ابلاغ دادنامه شماره 140009970906011207 مورخ 1400/10/15 هیات تخصصی مالیاتی، بانکی...

23

1400

مواد 82 و 83

م

مخاطبان/ ذینفعان

امور مالیاتی شهر و استان تهران

ادارات کل امور مالیاتی

موضوع

ابلاغ دادنامه  شماره 140009970906011207 مورخ 1400/10/15 هیات تخصصی مالیاتی، بانکی دیوان عدالت اداری متضمن رای  عدم مغایرت مفاد بخشنامه 200/99/58  مورخ 1399/08/14 با قانون در ارتباط با هزینه‌های رفاهی کارکنان

به پیوست دادنامه شماره 140009970906011207 مورخ 1400/10/15 هیات تخصصی مالیاتی، بانکی دیوان عدالت اداری مبنی بر عدم مغایرت مفاد بخشنامه شماره 200/99/58 مورخ 1399/08/14 با قانون در ارتباط با کمک هزینه رفاهی کارکنان بشرح ذیل جهت بهره‌برداری ارسال می‌گردد.

"با عنایت به اینکه خواسته شاکی ابطال عبارات در «حدود متعارف» و «کلیه کارکنان» از بخشنامه‌های شماره 200/98/80 مورخه 1398/08/27 و شماره 200/99/58 مورخه 1399/08/14 سازمان امور مالیاتی می‌باشد و بخشنامه‌های مورد شکایت که در راستای آرای سابق الصدور هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره 601 مورخه 1389/12/09  و شماره 73 مورخه 1398/01/27 صادر شده اند و مفاد دادنامه‌های یاد شده مبنی بر عدم شمول مالیات بر حقوق بر کمک هزینه‌های رفاهی بوده و با نظرداشت اینکه بر اساس ابهام مطرح شده مبنی بر اینکه در رای سابق الصدور هیات عمومی قید کارکنان دولت آمده بود که با این وصف معافیت یاد شده (کمک هزینه‌های رفاهی) صرفا شامل حقوق بگیران دولتی می شد، لیکن هیات عمومی با رفع ابهام از رای سابق خویش و اصلاح آن، قید حقوق بگیران را منظور نمود و در بخشنامه یاد شده در راستای تبعیت از این نظر «کلیه کارکنان» قید شده تا هم شامل کارمندان دولتی و هم بخش خصوصی شود که در لایحه دفاعیه طرف شکایت به این امر اذعان گردید و از سویی، قید متعارف که در بخشنامه‌های معترض عنه قید شده است با وحدت ملاک از احکام مختلف قانون مالیات‌های مستقیم از جمله پذیرش هزینه ها در حدود متعارف، پذیرش هزینه کفن و دفن در حدود متعارف و ... ذکر شده است و با هدف جلوگیری از پرداخت‌های غیر متعارف در قالب هزینه‌های رفاهی به قصد فرار مالیاتی به لحاظ شمول معافیت، بوده، بنابراین، مجموعا بخشنامه‌های مورد شکایت در راستای بیان اهداف مقنن و تبیین شیوه‌های اجرایی قانون بوده و مغایرتی با مقررات نداشته به استناد بند (ب) ماده (84) از قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392 رای به رد شکایت صادر می‌نماید. رای صادره ظرف بیست روز پس از صدور قابل اعتراض از ناحیه ریاست محترم دیوان یا ده نفر از قضات گرانقدر دیوان عدالت اداری می‌باشد."

با توجه به ابهامات و سوالات مطروحه در خصوص مصادیق ماده (40)  قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب سال 1384 و با عنایت به مفاد رای فوق‌الذکر وجوهی که بابت کمک هزینه‌های رفاهی از قبیل کمک هزینه‌های مهد کودک ، یارانه غذا ،  ایاب و ذهاب ، بن کالا و ...به عنوان مصادیق ماده (40) قانون صدرالذکر به حقوق بگیران در حدود متعارف و مطابق قانون و مقررات ذی‌ربط و متکی به اسناد و مدارک پرداخت می‌شود، از شمول حکم مواد (82) و (83) قانون مالیات‌های مستقیم خارج می‌باشد.

بدیهی است مفاد رای مذکور صرفا ناظر به کمک هزینه‌های رفاهی به شرح فوق بوده و قابل تسری به سایر حقوق و مزایای پرداختی یا تخصیصی اعم از نقدی و غیر نقدی (مستمر و غیر مستمر) نخواهد بود.      

داود منظور

رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور