مقررات موافقت نامه اجتناب از اخذ مالیات مضاعف موضوع ماده...

شماره: 2460/4/30

تاریخ: 1380/03/20

پیوست:

 

 

شماره و تاریخ رای موردواخواهی: 7720- 1379/08/24

مربوط به مالیات اشخاص حقوقی

سال عملکرد یا تعلق مالیات: منتهی به 1376/07/08

شماره حوزه مالیاتی 1421- 37

شماره سرممیزی مالیاتی 142-37

اداره: کل مالیات بر شرکت ها

تاریخ ابلاغ رای: 1379/10/18

شماره و تاریخ ثبت شکایت 9558-4/30- 1379/11/10

 

خلاصه واخواهی:1- ممیز مالیاتی کل هزینه‌های انجام شده برای اجرای قرارداد را درآمد فرض و با اعمال ضریب 20% ردیف 36 صفحه 73 جدول ضرایب مالیاتی درآمد مشمول مالیات را محاسبه نمود و کارشناسان مجری قرار صادره از طرف هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی در جهت رسیدگی به اعتراض شرکت ضریب مذکور را مناسب فعالیت شرکت ندانسته و اعمال ضریب 12% ردیف 17 صفحه 70 جدول ضرایب مالیاتی را توصیه نموده اند و هیاتهای حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر بدون توجه به اعتراض شرکت به گزارش کارشناسان و استدلال آن‌ها بر مبنای نظر کارشناسان مجری قرار مبادرت به صدور رای نموده اند. همان طوری که در لوایح تسلیمی به هیاتهای حل اختلاف مالیاتی منجمله هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر اعلام گردیده طبق بند 5 قرارداد منعقده بین این شرکت و             شرکت                      آلمان درآمد این شرکت از اجرای کارمورد قرارداد عبارت است از 12%کل مخازج انجام شده کار مورد قرارداد(اصل و ترجمه رسمی قرارداد مزبور به پیوست تقدیم می‌شود) و با توجه به اینکه انجام کار توسط این شرکت به صورت امانی و مدیریت پروژه بوده باید ضریب 30% موضوع بند الف ردیف 18 صفحه 70 جدول ضرایب مالیاتی به حق‌الزحمه دریافتی شرکت اعمال گردد نه اینکه نسبت به کل هزینه‌های انجام شده ضریب 20% اعمال شود. با اینکه این شرکت در لوایح تسلیمی دلایل اعتراض خود را نسبت به عمل ممیز و اظهارنظر غیرموجه کارشناسان مجری قرار بیان نموده متاسفانه هیاتهای یاد شده بدون رسیدگی و اظهارنظر موجه و مدلل صرفا بر اساس گزارش کارشناسان مجری قرار مبادرت به صدور رای نموده اند.2- به موجب بند 4 ماده 10 قانون قرارداد منع اخذ مالیات مضاعف بین دولتین آلمان و ایران کلیه درآمدهای اتباع آلمانی اعم از سود سهام و غیره از لحاظ مالیاتی تابع قانون مذکور بوده و مالیات متعلق نباید بیشتر از 15% درآمد باشد نه اینکه اگر سودی تقسیم شد نرخ آن 15% و اگر تقسیم نشد یا ممیز رقمی را اضافه نمود به نرخ حداکثر 54% مالیات محاسبه شود. زیرا این مسیله صد درصد مخالف با روح قانون می‌باشد

با توجه به مراتب فوق درخواست نقض رای هیات تجدید نظر و رسیدگی مجدد در هیات حل اختلاف مالیاتی همعرض را دارد.

نظر به اینکه اعتراض مودی به گزارش کارشناسان مجری قرار مبنی بر اینکه طبق قرارداد موجود و ارایه شده به هیات حل اختلاف مالیاتی درآمدش منحصر به حق‌الزحمه ای معادل 12% هزینه اجرای پروژه بوده که باید ضریب 30% موضوع بند الف ردیف 18 صفحه 70 جدول ضرایب مالیاتی سال 76 به آن اعمال گردد مورد رسیدگی و اظهارنظر موجه و مدلل هیاتهای حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر قرار نگرفته علیهذا از این حیث شکایت وارد است و این شعبه رای مورد واخواهی را به لحاظ ایراد یاد شده نقض و پرونده امر را جهت رسیدگی مجدد به هیات حل اختلاف مالیاتی دیگری احاله می‌نماید، ضمنا با توجه به اینکه طبق بند 4 ماده 10 قانون قرارداد بین ایران و آلمان به منظور اجتناب از اخذ مالیات مضاعف مصوب 1348/03/04، صرفا آن قسمت از سود سهام شرکت مقیم ایران که به سهامدار آلمانی پرداخت می‌شود به نرخ مقرر در بند 2 ماده مذکور مشمول مالیات می‌باشد و حکم مذکور شامل بقیه درآمد مشمول مالیات تشخیص نخواهد بود و هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی نیز با توجه به مراتب یاد شده با اظهارنظر لازم اعتراض مودی را در این مورد وارد ندانسته و هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر هم با توجه به اظهارنظر مذکور ضمن تایید رای هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی مبادرت به صدور رای نموده است علیهذا از این حیث ایرادی به رای مورد واخواهی وارد نبوده و شکایت مودی در این مورد مردود اعلام می‌گردد.