تعیین درآمد ازطریق تسعیر حساب‌های ارزی وامانی شرکت با نرخ...

شماره: 4116/4/30

تاریخ: 1380/05/16

پیوست:

 

شماره وتاریخ رای مورد واخواهی: 34-1379/06/30

مربوط به مالیات: بر درآمد اشخاص حقوقی

سال عملکرد یا تعلق مالیات: منتهی به 1377/09/30

شماره حوزه مالیاتی: 208422

شماره سر ممیز مالیاتی: 20842

اداره: امور اقتصادی ودارایی مبارکه

تاریخ ابلاغ رای: 1379/09/23

شماره وتاریخ ثبت شکایت: 9030-4/30-1379/10/21

خلاصه واخواهی: هیاتهای حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر در صدور رای ماده 248 قانون مالیات‌های مستقیم را رعایت نکرده اند وبا صدور قرار رسیدگی از خود سلب اختیار و مسیولیت نموده اند عینا بر اساس مندرجات گزارش کارشناسی که بدون مراجعه به اسناد و مدارک شرکت و سند رسمی تنظیم گردیده رای خود را صادر کرده اند، ودرآخرین جلسه هیات حل اختلاف که بدون حضور نمایندگان این شرکت منعقد گردیده (این شرکت طی نامه‌ای درخواست به تعویق انداختن جلسه را بدلیل عدم دریافت گزارش مجریان قرار نموده که مورد توجه واقع نشده است).

همانطور که در لوایح تقدیمی به هیاتهای بدوی و تجدید نظر دلایل اقامه گردیده مبلغ 5/12 میلیارد ریال از هزینه‌های پرسنلی شرکت که متکی به سند استخدامی شرکت بوده وعینا منطبق با اجزا الف وب بند یک ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم بوده که تماما برگشت شده است.

ممیز مالیاتی بر خلاف حکم صریح آرا شماره 5741-4/30 و 5449-4/30 مورخ 1375/04/17 هیات عمومی شورای عالی مالیاتی حساب‌های ارزی شرکت و وجوه امانی شرکت                   ، نزد این شرکت را بدون توجه رویه متخذه شرکت از سال‌های گذشته تاکنون با نرخ ارز روز تسعیر و به درآمد مشمول مالیات شرکت اضافه کرده است.

سایر اقلام برگشتی نیز در لایحه های تقدیمی به هیاتهای حل اختلاف به طور صریح تشریح گردیده است درخواست رسیدگی دارد.

هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر رای مورد واخواهی را باستناد به گزارش اجرای قرار وارده به شماره 2535 مورخ 1379/06/30 کارشناسان مالیاتی انشا کرده است واین در حالی است که کارشناسان مذکور طی بند هـ گزارش یاد شده، در رسیدگی به مفاد بند 5 لایحه شماره 325/100 مورخ 1379/05/13 مودی تسلیمی به هیات تجدید نظر، در خصوص تسعیر نرخ ارز، ضمن تایید نظر مجریان قرار (مرحله بدوی) نظر هیات تجدید نظر را به بخشنامه شماره 35354 مورخ 1375/08/03 معاونت درآمدهای مالیاتی وزارت امور اقتصادی ودارایی جلب کرده اند. که با در نظر گرفتن مفاد ماده پیش گفته اظهارنظر کارشناسان فوق در تایید نظر مجریان قرار (مرحله بدوی) از یک طرف و اشاره به بخشنامه مزبور از طرف دیگر، متناقض بوده وبه این ترتیب رسیدگی کارشناسان به این قسمت از اعتراضات مودی وافی به مقصود نمی باشد و حق این بود که هیات تجدید نظر با در نظر گرفتن آرا هیات عمومی شورای عالی مالیاتی و بخشنامه‌های صادره در این باره، از جمله بخشنامه فوق‌الذکر و ماهیت حساب‌های ارزی مورد نظر نسبت به اعتراض مودی رسیدگی و اظهار نظر قانونی معمول می‌داشت و چون در رای مورد واخواهی چنین رسیدگی واظهار نظری از سوی هیات تجدید نظر به عمل نیامده است بنابراین رای صادره به دلیل عدم کفایت رسیدگی قابل تنفیذ نبوده و شعبه ضمن نقض آن پرونده را به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفند ماه 1366 و اصلاحیه‌های بعدی احاله می‌نماید.

ضمنا از حیث سایر موارد شکایت، با عنایت به رسیدگی‌های انجام شده توسط هیاتهای بدوی وتجدید نظر، ایرادی به رای صادره وارد نیست.