رفع برخی ابهامات درخصوص مقررات موضوع تبصره (1) ماده 216

شماره: 214/62620/د

تاریخ: 1401/09/29 

 مدیران محترم دادرسی مالیاتی

با عنایت به طرح برخی ابهامات در خصوص صلاحیت هیات حل اختلاف مالیاتی برای استفاده از ظرفیت تبصره (1) ماده (216) قانون مالیات‌های مستقیم جهت رسیدگی به شکایات مودی از اوراق اجرایی صادره بر مبنای قطعیت آرا بدوی ابلاغی به طرق غیر حضوری (وفق مقررات تبصره (1) و قسمت اخیر تبصره (2) ماده (203) و ماده (208) ق.م.م و یا ابلاغ الکترونیکی طبق بند (3) ماده (2) اصلاحی دستورالعمل شماره 200/1401/531 مورخ 1401/04/25)، به آگاهی می‌رساند:

بر اساس ماده (247) قانون مالیات‌های مستقیم، آرا هیاتهای حل اختلاف مالیاتی بدوی، قطعی و لازم الاجرا است، مگر آنکه ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ رای به مودی براساس ماده (203) قانون مالیات‌های مستقیم و تبصره‌های آن، از طرف ماموران مالیاتی یا مودی، به صورت کتبی مورد اعتراض قرار گیرد. در این شرایط پرونده به هیات حل اختلاف تجدیدنظر احاله خواهد شد. بر این اساس، قانونگذار استثنایی در روند قطعیت آرا بدوی ابلاغی به شیوه‌های مختلف، در نظر نگرفته و ابلاغ آرا مذکور وفق مقررات تبصره‌های ماده (203) و ماده (208) قانون مالیات‌های مستقیم را مانع قطعیت این آرا ندانسته است.

با توجه به توضیحات فوق، قطعیت مالیات با ادعای مودی مبنی بر عدم اطلاع از مفاد رای هیات بدوی که به شیوه غیر حضوری ابلاغ شده است، از مصادیق قابل طرح در هیاتهای حل اختلاف موضوع تبصره (1) ماده (216) قانون مالیات‌های مستقیم نبوده و مجوزی برای ابطال اوراق قطعی و اجرایی و ورود ماهوی هیاتهای مذکور به پرونده در مقام هیات تجدید نظر نمی باشد[1].

علی رستم پور

رییس مرکز دادرسی مالیاتی