آیین‌نامه اجرایی ماده (6) قانون حفاظت از دریاها و رودخانه‌های...

تاریخ:1392/07/16

پیوست:

وزارت راه و شهرسازی- وزارت نفت- وزارت امور اقتصادی و دارایی

سازمان حفاظت محیطزیست

هیات وزیران در جلسه مورخ 1392/07/10بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های راه و شهرسازی، نفت و جهاد کشاورزی و سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد تبصره ماده(6)قانون حفاظت از دریاها و رودخانه‌های قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی مصوب 1389آیین‌نامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب کرد:

آییننامه اجرایی ماده (6) قانون حفاظت از دریاها و رودخانههای قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی

ماده 1-در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معنای مشروح مربوط به کار میروند:

الف- سازمان: سازمان بنادر و دریانوردی.

ب-قانون: قانون حفاظت از دریاها و رودخانه‌های قابل کشتیرانی در مقابل آلودگی به مواد نفتی - مصوب 1389/05/27-. 

ج- آلودگی: تخلیه یا نشت نفت یا مواد نفتی یا آب توازن کشتی‌ها، نفتکش ها و شناورها در آب‌های موضوع قانون.

د-مواد نفتی: هرگونه مایع نفتی یا مخلوط دارای نفت از قبیل سوخت نفتی،لجن نفتی،مواد زاید و فضولات نفتی،انواع فرآورده‌های نفتی و مشتقات آن.

>هـ-مالک کشتی،نفتکش یا شناور:شخصی یا اشخاصی که نامشان به عنوان مالک کشتی،نفتکش یا شناور ثبت شده و هر شخص در حکم مالک که کشتی، نفتکش یا شناور را در تصرف دارد.

و-تعهدنامه: سندی که به موجب آن موسسه‌های مالی،بانک ها،باشگاه‌های حفظ منافع و جبران خسارت و نظایر آن که اعتبارشان مورد تایید سازمان است،متعهد می‌شوند خسارات ناشی از آلودگی نفتی را مطابق کنوانسیون‌های بین‌المللی، قانون و این آیین‌نامه جبران کنند.

ز- باشگاه حفظ منافع و جبران خسارت(کلوپ پیاندآی): اجتماعی از مالکان کشتی،نفتکش و شناور که اقدام به تشکیل گروهی نمودهاند که بر اساس یک رابطه غیرتجاری و دو طرفه همدیگر را نسبت به مسیولیت موجود در برابر ثالث بیمه میکنند.

ح- بیمهنامه: سندی که به موجب آن بیمهگر در مقابل گرفتن حق بیمه متعهد می‌شود خسارات موضوع قانون را جبران نماید.

ط- واحد محاسبه: حق برداشت ویژه (SDR) مطابق تعریف صندوق بین‌المللی پول.

ی-کنوانسیون مسیولیت:کنوانسیون مسیولیت مدنی ناشی از خسارات آلودگی نفتی مصوب -1348-(1969میلادی) و پروتکل 1370(1992 میلادی) و اصلاحیه آن.

ک-کنوانسیون نفت سوخت: کنوانسیون بین‌المللی درباره مسیولیت مدنی برای خسارات آلودگی نفت سوخت کشتی مصوب1380(2001 میلادی).

ل-کنوانسیون تحدید مسیولیت: کنوانسیون تحدید مسیولیت برای دعاوی دریایی مصوب 1355(1976 میلادی).

ماده 2- هر کشتی،نفتکش و شناور،برای جبران خسارات احتمالی ناشی از آلودگی آب‌های موضوع قانون به مواد نفتی،باید بیمهنامه یا تعهدنامه معادل ریالی یا ارزی بر مبنای واحد محاسبه موضوع این آیین‌نامه تهیه کند.

ماده 3-مالک هر کشتی،نفتکش و شناور که بیش از(000/2)تن نفت موضوع کنوانسیون مسیولیت به صورت فله به عنوان محموله حمل میکند،باید تا حدود مندرج در کنوانسیون یاد شده،برای پوشش خسارات ناشی از آلودگی نفتی،بیمهنامه یا تعهدنامه مالی به شرح زیر تهیه کند:

الف- تا(000/5) تن ظرفیت ناخالص (000/510/4)واحد محاسبه

ب- از (000/5) تا (000/140)تن ظرفیت ناخالص به ازای هر واحد اضافه بر(000/5) تن(631) واحد محاسبه به بند (الف) اضافه می‌شود.

ج- بیش از (000/140)تن ظرفیت ناخالص(000/770/89) واحد محاسبه.

ماده 4-مالک هر کشتی،نفتکش و شناور که حداکثر تا(000/2) تن نفت موضوع کنوانسیون مسیولیت را به صورت فله به عنوان کالا حمل میکند، باید بیمهنامه و یا تعهدنامه مالی به شرح زیر تهیه کند:

الف- تا(100) تن ظرفیت ناخالص (000/500)واحد محاسبه

ب-از (101) تا (150) تن ظرفیت ناخالص(000/000/1)واحد محاسبه

ج- از (151) تا (600)تن ظرفیت ناخالص (000/500/1) واحد محاسبه

د- از (601) تا (2000) تن ظرفیت ناخالص(000/500/2) واحد محاسبه

هـ- از (2001) تا (5000) تن ظرفیت ناخالص،(000/000/3)واحد محاسبه

>ماده 5-مالک هر کشتی،نفتکش و شناور،برای جبران خسارات ناشی از نفت سوخت کشتی، نفتکش و شناور،باید بر مبنای ظرفیت ناخالص کشتی،بیمهنامه یا تعهدنام های با مبالغ زیر تهیه کند:

الف- تا(20) تن ظرفیت ناخالص(000/2) واحد محاسبه

ب- یش از(20) تن تا (50) تن ظرفیت ناخالص،(000/10) واحد محاسبه

ج- بیش از (50)تن تا (100)تن ظرفیت ناخالص،(000/25) واحد محاسبه

د- بیش از (100) تن تا (300) تن ظرفیت ناخالص،(000/70) واحد محاسبه

هـ- بیش از (300) تن تا (500) تن ظرفیت ناخالص،(000/167) واحد محاسبه

و- یش از (500) تن تا (000/30) تن ظرفیت ناخالص،(000/167) واحد محاسبه به اضافه (167) واحد محاسبه به ازای هر تن ظرفیت اضافه پس از حداکثر ظرفیت معین شده در بند (هـ).

ز- بیش از (000/30) تا (000/70) تن ظرفیت ناخالص، (125) واحد محاسبه بهازای هر تن ظرفیت اضافه به علاوه حداکثر مقدار واحد محاسبه شده در بند (و).

ح- بیش از (000/70) تن ظرفیت ناخالص، (83) واحد محاسبه به ازای هر تن ظرفیت اضافه به علاوه حداکثر مقدار محاسبه شده در بند (ز).

ماده 6-مالک هر کشتی،نفتکش و شناور که مواد نفتی به غیر از نفت موضوع کنوانسیون مسیولیت،حمل میکند باید بیمهنامه و یا تعهدنامه با مبالغ زیر تهیه کند:

الف- تا (000/2) تن ظرفیت ناخالص (000/000/10) واحد محاسبه

ب- از (001/2) تا (000/50)تن ظرفیت ناخالص (000/000/10) واحد محاسبه بهاضافه (500/1) واحد محاسبه برای هر تن ظرفیت اضافی.

- از(001/50) تن ظرفیت ناخالص به بالا(000/000/10)واحد محاسبه بهاضافه(360)واحد محاسبه برای هر تن ظرفیت اضافی و در هر صورت سقف پوشش بیمه، نباید از (000/000/100) واحد محاسبه تجاوز نماید.

ماده 7-در بیمهنامه حداقل باید مشخصات کشتی،نفتکش و شناور مطابق گواهینامه ثبت، مشخصات و اقامتگاه مالک یا مالکین و بیمهگزارها،مبلغ بیمه،مدت بیمه،تاریخ و محل انعقاد قرارداد،مبلغ حق بیمه و خطرهای تحت پوشش بیمهنامه درج شود.

ماده 8-در تعهدنامه حداقل مشخصات و اقامتگاه ضامن و مضمونعنه،مبلغ تعهد،امضا و مهر ضامن،مدت تعهد،تاریخ و محل ایجاد تعهد،مشخصات کشتی، نفتکش و شناور مطابق گواهینامه ثبت و خطرهای تحت پوشش تعهد درج شود.

ماده 9-گواهینامه‌هایی که در اجرای کنوانسیون‌های بین‌المللی مورد الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران توسط کشورهای متعاهد در چارچوب کنوانسیون‌های مذکور صادر شده و به تشخیص سازمان بیانگر رعایت مفاد این آیین‌نامه است، به منزله وجود بیمهنامه یا تعهدنامه قابل قبول می‌باشد.

ماده 10-سازمان موظف است از ورود، ترک بندر یا فعالیت کشتی، نفتکش و شناور فاقد بیمهنامه، تعهدنامه یا گواهینامه در آب‌های موضوع قانون جلوگیری بعمل آورد.

تبصره-مالک و یا سایر مسیولان کشتی،نفتکش و شناور باید بیمهنامه یا تعهدنامه و گواهینامه را در کشتی،نفتکش و شناور نگهداری کنند و در صورت درخواست سازمان ارایه نمایند.

اسحاق جهانگیری

معاون اول رییس جمهور