مرخصی استفاده نشده حقوق بگیران در بخش غیردولتی- منبع مالیات:...

شماره: 3622/4/30

تاریخ: 1381/05/06

پیوست:

 

 

شماره و تاریخ رای مورد واخواهی: 01/199041620- 1380/06/07

مربوط به مالیات حقوق

سال عملکرد یا تعلق مالیات 1378

شماره حوزه مالیاتی 123

شماره سرممیزی مالیاتی 12

اداره: امور اقتصادی و دارایی همدان

تاریخ ابلاغ رای: 1380/07/26

شماره و تاریخ ثبت شکایت 6517-4/30- 1380/08/08

خلاصه واخواهی: حوزه مالیاتی شماره 123 شهرستان همدان طی برگ مطالبه اعلام نموده بود که این شرکت مبلغ 975 104 7 ریال بابت مالیات تکلیفی سال 78 بدهکار می‌باشد. با مراجعه به اسناد و مدارک مشخص گردید که در دفاتر شرکت مبلغ 976 508 134 ریال حقوق و مزایای مستقیم ثبت گردیده که مالیات آن هم بدون تاخیر پرداخت شده و لیکن در اظهارنامه مبالغی از حقوق و مزایا که مالیات به آن‌ها تعلق نمی گرفته، در ستون دستمزد مستقیم ثبت شده و در نتیجه مبلغ ثبت شده در اظهارنامه 430 795 225 ریال می‌باشد که با رقم دفتر مبلغ 454 286 91 ریال اختلاف دارد. ممیز محترم این رقم را مشمول مالیات دانسته و نسبت به آن برگ مطالبه صادرکرده است. این امر طی سه مرحله در هیاتهای حل اختلاف مالیاتی مورد اعتراض قرار گرفته و کارشناس مجری قرار گزارش کاملی از حساب‌های معین شرکت استخراج و تمامی ارقام مورد اختلاف را مشخص نموده که از نظر ایشان فقط مبلغ پاداش غیر نقدی مشمول مالیات می‌گردیده ولی به نظر این شرکت اعضا هیات حتی محتویات پرونده و گزارش کارشناس را نیز مطالبه ننموده و یا اصلا متوجه موضوع نشده اند و در نهایت مبلغ مشمول مالیات 000 400 52 ریال توسط هیات حل اختلاف مالیاتی اعلام گردیده است که مورد اعتراض است.

توضیح: مودی در صفحه دوم شکواییه اقلام تشکیل دهنده مابه‌التفاوت مورد نظر را قید و ادعا نموده است که نسبت به آن اقلام مالیاتی تعلق نمی گیرد.از جمله این اقلام مبلغ 393 634 15 ریال پاداش غیر نقدی پرداختی به پرسنل تولید(بابت بهره وری)و 655 116 4 ریال حقوق مرخصی استفاده نشده پرسنل و مبلغ 466 242 16 ریال هزینه سر بار که اشتباها در ردیف حقوق و مزایای مستقیم ثبت گردیده،می‌باشد.

بدوا در پاسخ به سوالات و اظهارات مودی در شکواییه و لوایح اعتراضیه یادآور می‌شود که اولا پرداخت پاداش به پرسنل بخش تولید به صورت غیر نقد حسب دلخواه کارفرما و بدون دلیل و اجبار قانونی، از مصادیق بند8 ماده 91 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفند ماه 1366 نخواهد بود،ثانیا دریافتی حقوق بگیران در بخش غیر دولتی بابت مرخصی استفاده نشده در سال 1378 نیز مشمول مالیات بوده است،ثالثا به طور کلی مندرجات تمامی صورت ها و اسناد و مدارک حسابداری بایستی حسب مورد با یکدیگر مطابقت داشته باشند و ادعای اشتباه حسابدار و نظایر آن موثر در مقام نیست، سایر اقلام مورد نظر مودی نیز بایستی به طور ماهوی مورد بررسی کارشناسی در محل قرار گیرند تا در صورت انطباق با مقررات قانون به عنوان معاف یا مشمول منظور گردند.

ضمن لزوم توجه به موارد فوق‌الذکر،به طوریکه پرونده امر حاکی است، حوزه مالیاتی مابه‌التفاوت اقلام مندرج در لیست‌های ارسالی و اظهارنامه تسلیمی را پس از کسر حق بیمه سهم کارفرما مشمول بند 13 ماده 91 قانون مالیات‌های مستقیم دانسته و بدون تعیین ماهیت اقلام تشکیل دهنده و مشخص نمودن افراد گیرنده وجوه، اقدام به محاسبه مالیات به شرح10%(و کسر 25%) نموده و در مرحله رسیدگی هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی،کارشناس مجری قرار نیز گزارش روشن وجامعی که متضمن تعیین مبالغ مشمول مالیات و میزان مالیات باشد ،ارایه نکرده است و در نهایت چه از مفاد گزارش‌های حوزه و مجری قرار و چه از مندرجات آرا هیاتهای حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر، مبانی و مستندات تشخیص درآمد مشمول مالیات و نرخ و میزان مالیات دقیقا مشخص نیست، علیهذا رای مورد شکایت به دلیل عدم کفایت رسیدگی نقض و پرونده جهت رسیدگی مجدد به هیات موضوع ماده 257 قانون مالیات‌های مستقیم احاله می‌شود.