قانون موافقت نامه بازرگانان دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت...

شماره: 22647/5002/211

تاریخ: 1383/12/22

پیوست:

 

 

سازمان امور مالیاتی کشور

اداره کل امور مالیاتی استان

 اداره کل

 دفتر

دبیرخانه هیاتهای موضوع ماده 251 مکرر

دانشکده امور اقتصادی

پژوهشکده امور اقتصادی

شورای عالی مالیاتی

 دفتر فنی مالیاتی

 هیات عالی انتظامی مالیاتی

 دادستانی انتظامی مالیاتی

 سازمان حسابرسی

جامعه حسابداران رسمی ایران

 

 قانون موافقت نامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری جیبوتی که در تاریخ 1383/10/02 به تایید شورای نگهبان رسیده جهت اطلاع ارسال میگردد.

 

 

 شماره: 57975

تاریخ: 1383/10/15

پیوست:

وزارت بازرگانی قانون موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری جیبوتی که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و دوم آذر ماه یکهزار و سیصدو هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1383/10/02 به تایید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 108318/106 مورخ 1383/10/06 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجرا ابلاغ می‌گردد.

 

 

 

 

شماره: 108318/106

 تاریخ: 1383/10/06

پیوست:

 

 لایحه موافقتنامه بازرگانی بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری جیبوتی که از سوی دولت به شماره 64137/29995 مورخ 1382/11/19 به مجلس شورای اسلامی تقدیم و در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ 1383/09/22 مجلس عینا تصویب و به تایید شورای نگهبان رسید ، در اجرای اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست ارسال می‌گردد.

 

 

قانون موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری جیبوتی ماده واحده - موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری جیبوتی مشتمل بر یک مقدمه و هیجده ماده به شرح پیوست تصویب و اجاره مبادله اسناد آن داده می‌شود.

 

 

موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری جیبوتی دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری جیبوتی که از این پس «طرف‌های متعاهد » نامیده می‌شوند، نظر به علاقه متقابلی که به تحکیم و توسعه روابط بازرگانی و گسترش و تنوع مبادلات تجاری و ارتقا سطح همکاری‌های تجاری بر پایه برابری ، عدم تبعیض و حفظ منافع متقابل دارند، به شرح ذیل توافق نمودند: ماده 1- دامنه شمول موافقتنامه مبادلات تجاری بین طرف‌های متعاهد و قراردادهای منعقده بین اشخاص حقیقی و حقوقی دو کشور در چارچوب این موافقتنامه و با رعایت قوانین و مقررات جاری هر یک از طرف‌های متعاهد و همچنین اصول کلی حقوقی مشترک آن‌ها انجام خواهد شد. ماده 2- صدور به کشور ثالث کالاهایی که براساس این موافقتنامه بین دو کشور مبادله می‌شود با موافقت طرف صادرکننده قابل صدور به کشورهای ثالث خواهد بود. ماده 3- صدور گواهی مبدا هریک از طرف‌های متعاهد طبق قوانین و مقررات خود نسبت به صدور گواهی مبدا برای کالاهایی که به کشور طرف متعاهد دیگر صادر می‌کند ، اقدام خواهد کرد. به این منظور کالاهایی که تماما در ایران تولید یا ساخته شده باشد و یا این که چهل درصد(40%) یا بیشتر از ارزش کل آن در ایران تولید و یا ساخته شده باشد و آخرین مرحله ساخت آن نیز در ایران صورت گرفته باشد ، کالاهای ایرانی و کالاهایی که تماما در جیبوتی تولید یا ساخته شده باشد و یا این که چهل درصد (40%) یا بیشتر از ارزش کل آن در جیبوتی تولید و یا ساخته شده باشد و آخرین مرحله ساخت آن نیز در جیبوتی صورت گرفته باشد کالاهای جیبوتیایی خوانده خواهد شد. ماده 4- استاندارد مبادله کالا و خدمات بین دو کشور در چارچوب این موافقتنامه و براساس استانداردهای مورد توافق سازمان‌های ذی‌ربط طرف‌های متعاهد صورت خواهد گرفت. ماده 5- حقوق گمرکی ، سود بازرگانی و هزینه ها هیچ یک از طرف‌های متعاهد نباید در مورد محصولات صادراتی طرف متعاهد دیگر ، حقوق گمرکی ، سود بازرگانی و مالیات به میزان بیش از محصولات مشابه سایر کشور ها اخذ کند .میزان حقوق گمرکی ، سود بازرگانی و مالیات طبق قوانین و مقررات جاری هریک از دو طرف خواهد بود. ماده 6- اقدامات غیر تعرفه‌ای طرف‌های متعاهد به منظور توسعه روابط بازرگانی بین دو کشور ، موافقت نمودند نسبت به کاهش یا حذف موانع غیر تعرفه‌ای یا اعطای ترجیحات غیر تعرفه‌ای به طور متقابل در چارچوب قراردادهای جزیی که عنداللزوم دستگاه‌های اجرایی طرف‌های متعاهد منعقد خواهند کرد اقدام نمایند. ماده 7- نظام پرداخت ها و دریافت‌های ارزی کلیه دریافت‌ها و پرداخت‌های ارزی ناشی از اجرای این موافقتنامه و تسویه حساب ها به ارزهای بین‌المللی و قابل تسعیر طبق دو کشور و سایر روش‌های پرداختی قابل قبول در عرف تجارت بین‌الملل ، به شرط عدم مغایرت با قوانین طرف‌های متعاهد ، صورت خواهد گرفت . ماده 8- شرکت در نمایشگاه ها و بازارهای مکاره هر یک از طرف‌های متعاهد ، موسسات و شرکت‌های تجاری خود را به شرکت در نمایشگاه‌های بین‌المللی ، اختصاصی و یا بازارهای مکاره که در قلمرو طرف متعاهد دیگر برگزار می‌شود ، تشویق خواهد کرد و حتی‌الامکان تسهیلات لازم را در اختیار موسسات و شرکت‌های تجاری طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد. ماده 9- تسهیلات کنسولی طرف‌های متعاهد جهت گسترش روابط بازرگانی فی مابین دو کشور توافق نمودند نسبت به ایجاد تسهیلات کنسولی برای اعطای روادید تجاری و تسجیل مدارک تجاری ، براساس عمل متقابل اقدام لازم معمول دارند. ماده 10- تاسیس دفتر یا مرکز تجاری هریک از طرف‌های متعاهد به منظور تسهیل و توسعه مبادلات کالا و خدمات و اطلاعات بازرگانی بین دو کشور ، اجازه خواهد داد که طرف متعاهد یک دفتر یا مرکز تجاری براساس قوانین و مقررات کشور میزبان ، در قلمرو آن تاسیس نماید . عده کارکنان و تجهیزات دفتر یا مرکز مزبور و تعداد شعب آن منوط به توافق آتی طرف‌های متعاهد خواهد بود. ماده 11- ایجاد توازن در مبادلات بازرگانی هر یک از طرف‌های متعاهد به منظور رسیدن به یک روند متوازن در مبادلات بازرگانی فی مابین ، نیازهای بازرگانی خود را با رعایت اولویت در چارچوب قوانین و مقررات خود ، حتی‌الامکان از کشور طرف متعاهد دیگر تامین خواهد نمود. ماده 12- همکاری اتاق‌های بازرگانی و تبادل هیاتها طرف‌های متعاهد موافقت نمودند که اتاق‌های بازرگانی خود را به همکاری موثر و نزدیک و در صورت لزوم ایجاد اتاق بازرگانی مشترک و تبادل هیاتهای بازرگانی و برگزاری هم‌اندیشی‌ها و فراهمایی های تخصصی به منظور آشنایی با محصولات یکدیگر و بازاریابی آن‌ها تشویق کنند و برای نیل به این منظور تسهیلات لازم را فراهم آورند. ماده 13- گسترش و تنوع روابط تجاری طرف‌های متعاهد به منظور توسعه روابط تجاری ، اشخاص حقیقی و حقوقی کشور خود را به اجرای روش‌های تجارت بین‌الملل از قبیل بیع متقابل (بای بک) ، مبادلات جبرانی و نیز تشکیل مشارکت‌های بازرگانی/ شراکت های مدنی و همکاری‌های بلند مدت تجاری تشویق و معاملات مزبور را تجویز خواهند کرد. ماده 14- عبور کالا هر یک از طرف‌های متعاهد تسهیلات لازم را برای عبور کالاهای طرف متعاهد دیگر از قلمرو خود در چارچوب قوانین و مقررات خود ، فراهم خواهد آورد. ماده 15-کار گروه مشترک طرف‌های متعاهد موافقت نمودند یک کار گروه مشترک مرکب از تعداد مساوی از نمایندگان هر دو طرف تشکیل شود و سالانه یکبار به طور متناوب در هر یک از دو کشور تشکیل جلسه دهد. وظایف کار گروه به قرار ذیل خواهد بود: 1- نظارت برحسن اجرای این موافقتنامه. 2- ارایه راه حل برای رفع مشکلاتی که ممکن است در جریان اجرای این موافقتنامه بروز نماید. 3- بررسی و مطالعه راه‌های افزایش و تنوع تجارت فی مابین و ارایه پیشنهادات اجرایی در این خصوص به طرف‌های متعاهد. 4- پیشنهاد اصلاح و تجدید نظر در متن این موافقتنامه . ماده 16- دسترسی به مراجع قضایی طرف‌های متعاهد موافقت خود را نسبت به رفتار مساوی بین اتباع دو طرف برای دستیابی به محاکم قضایی در قلمرو دیگری و نیز معافیت اتباع طرف متعاهد دیگر از سپردن تامینی که به لحاظ تابعیت خارجی آن‌ها در قوانین و مقررات هریک از دو طرف متعاهد مقرر شده ، اعلام نمودند. ماده 17- حفظ بهداشت عمومی و منافع ملی مفاد این موافقتنامه حقوقی هریک از طرف‌های متعاهد را در اعمال هر نوع ممنوعیت یا محدویت در خصوص حفظ منافع ملی ، حفظ بهداشت عمومی و یا جلوگیری از امراض و آفات حیوانی و نباتی تحدید نمی نماید. ماده 18- مدت اعتبار موافقتنامه این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرف‌های متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنی بر این که اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود در باره لازم‌الاجرا شدن این موافقتنامه به عمل آورده است ، برای مدت پنج سال به موقع اجرا گذارده خواهد شد . پس از پایان مدت مزبور ، این موافقتنامه خود به خود برای دوره‌های یک ساله تمدید خواهد شد ، مگر این که یکی از طرف‌های متعاهد شش ماه قبل از خاتمه دوره مربوطه عدم تمدید آن را کتبا به اطلاع طرف متعاهد دیگر برساند. پس از انقضای مدت اعتبار این موافقتنامه ، مقررات آن در مورد قراردادهایی که به موجب آن به امضا رسیده و در حال اجرا می‌باشد تا حداکثر یک سال پس از انقضای این موافقتنامه معتبر خواهد بود، مگر این که طرف‌های متعاهد به نحو دیگری توافق نمایند. این موافقتنامه در یک مقدمه و هجده ماده در تاریخ یازدهم آذر 1382 هجری شمسی برابر با دوم دسامبر 2003 میلادی در تهران در دو نسخه اصلی به زبان‌های فارسی ، فرانسه و انگلیسی تنظیم گردید که هر سه متن از اعتبار یکسان برخوردار است . در صورت بروز هر گونه اختلاف در تفسیر متون این موافقتنامه ، متن انگلیسی ملاک قرار خواهد گرفت . از طرف دولت از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران جمهوری جیبوتی محمد شریعتمداری علی عبدی فراخ وزیر بازرگانی وزیر امور خارجه و همکاری‌های بین‌المللی ومسیول رابطه بامجلس.

 قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هجده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و دوم آذر ماه یکهزار و سیصدو هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1383/10/02 به تایید شورای نگهبان رسید.