برگشت هزینه‌های غیرقابل قبول وضایعات غیر متعارف- منبع مالیات: اشخاص...

شماره: 6141/201

تاریخ: 1381/07/23

پیوست:

 

شماره وتاریخ رای مورد واخواهی: 1254-1380/07/11

مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی

سال عملکرد یا تعلق مالیات: 76

شماره حوزه مالیاتی: 351

شماره سر ممیزی مالیاتی: 350

اداره: سازمان امور اقتصادی ودارایی استان گیلان (اداره امور مالیاتی رشت)

تاریخ ابلاغ رای: 1380/08/26

شماره وتاریخ ثبت شکایت: 7815-4/30-1380/09/26

خلاصه واخواهی: خلاصه اعتراضات شرکت مودی به شرح زیر می‌باشد: 1- برگشت دو رقم هزینه بدون مشخص نمودن اینکه این ارقام از چه نوع هزینه ومربوط به کدام سر فصل حسابداری است وطبق اعلام کارشناس مجری قرار ارقام مزبور فاقد شماره سند حسابداری بوده وپیگیری ممکن نمی باشد لیکن تکلیف مشخص نشده است وبه سبب نقص از این حیث مورد اعتراض شرکت واقع شد لیکن بدون توجه و اظهار نظر نسبت به آن رای صادر شده ومجری قرار هیات تجدید نظر نیز ضمن تایید فاقد شماره سند بودن ارقام یاد شده اتخاذ تصمیم را به هیات واگذار نموده که هیات مزبور نیز بدون رسیدگی واظهار نظر موجه رای صادر نموده است. 2- حوزه مالیاتی بدون اقامه دلیل مبلغی از ضایعات صنایع نساجی را (که بین 12 تا 16 درصد می‌باشد) غیر متعارف قلمداد نموده وکارشناسان مجری قرار نیز بدون احراز واثبات ناصحیح بودن اعمال درصد مذکور که توسط انجمن صنایع              تایید گردیده نظر حوزه مالیاتی را تایید نموده اند وهیاتهای حل اختلاف مالیاتی نیز بدون اظهارنظر موجه ومدلل صرفا بر اساس گزارش کارشناسان مجری قرار رای صادر نموده اند. 3- حوزه مالیاتی بر مبنای برگ های بدون مهر وامضا شرکت، بهای تمام شده کالای صادراتی را تعیین وبه ناحق زیان کالای صادراتی را به مراتب بیش از زیان واقعی قلمداد وبه درآمد مشمول مالیات اضافه نمود که با توجه به آنکه دفاتر وصورت های مالی شرکت توسط سازمان حسابرسی رسیدگی و تایید ومالیات نیز از طریق قبول دفاتر محاسبه و تعیین شده، غیر منطقی می‌باشد که متاسفانه کارشناسان مجری قرار عمل حوزه را تایید نموده وهیاتهای حل اختلاف نیز به اعتراض شرکت توجهی ننموده اند. 4- هزینه 2 در هزار وزارت صنایع که جزو هزینه قابل قبول ومحقق شرکت ها می‌باشد به لحاظ آنکه پرداخت آن بعد از سال مالی صورت گرفته برگشت داده شده است که مورد تایید کارشناسان مجری قرار واقع و رای صادر شده است. 5- طبق تبصره 4 ماده 132 قانون 20% درآمد مشمول مالیات ابرازی از مالیات معاف می‌باشد ومشمول حکم تبصره 1 ماده 138 قانون به 20% کل سود فعالیت صنعتی که بدون هر گونه قید وشرط از مالیات معاف است خلاف منطق می‌باشد، بنا به مراتب فوق تقاضا دارد با نقض رای هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر احقاق حق فرمایید.

هر چند هیاتهای حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر هر یک به طور جداگانه مبادرت به صدور قرار تحقیق و کارشناسی پیرامون لوایح اعتراضیه تسلیمی شرکت مودی نموده اند لیکن نظر به اینکه شرکت مودی در آخرین لایحه دفاعیه خود در مورد گزارش مجری قرار هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر ایراداتی را متذکر شده (که به خصوص بعضی از آن‌ها از قبیل برگشت دو قلم هزینه که وجود آن‌ها احراز نشده وبه ادعای مودی ارقامی واهی می‌باشد، غیر متعارف قلمداد نمودن ضایعات صنایع نساجی، نحوه تعیین زیان صادراتی شرکت که بر خلاف روال معمول هر ساله صورت گرفته وعدم قبول هزینه 2 در هزار وزارت صنایع قابل تامل می‌باشد) در حالی که هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر صرفا بر اساس گزارش کارشناس مجری قرار بدون استدلال موجه ومدلل پیرامون موارد یاد شده وبدون رعایت مفاد قسمت اخیر ماده 229 قانون مالیات‌های مستقیم اصدار رای نموده علیهذا به رای مورد واخواهی ایراد نقض مقررات قانونی وعدم کفایت رسیدگی مترتب می‌باشد واین شعبه رای صادره را نقض وپرونده امر را به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مزبور احاله می‌نماید تا از لحاظ موارد مذکور مجددا مورد رسیدگی قرار گیرد.