برگشت از فروش وعدم پذیرش آن توسط حوزه مالیاتی- منبع...

شماره: 7829/201

تاریخ:1382/10/29

پیوست:

 

شماره وتاریخ رای مورد واخواهی: 98 مورخ 1382/03/10

مربوط به مالیات: بر درآمد اشخاص حقوقی

سال عملکرد: 1378

شماره حوزه مالیاتی: 0213

شماره سر ممیزی مالیاتی:

سازمان امور اقتصادی ودارایی استان

اداره امور مالیاتی شهرستان:

اداره کل: مالیات بر شرکت ها

تاریخ ابلاغ رای: 1382/04/24

شماره وتاریخ ثبت شکایت: 3904-201-1382/05/12

خلاصه واخواهی: دفاتر واسناد ومدارک شرکت پیوسته مورد قبول واقع گردیده و بر اساس رسیدگی به اقلام ومدارک تعیین مالیات گردیده است. در سال مورد رسیدگی ممیز حوزه بدون توجه به اقلام هزینه‌های استهلاک، برگشت از فروش و هزینه پرداختی بابت تولید صندلی که قرارداد آن نیز ارایه شده است را بدون توجه به اقلام ومدارک سر جمع دفتر را برگشت داده و اقلام غیر قابل قبول را در محاسبه منظور و برگ تشخیص صادر نموده که متاسفانه هیات حل اختلاف بدوی مبلغ جزیی از آن را برگشت داده ولی هیات تجدید نظر هیچگونه توجهی به لایحه ومدارک شرکت ننموده واستهلاک کارخانه را طی سال‌های متمادی به همین منوال محاسبه وکسر می شده را سرجمع برگردانده وبرگشت از فروش که مدارک آن نیز ارایه شده است مربوطه به اجناسی است که به دلیل مختصر اشکالی یا وقتی امکان فروش ندارند آن را مرجوع می‌نمایند وهمچنین مبلغ کارمزدی که برای تولید صندلی های این شرکت پرداخت شده ومتکی به مدارک است مورد قبول واقع نشده است در حالیکه مورد قابل سوال از حوزه مالیاتی اصفهان بوده است.

بنا به مراتب تقاضای رسیدگی به موارد اعتراض شرکت را دارد.

پرونده مالیاتی مشعر بر آن است که هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی در خصوص صحت وسقم اعتراضات مودی قرار رسیدگی صادر ودر نهایت با عنایت به گزارش اجرای قرار مبنی بر پذیرفتن پاره‌ای از هزینه‌های مودی که منطبق با موازین قانونی بوده، مبادرت به کاهش درآمد مشمول مالیات نموده، همچنین هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر در خصوص آن قسمت از هزینه‌های انجام شده توسط شرکت که مورد پذیرش هیات بدوی قرار نگرفته، قرار رسیدگی مجدد صادر کرده وبا توجه به مستندات ارایه شده از سوی مودی که موثر در مقام بوده مبادرت به قبول آن‌ها نموده، ونیز با عنایت به محتویات پرونده مالیاتی در خصوص عدم قبولی هزینه استهلاک وکارمزد پرداختی بابت ساخت صندلی ها اظهارنظر موجه به عمل آورده که ازحیث شکواییه واصله نسبت به این موارد ایرادی به رای مورد واخواهی مترتب نمی باشد، اما اظهارنظر راجع به موضوع برگشت از فروش از کفایت رسیدگی برخوردار نبوده زیرا هیات تجدید نظر برگشت از فروش مودی را به استناد عدم قید آن‌ها در فاکتورهای فروش نپذیرفته، حال آنکه برگشت از فروش وکالای مرجوعی الزاما در فاکتور فروش اولیه نوشته نمی شود ودر نتیجه موضوع قابل تامل بوده وضرورت نیل به واقیعت ایجاب می‌نمود که هیات مذکور راسا ویا با صدور قرار اسناد مرتبط به اقلام مرجوعی ارایه شده از سوی مودی را بررسی کرده تا اگر تمام یا قسمتی از کالاهای مورد بحث به لحاظ انطباق با فاکتورهای فروش از حیث نوع وتعداد وارزش وسایر قراین مربوط، به طور قطع ویقین مرجوع شده وبر آن مبنا ثبت دفاتر قانونی گردیده باشد، آن را مورد پذیرش قرار می‌داد در حالی که رسیدگی بر این منوال نبوده است، لذا به دلیل یاد شده رای مورد واخواهی نقض وپرونده جهت رسیدگی به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مالیات‌های مستقیم احاله می‌گردد.