فروش دارایی‌های قابل استهلاک

شماره:48078/13341/4/30

تاریخ: 1369/10/23

پیوست:

 

اداره کل مالیات برشرکت ها بقراراطلاع بعضی ازحوزه های مالیاتی درارتباط بافروش دارایی قابل استهلاک درموارد تشخیص علی‌الراس ، اقدام به برآورد ارزش فروش نموده ، مابه‌التفاوت ارزش دفتری وارزش برآوردی رابعنوان یکی ازاقلام درآمدمحسوب وچنانچه ارزش دفتری مشخص نباشد بهای تعیین شده راعینا" درآمد مشمول مالیات تلقی مینماید، لذادراین باره نکات زیرراکه به تایید هیات عمومی شورای‌عالی مالیاتی هم رسیده است برای اجرا به ماموران مالیاتی متذکرمیگردد. الف ) درصورت قبول دفاتر،حسب مورد باستناد بند 5 ماده 125قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1345 واصلاحیه های بعدی وبند 5 ماده 149قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1366 معادل ارزش مستهلک نشده دارایی من های حاصل فروش بعنوان زیان وچنانچه میزان فروش بیش از ارزش مستهلک نشده دارایی باشد، مابه‌التفاوت آنهابعنوان سود درحساب و زیان سال مربوط منظورخواهدشد. ب ) درصورت رد دفاتروتعیین بهای فروش دارایی براساس تحقیقات معموله ،احتساب عین فروش یا ما به التفاوت فروش وارزش مستهلک نشده آن بعنوان سودیازیان صحیح نبوده بلکه طبق مادتین ماده 128و ماده 29 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1345 ومادتین ماده 152و ماده 153قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1366 باید با انتخاب قرینه واعمال ضریب مناسب مبادرت به تعیین درآمد حاصل ازاین ممرنموده وچنانچه مجموعه ضرایب موجودفاقد ضریب مالیاتی ازاین حیث باشد برابرتبصره 3 ماده 154قانون اخیرالذکرضریب مورد نظرتوسط هیات حل اختلاف مالیاتی محل باعنایت به مشخصات دارایی فروش رفته وسایرجهات تعیین خواهدگردید. پ ) درتعیین درآمدهای مورد بحث اولا" ماموران تشخیص یاکارشناسان وحسابرسان مربوط مکلفند برای بدست آوردن فروش واقعی داراییهاتحقیقات کافی بعمل آورند وازبرآورد غیرعادلانه بانظرورای ودلخواه خود بپرهیزد ثانیا" کمیسیونهاوهیات های حل اختلاف مالیاتی تعیین کننده ضرایب شایسته است بمنظوررعایت عدالت مالیاتی باتوجه به واقعیت نسبت به تعیین ضرایب اقدام نمایند.