشنهاد کمیسیون رای نیاورد یکی از آن پیشنهادهای ده، پانزده گانه ای که همه مثل همدیگر هستند رای بیاورد، معنای اکثریتشان این است که قیمت (350) تومان و (300) تومان و (400) تومان باید قیمت بنزین را ما در سه ماهه آخر بفروشیم. اگر جایگزین دولت رای نیاورد معنایش این است که به کوپنی بودن و به گران شدن بنزین، ما رای دادیم. چون هیچ پیشنهاد دیگر غیر از این ها وجود ندارد که این مشکل را... البته یکی، دو مورد هست، نقص های خودشان را دارند. اکثر پیشنهادها، پیشنهادهایی است که قیمت را مشخص کرده، (350) تومان، (300) تومان و الی آخر.
بنابراین من می خواهم عرض کنم که اگر گفته می‌شود قیمت بنزین باید واقعی شود این درست است اما شما به من بگویید که اگر قیمت بنزین را برای دیماه گران کردید، حقوق چه کسی را اضافه کردید؟ شما می گویید که آقاجان! بله، آدم هایی هستند بالای شهر، شش نفر هستند، شش ماشین دارند از بنزین استفاده می‌کنند. برادر عزیز من! شما و من سیاستگذاری کردیم اینکار را بکنند. شما اگر می گویید ما بنزین را گران کنیم، آن شش نفر دیگر ماشینهایشان را در خیابان نمی آورند؟ آن‌ها ماشینهایشان را بیشتر در خیابان می‌آورند ولی بجایش آن مستضعفی که با (100) هزار تومان زندگیش را اداره می‌کند آنوقت با (500) هزار تومان هم نمی تواند اداره کند. سیاستگذاری را باید درست کرد. برنامه ریزی را باید درست کرد، این مثل دو کفه ترازو است، امروز بنزین را گران کردید، همه اشیا در مملکت تورم ایجاد می‌شود گران می‌شود. شما وقتی (11) درصد حقوق را اضافه می کنید نمی توانید بنزین را (500) درصد اضافه کنید و تورم را (50)، (60) درصد بالا ببرید. بنابراین تصمیم امروز مجلس، هرچه مجلس تصمیم بگیرد همان است یعنی مجلس اگر امروز تصمیم گرفت که قیمت تا آخر اسفندماه همین روال را ادامه پیدا کند امروز همین تصمیم یعنی برگشت به لایحه دولت، اگر به این رای نداد و خواست رای بدهد که گرانقیمت بشود، آنهم تصمیم مجلس است. بهرحال این مجلس است که امروز باید درآمد، هزینه این تصمیم بزرگ تاریخی و سرنوشت سازی را که به آحاد ملت ایران برمی گردد امروز این تصمیم را بگیرد و خواهش من از برادران عزیز این است اگر عنایتی بکنند به لایحه دولت که تن ها پیشنهادی است که می‌تواند قیمت را به وضع عادی نگه دارد رای بدهند قطعا ما می‌توانیم در لایحه بودجه پیشنهادها و سیاستگذاری های لازم را داشته باشیم. والسلام علیکم و رحمه الله
نایب رییس ـ ممنون، آقای محمدصادقی! مخالف پیشنهاد جایگزین دولت را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای حق شناس بودند که وقتشان را به آقای دکتر سبحانی دادند. جناب آقای دکتر سبحانی بفرمایید.
نایب رییس ـ آقای سبحانی عذرخواهی می کنم! من یک لحظه صبحت شما را قطع می کنم. باز جمعی از دیپلمات های عراقی میهمان دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه بودند که در جلسه علنی حضور دارند. ما مقدمشان را گرامی می داریم چون عزیزان مثل اینکه قرار بوده تشریف ببرند گفتیم از حضورشان تشکر بکنیم، بفرمایید.
حسن سبحانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران ارجمند برای پرداختن به این بحث و اینکه در مقابل این پیشنهادی که مطرح است چه باید کرد شاید بهترین کار این باشد که بپرسیم چه هدفی را دنبال می‌کند؟
در شرایط موجود بنظر می‌آید مهمترین هدفی که دنبال می‌شود کاهش مصرف بنزین است، زیرا اگر ما پالایشگاه داشته باشیم و بنزین فراوان هم تولید بکنیم این بنزین فراوان در داخل کشور بخصوص در شهرهای بزرگ دیگر قابل استفاده نیست زیرا گسترش تعداد خودروهای شخصی بنحوی است که امکان تردد در شهر وجود ندارد. البته ما وارد می کنیم و گرفتاری های خاص خودمان را داریم. بنابراین هدف، کاهش مصرف است.
دو راه برای کاهش مصرف متصور است: راه اول راه قیمتی است. شما اگر می خواهید کاهش مصرف بدهید قیمت را آنقدر افزایش بدهید که امکان کاهش مصرف فراهم شود. مطالعات مختلف نشان می‌دهد که اگر قیمت بنزین به (500) الی (600) تومان برسد می‌تواند تا (25) درصد مصرف را کاهش بدهد. اما آیا نمایندگان محترم در مجلس هفتم بدنبال آن هستند که قیمت بنزین را (700) درصد افزایش بدهند؟ این را که در آغاز مجلس تصویب فرمودید که این کار را نمی خواهید بکنید و من خدمتتان عرض می کنم حتی اقتصاددان هایی که طرفدار بی قید و شرط آزادی قیمت ها هستند با افزایش قیمت بنزین در ایران فعلی به این عدد مخالفند. می‌ماند راه غیر قیمتی که در بسیاری از کشورهای جهان تجربه شده در راه غیرقیمتی شما قیمت را تثبیت می کنید اما به مردم می گویید شما که می خواهید قیمت ارزان استفاده بکنید حداقل همکاری بکنید کمتر مصرف کنید.
آنچه که کمیسیون برنامه و بودجه تصویب کرده این روش است بدین معنا که بنزین تولید داخل بعلاوه حدود (10)، (11) میلیون روزانه واردات را تجویز کرده بدین ترتیب از طریق کارت هوشمند ترتیبی داده می‌شود که حمل و نقل عمومی و شخصی بتواند با کمترین مضیقه ممکن به کار خودش ادامه بدهد.
بنابراین از دو راه قیمتی و غیرقیمتی مجلس و کمیسیون راه دوم را انتخاب کرد به این نیت که در فاصله یکی، دو سال صرفه جویی حاصل بشود مصرف کم بشود با آن پول صرفه جویی شده حمل و نقل عمومی راه اندازی بشود و البته بعد از آن حتما باید قیمت بنزین به قیمت واقعی خودش برسد.
فواید این کار چیست؟ مصوبه کمیسیون کاهش مصرف می‌دهد. بدون شک حدود (20) میلیون لیتر در روز مصرف را کاهش می‌دهد. افزایش قیمت نمی دهد چون قیمت، قیمت جاری است. رد پای این مصوبه تعیین تکلیف می‌کند برای بودجه سال 86 و این از پیامدهای مثبت این مصوبه است و صرفه جویی پول برای راه اندازی حمل و نقل عمومی می‌کند. دوستانی که می‌گویند باید حمل و نقل عمومی راه اندازی بشود، پول آن از کجا باید بیاید؟ بالاخره باید شما از یکجایی کمتر مصرف بکنید، حساب ذخیره که پول ندارد تا اینکه آن کاهش مصرف را صرف توسعه حمل و نقل عمومی بکنید.
تن ها ضرری که متصور است این کار داشته باشد که از همه راهکارهای دیگر ضرر آن کوچکتر است بوجود آمدن یک بازار سیاه بسیار محدود است. دوستان! کسی که (5) لیتر در روز برای خودروی خودش می‌گیرد دیگر بنزین خودش را نمی فروشد. حداکثر اگر کسی که وسیله عمومی دارد بخواهد در شهری مثل تهران این (25) لیتر خودش را مثلا بفروشد (که ما معتقدیم مردم و متدینین اینکار را نمی کنند) با قیمت ماکزیمم (500) تومان مابه‌التفاوت آن ماهی (300) هزار تومان می شود، درحالیکه یک راننده تاکسی که بهرحال رسما کار می‌کند در شهری مثل تهران یا شهرهای بزرگ بمراتب دریافتی در ماه بیشتر از این رقم دارد. بنابراین بازار سیاه قابل تصور اگر بوجود بیاید بسیار بسیار محدود است.
اگر کسی بخواهد در اقتصاد همه چیز را بدست بیاورد و هیچ ضرری نکند، هیچ هزینه‌ای ندهد دوستان عزیز! یک چنین چیزی که از مادرش متولد نشده یا شما باید تورم بنزین (600) را بپذیرید یا باید تن بدهید به اینکه مردم با ما همکاری و کمتر مصرف کنند. این مصرف هم در بسیاری از شهرهای ایران کفایت می‌کند. در چند شهر بزرگ برای خودروهایی که سوخت بیشتری دارند ممکن است اندکی محدودیت ایجاد بکند، شیرینی این محدودیت بعد از آن است که پول صرفه جویی شده صرف حمل و نقل عمومی شد.
من خیلی متاسفم از اینکه در مواردی برخی از سروران عزیز که در حوزه‌های تخصصی بحث ورود ندارند با استفاده از واژه کوپن و کوپنیست یک روش متداول اقتصادی در دنیا را که در زمان کمبود کالا مورد استفاده حتی کشورهای پیشرفته بوده به یک مقوله ضدارزشی تنزل می‌دهند. شما وقتی کمبود موجودی دارید ناگزیر هستید سهمیه بندی بکنید، باید تلاش بکنید که این سهمیه بندی هرچه کارآمدتر صورت بگیرد. سروران عزیز اگر به این پیشنهاد رای بدهند و اجازه بدهند که دولت به اهدافی که در لایحه داشته برسد معنای آن این است که دولت به تبصره (13) در زمان خودش بنظر ما توجه کافی نکرد و کار را عقب انداخت همچنان بدون اینکه از به تعویق انداختن اجرای تبصره (13) بازخواست بشود همان را که می خواهد عملی می‌کند و مردم هم دلشان خوش است که مثلا دارند هرچه می‌خواهند بنزین می زنند اما هزینه‌های این قابل ادامه دادن نیست. اینکه یکبار گفته شده بود تصمیمی که امروز دوستان بگیرند (20) میلیارد دلار هزینه شان را بیاد دارند.
دوستان عزیز! سال آینده انتخابات مجلس و سال بعد انتخابات ریاست جمهوری است اگر امروز شما این تصمیم جراحی را نگیرید سال آینده و سال بعد امکان گرفتن آن مشکل می‌شود و معنای آن این است با رشدی که ما در مصرف بنزین داریم باید برای سه سال آینده حدود (20) میلیارد دلار بنزین وارد بکنیم (نایب رییس ـ آقای سبحانی وقت تمام است) و این غیرقابل تصور و امکان است.
نایب رییس ـ متشکر، موافق جایگزینی دولت را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق جایگزین دولت آقای کلهر هستند.
نایب رییس ـ آقای کلهر بفرمایید.
ابوالفضل کلهـر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن عرض سلام و خسته نباشید خدمت همکاران، امیدواریم که با مداقه و بحث و بررسی بیشتر بتوانیم یک تصمیم سرنوشت سازی که خیر و صلاح جامعه و ملت بزرگوار ایران را در پیش داشته باشد امروز بگیریم. من در قالب چند سوال و استدلال‌هایی که خدمتتان عرض می کنم موافقت خودم را با برگشت به دولت آثار مثبت و منفی آن را عرض می کنم تصمیم با سروران و خواهران محترم و برادران بزرگوار همکار است.
دوستان ببینید! آنچه که در این رابطه مطرح است عمدتا یکی بحث این است که بنزین در کشور ما ارزان است، یکی می‌گویند مصرف بالاست و دیگری بکرات می‌گویند ما (5) میلیارد دلار را دود می کنیم و به هوا می‌رود. اگر بنزین در کشور ما ارزان است ما یا با روش قیمتی یا غیرقیمتی می خواهیم آن را کنترل کنیم که دوستان در تبعات منفی سهمیه بندی و افزایش قیمت مطرح کردند که عمدتا افزایش قیمت به دلیل اینکه همه اقتصاددانان می‌گویند اگر از یک حدی بالاتر نرود تاثیری در مصرف ندارد چه در زمان تثبیت قیمت ها و چه بعدها که فرض شد می‌دانند با (50) تومان، (60) تومان، (100) تومان می‌شود درآمد بیشتری را نصیب دولت کرد اما نمی شود مصرف را کنترل کرد، حالا من های آثار تورمی یا سطح انتظارات تورمی که بدنبال دارد.
ما در مقایسه با کجا می گوییم بنزین در ایران ارزان است؟ مگر می‌شود جزیره ای فکر کرد؟ در بحث حمل و نقل فقط مصرف سوخت را مطرح کرد و مباحث دیگر را نادیده گرفت؟ شما الان خودرویی که به یک ایرانی می دهید چرا ما اینقدر منت سر مردم می گذاریم و مردم را محکوم می کنیم که زیاد مصرف می‌کنند، ارزان مصرف می‌کنند؟ شما خودرویی که... الان همین خودروهای داخلی را که صادر می کنیم قیمت صادراتی پژو چقدر است؟ قیمت اتومبیل های خارجی در آن کشوری که محل مقایسه ما در قیمت بنزین است کمتر از نصف در اینجاست، پول اضافه این را چه کسی می‌دهد؟ اگر متوسط بنزین در (100) لیتر در کشور ما (12) لیتر است در کشورهایی که مورد مقایسه شماست زیر (6) لیتر است این سیستم سوخت را مردم باید اصلاح کنند یا دولت اعم از مجلس یا هیات دولت؟ چه کسی باید اصلاح کند؟ اگر مدیریت ترافیک ما توانایی حل حمل و نقل روان و آسان را ندارد و مردم در ترافیک بنزین مصرف می‌کنند چه کسی باید هزینه آن را بدهد؟ اگر این ها را مبنا قرار بدهید ببینید الان بنزین لیتری چند در کشور ما درمی آید؟ این ها در مصرف زیاد روش‌هایی که ما برای یک موضوع اداری کوچک یکنفر را (10) نفر می آوریم، نمی دانم خودتان آزمایش کرده اید یا نکرده اید از فردا چند نفر از همکاران نمونه‌ای چند روز ماشین نیاورند، امکان جایگزینی خودرو آن‌ها چیست؟ موتورپول نیاید، ماشین خودتان را نیاورید، تاکسی برای شما فراهم است؟ مترو برای شما فراهم است؟ حمل و نقل عمومی برای شما فراهم است؟ شما چگونه این را می خواهید حل کنید؟
ما می گوییم (5) میلیارد دلار دود می‌شود، اگر با این نگاه، فقط نگاه کنید چه کسی تا این مدت یک آثار مثبت اقتصادی ناشی از این (5) میلیارد را در اقتصاد ما، در اقتصاد کلان ما، در درآمد ناخالص ما گفته (5) میلیارد هزینه می کنیم چقدر برمی داریم؟ مگر حمل و نقل در تولید نقش ندارد؟ اگر نقش ندارد چیست؟ اگر آنطوری می خواهید درآمد برای کشور صرفه جویی کنید خیلی چیزهای دیگر هم هست، غذای مردم را هم بگویید دارد دود می‌شود و هوا می‌رود، حقوق کارکنان را هم بگویید بی خود است، یارانه ها را هم بگویید بی خود است! این ها باید با هم دیده بشود.
در سهمیه بندی و در دو قیمتی کردن یا قیمت تعادلی شما نگاه کنید سهیمه بندی هم قیمت سایه دارد. فرمودند که محدودیت دارد و کسی که (300) هزار تومان درآمد دارد (نایب رییس ـ آقای کلهر وقت شما تمام است) ده دقیقه وقت دارم پنج دقیقه صحبت کردم (نایب رییس ـ پنج دقیقه وقت دارید) آقای دکتر سبحانی ده دقیقه صحبت کردند به مذاکرات برگردید (نایب رییس ـ نه) نمی شود که شما مخالف را ده دقیقه و موافق را پنج دقیقه اجازه بدهید؟
نایب رییس ـ جناب آقای کلهر اجازه بفرمایید! میکروفون شما دست من است من الان باز می کنم اجازه بفرمایید! آقای کلهر! بنده هم اگر اشتباه کرده باشم شما عصبانی نشوید...
کلهر ـ به مذاکرات برگردید.
نایب رییس ـ اجازه بفرمایید! مخالف و موافق پیشنهاد حق دارند پنج دقیقه صحبت کنند.
کلهر ـ آخر مخالف ده دقیقه صحبت کرد.
نایب رییس ـ اجازه نمی دهید جمله من تمام بشود بعد حضرت عالی جواب بدهید اجازه می دهید؟
کلهر ـ بله، بفرمایید
نایب رییس ـ جمله من تمام بشود بعد شما جواب بدهید، عرض من این است مخالف و موافق در زمان پیشنهادات پنج دقیقه بیشتر نباید صحبت بکنند. فرض را بر این بگذارید که بنده به آقای سبحانی غفلت کردم هفت دقیقه وقت دادم...
کلهر ـ اگر (9) دقیقه بود من صحبت نمی کنم...
نایب رییس ـ درست! جناب آقای دکتر سبحانی ما بعد از آنکه چک کردیم حدود هفت دقیقه و سی ثانیه صحبت کردند این هم غفلت بنده بود...
کلهـر ـ من وقت گرفته بودم اگر 9 دقیقه بود من دیگر در این مجلس صحبت نمی کنم.
نایب رییس ـ شما بیش از پنج دقیقه حق ندارید صحبت کنید نوبت بعدی، نفر بعدی را...
کلهـر ـ آقای مهندس باهنر! دقت شما برای ماست! چرا برای مخالف...
نایب رییس ـ کمیسیون بفرمایید.
محمدمهدی مفتح (مخبر کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات) ـ
بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران محترم عنایت بفرمایید! پیشنهاد جایگزینی لایحه دولت در کمیسیون باتوجه به اینکه پیشنهاد دیگری رای آورده است می‌توان بیان کرد که کمیسیون با پیشنهاد جایگزین دولت مخالف است. بد نیست که دوستان برای اینکه به جمعبندی برسند و نسبت به رایشان به تصمیم برسند به این نکاتی که بنده عرض می کنم عنایت بفرمایید.
ملاحظه بفرمایید! در بحث کلیات هم تا حدودی صحبت شد. اگر ما بخواهیم وضع مصرف بنزین را به همین شیوه‌ای که الان هست ادامه بدهیم واقعا وضعیت به کجا می‌انجامد؟ رشد مصرف بنزین چقدر است؟ شما مقداری به آمار مراجعه بفرمایید ببینید که ما در طول دهه اخیر مصرف بنزین مان چه میزان رشد داشته. البته رشد مصرف بنزین رشد انرژی خودش شاخصی از رشد اقتصادی کشور است. وقتی کشور رشد اقتصادی دارد قاعدتا باید انرژی هم رشد پیدا بکند و رشد داشته باشد. مقداری از این رشد قطعا متناظر با رشد اقتصادی کشور است. اما مهمترین مشکلی که چه در بنزین، چه در انرژی‌های دیگر داریم بالا بودن شدت مصرف انرژی مان هست، یعنی برای هر واحد که انرژی مصرف می‌شود می خواهیم بازدهی بگیریم میزان بیش از استاندارد و آنچه که می‌تواند مصرف بشود انرژی مصرف می کنیم چه در بنزین و چه در انواع دیگر انرژی. بنابراین ما باید تلاش بکنیم از این بابت هم یکمقدار الزامات، اقدامات، کارهایی که باید انجام بشود که بعضا در تبصره (13) راجع به بنزین در موارد دیگر برای مسایل دیگر پیش بینی شده است که شدت مصرف انرژی هم کاهش پیدا بکند.
اما واقعا وضعیتی که الان ما داریم من یکمقدار آمار ترافیک را خدمت شما عرض کنم. ببینید! براساس آماری که بهینه سازی مصرف داده است تعداد وسایط نقلیه گازسوز تا پایان سال 84 حدود (7/6) میلیون خودرو است، (6) میلیون و (700) هزار خودرو مصرف کننده بنزین ما داریم که فقط (5/3) میلیون از این تعداد از سال 80 ببعد وارد بازار شده و (1) میلیون آن فقط در سال 84 وارد بازار حمل و نقل و ترافیک کشور شده است. بنابراین، این در شرایطی است که خودروهای فرسوده هم آنچنان از چرخه مصرف خارج نشده اند.
مساله زیست محیطی مشکلاتی که ما در وضعیت زیست محیطی داریم اگر به آمار مراجعه بفرمایید می بینید که حدود (30) درصد خودروهای کشور عمری بالاتر از (20) سال دارند و حدود (50) درصد بنزین مصرفی کشور را این خودروهای فرسوده مصرف می‌کنند و میزان میانگین مصرفی را که ما داریم به ازای هر (100) کیلومتر براساس آمارهایی که داده شده حدود (15) لیتر خودروهای ما مصرف دارند. بالاخره می خواهیم این را خدمت شما عرض کنیم که وضعیت فعلی واقعا وضعیت قابل دفاعی از ابعاد مختلف نیست، از توجه به قیمت، توجه به یارانه‌ای که پرداخت می‌شود، توجه به ترافیک، توجه به مسایل زیست محیطی و مسایل دیگر. اما اینکه چکار باید کرد؟ خوب، بحث هایی است که قبلا انجام شده، واقعا آن تبصره (13) و اقداماتی را که باید برای افزایش ظرفیت ناوگان حمل و نقل عمومی، افزایش دوگانه سوز و این مسایل را انجام بدهیم که آن هم بیان شد در برنامه یکساله قابل تحقق نیست در برنامه چند ساله باید انجام بشود این ها مسایلی است که بدنبال این قضیه برای حل اساسی باید مـد نظر داشت.
اما نسبت به این پیشنهاد دولت؛ بنده عرایضی که خدمت شما عرض کردم این یک بحث استدلال است حتی این ها را کنار بگذاریم، بگوییم با وضعیت فعلی با همین شرایطی که الان داریم یعنی بدون سهمیه بندی بخواهیم بنزین به هر خودرویی بدهیم، چقدر برای بنزین نیاز هست؟ محاسبات ما نشان می‌دهد که (6) میلیارد دلار امسال برای بنزین ما نمی خواهیم. عرض کردم با این فرضی که همین مسایل را که ما روی آن هم بحث داریم فرض کنیم راجع به این بحث نداریم، این بحث را کنار می گذاریم، می گوییم در همین شرایط چون پیشنهاد دولت این است که الان جایگزین آن را مطرح کردند (6) میلیارد دلار بدهیم. عرض من این است این مطلبی را که پیشنهاددهنده محترم فرمودندکه بقیه پیشنهادات این است که هر لیتر بنزین لیتری (350) تومان و این ها می‌شود اینگونه نیست. شما اگر به دفترچه پیشنهادات مراجعه بفرمایید پیشنهادات دیگری هم هست که قیمت آن (350)، (500) و این ها نباشد و پیشنهادات دیگری هم مطرح است.
اما عرض من این است که با همین شرایط فعلی هم ما محاسباتی که انجام داده ایم (6) میلیارد دلار نیاز آن نیست. اولا دولت در ابتدای سال (4) میلیارد دلار قیمت درخواست داشتند که البته در فرمایشات جناب آقای دکتر رهبر این مطلب بود، استدلالهایش هم بود که باتوجه به بیاناتی که فرمودند باز محاسبات دولت به (6) میلیارد رسیده است. اما اگر حتی بیاییم و (33) میلیون لیتر در هر روز ما بگوییم واردات نیاز داریم، هرچند براساس گزارشی را که وزارت اقتصادی و دارایی داده است و خدمت شما عزیزان هست در این گزارش میزان واردات... وزارت دارایی روزی (30) میلیون لیتر مطرح کرده، اما ما (33) میلیون لیتر هر روز می گوییم. در (30) روز ما کمتر از (1) میلیارد می‌شود، ما می گوییم ماهیانه (1) میلیارد لیتر هم بنزین وارد بشود. اگر این را تبدیل بکنیم و هر تن بنزین را (700) دلار درنظر بگیریم (درصورتیکه الان قیمت ها مقداری کاهش پیدا کرده) اگر هر تن بنزین را (700) دلار درنظر بگیریم هر لیتر (50) سنت خواهد شد. بنابراین (1) میلیارد دلار در ماه اگر بخواهیم وارد بکنیم در قیمت (50) سنت هر لیتر (500) میلیون دلار می‌شود. اگر از این رقم (500) میلیون دلار آن قیمتی را که می فروشیم لیتری (80) تومان که از مردم پول می گیریم تبدیل به دلار کنیم و از این مبلغ کم بکنیم ما بیش از (430) میلیون دلار برای هر ماه نیاز نداریم، حداکثر (430) میلیون دلار نیاز داریم. دقت بفرمایید همه را من دست بالا گرفته ام و (80) تومان را دست پایین، یعنی رقم با حاشیه اطمینان خوبی دارد مطرح می‌شود. (430) میلیون دلار را اگر ضربدر (12) ماه بکنیم (5) میلیارد و (160) میلیون دلار ما نیاز داریم. چرا (6) میلیارد دلار؟ درصورتیکه عرض کردم رقم ها بالاست. بنابراین بنظر می‌رسد این رقمی که دولت مطرح کرده (6) میلیارد دلار با حاشیه اطمینان خیلی بالاست با این استدلالی که عرض کردم همه آن دست بالا گرفته شده واقعا بیش از (1/5) میلیارد دلار مورد نیاز دولت نیست، مصوبه کمیسیون چیزی حدود (7/4) میلیارد دلار است نزدیک به رقم (5) میلیارد دلاری که خدمت شما عرض کردیم.
بنابراین باتوجه به اینکه کمیسیون براساس این استدلالات کمیسیون به (7/4) میلیارد دلار را رای داده و (6) میلیارد دلار جایگزین رقمی بسیار بالاتر از آن است که مورد نیاز هست کمیسیون با این پیشنهاد مخالف است و توصیه و درخواست ما از همکاران محترم این است که به پیشنهاد جایگزین دولت رای ندهید چون باز دوستان می‌دانند اگر جایگزین دولت رای بیاورد نه پیشنهاد کمیسیون و نه پیشنهادات دوستان قابل طرح نخواهد بود. بنابراین برای اینکه امکان طرح پیشنهادات وجود داشته باشد ضمن اینکه عرض کردم با این استدلالی که داریم (6) میلیارد دلار رقم بالایی است خواهش ما این است که به جایگزین دولت رای داده نشود.
نایب رییس ـ دولت آقای رهبر بفرمایید.
فرهاد رهبر (رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور) ـ
بسم الله الرحمن الرحیم
من از فرمایش اخیر جناب آقای مفتح استفاده می کنم. فرمودند که ما با محاسبات دقیقی که محاسبه کردیم (1/5)، (2/5) میلیارد دلار بیشتر نمی خواهیم. ما می گوییم سلمنا! محاسبات درست...
کلهر ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ آقای رهبر اجازه می‌فرمایید! آقای کلهر تذکر دارند، بفرمایید.
ابوالفضل کلهر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رییس! همانطور که من عرض کردم مستندات وجود دارد، دلیلی هم که حالا اگر بقول فرمایش جناب عالی ایشان زیاد صحبت کرده... (نایب رییس ـ ماده چند آیین‌نامه است؟) مواد (17) و (110) است (نایب رییس ـ بفرمایید) ماده (17) شما قسم خورده اید که بیطرفی را رعایت کنید.
از وظایف حضرت عالی این است که جلسه را کنترل کنید، لازمه و مستلزم کنترل جلسه دقت شماست. پنج دقیقه وقت اضافی را متوجه نشدید، کلام من را اجازه ندادید، حداقل تذکر بدهید بگوییم رفع (10) ثانیه، (20) ثانیه، (30) ثانیه... بدون استثنا در تمام مشروح مذاکرات اگر بیاورید یکدقیقه، دو دقیقه، سی ثانیه، ده ثانیه به ناطق به مخالف، به موافق، به تذکردهنده اجازه می دهید حتی به من ده ثانیه، بیست ثانیه اجازه ندادید من کلام خودم را جمعبندی کنم و مطالبم را انجام بدهم و مخالف ده دقیقه صحبت کرد پنج دقیقه و اینجا یک مخالف و یک موافق هم بیشتر نبود که فرمودید بعدی را بگویید. اینجا چگونه عدالت رعایت می‌شود؟ ولو ناشی از اشتباه شما مطالبی که ما گفتیم ناقص و نیمه تمام بماند، شما هم اجازه ندهید وسط نطق ما را قطع کنید بعد بگویید اگر آن اشتباه شده این چگونه قابل توجیه است؟ (نایب رییس ـ چشم) اگر بار اول است عیب ندارد ولی اگر حضرت عالی نظر دیگر دارید یا ندارید من نمی دانم اینجا نباید اینطور با ما برخورد کنید؟! شما قسم خورده اید عدالت را رعایت کنید حالا ارادت ما به شما وکالت شما از طرف ما این ها موجب نمی شود حداقل شما ده ثانیه به ما وقت ندادید که ما کلاممان را جمعبندی کنیم، مطالب مخالف محترم با وقت اضافی گفتند، نمی دانم (300) هزار تومان درآمد رها نمی کنند بروند بنزین بفروشند، آن (300) هزار تومان (200) هزار تومان هزینه استهلاک، جاده، لاستیک... بدون هزینه می‌رود بنزین را می‌فروشد؟(نایب رییس ـ الان تذکر شما تمام شد؟) وارد بود، نبود؟
نایب رییس ـ من تذکر شما را شنیدم یعنی توضیحاتتان را هم دادید. جناب آقای کلهر ببینید! من اولا عرض کردم اینکه شما می‌فرمایید من باید مسوولیت آن را بپذیرم، بله عذرخواهی هم کردم، الان هم خدمت شما عذرخواهی می کنم. اما محاسبه‌ای را که حضرت عالی کردید من می خواهم بگویم یکمقدار در عصبانیت بوده، من الان خدمتتان دقیق عرض می کنم... یک لحظه گوش بدهید، من بعد باز حرفهای شما را می شنوم و حرفهایتان هم منطقی. ببینید! آقای حاجی بابایی که پیشنهاددهنده بود یعنی شما یکمقدار تردید کردید که چون بنده موافق پیشنهاد شما نیستم دارم اعمال نظر می کنم. من می خواهم بگویم این واقعا سوظن بدی است، برای اینکه آقای حاجی بابایی که پیشنهاددهنده بود و قرار بود پنج دقیقه صحبت بکند ایشان ده دقیقه صحبت کرده، آقای قربانی بدلیل اینکه بعد از کلیات بود تصورشان این بود که پیشنهاددهنده هم می‌تواند ده دقیقه صحبت کند، غفلت کردند، بعد متوجه شدیم گفتیم غفلت کردیم. بنابراین موافقین این مساله از نمایندگان ده دقیقه آقای حاجی بابایی صحبت کردند پنج دقیقه حضرت عالی صحبت کردید می‌شود پانزده دقیقه، آقای سبحانی هشت دقیقه (دقیقا من این اعداد را از کامپیوتر گرفتم) آقای سبحانی هشت دقیقه صحبت کردند بنابراین اگر بخواهیم عدالت را بگوییم هنوز طلب مخالفین دو دقیقه است نه طلب موافقین، این نکته اول.
نکته دوم که می‌فرمایید که به من سی ثانیه، ده ثانیه فرصت ندادید این هم درست است. من همیشه موقعی که یک ناطق صحبت می‌کند طبیعی است ما سی ثانیه حتی یکدقیقه هم به او وقت می دهیم. حضرت عالی فرمودید من به اندازه آقای سبحانی باید صحبت کنم، گفتم این خلاف آیین‌نامه است، ما اشتباه کردیم، اشتباه خودمان را می پذیریم، شما می گفتید سی ثانیه به من وقت بدهید، یکدقیقه به من وقت بدهید من خارج از آیین‌نامه می خواهم اضافه صحبت کنم و مطلبم را جمع کنم، حتما من وقت می دادم. اما شما فرمودید من به اندازه آقای سبحانی می خواهم صحبت کنم، خوب آن خلاف آیین‌نامه است طبیعی است که من نمی توانم اجازه بدهم. بنده هم ارادتم خدمت شما کمافی السابق برقرار است اما این مسایل یکمقدار با کمتر عصبانی شدن، با لین صبحت کردن این ها راحت تر حل می‌شود.
ما مجموعا این را باز خدمتتان عرض می کنم که واقعا در این اضافه صحبت کردن ها اگر ما خطایی کردیم مجموع طرفداران این پیشنهاد بیش از مخالفین صحبت کردند و مشکلی بوجود نیامده. باز هم من عذرخواهی می کنم از هر کس که ظلمی کرده ام. جناب آقای رهبر ادامه بدهید.
رهبر ـ من عرض می کردم که جناب آقای مفتح فرمودند که ما محاسبات دقیقی انجام داده ایم با حاشیه اطمینان مناسب و بیش از (2/5) میلیارد دلار نیاز نداریم که واردات داشته باشیم. عرض من خدمت آقای دکتر مفتح این است خوب، اگر گیریم این محاسبات دقیق است و نیاز مصرفی کشور هم همان (2/5) است (8/0) میلیارد دلار را اگر ما برای افزایش ذخایر استراتژیک بگذاریم درواقع جایی ضرر نمی کند. یعنی می خواهم این را عرض کنم آن محاسباتی که جناب آقای مفتح محاسبه کردند اگر بعلاوه ذخایر استراتژیکی که امروز کشور به این ذخایر استراتژیک نیاز دارد، ما آن محاسبات را با آن لحاظ بکنیم قطعا به عدد (6) میلیارد دلار خواهیم رسید که عزیزان مستحضر باشند این نکته مهمی است که امروز ما در شرایطی قرار داریم که یک نیاز جدی به ذخایر استراتژیک داریم، این یک نکته که من می خواستم عرض بکنم.
نکته دوم این است که ما به این دلیل می گوییم لایحه دولت و نه پیشنهادات دیگر من جمله پیشنهاد کمیسیون محترم که ما هم اعتقاد به کاهش مصرف داریم، منتها نه برای کاهش مصرف از طریق افزایش قیمت باتوجه به شرایط حساسیت قیمتی و حساسیت تورم در کشور درحال حاضر. ما باید شرایطی را فراهم کنیم که بعد از آن شرایط بتوانیم راجع به مسایل قیمت صحبت کنیم. منتها راه حل کوتاه‌مدت همانطوریکه برادر عزیزمان جناب آقای سبحانی به آن اشاره کردند، بحث سهمیه بندی است و در پیشنهاد کمیسیون هم تاریخی را معین کرده، عزیزان استحضار داشته باشند سهمیه بندی حداکثر از اول دیماه سال 1385، یعنی حدودا مثلا (2) ماه یا (3) ماه دیگر حداکثر ما بتوانیم این را عملیاتی کنیم.
من می خواهم این را خدمت شما عرض کنم، همه شما کار اجرایی کرده اید، ما اگر همین امروز هم، یعنی از همین امروز تصویب کنیم، تصمیم بگیریم، برود شورای نگهبان، (5) روز، (10) روز دیگر هم به ما ابلاغ شود، مثلا می‌ماند یکماه و نیم دیگر، یکماه و نیم دیگر اگر ما نخواهیم از طریق کارت هوشمند هم عمل کنیم که فعلا کارت هوشمند بنا به دلایل فنی آماده نیست، حتی اگر هم کارت هوشمند آماده باشد، یا روش‌های دیگری مثل کوپن، مثل برگه ها و بیجکی که ما باید به مردم بدهیم، حداقل توزیع کوپن (3) ماه طول می کشد. عزیزان عنایت داشته باشید! حداقل توزیع کوپن (3) ماه طول می کشد و اگر ما فرض را بر این بگذاریم که کوپن را توزیع هم کردیم، از اول دیماه هم می خواهیم به مردم این مصرف را با سهمیه بندی بدهیم و می خواهیم مصرف را کاهش دهیم. من خودم را مثال می زنم به کسی بر نخورد، می خواهم بیایم محل کار یا می خواهم بروم فرض کنید به جایی دسترسی پیدا کنم، نمی توانم بدلیل اینکه کوپن یا سهمیه‌ای که به من داده اند، نمی توانم از اتومبیل شخصی خودم استفاده کنم، قاعدتا باید بیایم از وسیله نقلیه عمومی استفاده کنم، اگر وسیله نقلیه عمومی در اول دیماه به اندازه کافی وجود نداشته باشد، ما درواقع چه پاسخی باید به مردم بدهیم، باید به مردم بگوییم که صبر کنید، فرض کنید دارد اتوبوس، تاکسی، ون می‌آید، مثلا مترو ما ساخته می‌شود و مسایلی از این دست. ممکن است به ما ایراد بگیرید و بگویید خوب ما تبصره (13) را داده بودیم که، می‌بایستی از طریق اجرای تبصره (13) ما به کاهش مصرف می رسیدیم تا بجایی برسیم که مصرف آنقدر کاهش پیدا کند که وقتی سهمیه بندی می کنیم خیلی به مردم فشار نیاید، خیلی به مردم زور نگوییم، خیلی مردم را در تنگنا قرار ندهیم.
عزیزان مستحضر هستند، من یکبار دیگر هم خدمت شما عرض کردم که تبصره (13) گرچه در قانون بودجه سال 1385 آمده، ولی همانطورکه شما می دانید و شما تصویب فرمودید و با مشارکت شما این تصمیم گرفته شده، برای دسترسی به اهداف تبصره (13) یک بودجه سالانه نیست که ما را به اهداف تبصره (13) می‌رساند که ما بگوییم در پایان سال رسیده ایم به اهداف آن، بنابراین برویم سهمیه بندی را اجرا کنیم. ما یک مدت زمان حداقلی که من عرض کردم حداقل (5) سال نیاز داریم تا به اهداف تبصره (13) دسترسی پیدا کنیم، تبصره (13) چه هدفی را تعقیب می‌کند؟ هدفی که تبصره (13) تعقیب می‌کند این است، جناب آقای سبحانی حتما مستحضرند که ما می خواهیم با تبصره (13) میزان مصرف را بحدی برسانیم که مردم به روال طبیعی و عادی هم حمل و نقل عمومی در دسترس دارند و هم اینکه با این مقدار مصرف خودشان امورات خودشان را می گذرانند.
ولی وقتی ما می خواهیم مثلا (70) میلیون لیتر در روز مصرف بنزین را از طریق سهمیه بندی به عددی مثل (45) یا (40) برسانیم، یعنی می خواهیم میزان مصرف را از طریق سهمیه بندی نزدیک به (40)، (50) درصد کاهش بدهیم، این را شما تصور کنید مردمی که می‌خواهند امروز (50) درصد از مصرف خودشان را کاهش بدهند، بنابراین باید حمل و نقل جایگزین در دسترس آن‌ها باشد و اگر هم حمل و نقل جایگزین در دسترس نباشد نمی توانیم به مردم بگوییم پیاده بروید یا نروید. بنابراین ما در شرایط فعلی که نیاز به نشاط و شور و شوق و اشتیاق مردم در همراهی دولت و حکومت داریم نمی توانیم تحت این شرایط فشاری بالاتر از تحمل مردم به مردم وارد کنیم.
بنابراین گرچه به سهمیه بندی اعتقاد داریم، ولی موقع اجرای سهمیه بندی را اول دیماه 85 موقعیت زمانی مناسبی نمی دانیم. عزیزان استحضار داشته باشند، نکته مهمی است، بلحاظ اجرایی این امر هم بجهت اینکه به مردم فشار می‌آید و مردم تحمل این سختی ها را ممکن است نداشته باشند و این شور و نشاط را درواقع نمی خواهیم از مردم بگیریم، بنابراین اجازه بدهید که با کمک هم موقع اجرای سهمیه بندی را در یک موقعیتی مناسب که شرایط حداقلی فراهم شده و ما فکر می کنیم که در ابتدای سال 1386 این شرایط فراهم خواهد شد، آن شرایط را ما بتوانیم برای اجرای سهمیه بندی فراهم کنیم. بنابراین ما با پیشنهاد کمیسیون به این جهت که برای سهمیه بندی تاریخ تعیین کرده که این تاریخ بلحاظ اجرایی عملیاتی نیست، امکانپذیر نیست و ممکن است که مردم را تحت فشار قرار دهد، مخالف هستیم و با لایحه جایگزین موافق هستیم.
از جهت دیگر هم خدمت شما عزیزان عرض کنم که ما با لایحه جایگزین موافق هستیم و منابعی را که پیش بینی کرده ایم به همین منظور و همین اندازه پیشنهاد داده ایم تا بتوانیم ذخایر استراتژیک را به یک حد قابل اطمینانی برسانیم که تحت شرایط امروز بین‌المللی بتوانیم با اقتدار در صحنه های بین‌المللی حاضر شویم. ما امروز اگر بخواهیم بر اساس پیشنهاد کمیسیون عمل کنیم، میزان ذخایر استراتژیک مان نسبت به انتهای سال 1384، (500) میلیون لیتر کاهش پیدا می‌کند. ولی عزیزان استحضار داشته باشند که اگر ما به لایحه دولت رای بدهیم نسبت به پایان سال 1384 ذخایر استراتژیک مان نزدیک به (5/1) میلیارد لیتر افزایش پیدا می‌کند. دقت کنید نکته مهمی است! و آنچه که ما امروز بر آن معتقد هستیم و باید به آن توجه کنیم میزان ذخایر استراتژیک درحال حاضر در کشور است و این نکته را نمی توانیم نادیده بگیریم. بنابراین اگر ما با این مبالغ میزانی وارد کنیم و با تدابیری که اندیشیدیم بتوانیم میزان مصرف را کاهش بدهیم، از آنطرف میزان ذخایر استراتژیک را افزایش خواهیم داد و یا حاشیه اطمینان قابل توجه و قابل قبولی در سطح بین‌المللی برای اقتدار جمهوری اسلامی ایران پیدا خواهد شد که توسط شما نمایندگان محترم این اقتدار ایجاد خواهد شد. با پشتیبانی و حمایت شما و با حمایت مردم ان شاالله ما بتوانیم در صحنه های بین‌المللی هم مانند گذشته مقتدرانه حضور پیدا کنیم.
ما با لایحه جایگزینی... (نایب رییس ـ جناب آقای رهبر! صحبت شما خیلی طولانی است؟) خیر، (2)، (3) دقیقه دیگر تمام است. (نایب رییس ـ جمع کنید متشکر می شویم) ما با لایحه جایگزین دولت موافق هستیم به این جهت که اگر مثلا پیشنهادهای جایگزین دیگری که مطرح است بخواهد مطرح شود، می خواهد صرف اموری کند که این امور در لایحه متمم مجددا برای آن موضوع مورد توجه قرار گرفته و ان شاالله در لایحه متممی که خدمت شما تقدیم خواهیم کرد به همه آن مواردی که (من همه این پیشنهادات را مطالعه کرده ام) شما اشاره کردید در لایحه متمم برای آن بودجه تعبیه شده و برای آن بودجه دیده شده و ان شاالله با کمک شما وقتی لایحه متمم بودجه سال 85 به تصویب برسد، این نگرانی شما هم مرتفع خواهد شد.
من تشکر می کنم از عزیزانی که حتما توجه دارند و به این پیشنهاد جایگزین لایحه دولت رای مثبت می‌دهند که ان شاالله ما بتوانیم با این مشکلات را حل کنیم و مقتدرانه در صحنه بین‌المللی حضور پیدا کنیم، از لطف شما ممنون هستم.
نایب رییس ـ متشکر. حضار 236 نفر، ماده واحده لایحه دولت برای رای گیری قرایت می‌شود. نمایندگان محبت کنند به صندلی های خودشان مراجعه کنند.
منشی (حاجی بابایی) ـ من از آقای یحیوی هم عذرخواهی کنم که جزو پیشنهاددهندگان به لایحه دولت بود، ما فراموش کردیم بگـوییم.
لایحه اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و بند «د» تبصره (11) قانون بودجه سال 1385 کل کشور.
ماده واحده ـ در بند «د» تبصره (11) قانون بودجه سال 1385 کل کشور عبارت «(6) میلیارد دلار» جایگزین عبارت «(2) میلیارد و (500) میلیون دلار» می‌شود و مبالغ مندرج در ردیف‌های جمعی ـ خرجی (210103) و (503748) به ترتیب منظور در قسمت‌های سوم و چهارم قانون بودجه سال 1385 کل کشور بمبلغ (53) هزار و (700) میلیارد ریال اصلاح می‌شود. همچنین متناسب با ارقام یاد شده جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران اصلاح می‌گردد.
نایب رییس ـ حضار 238 نفر، نمایندگان رای خودشان را در رابطه یا جایگزینی لایحه دولت اعلام بفرمایند. همه در رای گیری شرکت کردند، پایان رای گیری را اعلام می کنیم، تصویب نشد. پیشنهاد اول را مطرح بفرمایید. پیشنهادات مجموعا حدود (15)، (16) پیشنهاد جامع است که این ها هر کدام با هم یک تفاوت‌های مختصری دارد، البته اگر بخواهیم پیشنهادات را دسته بندی کنیم، می‌توانیم به (3) یا (4) دسته، دسته بندی کنیم، یکسری پیشنهادات طرفدار سهمیه بندی مطلق هستند ولاغیر، بعضی ها طرفدار آزادی قیمت هستند و لاغیر و بعضی ها ترکیبی از این دو پیشنهاد را دارند، سهمیه بندی و مازاد بر سهمیه را با قیمت آزاد که البته آن قیمت آزاد هم باز پیشنهادهای متفاوتی وجود دارد. پیشنهادات اینکه کدام جامعتر و مانع تر است، واقعا تشخیص این سخت است. بنابراین نمایندگان محبت کنند، دقت بفرمایند، ما پیشنهادات را به ترتیب چاپ شده اعلام می کنیم، هر پیشنهادی که رای آورد دیگر قاعدتا هیچ پیشنهادی که مغایر با آن باشد دیگر نمی توانیم رای گیری کنیم، اما پیشنهادهای مکمل آن را (الحاقی هایش را) می‌توانیم رای گیری کنیم. بنابراین پیشنهاد اول را برای بحث مطرح کنید.
منشی (حاجی بابایی) ـ اولین پیشنهاد را آقایان: دانشیار، دینی، شجاع، رودکی،عباسپورتهرانی و سیدعماد حسینی دارند، هر کدام می‌خواهند صحبت کنند. چه کسی صحبت می‌کند؟
یکی از نمایندگان ـ منصرف هستند.
نایب رییس ـ پیشنهاد اول منتفی است؟ پیشنهاد دوم را اعلام بفرمـایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقایان: دینی، ندیمی، عادل آذر، رودکی و تمدن هستند.
نایب رییس ـ آقای حاجی بابایی! برای اینکه آن مشکلی که قبلا هم آقای بلوکیان تذکر دادند، پیش نیاید، تمام کسانیکه بعنوان مخالف و موافق ثبت نام کرده اند، آقای محمدصادقی! همه این ها را پاک کنید، اول معلوم شود پیشنهاد چه هست، بعد مخالف و موافق ثبت نام می‌کنند. ما الان پیشنهاد دوم را مطرح می کنیم، چه کسی توضیح می‌دهد؟ به ترتیب اسامی که نوشته شده اعلام بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ به ترتیب اسامی آقایان: دینی، ندیمی...
نایب رییس ـ آقای ندیمی بفرمایید. عزیزان هم دقت بفرمایند برای اینکه اشتباه پیش نیاید، در پیشنهادات، پیشنهاددهنده، مخالف، موافق (5) دقیقه، اگر کمیسیون و دولت هم به ما کمک کنند هر کدام حداکثر (5) دقیقه صحبت کنند خیلی تشکر می کنیم.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان! حالا که بحمدالله به اندازه کافی دولت، کمیسیون بودجه، مخالفین، موافقین درمورد مباحث مربوط به ذخیره ارزی، برداشت از آن، نقش انرژی، نگرانی های مردمی و مسایل دیگر صحبت کردند، ما این پیشنهاد را که درحقیقت در صفحات (5) تا (7) چاپ شده مطرح می کنیم و در رابطه با بند «د» تبصره (11) قانون بودجه، تغییراتی از جهت عدد، از جهت (2) میلیارد و (500) به (4) میلیارد و مبالغ مربوط به جمعی ـ خرجی پیشنهادهایی را که داریم، عملا چند تا هدف را تعقیب می کنیم، اولین هدف این است که ما بهرصورت مسایل حمل و نقل و زیرساخت ها و مسایل تامین وسایط حمل و نقل عمومی را بنحوی مدیریت و تامین و تجهیز کنیم که بتوانیم در راستای پاسخگویی به نیازهای مردم که از کلانشهرها تا شهرهای پرجمعیت یا کمتر دارای جمعیت یا کمتر توسعه‌یافته بنحوی این درآمد و این هزینه و این بودجه صورت بپذیرد که بتوانیم تامین هزینه را با هدف آینده نه فقط امروز... چون یکی از مشکلاتی که ما امروز در نظام بودجه ریزی، نظام متمم بودجه، نظام برداشت‌های جـاری و مانند آن داریم این است که آینده نگری اصل اساسی تصمیم گیری های ما نیست. ما می گوییم که اگر قرار است ما مثلا برای کلان شهرها قطار شهری داشته باشیم. مثلا برای جمعیت نزدیک به (7) میلیون تهران یا شهرهای بزرگی که مراکز استان‌های دیگر هستند، خوب این باید بنحوی ازجهت شهرداری ها و سازمان مدیریت تامین شود که سال‌های بعد هم مثل همین (300) میلیون دلاری که مثلا الان پیشنهاد کردیم بتوانیم بیاوریم، تا طی چند سال واقعا مساله را جمع کنیم. مثلا شهرداری‌های ما الان برای پاسخگویی به بسیاری از نیازهای درون شهری، خوب اگر پول و ارز داشته باشند، می‌توانند تامین و تجهیز کنند، خطوط حمل و نقل شهری را بعنوان نمونه واگن‌های موردنیاز خطوط قطار شهری تهران و سایر کلانشهرها.
یا همینطور در رابطه با حمل و نقل عمومی از جهت اتوبوس و مینی بوس و یا همین تعویض خودروها. الان شما ببینید! یکی از دلایلی که ما در رابطه با مسایل مصرف زیاد قرار داریم خودروهای فرسوده است که مثلا در هر (100) کیلومتر (2) یا (3) برابر حد استاندارد دنیا بنزین مصرف می‌کنند، ظاهرا هم این ها دارد برای حل مشکلات بعضی از جوامع شهری مثل بیکاران و خودراننده ها و مانند آن بهرصورت دارد بنوعی پرداخت می‌شود. اما عملا همه ملت ازجمله خود آن‌ها دچار ضرر می‌شوند، خوب، این باید پول داشته باشد، ما که نمی توانیم فقط سیاست بدهیم خودرو فرسوده عوض کنیم. اینجاست که ما گفتیم مثلا برای خودروهای فرسوده، اتوبوس، مینی بوس، کامیون، کامیونت و الی آخر، حتی تاکسی و وانت و این ها شما این عدد را بگذارید، مثلا برای سال اول (300) میلیون دلار هم برای این تعریف کنید، یعنی ما واقعا برای اینکه اجرایی شود از این پولی که الان به اصطلاح خودمان نقد است، می گوییم که آیین‌نامه آن را هم خود سازمان مدیریت و وزارت کشور و نفت دخالت کنند، الان اتفاقی که افتاده مثلا بنوعی به ریاست جمهوری رفته، سازمان مدیریت دخیل نیست، ممکن است واقعا ما در نظام برنامه ریزی برای آینده تعریف جامعی نداشته باشیم. یا همینطور در رابطه با کثیری از راه ها و راه آهن های کشور، تکمیل فرودگاه های کشور یا راه‌های روستایی کشور، نقاط حادثه خیز و اینکه شما می گویید آقا ما یک چهلم کشته های دنیا را می دهیم، یعنی اینکه از هر (40) نفری که در دنیا در حمل و نقل برون شهری و بین شهری و مانند آن کشته می‌شوند ایرانی ها هستند، خوب هم ازجهت حمایت از نفوس مردمی و جلوگیری از قتل عموم مردم تحت عنوان های قصاص و مانند آن، بهرصورت باید تامین و تجهیز مالی شود. اینجا (200) میلیون دلار برای این هدف پیش بینی کردیم، چرا؟ اگر ما نتوانیم برای راه، برای راه آهن، برای تکمیل فرودگاه ها و برای حذف نقاط حادثه خیز که بهرصورت جاهای مرگبار کشور است، ازجهت سرعت، ازجهت کنترل سرعت، ازجهت مسایل دیگر یا ازجهت راه‌های روستایی که خوب شما می دانید که توقف خودرو، نوع حرکت خودرو در میزان مصرف انرژی می‌تواند موثر باشد. خوب، ما باید این ها را بنوعی تعریف کنیم که مسایل سوخت ما از این راه حل شود، وگرنه اگر شما بگویید فقط سهمیه بندی یا بگویید فقط اینقدر وارد کن یا نه هر چه می خواهی وارد کن، این ها که مسایل ما را حل نمی کند. (نایب رییس ـ وقت شما تمام است) چشم، ما در مجموع برای مسایل مختلفی از محل این امکان پیش بینی کردیم که بخشی از آن برای مسایل رسانه‌ای است که بتواند مسایل ترافیکی را توضیح بدهد، بخشی برای مباحث مربوط به مسایل مثلا اشتغال است، بعنوان نمونه اگر شهرک‌های صنعتی شهرستان ها توسعه پیدا کنند، اینهمه مهاجرت به تهران و اینهمه مسایل ترافیکی ایجاد نمی شود.
مجموعا راجع به بیمارستان ها و انسداد مرزها و بسیاری از امور در اینجا پرداخت شده، یک پیشنهاد جامعی است، ما همه مسایل را دیده ایم، خواهش می کنیم به این پیشنهاد رای بدهید. (نایب رییس ـ آقای ندیمی! وقت شما تمام است، بیش از 6 دقیقه صحبت کردید) چشم، فقط جمعبندی را عرض می کنم، خیلی ببخشید شما. بنابراین خواهش ما این است بدلیل جامعیت و فراگیر بودن این پیشنهاد و اینکه ما آینده را هم دیدیم، ان شاالله تعالی به این رای بدهید، کثیری از مسایل ما و شما و نماینده ها در این دیده شده. والسلام علیکم و رحمه الله
نایب رییس ـ متشکر، مخالف را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای میرتاج الدینی هستند.
نایب رییس ـ بفرمایید.
سیدمحمدرضا میرتاج الدینی ـ بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین
همکاران گرامی توجه کنند! این پیشنهاد آنچه که ندارد مربوط به بنزین است، اصلا خروج از موضوع به تمام معناست. (تعدادی از نمایندگان ـ احسنت) بحث بنزین را در بلاتکلیفی محض نگه داشته است. من تعجب می کنم از عزیزانی که این پیشنهاد را داده اند، و لا ینقضی تعجبی که این ها چگونه درباره بحث بنزین آمده اند پیشنهاد داده اند، اما شما این دو صفحه را بخوانید، ببینید هیچ قیمتی برای بحث بنزین اینجا تعیین کرده اند، چه مقدار واردات داشته باشند، چگونه عمل کنند، هیچکدام از این ها نکته ای را مشخص نکرده اند، فقط مبلغی را تعیین کرده اند که آن مبلغ برای واردات بنزین، بقیه را برای یک اقلام دیگری، کانه یک متمم است و بودجه‌ای پیشنهاد شده است، این ها آمده اند بودجه را تقسیم کرده اند. دلارهایی که برای بنزین پیشنهاد شده بود، این ها برداشتند برای موارد دیگری هرچند خوب تقسیم کرده اند.
بنابراین باتوجه به اینکه مجلس قبلا درمورد بنزین مصوبه دارد و آنهم اینکه قیمت آن را نمی تواند تغییر دهد، مگر اینکه قبلا لایحه آن را بیاورد، الان در این پیشنهاد هم هیچگونه بحثی دراینباره نشده است، اگر به این پیشنهاد ما رای بدهیم، بحث بنزین قفل خواهد شد و هیچ تکلیفی برای دولت هم در این رابطه نسبت به بنزین مشخص نشده است، باتوجه به اینکه مجلس لایحه جایگزین را هم رای نداد. بنابراین اگر به این رای بدهیم، بعدا دولت دوباره می‌آید می گوید که خوب حالا درمورد بنزین ما چکار کنیم، هیچ مشخصه‌ای در این رابطه نیست. بنابراین من کاملا با این پیشنهاد مخالف هستم، از همه عزیزان هم درخواست می کنم که عنایت داشته باشند با این پیشنهاد مخالفت کنند، پیشنهادهای خوب دیگری هست که هم بخشی از این مزایا را دارد و هم تکلیف بنزین را مشخص کرده است که دوستان به ترتیب مطرح خواهند کرد.
نایب رییس ـ خیلی ممنون، موافق پیشنهاد را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای طلایی نیک هستند.
نایب رییس ـ بفرمایید.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
پیشنهاد را من چون مخالف محترم یکی، دو نکته را مطرح کردند اول توضیح در پاسخ مخالف محترم را عرض کنم، بعد یکمقدار توضیح راجع به پیشنهاد.
فرمودند که ما اینجا بحث بنزین را داریم، دقیقا این پیشنهاد در ماده واحده و بند «الف» به مساله بنزین پرداخته، یعنی (5/1) میلیارد دلار به دولت ما اعتبار و بودجه بیشتری می دهیم برای یارانه بنزین. (5/2) میلیارد قبلی، (5/1) میلیارد اضافه می‌شود، (4) میلیارد می‌شود. بنابراین اصلا بند «الف» و بند اصلی این پیشنهاد افزایش یارانه بنزین است، اما نه به میزانی که باز مصرف بی رویه، مدیریت نشده، نظارت نشده و دامن زدن به آن مشکلات و عوارض تلخی که در این سال‌های گذشته بوده، باز هم برای آینده بخواهیم تجویز کنیم، این روند نامناسب فعلی ادامه پیدا کند. درواقع این پیشنهاد دو ریل دارد، در یک ریل ما داریم می گوییم که مصرف بنزین در کشور تحت نظارت و مدیریت در بیاید، به یکباره هم یارانه قطع نشود، بلکه یارانه هم یکمقدار افزایش پیدا می‌کند، بین بد و بدتر وضعیت بد است، حالا وضع بدتر دیگر نیست، یعنی به یکباره قطع نمی شود، قیمت ها بصورت دفعتا آزاد نمی شود، اما مصرف بنزین و یارانه بنزین تحت نظارت و مدیریت در می‌آید، شیوه آن را هم دراختیار دولت می گذاریم. در این پیشنهاد شیوه سهمیه بندی کمیسیون تایید و تصریح نشده، دراختیار دولت است که دولت باتوجه به (4) میلیارد دلار منابعی که برای یارانه بنزین می‌گیرد، ببیند کدام شیوه، کارت هوشمند را می‌تواند عملی کند، کارت هوشمند را عملی کند، سهمیه را می‌تواند، سهمیه بندی را عملی کند، تعدیل قیمت را بهتر... هر کدام را دولت تشخیص می‌دهد، ما دست دولت را اینجا از نظر شیوه و روش اجرا باز می گذاریم، فقط میزان یارانه را تحت کنترل در می آوریم که یک روند کنترل شده‌ای برای سال بعد بوجود بیاید، اگر از اواخر امسال ما اینکار را شروع نکنیم، در لایحه بودجه 86 وضع بحرانی تری خواهیم داشت، دولت بجای (6) میلیارد قطعا تقاضای (7)، (8) میلیارد دلار خواهد کرد و این یعنی دیگر فاجعه اندر فاجعه.
اما در بند «ب» اشاره شده که حالا این (2) میلیارد دلاری که دولت، پیشنهاد داده مجلس از مازاد ارزی برداشت کند، مصارف این را پیشنهاددهنده مشخص کرده، اولا نزدیک به (1) میلیارد دلار آن دقیقا در راستای اجرای تبصره (13) قانون بودجه است، یعنی برای تامین واگن‌های موردنیاز قطارهای شهری تهران و کلانشهرها برای توسعه حمل و نقل عمومی شهری اعم از خرید اتوبوس، مینی بوس و تعویض خودروهای فرسوده مختلف برای طرح‌های راه و راه آهن، تکمیل فرودگاه ها، حذف نقاط حادثه خیز، راه روستایی و طرح‌های ملی استانی شده با اولویت طرح‌هایی که در (2) سال آینده به بهره‌برداری می‌رسد. یعنی (1) میلیارد دلار از یارانه را که ما نسبت به پیشنهاد دولت اینجا کم کردیم باز به حمل و نقل داده ایم، اگر دولت واقعا مصمم است، واقعا در اجرای قانون و در اجرای همان بسته تبصره (13)، از یکجا باید شروع کند. اینجا داریم دست دولت را باز می گذاریم، هم یارانه اش را برای بنزین افزایش می دهیم، هم دستش را باز می گذاریم و اعتبار در اختیارش می گذاریم که حمل و نقل عمومی را سرو سامان بدهد و از یکجایی شروع کند. هر موقع ما به دولت گفتیم آقا! این مصرف بنزین را کنترل کن و مدیریت مصرف بنزین را انجام بده، می گوید چون حمل و نقل عمومی آماده نیست، خوب ما می گوییم از اینجا شروع کن. همزمان هم یکمقدار مصرف بنزین را کنترل کن، همزمان اعتبار در اختیارش می گذاریم برای حمل و نقل عمومی.
بنابراین این پیشنهاد از یکجهت دیگر دارد به زیرساخت‌های حمل و نقل عمومی کمک می‌کند، بقیه مصارفی هم که پیش بینی شده، کمک به طرح‌های عمرانی نیمه تمامی است، در رابطه با طرح‌های تامین آب، اولویت مهار آب‌های مرزی، تامین آب شرب و فاضلاب شهرها، تکمیل و تجهیز بیمارستان ها، خرید تجهیزات آزمایشگاهی و دانشگاه‌های پیام نور که نیمه تمام است... (نایب رییس ـ آقای طلایی! بحث را جمع می کنید؟) چشم، الان جمع می کنم. برای تجهیزات صدا و سیما و شهرک‌ها و نواحی صنتعی که بحث اشتغال است، بحث معادن، بحث فنی ـ حرفهای، اقشار نیازمند و انسداد مرزها که الان مشکل امنیتی، همین قاچاقی که از سوخت دارد صورت می‌گیرد، درواقع یک بسته مکملی است برای مدارس، برای گازرسانی روستاها و آب شرب روستاهای و برای بهسازی روستاها. این ها درواقع جهت‌گیری‌هایی است که مکمل آن بحث استفاده درست از منابع کشور است و درواقع بین صفر و صد یک راه منطقی میانه ای است که در آینده از بحران جلوگیری می‌کند و وضعیت موجود را هم تحت کنترل و نظارت و مدیریت در می‌آورد، متشکرم.
نایب رییس ـ کمیسیون و دولت مخالف هستند. ما الان نزدیک اذان هستیم، یعنی عملا اذان شده و این حدود (3) صفحه است باید قرایت شود، دوستان گفتند پیام اصلی (5/3) میلیاردی که دولت پیشنهاد کرده اضافه شود، پیشنهاد این است که (5/1) میلیارد اضافه شود... (طلایی نیک ـ باید قرایت شود) باید قرایت شود، چشم. آقای طلایی نیک فرمودند باید قرایت شود، قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ لایحه اصلاح جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه و متمم قانون بودجه سال 1385 کل کشور.
ماده واحده ـ متناسب با تغییرات زیر در قانون بودجه سال 1385 کل کشور، جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اصلاح می شـود.
الف ـ در بند «د» تبصره (11) قانون بودجه سال 1385 کل کشور عبارت «مبلغ (2) میلیارد و (500) میلیون دلار» به مبلغ (4) میلیارد دلار تغییر می‌یابد و مبالغ مندرج در ردیف‌های جمعی ـ خرجی (210103) و (503748) به همین نسبت اصلاح می‌شود.
ب ـ دولت موظف است معادل ریالی (2) میلیارد دلار از درآمد حاصل از صادرات نفت خام مازاد بر ارقام مذکور در جداول شماره (4) و (8) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران را به حساب درآمد عمومی، موضوع ردیف قسمت سوم قانون بودجه سال 1385 کل کشور واریز و معادل وجوه واریزی را از محل اعتبار ردیف قسمت چهارم قانون بودجه سال 1385 کل کشور به موارد زیر اختصاص دهد. صددرصد این مبلغ تخصیص یافته و پرداخت خواهد شد.
1 ـ معادل (300) میلیون دلار برای تامین واگن‌های مورد نیاز خطوط قطار شهری تهران و سایر کلان شهرهای کشور به نسبت جمعیت و متناسب با نیاز آن‌ها با پیشنهاد وزارت کشور و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور به شهرداری‌های مربوط اختصاص می‌یابد.
2 ـ معادل مبلغ (300) میلیون دلار برای توسعه حمل و نقل عمومی شهری اعم از خرید اتوبوس، مینی بوس و کمک به تعویض خودروهای فرسوده اعم از اتوبوس، مینی بوس، کامیون، کامیونت، وانت و تاکسی و با خودروهای گازسوز اختصاص می‌یابد.
آیین‌نامه اجرایی این جز با پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و وزارت کشور و وزارت نفت حداکثر ظرف یکماه بتصویب هیات وزیران می‌رسد.
3 ـ معادل مبلغ (200) میلیون دلار برای طرح‌های راه و راه آهن
تکمیل فرودگاه امام خمینی (رحمه الله علیه)، حذف نقاط حادثه خیز، راه روستایی، طرح‌های ملی استانی شده و با اولویت طرح‌هایی که طی دو سال آینده به بهره‌برداری می‌رسند توسط وزارت راه و ترابری.
4 ـ معادل مبلغ (200) میلیون دلار برای مطالعه احداث طرح‌های تامین آب با اولویت مهار آب‌های مرزی و تامین آب شرب و فاضلاب شهرها با اولویت مناطق محروم توسط وزارت نیرو.
5 ـ معادل مبلغ (100) میلیون دلار برای تکمیل و تجهیز بیمارستان‌های دولتی توسط وزارت رفاه، درمان و آموزش پزشکی.
6 ـ مبلغ (100) میلیون دلار برای خرید تجهیزات آزمایشگاهی دانشگاه‌های دولتی و مراکز پژوهشی و سرانه دانشجویی و (10) درصد این اعتبار جهت کمک به دانشگاه پیام نور اختصاص می‌یابد.
7 ـ معادل مبلغ (50) میلیون دلار برای خرید تجهیزات صدا و سیما توسط سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.
8 ـ معادل مبلغ (50) میلیون دلار برای تهیه زمین و احداث زیرساخت شهرک‌ها و نواحی صنعتی در شهرستان‌های محروم توسط سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی.
9 ـ معادل مبلغ (30) میلیون دلار برای اکتشاف معادن توسط وزارت صنایع و معادن.
10 ـ مبلغ (50) میلیون دلار برای تکمیل و تجهیز مراکز آموزش فنی حرفهای و کمک به طرح‌های اشتغال مولد با اولویت طرح‌های کشاورزی و دامداری توسط وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت جهـادکشاورزی.
11 ـ معادل مبلغ (100) میلیون دلار برای کمک به اقشار نیازمند تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (رحمه الله علیه) و بهزیستی به نسبت (80) و (20) با اولویت ایجاد اشتغال برای افراد تحت پوشش.
12 ـ معادل مبلغ (50) میلیون دلار برای انسداد مرزها و احداث پاسگاه های انتظامی و پلیس راه توسط وزارت کشور و نیروی انتظامی.
13 ـ معادل مبلغ (20) میلیون دلار برای افزایش اعتبار ردیف‌های مربوط به دیه افراد معسر. مرکز رسیدگی به امور مساجد و کمک به مساجد و برگزاری نماز جمعه در شهرهای زیر (100) هزار نفر سهم هر یک از دستگاه ها توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تعیین می‌گردد.
14 ـ معادل مبلغ (50) میلیون دلار برای تجهیز مدارس و سرانه دانش آموزشی با اولویت مناطق محروم.
15 ـ معادل مبلغ (200) میلیون دلار جهت طرح گازرسانی به روستاها توسط وزارت نفت.
16 ـ معادل مبلغ (100) میلیون دلار برای طرح تامین آب شرب روستاها توسط وزارت نیرو.
17 ـ مبلغ (100) میلیون دلار برای طرح بهسازی روستاها توسط وزارت مسکن و شهرسازی.
نایب رییس ـ نمایندگان محترم اجازه بفرمایید! ما بالاخره یکمقداری باید تفاهم کنیم. حالا ما گفتیم که عناوین را مطرح کنیم و رای گیری کنیم، قرایت نکنیم. جناب آقای طلایی نیک تذکر دادند که خیر! باید عینا قرایت شود ما هم گفتیم چشم! اما برای فردا یک تفاهم باید بکنیم. امروز این (17) بند قرایت شد ما رای گیری می کنیم اگر رای آورد که هیچ، اگر رای نیاورد از فردا ما دیگر این بندها را هر جا تکراری باشد قرایت نمی کنیم. یعنی قرار نیست که ما برای هر پیشنهاد که عین هم هستند با یک کلمه، با یک عدد پایین و بالا مجددا مجبور به رای گیری باشیم.
حضار 229 نفر، بند قرایت شد. عزیزان رای خودشان را اعمال بفرمایند. نمایندگان در رای گیری شرکت بفرمایند. حضار 231 نفر، پایان رای گیری را اعلام می کنیم تصویب نشد.
7 ـ اعلام وصول (3) فقره لایحه و یک فقره سوال
نایب رییس ـ اگر طرح یا لایحه‌ای رسیده اعلام وصول بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ـ لایحه اصلاح ماده (7) قانون مقررات انتظامی هیات علمی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی و تحقیقات کشور مصوب 1364 که به پیشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در جلسه 1385/07/16 هیات وزیران به تصویب رسیده اعلام وصول می‌شود.
ـ لایحه اصلاح تبصره (1) ماده (47) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت اعلام وصول می‌شود.
ـ لایحه الحاق یک تبصره به ماده (177) تنفیذی قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موضوع ماده (129) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی اعلام وصول می‌شود.
ـ سوال آقای کامران نماینده محترم اصفهان از وزیر محترم کشور درمورد علت عدم اجرای قانون در برخی مواقع توسط راهنمایی و رانندگی که باعث کشته شدن تعدادی از مردم اصفهان شده است، اعلام وصول می‌شود.
8 ـ استرداد (2) فقره سوال
منشی (قربانی) ـ سوال آقای پیمان فروزش نماینده محترم زاهدان از وزیر کشور درخصوص علت شرارت و نا امنی در استان سیستان و بلوچستان ایشان سوال خودشان را پس گرفتند اعلام می‌شود.
ـ همچنین آقای قدرت الله علیخانی سوال خودشان را از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درمورد علت برخورد غیرقانونی و جناحی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین با برخی مطبوعات مسترد کردند که اعلام می‌شود.
9 ـ قرایت اسامی غایبین و تاخیرکنندگان
نایب رییس ـ اسامی غایبین و تاخیرکنندگان غیرمجاز را هم قرایت بفرمایید.
منشی (سبحانی نیا) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
غایبین جلسه امروز عبارتند از آقایان: عبدالغفور ایران نژاد، محمدهادی ربانی و امیر صنعتی مهربانی.
تاخیرکنندگان جلسه امـروز عبارتند از آقایان: کاظم جلالی (51دقیقه)، سیدمحمدجعفر سادات موسوی (41 دقیقه)، پیمان فروزش (دو ساعت و 13 دقیقه) و محمدقلی مارامایی (31 دقیقه).
تاخیرکنندگان بین جلسه امروز عبارتند از آقایان: امیررضا خادم ازغدی (52 دقیقه)، سیدعلی ریاض (39 دقیقه)، علی عباسپورتهرانی فرد (53 دقیقه) و مختار وزیـری (44 دقیقه).
نایب رییس ـ متشکر.
10 ـ اعلام ختم جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده
نایب رییس ـ جلسه آینده چهارشنبه دهم آبان ساعت (8) صبح، ادامه دستور هفتگی و قاعدتا ادامه دستور امروز است. ختم جلسه اعلام می‌شود.
(جلسه ساعت 01/12 پایان یافت)
نایب رییس مجلس شورای اسلامی
محمدرضا باهنـر
