مورخ: 1384/08/10
شماره: 257
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی - جلسه 257
مرجع تصویب : ???
شماره ویژه نامه : - سال صفر شماره 0

مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی - جلسه 257

بسم الله الرحمن الرحیم
جلسه دویست و پنجاه و هفتم(257) 5 مـهـر مــاه 1385 هجری شمسی 3 رمضان المبارک 1427 هجری قمری
مشروح مذاکرات مجلس شورای اسلامی


دوره هفتم ـ اجلاسیه سوم
1386 ـ 1385


فهرست مندرجات:

1 ـ اعلام رسمیت و دستور جلسه.
2 ـ تلاوت آیاتی ازکلام الله مجید.
3 ـ ناطقین قبل از دستور آقایان: فتح الله حسنوند، سیدسبحان حسینی حیدرآبادی، سیدنظام مولاهویزه و جواد آرین منش .
4 ـ بیانات ریاست محترم مجلس شورای اسلامی بمناسبت سالروز شکست حصر آبادان و شهادت سرداران فلاحی، نامجو، کلاهدوز و فکوری.
5 ـ تذکرات نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به مسوولان اجرایی کشور.
6 ـ رد طرح الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیر دولتی.
7 ـ اعلام وصول طرح ادغـام وزارتین بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و رفاه و تامین اجتماعی با قید دوفوریت و تصویب یک فوریت آن.
8 ـ تصویب تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بر رسیدگی به طرح رفع برخی از مشکلات و موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی طبق اصل (85) قانون اسـاسی.
9 ـ اعلام وصول (5) فقره سوال، یک فقره طرح و (5) فقره لایحه.
10 ـ استرداد یک فقره سوال.
11 ـ قرایت اسامی غایبین و تاخیرکنندگان.
12 ـ اعلام ختم جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده.

«جلسه ساعت هشت و بیست و سه دقیقه به ریاست آقای غلامعلی حدادعادل رسمیت یافت»

اداره تدوین مذاکرات مجلس شورای اسلامی

1 ـ اعلام رسمیت و دستور جلسه
رییس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با حضور 195 نفر جلسه رسمی است ، دستور جلسه را اعلام بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دستور جلسه دویست و پنجاه و هفتم روز چهارشنبه پنجم مهرماه 1385 هجری شمسی مطابق با سوم رمضان 1427 هجری قمری:
1 ـ گزارش شور اول کمیسیون اجتماعی درمورد طرح الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به فهرست نهادها و موسسات عمومی غیردولتی.
2 ـ بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بررسیدگی به طرح رفع برخی از مشکلات و موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی طبق اصل (85) قانون اساسی.
3 ـ گزارش کمیسیون اجتماعی درمورد لایحه استفساریه تبصره (4) ماده واحده قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل.
4 ـ گزارش شور دوم کمیسیون فرهنگی درمورد طرح ساماندهی مد و لباس.
5 ـ گزارش شور اول کمیسیون قضایی و حقوقی درمورد لایحه اصلاح ماده (18) اصلاحی قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب.
6 ـ گزارش شور دوم کمیسیون اجتماعی درمورد لایحه اصلاح ماده (9) قانون اصلاح پاره‌ای از مقررات مربوط به حقوق بازنشستگی بانوان شاغل، خانوارها و سایر کارکنان مصوب 1379.
7 ـ سوال شش نفر از نمایندگان از وزیر محترم جهاد بوده که پس گرفتند.
روزگذشته (سه شنبه) هم باز سوال در دستور داشتیم که آن را هم پس گرفته بودند.

2 ـ تلاوت آیاتی ازکلام الله مجید
رییس ـ تلاوت کلام الله مجید را آغاز بفرمایید.
(آیات 59 ـ 56 از سوره مبارکه «احزاب» توسط قاری محترم آقای امیر محمدیون تلاوت گردید)

اعوذبالله من الشیطان الرجیم ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ان الله و ملایکته یصلون على النبی یا ای ها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما * ان الذین یوذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الآخره و اعد لهم عذابا مهینا * و الذین یوذون المومنین و المومنات بغیر ما اکتسبوا فقد احتملوا بهتانا و اثما مبینا * یا ای ها النبی قل لازواجک و بناتک و نسا المومنین یدنین علیهن من جلابیبهن ذلک ادنى ان یعرفن فلا یوذین و کان الله غفورا رحیما *
(صدق الله العلی العظیم ـ حضار صلوات فرستادند)

رییس ـ از قاری محترم آقای محمدیون تشکر می کنیم.

3 ـ ناطقین قبل از دستور آقایان: فتح الله حسنوند، سیدسبحان حسینی حیدرآبادی، سیدنظام مولاهویزه و جواد آرین منش
رییس ـ ناطقین قبل از دستور را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ناطقین قبل از دستور جلسه امروز عبارتند از :
ـ جناب آقای فتح الله حسنوند نماینده محترم خرم آباد.
ـ جناب آقای سیدسبحان حسینی حیدرآبادی نماینده محترم گرگان و آق قلا.
(که هر کدام ده دقیقه وقت دارند)
ـ جناب آقای سیدنظام مولاهویزه نماینده محترم دشت آزادگان.
ـ جناب آقای جواد آرین منش نماینده محترم مشهد و کلات.
(که هر کدام پنج دقیقه وقت دارند)
آقای حسنوند بفرمایید.
فتح الله حسنوند ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام به پیشگاه مبارک حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و درود به ارواح طیبه شهدا و امام شهدا و آرزوی سلامتی و عزت برای مقام معظم رهبری و عرض سلام و ادب خدمت همکاران گرامی.
تقارن بهار علم و دانش و بهار قرآن و هفته دفاع مقدس را بر همه مسلمانان و فرهیختگان و حماسه سازان عزیز تبریک و تهنیت عرض می کنم. عرایض خود را در چند بخش تقدیم می کنم:
1 ـ بافت‌های فرسوده شهر خرم آباد:
بحث نوسازی و بازسازی بافت‌های فرسوده شهر خرم آباد است که علی رغم پیگیری‌های صورت گرفته توسط اینجانب و مسوولان ذی‌ربط تاکنون به نتیجه مشخصی نرسیده.
وام ارزی (5) میلیون دلاری جهت پروژه باغ فیض علی رغم تصویب در جلسه مورخ 1384/08/10 شورای محترم اقتصاد و دستور سریع رییس جمهور محترم در کانال اداری وزارت کشور و بانک مرکزی پاس کاری می‌شود و هیچ مقام مسوولی خود را موظف به پاسخگویی نمی داند. این درحالیست که این مبلغ طبق دستورالعمل اجرایی شماره (149415/34) مورخ 1384/08/25 معاون اول محترم رییس جمهور می‌بایست تا پایان سال 84 تماما به دستگاه مجری پرداخت نماید و همچنین عدم رسیدگی به طرح پیشنهادی شهرداری خرم آباد جهت تامین وام ارزی (8) میلیون دلاری تعریض بخشی از خیابان حافظ پس از گذشت ششماه از تهیه و ارایه آن به وزارت کشور و سازمان محترم مدیریت و برنامه ریزی را بایستی از مصادیق بارز بی توجهی به امورات حوزه انتخابیه خود بیان نمایم. از مساحت (3) هزار و (200) هکتاری شهر خرم آباد بیش از (17) درصد آن بافت‌های فرسوده و آسیب پذیر است و عدم توجه به آن علاوه بر دامن زدن به معضلات شهری، سیمای شهری را متاثر از خود می‌سازد. تهیه طرح‌هایی مثل ساماندهی در باباطاهر، تجمیع پل بهداری، احداث پارکینگ سبزه میدان، ساماندهی محله گل سفید، عملا در حد یک طرح باقی خواهد ماند.
2 ـ بخش کشاورزی:
شهرستان خرم آباد دارای (130) هزار هکتار اراضی دیم، (27) هزار هکتار اراضی آبی و (6) هزار و (300) هکتار باغات میوه می‌باشد. میزان تولیدات زراعی و باغی شهرستان خرم آباد بالغ بر (350) هزار تن می‌باشد. درحالیکه توان این شهر بسیار بالا بوده ولی عوامل محدودکننده‌ای وجود دارد که در صورت رفع آن‌ها میزان تولید تا (500) هزار تن افزایش می‌یابد و این عوامل عبارتند از :
الف ـ دیم بودن اراضی.
حدود یک پنجم اراضی خرم آباد دیم می‌باشد و این در حالیست که از (7) میلیارد مترمکعب آب روان در شهر خرم آباد فقط (493) میلیون مترمکعب یعنی (7) درصد آن مورد مصرف می‌باشد و از این تعداد (20) درصد مصارف صنعتی و (80) درصد در بخش کشاورزی مصرف می‌شود. بنابراین جهت تغییرنمودن اراضی دیم به آبی با ایجاد سدهایی بر روی رودخانه این شهرستان و احداث ایستگاه‌های پمپاژ می‌توان این نسبت را تغییر داد.
ب ـ کمبود نهادها
یکی از عوامل مهم در تولید تغذیه مناسب گیاهی می‌باشد. براساس انجام آزمون خاک در مزارع خرم آباد حداقل کود موردنیاز کشاورزان (12) هزار تن فسفات و (15) هزارتن ازته می‌باشد. درحالیکه (50) درصد آن قابل تامین می‌باشد. معضل کمبود کود در استان لرستان و شهرستان خرم آباد و بخش‌های تابعه فراگیر است. چون متناسب با میزان اراضی استان و خرم آباد سهمیه اختصاص داده نمی شود و از طرف دیگر عدم حمل بموقع مزید بر علت است.
ج ـ منطقی نبودن قیمت محصولات
د ـ عدم بضاعت مالی زارعین
از (20) درصد اعتبارات سلف کلیه بانک ها به بخش کشاورزی اختصاص یافته است ولی عدم هماهنگی بانک ها با سازمان جهادکشاورزی باعث شده که این سرمایه در بخش‌های غیرکشاورزی هزینه شود و عملا تاثیری در بهبود کشاورزی نخواهد داشت.
ه ـ وضعیت مکانیزاسیون
ضریب پایین در سطح استان و در شهر خرم آباد راندمان تولید را بنحو چشمگیری کاهش داده است. قطعا با افزایش توان ماشینی در مزارع و ورود تکنولوژی و فناوری متناسب در سطح مزارع شاهد بهبود وضعیت فعلی خواهیم بود.
3 ـ بخش صنعت
الف ـ خصوصی سازی:
خصوصی سازی نباید به مفهوم رهاسازی از طرف دولت باشد. برای بازسازی و توسعه واحدهای خصوصی شده، دولت می‌بایست کمک خود را به واحدها، برنامه ریزی و به اجرا درآورد. صرفنظر از اینکه مالک این واحدهای دولتی یا بخش خصوصی در هرحال سرمایه ملی هستند و باید برای پایداری اشتغال و عملکرد اقتصادی آن‌ها در اقتصاد ملی مورد حمایت جدی قرار گیرد. عدم موفقیت واحدهای خصوصی شده موجب بدبینی مردم به اصل خصوصی شده، یکی از تصمیمات استراتژیک نظام است می‌شود. بعنوان مثال در شهر خرم آباد کارخانه‌های پارسیلون و یخچال سازی الان دچار بحران مالی هستند که متاسفانه کارگران آن‌ها چندین ماه است که حقوق نگرفته اند و مشکل دارند. (قابل توجه وزیر صنایع) و صاحبان کارخانه برای ادامه کار کارخانه نیاز به تسهیلاتی از طرف دولت دارند. درغیراینصورت صنعت خرم آباد دچار بحران خواهد شد و در نتیجه اشتغالزایی نه تن ها بوجود نمی آید بلکه تعدادی هم بیکار خواهند شد.
در ارتباط با رفع مشکل بیکاری، دولت باید یکی از سه موارد زیر را انجام دهد:
یا دولت، خود کارخانه ای را احداث نماید و نسل جوان را به سر کار ببرد و بعد از مدتی آن را به نسل جوان بسپارد. یا اینکه بایستی با استفاده از معافیت‌های مالیاتی، سرمایه گذاران را تشویق به سرمایه گذاری در خرم آباد و بخش‌های تابعه نماید. یا اینکه به نسل جوان اعتماد کند و خود طرح را بعنوان وثیقه و ضمانت قبول کند، درغیراینصورت پول ها در بانک ها خواهند ماند و جوانان در خانه و در نتیجه فساد جامعه را خواهد گرفت.
در سفر هیات محترم دولت به استان لرستان یکی از مهمترین و شاید مهمترین مصوبه، الزام سازمان مدیریت و برنامه ریزی به بررسی و تعمیم شمول تبصره (2) ماده (132) قانون مالیات‌های مستقیم به کل استان بود. یعنی تعمیم دادن محرومیت به کل استان که متاسفانه علی رغم گذشت بیش از ششماه از آن اقدامی توسط سازمان مذکور صورت نگرفته است. قطعا سرمایه گذاران در قیاس با استان‌های برخوردار دلیلی برای سرمایه گذاری در استان‌های محروم از جمله استان لرستان ندارند.
وزارت نیرو؛
جناب آقای وزیر محترم! استان لرستان با داشتن بیش از (13) میلیارد مترمکعب آب و خرم آباد و بخش‌های تابعه با داشتن (7) میلیاردمترمکعب آب و (130) هزار هکتار اراضی دیم جهت سیراب کردن این اراضی نیاز به داشتن سدهایی همچون سد و تونل کاکارضا، سد ایوشان، سد زیبامحمد، سد تنگ شبیخون و سد کاکاشرف دارد که متاسفانه در سالجاری اعتبار کمی برای آن‌ها درنظر گرفته شده است. لذا تقاضا دارد در متمم بودجه سال 85 اعتباری در حد نیاز دو سد کاکارضا و ایوشان در نظر گرفته شود و همچنین با توجه به پیگیری اینجانب (20) ایستگاه پمپاژ برای اراضی کشاورزی خرم آباد و بخش‌های تابعه و دستور سریع ریاست محترم جمهوری، انتظار دارم که حضرت عالی هرچه زودتر اعتبارات آن‌ها را در متمم بودجه تامین نمایید. تامین اعتبار (2) میلیارد و (300) میلیون تومان جهت اتمام پروژه تصفیه خانه آب شرب خرم آباد در سال 85 مورد پیگیری اینجانب که حضرت عالی قول آن را داده اید.
تربیت بدنی؛
جناب آقای علی آبادی معاون رییس جمهور و ریاست سازمان تربیت بدنی کشور! با توجه به اینکه فضای سرانه ورزشی در استان لرستان (32) سانت و در خرم آباد (28) سانت است که بایستی فکری به حال آن کرد.
الف ـ تسریع در احداث استادیوم بزرگ (50) هزار نفری شهرستان خرم آباد.
ب ـ تسریع در احداث سالن‌های ورزشی مورد پیگیری اینجانب در محله‌های دره گرم، اسدآبادی، پشت بازار و همچنین یک سالن و زمین چمن فوتبال برای محله‌های گلدشت غربی و شرقی و پشتی حسین آباد مصوب هیات وزیران است که باید در سال 85 ساخته شود ولی متاسفانه هیچ خبری نیست.
ایجاد دهکده المپیک در شهرستان خرم آباد.
به وزیر محترم نفت جهت گازرسانی به (6) بخش تابعه خرم آباد، همچنین گازرسانی از شهر سامن ملایر به شهر خرم آباد جهت دو نیروگاه (500) مگاواتی گازی.
به وزیر راه و ترابری جهت بین‌المللی شدن فرودگاه خرم آباد که خواست همه مردم خرم آباد و بخش‌های تابعه است که مصوب هیات وزیران در گذشته می‌باشد. همچنین ایجاد ردیف مستقل جهت پروژه راه آهن دورود ـ خرم آباد که مطالعات مقدماتی آن تمام شده و مطالعات مرحله اول آن ششماه است که در حال انجام می‌باشد. همچنین تامین اعتبار برای راه‌های روستایی شش بخش تابعه که صدها کیلومتر هنوز آسفالت نشده است. (رییس ـ آقای حسنوند! وقت جناب عالی تمام شد) همچنین تامین اعتبار جهت چهارخطه کردن محور خرم آباد ـ بروجرد، خرم آباد ـ الشتر، خرم آباد ـ ویسیان و خرم آباد ـ چگینی و همچنین تسریع در احداث آزادراه پل زال به خرم آباد و تامین اعتبار بیشتر جهت چهارخطه کردن محور خرم آباد ـ بروجرد و توره.
به وزیر آموزش و پرورش جهت توجه بیشتر به مشکلات معیشتی و مسکن فرهنگیان خرم آباد و بخش‌های تابعه.
به وزیر کشور جهت الحاق روستای ماسور و ده محسن و روستاهای اطراف آن به شهر خرم آباد بعنوان ناحیه چهارم شهرداری.
کاهش سهم اعتبارات توازن منطقه‌ای در پیوست قانون بودجه برای استان‌های محروم:
یکی از راهکارهای منطقی و بسیار خوب دولت در برنامه سوم برای جبران عقب ماندگی مناطق توسعه نیافته (یا استان‌های محروم) اختصاص ردیفی تحت عنوان توازن منطقه‌ای در پیوست قانون بودجه بوده که هر ساله با عنایت مشترک دولت و مجلس اعتبار طرح افزایش می یافت ولی متاسفانه در سالجاری به آن توجهی... (رییس ـ آقای حسنوند ببینید شما، به آن نمی رسید. تا همان پاراگرافی که سیاه نوشتید تا همانجا بخوانید، ممنون) و اوایل هر سال به استان‌ها ابلاغ و پروژه‌های خوبی از این محل با نظارت سازمان مدیریت و برنامه ریزی تصویب و به مرحله اجرا درمی آمد ولی در سالجاری علی رغم ضرورت توجه ویژه به این ردیف و تلاش برای استمرار آن شاهد کاهش سهم این ردیف در مقایسه با سنوات قبلی در پیوست هستیم و هنوز بعد از ششماه به استان‌ها ابلاغ نشده است.
تصویب و تعیین ضرایب برداشت درآمدی و با محوریت توجه به استان‌های محروم است که دو پیشنهاد در این زمینه هست. ضرورت بازنگری در ضرایب و توجه خاص به مناطق محروم بواسطه ضعف در وصول درآمد بعلت نبود زیرساخت‌های درآمدی و همچنین تصویب این ضرایب در هیات محترم وزیران و استقرار یک سیستم نظام مند با ایجاد ضمانت اجرایی برای آن.
در خاتمه متذکر می شوم در سالی که مزین به نام مبارک پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله وسلم) است از دولتی که عدالت را محور کار خویش قرار داده است تقاضامندم که عدالت را در تمام نقاط بطور کامل اجرا نماید. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
رییس ـ تشکر می کنم، ناطق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ آقای حسینی حیدرآبادی بفرمایید.
سیدسبحان حسینی حیدرآبادی ـ سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
با درود و سلام به ارواح طیبه شهدا، روح پرفتوح امام راحل عزیز و با آرزوی طول عمر با سعادت برای مقام معظم رهبری و با آرزوی قبولی طاعات و عبادات همگان در ماه مبارک رمضان، ماه تهذیب نفس و غفران الهی. با گرامیداشت هفته دفاع مقدس که یادآور هشت سال ایستادگی، رشادت و ایثار ملت بزرگ ایران در مقابل استکبار جهانی و حفظ تمامیت ارضی و سند افتخار در تاریخ ایران است.
در آغاز کلام به یک مساله مهم اشاره می کنم که در نوع خود در تاریخ (27) ساله کشورمان یک فرصت بی نظیر و طلایی است که بنظر می‌رسد دوستان جناح حاکم قدرش را کمتر می‌دانند و فرصت سوزی می‌کنند. با توجه به هماهنگی و همدلی قوای مجریه، مقننه، قضاییه و حاکمیت یکپارچه اصولگرایان از یکسو و توجه مردم به مساله هسته‌ای و پرداختن به مسایل بین‌المللی از سوی دیگر و رشد فزاینده قیمت نفت که ماحصل درآمدهای نفتی دوسال اخیر بالغ بر یکصد میلیارد دلار خواهد شد انتظار می رفت با بهره گیری از این فرصت‌های بی نظیر به حل معضلات اساسی و ساماندهی یارانه پرداخته شود و درآمدهای سرشار نفتی بجای هزینه خرید بنزین برای خودروهای دهک‌های بالای جامعه که بنا بفرمایش ریاست محترم جمهوری، ظلم مضاعف است صرف عمران و توسعه کشوری که سالیانه قریب به (28) هزار کشته در جاده‌هایش می‌دهد و در سوانح هوایی بعلت فرسودگی ناوگان هوایی رتبه اول در جهان و در ناوگان ریلی وضعیت نامساعدی دارد هزینه گردد.
انتظار نمی رفت درآمد سرشار نفتی توسط دولت، صرف واردات گسترده شود و کشاورزان و باغداران و دامداران دچار چنان آسیبی شوند که امید به بازار سال جاری نیز نداشته باشند. انتظار بود از درآمدهای نفتی در رابطه با تقویت و بازسازی بخش مهم کشاورزی استفاده شود. بخشی که نزدیک به (20) درصد تولید ناخالص داخلی و نزدیک به (20) درصد اشتغال کشور را بخود اختصاص داده ولی متاسفانه در طول سه برنامه قبلی بطور میانگین، کمتر از (5) درصد در این بخش سرمایه گذاری شده است. عدم سرمایه گذاری، نداشتن الگوی کشت، پایین بودن برداشت درسطح محصولات و بدهی‌های بجا مانده کشاورزان و مشکلات عدیده دیگر باعث شد که فعالیت در این بخش دیگر اقتصادی نباشد و کشت هایی که در آن مزیت نسبی داشتیم نیز فراموش شود.
در بین محصولات عمده زراعی کشور، پنبه محصولی است که سیاست‌های حاکم بر بازرگانی و قیمتگذاری آن در دو دهه اخیر بیشتر از هر محصول دیگر با تغییر و بی ثباتی در تولید و سطح زیر کشت خصوصا در استان گلستان روبرو بوده است. محاصره اقتصادی و نگرانی های حاصل از آن و در پیش گرفتن سیاست خودکفایی سبب کم توجهی یا بی توجهی به اصل مزیت نسبی این محصول استراتژیک شده است. در شرایطی که آمارها نشان می‌دهد قیمت تضمینی گندم در سال 84 نسبت به سال 1359 (5/93) برابر، سویا (5/106) برابر، برنج مرغوب (100) برابر، چغندر (140) برابر، ذرت (82) برابر و میانگین کلیه محصولات کشاورزی (104) برابر شده است، پنبه صرفا رشدی (49) درصدی را تجربه کرده است. در سال 83 که میانگین رشد قیمت تضمینی محصولات کشاورزی بالاتر از (10) درصد بود پنبه تن ها (4) درصد افزایش قیمت داشته است. همچنین از اشتغالزایی پنبه با (95) نفر روز اشتغال در هکتار رتبه نخست را در میان تمامی زراعت ها بخود اختصاص می دهد. بنحوی که اشتغال آن در مقایسه با زراعت سویا (5/2) برابر، کلزا و گندم (5/6) و ذرت (5/3) برابر می‌باشد. به ازا این محاسبات هر سه هکتار پنبه کاری یک اشتغال دایم سالیانه ایجاد می‌کند. در حالیکه این رقم در سویا هر (7) هکتار و کلزا و گندم (18) هکتار است. همچنین در ازا اشتغال یک نفر در پنبه در بخش کشاورزی حدود (6) نفر اشتغال در صنایع وابسته ایجاد می‌کند.
صادرات پنبه در سال‌های 51 تا 57 سالانه (96) هزار تن به ارزش تقریبی (127) میلیون دلار بود که در گذشته این محصول از جمله مهمترین اقلام صادراتی کشور محسوب می شد و پنبه ایران از شهرت بسیار خوبی در بازارهای جهانی برخوردار بود ولی متاسفانه در حال حاضر حدود (40) میلیون دلار پنبه وارد کشور می‌شود.
با توجه به ارزش افزوده هر متر مکعب آب مصرفی در زراعت سویا (3) هزار و (750) ریال ذرت،(3) هزار و (933) ریال برنج، (1) هزار و (117) ریال و پنبه (22) هزار ریال است، بنابراین می‌توان نتیجه گرفت درآمدزایی پنبه در مقایسه با برنج و در تناسب با آب مصرفی این دو زارعت (20) برابر است و این در حالی است که با توجه به شرایط اقلیمی و ذخایر آبی در استان گلستان میزان زیرکشت برنج را (12) هزار هکتار پیش بینی نمودند ولی بعلت نبودن الگوی کشت و عدم حمایت از کشت های دارای مزیت نسبی و پایین بودن قیمت پنبه کشاورزان بناچار به کشت برنج روی آوردند و حدود (72) هزار هکتار از زمین‌های استان زیرکشت برنج رفته و بعلت برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی در چند سال اخیر، ذخایر آب استان بشدت کاهش یافته و بعلت کمبود آب، بخش وسیعی از زراعت برنج در استان با توجه به هزینه‌های انجام شده کشاورزان از بین رفته است.
یکی از مسایل بسیار مهم دیگر که در رابطه با بخش کشاورزی مطرح است مساله عدم توجه لازم به مراتع و جنگل های استان است که بعلت خشکسالی‌های اخیر و فقیر شدن مراتع و فرسایش خاک و با بارش های معمولی باران در بالادست جنگل، منطقه دچار سیلاب های شدید می‌شود. درحال حاضر بعلت عدم توجه متاسفانه سیل در استان گلستان از حوادث غیرمترقبه محسوب نمی شود و همه ساله در مردادماه مردم منتظر جاری شدن سیل در استان هستند.
طرح پیشگیری سیل استان گلستان با مساحت (800) هزار هکتار در حوزه سد وشمگیر با ردیف اعتباری مستقل از سال 82 بعنوان یک برنامه میان‌مدت آغاز شد. با توجه به اینکه حوزه مورد نظر در بالادست جنگل گلستان در دو استان خراسان شمالی و سمنان واقع شده، می‌بایست هماهنگی لازم بین سه استان ایجاد شود که متاسفانه هماهنگی وجود ندارد. در ضمن قرار بود سالیانه حدود (5) میلیارد تومان جهت پیشبرد طرح، تخصیص یابد که از سال 82 تا 84 از (15) میلیارد مورد نظر تن ها یک سوم آن تخصیص پیدا کرده که بنظر می‌رسد بعلت عدم تخصیص بموقع این منابع، اجرای طرح طولانی شده و منابع قبلی که هزینه شده نیز از بین برود و استان گلستان همچنان باید نگران سیلاب و تخریب جنگل و مرتع و مزارع و خسارت‌های همه جانبه باشد. به همین منظور از وزیر محترم کشور مصرانه خواستار توجه جدی به این مساله بسیار مهم هستیم.
اما یک نکته دیگر که فرصت بسیار خوبی است که دولت بنظر نمی رسد قصد بهره گیری از آن را داشته باشد دستور کارگشای مقام معظم رهبری در راستای اصل (44) قانون اساسی است که محصول کارشناسی درازمدت دولت‌های گذشته و زحمات مجمع تشخیص مصلحت نظام است که باید اهتمام اساسی صورت پذیرد و با جدیت هرچه بیشتر به اجرای آن همت گمارده شود. ابلاغ بند اصل (44) قانون اساسی توسط مقام معظم رهبری بمثابه انقلابی در اقتصاد ایران است و قرار است با این فرمان تاریخی، دارایی‌های یکصدساله اخیر دولت ایران با تمهیداتی به بخش خصوصی و تعاونی یا به تعبیری به مردم واگذار شود تا با اعمال مدیریت مناسب زمینه بهره وری بیشتر از سرمایه‌های مادی و انسانی فراهم گردد. بدیهی است کاری است بس بزرگ و سترگ که تن ها از عهده دولت برنمی آید و عمر چهارساله یک دولت هم کفاف اجرای آن را نمی دهد. تامل های بسیار باید تا ضریب خطاها کمتر و ضریب اطمینان ها بیشتر گردد و کار کارشناسی دقیق توسط اساتید خبره و اهل فن باید صورت گیرد. دولت و مجلس باید از صاحبنظران دعوت نمایند تا نظرات و پیشنهادات خود را جهت اجرای این امر مهم اعلام و رسانه ملی و مطبوعات باید بدور از اغراض سیاسی و جناحی دیدگاه های اقتصاددانان و متخصصان را منعکس و مجریان نباید از تجربه سایر کشورها که به امر خصوصی پرداخته اند غفلت نمایند. بدیهی است اجرای بند «ج» اصل (44) شمشیر دولبه ای است که اگر درست اجرا نشود اقتصاد کشور نابود یا به انحصاری بدتر از انحصار دولتی دچار می‌گردد. البته دولت هم در اجرای آن ایمان و اعتقاد باید داشته باشد.
آنچه امروز شاهدش هستیم تناقضی بین رفتار دولت و واگذاری پروژه‌های مهم به نهادهای نظامی و کوتاه کردن دست بخش خصوصی است. درحالیکه در طول سال‌های گذشته با حمایتی که دولت‌های مختلف انجام دادند ما امروز شاهد ایجاد تعداد زیادی از شرکت‌های فنی، مهندسی، مهندسین مشاور، شرکت‌های پیمانکاری می باشیم و اگر کشور ادعایی در موفقیت در زمینه ساخت داخل و صدور خدمات فنی و مهندسی به خارج از کشور را دارد مدیون فعالیت همین نوع شرکتهاست. لذا سوال اینجاست با این بستر عظیم کار و تلاش که در کشور موجود است محدود کردن واگذاری پروژه‌های مختلف نیروهای نظامی چه محلی از اعراب دارد در صورتیکه نیروهای عزیز بسیجی می‌توانند در قالب بخش خصوصی، شرکت‌های فنی و مهندسی، شرکت‌های پیمانکاری و غیره تشکیل داده و در یک رقابت سالم در مناقصه ها و مزایده‌ها شرکت کنند.
بهر حال نگاه به سمت بخش خصوصی قابل تقدیر است و واگذاری سرمایه بند «ج» اصل (44) بین (140) تا (200) میلیارد دلار تخمین زده می‌شود که پیرامون این موضوع سوالات زیادی مطرح است که باید پاسخ روشن و شفاف به آن داده شود تا بخش خصوصی در مشارکت اقتصادی تردید نداشته باشد. سوالات مطروحه در این موضوع به این مسایل می‌تواند پرداخته شود:
آیا همه شرکت‌های مشمول واگذاری، سودده هستند؟ آیا شرایط لازم برای ورود به بورس را دارند؟ اگر شرایط ورود به بورس را ندارند سهام به چه شکلی به مردم عرضه می‌شود؟ باتوجه به اینکه اکثر شرکت‌های دولتی زیانده هستند، تکلیف این شرکت ها چه می‌شود؟ چه مکانیزمی وجود دارد که سهام دراختیار همه گروه ها قرار گیرد و انحصاری نشود؟ پس از واگذاری تکلیف مدیریت شرکت ها چه می‌شود؟ آیا دولت کماکان بر شرکت ها اعمال مدیریت خواهد کرد؟ اگر چنین باشد نقض غرض می‌شود.
مطالبی که این روزها شنیده می‌شود که تعدادی از کارخانه ها و شرکت ها را در یک سبد جمع کنند و درصدی از سهام این سبد را به درصدی از مردم استان‌ها که تشکیل نهادهای توسعه‌ای داده اند واگذار کنند، چیزی جز یک کلاف سردرگم، ارمغان دیگری نخواهد داشت.
در پایان باتوجه به حجم وسیع کار در اجرای این امر مهم، مجلس باید اهم کوشش های خود را معطوف به موضوع نماید و از رانت جویی، مفسده احتمالی جلوگیری تا ان شاالله فرمان مقام معظم رهبری به نحو احسن اجرا گردد. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
رییس ـ تشکر می کنم از آقای حسینی نماینده محترم گرگان. ناطق بعدی را دعوت فرمایید.
منشی (قربانی) ـ ناطق بعدی آقای مولاهویزه هستند، بفرمایید.
سیدنظام مولاهویزه ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ماه آسمانی صیام با آغاز سال تحصیلی و خاطرات روزهای مبارک دفاع مقدس که یادآور آن حماسه های باشکوه و زلال است گرامی باد.
1 ـ مواضع رییس جمهور عزیز در سازمان ملل نشان از اقتدار جمهوری اسلامی، اراده انقلابی و اسلامی است. بی شک محبوبیتی که رییس جمهور عزیز در آنسوی مرزها در دل و جان مردمان دارد حکایت از همراهی و همدلی جهان اسلام با مواضع اصولی رییس جمهور عزیز است.
2 ـ اقدام رییس جمهور عزیز در برکناری وزیر رفاه یک اقدام مثبت و ارزنده ای است که نشان می‌دهد دولت به عملکرد وزرای عزیز حساس است، اما این حساسیت تن ها متوجه یک وزارتخانه نباید باشد. وزارتخانه‌های دیگری نیز هستند که عملکرد آن‌ها کمتر از وزارت رفاه نبوده است، آن‌ها نیز مستحق سرنوشتی چون وزارتخانه رفاه را دارند. از همینجا لازم می دانم از حسن انتخاب همکار عزیزمان آقای مصری برای تصدی این وزارتخانه تقدیر و تشکر کنیم. این وزیر پیشنهادی امیدوارم با رای قاطعی راهی دولت خدمتگزار شود.
3 ـ در هفته ای که یاد و نام سربازان گمنام امام زمان و فرزندان آسمانی عشق در کوچه و خیابان جاری است از یاد نبریم در ماه‌ها و سال‌های نه چندان دور عده‌ای که بر اریکه قدرت نشسته بودند اصول نظام را زیر سوال می بردند و تا آنجا پیش رفتند که خواستار محاکمه سرداران سپاه اسلام شدند و دریغ و درد با روی کار آمدن دولت اصولگرا نیز این افراد مساله دار هنوز در پست‌های حساس قرار دارند. بخصوص در وزارت خارجه بسیاری از سفرا و کاردارهای جمهوری اسلامی را این قماش تشکیل می‌دهند که دولت اصولگرا باید در اسرع وقت فکر جدی برای برکناری این افراد معمول دارد.
4 ـ انتخابات شوراها انتخابات حساسی است. عزیزان و همکاران دقت کنند نباید بار دیگر تساهل و تسامح بخرج داد و پای کسانیکه با لباس دوست اصول انقلاب را زیر سوال می بردند صلاحیت آنان تایید شود. از هیاهو و جنجال ها نهراسید و با قاطعیت هرچه تمامتر به وظیفه الهی خود عمل کنید.
از رییس جمهور عزیز تقاضا دارم باتوجه به سالگشت دفاع مقدس و یادآور آن حماسه های باشکوه شهر مظلوم هویزه که با خاک یکسان شد و روزهای بسیار زلالی را از نگاهش عبور داد، پرونده اش که به هیات دولت برای ارتقا به شهرستان ارسال شده است دستور قاطع برای شهرستان شدن این شهر مظلوم را صادر نماید.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
رییس ـ تشکر می کنم، ناطق آخر امروز را دعوت بفرمایید.
منشی (قربانی) ـ ناطق بعدی آقای آرین منش هستند، بفرمایید.
جواد آرین منش ـ بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام به ارواح طیبه شهیدان، روح بلند امام راحل عظیم الشان و به محضر مقام معظم رهبری.
با عرض تشکر از برادر ارجمند جناب آقای تابع که وقت خودشان را دراختیار بنده قرار دادند.
از آنجا که به دنبال قرایت گزارش تحقیق و تفحص از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار نظرهایی در این مورد صورت گرفت و برخی افراد و مسوولین انتقادات و شبهاتی را در این زمینه مطرح کردند و تلاش در سیاسی و جناحی جلوه دادن این تحقیق و تفحص و طرح اتهاماتی همچون غیر مستند بودن گزارش، سلیقه ای بودن قضاوت ها، عدم شناخت حوزه فرهنگ و هنر، عدم همه جانبه نگری، وارد آوردن اتهام به اصحاب فرهنگ و هنر و مخدوش جلوه دادن تلاش همه هنرمندان و پدیدآورندگان آثار فرهنگی و هنری در سال‌های گذشته را مطرح کردند، نکاتی را جهت آگاهی ملت شریف و همکاران ارجمند یادآور می شوم:
تحقیق و تفحص برابر ماده (198) آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در کنار تذکر و طرح سوال بعنوان ابزارهای نظارتی مجلس محسوب می‌گردد و هیات تحقیق و تفحص صرفا امور و مواردی را مورد بررسی و تحقیق و تفحص قرار می‌دهد که نمایندگان متقاضی تحقیق و تفحص خواستار انجام آن بوده اند. لذا اگر در گزارش ارایه شده نکاتی را که منتقدین مورد نظرشان بوده و احیانا جزو اقدامات خوب و مثبت مدیریت فرهنگی پیشین بوده است، دیده نمی شود یا کمتر مشاهده می‌گردد به معنی نفی تلاش ها و زحمات آنان نیست.
یکی از مسوولین پیشین بلندپایه کشورمان در مصاحبه ای فرمودند اگر مطالب اجمالی که درباره این تحقیق و تفحص به من منتقل شده باشد، درست باشد کل نظام جمهوری اسلامی و کل بخش‌هایی که در عرصه فرهنگ تلاش می‌کنند زیر سوال رفته است. ضمن احترام به دیدگاه های ایشان عرض می کنم آنچه که به نظام مقدس جمهوری اسلامی آسیب می‌رساند و باعث زیر سوال رفتن ارزش‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی که حاصل خون هزاران شهید گلگون کفن است می‌گردد، استحاله نظام از درون و بی توجهی به حقوق مسلم مردمی است که حق دارند در فضای سالم فرهنگی تنفس کنند و نه نقد عملکرد مسوولین پیشین که خود می‌تواند عبرت آموز و چراغ راه آینده باشد.
آنچه که نظام را زیر سوال می‌برد و تضعیف می‌کند استفاده ناصحیح از بیت‌المال و یارانه‌های فرهنگی درجهت تولید آثاری مکتوب و غیر مکتوب است که درجهت استحاله فرهنگی، اشاعه ابتذال، هجمه به حوزه دین و فرهنگ خودی تولید می‌شود وگرنه بررسی و نقد، عامل حیات جامعه است و نظارت حق مسلم نمایندگان ملت و آشکار شدن چالش‌ها، گام نخست درجهت رفع اشکالات و نقایص و مقدمه پیشرفت فعالیت‌های فرهنگی است.
مقام معظم رهبری فرمودند مساله نظارت بر کتاب یک مساله بسیار جدی است. بحث بر سر محدود کردن نویسندگان و دانشمندان و متفکران و آدم های برجسته نیست، بحث بر سر جلوگیری از رهزنی فکرها و اندیشه‌هاست. ما مسوولیت مهمی در مقابل افکار مردم داریم. یکی از مدیران و مسوولان فرهنگی پیشین در مصاحبه ای اشاره فرمودند که در ارزیابی‌های این گزارش به قوانین استناد نشده و موارد خلاف قانون با استناد به قوانین روشن نیست. در پاسخ ایشان عرض می کنم که اتفاقا همه استناد ما دقیقا قوانینی است که بایستی مورد عمل قرار می‌گرفته و قرار نگرفته. در بررسی مقوله کتاب که جناب عالی بیشتر بدان استناد کردید ملاک ما ضوابط نشر کتاب، مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است. همان مصوبه‌ای که در یک بند آن عدم تبلیغ و ترویج الحاد، فساد اخلاقی، قومیت گرایی و آشوب را در صدور مجوز نشر کتاب مورد تاکید قرار داده است و بدلیل نادیده گرفتن آن صدها جلد کتاب مخرب با کاغذ یارانه‌ای و دولتی انتشار پیدا کرده است. ضمن اینکه ما هرگز فعالیت‌های مثبت جناب عالی را در عرصه تولید آثار قرآنی و دینی انکار نمی کنیم. همچنانکه تولید آثار فاخر در برخی عرصه‌های دیگر فرهنگی، هنری و سینمایی را منکر نیستیم. آرزوی اعضای هیات تحقیق و تفحص این بود که ای کاش عملکرد بگونه‌ای بود که در زمینه تولید سایر آثار فرهنگی، هنری و سینمایی می توانستید از روی اعتقاد دفاع کنید و طبق قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که رشد فضایل اخلاقی براساس ایمان و تقوا، استقلال فرهنگی و مصونیت جامعه از نفوذ فرهنگ اجانب و رواج فرهنگ و هنر اسلامی است، گام‌های موثرتری برمی داشتید.
به همکار و دوست عزیزی که در نطق خود به چند جمله و شعر بعنوان مصداق هنجارشکنی و بی توجهی به احکام شریعت و ترویج روابط غیر شرعی و اشاعه رفتارهای غیر اخلاقی اشاره کردند، عرض می کنم همکار ارجمند فاجعه خیلی از این حرف ها عظیم تر و فراتر است. کتاب هایی انتشار پیدا کرده است که شما که خود را مدافع می دانید قطعا حاضر نیستید یک خط آن را بدلیل شدت وقاحت مطالب قرایت کنید. اگر شرم مانع نمی شد، اگر خود، اشاعه فحشا نبود در یک جلسه غیر علنی و همکاران خواهر ما حضور نداشتند نمونه‌ای از ده ها اثر را که (رییس ـ وقت شما تمام است) بعضی از این ها الان فهرستش پیش من هست، خدمت شما اشاره می کردم و بعضی از این جملات که وقیحانه است اشاره می کردم که متوجه این واقعیت ها بشوید.
سخن آخر اینکه ضمن بیان این واقعیت های تلخ، این واقعیت ها هیچ ارتباطی به اصل و نسب مدیران پیشین ندارد و درهرحال کمیسیون فرهنگی آمادگی کامل خود را جهت طرح دیدگاه ها، شنیدن نقطه نظرات فرهیختگان و هنرمندان عزیز اعلام می‌کند و در همین رابطه جلسات مشترک خود را با سینماگران و هنرمندان در هفته آینده برگزار خواهد کرد. والسلام علیکم و رحمه الله
(تعدادی از نمایندگان ـ احسنت، احسنت)
رییس ـ تشکر می کنم.

4 ـ بیانات ریاست محترم مجلس شورای اسلامی بمناسبت سالروز شکست حصر آبادان و شهادت سرداران فلاحی، نامجو، کلاهدوز و فکوری
رییس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
امروز پنجم مهرماه سالروز عملیات موفق ثامن الایمه و شکست حصر آبادان است. دوستانی که در مجلس حضور دارند و سال‌های سخت اول جنگ را بیاد دارند می‌دانند که این عملیات چه تاثیری در سرنوشت جنگ داشت. بیش از یکسال از هجوم صدام به جمهوری اسلامی ایران می گذشت و (349) روز بود که آبادان در محاصره بود، آنهم در زمانیکه خرمشهر، خونین شهر بود و در اشغال دشمن.
عملیات ثامن الایمه اولین عملیات گسترده و وسیعی بود که با همکاری سپاه و ارتش و با برنامه ریزی دقیق علمی صورت گرفت و نتیجه آن این بود که آن فرمان امام که فرموده بودند حصر آبادان هرچه زودتر باید شکسته شود محقق شد. هماهنگی بسیار خوبی بین ارتش و سپاه وجود داشت و آنچه مهم بود ایثار و اخلاص رزمندگان بود. آن روحیه معنوی بالا، آن اطاعت از امام و تجلی ولایت فقیه با جانفشانی در جبهه‌های جنگ نخستین ثمره زیبا و امیدوارکننده خودش را در عملیات شکست حصر آبادان نشان داد.
ما به روح شهدای ارجمند این عملیات درود می فرستیم، برای همه رزمندگان و ایثارگرانی که آن پیروزی را برای ملت ایران به ارمغان آوردند و دل امام و امت امام را شاد کردند، آرزوی سربلندی و سلامتی می کنیم و مخصوصا یاد می کنیم از سرداران و امیران فلاحی و نامجو و کلاهدوز و فکوری که دو روز بعد از این عملیات پیروزمند در سقوط هواپیما به شهادت رسیدند. برای همه آن‌ها از خداوند طلب علو درجات می کنیم و دعا می کنیم که خداوند قطره‌ای از دریای اخلاص و ایثار آن رزمندگان را به ما هم عنایت کند تا امروز بتوانیم در سنگر سیاست و مجلس و اداره کشوری که به برکت ایثار آن‌ها امنیت و سرافرازی دارد وظیفه خودمان را در حفظ دستاوردهای رزمندگان ان شاالله انجام بدهیم.

5 ـ تذکرات نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به مسوولان اجرایی کشور
رییس ـ تذکرات نمایندگان محترم مجلس به مسوولان اجرایی کشور را قرایت می کنم:
ـ (80) نفر از نمایندگان محترم مجلس (که دیگر بنده را از خواندن نام خودشان معذور می‌دارند) به رییس جمهور محترم درخصوص دستور ممانعت از انجام مسابقات فوتبال در ماه مبارک رمضان قبل از افطار برای جلوگیری از تظاهر به روزه خواری در این ایام مبارک.
(می فرمایند که عمل هم شده و دولت هم اجرا کرده، بنده هم می شوم نفر هشتاد و یکم این عده)
ـ آقای مرتضی تمدن نماینده محترم شهرکرد به رییس جمهور محترم درخصوص دستور اهتمام و جدیت بیشتر درخصوص عملیاتی کردن سیاست‌های اجرایی اصل (44) قانون اساسی ابلاغ شده از سوی مقام معظم رهبری مبنی بر کاهش تصدیگری دولت و تقویت بخش خصوصی.
ـ آقایان: غفار اسماعیلی نماینده محترم هشترود و چاراویماق، ارسلان فتحی پور نماینده محترم کلیبر و هوراند به رییس جمهور محترم درخصوص دستور شروع طرح‌های عمرانی اقدام نشده قبل از رسیدن فصل سرما. (طرح عمرانی را بجای کلمه پروژه بکار بردم)
ـ آقای رمضانعلی صادق زاده شبحان نماینده محترم رشت به رییس جمهور محترم درخصوص دستور رسیدگی بعلت عدم انجام کار کارشناسی درمورد تغییر ساعات کار مدارس، بانک ها و ادارات.
ـ آقای احمد ناطق نوری نماینده محترم نور و محمودآباد به رییس جمهور محترم درخصوص دستور ابلاغ مصوبه هیات وزیران به سازمان مدیریت و برنامه ریزی و وزارت راه و ترابری برای اجرای طرح راه وازک بلده به گرمابدر.
ـ آقای سیدمحمدرضا میرتاج الدینی نماینده محترم تبریز، اسکو و آذرشهر به وزیر محترم صنایع و معادن درخصوص رسیدگی بعلت صادرات غیر اقتصادی خودروی داخلی و لزوم بازنگری در نرخ‌های صادراتی باتوجه به روند صادرات فعلی و رقم قابل توجه زیان آن.
ـ آقای ناصر سودانی نماینده محترم اهواز به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی درخصوص تجدیدنظر در ساعات شروع فعالیت اداری بانک‌های کشور بخصوص در خوزستان.
ـ آقای سیدعماد حسینی نماینده محترم قروه و دهگلان به وزیر محترم کشور درخصوص رسیدگی بعلت تاخیر و عدم ارتقا بخش بزرگ دهگلان به شهرستان با جمعیت حدود (80) هزار نفر و (102) روستا و سابقه بیش از (50) سال بخشداری.
ـ آقای عباسعلی اختری نماینده محترم تهران، شمیرانات، ری و اسلامشهر به وزرای محترم کشور و راه و ترابری درخصوص ضرورت جلوگیری از رانندگی افراد معتاد و فاقد سلامت در اتوبوس های عمومی بین شهری و اقدام فوری درجهت حفظ سلامت مسافران.
ـ آقای سیدقباد مرتضوی نماینده محترم اردل، فارسان، کیار و کوهرنگ به وزیر محترم راه و برابری درخصوص رسیدگی بعلت تاخیر در اجرای طرح جاده ارتباطی مسجدسلیمان به بازفت ـ فارسان و شهرکرد.
ـ آقای محمدحسین نژادفلاح نماینده محترم ساوجبلاغ، طالقان و نظرآباد به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص تسریع در تخصیص اعتبار لازم برای سرعت بخشیدن به پروژه‌های ملی هشتگرد، کرج، طالقان، هشتگرد، نجم آباد، اشتهارد.
به وزیر محترم نفت درخصوص تسریع در سرعت بخشیدن به پروژه‌های گازرسانی به شهرهای کوهسار، چهارباغ و شهر جدید هشتگرد، تنکمان و روستاهای ساوجبلاغ و نظرآباد.
ـ آقای سیدیونس موسوی سرچشمه نماینده محترم فیروزآباد، قیر، کارزین و فراشبند به وزیر محترم نفت درخصوص تسریع در گازرسانی به روستاهای بخش میمند از توابع فیروزآباد.
ـ آقای سیدجلال یحیی زاده نماینده محترم تفت و میبد و خانم عشرت شایق نماینده محترم تبریز، اسکو و آذرشهر به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص لزوم نظارت دقیق بر فعالیت عرضه‌کنندگان بازی‌های رایانه‌ای و دقت در مراعات تناسب سن و جنس و جلوگیری از عرضه بازی‌های هنجارشکن و ارایه هشدارهای لازم به جامعه.
ـ به وزیر محترم بازرگانی درخصوص تسریع در کنترل قیمت حبوبات باتوجه به افزایش سرسام آور آن در ماه مبارک رمضان.
ـ آقای ایرج ندیمی نماینده محترم لاهیجان و سیاهکل به وزیر محترم بازرگانی درخصوص بازنگری در امر واردات کشاورزی با تعرفه نازل برای حفظ انگیزه های تولید.
به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی درخصوص بازنگری در امر حذف یارانه‌های کاغذ باتوجه به ابعاد فرهنگی و آموزشی.
ـ آقای محمدحسین فرهنگی نماینده محترم تبریز به وزیر محترم کار و امور اجتماعی درخصوص توجه به توسعه آموزش‌های فنی و حرفه‌ای در شهرهای تبریز، اسکو و آذرشهر.
ـ آقای احمد پیش بین نماینده محترم بافت به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درخصوص لزوم تجهیز و راه اندازی بیمارستان (96) تختخوابی بافت و بررسی علت عدم تامین بودجه بیمارستان (32) تختخوابی در بودجه 85 و راه اندازی اورژانس (115) در ارزوییه و بانک خون سیار در شهرستان بافت.
به وزیر محترم نیرو درخصوص رفع مشکل آب آشامیدنی روستاهای دشتاب و دهسرد. رفع معضل متقاضیان آب کشاورزی و حفر چاه در ارزوییه و علت عدم مطالعه فاز دوم سد زردشت و شروع بکار اجرایی آن.
ـ آقای ولی الله دینی نماینده محترم اهر و هریس به وزیر محترم مسکن و شهرسازی درخصوص رسیدگی بعلت عدم اتمام ساختمان مجتمع فرهنگی ـ هنری اهر بعد از گذشت (7) سال از زمان شروع عملیات احداث آن.
ـ آقایان: سیدعماد حسینی نماینده محترم قروه، امین شعبانی نماینده محترم سنندج، دیواندره و کامیاران و فخرالدین حیدری نماینده محترم سقز و بانه به وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری درخصوص رسیدگی بعلت عدم تبدیل وضعیت سرپرست دانشگاه کردستان بعد از دو سال.
ـ آقای فخرالدین حیدری نماینده محترم سقز و بانه به وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری درخصوص بررسی علت عدم پذیرش دانشجویان کارشناسی ارشد ستاره دار و خودداری از ثبت نام آنان.
ـ آقایان: سیدمحمدرضا میرتاج الدینی و محمدحسین فرهنگی نمایندگان محترم تبریز، اسکو و آذرشهر، حسین شیخ الاسلام نماینده محترم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر، سیدمحمود حسینی دولت آبادی نماینده محترم برخوار و میمه، سیدبهلول حسینی نماینده محترم میانه، رضا عبداللهی نماینده محترم ماه نشان، ولی الله دینی نماینده محترم اهر و هریس، جهانبخش محبی نیا نماینده محترم میاندوآب و خانم عشرت شایق نماینده محترم تبریز به وزیر محترم امور خارجه درخصوص لزوم اعتراض به دولت ارمنستان درخصوص حمله ارامنه به مسجد تاریخی شهر آغدام قره باغ و اشغال این مسجد تاریخی و اهانت به مقدسات.
ـ آقای عبدالغفور ایران نژاد نماینده محترم چابهار و نیک شهر به وزیر محترم نفت درخصوص رسیدگی به وضعیت نامناسب توزیع و پخش فرآورده‌های نفتی در منطقه جنوب استان شهرستان‌های چابهار و نیک شهر و کنارک و عدم رعایت قانون و مقررات در تحویل سوخت شناورهای تجاری در منطقه.
ـ آقای محمودرضا حسنوند نماینده محترم سلسله و دلفان به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکلی درخصوص تکمیل کادر پزشکان متخصص برای بیمارستان شهر نورآباد دلفان باتوجه به محرومیت منطقه و نیاز به درمان بیماران.
ـ آقای مصطفی مطورزاده نماینده محترم خرمشهر و جزیره مینو به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درخصوص تسریع در تهیه، نصب و راه اندازی دستگاه سی تی اسکن بیمارستان ولی عصر خرمشهر.
ـ آقای هدایت الله میرمرادزهی نماینده محترم سراوان به وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص بررسی علت عدم جذب نیروهای کاردان و کارشناس موردنیاز آموزش و پرورش شهرستان سراوان با توجه به استخدام (1400) نفر اخیر.
ـ آقای حمیدرضا فولادگر نماینده محترم اصفهان به وزیر محترم راه و ترابری درخصوص رسیدگی بعلت عدم اجرای پروژه تعریض جاده‌های بخش مرکزی اصفهان باتوجه به سانحه تصادف اخیر.
ـ خانم عشرت شایق نماینده محترم تبریز به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص رسیدگی به وضعیت نامناسب کشاورزان درخصوص بیمه خشکسالی و وام‌های بانک کشاورزی.
ـ آقای علی باغبانیان نماینده محترم نطنز و قمصر به وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص تسریع در پرداخت خسارات کشاورزان آسیب دیده از سیل اخیر در شهرهای نطنز، قمصر، بادرود و روستاهای تابعه.
ـ آقایان: اسدالله قره خانی الوستانی نماینده محترم علی آبادکتول، محمدقلی حاجی ایری نماینده محترم کردکوی و بندرترکمن، محمدقلی مارامایی نماینده محترم گنبدکاووس و سیدسبحان حسینی حیدرآبادی نماینده محترم گرگان و آق قلا به رییس جمهور محترم درخصوص دستور تسریع در اجرای احداث جاده علی آباد کتول به شاهرود و نیروگاه هزار مگاواتی علی آبادکتول باتوجه به گذشت (8) ماه از مصوبات هیات دولت.
تعدادی از همکاران ما تقاضای تذکر شفاهی داشتند که باتوجه به قراری که گذاشتیم قرار شد که نکات مورد نظرشان از طریق هیات رییسه پیگیری شود.

6 ـ رد طرح الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیر دولتی
رییس ـ از آقای حاجی بابایی خواهش می کنیم که وارد دستور شونـد.
منشی (حاجی بابایی) ـ اولین دستور گزارش شور اول کمیسیون اجتماعی درمورد طرح الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به فهرست نهادها و موسسات عمومی غیر دولتی است. مخبر محترم کمیسیون اجتماعی بفرمایید.
یکی از نمایندگان ـ دو فوریتی داریم.
منشی (حاجی بابایی) ـ دو فوریتی یکربع، بیست دقیقه ای مانده تا نوبتش برسد.
محمدعلی مقنیان (مخبر کمیسیون اجتماعی) ـ سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم
گزارش کمیسیون اجتماعی به مجلس شورای اسلامی
طرح الحاق انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیر دولتی به شماره چاپ (619) که جهت رسیدگی بعنوان کمیسیون اصلی به این کمیسیون ارجاع گردیده بود، در جلسه روز سه شنبه مورخ 1384/03/10 با حضور مسوولین اجرایی ذی‌ربط مورد بحث و بررسی قرار گرفت و با اصلاحاتی در ماده واحده کلیات آن به تصویب رسید. اینک گزارش شور اول آن تقدیم مجلس محترم شورای اسلامی می‌گردد.
رییس کمیسیون اجتماعی ـ محمدباقر بهرامی
همکاران استحضار دارند این اتحادیه حدود (25) سال قبل تشکیل شده و فعالیت بسیار درخشانی را هم داشته و تحت نظر ولایت امر در زمان حیات حضرت امام (رضوان الله تعالی) ادامه کار می داده و بعد از ایشان هم تحت نظر مقام معظم رهبری ادامه داده و درحال حاضر یک اتحادیه بسیار موفق در سطح جامعه فعالیت می‌کند.
اساسنامه این اتحادیه در تاریخ 1374/05/02 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده که متشکل از هیاتهای مرکزی (که خدمت شما عرض می کنم) بدین شرح فعالیت می‌کند. درحال حاضر هیاتهای مرکزی انجمن اسلامی مستقر در دبیرستان های دخترانه و پسرانه کشور با (60) هزار نفر اعضا به تعداد (350) هزار نفر اعضای عادی. شورای انجمن اسلامی استان تقریبا به تعداد مناطق و شهرستان‌های هر استان وجود دارد. شورای مرکزی شامل (5) عضو انتخابی، (3) عضو غیر دانش آموز و (2) عضو دانش آموز، (4) عضو انتصابی شامل فرد منتخب نماینده ولی فقیه، نماینده آموزش و پرورش و سازمان ملی جوانان که دبیرکلی این اتحادیه را عهده دار اسـت.
من لازم می دانم فرازهایی از فرمایشات مقام معظم رهبری در ارتباط با اعضای این اتحادیه که در جمع پرشور هزاران نفر از اعضای این انجمن در اسفندماه سال 83 بیان فرمودند را اشاره‌ای داشته باشم. ایشان فرمودند: «نباید شک داشت که انجمن‌های اسلامی دانش آموزی ازجمله مجموعه‌های بسیار پرتلاش و پرکار و با ایمان محسوب می‌شود. لذا من دیدار با شما را مغتنم می شمارم».
ایشان در فرمایشات دیگر خود فرمودند: «به شما به چشم عناصری بسیار عزیز نگاه می کنم، قدر شما را می دانم و این امید را در دل می پرورانم که ان شاالله در آینده این کشور نقش و فعالیت شما بتواند آرزوی بزرگ این ملت را برآورده کند». ایشان می فرمایند «خوشبختانه من می بینم جوان های ما بیدار و آگاهند، حضور انجمن‌های اسلامی در آنخصوص یک نشانه است. انجمن‌های اسلامی باید تشکلشان را مستحکم کنند، این پیوند قلبی و ایمانی دل ها به یکدیگر که در انجمن‌های اسلامی تبلور پیدا کرده خیلی مغتنم است، این را حفظ و تقویت کنید. محافلی را که انجمن از مجموعه دانش آموزان و نوجوانان به وجود می‌آورد از معارف اخلاقی و دینی و سیاسی برخوردار و غنی کنید. کار و برنامه انجمن‌های اسلامی باید این باشد، دایره تاثیرگذاری خودتان را توسعه دهید». ایشان می فرمایند «بنده با فعالیت‌ها و تلاش های مالی خیلی میانه خوبی ندارم، معتقدم اگر بشود از همین منابع عمومی و دولتی استفاده کنید خیلی بهتر است». بنابراین توصیه معظم له هم بر این است که این اتحادیه جزو نهادهای عمومی غیردولتی در بیاید و محسوب بشود که امیدوارم مجلس محترم کمکی در این زمینه کرده باشد.
بعضی از فوایدی که اگر این اتحادیه به نهادهای عمومی غیردولتی بپیوندد را در پی خواهد داشت خدمت شما عزیزان چند مورد آن را اشاره می کنم.
رسمیت یافتن در جایگاه قانونی یکی از فواید این عمل خواهد بود. خارج شدن از شمول مقررات قانون کار که حسب لایحه قانونی مورخ 1359/04/26 شورای عالی انقلاب تصویب شده یا عضویت بالاترین سطوح مدیریتی نهادهای انقلابی در شورای اداری شهر و شورای اداری استان پس از تصویب محسوب می‌شود. امکان استفاده از ماموریت مستخدمان دولتی در چارچوب لایحه قانونی مصوب 1358/10/22 شورای انقلاب را دریافت خواهد داشت، همچنین از امکان تاسیس و اداره آموزشگاه‌های تخصصی حسب مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش برخوردار می‌شود. بطور خلاصه می‌توان گفت که با تبدیل اتحادیه به یک نهاد عمومی غیردولتی، اتحادیه قادر خواهد شد بدون هیچگونه مانع قانونی از امکانات بخش عمومی کشور استفاده کند.
اگر این اتحادیه خدای ناکرده رای نیاورد و تصویب نشود و به نهادهای عمومی غیردولتی نپیوندد چندین خلا وجود دارد که این ها تا حدودی مانع ادامه کار این اتحادیه می‌شود که من چندتا از خلاها را هم خدمت عزیزان عرض می کنم:
خلا تربیت دینی در نظام آموزش و پرورش کشور را در پی خواهد داشت، خلا نظام فکری جامعه نوجوانان و جوانان مسلمان را در پی خواهد داشت، ضعف نظام رسمی آموزش و پرورش در امر نیروسازی، نخبه یابی و نخبه پروری با مشکل روبرو خواهد شد. خلا ارتباط هدفمند و نظام یافته میان حوزه علمیه و آموز ش و پرورش را دارد. رویگردانی نظام رسمی آموزش و پرورش از برکات تربیت حماسی این اتحادیه است در صورتیکه به نهادهای عمومی غیردولتی بپیوندد، این عمل تحت پوشش قرار خواهد گرفت و همچنین خلا استراتژی نظام رسمی آموزش و پرورش در امر تربیت و مصون سازی و پرهیز از تربیت و محدودیت سازی و نبود انسجام فکری و شبکه توزیع اندیشه هدفمند در سیستم آموزش و پرورش کشوری، این ها مشکلاتی است درصورتیکه این اتحادیه برای پیوستن به نهادهای عمومی غیردولتی رای نیاورد با مشکل روبرو خواهد شد.
بنابراین با توجه به توصیه مقام معظم رهبری به فعالیت این اتحادیه تحت پوشش نهادهای عمومی غیردولتی و مواردی که خدمت عزیزان عرض کردم، همچنین حرکتی که مرکز پژوهش‌های محترم مجلس واقعا در این راستا کرده و تحقیق خوبی را هم کرده، صبح هم خدمت عزیزان نتیجه آن را ارایه داد. بنظر می‌رسد همکاران با رای مناسبی به این اتحادیه می‌توانند در راستای پیوستن این اتحادیه به نهادهای عمومی غیردولتی کمک موثری داشته باشند، با عذرخواهی.
رییس ـ خیلی ممنون، اولین مخالف صحبت بکنند.
منشی (محمدصادقی) ـ اولین مخالف جناب آقای سبحانی هستند.
رییس ـ آقای سبحانی بفرمایید.
حسن سبحانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران ارجمند! طرحی که در دستور است الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیردولتی است. کمیسیون محترم تصویب کرده است که این اتحادیه جزو نهاد عمومی غیردولتی بشود، ما با این مصوبه به دلایلی که خدمتتان عرض می کنم مخالف هستیم.
در توضیح ادله مخالفت، باید خدمت دوستان عرض کنم که یکی از مهمترین و مطرح ترین سوالات قاعدتا برای ما که قانونگذاری می کنیم باید این باشد که چرا وضع مالی و بودجه‌ای و اجتماعی و فرهنگی ما اینگونه است که هست؟ به عبارت دیگر اگر ما به این سوال جواب بدهیم که ما چگونه اینگونه شده ایم شاید ریشه بسیاری از مشکلات را یافته ایم. قطعا پاسخ به این سوال در حوصله این (10) دقیقه وقت نیست، اما آنچه که می‌شود به آن اشاره کرد این است که از جاهای مهمی مثل مجلس، مصوبات مخربی تحت عناوینی که مخرب بنظر نمی آیند و حتی خوب بنظر می‌آیند، در گذر زمان بیرون می‌آید، منتها این ها چون در مجموع در یکجایی روی همدیگر انباشته می‌شوند و عمل می‌کنند، برآیند آن‌ها مشکلاتی است که ما در کشور خودمان داریم، والا که ما قاعدتا جدا جدا مصوبات بدی را نمی خواهیم تصویب کنیم، اما چطور می‌شود آنچه که منفرد تصویب می‌شود درمجموع جواب خوبی نمی دهد؟
عنایت بفرمایید اولین مساله ای که در این زمینه باید روشن بشود این است که پول کشور باید به چه نهادهایی، به چه موسساتی و به چه جاهایی داده بشود و اگر تصویب شد که پولی داده بشود چگونه پرداخت بشود و اگر پرداخت شد چگونه حسابرسی بشود. حجم وسیع بودجه کشور که همه از آن انتقاد می کنید و می گویید دولت بزرگ است، بزرگی دولت قاعدتا با هزینه‌های دولت اندازه گیری می‌شود، بنظر ما محصول برخی از ساده انگاری های دلسوزانه ای بوده که در گذر زمان بدون توجه به آن سال ها ایجاد شده و ما از موضع کسانی که اینگونه فکر کردیم چون پول داریم، پرداخت می کنیم، چون پول داریم تصویب می کنیم. به عبارت دیگر دارندگی و برازندگی، البته تردید دارم که ما دیگر دارا باشیم بخاطر اوج مشکلاتی که داریم، کسری بودجه‌های وسیعی که هر سال داریم بیانگر این است که ما دارا نیستیم، منتها این شبهه برای بعضی از ما ایجاد شده که ما بهرحال دارا هستیم و هر موسسه‌ای، هر نهادی، هر وزارتخانه ای و هر تشکیلاتی پول خواست، اراده می کنیم و به او می دهیم، بعد هم بنحوی از جای دیگری قرض می کنیم و تامینش می کنیم.
آنچه که مسلم است مجلس باید این وضعیت را در کشور نهادینه بکند که باید آن‌هایی از بودجه کشور پول بگیرند که مطابق قانون درست شده اند. ما در بودجه خودمان به بسیاری از موسسات پول می دهیم که مطابق قانون درست نشده اند، معنایش این است که وقتی کسانی در دولت یا جاهای دیگر اراده می‌کنند که خرجی بتراشند پول آن را بعدا از مجلس می‌گیرند یا حتی ما در مجلس به دستگاه‌هایی پول می دهیم که برخی از کارهایی که می‌کنند مطابق وظایف قانونی آن‌ها نیست، صرفا تحت این عنوان که کار خوبی هست آن کار را انجام می‌دهند و بعد موازی کاری ها، بیهوده کاری ها شروع می‌شود. آنچه که بنظر می‌آید کسی بر آن اختلاف ندارد این است که مجلس باید در موضع یک حسابرس سختگیری که اختیار بیت‌المال را دارد اما حسابرسی و حساب کشی هم می‌کند ظاهر بشود، بنحوی که کسانی که مختصر پولی از مجلس گرفته اند آنقدر آن را به سختی گرفته باشند که در خرج کردن آن نهایت دقت را از خودشان نشان بدهند، اما اگر کسانی که اراده بکنند به راحتی از مجلس پول بگیرند و بعد هم حسابرسی و صورت و سیستم ما در مجلس و نظارت وجود ندارد، قاعدتا پول پرداخت می‌شود، بازدهی و عملکردی هم دیده نمی شود.
درمورد اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان...
رییس ـ آقای سبحانی! بعضی از دوستان می‌گویند خوب است که آقای سبحانی یکقدری بلند تر صحبت بکنند. دوستانی هستند که بدون بلندگو صدایشان به ما بهتر از شما با بلندگو می‌رسد، شما به آن‌ها تاسی بکنید، بفرمایید.
سبحانی ـ درمورد اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان دوستان عزیز باید عنایت بفرمایند که رابطه این اتحادیه با دولت چگونه باشد بنفع کشور است، نگاه ما به موسسات آموزشی یا فرهنگی یا پژوهشی یا هر موسسه دیگری باید براساس این رابطه باشد که الحاق یا متصل بودن آن به دولت تا چه اندازه حرکت کلی ما را به سمت کوچک کردن دولت تسریع می‌کند یا آن را به تاخیر می اندازد. نمی شود گفت که در کشور به هر موسسه‌ای که مثلا کار آموزشی انجام می‌دهد باید دولت پول بدهد، بخاطر اینکه دولت، دولت اسلامی است! ما در بودجه می‌بینیم که از طرف دولت به مجموعه‌ای از موسسات خصوصی در حد هییات مذهبی پول پرداخت می‌شود، بعضی ها ممکن است بگویند این چه اشکالی دارد، البته اشکال ندارد که پول به موسسات داده بشود، اگر دولتی داشته باشد و تعهدات سال‌های بعدی برای آن ایجاد نشود. شما از یکطرف مدام می‌فرمایید بخش خصوصی توانمند ایجاد بشود، تصمیم می گیرید موسسات عظیمی که طی یک قرن در کشور سرمایه گذاری شده به بخش خصوصی واگذار بکنید، از طرف دیگر بخش خصوصی ضعیفی را درست می کنید که حتی بودجه (10) هزار تومانی و (100) هزار تومانی آن را هم دولت باید به آن کمک بکند.
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است، موسساتی می‌توانند جزو نهاد عمومی غیردولتی بشوند که بموجب قانون درست شده باشند. خوب، قطعی است، همه می‌دانیم که اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان که مطابق قانون بوجود نیامده، وقتی موسسه‌ای بموجب قانون درست نشده اصولا قانونی نیست که بخواهد از مجلس جزو نهاد عمومی غیردولتی آن را تلقی بکند. البته عرض می کنم قانونی نیست معنایش این نیست که غیرقانونی است پس نباید باشد، معنایش این است که بموجب ضوابط خصوصی خودش عمل می‌کند.
ممکن است دوستانی در پاسخ بگویند شورای عالی انقلاب فرهنگی این را بوجود آورده، پس قانونی است. ما معتقدیم مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی قانون نیست، فقط مجلس شورای اسلامی می‌تواند قانون وضع بکند. آن نکته ای هم که امام راحل فرموده بودند این بود که به مصوبات این شورا توجه شود، نه اینکه این ها قانون است. وقتی یک مقوله ای بموجب قانون درست نشده شما چطور می خواهید آن را جزو نهاد عمومی غیردولتی تلقی بفرمایید؟
نکته دیگری که در این ارتباط باید به آن توجه کرد این است که الان در بودجه، دوستان نگاه کنند، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان کمک می‌گیرد، (1) میلیارد، (5/1) میلیارد، کمتر، بیشتر هر سال کمک می‌گیرد، کمک یعنی اینکه همانکه امضا کرد که این پول دریافت شده به هزینه گرفته می‌شود، ما واقعا نمی فهمیم که دیگر ساده تر از کمک کردن به این اتحادیه چه شیوه‌ای است که بخواهد موسسه عمومی غیردولتی بشود؟ البته می فهمیم که دنبال چیست منتها نقض غرض است. دوستان اگر این مصوبه را امروز داشته باشند یک مسوولیت دیگر، یک عایله دیگری روی دوش ناتوان دولت می گذارند. عایله ای که باید در هر سال از بودجه عمومی دولت به آن پرداخت بشود، عایله ای که از پرداخت مالیات معاف خواهد شد. کسی که از شمول مقررات قانون کار مستثنی خواهد شد و می‌تواند تاسیس و اداره آموزشگاه‌های تخصصی انجام بدهد و پول آن را بعدا در بودجه از ما بگیرد (رییس ـ جناب آقای سبحانی! وقت جناب عالی تمام است) آنچه که ما دنبال آن هستیم این است که این اتحادیه باید کمک بشود، در بودجه دارد کمک خودش را دریافت می‌کند، اما این کمک کردن و دلسوزی نباید بمنزله باری جدید بر دوش دولت قرار گرفتن باشد و این کارهای جز است که کلان بودجه ما را قفل کرده است. لذا به ادله ای که عرض کردم با آن مخالف هستم.
رییس ـ تشکر می کنم، اولین موافق را برای صحبت دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای ندیمی هستند، بفرمایید.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
در ارتباط با طرح الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزی به فهرست نهادهای عمومی غیردولتی که عملا با توجه به زمان ارسال 1384/03/23 یک بودجه را از دست داد و الان یک بودجه دیگری هم در پیش است که اگر تصویب نشود می‌تواند آثاری در بودجه 1386 هم داشته باشد خواهش می کنم که توجه داشته باشید، البته اینکه گفتم یک بودجه درحقیقت دو بودجه است، هم بودجه سال 1384 را و هم بودجه سال 1385 را از دست داد.
من خودم بعنوان کسی که بهرصورت چند سالی در این اتحادیه درموقعیت هایی در مرکز کارکردم آشنایی عملی با مجموعه اتحادیه دارم و بخصوص با رویکردهای جدیدی که از باب غنای علمی و آموزشی و آموزش دروس و مانند آن بعهده گرفته اند، الحمدلله خودشان توانسته اند جای پای خودشان را باز کنند و در ابتدا هم با مسوولیت آیت الله جنتی و بعد آقای سلیمانی و بعد آقای اکبری الی آخر... نمایندگانی هم از طرف ولی فقیه در آنجا حضور داشته اند. از یکسو هم نماینده وزیر هم در این تشکیلات بوده و این هم می توانسته رابطی بین وزارتخانه از سویی و موقعیت اداره کشور از سویی دیگر باشد.
اما اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان با چند مشکل روبروست، اولا باید با وزارت آموزش و پرورش از جهت منابع همکاری بکند، شما می دانید که وزارت آموزش و پرورش از جمله وزارتخانه‌هایی است که حالا حالاها کمبود دارد، نمی تواند واقعا مثلا هم به سازمان دانش آموزی برسد، اخیرا معاونت پرورشی هم آورده اید، به معاونت پرورشی برسد و هم اتحادیه انجمن‌های اسلامی، یعنی با ایجاد معاونت پرورشی یا باید این اتحادیه را تعطیل کرد یا باید مستقل کرد، چرا؟ بلحاظ اینکه بهرصورت نوع کارهایشان صددرصد مثل هم نیست و تفاوت‌هایی وجود دارد و کارکردهایشان متنوع است. البته اگر مستقل بشود بعضی از دوستان می‌گویند آقا! این ها از جهت... اشکالی هم که خود مرکز پژوهش ها گرفته از جهت معاف بودن مانند سایر موسسات، مثل ماده (5) قانون محاسبات عمومی کشور از بودجه دولتی استفاده می‌کند و از پرداخت مالیات هم معاف می‌شود، خوب بشود، بابا! ما برای آموزش اساسا مثل بحثی است که دیروز داشتیم، فرهنگ و آموزش و این ها مالیات می گیریم که چکار بکنیم؟ ما اگر از آموزش مالیات بگیریم چه مشکلی را حل می کنیم؟ بالاخره ما باید دوباره خرج کنیم.
ما این پول ها را که می گیریم حداقل چهار وظیفه حاکمیتی که داریم یکی از آن‌ها آموزش است، ما که نمی توانیم وظیفه حاکمیتی مان را با این روشی که حالا مالیات بگیریم، دوباره از خزانه به آن‌ها بدهیم، اگر از باب انضباط است بله، اما از باب نتیجه اقتصادی تفاوتی نمی کند، نتیجه اقتصادی یکی است، یعنی ملت! شما برای آموزش هرچه خرج کنید این سرمایه گذاری است، این هزینه نیست. این نگاهی که هنوز هم در این مجلس بعضی از دوستان دارند و بهرصورت پچ پچی دارند که آقا! مثلا چه! آموزش یعنی سرمایه گذاری، ما داریم سرمایه گذاری می کنیم، هر خرجی که می کنیم یکروزی برمی گردد، اسم آن می‌شود تحقیقات، اسم آن می‌شود المپیاد، اسم آن می‌شود اختراع، اسم آن می‌شود خط واردات، اسم آن می‌شود استقلال کشور.
بنابراین ما در ارتباط با آموزش هر خرجی بکنیم یا هر پولی نگیریم، این مثل سرمایه گذاری است که ما می کنیم. اینکه ما حتی درمورد آموزش و پرورش یک قضاوت غلطی داریم و می گوییم پرخرج است، بابا! ما داریم برای آینده خودمان خرج می کنیم، سرمایه گذاری می کنیم، آینده می سازیم. این پرخرجی اصلا مفهوم ندارد که ما به آموزش و پرورش هم نسبت می دهیم. ما هر چه بیشتر برای علم، برای آموزش... البته شما ممکن است بگویید کیفیت، آن یک بحث دیگری است، شما کیفیت را باید کنترل کنید، اما هر چه بیشتر خرج کنید نمودی و نمادی است از زنده بودن و بالنده بودن و حیات داشتن. علم، علم حیات اساسی است و اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان می‌توانند برای حدود (16) میلیون دانش آموز یا لااقل در مقاطع دبیرستانی برنامه داشته باشد، هدف داشته باشد، کار بکند، بخشی از این مسایل را از درآمدهای غیردولتی و بخشی را هم از راه درآمدهای دولتی داشته باشد و معلوم باشد چقدر پول در هر سال می‌گیرد، ما هم بدانیم که اگر می خواهیم سال دیگر به آن بودجه بدهیم یا ندهیم بگوییم این را نمی دهیم، چرا؟ چون کارکردتان مورد توافق ما نیست یا می گوییم بیشتر می دهیم برای اینکه کارکردتان مورد رضایت مثلا نمایندگان مجلس است.
اما الان شما چه وظیفه‌ای، چه مسوولیتی؟ چه پاسخگویی؟ وزارت آموزش و پرورش هم که برای بودجه اش به مجلس می‌آید، به کمیسیون آموزش می‌آید، به تلفیق می‌آید، به صحن می‌آید، حرفهای عمومی خود را مطرح می‌کند، به این جزییات نمی رسد و ما آنجا فقط یک عدد می شنویم، نمی دانیم چقدر دادیم و چطور این خرج شده و از باب پاسخگویی چه پاسخی برای ما آماده و تمهید شده.
پس ما آنچه می گوییم این است که اگر می خواهیم چنین تشکیلاتی که دومنظوره می‌توانند عمل کنند، یعنی یک منظور آن دولتی باشد و یک منظور آن غیردولتی باشد، اگر می خواهیم یک چنین تشکیلاتی داشته باشیم باید جا بدهیم. البته اینکه می‌فرمایید چرا ما اینقدر به نفت وابسته شده ایم حرف درستی است، چرا اینقدر درآمدهای نفتی جانشین درآمدهای مالیاتی شده اند حرف درستی است، ولی برادر من! ما باید تصمیم بگیریم که نمی توانیم تصمیم بگیریم، مثل همین بحث بنزین، ما شجاعت آن را نداریم، یا نه دلایل دیگری داریم.
بهر صورت ما که نمی توانیم اقتصادمان را من های نفت کنیم، پس باید باز هم چشممان به همین نفت باشد. این حرف، حرف اصولی نیست که ما وابسته باشیم، ولی فعلا من و شما که باید تصمیم بگیریم که نمی گیریم، پس چه بکنیم؟ تعطیل کنیم، بگوییم آقا! چون آرزوی مان آن است که روزی اقتصاد من های نفت داشته باشیم، پس هیچ خرجی نکنیم، این شدنی است؟ این اداره کشور است؟ یعنی ما می‌توانیم کشور را اینطور اداره بکنیم که با آرزوها و آمال و ایده الهابی زندگی کنیم که فعلا جنبه اجرا نگرفته، شکل واقعی به خودش نگرفته؟ ما مشکل را در بیرون نبینیم، در خودمان ببینیم، یعنی اینکه تا زمانیکه این مجلس و مجالس بعدی آمادگی این را نداشته باشند که اقتصاد من های نفت را به جد دنبالش باشند همین است، فعلا ما در شرایطی هستیم که باید سرمایه گذاری بکنیم، یکی از آن سرمایه‌گذاری‌هایی که باید بکنیم آموزشی تربیتی است و یکی از مجموعه‌هایی که می‌تواند این مسوولیت را بعهده بگیرد انجمن‌های اسلامی هستند.
ممکن است شما بگویید که این را بعنوان N.G.O کلا از همه بودجه‌های دولتی خارج کنیم، آن یک تصمیم دیگری است، اما الان که دارد استفاده می‌کند، نه اینکه الان استفاده نمی کند. اگر شما می خواهید کلا رابطه اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزی را با بودجه دولتی قطع کنید، هیچ نوع کمکی از هیچ مرجعی مثل آموزش و پرورش و مانند آن نگیرد خوب، این تصمیم تصمیمی است که ما هم موافق هستیم، اما الان که این تصمیم را نگرفته اید، الان دارند استفاده می‌کنند، منتها به شکل واقعی و قابل حساب و مانند آن استفاده نمی کنند. ما می گوییم اگر در فهرست بیاید ما می‌دانیم چقدر باید بدهیم، او هم می‌داند چقدر دارد و براساس آنچه می‌گیرد برنامه ریزی می‌کند، نه براساس آنچه که در چانه زنی های درون وزارتی با آموزش و پرورش و مانند آن به نتیجه برسد یا احتمالا از یکجای دیگری در بیاورد، مثلا از فعالیت احتمالی تولیدات آموزشی.
پس آن چیزی که دوستان ما ایراد می‌گیرند در جایی می‌تواند درست باشد، ما منکر آن واقعیات در جای دیگر نیستیم. اما الان ما می گوییم این تشکیلات وجود دارد، از آموزش و پرورش پول می‌گیرد و این تشکیلات هم جدید بوجود نیامده، حتی راجع به نوع تصویب و پدیدش و اینکه شورای انقلاب فرهنگی چطور تصمیم یا مانند آن، آنهم الان وارد نمی شویم، چون آن بحث ماهیت است، فعلا این وجود دارد و کارکرد دارد. ما می گوییم این است وجود دارد، یک پدیده ای است که حاضر است و کارکرد دارد برای آن یک تصمیم بهتری بگیریم، این را داریم می گوییم. ما که نمی گوییم حالا راجع به مبانی حقوقی و ماهیتی و مانند آن که در جای خودش آن‌ها هم درست است، ولی الان آن بحث نیست. الان بحث ما این است که این پدیده ای که وجود دارد، در کشور هم وجود دارد، فقط در مرکز کشور هم نیست، در استان‌ها و شهرستان ها هم وجود دارد، در مدارس وجود دارد، چطور بهتر می‌تواند اداره بشود، می گوییم آقا! بده بستان آن را معلوم کنید، چقدر می دهید، چقدر می گیرید! معلوم می‌شود که شما از باب بستانکاری و دادن و مانند آن چه موقعیتی دارید و آن‌ها هم معلوم بشود چه وظیفه‌ای دارند و چه پاسخگویی دارند.
پس در این رابطه از همه دوستان ارجمند می خواهم که بپذیرند که این نهاد الان واقعیت دارد، این نهاد کارکرد دارد، کارکرد قابل دفاعی هم دارد، بودجه هم می‌گیرد، اجازه بدهید در فهرست باشد، هر سال معلوم باشد چه عددی، چه رقمی و چه کارکردی.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
رییس ـ تشکر می کنم، مخالف دوم را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای حق شناس هستند.
رییس ـ حالا دوستانی که در کلیات صحبت می‌کنند طبق آیین‌نامه (10) دقیقه وقت دارند، اما این (10) دقیقه الزامی نیست که حتما استفاده کنند، اگر بتوانند مقصود خودشان را در کمتر از این هم بیان کنند خلاف آیین‌نامه نشده است. آقای حق شناس بفرمایید.
هادی حق شناس ـ بسم الله الرحمن الرحیم
من توجه همکاران عزیز را به فلسفه تشکیل این موسسات و نهادهای عمومی غیردولتی جلب می کنم.
طبق قانون محاسبات عمومی که مصوب سال 1366 هم هست فهرستی از نهادهایی که تبدیل به نهادهای عمومی غیردولتی شده اند اینجا ذکر شده که تا حالا هم حدود (17) نهاد، نهاد عمومی غیردولتی شده است. عمدتا نهادهایی که نهادهای عمومی غیردولتی شده اند عملکردشان درخصوص کارهای خدماتی، امدادی، بیمه‌ای، حمایتی و ورزشی بوده است، مثل هلال احمر، مثل کمیته امداد، مثل بنیاد شهید، مثل سازمان تبلیغات اسلامی، مثل سازمان تامین اجتماعی و فدراسیون‌های ورزشی. هیچکدام از این ها (تقریبا می توانم بگویم) کارهای سیاسی نبوده اند، یعنی نهاد عمومی غیردولتی شکل نگرفته که کارهای سیاسی را انجام بدهد، شاید این اولین نهادی است که ما می خواهیم بعنوان نهاد عمومی غیردولتی شکل بدهیم که بعد بیاید کارهای سیاسی هم انجام بدهد.
بعنوان مثال همین برگه‌ای که مرکز پژوهش ها پخش کرده، در بند (2) آن دوستان دقت بکنند، نوشته اند آشنا کردن دانش آموزان با فرهنگ متعالی اسلام، حفظ تداوم دستاوردهای انقلاب، فعال نگهداشتن دانش آموزان در عرصه‌های اجتماعی، انقلابی و بعد می‌آید فعالیت‌های سیاسی که انجمن‌های اسلامی انجام می‌دهند و درست هم هست و انجام می‌دهند در عرصه‌های مختلف، لیست می‌کند، لیست بلندبالایی که همایش‌های مختلفی که این دوستان انجام می‌دهند.
واقعیت مطلب این است که کسی مخالف اینگونه فعالیت‌های این نهادها نیست، ولی اگر قرار باشد اتحادیه‌های دانش آموزی بیاید بعنوان نهادهای عمومی تلقی بشود خوب، فردا اتحادیه‌های دانشجویی هم این انتظار را دارند که آن‌ها هم بیایند درواقع همین کار را انجام بدهند، چون تحت پوشش این انجمن‌های اسلامی حدود چهار، پنج میلیون نفر هستند، مجموعه‌ای از دانشجوهای دانشگاه آزاد، دولتی و غیردولتی هم حدود همین تعداد است. پس، فردا اتحادیه‌های دانشجویی هم باید بیایند چکار بکنند؟ بیایند یک نهاد عمومی غیردولتی شکل بدهند و همین بحث را ما می‌توانیم درمورد انجمن اسلامی کارخانجات و اتحادیه‌های آن‌ها داشته باشیم، یعنی یک بابی باز می‌شود که مطمینا توقع بقیه نهادها و انجمن ها را هم... و درواقع انتظار ایجاد می‌کند که آن‌ها هم بیایند بعنوان نهادهای عمومی تلقی بشونـد.
اما این نکته که موافق محترم اشاره کردند که این ها کمبود منابع دارند، یکطوری باید کمبود منابعشان حل بشود، خوب، ما که برای وزارت آموزش و پرورش حدود (6) هزار میلیارد تومان بودجه تصویب می کنیم، در همانجا ردیف‌های متفرقه متفاوتی وجود دارد، اگر واقعا نیاز این ها نیازهای مالی باشد قطعا وزارت آموزش و پرورش می‌تواند از منابع خودش به این ها کمک بکند. در عین حالی که در همین حالا در محیط‌های آموزشی و در مدارس کشور نهادهای دیگری هستند، از جمله سازمان دانش آموزی یا بسیج دانش آموزی یا همین معاونت پرورشی که شکل گرفت. اساس قضیه این نیست که انجمن‌های اسلامی بیایند کارهای آموزشی انجام بدهند. این چیزی که موافق محترم توضیح دادند انگار که وزارت آموزش و پرورش همه کارهایش را می خواهد از طریق دانش آموزان و انجمن اسلامی دانش آموزان انجام بدهند.
کار آموزش طبیعی است که بعهده وزارت آموزش و پرورش است. یک بخشی از کارهای فوق برنامه دانش آموزان (آنهم مقطعی) را انجمن‌های اسلامی می‌خواهند انجام بدهند و اصلا وظیفه اصلی انجمن‌های اسلامی دانش آموزی و اتحادیه دانش آموزی کارهای آموزشی نیست، بلکه کارهای فوق برنامه، همین بند (2) که من اشاره کردم، درواقع آشنا کردن دانش آموزان با فرهنگ مطالعه اسلام، تداوم دستاوردهای انقلاب و فعال نگهداشتن دانش آموزان در عرصه‌های اجتماعی است، اصلا کاری با مسایل آموزشی نیست. گرچه این ها مجازند آموزشکده هم تشکیل بدهند، آن یک بحث جداگانه است.
اما مخبر محترم اشاره کردند به اینکه ما این را تصویب می کنیم تا قانونی باشد. خوب وقتی که شورای عالی انقلاب فرهنگی مجوز فعالیت این ها را صادر کرده، درست است مجلس تصویب نکرده، ولی به یک نوعی خلاف قانون هم نیست، جایگاه قانونی خودشان را دارند، (27) سال از انقلاب می گذرد و انجمن‌های اسلامی دارند کارشان را انجام می‌دهند، تا حالا هیچ مغایرت قانونی نداشته.
می فرمایند که قانون کار حاکم نباشد، مگر این ها قرار است کار تولیدی و اقتصادی اینگونه کارها را انجام بدهند که حالا قانون کار آنجا حاکم هست و برایشان مشکلاتی را ایجاد کرده باشد یا عضو شورای اداری باشند؟ عرض کردم چند تا از این نهادها الان در محیط‌های دانش آموزی و در مدارس ما هستند، اصلا ضرورتی ندارد که این ها بیایند عضو شورای اداری بشوند. گرچه فرمانداری یا استانداری قطعا می‌تواند با یک نامه‌ای این ها را دعوت کند، یعنی این ها مشکلی از این باب ندارند که حالا چون عضو شورای اداری نیستند بنابراین جایگاهشان یک جایگاه مخدوشی است.
من این را عرض می کنم که با تبدیل این ها به یک نهاد عمومی غیردولتی، به یک نوعی فعالیت‌های این ها را ما محدود کرده ایم. بخاطر اینکه این ها را آورده ایم به یک نوعی دولتی کرده ایم، درست است نهاد عمومی غیردولتی است، ولی از یک سمت دیگر به یک نوعی دولتی شده اند، به یک نوعی ما در هیات مرکزی این ها، شورای مرکزی این ها اعضایی را بعدا منصوب می کنیم که اصلا آن فعالیت‌های اصلی خودشان که یک نهاد خودجوش هستند، یک فعالیت‌های خودجوشی را دارند انجام می‌دهند، در این (27) سال بعد از انقلاب هیچ مشکلی هم برای فعالیت‌های خودشان نداشتند، ما با تصویب کردن این ها و اینکه این ها را نهادهای عمومی غیردولتی می کنیم، به یک نوعی فعالیت‌های آن‌ها را محدود می کنیم. این به این معنا نیست که ما این ها را یک نهاد عمومی دولتی کنیم، فعالیت‌های آن‌ها را گسترده کرده ایم و اگر فقط هدف این باشد که یک پولی به این ها بدهیم، من فکر می کنم با یک توصیه به وزارتخانه و اینکه مثلا در هنگام تصویب بودجه، وزارت آموزش و پرورش که (6) هزار میلیارد تومان می‌گیرد، با یک رقم کوچکی توصیه بشود که به این انجمن‌های اسلامی کمک بشود، قطعا وزارت آموزش و پرورش می‌تواند بلحاظ منابع مالی به این ها کمک کند، گرچه بسیاری از این ها مشکلات مالی ندارند. بحث این است که دفتر و دستکی داشته باشند، از همین امکانات موجود استفاده کنند، از اردوگاه‌هایی که وزارت آموزش و پرورش دارد، از همین اردوگاه ها استفاده کنند، همچنانکه در سال‌های گذشته وزارت آموزش و پرورش این امکانات را فراهم کرده که انجمن‌های اسلامی و اتحادیه‌های انجمن‌های اسلامی بتوانند از فضای موجود وزارت آموزش و پرورش استفاده کنند.
بنابراین من فکر می کنم مشکل این ها، مشکل کمبود منابع نیست، مشکل این ها محدودیت برای فعالیت‌های فوق برنامه نیست، مشکل این ها، اینکه درواقع بیایند یک ساختار و سازمان جدید ایجاد کنند نیست، بلکه اصلا خوبی این ها این است که همان نهاد خودجوش بمانند.
نکته آخر اینکه ما نیاییم با تصویب این قانون این توقع را در سایر انجمن ها و نهادها و اتحادیه‌های کارگری و دانشجویی ایجاد کنیم که آن‌ها را هم بیاییم بعنوان یک نهاد عمومی دولتی تلقی کنیم و هرساله در فهرست ضمیمه لایحه بودجه اسم آن‌ها را بعنوان نهادهای کمک گیر بیاوریم. مضاف بر اینکه در این قانونی که قانون محاسبات عمومی است، هیچیک از این (17) نهاد عمومی که تاکنون شکل گرفته اند، این نهادها نهادهای سیاسی نیست، ما با تصویب خودمان یک نهاد سیاسی را بعنوان نهاد عمومی غیردولتی، بعنوان فهرست قانون محاسبات عمومی مصوب سال 66 ملحق نکنیم و بگذاریم حداقل این نهاد (همان انجمن اسلامی دانش آموزان) که در فضا و حال و هوای انقلاب شکل گرفته، با همان حال و هوای انقلاب به فعالیت انقلابی خودش ادامه بدهد و یک نهاد دیگر را نهاد دولتی نکنیم، بگذاریم در همان نهاد انقلابی بماند. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
رییس ـ تشکر از آقای حق شناس، موافق بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق بعدی سرکار خانم آجورلو هستند، بفرمایید.
فاطمه آجورلو ـ بسم الله الرحمن الرحیم
بحث در ار تباط با قانون الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به فهرست نهادهای عمومی غیردولتی است.
لازم می دانم اینجا از همکار خوبم آقای تمدن که وقتشان را به من دادند تقدیر و تشکر کنم.
بحث های زیادی در ارتباط با این مبحث بسیار مهم و فرهنگی مطرح شد. یکی از دغدغه های مهم مجلس هفتم در ارتباط با مباحث وزارت آموزش و پرورش، بحث های فرهنگی بوده است. امروز ما چالش‌های فرهنگی زیادی را در آموزش و پرورش شاهد هستیم. اگر بخواهیم از منظر بین‌المللی این بحث را بررسی کنیم می‌بینیم که نوع تهاجمات و نوع ابزارهای فرهنگی که امروز دارد بکارگیری می‌شود، با زمان اول انقلاب بسیار متفاوت شده است. اول انقلاب بحث نهادینه کردن فرهنگ اسلامی مطرح بود و بر مبنای این نگاه، این نهاد و این اتحادیه برای تعمیق تفکر دینی در دانش آموزان ما شکل گرفت.
همانطور که می دانید از نگاه حقوقی این الحاق تاثیرات زیادی دارد. یکی از بحث های مهم آن این است که موجب تحکیم و تثبیت جایگاه قانونی اتحادیه می‌شود. با توجه به نوع فعالیت‌هایی که اتحادیه امروز دارد انجام می‌دهد. درواقع هرچند که اساسنامه اتحادیه بتصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده و بموجب این اساسنامه واجد شرایط حقوقی مستقل شده است، ولی نظر به ایرادات اساسی مربوط به اعتبار مصوبات این شورا، جایگاه اتحادیه خیلی محکم نیست و هنوز نتوانسته آن جایگاه محکم خودش را احراز کند. به عبارت دیگر علی رغم تاکید مقام معظم رهبری بر لازم‌الاجرا بودن مصوبات شورا، از اعتبار قانونی که باید برخوردار باشد، برخوردار نبوده است. وضعیت حقوقی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان و دیگر نهادهای مصوب شورا نیز تا این زمان خیلی معلوم و مشخص نیست.
شورا از اتحادیه در اساسنامه تعبیر به نهادی غیردولتی کرده و در آیین‌نامه شورای هماهنگی تشکل‌های دانش آموزی، اتحادیه را نهادی انقلابی دانستند و حتی مقام معظم رهبری نیز بر این امر تاکید کرده اند و بارها و بارها رضایت خودشان را از فعالیت این اتحادیه اعلام کرده اند. مع هذا حسب ماده (5) قانون محاسبات عمومی و همینطور لایحه قانونی شورای انقلاب مصوب سال 1359، نهاد عمومی غیردولتی و نهاد انقلابی باید بتصویب مجلس برسد تا قانون بشود. این بحثی بود که هدف ما را از اینکه این بحث را مطرح کنیم و طرح را به مجلس بیاوریم، این هدف ما بوده که بتوانیم جایگاه قانونی اتحادیه را محکم کنیم.
بنابراین در شرایط حاضر و علی رغم تصویب بند «ج» تبصره (1) قانون بودجه سال 81 که بزرگواران هم الان تکیه دارند که این را می‌شود در سرفصل بودجه‌های آموزش و پرورش آورد، در هیچیک از مراجع قانونی اتحادیه بعنوان یک نهاد انقلابی یا نهاد عمومی شناخته نمی شود و به همین دلیل با اتحادیه که یک نهاد فرهنگی است که کارهای قابل توجه و فعالیت‌های چشمگیر فرهنگی انجام داده، مخصوصا در زمانی که آموزش و پرورش با چالش‌های فرهنگی عمیقی روبرو بود، با نگاه شرکت یا بنگاه خصوصی به این مجموعه نگاه می‌شود، این دقیقا همان نکته چالش برانگیز ماست که با یک نهاد فرهنگی و با یک نهادی که دارد خدمات علمی می‌دهد با دیدگاه یک بنگاه خصوصی یا یک شرکت برخورد بشود. شاهد این عملکرد مراجعی از قبیل دارایی، اداره کار، اداره تامین اجتماعی، شهرداری و حتی مراجع دادگستری است که طی این سال ها برخوردی که با این مجموعه داشتند دقیقا همین بحث را نشان می دهـد.
یکی از بحث های مهمی که حالا من می خواهم از یک دیدگاه دیگر مطرح کنم دقیقا تفاوت عمده فعالیت‌های فرهنگی و گفتمان علمی، فرهنگی اتحادیه با معاونت پرورش است که چندی پیش مجلس شورای اسلامی با آن نگاه عمیق فرهنگی که دارد بر ابقا آن رای مثبت داد که فکر می کنم اگر ما به این بحث نگاه اقتصادی داشته باشیم، نگاه ناصوابی است. درست است که ما داریم به بالندگی اقتصادمان فکر می کنیم، ولی یادمان نرود که در چشم انداز (20) ساله نظام توسعه را دانایی محور تعریف کردیم، توسعه ما در سایه دیدگاه ماست، در سایه تفکر و اندیشه ماست، دانایی محوری زمانی است که این دانایی محوری با اهداف نظام ما همراه باشد. آیا ما می خواهیم اقتصاددان یا سیاستمداری پرورش بدهیم که آینده نظام را تضمین بکند؟ پایبند به نظام اسلامی باشد یا نه؟ برای همین است که باید به نهادهایی که دارند فعالیت فرهنگی می‌کنند نگاه بسیار ویژه داشته باشیم.
آیا ما امروز بر چالش‌های فرهنگی که در آموزش و پرورش است باور داریم؟ آیا این حقیقت را قبول داریم که باید نگاه ویژه به مسایل تربیتی داشته باشیم یا نه؟ آیا امروز ما خلا تربیت دینی در آموزش و پرورش را قبول داریم یا نه؟ آیا خلا نظام فرهنگی در جوان ها و نوجوانهایمان را امروز می‌بینیم؟ بحران هویت که حاصل تفکر غربی است آیا امروز نمود آن را در جامعه خودمان می‌بینیم یا نه؟
همه این ها می طلبد که ما نگاه بسیار ویژه به متولیان فرهنگی داشته باشیم، مخصوصا در این عصر. آیا ضعف نظام رسمی آموزش و پرورش مان را در پرداختن به تعمیق مسایل فرهنگی بعنوان یک جایگاه قانونگذاری قبول می کنیم یا نه؟
بحث بعدی ما خلا استراتژی نظام فرهنگی است. ما امروز در کلان کشورمان هم استراتژی جامع فرهنگی را نداریم. بخاطر همین بحث است که رویکردی که اتحادیه تا به الان داشته، دقیقا یک رویکرد علمی است با یک استراتژی کاملا تبیین شده و با یک نگاه تعمیق معنویت، امروز خلا استراتژی آموزش و پرورش برای برقراری ارتباط فکری دانش آموزان و مقام معظم رهبری با جامعه روحانیت دقیقا قابل مشاهده است. ما امروز چقدر توانسته ایم نگاه جهادی و نگاه دفاع را در دانش آموزانمان تبیین کنیم و این را ایجاد کنیم؟
همه این بحث ها می طلبد که ما یک نگاه بسیار ویژه داشته باشیم. امروز مجلس، مجلس اصولگراست و از اولین روزهای تشکیل مجلس هفتم ما دغدغه ای را داشتیم که مبادا به بحث های فرهنگی، مبادا به بحث های سرمایه گذاری در زمینه بحث های آموزش و پرورش با نگاه توجیه اقتصادی نگاه بشود.
من فکر می کنم با آن دیدگاه عمیقی که مجلس هفتم دارد ان شاالله به یاری آقا امام زمان و بحول و قوه الهی امروز به این بحث رای مثبت بدهیم و یکبار دیگر ثابت کنیم که نگاه ما به مباحث فرهنگی، به تعمیق معنویت در راستای اینکه ما برای آینده مان داریم سرمایه گذاری می کنیم، یک نگاه کاملا علمی است، ممنون.
رییس ـ خیلی ممنون، دو موافق و دو مخالف صحبت کردند، پیشنهاد کفایت مذاکرات آمده است؟ آقای حاجی بابایی! پیشنهاد کفایت مذاکرات است؟
منشی (محمدصادقی) ـ آقای دکتر مخالف دیگری نداریم.
منشی (حاجی بابایی) ـ آقای دکتر مخالف دیگری ندارد.
رییس ـ آقای میرزاپور معاون وزارت آموزش و پرورش صحبت می‌کنند.
میرزاپور (معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش)ـ
بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن عرض ادب و قبولی طاعات به محضر نمایندگان محترم و تشکر از مخالفین و موافقین که هم بحث جامع و هم موجز داشتند و مجلس بحمدالله از مباحث بهره مند شد (حق شناس ـ اخطار دارم) همانطور که مستحضرید این نهاد جزو قدیمی ترین...
رییس ـ آقای میرزاپور! مثل اینکه آقای حق شناس تذکری دارند، آقای حق شناس بفرمایید.
هادی حق شناس ـ آقای دکتر! اخطار اصل (75) قانون اساسی را دارم. همین برگه‌ای که مرکز پژوهش ها پخش کرده، اگر امروز این اتحادیه ها بعنوان نهاد عمومی غیر دولتی مصوب بشود، آن وقت مطابق ماده (5) قانون محاسبات عمومی از مالیات معاف می‌شوند و همچنین از بودجه عمومی می‌توانند استفاده کنند. معاف از مالیات مغایر ماده (4) قانون برنامه است، اینکه از بودجه استفاده کنند، باز چون طرح است و دارای بار مالی است هم می‌تواند مغایر اصل (75) باشد و هم می‌تواند مغایر ماده (4) قانون برنامه باشد.
رییس ـ این مربوط به وقتی است که شما بخواهید آثار ناشی از تصویب این قانون را در بودجه امسال رعایت کنید، والا وقتی که اصل موضوع بصورت قانون دربیاید، دولت در بودجه سالانه ملحوظ می‌کند و به مجلس می‌دهد و به این ترتیب دیگر با تصویب این یک بار مالی به موجب این ایجاد نمی شود، بلکه خود دولت این را پیش بینی می‌کند. بنابراین من اخطار قانون اساسی شما را وارد نمی دانم، اجازه بدهید که دیگر ما ادامه بدهیم. آقای میرزاپور بفرمایید. آقای مهندس باهنر هم برای اداره جلسه تشریف بیاورند.
میرزاپور ـ همانطور که دوستان صحبت داشتند این نهاد بیش از (25) سال فعالیت می‌کند و فعالیت آن آنچنان گسترده است که شاید تشکل به این وسعت در کشور نداشته باشیم که حدود (60) هزار هیات مرکزی در کشور دارد و (500) هزار عضو و در (280) شهرستان فعالیت می‌کند و در بیش از (400) شهر و منطقه هم فعالیت دارد.
با عنایت به اینکه یک نهاد خودجوش از جنس خود دانش آموز در این سطح وسیع فعالیت می‌کند، مستحضرید معمول فعالیت‌های رسمی کاربرد و تاثیرگذاری آن خیلی ملموس نیست، ولی فعالیت‌های غیررسمی خیلی تاثیرگذار است و ملاحظه داشته اید این نهاد مقدس در نوع بحران‌های ملی کمک یار انقلاب بعنوان فرزند این انقلاب کار کرده است و تن ها تشکلی است که زیر نظر ولایت فقیه اداره می‌شود. در زمان امام بزرگوار زیر نظر امام بزرگوار بوده و آنجا نماینده داشتند و امروز هم زیر نظر رهبر معظم انقلاب، نماینده مستقیم و رهبری نظارت عالیه را نماینده محترم ولی فقیه دارد. این تشکل با این ساختار کار می‌کند.
(در این هنگام آقای محمدرضا باهنر ریاست جلسه را بعهده گرفتند)
از آنطرف هم حاصل این رفتارهای معنوی و فعالیت‌های مقدسی که داشتند بیش از (15) هزار شهید در دفاع مقدس داشته اند و بنظر می‌رسد که کدام نهاد و کدام اجتماع مقدسی مثل مجلس که باید حمایت کند و این ها در تثبیت خودشان و در اینکه نهادی که بجهت خدمت ارزنده طولانی عملا نهادینه شده قانونمند بشود و بتواند به فعالیت خودش امید داشته باشد و به کارش نشاط داشته باشـد.
و از آنطرف خود توصیه رهبر معظم انقلاب صریح می فرمایند به این نهاد که ضمن اینکه نگاه عظیم معنوی داشت که برادر ارجمندمان آقای مقنیان (مخبر محترم) فرمودند و من نمی خواهم وقت مجلس را بگیرم، این مطلب را که رهبر معظم انقلاب به اتحادیه توصیه داشته، بنده با فعالیت‌ها و تلاش های مالی خیلی میانه ای ندارم. معتقدم اگر بشود از همین منابع عمومی دولت استفاده کنید خیلی بهتر است، یعنی عملا پرهیز می‌دهد که این ها به کارهای اقتصادی ورود نکنند.
از آنطرف به کار اقتصادی ورود نکنند، از آنطرف یک کار بزرگ ملی در این سطح، در همه بحران‌های سیاسی و ملی حضور دارند و از آنطرف از جنس دانش آموز در محیط دانش آموزی کار تعلیم و تربیت را انجام می‌دهند، چه نعمت، چه ودیعه الهی بهتر از این؟
به اعتقاد من این مجلس، خانه ملت، بهترین مجموعه است که باید حمایت از فرزندانشان و از آینده سازانشان بکنند، ان شاالله بتوانند به کارشان امیدوار و فعالیت شان را وسیع تر با تجربه گرانسنگ ادامه بدهند.
ما از مجلس محترم تقاضا می کنیم که الحاق این نهاد را به موسسه غیردولتی تصویب بفرمایند تا اولا که بودجه در سال برای این نهاد تصویب می‌شود، بار مالی برای بودجه عمومی دولت وارد نمی شود، مگر اینکه به تثبیت و قانونمند شدن این نهاد کمک کند.
لذا از مجلس محترم خواهش می کنیم که به این مصوبه کمیسیون رای بدهند و این الحاق را تایید کنند که ان شاالله بچه ها و فرزندان شما به کار خودشان با نشاط و امید ادامه بدهند. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
نایب رییس ـ کمیسیون؟ (مقنیان ـ نظری نداریم) نظری ندارند، بسیار خوب، حضار 198 نفر، کلیات طرح الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیردولتی مطرح است. عزیزان رای خودشان را اعلام بفرمایند. همه نمایندگان در رای گیری شرکت بفرمایند. پایان رای گیری را اعلام می کنیم، تصویب نشد.

7 ـ اعلام وصول طرح ادغام وزارتین بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و رفاه و تامین اجتماعی با قید دوفوریت و تصویب یک فوریت آن
نایب رییس ـ دستور بعدی، دوفوریتی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دوفوریت طرح ادغام وزارتین بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و رفاه و تامین اجتماعی مطرح است. جناب آقای رودکی بعنوان طراح بفرمایید.
دهقانی نقندر ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ آقای رودکی اجازه بفرمایید، آقای دهقان تذکر دارند، آقای دهقان تذکرتان چیست؟
محمد دهقانی نقندر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
بند (1) ماده (21)، ماده (130) و ماده (165). حداقل دو تا تذکر آیین‌نامه‌ای دارم. در بند (1) ماده (21) رییس مجلس وظیفه دارد که بشرح مواد آتی این آیین‌نامه، جلسات را اداره کند.
در ماده (130) می فرماید که باید طراحان دلایل لزوم تهیه را در مقدمه بیاورند، یعنی ما در مجلس چه طرح و چه لایحه که بخواهیم ارایه بدهیم حتما باید کار کارشناسی شده باشد و دلایل تهیه طرح باید بیاید.
دلایلی که عزیزان ما آورده اند یک دلیلی است که خودش نشان می‌دهد اصلا دلیل نیست، بلکه عکس دلیل است. ضمن احترام به طراحان عزیز، اینجا فرمودند که ما در مجلس قانون داریم، قانون تصویب شده که دو تا وزارتخانه ادغام بشود. خوب، وقتی که ما قانون داریم که دو تا وزارتخانه ادغام بشود، دیگر لزوم ارایه یک طرح جدید برای قانون جدید چیست؟ وقتی که ما قانون داریم، خود عزیزان هم نوشته اند که ما قانون داریم که دو تا وزارتخانه ادغام بشود، دیگر ارایه یک طرح جدید برای قانون بنظر من اولا این ایراد دارد و کار کارشناسی روی این طرح نشده و توجیه هم نشده است، طبق ماده (130) باید حتما توجیه بشود. حالا موضوعات مختلف کارشناسی است که حالا دیگر اینجا نمی خواهم بپردازم، دوستان بعنوان مخالف صحبت خواهند کرد که بهرحال یک کاری که (3) سال طول می کشد که یک وزارتخانه تشکیل می‌شود، در طول یکساعت یک طرح نوشته بشود و بخواهد... (نایب رییس ـ متشکر، الان این دیگر مخالفت شد) تذکر دوم... چونکه ممکن است بعنوان مخالف تلقی بشود دیگر آن اولی را ادامه نمی دهم.
تذکر دوم بنده، طبق ماده (165) وقتی که یک طرح دوفوریتی می‌آید باید (48) ساعت بعد بیاید در دستور کار قرار بگیرد، یعنی نمایندگان باید (24) ساعت پیشنهاداتشان را بدهند و اگر این دوفوریتی امروز بخواهد مطرح و تصویب بشود ما و عزیزان باید پنجشنبه و جمعه ان شاالله اینجا بیاییم و این طرح دوفوریتی را رسیدگی کنیم. والسلام
نایب رییس ـ آقای دهقان! حالا که ما حرفی نداریم، اما واقعا تذکر وارد نیست، یعنی می خواهید به نمایندگان بگویید رای ندهید، چون اگر رای بدهید پنجشنبه باید بیایید؟ خوب بیایند، اگر رای دادند می‌آیند، اگر هم رای ندادند نمی آیند. قرار نشد ما همینطوری خلاصه از تذکر آیین‌نامه‌ای استفاده کنیم و بحثهایمان را بکنیم. بسیار خوب، آقای رودکی توضیح شان را بفرمایند.
محمدنبی رودکی ـ بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین
البته جناب آقای مهندس باهنر! اینکه می‌فرمایید اگر رای دادند باید فردا بیایند، طبق آیین‌نامه (48) ساعت بعد، (6) ساعت هم برای چاپ، می‌شود (54) ساعت، یعنی شنبه بعدازظهر، پاسخی که جناب عالی دادید، پاسخ آیین‌نامه‌ای به این تذکر نبود. (نایب رییس ـ بله، صبح شنبه باید بیایند و در خدمتشان باشیم) (4) بعدازظهر شنبه... (نایب رییس ـ آقای رودکی بفرمایید).
طرح مطرح شده ادغام وزارت رفاه و تامین اجتماعی با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، چرا این طرح دوفوریتی مطرح شد؟ من اول این را عرض کنم همانگونه که در دلایل لزوم طرح پیشنهادی مطرح شده و چاپ شده و خدمت عزیزان هست، براساس تکلیف قانون برنامه سوم توسعه و قانون جامع رفاه و تامین اجتماعی دولت موظف بوده با تشکیل وزارت رفاه و تامین اجتماعی، یکی از وزارتخانه ها را ادغام یا منحل نماید که تاکنون دولت به این وظیفه عمل نکرده است. این یکی از دلایلی است که ما در طرح دیده ایم و چاپ شده و خدمت همکاران عزیز هست که دولت می‌بایست یکی از وزارتخانه ها را طبق تکلیف قانون برنامه سوم ادغام یا منحل می‌کرد.
اما چرا این موقع مطرح شد؟ بحث این است که مدتی قبل در وزارت بهداشت و در کمیسیون بهداشت مجلس... البته تعدادی از نمایندگان محترم کمیسیون بهداشت این بحث را مطرح کرده بودند.
دلیل سوم این بود که با توجه به ناکارآمدی و ناهمگونی سازمان‌های وزارت رفاه، چه سازمان‌هایی؟ سازمان خدمات درمانی، سازمان بهزیستی، سازمان تامین اجتماعی، این سازمان ها بخصوص سازمان خدمات درمانی و بهزیستی کشور با وزارت بهداشت همجنس و همگون هستند و الان در وزارتخانه ای قرار گرفته اند که ارتباطات کاری بسیار نزدیکی دو سازمان باید با وزارت بهداشت می داشتند، اما در وزارت رفاه سازماندهی و تشکیل شده اند. الان در سازمان بهزیستی کشور، همکاران عزیز! (2) میلیون و (400) هزار معلول جسمی و ذهنی در کشور وجود دارد که سازمان بهزیستی تن ها قادر بوده (400) هزار نفر از این ها را تحت پوشش قرار بدهد. این در حالی است که اولا سازمان تامین اجتماعی که یکی از سازمان‌های وزارت رفاه است دارای (180) شرکت بزرگ و درآمدزا و قدر است. ثانیا از طرف دیگر در بخش وزارت بهداشت، خدمات درمانی بیمارستان ها، بیمارستان‌های آموزشی در آنجا وجود دارد و وقتی شما پای صحبت مسوولین سازمان بهزیستی می نشینید این بحث اینطور روشن تر می‌شود که امروز سازمان بهزیستی کشور نیاز به...
نایب رییس ـ جناب آقای رودکی! یک کمی هم درمورد فوریت صحبت کنید چون شما وارد اصل بحث شدید.
رودکی ـ من آن دو نکته اولی که عرض کردم، یکی براساس تکلیف قانون برنامه سوم توسعه هست که دولت موظف بوده یک وزارتخانه را منحل یا ادغام کند. بنظر ما می‌رسد که وزارتی که امروز بعلت ناهمگونی ساختار و تشکیلات آن باید در این مسیر قانونی قرار بگیرد، وزارت رفاه است. این بنفع بازدهی این وزارتخانه برای مردم ما خواهد بود و همچنین سازمان خدمات درمانی که اینهم با وزارت بهداشت است. ممکن است دوستان بگویند آقا! وزارت بهداشت سنگین خواهد شد، وزارت بهداشت توان بکارگیری سازمان بهزیستی و خدمات درمانی را نداشته باشد ما در آینده می‌توانیم آموزش پزشکی را از وزارت بهداشت منتزع کنیم (البته در آینده) و به وزارت علوم واگذار شود همانگونه که وزارت آموزش و پرورش بخش آموزش ابتدایی و آموزش متوسطه را یک وزارتخانه دارد دنبال می‌کند. وزارت علوم هم در تربیت پزشک، حقوقدان، اقتصاددان، رشته‌های دیگر، یک وزارتخانه دولتی در کشور ما و آنهم وزارت علوم باید باشد. پس بخش آموزش پزشکی را از وزارت بهداشت می‌توانیم منتزع کنیم در آینده با طرح دیگری که وزارت بهداشت توانایی بکارگیری سازمان خدمات درمانی که اول انقلاب هم این سازمان با وزارت بهداشت بوده و بکارگیری سازمان بهزیستی را داشته باشد. ما در پایان طرح آوردیم که البته بخش اقتصادی وزارت رفاه که شامل سازمان تامین اجتماعی است و دارای حدود (180) شرکت بزرگ است آنهم در اختیار ریاست محترم جمهوری قرار بگیرد تا در لایحه یا طرح دیگری، تکلیف سازمان تامین اجتماعی با آن همه شرکت‌های بزرگ مشخص شود.
جمعبندی این است که ما در بحث دو فوریتی اجرای قانون برنامه سوم را دنبال کنیم و همچنین ساختار بیمارگونه این وزارتخانه را که در یکسال گذشته ارزیابی بسیاری از دوستان و همکاران این بوده آن بازدهی لازم را نداشته این سازماندهی را تغییر بدهیم و بتوانیم از سازمان‌های موجود در وزارت رفاه بهره‌برداری بیشتری کنیم.
البته حدود (35) درصد از بودجه کشور هم وزارت رفاه و تامین اجتماعی و کمیته امداد حضرت امام در اختیار دارند و آنهم باز در حالی است که همانطور که عرض کردم (2) میلیون و (400) هزار معلول را (400) هزار تحت پوشش داریم، (10) میلیون نفر زیر خط فقر را کمیته امداد حضرت امام با همه تلاش ها (5) میلیون را تحت پوشش دارد، این تغییرات را اگر ما ان شا الله بتوانیم تصویب کنیم، تقاضای ما از نمایندگان محترم این است که تاملی بفرمایید و دنبال حل مشکل ناهمگونی ساختار وزارت رفاه باشیم، هم اکنون از وزارت رفاه هم درحال حاضر ارزیابی مشخصی اگر بخواهیم ارایه بدهیم به این جمله خواهیم رسید که این ساختار ناهمگون خواهد بود و هست و امیدوارم که دوستان به این پیشنهاد رای بدهند تا بتوانیم ان شا الله یک تشکیلات جدیدی را در وزارت بهداشت و بازدهی موثری را در بخش‌های خدمات درمانی و بهزیستی کشور و سازمان تامین اجتماعی ارایه بدهیم. والسلام علیکم و رحمه الله
نایب رییس ـ متشکر، اولین مخالف دوفوریتی را دعوت کنید.
منشی (محمدصادقی) ـ آقای رییس! اولین مخالف آقای کوهکن هستند.
نایب رییس ـ نفر دوم چه کسی است؟
منشی (محمدصادقی) ـ آقای حسنوند هستند.
کوچک زاده ـ آقای باهنر! آقای کوهکن نفر اول نبود.
نایب رییس ـ جناب آقای کوچک زاده من عذرمی خواهم.
کوچک زاده ـ این را همه دیدند.
نایب رییس ـ می دانم شما تشخیص را بعهده ما بگذارید. اینقدر در تشخیص هیات رییسه تردید نکنید. آقای کوهکن قبلا آمده اعلام کرده که تکمه الکترونیکی من کار نمی کند، من نفر اول هستم. شما تردید نکنید، خوب نیست، ماه مبارک رمضان است. آقای کوهکن بفرمایید.
محسن کوهکن ریزی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
من با همه احترامی که برای طراحان عزیز این دو فوریت قایل هستم می خواهم خدمت آن‌ها عرض کنم که ماده مربوط به طرح‌های فوریتی را اگر عنایت بفرمایید، تحت هیچ عنوان این طرح نمی تواند یک طرح دو فوریتی باشد. اگرچه برادر عزیزم جناب آقای رودکی هم خیلی به فوریت این موضوع اشاره‌ای نکردند و وارد محتوا شدند اگر پاسخ فرمایشات ایشان را بخواهم بدهم بنفع اینکه رای ندهیم به این دو فوریت این خواهد بود که همکاران عزیز توجه دارند مساله مهم انحلال، ادغام و کم و زیاد کردن ساختار تشکیلاتی یک وزارتخانه آنهم وزارتخانه مهمی که بعضی از زیرمجموعه‌های آن به تن هایی به اندازه یک وزارتخانه هستند این را بپذیریم که در قالب یک طرح دوفوریتی امکانپذیر نیست. فلذا برای اینکه مراعات اختصار را بکنم؛
1 ـ طبق آیین‌نامه، موضوع موضوعی نیست که در قالب یک طرح دوفوریتی بررسی شود.
2 ـ نگذاریم یک سابقه‌ای برای مجلس هفتم بماند که مجلس اصولگرای هفتم بحث کاهش و یا افزایش ساختار تشکیلاتی را آن هم برای یک وزارتخانه ای که خود این مجلس به تاسیس این وزارتخانه رای داده عزیزان دقت کنید تاسیس این وزارتخانه با رای شما عزیزان بوده، ما چه پاسخی برای این موکلین داریم که همین مجلس در یک زمانی با قیام و قعود یا با رای، رای می‌دهد به تاسیس یک وزارتخانه و بعد در یک زمان دیگری با یک طرح فوریتی با عجله این را منحل می‌کند و به سازمان ها و یا وزارتخانه‌های دیگری می‌دهد. عزیزانی که می‌خواهند رای بدهند واقعا به این مهم توجه کنند و کافی است اگر برای این سوال منطقی و معقول موکلین و مردم و کارشناسانی که از ما سوال می‌کنند پاسخی داریم، آنوقت رای بدهیم. لذا خواهش ما این است که به دو فوریت این طرح رای داده نشود. عذرمی خواهم.
نایب رییس ـ موافق فوریت را دعوت کنید.
منشی (محمدصادقی) ـ اولین موافق آقای طلایی نیک هستند، بفرمایید.
رضا طلایی نیک ـ بسم الله الرحمن الرحیم
من اول توجه همکاران گرامی را جلب می کنم به پاسخی که در فرمایشات مخالف محترم برادر گرامی جناب آقای کوهکن وجود داشت، ایشان دو نکته را در مخالفتشان با دو فوریت بودن این طرح ذکر کردند، نکته اول این بود که چه ضرورتی و چه حساسیت زمانی وجود دارد که درواقع ما فوریتی با این طرح، برخورد کنیم جناب آقای کوهکن پاسخش این است که الان این وزارتخانه با وضعیتی که دارد فقط خسارت به منابع بودجه کشور می‌زند یعنی هزینه‌ای که بر بودجه عمومی کشور دارد تحمیل می‌شود، این خسارت روزانه است از هر ساعتی و روزی که ما این وزارتخانه را تعطیل کنیم، کمکی به جلوگیری از خسارتی است که روزانه به این کشور وارد می‌شود چون هیچگونه نقشی عملا در مسایل مربوط به رفاه و تامین اجتماعی این وزارتخانه نداشته و ندارد. بنابراین یکی از مصادیق فوریتی ها جلوگیری از ضرر و زیان و خسارت است که در آیین‌نامه آمده است اتفاقا یکی از مصادیق این طرح هم جلوگیری از خسارتی است که بلحاظ تشکیلاتی که آنجا درست شده، عزیزان تشریف بردند یک ساختمان جدید با هزینه‌های سنگین با کارکنانی که عملا هیچگونه تاثیر گذاری در این بخش ندارند اما یک هزینه جاری و عمومی را در شرایطی که بحث هزینه‌های عمومی و جاری برای ما یک مساله مهم در کشور است. بنابراین، این یک فوریت و ضرورت زمانی.
دوم، بحث تعیین و تغییر وزیر این وزارتخانه مطرح است الان بعد از یکسال کار دولت محترم آمدند حالا به هر دلیلی که ما کاری به آن نداریم، وزیر را برکنار کردند سرپرست تعیین کردند، این سرپرست تا زمانی که وزیر جدید تعیین نشود مدیریت این وزارتخانه را بعهده خواهد داشت اگر ما این وزارتخانه را تعیین تکلیف نکنیم یک مدیریت سومی روی کار خواهد آمد یعنی وزیر جدیدی باید انتخاب شود یعنی در ظرف یکسال و دو سه ماه این وزارتخانه تابع سه مدیریت خواهد شد. بنابراین اگر ما این وزارتخانه را تعیین تکلیف کنیم، فوریت آن به این است که از تبدیل شدن به مدیریت‌های متعدد جلوگیری می‌شود از طرف دیگر حالا همکار گرامی ما که ما خدمت آقای مصری ارادت داریم اگر انتخاب شود این طرح بصورت عادی برود رسیدگی شود دو سه ماه دیگر بیاید در صحن و انحلال وزارتخانه رای بیاورد، ما آقای مصری را هم از مجلس کنار گذاشتیم هم دو سه ماه دیگر از آن وزارتخانه کنار گذاشته می‌شود. چون طبق قانون برنامه یک وزارتخانه باید کم شود از طرف دیگر این وزارتخانه هم هیچ تشکیلاتی در استان‌ها و شهرستان ها دایر نکرده چون ضرورتی ندارد، نیازی به این تشکیلات نبوده و لذا یک وزارتخانه کاملا ستادی است که سریعتر از بقیه وزارتخانه ها در کوچک سازی دولت و اصلاح ساختار تشکیلات دولت طبق قانون برنامه حتما تعدیل و منحل خواهد شد ولذا ما کمکی هم به آقای مصری کنیم که برای دو، سه ماه ایشان را از (20) ماه فعالیت در مجلس بازنداریم و مانع ادامه خدمت ایشان در مجلس نشویم.
اما مساله دیگر درمورد سابقه، نکته دومی است که مخالف محترم اشاره کردند که مجلس رای داده حالا چرا می خواهد رای را پس بگیرد؟ عزیزان! بنده بعنوان یکی از همکاران کوچک شما که در دوره قبل در مجلس بودم، اینجا شهادت می دهم در دوره قبل وقتی قانون جامع نظام جامع تامین اجتماعی مطرح بود، حتی یکبار دولت این لایحه را پس گرفت دوباره مطرح شد بصورت طرح، دولت قبل هم مخالف بود و این وزارتخانه با تردیدهای بسیار جدی تصویب شد و از اول پیش بینی می شد که این وزارتخانه ناهماهنگ با بقیه وزارتخانه ها خواهد بود، کار موازی و مشابه خواهد داشت حتی با سازمان‌های زیرمجموعه اش تداخل کاری خواهد داشت و موفق نخواهد بود که آقای رییس جمهور هم بعد از یکماه که با آن میثاق نامه و انتخاب درستی که سعی می‌کردند داشته باشند افراد ارزشی، افراد واجد صلاحیت‌های بالا را در دولت بیاورند، بعد از یکسال خودشان دیدند حتی ما وزیر را عوض کنیم مشکل این وزارتخانه حل نخواهد شد مشکل اساسی است، مشکل بنیادی است بیایید اصولی فکر کنیم اصولگرایی الان اینجا معنی می‌دهد که ما یک هزینه‌ای را از روی دوش دولت و کشور برداریم و وظایفی که برای این وزارتخانه تعیین شده، وظایفی است که قابل تحقق و قابل اجرا نیست فقط در حد دبیرخانه شورای عالی رفاه اجتماعی است آیا در حد یک دبیرخانه‌ای که می خواهد یک شورای عالی باشد، سیاستگذاری برای مسایل تامین اجتماعی، رفاه اجتماعی کند ما باید یک وزارتخانه عریض و طویل تشکیل بدهیم سازمان تامین اجتماعی که زیر نظر این وزارتخانه است هیات مدیره دارد مجمع دارد در این یکسال حاضر نشده یکقدم زیر نظر این وزارتخانه حرکت کند.
سازمان بهزیستی یک سازمان مستقل است و دارد کم کم بعنوان یک نهاد غیردولتی و عمومی می خواهد مطرح شود، این سازمان یک سازمان مستقل است چه زیر نظر وزارت بهداشت باشد چه زیر نظر وزارت رفاه باشد، یک سازمان وابسته تحت پوشش است، سازمانی نیست که در اجرا زیر نظر این وزارتخانه بوده باشد.
بقیه بیمه ها هم همینطور، بیمه خدمات درمانی، بیمه بازنشستگی این ها صندوق هستند، این ها هیات مدیره دارند، مجمع دارند، اصلا وزیر و وزارتخانه نسبت به این دو، سه صندوق تابع تعیین کننده نیستند. این وزارتخانه یک وزارتخانه بیکار، معطل و درواقع بلاتکلیف است. عملکرد را هم که دیدیم اولین کسی که به این نتیجه رسید شخص رییس جمهور است که این وزیر را کنار گذاشت و درواقع با تغییر وزیر مشکل حل نخواهد شد.
یک نکته هم من عرض کنم، (طولانی نکنم) این است که یکی از فوریت‌های این دو فوریتی این است که اولا سرپرستی الان دو، سه روز است رفته آنجا این سرپرست یکماه هم آنجا را اداره کند ظرف (20) روز این دوفوریتی برود شورای نگهبان و کارهایش انجام شود بعد از (20) روز تعیین تکلیف می‌شود و هیچ مشکلی هم پیش نمی آید. اما اگر فوریت آن تصویب نشود می‌رود بصورت عادی دو، سه ماه دیگر اگر مجلس این را تغییر بدهد این وزارتخانه در تغییرات مکرر قرار می‌گیرد و چالش‌هایی که الان دارد با تامین اجتماعی با صندوق ها و مشکلاتی که دارد، این مشکلات باقی خواهد ماند و هیچ کمکی به کشور نخواهد شد.
من این را هم عرض کنم دوستان صورت مذاکرات را مرور کنند حتی در مجلس ششم می گفتند یک وزیر مشاور برای رفاه تعیین کنیم چون عملا هیچ کاری نخواهد داشت (نایب رییس ـ وقت شما خیلی وقت است تمام شده) یعنی واقعا در حد یک مشاور و دبیرخانه شورای عالی سیاستگذاری رفاه و تامین اجتماعی است که می‌تواند این دبیرخانه در هرجا قرار بگیرد و نیازی به وزارتخانه نیست. متشکر
نایب رییس ـ بسیارخوب مخالف بعد را دعوت کنید.
منشی (محمدصادقی) ـ آقای محمودرضا حسنوند هستند.
نایب رییس ـ بفرمایید.
محمودرضا حسنوند ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن قبولی طاعات و عبادات، خدمت کلیه همکاران عزیز و ارجمندم. دوستان ببینند ما می خواهیم درباره وزارتخانه ای تصمیم بگیریم که هم جوان است هم نوپاست اما مشکلات پیر و مزمنی را دارد که با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. دو وزیر را در طی دو سال جابجا کرد. یک وزیر رای اعتماد نگرفته و یک وزیر هم دارد می‌آید رای اعتماد بگیرد. این وزارتخانه مسوولیت رفاه کل بازنشستگان کشور یعنی (28) میلیون نفر را برعهده دارد. (2) میلیون نفر از افراد را تحت پوشش بهزیستی دارد مشکل کجاست؟ مشکل وزارتخانه است یا وزیر؟ اگر مشکل وزارتخانه است چرا وزیر جابجا می‌شود؟ اگر مشکل وزیر است و وزارتخانه مشکل دارد چرا ما یک ماه پیش می آییم طرحی را ارایه می کنیم که در وزارت کار و امور اجتماعی ادغام بشود و امروز می گوییم بایستی در وزارت بهداشت ادغام شود بعد می گوییم بایستی اصولی فکر کنیم.
ایراد ما این است که زود تصمیم می گیریم و این زود تصمیم گرفتن به ما خساراتی را وارد می‌کند چرا می‌گویند مدیریت ژاپنی (که ما مدیریت اسلامی را قبول داریم) می‌گویند علت موفقیت آن‌ها این است که دیر تصمیم می‌گیرند ولی خوب تصمیم می‌گیرند. طبق اعلام خود وزارت رفاه، خط فقر مطلق کشور برای خانواده‌های پنج نفره (1) میلیون و (600) هزار ریال است و برای یک خانوار روستایی (1) میلیون و (130) هزار ریال است، به این صورت ما در ایران (4) میلیون و (935) هزار خانوار شهری و (2) میلیون و (30) هزار روستایی را زیرخط فقر مطلق داریم. حالا باید بیاییم این ها را در بهداشت ادغام کنیم؟
اساسی ترین معضل برای ما چه چیزی است؟ این است که ما اولا یارانه ها را هدفمند نکردیم. شیوه تخصیص یارانه ها در کشور ما به یک گونه‌ای است که بیشتر افراد ثروتمند دارند استفاده می‌کنند تا افراد فقیر جامعه. یارانه‌هایی مثل بنزین، گاز این ها را چه کسانی دارند استفاده می‌کنند؟ روستاییان استفاده می‌کنند؟ یا بالای شهری هایی که خودش خودرو دارد، بچه اش خودرو دارد، دخترش خودرو دارد بصورت تک سرنشین دارد در سطح شهر مساله ترافیکی را هم بوجود می‌آورد.
انبوه سازمان‌های حمایتی و امدادی در ایران خودشان یک معضل هستند. برخی آمارهای رسمی نشان می‌دهد که (35) درصد روستاییان کشور فقط تحت پوشش یک بیمه هستند. این زنگ خطری که عزیزان می‌گویند مدتهاست به صدا درآمده ولی گوش شنوایی که نبوده. قرار بود وزارت رفاه همه سازمان‌های بیمه‌ای، خدماتی، امدادی را یکپارچه تحت پوشش خودش قرار دهد چرا ما تا بحال سوال نکردیم؟ چرا تابحال قدم برنداشتیم؟ و این حکایت از مدیریت جزیره ای دارد که یکسری به آن علاقه دارند.
نکته دیگر، اصلا ماهیت وزارت رفاه است. رفاه چند بعدی است. بعد بهداشت آن مربوط به بهداشت و درمان، آموزش آن در آموزش و پرورش و آموزش عالی، مشکلات معلولیت و آسیب‌های اجتماعی آن در بهزیستی، پشتوانه های مالی و خدمات رفاهی آن در امور اقتصادی، اشتغال آن در سازمان مدیریت و برنامه ریزی و بقیه مواردی که وجود دارد (نایب رییس ـ متشکر وقت شما تمام است) ما بایستی هفته دیگر باز یک طرحی بیاوریم این ها را در یک وزارتخانه دیگر ادغام کنیم؟
همچنین معضلات زیادی دارد در طی سال گذشته هر چند آقای وزیر برکنار شدند ولی جای تقدیر و تشکر در زمینه هدفمند کردن یارانه‌های دارو کار خوبی را انجام دادند کارت هوشمند را برای بیماران خاص تهیه کردند و آن‌ها توانستند از این یارانه استفاده کنند و جلوی بسیاری از سواستفاده ها گرفته شد الان طرحی هم دارند بابت اینکه بامدیریت و برنامه ریزی و وزارت بهداشت بیایند این را بصورت یک طرح کلی به مجلس ارایه بدهند (نایب رییس ـ متشکر آقای حسنوند وقت شما تمام است) همچنین تهیه بانک اطلاعات است. بالاخره در ارتباط با فوریت، این فوریت درصورتی است که بخواهیم از ضرر جلوگیری کنیم و از وقوع خسارت احتمالی و فوت فرصت، ما فرصت زیاد داریم با حوصله این را بررسی کنیم اصلا چرا این وزارتخانه شاید وزارتخانه دیگر وجود داشته باشد که باید آن را ادغام کنیم.
همچنین خدمتتان عرض کنم با این آیه ختم می کنم که (آیه 150 سوره انعام) می گوید: «تو را به آنان که آیین خود را فرقه، فرقه کردند و در آن به دستجات مختلف تقسیم شده اند هیچ کاری نباشد سرو کارشان با خداست آنگاه آن‌ها را خداوند خود از کردارشان آگاه خواهد ساخت» لذا این ضرورت ندارد و فوریت ندارد و از همکاران عزیز و ارجمندم تقاضا می کنم که به فوریت آن رای ندهند. والسلام
نایب رییس ـ آخرین موافق را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ آخرین موافق خود من هستم.
نایب رییس ـ حضرت عالی پنج دقیقه وقت دارید، بفرمایید.
خوش چهره جمالی ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ بفرمایید.
خوش چهره جمالی ـ ظاهرا در لیست بنده بعنوان اولویت هستم منتها همکار و دوست عزیزم آقای دکتر صادقی از ویژگی هیات رییسه برای این کار استفاده می‌کنند من شاهد بودم همکار محترم آقای محبی نیا این فرصت را به من دادند یک بررسی بفرمایید ببینید که اولویت با من است یا با ...
نایب رییس ـ اگر اولویت با آقای خوش چهره است اجازه بفرمایید ایشان صحبت کنند.
منشی (محمدصادقی) ـ اسامی که الان هست آقای بزرگیان، آقای محجوب، آقای حیدرپور هستند.
خوش چهره جمالی ـ آقای بزرگیان فرصت را به بنده دادند.
نایب رییس ـ آقای خوش چهره که سخنران دوم ثبت شده.
منشی (محمدصادقی) ـ نه آقای رییس! الان چیزی که بعنوان موافق داریم اینهاست. ضمن اینکه خود منهم چون نمی توانم تکمه بزنم از اول خدمت آقای...
نایب رییس ـ حالا در هر صورت، آقای محبی نیا! نوبت شما بوده؟
خوش چهره جمالی ـ آقای محبی نیا لطف کردند فرصتشان را به بنده دادند.
نایب رییس ـ آقا! شما بگذرید. آقای خوش چهره بفرمایید.
محمد خوش چهره جمالی ـ اعوذبالله من الشیطان رجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
خیلی ممنون و تشکر بخصوص از همکار عزیز آقای دکتر صادقی.
همکار محترم که بعنوان مخالف صحبت کردند من از ایشان تشکر کنم اگر آیین‌نامه اجازه می‌داد من وقت خودم را هم به ایشان می دادم چون ایشان در حقیقت داشت اعتراف نامه‌ای را در رابطه با ناکارآیی وزارت رفاه مطرح می‌کرد.
بهرحال آنچه که در راستای فرمایشات همکار عزیزم جناب آقای رودکی بعنوان طراح، جناب آقای طلایی نیک که بسیاری از موارد را به اینجانب اشاره کردند باید یادآور شوم که در رابطه با فوریت، این دلیل وجود دارد که عمدتا ما در راستای تشخیص مشترکی که با رییس محترم جمهور داشتیم، متفق القول هستیم که یک ناکارآمدی در این وزارتخانه وجود دارد. بنابراین، این ناکارآمدی اساس تحلیل ما هست. رییس محترم جمهور، ناکارآمدی را چون ابزارهای تغییر آن ممکن است محدود باشد با تغییر وزیر دنبال دارد می‌کند در حالی که دوستان از مدت ها قبل همانطور که آقای طلایی نیک اشاره کردند با تبیین جریانی که بسمت انحلال این وزارتخانه هست، کاری را دنبال کردند البته تقارن این دوفوریتی که بعضی از عزیزان شتابزدگی در آن می‌گویند با معرفی همکار بسیار عزیزم جناب آقای مصری، همانطور که اشاره شد مبین این نکته است که اگر ما اجازه بدهیم الان رای اعتمادی برای ایشان گرفته شود حالا با اما و اگرهایی ایشان هم مورد تایید قرار بگیرند، ولی جریان انحلال وزارت رفاه قوی خواهد بود و این نه برای مجلس خوب است نه برای دولت.
از اینرو این کار را هرچه زودتر جلویش را بگیریم یک کار منطقی کردیم مضافا اینکه ما مسوول هستیم نسبت به رایمان نسبت به تفکرمان ما باید فضای احساسی را کنار بگذاریم تعلقات قومی، دوستی و غیره را اساس یک تصمیم گیری استراتژیک قرار ندهیم. همانطور که اشاره شد وزارت رفاه الان یک دوره سه ساله کارکرد دارد دوستان اشاره کردند که شان ایجادی وزارت رفاه را اگر دنبال کنیم با اما و اگرهای جدی همراه بوده و مجلس هفتم همانطور که عزیزان اطلاع دارند در فضایی مبادرت به رای دادن کردند که ابتدای کارشان بود و رییس محترم جمهور وقت، آقای خاتمی وزیر را معرفی کرده بودند دوستان اگر به آن مقطع زمانی برگردند، یادشان می‌آید که اکثریت مخالف ایجاد وزارت رفاه بودند ولی بهرحال چون دوستان ما در مجلس ششم این وزارت را تایید کرده بودند برای تعامل با دولت این وزارت تصویب شد. اما این دوره سه ساله یک دوره منطقی و خداپسند است برای قضاوت. این وزارتخانه مبارزه با فقر یکی از اساسی ترین جایگاه‌های آن بوده، بررسی کنیم در این سه سال چه میزان در این قلمرو کار کرده؟ بحث بیمه همگانی جزو وظایف آن بوده چه تغییر و تحولی در این قلمرو ایجاد شده؟ آنچه که مهم است این است که همانطور که آقای طلایی نیک اشاره کردند عمدتا وظایف یک ستاد کل را...
نایب رییس ـ آقای دکتر! اگر شما یک کم به سمت فوریت هم بروید خوب است چون بعضی از آقایان تذکر می‌دهند که الان وارد بحث ماهوی نمی شویم الان فقط باید ثابت کنیم که فوریت دارد.
خوش چهره ـ بله، دو مورد را اشاره کردم. مهمترین مورد فرصتی است که ما در تصمیم گیری داریم. ببینید ما حب و بغض ها را بگذاریم کنار، اگر برویم به سمت دادن یک رای برای وزیر پیشنهادی ما خودمان را به یک ضرر و زیانی مجددا مبتلا می کنیم که در چند ماه بعد خسارت را باید پاسخگو باشیم.
بنابراین آنچه که مهم است و در اصل وزارت رفاه بعدا صحبت خواهم کرد باید بگویم در هیچ جای دنیا شما وزارتی به اسم رفاه ندارید. رفاه از دل سیاست‌های اقتصادی دولت بیرون می‌آید. اصلا هدف استراتژیک دولت‌ها ارتقا سطح رفاه است اینطوری نیست که دولت‌ها اجازه بدهیم خطاهایی ناشی از سیاست‌های غلط در رابطه با سیاست‌های پولی نا مناسب که ارزش پول ملی را پایین بیاورند یک تعدادی را زیر خط فقر ببرند. سیاست‌های نامناسب زمین و مسکن بکار ببرند یک تعداد را در اجاره و مسکن به فقر مبتلا کنند و سیاست‌های متعدد یا سیاست‌های اشتغال نامناسب، دستمزد، بیکار کنند بعد بگوییم یک وزارتخانه ای است این ریزش ها را می‌گیرد. (نایب رییس ـ وقت تمام است) عرضم را تمام می کنم.
آنچه در دنیا هست، Social Security است، تامین اجتماعی برای بعضی از ریزش های محدود. بنابراین این اشتباه استراتژیک است که ما فکر کنیم رفاه که هدف غایی هم نظام جمهوری است هم دولتهاست از دل یک وزارتخانه بیرون می‌آید و بنابراین استدعای من این است که دوستان جدا از حب و بغض به سمت یک عقلانیت بروند و آنچه که ما در مجموع شاهد هستیم این هست که موارد پیش آمده در رابطه با وزارت رفاه بشدت گسترده است یعنی ما هم تایید می کنیم دغدغه رییس محترم جمهور را برای تغییر وزیر، ولی ریشه آن در وزیرنبوده در ساختار نامناسب این وزارتخانه بوده. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
نایب رییس ـ خیلی ممنون و متشکر. حضار 221 نفر، درخواست دوفوریتی است برای این طرح نمایندگان محبت کنند رای خودشان را در رابطه با دوفوریت این طرح اعمال بفرمایند. از همه نمایندگان خواهش می کنیم در رای گیری شرکت بفرمایند، کسی نمانده که ان شاالله رای نداده باشد. بسیار خوب، همه رای دادند پایان رای گیری را اعلام می کنیم تصویب نشد. (149) رای نیاز داشتیم (113) نفر رای دادند. طراحان پیشنهاد یک فوریت دارند، بدون مذاکره رای گیری می کنیم. (حمیدی ـ دستگاه ما کار نمی کند) خیلی خوب، این را مراجعه کنید حل می‌کنند.
حضار 223 نفر، پیشنهاد یک فوریت طرح مطرح است، نمایندگان رای خودشان را اعمال بفرمایند آن‌هایی که رایشان (2) است و دستگاهشان کار نمی کند عملا به حساب می‌آید، لازم نیست... حضار 224 نفر پایان رای گیری را اعلام می کنیم تصویب شد.

8 ـ تصویب تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بر رسیدگی به طرح رفع برخی از مشکلات و موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی طبق اصل (85) قانون اساسی
نایب رییس ـ دستور بعدی را مطرح بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دستور بعد بررسی تقاضای عده‌ای از نمایندگان محترم مجلس مبنی بر رسیدگی به طرح رفع برخی از مشکلات و موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی طبق اصل (85) قانون اساسی است. یکی از طراحان محترم آقای فولادگر بفرمایید.
حمیدرضا فولادگر ـ بسم الله الرحمن الرحیم
خواهران و برادران نماینده تقاضا می کنم به عرایض بنده توجه بفرمایید امیدواریم که مجلس از حال و هوای طرح قبلی بیرون آمده باشد و به این بحث تقاضای اصل (85) دقت مبذول بفرمایند.
طرحی که تحت عنوان «رفع موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی» مطرح است از ابتدای طرح تشکیل مجلس هفتم بنا بر تقاضای عده‌ای از نمایندگان اعم از نمایندگانی که در کمیسیون صنایع و یا در کمیسیون‌های دیگر مجلس بودند مطرح شد و با موافقت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی بعنوان یک طرح مورد نظر در مرکز پژوهش ها هم به تصویب رسید و با همکاری عده‌ای از همان طراحان (نمایندگان طراح) و مرکز پژوهش ها بمدت یکسال، یکسال و نیم کار پژوهشی در این طرح انجام شد. اینکار پژوهشی، هم کار پژوهشی میدانی و هم کار پژوهشی کتابخانه ای بود و اعم از مرکز کشور (تهران) و استان‌های دیگر بود، یعنی در استان‌های دیگر هم اینکار انجام شد و چند گروه پژوهشی تشکیل شد.
بعد از جلسات مختلفی که با صاحبنظران مسایل صنعتی، اقتصادی، کارآفرینان، سرمایه گذاران، تولیدکنندگان و صاحبنظران مسایل اقتصادی و دانشگاهی داشتیم این طرح نهایتا به طرح رفع موانع منجر شد که سال گذشته (در آخرین روزهای سال گذشته قبل از شروع بحث بودجه) شور اول این طرح تصویب شد. عنایت بفرمایید من دلایلی که می خواهم عرض کنم در ارتباط با ارجاع آن طبق اصل (85) است والا در ارتباط با خود طرح و کلیات طرح بحث زیاد است.
دقت بفرمایید! سیری که شروع شده از آنموقعی که چند نماینده این طرح را درخواست کردند، مرکز پژوهش ها تصویب کرده، کار شروع شده، تا الان که خدمت شما هستیم بیش از دو سال گذشته و الان در شور دوم این طرح هستیم که مباحث آن در کمیسیون صنایع مطرح است.
تقاضای ما این است باتوجه به اینکه ما فرصت بسیار کمی تا پایان این دوره مجلس هفتم داریم مواردی هم که در این طرح مطرح است مواردی است که عمدتا مشکلات تولیدکنندگان و سرمایه گذاران ما هست. ما جلسات متعددی داشتیم در استان‌های مختلف کشور در سفرهای استانی که کمیسیون داشته، در گروه‌های پژوهشی که مرکز پژوهش ها تشکیل داده عمده موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی در همین هفت، هشت مورد خلاصه می‌شود. یک بخشی از مسایل بانکی است، یک بخشی از مسایل تامین اجتماعی است، یک بخشی از آن مسایل مالیات ها و بحث تجمیع عوارض است، یک بخشی از مسایل حمایت از صادرات است، یک بخشی از آن مسایل انرژی مصرفی، برق و گاز کارخانجات است، یک بخشی از آن مسایل مربوط به آلاینده ها و مباحث محیط زیست است، یک بخشی از آن مسایل مربوط به قانون کار است. عمده موانعی که مطرح می‌شود حول و حوش همین هفت، هشت محور است. ما این ها را در شور اول در قالب هفت، هشت ماده آورده ایم، در شور دوم البته یکسری مباحث دیگری داریم بعنوان پیشنهاد اضافه می‌شود.
استدعای ما از خواهران و برادران این است که اجازه بدهید این طرح طبق اصل (85) شور دوم آن به کمیسیون صنایع ارجاع بشود هم یک صرفه جویی شاید نزدیک به یکساله انجام داده ایم، هم بحث های کارشناسی که قطعا نمایندگان محترم خواهند داشت، نظراتی که خواهند داشت در کمیسیون صنایع هم قابل طرح خواهد بود، همین الان ما در شور دوم آن ده ها جلسه با گروه‌های مختلف داشتیم از دستگاه‌های اجرایی، از تشکل‌های مردمی، N.G.Oها از صاحبنظران مسایل صنعتی چه تشکل‌های کارگری، کارفرمایی. اگر این ان شاالله طبق اصل (85) به کمیسیون ارجاع بشود ما همچنان می‌توانیم از نظرات عزیزان در کمیسیون هم بهره مند بشویم و این امکان را فراهم بکنیم که از نظرات کمیسیون‌های دیگر هم استفاده و مطرح بشود. البته ممکن است مطرح بشود چون این به چند قانون می‌پردازد و فراتر از یک بحث خاص صنعتی است ممکن است طبق اصل (85) امکان پرداختن به شاخه های مختلف این طرح را فراهم نکنیم. اما این امکان را قطعا در کمیسیون ما ایجاد خواهیم کرد.
اعتقاد من این است آنچیزی که قانون می گوید در ارتباط با ضرورت بحث (85) بحث اهمیت آن از لحاظ زمانی است که ما الان این مشکل را داریم. الان ما بحث صادرات را داریم با یکسال، یکسال و نیم اختلاف جایزه صادراتی می دهیم. ما اینجا پیش بینی کرده ایم در بودجه‌های سالیانه بیاید جایزه صادراتی بموقع پرداخت بشود این مشکلی که جلو راه صادرکنندگان هست برطرف بشود. خوب اگر یکسال هم بخواهد طول بکشد تا این قانون تصویب بشود عملا چیزی عاید استفاده کنندگان از این طرح که تولیدکننده ها و سرمایه گذاران ما هستند و همه بحث هایی که ما داشتیم این است که ریشه مشکلات اقتصادی کشور اشتغال است، کار است، ریشه معضلات فرهنگی مان هم بحث اشتغال است ما بتوانیم یکسری موانع کار و اشتغال را برداریم.
نکته دیگر، یکی از دلایل اصل (85) بحث آزمایشی بودن آن است که این یکی دیگر از دلایل ارجاع به کمیسیون است (نایب رییس ـ آقای فولادگر وقت شما هم تمام است) این آزمایشی بودن هم برای این طرح یک حسن است که ما می‌توانیم در یک دوره آزمایشی امکانات مختلف اجرایی آن را بررسی کنیم، اگر احیانا نیاز به اصلاح داشت تا قبل از دایمی شدن آن نظرات عزیزان را از بخش‌های مختلف دریافت بکنیم، حالا این مجلس یا مجلس آینده بتواند بحث اصلاحات دوره آزمایشی آن انجام بشود و این قانون دایم بشود. از عزیزان استدعا داریم به این تقاضا رای مثبت بدهند.
نایب رییس ـ متشکر، مخالف بعدی را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف بعدی آقای سبحانی هستند، بفرمایید.
حسن سبحانی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان عزیز عنایت بفرمایید تقاضای ارجاع طرح رفع برخی از مشکلات و موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی به کمیسیون صنایع و معادن مستند به اصل (85) قانون اساسی مطرح است. یعنی یک درخواستی بدنبال آن درخواست (12)، (13) موردی که در یکی، دو ماه قبل اتفاق افتاد و مجلس متاسفانه از طریق واگذاری حق قانونگذاری در برخی از قوانین بسیار مهم به یک کمیسیون، خودش را تا حد زیادی از اظهارنظر محروم کرد، مردم را هم محروم کرد از شنیدن مذاکرات و مباحث مجلس در آن موضوعات و درواقع آن فلسفه انتشار مذاکرات مجلس از رادیو را بین برد.
این طرح هم در ادامه همان سلسله تصمیمات الان درخواست می‌شود که به کمیسیونی برای بررسی مطابق اصل (85) ارجاع شود.
دلایل مخالفت به این صورت است که اولا آیین‌نامه مجلس شورای اسلامی از آن جهت که در مجالس گذشته معمولا بسیار، بسیار به ندرت گاهی اتفاق می افتاد که در طول یک عمر دوره مجلس یکبار یک مقوله ای طرح ارجاع به اصل (85) را پیدا می‌کرد اصولا مواد آیین‌نامه در این خصوص بلحاظ آنکه کاربردی نداشت بسیار نارسا و ناقص بود.
به عبارت دیگر الان از زمانی که طرح یا لایحه‌ای در اینجا اعلام وصول می‌شود تا زمانی که دو شوری بودن آن برای طرح در مجلس آماده است دوستان این طیف را تقاضا می‌کنند که مطابق اصل (85) بررسی بشود و نتیجه این می‌شود که نمایندگان محترم مجلس واقعا نمی دانند آنچه را که به کمیسیون رفت چه اتفاقی برای آن افتاد، اگر دو ماده رفت یا یک ماده واحده و یک تبصره رفت بعدا چندماده و چند تبصره بیرون می‌آید و چه تعهداتی را می‌پذیرند؟ اگر آیین‌نامه روشن بود که مثلا از زمان اعلام وصول به کمیسیون مطابق اصل (85) برود یا از فلان مرحله مشخص ارجاع بشود قاعدتا ما این قسمت از علومی را که نمی دانیم و از آن مطلع نیستیم را مطلع می شدیم و بهتر می توانستیم قضاوت کنیم.
الان من از دوستان عزیز سوال می کنم آنچه که گزارش شور اول آن در مجلس در یکسال گذشته به تصویب رسیده در کمیسیون ذی‌ربط چه وضعیتی پیدا کرده که ما ندیده بخواهیم آن را برای نهایی و قانونی شدن در اختیار کمیسیون قرار بدهیم و فقط آزمایشی بودن آن را بررسی بکنیم؟
مسایلی از این قبیل اگر دارای مواد فراوانی بوده اند مثلا (500)، (600) ماده در آن وجود داشت خوب، می گفتید که وقت مجلس گرفته می‌شود شاید کارهای واجب تری باشد یک کمیسیونی آزمایشی بررسی بکند، ولی یک طرحی که احتمالا حداکثر (حالا ما که نمی دانیم چه اتفاقی برای آن افتاده) (10)، (15) ماده کمتر، بیشتر دارد اهمیت هم داده می‌شود با امضای (50) نفر اولویت داد در جلسه علنی مجلس مطرح کرد و هم آن طرح را از اظهارنظر نمایندگان محروم نکرد و هم نمایندگان را از امکان مشارکت در طرحی که در قبال اجرای آن مسوولیت دارند محروم نکرد. از آن گذشته وقتی در جلسه علنی مجلس مطرح می‌شود مردم این را می شنوند و در مورد نوع قوانین آموزش می بینند، به حقوق خودشان بهتر آشنا می‌شوند، ما هم مطلع می شویم که چه می گذرد بعدا می‌توانیم نظارت کنیم.
نکته دیگری که بسیار مهم است و در فرمایشات پیشنهاددهنده محترم هم بود ایشان فرمودند که در این طرح از تجمیع عوارض از صادرات، از استاندارد (استاندارد آن را نگفتند من در آوردم) از مالیات، از تامین اجتماعی، از برق، از مساله آلاینده ها، از قانون کار و از موارد دیگری صحبت شد. آیا کمیسیون‌های مختلف مجلس که اختصاصا برای رسیدگی به این موضوعات مختلف تشکیل شده اند می‌پذیرند که اختیار خودشان را در اختیار یک کمیسیون قرار بدهند؟ آیا این درست است که یک کمیسیون که مرتبط با صنایع است درخصوص مالیات، درخصوص محیط زیست، درخصوص صادرات اظهارنظر بکند، اظهارنظری که نهایی می‌شود یعنی قانون می‌شود و برای آزمایشی شدن ارجاع می‌شود؟
اصولا این نحوه خلاف ماده (130) آیین‌نامه داخلی مجلس هم هست. یک طرح باید عنوان مشخص و محتوای مرتبط با عنوان را داشته باشد. نمی شود یک طرح یا یک لایحه بصورت یک کشکولی باشد که در آن از همه نوع قوانین متنوع وجود داشته باشد و اختیار تصمیم آن را... (نایب رییس ـ آقای سبحانی! وقت شما تمام است) در اختیار مجموعه‌ای از دوستانی قرار داد که ... جناب آقای باهنر! پنج دقیقه باید صحبت کرد؟
نایب رییس ـ بله، مخالفت با اصل هشتاد و پنجی صحبت کردن پنج دقیقه است. آقای محمدصادقی موافق را دعوت بفرمایید
منشی (محمدصادقی) ـ موافق جناب آقای ندیمی هستند، بفرمایید.
ایرج ندیمی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
دوستان ببینید! هرجای این کشور بروید مهمترین دغدغه مردم تولید، اشتغال و صادرات است که همه این ها هم به تولید برمی گردد، اشتغال هم به تولید برمی گردد، صادرات هم به تولید برمی گردد. درحقیقت می‌توان گفت که سه تاست که یکی است، یعنی چه؟ یعنی آنکه در تمام کشور ما تولید اعم از تولید کشاورزی، صنعتی و مانند آن دغدغه اصلی مردم است و اگر ما بتوانیم در مورد تولید تصمیمات، هم بهنگام و هم جامع بگیریم مطمینا برای کشور کاری کارستان کرده ایم.
اساسا مسایل اساسی این کشور در اقتصاد بر مدار تولید تعریف می‌شود، گریز سرمایه از تولید یک دردسر است، جهت دادن سرمایه به تولید یک نقطه مثبت است. فرار سرمایه از کشور یک خلایی برای سرمایه گذاری تولید ایجاد می‌کند و جذب سرمایه خارجی مجددا یک فرصت ایجاد می‌کند. اگر ما بتوانیم موانع تولید را بشناسیم (یک) و بسرعت در مورد آن‌ها تصمیم بگیریم (دو) و استراتژی خودمان را، برنامه‌های خودمان را، خط مشی خودمان را نسبت به آینده تولید معلوم کنیم خدمت بزرگی به این کشور کرده ایم. اینکه مثلا ما پول نفت را به این و آن بدهیم مشکل حل نمی شود. ما پول نفت را، پول این کشور را، پول مالیات را باید بدهیم به چیزی که برگردد، بشود سرمایه گذاری، بشود برگشت پذیر، بشود سود، بشود منفعت، بشود ارزش افزوده، بشود خط واردات، بشود اشتغال. اگر ما اینکار را بکنیم برده ایم وگرنه فایده ای ندارد مثلا بگوییم آقا! ما وام می دهیم! خوب، وام می دهید که چه بکنید؟ می خواهید تولید بکنید، خوب تولید موانع دارد، مثل هر پدیده دیگری که گفت «لکل شی...
نایب رییس ـ آقای ندیمی عذرخواهی می کنم! آقای دکتر سبحانی داشتند صحبت می‌کردند دوستان گفتن پنج دقیقه وقت دارد درحالیکه مثل اینکه (10) دقیقه وقت داشتند. (ندیمی ـ بله 10 دقیقه است) شما هم می دانید که (10) دقیقه است؟
ندیمی ـ من که نباید ریاست کنم شما... در مذاکره صحبت نکنید.
نایب رییس ـ حالا درهرصورت آقای دکتر سبحانی می‌توانند صحبتشان را تمام اعلام کنند یا ما دوباره می‌توانیم به بحث قبلی برگردیم. آقای ندیمی ببخشید که ما صحبت شما را قطع می کنیم. آقای سبحانی بفرمایید.
حسن سبحانی ـ آقای مهندس باهنر! من صحبتم را نمی خواهم ادامه بدهم ولی حتی اگر پنج دقیقه بود حضرت عالی باید اجازه می دادید این جمله تمام بشود
نایب رییس ـ من اجازه دادم.
سبحانی ـ نه، اجازه ندادید قطع کردید.
نایب رییس ـ آقای دکتر! من موقعی که اعلام بکنم وقت تمام است همواره عرف ما این است که (30) ثانیه، (35) ثانیه حتی تا یکدقیقه تا مطلب تمام... حضرت عالی خیلی منضبط هستید، ما بمحض اینکه می گوییم وقت تمام است دیگر به اصطلاح امروزی ها کات می کنید! این دیگر واقع قضیه محبت شماست، ولی عرف مجلس این است. موقعی که ما می گوییم وقت تمام است دوستان (30) ثانیه، (45) ثانیه حتی یکدقیقه صحبت می‌کنند تا مطلب را تمام بکنند. آقای ندیمی ادامه بدهید.
ندیمی ـ در هر صورت ما هم قسمتی داریم. عرض من این است در ارتباط با تولید یک کاری، یک طرحی دوستان ما، بنده، دیگران در آن مجلس هم اگر یادتان باشد در اوایل آن مجلس این طرح داده شد، خود من اولین مدافع آن بودم. بعد این داستان به اینجا کشید.
اولین نکته این است که این طرح واقعا نزدیک به عمر مجلس، عمر دارد، حالا یکمقدار بعد از اعتبارنامه. ثانیا سه کمیسیون اساسی مجلس روی آن نظر داده اند، اینطور نیست که فقط کمیسیون صنایع نظر داده باشد، کمیسیون بهداشت هم داده، کمیسیون کشاورزی هم داده، ضمیمه هست. یعنی دوستان اگر این متن را نگاه کنند با امضای روسای دو کمیسیون در صفحات (6) و (7) هم رییس کمیسیون بهداشت و درمان و هم رییس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی نوشته اند کلیات آن مورد تصویب قرار گرفت و از این جهت در ارتباط با موضوع طرح موانع و رفع موانع ما فقط یک کمیسیون نداریم، این نکته اول.
نکته دوم دررابطه با مواد است خوب، این مواد هم کاملا فرمودند عدد آن چیست، این (12)، (13) ماده کاملا مشخص است. حالا اگر جهت دسترسی به این مواد مشکلی هست آن را باید اداره کل قوانین حل بکند. ما در یک ماده راجع به محیط زیست است که مثلا گفته اند آقا! آندسته از محصولات صنایع آلوده کننده محیط زیست که در فهرست بند «ه« قرار نمی گیرد مثلا به تشخیص شورای عالی محیط زیست تا (15) اسفند هر سال برای اجرا اعلام بشود. خوب، این بد است؟ واقعا اگر ما برای سرمایه گذار بگوییم آقا! اینطور نیست که وسط کار بیایند جلو شما را بگیرند. ما این فهرصت را قبلا می دهیم. این فهرست را اعلام می کنیم و شما براساس آن فهرست سرمایه گذاری کنید. نه اینکه ما الان در کشور محیط زیست بعنوان یک جریان مبسوط الید هرکاری که دلش می خواهد بکند، هرجوری می خواهد جلو سرمایه گذاری را می‌گیرد. در شمال ایران که یک مصیبت بزرگتری برپاست، ما حتی برای گرفتن شهرک صنعتی باید هزاربار قربان صدقه مسوولان برویم که آقا! ترا بخدا این محیط زمین را اعلام کن شهرک بشود، جای دیگر هم نمی گذارند. در جاهای دیگر کشور هم همینطور مشکل ایجاد می‌کنند.
یا در مورد عوارض دررابطه با این موضوع مطرح کرده اند که آقا! (50) درصد عوارض این بند «و» مثلا ماده (3) واحدهای تولیدی و این ها داخل حریم شهر اینطوری اخذ بشود و اینطوری به حساب ریخته بشود و بعد هم با این کارکرد باشد، برای رفع آلایندگی باشد. خوب، این هم مطلبی نیست که ما نگران باشیم از این جهت که اگر هشتاد و پنجی بشود مثلا چه بشود؟
یا در ماده (2) آن راجع به جایزه صادراتی تصمیم گرفته اند. گفته اند آقا! جهت حمایت از صادرات صنعتی دولت جایزه صادراتی کالاهای مصرفی سرمایه تولید کشور را هر ساله در ابتدای سال با پیشنهاد دستگاه مشخص به تصویب شورای عالی صادرات برساند. خوب، این کاملا معلوم بشود اگر ما می خواهیم از جایزه صادراتی بعنوان یک عامل انگیزشی استفاده بکنیم هر سال بدون طلب که آقا! اینکار جایزه دارد یارانه دارد، کم دارد، حمایت دارد، تصویب هم شده. نه اینکه ما از ابتدای سال مردم را بین زمین و آسمان بگذاریم، انگیزه ها معلوم نباشد، اهداف معلوم نباشد، کارکرد معلوم نباشد، بعد هم بگوییم صادرات چه شد؟
اگر ما می خواهیم بهرصورت مردم انگیزه های لازم را برای صادرات که امروز از هر چیزی برای این ملت واجبتر است برای رهایی از این اقتصاد نفتی (که حالا بعضی آن را لعنتی هم می‌گویند بدلیل اینکه همه آن مصرفی و جاری می‌شود که سرجای خودش البته نعمت است، ما نتوانسته ایم استفاده کنیم لعنتی نیست) ما باید صادرات غیرنفتی را افزایش بدهیم. خوب، از اول سال سرمایه گذار، تاجر بداند که چه کالایی مشمول صادرات و جایزه صادراتی است و چه حمایت‌هایی می‌شود. مثلا مابه‌التفاوت نرخ تسهیلات بانکی داخلی آن با نرخ لایبر چگونه محاسبه می‌شود؟ ارزش صادرات قبل را چگونه درنظر بگیرند، جایزه صادراتی چگونه بدست می‌آید؟
خوب، این یک رهنمود است که این به سرمایه گذار این فرصت را می‌دهد که متناسب با آن خودش را تطبیق بدهد، چون بالاخره ما که نمی توانیم از صاحب سرمایه بگوییم شما سود نخواه! او هم دنبال سود است همانطور که کشور هم در کلان دنبال سود است، همانطور که خاصیت انسانی جلب منفعت است، از راه قانون، از شرع هرچه جلب منفعت و جلب سود بشود مبارک است و ما هم آن را تایید می کنیم.
یا همینطور در ماده (3) می گوید شورای پول و اعتبار بعنوان رکن عالی تصمیم گیری های پولی و بانکی در رابطه با منطقی شدن تفاوت متوسط نرخ سود، کارمزد و مانند آن یا انواع سپرده‌ها چه رفتاری داشته باشد. اصلا خود این سپرده‌ها را ما چگونه جهت بدهیم، کوتاه‌مدت، بلند مدت چه نوع نرخی بدهیم که مثلا بتوانیم با آن سرمایه گذاری شکل بگیرد. چون آقایان، برادران ببینید! سرمایه گذارها که همه پول خودشان را ندارند. بالاخره هر سرمایه گذاری در همه جای دنیا با پول دیگری کار می‌کند، با پول دیگری کار کردن بخشی از مسایلی است که همه ما در رابطه با آن قرار داریم و نمی توانیم بگوییم که سرمایه گذاران به بانک توجه نداشته باشند. الان این مباحثی که بعضی از دوستان افراطی ما در بعضی از جاها مطرح می‌کنند که آقا! فلانکس مثلا فلانقدر تسهیلات گرفت خوب، باید بگیرد. مهم این است که این تسهیلات را کجا خرج کرده. اگر تبدیل شده به کارخانه ذوب فولاد مثلا چه و چه، اینکه عیب نیست که مثلا (5) میلیارد تومان وام گرفته، خوب گرفته باشد. اگر پول را گرفته باشد خارج از تولید برده باشد مورد مذمت است، اگر با آن خدای ناکرده دلالی کار دیگر کرده باشد مورد مذمت است اما الان بعضی افراطی ها در این مملکت یکطوری حرف می زنند مثل اینکه مثلا هرکسی که می خواهد کار کند باید اولا پول کوچک داشته باشد و بعد هم از جیب داشته باشد، اینطوری نیست. پول کوچک و پول توجیب که سرمایه گذاری در کشورها نشده. ما از سرمایه‌های دیگر استفاده می کنیم به آن‌ها هم سود می دهیم، اهداف کشور را هم درنظر می گیریم و این مشخص می‌کند که ما چه جهتی را دررابطه با آن طی کنیم.
یا همینطور در مورد استاندارد، مشخص کرده که از ابتدای سال اقدام موازی در رابطه با فعالیت‌های استاندارد کالا و خدمات بین مثلا دستگاه‌هایی مثل وزارت بهداشت و استاندارد نباشد. ما در قانون حمایت از مصرف کنندگان این را به بحث و چالش کشاندیم که آقا! مثلا این ها نظامند، صنفند، این را باید استاندارد روی آن کار بکند یا اینکه نه، بهداشت و درمان یعنی ما مشخص می کنیم که برنامه ها تفکیک بشود، وظیفه ها معلوم بشود، استاندارد وظیفه خودش را بداند، وزارت بهداشت وظیفه خودش را بداند و از اینطرف موجب سرگردانی و گرفتار شدن به بوروکراسی و بی مسوولیتی نشویم. (نایب رییس ـ آقای ندیمی وقت شما هم تمام است)
چند نکته آخر را هم که من خلاصه عرض می کنم (از آخر بحث) موارد دیگری هم در مورد مسایل مربوط به تامین زیرساخت ها، مسایل گرمایشی، سرمایشی، از این دسته و بعضی هم در رابطه با مباحثی که از نوع تفاوت مسایل معدنی و صنعتی است. آنچه ما می‌توانیم بگوییم این است:
1 ـ یک کمیسیون بررسی نکرد سه کمیسیون بررسی کرد.
2 ـ این طرح تازه به مجلس نیامده دو سال و نیم است که به مجلس آمده.
3 ـ یکی، دو بار در همین مجلس (منظور از مجلس حالا چه آن ساختمان و چه این ساختمان) این به بحث کشیده شده.
4 ـ پیشنهاداتی که دوستانی داشتند تاکنون به کمیسیون صنایع داده اند هرچند که ما آن طرحی را که دیروز هم شما محبت کردید به طرحی که بنده تهیه کرده بودم پیشنهاد مشترک من و آقای دکتر سبحانی مطرح شد شما ان شاالله تعالی به آن رایی که دیروز دادید یعنی اینکه در آینده اصل هشتاد و پنجی ها، کمیسیون‌های فرعی هم نماینده با رای خواهند داشت.
بنابراین خواهش می کنم باتوجه به رایی که دیروز دادید یعنی قبول کردید که کمیسیون‌های فرعی نماینده با رای برای ارجاعات داشته باشند به این ارجاع رای بدهید تا تکلیف تولید و موانع آن بسرعت معلوم بشود، خیلی ممنون.
نایب رییس ـ متشکر، مخالف دوم را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ مخالف آقای گرامی مقدم هستند.
نایب رییس ـ آقای گرامی وقتشان را به آقای کوهکن داده اند، بفرمایید.
محسن کوهکن ریزی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران عزیز دقت بفرمایید یک طرح (9) ماده‌ای را می خواهیم اصل هشتاد و پنجی بکنیم. سوابق گذشته نشان می‌دهد بعضی از طرح ها و لوایحی که احساس می شده این ها خیلی اهمیت بالایی ندارند و وقت زیادی را از جلسات مجلس می‌گیرند این ها را طبق اصل (85) به کمیسیون می دادیم. اما بنده می خواهم بگویم عزیزان اشاره کردند به بعضی از مواد این طرح که می‌گویند خیلی اهمیتی ندارد، این مثلا جوایز صادراتی است. من یکی ، دوتا از مواد همین طرح را می خوانم ببینید شما قانون برنامه سوم را در مواردی تغییرات داده اید.
عزیزان! نکته مهمتر این است همیشه کسانی که به موانع سرمایه گذاری می‌پردازند و به امنیت اقتصادی اشاره دارند، به عوض شدن دایمی تصمیمات حاکمیتی در قالب قوانین اشاره می‌کنند. یعنی اگر قرار است سرمایه گذار سرمایه گذاری بکند که این هم بی ارتباط نیست باید با ثبات قوانین روبرو باشد. ماهیت مصوبات طبق اصل (85) برای سرمایه گذار یک پیام موقتی دارد یعنی در درون آن هست، بخاطر اینکه کمیسیون این را مطابق تشخیص خودش تصویب می‌کند فوقش مجلس شورای اسلامی به تعداد سالی که این قانون، این مصوبه اعتبار دارد رای می‌دهد. فلذا یک طرح (8)، (9) ماده است، شما راهکار قانونی دیگری دارد، آیین‌نامه به شما اجازه می‌دهد با درخواست تعدادی از همکاران ما این مصوبه کمیسیون را با اولویت در دستور کار مجلس بیاورید و قطعا هم یک طرح (8)، (9) ماده‌ای بررسی آن برای مجلس شورای اسلامی خیلی وقت نمی گیرد.
به ماده (1) این طرح دقت بفرمایید، می گوید بمنظور پرهیز از دریافت عوارض مضاعف از تولیدات صنعتی و درنظر گرفتن زمان منطقی برای پرداخت عوارض تعیین شده و همچنین برقراری رابطه منطقی بین میزان عوارض از محصولات آلوده کننده... قانون تجمیع را مجلس ششم چیزی وقت نیست تصویب کرده، نمی خواهم وارد این مقوله بشوم و بگویم آن قانون، قانون خوب یا قانون بدی است اما شما یک قانونی را که مجلس ششم ماه‌ها روی آن کار کرد، کار کارشناسی کرد، من یادم است کمیسیون اقتصادی که ریاست محترم کمیسیون برادرمان آقای مهندس عبداللهی، خوب، مصاحبه کرد، خیلی هم زحمت کشیدند حالا با یک اصل (85) به یک نوعی ما داریم آن قانون تجمیع عوارض را که یک قانون دایمی است بعضی از بخش‌های آن را داریم تق و لق می کنیم. اشکال ندارد، اگر قرار شد بعضی از جاهای آن قانون هم اصلاح شود، بشود اما بگذارید این بیاید صحن علنی مجلس و بحث مهم اقتصادی آنهم در بحث های مربوط به برطرف کردن موانع سرمایه گذاری و موانع سرمایه گذاری در تولید و سرمایه گذاری صنعتی را مجلس رای بدهد. فلذا از عزیزان خواهش می کنم:
1 ـ مهمترین دلیل من، این طرح (9) ماده دارد. (3) ،(4) مورد این (9) ماده تکلیف برای بعضی دستگاههاست که این ها را قبول داریم وقت مجلس را نمی گیرد. مثلا یک تبصره آن تعیین تکلیف آیین‌نامه را آورده اید، ماده (3) یک تکلیفی به شورای پول و اعتبار دارید، یا مثلا ماده (7) آن یک تکلیفی برای سازمان حفاظت محیط زیست، اساسا اگر به صحن علنی مجلس بیاید از این (9) ماده اگر دقت کنیم (2) یا (3) ماده این قابل بحث خواهد بود و یا نظرات مختلفی وجود دارد. چند مورد آن تکلیف به یک مجامعی و یا جاهای دیگری است که آن‌ها بروند و مثلا طرحشان را بیاورند یا برای اصلاح قانون اقدام کنند. فلذا بنابراین دلایلی که خدمتتان عرض کردم و با پافشاری به این مهم که قوانینی که باید و نباید ایجاد حق و تکلیف در بخش تولید و سرمایه گذاری و کلا مسایل اقتصادی می‌کند، مجلس محترم زیر بار تصویب قوانین موقتی که اصل (85) ماهیت آن یک قانون موقتی است، خواهش می کنم نرود. والسلام
نایب رییس ـ موافق را دعوت بفرمایید.
منشی (محمدصادقی) ـ موافق آقای الیاسی هستند، بفرمایید.
بهمن الیاسی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
مجلس محترم هفتم بلحاظ اشتیاق بسیار فراوانی که برای پیشبرد کارها دارد و می خواهد خدمت رسانی را به مردم روانتر کند، عموما موضوعات و مولفه‌های مختلف و متعددی را مطرح و دنبال می‌کند، بلکه بتواند هم در بخش اشتغال کارآمد شود و هم موانع و پیچ و خم های مختلفی که در عرصه‌های مختلف وجود دارد مرتفع کند تا ان شا الله این موضوع سر و سامانی بگیرد و بخش تولید و اشتغال بشکل کارآمدی دربیاید.
از طرف دیگر، طرح‌های دارای اولویت و فوریت زیادی هم در مجلس مطرح است، از طرف دیگر ضرورت اصلاح این طرح مشهود است. بدلایلی که این طرح به جایی که ما بتوانیم در بخش تولید روان سازی کنیم می‌پردازد. از آنجایی که بخش اشتغال دغدغه همه نمایندگان محترم و مردم عزیز کشور است و از طرفی همه ما گله مند هستیم که چرا در جذب و ایجاد سرمایه ناتوان هستیم و سطح درآمد را ارتقا نمی دهیم و ارزش افزوده ایجاد نمی کنیم، بنابراین می طلبد که هرچه زودتر به این موضوع بسیار مهم پرداخته شود. بنابراین چون وقت مجلس بسیار محدود است و از طرف دیگر می خواهیم اصلاحاتی را در این قسمت انجام بدهیم، ضرورت دارد که اصل هشتاد و پنجی شود.
اما من بخاطر اینکه ذهن همکاران محترم روشنتر شود بپردازم به اینکه در این طرح به چه مولفه‌ها و موضوعاتی پرداخته می‌شود و ضرورت آن را من خدمت همکاران عزیزم تشریح کنم.
در این طرح به بحث تسهیلات پرداخته شده، الان واقعا سیکل کاری طولانی و مقررات دست و پا گیری که در بانک ها و در میزان سودی که در این تسهیلات وجود دارد و تاخیرات بسیار فراوانی که انجام می‌شود گاهی سرمایه گذار را پشیمان می‌کند. برای تامین انرژی کارخانجات، کارگاه‌های صنعتی و خدماتی مشکلات بسیار فراوانی وجود دارد. در عرصه صادرات کشور حمایت‌های بسیار محدودی دارد انجام می‌شود و بعکس از طرف مقابل برای واردات محدودیت‌های بسیار زیادی داریم، محدودیت‌های بسیار زیادی نداریم. من شاهد دارم یک کسی نزد من آمد، یک گزارش موثقی به من داد گفت که در واردات مواد خوراکی در حال حاضر بعضی از واردکنندگان کشور تاریخ‌های مصرف مواد را پاک می‌کنند و تاریخ مصرف جدید به آن می زنند. خوب، این چه تبعاتی ممکن است بهمراه داشته باشد؟
اولا، اقلام خوراکی ارزان قیمت بعلت اینکه در کشورهای همسایه دیگر مصرف کننده ای ندارد وارد کشور می‌شود.
دوما، به سلامتی مردم لطمه وارد می‌شود. در این طرح اشاره شده که سازمان استاندارد در تایید مواد خوراکی، آشامیدنی و آرایشی باید جدیت بسیار زیادی بخرج بدهد و از طرف دیگر محدویت های بسیار زیادی را برای واردات بخرج بدهد بلکه از تولیدات داخلی کشور حمایت کنیم به سازمان محیط زیست اشاره کرده که هم شفاف عمل کند و هم به استعلامات صریح جواب بدهد. اینکه چیز بدی نیست.
در عرصه تامین اجتماعی، قانون کار به یک روانسازی اشاره شده که انجام شود. کمیسیون محترم صنایع در طول این یکساله بطور جد در این قسمت هم پژوهش بعمل آمده، جستجوها و کنکاش های بسیار زیادی را بعمل آورده، پیشنهادهای بسیار زیادی از بیرون و درون مجلس به کمیسیون رسیده، NGO های مختلف، سازمان ها، شرکت‌های مختلف و تعاونی‌های مختلف پیشنهادهای خودشان را در این مدت به کمیسیون صنایع داده اند و از طرف دیگر هم در کمیسیون اقتصادی و هم در کمیسیون بهداشت و هم در کمیسیون کشاورزی مطرح شده اسـت.
علی ای حال، خلاصه عرض من دوستان عزیز این است که ما باید مجموعه عوامل را بسمت و سویی سوق دهیم که بتوانیم قیمت تمام شده تولید کالاهای مختلف را در کشور تقلیل بدهیم.
به دو دلیل:
1 ـ بخاطر اینکه ایجاد سرمایه را افزون کنیم، سرمایه ها را جذب کنیم، اشتغال را افزون کنیم و به این عرصه رونق بدهیم.
2 ـ به صادرات غیرنفتی کشور کمک کنیم.
3 ـ تمایل مصرف کنندگان را به استفاده از کالاهای خارجی کم کنیم. (نایب رییس ـ متشکر، وقت شما تمام است) دوست عزیز در آن موردی که فرمودند گفتند که چون موقتی است ممکن است که خللی در ایجاد سرمایه ایجاد کند، من عرض می کنم چون حتی اگر موقتی هم باشد، چون داریم تسهیلات می دهیم، موانع ایجاد نمی کنیم حتی اگر موقتی هم باشد مثبت است. بدلیل اینکه آزمایشی هم خواهد بود، یک حسنی است. من از همکاران محترم بدلالیلی که عرض کردم و ضرورت هایی که باید سریعتر به این بخش پرداخته شود، خواهش می کنم که رای مثبت بدهند. خیلی ممنون
نایب رییس ـ متشکر و خیلی ممنون، حضار 214 نفر، موضوع درخواست ارجاع طرح رفع برخی از مشکلات و موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی طبق اصل (85) به کمیسیون تخصصی است. نمایندگان رای خودشان را در رابطه با این درخواست اعلام بفرمایند. موضوع ارجاع این طرح به کمیسیون است طبق اصل 85 قانون اساسی. بسیارخوب، دو نفر اعلام کردند که رای شماره (4) دارند و دستگاهشان کار نمی کند که اگر موثر بود اعلام می کنیم. پایان رای گیری را اعلام می کنیم، رای آورد. دو نفر اعلام کردند که رایشان مثبت است، دستگاهشان کار نمی کند، (109) نفر موافق از (215) نفر رای آورد. دستور بعدی را قرایت بفرمایید.
منشی (حاجی بابایی) ـ دستور بعد گزارش کمیسیون اجتماعی درمورد لایحه استفساریه تبصره (4) ماده واحده قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل است. مخبر محترم کمیسیون جناب آقای...
نایب رییس ـ جناب آقای حاجی بابایی! مثل اینکه دوستان می‌گویند دیگر جلسه را تمام کنیم.

9 ـ اعلام وصول (5) فقره سوال، یک فقره طرح و (5) فقره لایحـه
نایب رییس ـ طرح ها و لوایحی که رسیده اعلام وصول بفرمایند.
منشی (نجابت) ـ بسم الله الرحمن الرحیم
ـ سوال آقای محمودرضا حسنوند نماینده محترم سلسله و دلفان از وزیر محترم مسکن و شهرسازی درخصوص علل تعلل در تکمیل پروژه بیمارستان (64) تختخوابی شهرستان الشتر اعلام وصول می‌گردد.
ـ سوال آقای محمدعباسپور نماینده محترم ارومیه از وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص نحوه عزل و نصب در ادارات شهرستان‌های استان آذربایجانغربی اعلام وصول می‌گردد.
کوهکن ریزی ـ تذکر دارم.
نایب رییس ـ جناب آقای نجابت اجازه بدهید ما تذکر آقای کوهکن را بشنویم. بفرمایید.
محسن کوهکن ریزی ـ بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رییس ! وقتی که دونفری که می فرمایند دستگاه کار نمی کند تاثیر در رای دارد که رای آورده یا نیاورده، برای خدای ناکرده خدشه دار نشدن خواهش من این است ریاست جلسه آن دو نفر را اسم ببرید، دستگاه آن‌ها چک شود. این است که خدای ناکرده رای گیری ما را بی اعتبار نکند.
نایب رییس ـ کاملا درست است، بسیارخوب، آقای نجابت ادامه بدهند.
ـ سوال آقای داریوش قمری نماینده محترم ایلام از وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری درخصوص معیار عزل و نصب روسای دانشگاه ایلام اعلام وصول می‌گردد.
ـ سوال آقای داریوش قمری نماینده محترم ایلام از وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری درخصوص علت مدرک گرایی و بی توجهی به کیفیت آموزش در نظام آموزش عالی اعلام وصول می‌گردد.
ـ طرح الحاق اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش آموزان به قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیردولتی بیش از (50) نفر از همکاران امضا کرده اند و تقاضای طرح مجدد کرده اند که بدینوسیله اعلام می‌گردد.
سوال جناب آقای محمد عباسپور نماینده محترم ارومیه از وزیر محترم آموزش و پرورش درخصوص نحوه انتصاب و برکناری مدیران مجددا اعلام وصول می‌گردد.
ـ لایحه موافقتنامه طرح بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کره اعلام وصول می‌گردد.
ـ لایحه موافقتنامه سرویس‌های حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت مالزی اعلام وصول می‌گردد.
ـ لایحه موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایه گذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی افغانستان اعلام وصول می‌گردد.
ـ لایحه استفساریه تبصره (6) ماده واحده قانون نحوه تقویم ابنیه، املاک و اراضی موردنیاز شهرداری ها مصوب 1371 اعلام وصول می گـردد.
ـ لایحه نحوه اجرای محکومیت‌های مالی که بنا به پیشنهاد قوه قضاییه در دولت مطرح شده اعلام وصول می‌گردد.

10 ـ استرداد یک فقره سوال
منشی (نجابت) ـ تعداد شش نفر از نمایندگان محترم از طرح سوال خود از وزیر محترم جهادکشاورزی درخصوص علت اختلاف در خرید گوشت ماهی و خاویار و عدم لایروبی کانال‌های زهکشی با توجه به قول مساعد وزیر انصراف داده اند که اعلام وصول می‌گردد.

11 ـ قرایت اسامی غایبین و تاخیرکنندگان
نایب رییس ـ اسامی تاخیرکنندگان و غایبین غیرمجاز را هم قرایت بفرمایید.
غایبین جلسه امروز عبارتند از آقایان: محمدهادی ربانی، حسین فدایی آشتیانی و سیدحسین هاشمی.
تاخیرکنندگان جلسه امروز عبارتند از آقایان: محمدناصر توسلی زاده (34 دقیقه)، سیدحسین ذوالانوار (53 دقیقه)، حشمت الله فلاحت پیشه (دوساعت و 2 دقیقه) و سیدمحمدتقی محصل همدانی (50 دقیقه).

12 ـ اعلام ختم جلسه و تاریخ تشکیل جلسه آینده
نایب رییس ـ جلسه آینده یکشنبه نهم مهرماه ساعت (8) صبح، دستور جلسه هم دستور هفتگی که اعلام خواهد شد، ختم جلسه را اعلام می کنیم.

(جلسه ساعت 39/11 پایان یافت)

رییس مجلس شورای اسلامی
غلامعلی حداد عادل

مورخ: 1401/05/09
شماره: 132
قانون مالیات‌های مستقیم