تعیین درآمد براساس گزارش شرکت به بانک از سوی ممیز...

شماره: 4555/4/30

تاریخ: 1380/05/31

پیوست:

 

شماره وتاریخ رای مورد واخواهی: 8317-1379/12/01

مربوط به مالیات: بر درآمد شخص حقوقی

سال عملکرد یا تعلق مالیات: 75

شماره حوزه مالیاتی: 0741/37

شماره سر ممیزی مالیاتی:

اداره: کل مالیات بر شرکت ها

تاریخ ابلاغ رای: 1380/02/09

شماره و تاریخ ثبت شکایت: 1045-4/30-1380/02/19

خلاصه واخواهی: شاکی بشرح 7 صفحه لایحه تسلیمی مدعی است که شرکت به منظور حضور در طرح‌های بین‌المللی و صدور خدمات فنی و مهندسی و جهت کسب موقعیت قابل قبول در قبال رقبا بنا به درخواست کارفرما گزارشی از وضعیت مالی خود که جنبه آماری و تبلیغی داشته و طی آن وضعیت نسبتا قابل قبولی از دارایی‌ها و موجودی‌های شرکت ارایه شده است، گزارشی برای تایید به بانک               تحویل می‌شود، بانک گزارش مذکور را در اختیار حوزه مالیاتی قرار داده، حوزه گزارش مذکور را مبنای تشخیص علی‌الراس قرار داده پس از اعتراض به برگ تشخیص هیات بدوی موضوع را به کارشناس ارجاع و کارشناس تمام موارد نظرات شرکت را تایید و نظرات حوزه را رد کرده و هیات با رد دو مورد از مستندات حوزه رای خود را صادر و در واقع نظر حوزه را در خصوص استناد به تراز ارایه شده به بانک نقض کرده است، هیات تجدید نظر نیز با اجرای قرار مجددا پرونده را به کارشناس محول کرده و کارشناس در کلیه موارد نظرات شرکت را تایید کرده است اما هیات تجدید نظر نظرات کارشناس را فاقد توجیه قانونی دانسته و آن را ازکفایت لازم برخوردار ندانسته لذا شرکت نظر حوزه مالیاتی را در مورد تجدید ارزیابی دارایی‌ها و سرمایه گذاری ها مردود دانسته و بطوریکه گزارش کارشناسان و تایید حوزه مالیاتی بر دفاتر عملکرد 76 و 77 حاکمیت دارایی‌ها و سرمایه گذاری ها در هر حال به ارزش تاریخی در دفاتر شرکت ثبت شده است و هیچ گونه تغییر ارزشی در حساب ها وجود ندارد، افزایش ارقام سود وزیان سنواتی در گزارش ارایه شده به بانک صرفا به منظور تعدیل وتوازن ترازنامه از بابت افزایش سمت بدهکار ترازنامه بوده است، ورسیدگی به حساب‌های سنوات گذشته توسط حوزه مالیاتی 741 نیز حاکی است که هیچ گونه درآمد اضافی که مالیات آن را پرداخت نکرده باشد تحصیل نگردیده است. حوزه مالیاتی بدون اطلاع از استانداردها و اصول حسابداری از بابت یک موضوع دو بار مالیات مطالبه کرده است از یک طرف بابت افزایش دارایی‌ها و سرمایه گذاری ها، از طرف دیگر بابت همین موضوع در سمت بستانکار ترازنامه (تفاوت سود سنواتی) شرکت از بابت گزارش مذکورقصد دریافت اعتبار و تسهیلات از بانک را نداشته است و بطوریکه بانک          نیز گواهی نموده است تا شهریور سال 78 هیچ گونه تسهیلاتی به شرکت            اعطا ننموده است پس گزارش مذکور مورد استفاده بانک برای اعطا تسهیلات نبوده و مشمول ماده 186 نمی باشد، هیات تجدید نظر مبانی و موارد تشخیص مالیات را تغییر داده و بر مبنای ملاک جدیدی درآمد مشمول مالیات را تعیین نموده است بنابراین ایشان باید فقط نسبت به مواردی که توسط حوزه برای تشخیص مالیات درنظر گرفته شده است و شرکت نیز نظرات خود را نسبت به آن اعلام داشته است اظهار نظر می‌نمود، هیات تجدید نظر دقت کافی را در نوشتن صحیح اعداد وارقام بکار نبرده است ودر نتیجه رقم غلط مبنای صدور برگ قطعی واقع شده است، کارشناسان با استناد به دفاتر سال‌های 74،76 و 77 امر تجدید ارزیابی دارایی و سرمایه گذاری را مردود دانسته اند و سود سنواتی مشمول مالیات را نیز غیر واقعی قلمداد کرده اند، رای اقلیت حاضر در جلسه نیز تایید کننده نظر کارشناسان است که باید مورد توجه قرار گیرد. در خاتمه تقاضای رسیدگی و رای عادلانه دارد.

محتویات پرونده مشعر به آن است که هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر در جهت رسیدگی بیشتر به اعتراض شاکی از طریق صدور قرار بررسی مجدد (برگ شماره 1021 مضبوط در پرونده) اقدام ونهایتا پس از حصول گزارش مجریان قرار صادره (اوراق 1143 لغایت 1146) با عدم پذیرش مفاد گزارش ماموران اجرای قرار مزبور بلحاظ فقد توجیه قانونی اقدام به اصدار رای کرده است.

اما جهات و دلایل مستدل ومستندی در جهت عدم پذیرش جز جز موارد مطروحه در گزار ش مجریان قرار مزبور به تفکیک عنوان ننموده از طرفی مفاد رای مورد شکایت نیز حاکی از بررسی کافی و لازم نسبت به موارد مندرج در لایحه تسلیمی شماره 2697/39-1379/02/27 نمی باشد فلذا رای صادره نقض و پرونده به هیات حل اختلاف مالیاتی دیگر احاله می‌گردد تا از طریق صدور قرار یا به هر نحو مقتضی به موارد اختلاف رسیدگی و نفیا یا اثباتا اظهارنظر و اقدام به اصدار رای گردد.