| مرجع تصویب : هیات عمومی دیوان عدالت اداری | سه شنبه 5 مرداد 1400 | ||||
| شماره ویژه نامه : 1434 | سال هفتاد و هفت شماره 22241 | ||||
شماره 9601807 1400/03/12 بسمه تعالی جناب آقای اکبرپور رییس هیات مدیره و مدیرعامل محترم روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران یک نسخه از رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 1400009970905810241 و 140009970905810242 مورخ 1400/02/21 با موضوع: «ابطال مواد 2، 3، 4 و 7 از مصوبه شماره 2068 ـ 1392/10/26 شورای اسلامی شهر نیشابور 2ـ ابطال ماده 3 و ماده 1 مصوبه شماره 2362ـ 1396/10/05 شورای اسلامی شهر نیشابور» جهت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال می‌گردد. مدیرکل هیات عمومی و هیاتهای تخصصی دیوان عدالت اداری ـ مهدی دربین تاریخ دادنامه: 1400/02/21 شماره دادنامه: 242ـ 241 شماره پرونده: 9700026 و 9601807 مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری شاکیان: آقای علی یوسف زاده و خانم راضیه سادات رضوی نژاد موضوع شکایت و خواسته: 1ـ ابطال مواد 2، 3، 4 و 7 از مصوبه شماره 2068 ـ 1392/10/26 شورای اسلامی شهر نیشابور 2ـ ابطال ماده 3 و ماده 1 از مصوبه شماره 2362ـ 1396/10/05 شورای اسلامی شهر نیشابور گردش کار: شاکیان به موجب دادخواست‌های جداگانه‌ای ابطال مصوبه شماره 2068 ـ 1392/10/26 و 2362ـ 1396/10/05 شورای اسلامی شهر نیشابور را خواستار شده اند و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده اند که: الف ـ متن دادخواست آقای علی یوسف زاده: "شورای شهر نیشابور اقدام به تصویب مصوبه‌ای در تاریخ 1392/10/26 کرده است که طی آن در هشت بند دریافت عوارض از جمله (عوارض مازاد تراکم و عوارض تفکیک اعیان، عوارض کسری عرصه و عوارض تفکیک واحدها و عوارض و نحوه محاسبه تغییر کاربری ها و ...) را بعد از کمیسیون ماده صد قانونی دانسته لذا با استناد به اینکه این عوارض مشمول قانون مالیات به شمار نمی رود و خارج از حدود اختیارات شورای شهر می‌باشد و از طرفی هم در آرا شماره 770 ـ 1391/10/18 و 197 الی 100 ـ 1392/02/16 و 1477 الی 1481ـ 1386/12/13 و با استناد به بخشنامه شماره 80/79013831 و رای شماره 90/73 ـ 1391/01/27 و 848 ـ 1387/12/11 و از آنجا که قانونگذاری در صلاحیت قوه مقننه است و قانونگذار هم در خصوص نحوه محاسبه تخلفات ساختمانی در کمیسیون ماده صد شهرداری ها تعیین تکلیف کرده است و با استناد به بند 1 ماده 12 و مواد 92 و 88 قانون و با استناد به ماده 1 و بند 1 ماده 19 و ماده 42 قانون دیوان عدالت اداری درخواست اعمال ماده 92 و ابطال مصوبه غیرقانونی شورای شهر نیشابور را دارم. " ب ـ متن دادخواست خانم راضیه سادات رضوی نژاد "احتراما ضمن درخواست ابطال مصوبه شماره 2362/ش ـ 1396/10/05 شورای شهرستان نیشابور از آن مرجع به استحضار عالی می‌رساند: اول ـ شورای شهرستان نیشابور با صدور مصوبه مورد اعتراض و استناد به آن ضمن تنظیم نرخ‌هایی اقدام به مطالبه عوارض تغییر کاربری از مردم مطالبه نموده است و علی رغم تذکرات مکرر به مرجع مزبور ایشان توجهی به امر نداشته و همچنان مطابق مصوبه خویش عمل می‌کنند. دوم ـ برابر قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور، وظایف شورای شهر در ماده 71 این قانون احصا گردیده است و از طرفی حسب ماده 74 قانون شهرداری این نهاد برطبق دستورالعمل شورای شهر مسیول دریافت اخذ عوارض محلی می‌باشد. نکته قابل تامل اینکه اقدام شهرداری نیشابور در اخذ عوارض ناشی از تغییر بهره‌برداری دقیقا مصداق اخذ عوارض ناشی از تغییر کاربری می‌باشد در حالی که الزاما چنین حقی ندارد چرا که برطبق نظریه صادره از ناحیه اداره حقوقی قوه قضاییه به شماره 2866/93/7 که ضمیمه دادخواست تنظیمی می‌باشد، دریافت وجه از طرف شهرداری به جهت تغییر کاربری اراضی هیچ مبنای قانونی ندارد و مضافا بنا به آرای فراوان صادره از ناحیه هیات عمومی دیوان عدالت اداری از جمله رای شماره 86 مصوب سال 1396 شورای شهر و شهرداری حق اصدار مصوبه و متعاقبا اخذ خسارات راجع به تغییر کاربری و بهره‌برداری اراضی را نخواهند داشت و از طرف دیگر با توجه به قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، فقط کمیسیون ماده 5 مقرر در این قانون حق اخذ خسارات تغییر کاربری داشته و اصولا شهرداری فقط حق پیشنهاد به این کمیسیون استانی را دارد و نه حق اخذ عوارض. از طرفی طبق ماده 4 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت، تصرف و اخذ خسارات دولت از مردم باید مبنا و ملاک داشته باشد، لذا مصوبه صادره از ناحیه شورای شهر نیشابور در این قسمت باطل و نقض پی در پی اصول و قوانین حقوقی بوده و مصداق محرز و مبین تخلف اداری می‌باشد." متن مقرره‌های مورد شکایت به شرح زیر است: الف ـ مصوبه شماره 2068 ـ 1392/10/26 "2) عوارض کسری مساحت برای ساختمان‌های تک واحدی در کاربری‌های مسکونی و تجاری مستند قانونی: تبصره 1 ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال 1387 و بند 16 ماده 77 قانون شوراها عوارض کمبود کسری مساحت برای ساختمان‌های تک واحدی در کاربری مسکونی و تجاری به شرح ذیل محاسبه و وصول گردد. P.S30 S= مساحت کمبود عرصه p= قیمت منطقه‌ای توضیحات: منظور از کسری مساحت میزان مساحت عرصه موجود نسبت به حداقل مساحت تفکیک تعیین شده در طرح مصوب می‌باشد. 3) عوارض تفکیک اعیان در کاربری‌های مسکونی و تجاری مستند قانونی: تبصره 1 ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال 1387 و بند 16 ماده 71 و ماده 77 قانون شوراها 1ـ4) عوارض تفکیک اعیان با کاربری‌های مختلف به شرح ذیل محاسبه و اخذ گردد: الف: عوارض تفکیک اعیان در کاربری مسکونی به ازای هر مترمربع 3 درصد گروه ساختمانی (موضوع تبصره 11 ماده صد قانون شهرداری ها) ب: عوارض تفکیک اعیان در کاربری تجاری به ازای هر مترمربع 5 درصد گروه ساختمانی (موضوع تبصره 11 ماده صد قانون شهرداری ها) تبصره1: اخذ رضایت مالکین در کلیه املاک مشاعی در خصوص تفکیک الزامی است. تبصره2: در خصوص آن دسته از تفکیک هایی که نیاز به اخذ مصوبات کمیسیون ماده 5 می‌باشند قبل از ارسال پرونده به کمیسیون مربوطه کلیه عوارض‌های متعلقه محاسبه و ضمانت نامه بانکی از مالک اخذ سپس به کمیسیون ماده 5 ارسال می‌گردد. تبصر3: وصول کسری حد نصاب تفکیک به هنگام صدور پروانه ساختمانی و یا تفکیک اراضی الزامی است. تبصره4: در خصوص اسناد صادره از طریق ماده 147 و 148 و 21 و 22 عوارض کسری حد نصاب تفکیک (بر اساس ضوابط شهرسازی) در هنگام مراجعه اولیه به شهرداری (نقل و انتقال و......) قابل وصول خواهد بود. 4) عوارض کسری سهم العرصه اعیان (هنگام صدور پروانه احداث بنا) مستند قانونی: تبصره 1 ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال 1387 و بند 16 ماده 71 و ماده 77 قانون شوراها عوارض تفکیک سهم العرصه اعیان (کمبود اعیان) به شرح ذیل محاسبه و وصل گردد: واحدهای مجاز= p×s ×40 s= مساحت کمبود عرصه p= قیمت منطقه‌ای توضیح: مساحت عرصه مورد نیاز برای هر واحد مسکونی 75 متر واحد تجاری، 50 متر در کلیه تراکم ها می‌باشد. حداکثر تعداد واحد مسکونی در هر قطعه به ازای هر 50 متر زمین می‌باشد. 7) نحوه ی محاسبه تغییر بهره‌برداری املاک 1ـ جهت تغییر بهره‌برداری ملک از مسکونی به تجاری p80×s 2ـ جهت تغییر بهره‌برداری ملک از کشاورزی و فضای سبز به مسکونی p60×s 3 ـ جهت تغییر بهره‌برداری ملک از کشاورزی و فضای سبز به تجاری p100×s 4 ـ جهت تغییر بهره‌برداری ملک از کشاورزی و فضای سبز به صنعتی p80×s 5 ـ جهت تغییر بهره‌برداری ملک از صنعتی به تجاری p50×s 6 ـ جهت تغییر بهره‌برداری ملک از مسکونی به صنعتی p70×s 7 ـ جهت تغییر بهره‌برداری از سایر کاربری ها به مسکونی p35×s 8 ـ جهت تغییر بهره‌برداری از سایر کاربری ها به صنعتی و تجاری p80×s متراژ قابل تغییر کاربری = s قیمت منطقه‌ای= p تبصره: حداقل قیمت منطقه‌ای 000/20 ریال لحاظ گردد. ب ـ مصوبه شماره 2362 مصوب 1396/10/05 جناب آقای نجفی ، شهردار محترم نیشابور ـ با سلام و احترام؛ نامه شماره 11219/3/3857 ـ 1396/09/13 هیات تطبیق مصوبات شوراها در ارتباط با اصلاح مصوبه شماره 2098/ش ـ 1396/09/04 با موضوع نحوه محاسبه بهای خدمات تغییر بهره‌برداری و افزایش تراکم، نحوه محاسبه بهای خدمات ورود به محدوده ـ تامین سرانه خدماتی و معابر طرح جامع شهر نیشابور و نحوه محاسبه بهای خدمات تفکیک؛ در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ 1396/09/29 شورای اسلامی شهر نیشابور مطرح شد و متن مصوبه یاد شده به شرح زیر اصلاح شد:
ماده 3) بهای خدمات تغییر بهره‌برداری به شرح رابطه زیر محاسبه و دریافت گردد: تبصره1) حداقل قیمت منطقه‌ای 000/20 ریال لحاظ می‌شود.
ماده 1) بهای خدمات باز تفکیک عرصه به ازای هر مترمربع از کل عرصه ملک مودیان، اعم از اینکه مشمول پرداخت حقوق شهرداری بابت مزایای ورود به محدوده یا تامین سرانه خدماتی طرح جامع باشند، در املاک با کاربری انتفاعی گروه 1 و 2 و نیمه انتفاعی معادل p10 و در سایر کاربری‌های گروه مبنا معادل p6 و سایر کاربری ها معادل p4 محاسبه و دریافت شود. تبصره 1) در باز تفکیک های بعدی املاک، بهای خدمات تفکیک به شرح فوق صرفا شامل قطعه دوم و ما بعد آن (آن هم قطعات کوچکتر) می‌شود. تبصره 2) رعایت حد نصاب تفکیک در کلیه تفکیک ها و افراز ها الزامی است. بدیهی است این مصوبه با رعایت قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور قابل اجراست. ـ رییس شورای اسلامی شهر نیشابور " در پاسخ به شکایت مذکور، رییس شورای اسلامی شهر نیشابور به موجب لایحه شماره 1626/ش ـ 1397/05/29 به طور خلاصه توضیح داده است که: "توج ها به اینکه هرگونه تصمیم گیری نسبت به مصوبات شورای اسلامی شهر نیشابور ممکن است حقوق عمومی و عام‌المنفعه شهرداری را در معرض تضییع قرار دهد. لذا ضرورت داشت شهرداری نیز به عنوان طرف شکایت ازجانب شاکی اعلام گردد و از این حیث دادخواست شرایط قانونی را ندارد. وفق ماده 81 قانون فوق، همگی ایرادات ذکر شده از موارد رد درخواست شاکی می‌باشد و از این حیث رد دادخواست شاکی مورد استدعاست. وضع قاعده آمره در باب اخذ هرگونه عوارض به قوه مقننه اختصاص دارد و قانونگذار نیز به موجب مواد قانونی آتی، این موضوع را به شوراهای اسلامی شهر واگذار نموده است. بند 16 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب سال 1375 و اصلاحات بعدی، یکی از وظایف شورای اسلامی شهر «تصویب لوایح برقراری یا لغو عوارض شهر و همچنین تغییر نوع و میزان آن با در نظر گرفتن سیاست عمومی دولت که از سوی وزارت کشور اعلام می‌شود.» ماده 77 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب سال 1375 (اصلاحی 1386/08/27): شورای اسلامی شهر می‌تواند نسبت به وضع عوارض متناسب با تولیدات و درآمدهای اهالی به منظور تامین بخشی از هزینه‌های خدماتی و عمرانی مورد نیاز شهر طبق آیین‌نامه مصوب هیات وزیران اقدام نماید. تبصره ـ عوارض یک ماه پس از ارسال هر مصوبه به وزارت کشور قابل وصول است. وزیر کشور می‌تواند در هر مقطعی که وصول هر نوع عوارض را منطبق بر آیین‌نامه مصوب نداند نسبت به اصلاح یا لغو آن اقدام نماید. قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب سال 1387: ماده 50 تبصره 1ـ شوراهای اسلامی شهر و بخش جهت وضع هر یک از عوارض محلی جدید که تکلیف آن‌ها در این قانون مشخص نشده باشد موظف اند موارد را حداکثر تا پانزدهم بهمن ماه هر سال برای اجرا در سال بعد، تصویب و اعلام عمومی نمایند. قانون برنامه پنجم توسعه کشور: ماده 181ـ به منظور ارتقا برنامه ریزی کشور با لحاظ نمودن دو اصل آمایش سرزمین و پایداری محیطی در کلیه فعالیت‌های توسعه و سرمایه ملی و استانی، ایجاد هماهنگی بخشی، منطقه‌ای و بخشی منطقه‌ای و رعایت در توزیع منابع و فرصت ها، توسعه متوازن مناطق، ارتقا توانمندی‌های مدیریتی استان‌ها و انتقال اختیارات اجرایی به استان‌ها متمرکز امور حاکمیتی در مرکز، ساز و کارها و شاخص‌های لازم به تصویب هیات وزیران رسد. تبصره1ـ هرگونه تخفیف، بخشودگی حقوق و عوارض شهرداری ها توسط دولت و قوانین مصوب منوط به تامین آن از بودجه عمومی سالانه کشور است. درغیراین صورت بخشودگی و تخفیف حقوق و عوارض شهرداری ممنوع است. شهرداری نیشابور نیز با اختیارات حاصله قانونی فوق مبادرت به پیشنهاد لوایح اخذ عوارض به شورای اسلامی شهر نموده است و مصوبات قانونی با توجه به قوانین مارالذکر مصوب و ابلاغ گردیده و پس از تایید کمیته انطباق فرمانداری اجرایی شده است. هر چند بنا به مراتب مندرج در بندهای فوق شکایت شاکی دارای ایرادات متعددی است و دقیقا ایرادات مصوبات مورد اعتراض مصوب سال‌های 1393 و 1396 تصریح نگردیده است اما چنانچه از متن شکایت چنین استنباط شود که ایشان نسبت به اخذ عوارض مازاد بر تراکم، عوارض اضافه بنا، عوارض پذیره، عوارض تغییر کاربری معترض می‌باشند با این فرض کلیه عوارضات فوق بر اساس قوانین از مودیان اخذ می‌گردد. موید موضوع چندین رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شرح ذیل می‌باشد: 1ـ رای شماره 176 ـ 1396/08/30 هیات تخصصی عمران شهرسازی و اسناد دیوان عدالت اداری که اخذ عوارض مذکور را کاملا وفق قوانین و مقررات اعلام نموده است. چرا که جرایم مندرج در تبصره‌های ماده صد قانون شهرداری در واقع و نفس الامر به منزله مجازات تخلفات ساختمانی مورد نظر مقنن بوده و انواع گوناگون عوارض قانونی در حقیقت از نوع حقوق دیوانی ناشی از اعمال مجاز محسوب می‌شود. 2ـ علاوه بر آن رای شماره 587 ـ 1383/11/25 هیات عمومی دیوان عدالت اداری نیز موید موضوع می‌باشد. 3ـ همچنین در دادنامه شماره 243 ـ 1387/04/23 هیات عمومی دیوان عدالت اداری که از جانب تعدادی از قضات دیوان در هیات عمومی مطرح گردیده اخذ عوارضات فوق کاملا منطبق بر قوانین و مقررات اعلام گردیده است. 4ـ علاوه بر آن هیات عمومی دیوان طی دادنامه شماره 191ـ 1396/08/30 اخذ عوارض پذیره را در حدود وظایف و اختیارات شورا و برابر قوانین مورد اشاره در فوق اعلام نموده اند. 5 ـ همچنین در سال 1396 هیات عمومی دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره 786 ـ 1396/08/09 در کلاسه پرونده 96/1079 وضع عوارض علاوه بر جریمه کمیسیون ماده 300 قانون شهرداری را منطبق با قوانین تشخیص و مصوبه شورای اسلامی شهر به تاریخ 1393/10/28 را ابطال ننموده است. النهایه با عنایت به اینکه موضوع شکایت شاکی آقای علی یوسف زاده علی الرغم ایرادات عدیده فوق‌الذکر مسبوق به سابقه می‌باشد و سابقا هیات عمومی دیوان نسبت به آن اعلام نظر و رای نموده اند. ضمن اینکه همان گونه که در فوق اعلام گردید دعوای نامبرده مبنی بر احراز تخلف در کلاسه پرونده‌ای 960264 شعبه 13 دیوان و 970068 شعبه 2 تجدیدنظر دیوان رد گردیده است لذا برابر ماده 85 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری به دلیل وجود رای قبلی موضوع از موارد رد درخواست می‌باشد. علاوه بر آن پرونده از مصادیق ماده 91 قانون فوق (اعلام اشتباه از سوی ریاست قوه یا رییس دیوان یا تقاضای مستدل بیست نفر از قضات دیوان) نیز نمی باشد. بر این اساس طرح مجدد همان موضوعات فاقد وجاهت قانونی است. علاوه بر آن کلیه مصوبات صادره از شورای اسلامی شهر نیز برابر اختیارات حاصله قانونی شورا تصویب گردیده و به لحاظ شکلی و ماهوی خالی از ایراد می‌باشد نهایتا رد قاطع شکایت مطروحه مورد استدعاست." رسیدگی به موضوع از جمله مصادیق حکم ماده 92 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری تشخیص نشد. در اجرای ماده 84 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392، پرونده به هیات تخصصی شوراهای اسلامی دیوان عدالت اداری ارجاع می‌شود و هیات مذکور به موجب دادنامه شماره 1471 و 1470 ـ 1399/12/13 ماده 1 تحت عنوان عوارض مازاد بر تراکم، ماده 6 تحت عنوان عوارض تفکیک واحدهای مازاد احداث شده، ماده 8 نحوه محاسبه ورود به محدوده از مصوبه شماره 2068/ش ـ 1392/10/26، مواد 1، 2 و 4 از تعرفه تحت عنوان نحوه محاسبه بهای خدمات تغییر بهره‌برداری و افزایش تراکم و تعرفه تحت عنوان نحوه محاسبه بهای خدمات ورود به محدوده از مصوبه شماره 2362/ش ـ 1396/10/05 مصوب شورای اسلامی شهر نیشابور را قابل ابطال تشخیص نداد و رای به رد شکایت صادر کرد. رای مذکور به علت عدم اعتراض از سوی رییس دیوان عدالت اداری و یا ده نفر از قضات دیوان عدالت اداری قطعیت یافت. رسیدگی به مواد 2، 3، 4 و 7 از مصوبه شماره 2068 ـ 1392/10/26 و ماده 3 از تعرفه نحوه محاسبه بهای خدمات تغییر بهره‌برداری و افزایش تراکم و ماده 1 نحوه محاسبه بهای خدمات تفکیک از مصوبه شماره 2362ـ 1396/10/05 شورای اسلامی شهر نیشابور در دستورکار هیات عمومی قرار گرفت. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 1400/02/21 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آرا به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است. رای هیات عمومی الف ـ با توجه به اینکه در آرای متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری وضع عوارض برای کسری فضای باز یا فضای آزاد و همچنین وضع عوارض برای تفکیک در تمام اشکال آن و کسری حد نصاب تفکیک در مصوبات شوراهای اسلامی شهرهای مختلف مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات قانونی تشخیص و ابطال شده است، بنابراین ماده 2 تحت عنوان عوارض کسری مساحت یا اعیان برای ساختمان‌های تک واحدی در کاربری‌های مسکونی و تجاری، ماده 3 تحت عنوان عوارض تفکیک اعیان در کاربری‌های مسکونی و تجاری، ماده 4 تحت عنوان عوارض کسری سهم العرصه اعیان از مصوبه شماره 2068 ـ 1392/10/26 و ماده 1 نحوه محاسبه بهای خدمات تفکیک از مصوبه شماره 2362ـ 1396/10/05 که به تصویب شورای اسلامی شهر نیشابور رسیده اند، به دلایل مندرج در آرای شماره 1529 ـ 1393/09/24 و شماره 315 ـ 1396/04/13 هیات عمومی دیوان عدالت اداری خلاف قانون و خارج از اختیار بوده و مستند به بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می‌شوند. ب ـ طبق ماده 5 قانون شورای عالی شهرسازی و معماری ایران: «بررسی و تصویب طرح‌های تفصیلی شهری و تغییرات آن‌ها در هر استان به وسیله کمیسیونی به ریاست استاندار (و در غیاب وی معاون عمرانی استانداری) و با عضویت شهردار و نمایندگان وزارت مسکن و شهرسازی، وزارت جهاد کشاورزی و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی و همچنین رییس شورای اسلامی شهر ذیربط و نماینده سازمان نظام مهندسی استان (با تخصص معماری یا شهرسازی) بدون حق رای انجام می‌شود» و براساس آرای متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری از جمله رای شماره 1309 ـ 1397/05/09 عوارض ارزش افزوده ناشی از تغییر کاربری در مصوبات شورای اسلامی شهرها ابطال نگردیده است، لکن تغییر کاربری بدون اخذ مجوز از کمیسیون ماده پنج شورای عالی شهرسازی و معماری توسط شورای اسلامی یا شهرداری فاقد وجاهت قانونی است؛ بنابراین اطلاق ماده 7 از مصوبه شماره 2068 ـ 1392/10/26 و ماده 3 از تعرفه نحوه محاسبه بهای خدمات تغییر بهره‌برداری و افزایش تراکم که بدون اخذ مجوز از کمیسیون ماده 5 قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری به تصویب رسیده اند، مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات مرجع تصویب بوده و مستند به بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می‌شوند. رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمد مصدق |
|||||