شماره پــرونـــده : هـ ع/ 0102175- 0102025 شماره دادنامه:908- 140109970906010907 تاریخ: 1401/12/02
* شـاکــیان : آقایان نیما غیاثوند- بهمن زبردست
* طرف شکایت : سازمان امور مالیاتی
* مـوضـوع شـکـایت و خـواستـه : ابطال از زمان صدور بخشی از عبارت بند 38 دستورالعمل مالیاتی ابلاغ شده به موجب بخشنامه شماره 117300 مورخ 1387/11/13
* شاکی دادخواستی به طرفیت سازمان امور مالیاتی به خواسته ابطال از زمان صدور بخشی از عبارت بند 38 دستورالعمل مالیاتی ابلاغ شده به موجب بخشنامه شماره 117300 مورخ 1387/11/13 به دیوان عدالت اداری تقدیم کرده که به هیات عمومی ارجاع شده است متن مقرره مورد شکایت به قرار زیر می‌باشد :
"بند 38- شرط انتخاب اعضای هیات
اعضای هیاتهای حل اختلاف مالیاتی و مجریان قرار کارشناسی نباید سابقه هیچ گونه اظهارنظری در مقام یکی از ماموران مالیاتی در خصوص پرونده مودی داشته باشند"
*دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت :
طبق تبصره 2 ماده 247 قانون مالیات‌های مستقیم نمایندگان عضو هیاتهای حل اختلاف مالیاتی نباید قبلا نسبت به موضوع مطروحه سابقه اظهارنظر داشته یا رای داده باشند و هیات تخصصی مالیاتی بانکی در مقام رسیدگی به شکایت مبنی بر ابطال تبصره 1 ماده 31 آیین‌نامه ماده 219 قانون مالیات‌های مستقیم، موضوع شمول تبصره 2 ماده 247 قانون را صرفا در خصوص اعضای هیاتهای حل اختلاف مالیاتی دانسته است و لذا با اتخاذ ملاک از همین دادنامه هیات تخصصی به شماره 10391 مورخ 1401/06/21 تقاضای ابطال عبارت "مجریان قرار کارشناسی نباید سابقه هیچ گونه اظهارنظری در مقام یکی از مامورین مالیاتی در خصوص پرونده مودی را داشته باشند» به جهت مخالف با قانون یاد شده و رای هیات تخصصی از حیث توسعه شمول حکم مقنن را داریم. ضمنا تقاضای ابطال از تاریخ صدور را داریم.
* خلاصه مدافعات طرف شکایت :
بر اساس مفاد ماده 261 قانون آیین دادرسی عمومی و انقلاب دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی، چنانچه کارشناس که امر کارشناسی به او ارجاع شده در عدم قبول کارشناسی عذر موجه داشته باشد، می‌بایست قبل از مباشرت به کارشناسی مراتب را به دادگاه اعلام نماید؛ موارد معذور بودن کارشناس همان موارد معذور بودن دادرس است. از آن جا که جهات رد کارشناس همان جهات رد دادرس مندرج در ماده 91 قانون پیش گفته می‌باشد و یکی از معاذیر برای قبولی امر کارشناسی، سابقه اظهار نظر در آن موضوع عنوان شده است، برای تدوین بند 38 دستورالعمل دادرسی مالیاتی (مورد شکایت) از مواد فوق اتخاذ ملاک شده و بر این اساس، یکی از شروط احراز صلاحیت کارشناسان مجری قرار برای قبول امر کارشناسی مورد اشاره قرار گرفته است. با عنایت به ماده 219 قانون مالیات‌های مستقیم و این که نحوه انجام تکالیف و استفاده از اختیارات و برخورداری از صلاحیت‌های هر یک از ماموران مالیاتی و اداره امور مالیاتی و هم چنین ترتیبات اجرای احکام مقرر در آن قانون به موجب آیین‌نامه اجرایی آن به تصویب وزیر امور اقتصادی و دارایی رسیده و در ماده 50 آن آیین‌نامه، لازم‌الاتباع بودن بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های سازمان امور مالیاتی برای کلیه واحدهای
تابعه و ماموران مالیاتی و مودیان مورد تصریح قرارگرفته است.
با توجه به نظر اعضای حاضر هیات تخصصی مالیاتی بانکی در جلسه مورخ 1401/11/16 نسبت به پرونده کلاسه هـ - ع/0102025 به شرح ذیل با استعانت از درگاه خداوند متعال اقدام به انشا رای می‌نماید :
رای هیات تخصصی مالیاتی ، بانکی دیوان عدالت اداری
با لحاظ اینکه مصوبه معترض عنه به شماره 117300 مورخ 1387/11/13 دلالت بر این دارد که اعضای هیاتهای حل اختلاف مالیاتی و مجریان قرار کارشناسی نباید سابقه هیچ گونه اظهار نظری در مقام یکی از ماموران مالیاتی در خصوص پرونده مودی داشته باشند و شاکی به فرازی که نسبت به مجریان قرار است اعتـراض دارد ، در حالی که این مصوبه در زمانی به تصویب رسید که ماده 247 الحاقی و تبصره 2 آن که صرفا ممنوعیت را در خصوص اعضای هیات حل اختلاف مالیاتی می‌داند ، وجود خارجی نداشته و در واقع هیچ قانون خاصی جهت وجود محدودیت یا جواز اظهار نظر نبوده و سازمان امور مالیاتی طبق اختیارات قانونی در راستای تنسیق امور اقدام به قاعده گذاری نموده و احتیاط را در این دانسته است که مجریان قرار کارشناسی فاقد سابقه اظهار نظر در مورد پرونده مالیاتی مودی باشند که این حکم مغایرتی با قانون خاصی نداشته به استناد بند ب ماده 84 از قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392 رای به رد شکایت صادر می‌نماید. رای مزبور ظرف بیست روز پس از صدور از سوی ریاست معزز دیوان یا ده نفر از قضات گرانقدر دیوان عدالت اداری قابل اعتراض در هیات عمومی می‌باشند.
محمد علی برومندزاده
رییس هیات تخصصی مالیاتی بانکی
دیوان عدالت اداری