مورخ: 1401/03/29
شماره: 170
آرا هیات تخصصی دیوان عدالت
رای شماره 170 مورخ 1401/03/29 هیات تخصصی مالیاتی ، بانکی دیوان عدالت اداری(مـوضـوع شـکـایت و خـواستـه : ابطال عبارت پایانی بخشنامه شماره 66/1400/200 مورخه 1400/10/11)

شماره پــرونـــده : هـ ع/ 0003999 شماره دادنامه: 140109970906000170 تاریخ: 1401/03/29

* شـاکــی : آقای بهمن زبردست

* طرف شکایت : سازمان امور مالیاتی

* مـوضـوع شـکـایت و خـواستـه : ابطال عبارت پایانی بخشنامه شماره 66/1400/200 مورخه 1400/10/11

* شاکی دادخواستی به طرفیت سازمان امور مالیاتی به خواسته ابطال عبارت پایانی بخشنامه شماره 66/1400/200 مورخه 1400/10/11 به دیوان عدالت اداری تقدیم کرده که به هیات عمومی ارجاع شده است متن مقرره مورد شکایت به قرار زیر می‌باشد :

رییس کل سازمان امور مالیاتی در خصوص مجوز رسیدگی مجدد به مالیات‌های قطعی شده سنوات قبل و مطالبه مالیات‌های پرداخت شده قبلی با اعمال ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری

بند 1 بخشنامه شماره 53/99/200 مورخه 1399/06/15 به شرح زیر اصلاح می‌گردد :

" 1- نسبت به عدم پذیرش اعتبار مالیاتی خرید ( خرید از مودیان فاقد اعتبار مالیاتی ) اقدام نمایند ، مگر اینکه مودی نسبت به معرفی فروشنده واقع اقدام نمایند و در صورت مطالبه و پس از وصول مالیات و عوارض ارزش افزوده خرید مذکور از فروشنده واقعی ، مبلغ پرداختی برای خریدار واقع اعتبار مالیات بر ارزش افزوده محسوب می‌شود.

هم چنین ، چنانچه پس از رسیدگی مجدد احراز شود مالیات و عوارض خرید از شرکت فاقد اعتبار اساسا توسط خریدار پرداخت یا تهاتر نشده و یا به حساب فروشنده واریز نشده است ، در این صورت می‌بایست نسبت به مطالبه مابه‌التفاوت مالیات و عوارض تا سقف اعتبار غیر واقعی پذیرفته شده از خریدار اقدام گردد. "

*دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت :

هنگامی که مالیاتی به قطعیت رسیده است ، قانونا امکان رسیدگی مجدد برای مرجع رسیدگی کننده وجود ندارد و نمونه استثنای آن ماده 156 قانون مالیات‌های مستقیم می‌باشد که مرور زمان 5 ساله در خصوص درآمدهای کتمان شده مودی وجود دارد و در قانون مالیـات بر ارزش افزوده حتی این استثنا نیز پیش بینی نشده است.

در عین حال سـازمان امور مالیاتی توجهی به مصوبات ستـاد تسهیل و آرای صادره از دیـوان عدالت اداری نمی نمایـد و به صرف اینکه تشخیص دهند فروشنده‌ای در گذشته فاقد اعتبار بوده است مجددا رسیـدگی می‌نمایند.

در بخشنامه شماره 53/99/200 مورخه 1399/06/15 سازمان امور مالیاتی حکمی آمده بوده که چنانچه قبلا نسبت به پذیرش اعتبار خرید از مودیان فاقد اعتبار اقدام نموده اند ، مجددا نسبت به مطالبه تا سقف اعتبار پذیرفته شده اقدام نمایند که با اعتراض به این بخشنامه مفاد آن در قالب بخشنامه مورد شکایت در این پرونده به شرح ذکر شده اصلاح گردید که جدای از اینکه تاریخ اصلاحیه به سابق تسری نیافته و مامورین نمی دانند که می‌بایست از قبل و زمان بخشنامه سابق حکم جدید را عملیاتی نمایند ، متن بخشنامه جدید حتی دارای ابهام می‌باشد و عبارت " چنانچه پس از رسیدگی مجدد احراز شود مالیات و عوارض خرید از شرکت فاقد اعتبار اساسا توسط خریدار پرداخت یا تهاتر نشده و یا به حساب فروشنده واریـز نشده است ، در این صورت می‌بایست نسبت به مطالبه مابه‌التفاوت و عوارض تا سقف اعتبار غیرواقعی پذیرفته شده از خریدار اقـدام گردد " دارای ابهام است و مجوز رسیدگی مجدد به بهانه کد فروشی بودن و کاغذی بودن را می‌دهد.

فلذا درخواست ابطال از زمان صدور اطلاق حکم پایانی مصوبه مورد شکایت در حدی که مجوز رسیدگی به مالیات‌های قطعی شده سنوات قبل را که توسط سازمان امور مالیاتی مورد پذیرش واقع شد و قطعی گردید را دارم چون با احکام مندرج در مواد 11 و 17 از قانون مالیات بر ارزش افزوده سال 1387 و مواد 3 و 8 از قانون جدید مصوب 1400 منافات دارند.

*خلاصه مدافعات طرف شکایت :

تا لحظه تنظیم گزارش پاسخی واصل نشده است و پرونده آماده طرح در جلسه هیات تخصصی می‌باشد.

*نظریه تهیه کننده گزارش:

با لحاظ اینکه مصوبه مورد شکایت ، اصلاح بخشنامه سابق الصدور سازمان امور مالیاتی می‌باشد که به نحو صحیح در این مقرره قید شده است ، چنانچه پس از رسیدگی مجدد احراز شود که اصولا در مواقع خرید ، مالیات و عوارض از سوی خریدار به شرکت فروشنده فاقد اعتبار پرداخت نشده باشد یا تهاتر نگردید یا به حساب فروشنده واریز نشده است در این صورت می‌بایست نسبت به اخذ مابه‌التفاوت از خریدار اقدام گردد و این حکم در راستای مبانی قانونی می‌باشد چرا که در فرضی اعتبارات خرید می‌بایست از خریدار مورد قبول و پذیرش واقع شود که احراز شـود به تکالیف قانـونی خویش که پرداخت مالیات متعلقه در حین خرید است اقدام نموده است ، لیکن اگر پس از رسیدگی چنین چیزی احراز نشود ، به مثابه این است که خریدار تکلیف خود را انجام نداده در نتیجه اعتبار مالیاتی قابل محاسبه ندارد ، و عمده ایراد شاکی به اینکه مقرره مورد شکایت موجب تجویز رسیدگی بدون دلیل می‌شود وارد نمی باشد چرا که فرض بر رسیدگی مجدد با وجود موجب قانونی جهت رسیدگی می‌باشد یعنی مثلا رای در مراجع بالاتر و از جمله دیوان و یا هیات حل اختلاف تجدید نظر و نحو آن نقض شود و موضوع به هیات همعرض احاله شود یعنی مفروض در رسیدگی مجدد رسیدگی با موجب قانونی است نه تجویز یک مرحله رسیدگی ، فلذا مقرره مورد شکایت در حدود مقررات بوده است.

تهیه کننده گزارش:

محمد علی برومندزاده

رای هیات تخصصی مالیاتی ، بانکی دیوان عدالت اداری

با لحاظ اینکه مصوبه مورد شکایت ، اصلاح بخشنامه سابق الصدور سازمان امور مالیاتی می‌باشد که به نحو صحیح در این مقرره قید شده است ، چنانچه پس از رسیدگی مجدد احراز شود که اصولا در مواقع خرید ، مالیات و عوارض از سوی خریدار به شرکت فروشنده فاقد اعتبار پرداخت نشده باشد یا تهاتر نگردید یا به حساب فروشنده واریز نشده است در این صورت می‌بایست نسبت به اخذ مابه‌التفاوت از خریدار اقدام گردد و این حکم در راستای مبانی قانونی می‌باشد چرا که در فرضی اعتبارات خرید می‌بایست از خریدار مورد قبول و پذیرش واقع شود که احراز شـود به تکالیف قانـونی خویش که پرداخت مالیات متعلقه در حین خرید است اقدام نموده است ، لیکن اگر پس از رسیدگی چنین چیزی احراز نشود ، به مثابه این است که خریدار تکلیف خود را انجام نداده در نتیجه اعتبار مالیاتی قابل محاسبه ندارد ، و عمده ایراد شاکی به اینکه مقرره مورد شکایت موجب تجویز رسیدگی بدون دلیل می‌شود وارد نمی باشد چرا که فرض بر رسیدگی مجدد با وجود موجب قانونی جهت رسیدگی می‌باشد یعنی مثلا رای در مراجع بالاتر و از جمله دیوان و یا هیات حل اختلاف تجدید نظر و نحو آن نقض شود و موضوع به هیات همعرض احاله شود یعنی مفروض در رسیدگی مجدد رسیدگی با موجب قانونی است نه تجویز یک مرحله رسیدگی ، فلذا مقرره مورد شکایت در حدود مقررات بوده به استناد بند ب ماده 84 از قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیـوان عدالت اداری مصوب 1392 رای به رد شکایت صادر می‌نماید. رای صادره ظرف ده روز پس از صدور قابل اعتراض از سوی ریاست محترم یا ده نفر از قضات معزز دیوان عدالت اداری می‌باشد.

محمد علی برومندزاده

رییس هیات تخصصی مالیاتی بانکی

دیوان عدالت اداری

مورخ: 1380/11/27
شماره: 156
قانون مالیات‌های مستقیم