رای شماره‌های 1333 و 1334 هیات عمومی دیوان عدالت اداری...

«ریاست محترم دیوان عدالت اداری

سلام علیکم

احتراما همان طور که استحضار دارید برابر آرا متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری (آرا شماره‌های 1481، 1480، 1479، 1478 و 1477ـ 1386/12/12 و 9110090905800770 ـ 1391/10/18) و آرا متعدد و مشابه دیگر در خصوص وضع و اخذ عوارض حذف و یا کسری پارکینگ، به دلیل خلاف قانون و خارج بودن از حدود صلاحیت و اختیارات مرجع وضع کننده (شورای اسلامی شهر) تشخیص و ابطال شده است و مغایرت با نص صریح قانون من جمله تبصره 5 ماده 100 قانون شهرداری ها اصلاحی سال 1385 و ماده 4 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی مصوب 1380 و ماده 62 قانون برنامه پنجم مصوب 1389 دارد که صراحتا ذکر شده: اخذ هرگونه وجه وکالا و خدمات توسط دستگاه‌های اجرایی به تجویز قانونگذار منوط شده است و از طرفی مطابق ماده 71 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب سال 1375 و اضافات و الحاقات و اصلاحات بعدی آن تعیین تکلیف موضوع در حدود وظایف و اختیارات آن شورا نبوده است و مطابق بند 134 الحاقی سال 1382 همان ماده صراحتا مبین این امر است که شوراهای شهر صرفا ناظر بر اجرای صحیح طرح‌های جامع شهری محسوب می‌شوند و بر اساس مواد 1 و 2 قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری: تصویب معیارها و ضوابط و آیین‌نامه‌های شهرسازی به عهده شورای عالی معماری و شهرسازی ایران است و شوراهای شهر فقط وظیفه تبعیت و نظارت بر اجرای ضوابط و معیارهای تعیین شده شورای عالی معماری و شهرسازی را به عهده داشته و به استناد ماده 7 قانون اخیرالذکر: شهرداری ها نیز مکلف به اجرای مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری مذکور هستند حالیه: با توجه به مراتب ذکر شده و آرا متعدد ذکر شده و من جمله آرا (97 الی 100 ـ 1392/02/16 و 116 ـ 1392/02/22) و آرا مشابه ذکر شده در صفحه اول دادخواست صادر شده از سوی هیات دیوان عدالت اداری و به استناد قسمت دوم اصل 170 قانون اساسی و ماده 4 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت و ماده 62 قانون برنامه پنجم توسعه مصوب 1389 و تبصره 5 ماده 100 شهرداری ها و مادتین 90 و 92 قانون دیوان عدالت اداری، تقاضای ابطال مصوبه شورای اسلامی شهر شاهین شهر مبنی بر وضع و اخذ عوارض حذف و یا کسری پارکینگ مورد عمل شورای اسلامی شهر شاهین شهر، از آن مقام مورد استدعاست.»

در پی اخطار رفع نقصی که از طرف دفتر هیات عمومی برای شاکی ارسال شده بود، وی به موجب لایحه‌ای که به شماره 462ـ 1395/04/09 ثبت دفتر اندیکاتور هیات عمومی شده اعلام کرده است که:

«ریاست محترم هیات عمومی دیوان عدالت اداری

با اهدا سلام و خسته نباشید

احتراما مرتبط با پرونده به شماره کلاسه 95/143 و به شماره پرونده 9509980905800084 مضبوط و در حال رسیدگی در آن هیات عمومی، به استحضار می‌رساند: حسب مراجعات مکرر بنده به ریاست شورای اسلامی شهر شاهین شهر در خصوص اعطا تصویر مصوبه (تعرفه عوارض حذف و یا کسری پارکینگ) مورد عمل از سال 1385 الی 1395 حسب درخواست ضمیمه، عنوان نمودند که شورای شهر شاهین شهر وظیفه پاسخگویی به مردم در این خصوص را ندارند و حتی از دادن جواب کتبی درخواست بنده خودداری نمودند و از طرفی حسب برگ ضمیمه شماره یک در قسمت (هایلایت شده) در مورخ 1385/11/18 مبلغ نوزده میلیون و هشتصد هزار ریال به ماخذ چهار عدد کسر پارکینگ نسبت به قیمت تعرفه مورد عمل سال 1385 از اینجانب اخذ نموده اند. «توضیح اینکه مغازه بنده به متراژ حدود 30 متر در سال 1360 حسب پروانه ساخت شماره 9478 ضمیمه شماره دو بنا گردیده بود و وقتی بنده جهت بازسازی مغازه فوق در سال 1385 به شهرداری شاهین شهر جهت اخذ پروانه تعمیرات مراجعه نمودم، شهرداری شاهین شهر اخذ پروانه ساخت مجدد را به بنده تحمیل نمودند و ابراز داشتند که باید مغازه فوق را تخریب و مجددا از نو بسازم و با توجه به اینکه مغازه فوق از سال 1360 تجاری و دایر بوده است به ماخذ 4 عدد کسر پارکینگ به مبلغ نوزده میلیون و هشتصد هزار ریال حسب تعرفه سال 1385 از بنده اخذ نمودند. لازم به ذکر است که حسب مصوبه تصویب شده شورای شاهین شهر در سال مورد عمل 1395 حدود بیست میلیون تومان از بابت عوارض کسری پارکینگ از مردم اخذ می‌نمایند». لذا اینجانب حسب ماده 71 و علی‌الخصوص بند (34) الحاقی سال 1382 قانون تشکیلات شوراهای اسلامی کشور و آرا صادره از سوی آن هیات به‌شماره‌های 97 الی 100 ـ 1392/03/06، ه/91/1367، 1018 ـ 1393/07/09، ه/93/531، 1215 ـ 1394/01/16، ه/93/391، 1018 ـ 1393/07/09، ه/93/531، 1215 ـ 1394/01/16، ه/93/391، 977ـ 1394/08/18، ه/94/620، 770 ـ 1391/10/18 و کلاسه پرونده 89/700 و آرا متعدد دیگر صادره از سوی هیات عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص ابطال مصوبه شورای اسلامی شهرهای مختلف (موضوع عوارض حذف و یا کسر پارکینگ) و غیر قانونی بودن مصوبه مذکور، درخواست ابطال مصوبه عوارض حذف و یا کسری پارکینگ، تصویب شده از سوی شورای اسلامی شهرستان شاهین شهر مورد عمل از سال 1385 الی 1935 مورد استدعاست.»

در پاسخ به شکایت مذکور، رییس شورای اسلامی شهر شاهین شهر به موجب لایحه شماره 1888/ش ـ 1395/05/26 توضیح داده است که:

«احتراما در پاسخ به دادخواست ارسالی از سوی آقای حسین ادیب زاده موضوع پرونده کلاسه فوق‌الذکر به شماره 84ـ 95099809 جهت طرح در کمیسیون تخصصی آن دیوان و یا عنداللزوم هیات عمومی موارد به شرح ذیل به استحضار می‌رسد:

1ـ معروض می‌دارد بر طبق بند (1) ماده (12) قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1392 حدود صلاحیت و وظایف هیات عمومی رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات اشخاص حقیقی یا حقوقی از آیین‌نامه ها و سایر نظامات و مقررات سازمان‌های احصا شده در آن ماده به علت مغایرت با (شرع) یا (قانون) و یا (عدم صلاحیت مرجع مربوط) یا (تجاوز) یا (سو استفاده از اختیارات) یا (تخلف در اجرای قوانین و مقررات) یا (خودداری از انجام وظایفی که موجب تضییع حقوق اشخاص می‌شود) بنابراین در این زمینه دو جنبه کلان وجود دارد.

اول) حدود ورود دیوان عدالت اداری

دوم) حدود اقدامات مرجع مورد نظر

حال در رابطه با موضوع متنازع فیه به استحضار می‌رساند عوارض کسر پارکینگ دارای دو مقوله جداگانه‌ای به شرح زیر است:

الف) شخص به شهرداری مراجعه و بر اساس نقشه‌های تایید شده که پارکینگ نیز در آن لحاظ گردیده است مبادرت به اخذ پروانه ساختمان می‌نماید ولیکن در حین ساخت و ساز پارکینگ مورد نظر را حذف و نوع استفاده از فضای آن را تغییر می‌دهد در این موقع پرونده مربوطه بر طبق قانون به کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری ارجاع در آن کمیسیون معمولا بر طبق تبصره 5 آن ماده مبادرت به تعیین جریمه کسر پارکینگ می‌نماید و شهرداری آن جریمه را دریافت و تادیه لازم را صادر می‌نماید در اینجا اخذ عوارض کسر پارکینگ به جهت اینکه جریمه اخذ شده است به هیچ عنوان موضوعیت نمی یابد ولی شهرداری عوارض مستحدثات جایگزین پارکینگ را دریافت می‌نماید و اگر جریمه مورد نظر تکافوی تامین پارکینگ عمومی را ننماید، شهرداری می‌تواند با استفاده از اختیارات حاصله از تبصره 11 ماده 100 ارزش معاملاتی متناسب را پیشنهاد و به تصویب شورای اسلامی شهر برساند.

ب) شخص به شهرداری مراجعه و بر اساس نقشه‌های تایید شده و ضوابط طرح‌های جامع و تفصیلی به دلایل مختلف پارکینگ آن تامین نگردیده و با همین وضع پروانه ساختمان آن صادر می‌گردد. حال شهرداری به منظور تامین پارکینگ عمومی با اخذ عوارض مربوطه پارکینگ مورد نیاز در منطقه را ایجاد می‌نماید. هرچند که بخشی از عوارض‌های ساختمانی صرف احداث فضاهای عمومی شهری علی‌الخصوص پارکینگ می‌گردد، اما نظر به اینکه مالکی که از احداث پارکینگ بدین صورت خودداری می‌نماید در واقع به حقوق قانونی عموم مردم شهر تجاوز نموده و بار پارکینگ خودروهای خود را به سایر تاسیسات شهری که از درآمد عمومی شهری احداث گردیده وارد می‌آورد که به منظور رفع آن، شهرداری عوارض مربوطه را دریافت و معادل آن پارکینگ عمومی ایجاد می‌نماید.

در اینجا همان گونـه کـه مشخص است اقـدام شهرداری و کمیسیون مـاده 100 در موارد فوق‌الذکر با هیچ کدام از بندهای هفتگانه فوق‌الذکر مغایر نبوده بلکه دقیقـا در راستای هـر یک از آنان می‌باشد. حال آن دیـوان با ابطال تعرفه‌های چندین شهرداری در سطح کشور با این استدلال که به جهت صدور جریمه کسر پارکینگ از سوی کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری اخذ عوارض کسر پارکینگ وجاهت قانونی ندارد، آن شهرداری ها را با چالش روبرو ساخته است و در واقع آن دیوان می‌باید شهرداری مربوط را از اخذ توام جریمه کسر پارکینگ و عوارض آن منع و رای لازم در این زمینه را صادر می نمودند. چرا که با ابطال تعرفه ها، اخذ عوارض کسر پارکینگ برای مورد اشاره شده در فوق یعنی اشخاصی که در موقع صدور پروانه ساختمان پارکینگ خود را تامین نمی نمایند غیر ممکن گردیده و شهرداری و مردمی که این گونه درخواست ها را دارند با مشکل روبرو خواهند گردید.

2ـ در رابطه با دادخواست پیش رو لازم به توضیح است که آقای حسین ادیب زاده در موقع مراجعه به شهرداری به منظور اخذ پروانه ساختمان، به جهت اینکه پارکینگ مورد نیاز را تامین ننموده است در محاسبه عوارض کسر پارکینگ برای تامین پارکینگ مورد نیاز قرار گرفته و عوارض آن در سال 1385 که تعرفه دارای اعتبار قانونی بوده دریافت شده است و به هیچ عنوان عوارض دریافتی، مربوط به عوارض پس از جریمه کسر پارکینگ نبوده است لذا اصل مطالبه آن قانونی بوده است.

3ـ تعرفه‌های مورد نظر صرفا در همان سال خود اجرایی گردیده و پس از آن در سال‌های بعد تعرفه‌های جدیدی تصویب و تعرفه‌های قبل توسط شورای شهر ملغی اثر گردیده و تعرفه ها تا پایان سال 1394 در حال حاضر هیچ گونه اثر قانونی اجرایی ندارند.

4ـ این شورا در راستای رسالت شرعی و قانونی خود از تصویب عوارض کسر پارکینگ برای جریمه‌های کمیسیون ماده 100 خودداری نموده و فقط در طی این چند سالی که عوارض محلی به تصویب می‌رساند، عوارض کسر پارکینگ به منظور تامین پارکینگ برای پروانه‌های صادره را به تصویب رسانده است.

5 ـ ایـن شورا بـرای سال 1395 در فرجه قانونی تعیین شده در تبصره 1 ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده (14 بهمن ماه) عوارض تامین پارکینگ، عوارض عـدم احداث پارکینگ را صرفا برای اشخاصی کـه درخواست پروانه ساختمان داشته و پارکینگ مورد نیاز را نتوانند تامین و یا احداث نمایند با کد 212ـ 95 تصویب نموده و با توجه به تاکید آن دیوان، شهرداری صرفا برای آرا صادره از سوی کمیسیون ماده 100 جریمه آن را دریافت و به هیچ عنوان عوارض جداگانه‌ای به هر عنوان اعم از کسر پارکینگ، تامین پارکینگ، حذف پارکینگ و... دریافت نمی نماید و در صورت تخلف با خاطیان برابر مقررات رفتار می‌نماید.

حال با توجه به موارد معنونه در فوق و نظر به اینکه کلیه اقدامات صورت پذیرفته از سوی این شورا و شهرداری شاهین شهر مطابق با قانون بوده و خارج از بندهای هفتگانه فوق‌الذکر نبوده است تقاضای رد دادخواست مطروحه و تایید اقدامات این شورا مورد استدعاست.»

ب) آقای غلامرضا شاه رجبیان به موجب دادخواستی ابطال ردیف‌های (1) الی (8) تعرفه 112T [تعرفه شماره 3400/ش ـ 1392/11/12] شورای اسلامی شهر شاهین شهر از زمان تصویب را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

«1ـ احتراما اینجانب مالک رسمی پلاک‌های ثبتی 736 و 735/301 واقع در شاهین شهر نبش 8 شرقی عطار می‌باشم.

2ـ جهت اخذ پروانه با کاربری مصوب کمیسیون ماده 5 مسکن و شهرسازی (راه و شهرسازی) استان اصفهان که تجاری می‌باشد.

3ـ به شهرداری شاهین شهر مراجعه نمودم و شهرداری حسب برگ محاسبات جمعا مبلغ 835/793/070/13 ریال محاسبه نمود که از این مبلغ 950/980/132/3 ریال بابت عوارض کسر پارکینگ محاسبه و حسب فیش های علی‌الحساب 000/000/500/1 ریال نقدا و الباقی نیز طی چند فقره فیش و به صورت اقساط پرداخت شده یا خواهد شد (تقسیط) و شهرداری شاهین شهر صدور پروانه ساختمانی را منوط به پرداخت کلیه عوارض من جمله عوارض کسر پارکینگ تجاری و کسری پارکینگ موضوع ردیف‌های 1 الی 8 کد 112 T مصوب مورخ 1392/11/12 شورای اسلامی شهر نموده است در حالی که به دلیل اطلاع از اینکه غیرقانونی و خارج از صلاحیت شورای اسلامی شهر می‌باشد به جهات و دلایل ذیل درخواست ابطال آن را دارد.

الف: حسب آرا متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری به‌شماره‌های 52 ـ 1395/02/27 به کلاسه 94/473 شورای اسلامی شهر شاهرود و 593 ـ 1395/10/02 شورای شهر احمدآباد به کلاسه 94/998، 752ـ 1395/09/30 به کلاسه 9/94، 1354ـ 1395/12/17 شورای اسلامی شهر مرند به کلاسه 95/998 و شماره‌های 749 الی 751ـ 1395/09/30 شورای اسلامی شهر جدید هشتگرد به کلاسه های 95/334، 95/408 و 95/208 از زمان تصویب و یا بدون قید زمان ابطال شده است.

4ـ قانونگذار به استناد تبصره 5 اصلاحی 1358/06/27 ماده 100 قانون شهرداری در صورت عدم احداث پارکینگ و یا غیر قابل استفاده بودن آن و عدم امکان اصلاح آن برای کمیسیون و اعضا آن تعیین تکلیف نموده و شهرداری مکلف است در صورت وجود شرایط فوق پرونده را به کمیسیون ماده 100 ارجاع نماید و کمیسیون با لحاظ قیود تبصره مرقوم می‌تواند جریمه‌ای که حداقل یک برابر و حداکثر دو برابر ارزش معاملاتی ساختمان برای هر مترمربع فضای از بین رفته پارکینگ باشد جریمه صادر نماید. این تبصره و احکام آن در مورد ساخت بعد از تایید نقشه‌های اولیه توسط مالک می‌باشد در حالی که اساسا در حال حاضر پروانه‌ای صادر نشده است، لذا تصویب عوارض توسط شورای اسلامی شهر شاهین شهر خارج از صلاحیت‌های مقرر در ماده 71 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور می‌باشد.

5 ـ مصوبه مرقوم با اصول 173، 105، 100 قانون اساسی و ماده 4 تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1380 و ماده 71 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب سال 1375/03/01 مخالف می‌باشد.

6 ـ مصوبـه شـورای اسلامی شهـر کـه بندهـای 1 الـی 8 آن موضوع خواسته ابطال قـرار گرفته به پیوست شماره 6 دادخواست می‌باشد.

7ـ در پایان به جهات و دلایل فوق‌الذکر و توجی ها اینکه عوارض‌های موضوع ابطال قبلا در هیات عمومی دیوان عدالت اداری ابطال گردیده و مجددا شورای اسلامی شهر شاهین شهر آن را مصوب نموده و بابت صدور پروانه ساختمانی حسب فیش های ارایه شده و دیگر مستندات مبالغی به عنوان عوارض کسر پارکینگ اخذ شده و اساسا غیر قانونی و خارج از صلاحیت شورای اسلامی شهر می‌باشد در اجرای ماده 92 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392/04/30 درخواست ابطال بندهای 1 الی 8 عوارض 112 T ـ 1392/11/12 شورای اسلامی شهر شاهین شهر را به لحاظ تضییع حق خود از زمان تصویب را دارم.»

متن تعرفه‌های مورد اعتراض به قرار زیر است:

الف) 3400/ش ـ 1392/11/12:

توضیحات محاسبه عوارض:

1ـ G فضای گردش پارکینگ می‌باشد که جهت واحدهای مسکونی و مجتمع‌های مسکونی 25، آپارتمان 25، تجاری تک واحدی 35، تجاری خطی 30، مجتمع‌های تجاری 35، خدماتی 25، اداری 35 و سایر کاربـریـها 25 مترمربع می‌باشد.

2ـ در محاسبه عوارض این تعرفه، کاربری اعیانی مورد استفاده ملاک عمل خواهد بود و در این صورت املاکی که بر اساس کاربری خاصی کسر پارکینگ را پرداخت نموده باشند و بعد از ملک به عنوان کاربری دیگری استفاده نمایند موظف به پرداخت مابه‌التفاوت آن خواهند بود.

3ـ عوارض حذف پارکینگ با نظر واحد شهرسازی و یا آرا صادره از سوی کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری ها بر طبق تعرفه حذف پارکینگ اخذ خواهد شد. ضمنا این گونه املاک مشمول عوارض کسر پارکینگ به صورت مجزا نخواهند شد.

4ـ منظور از کسر پارکینگ یعنی اینکه مالک ملک (به غیر از مسکونی) به نوعی نتواند پارکینگ مورد نیاز ملک مربوطه را تامین نماید.

5 ـ منظور از حذف پارکینگ یعنی اینکه مالک ملک با توجه به الزام احداث پارکینگ، عمدا از احداث پارکینگ مورد نیاز در ملک مربوطه خودداری و پارکینگ را حذف نموده باشد.

6 ـ هر واحد مسکونی و یا آپارتمان تا 180 مترمربع ملزم به احداث یک واحد پارکینگ می‌باشند که در صورت عدم تامین، مشمول پرداخت عوارض کسر پارکینگ واحد مسکونی خواهد بود و در خصوص واحدهای با بیش از آن به ازا هر تا 180 مترمربع زیر بنا یک واحد پارکینگ اضافه بایستی تامین نمایند که در صورت عدم تامین، تعداد کسر پارکینگ آن‌ها از تقسیم متراژ خالص بر عدد 180 و کسر آن از پارکینگ تامین شده بدست خواهد آمد.

7ـ در خصوص کسر پارکینگ تجاری های تک واحدی و خطی بایستی متراژ کل اعیانی بر عدد 20 تقسیم و جهت مجتمع‌های تجاری بر عدد 15 تقسیم گردد و اگر خارج قسمت از تعداد واحدهای تجاری کمتر باشد آن گاه تعداد واحدهای تجاری به عنوان پارکینگ مورد نیاز در نظر گرفته شده و تعداد آن از تعداد پارکینگ‌های موجود کسر و الباقی به عنوان کسر پارکینگ منظور خواهد شد و در صورتی که خارج قسمت از تعداد واحدهای تجاری بیشتر باشد آن گاه عدد بدست آمده به عنوان پارکینگ مورد نیاز منظور و تعداد پارکینگ موجود از آن کسر و باقی مانده به عنوان تعداد کسر پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد.

8 ـ هر واحد خدماتی، اداری و سایر کاربری ها تا 55 مترمربع ملزم به احداث یک واحد پارکینگ می‌باشند که در صورت عدم تامین، مشمول پرداخت عوارض کسر پارکینگ خواهند بود و در خصوص واحدهای با بیش از آن به ازا هر تا 55 مترمربع زیر بنا یک واحد پارکینگ اضافه بایستی تامین نماید که در این صورت متراژ خالص کل خدماتی، اداری و سایر کاربری ها بر عدد 55 تقسیم، اگر خارج قسمت از تعداد واحدها کمتر باشد آن گاه تعداد واحدها به عنوان پارکینگ مورد نیاز در نظر گرفته خواهد شد و تعداد آن از تعداد پارکینگ‌های موجود کسر و الباقی به عنوان کسر پارکینگ منظور خواهد شد و در صورتی که خارج قسمت از تعداد واحدهای خدماتی، اداری و سایر کاربری ها بیشتر باشد آن گاه عدد بدست آمده به عنوان پارکینگ مورد نیاز منظور و تعداد پارکینگ موجود از آن کسر و باقی مانده به عنوان تعداد کسر پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد.

9 ـ پس از مشخص شدن تعداد کسر پارکینگ، عدد بدست آمده در معادله محاسبه هر واحد کسر و یا حذف پارکینگ مربوطه ضرب و عوارض این تعرفه مشخص خواهد شد که مالکین این گونه املاک ملزم به واریز آن به حساب شهرداری خواهند بود.»

ب) 3139/ش ـ 1390/11/13:

توضیحات محاسبه عوارض:

1ـ G جهت واحدهای مسکونی و مجتمع‌های مسکونی 25، آپارتمان 25، تجاری تک واحدی 35، تجاری خطی 30، مجتمع‌های تجاری 35، خدماتی 25، اداری 35 و سایر کاربری ها 25 مترمربع می‌باشد.

2ـ در محاسبه عوارض این تعرفه، کاربری اعیانی مورد استفاده ملاک عمل خواهد بود و در این صورت املاکی کـه بر اساس کاربری خاصی کسر پارکینگ را پرداخت نموده باشند و بعد از ملک به عنوان کاربری دیگری استفاده نمایند موظف به پرداخت مابه‌التفاوت آن خواهند بود.

3ـ عوارض حذف پارکینگ با نظر واحد شهرسازی و یا آرا صادره از سوی کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری ها بر طبق تعرفه حذف پارکینگ اخذ خواهد شد. ضمنا این گونه املاک مشمول عوارض کسر پارکینگ به صورت مجزا نخواهند شد.

4ـ منظور از کسر پارکینگ یعنی اینکه مالک ملک (به غیر از مسکونی) به نوعی نتواند پارکینگ مورد نیاز ملک مربوطه را تامین نماید.

5 ـ منظور از حذف پارکینگ یعنی اینکه مالک ملک با توجه به الزام احداث پارکینگ، عمدا از احداث پارکینگ مورد نیاز در ملک مربوطه خودداری و پارکینگ را حذف نموده باشد.

6 ـ هر واحد مسکونی و یا آپارتمان تا 180 مترمربع ملزم به احداث یک واحد پارکینگ می‌باشند که در صورت عدم تامین، مشمول پرداخت عوارض کسر پارکینگ واحد مسکونی خواهد بود و در خصوص واحدهای با بیش از آن به ازا هر تا 180 مترمربع زیر بنا یک واحد پارکینگ اضافه بایستی تامین نمایند که در صورت عدم تامین، تعداد کسر پارکینگ آن‌ها از تقسیم متراژ خالص بر عدد 180 و کسر آن از پارکینگ تامین شده بدست خواهد آمد.

7ـ در خصوص کسر پارکینگ تجاری های خطی بایستی متراژ کل اعیانی بر عدد 20 تقسیم و جهت مجتمع‌های تجاری بر عدد 15 تقسیم گردد و اگر خارج قسمت از تعداد واحدهای تجاری کمتر باشد آن گاه تعداد واحدهای تجاری به عنوان پارکینگ مورد نیاز در نظر گرفته شده و تعداد آن از تعداد پارکینگ‌های موجود کسر و الباقی به عنوان کسر پارکینگ منظور خواهد شد و در صورتی که خارج قسمت از تعداد واحدهای تجاری بیشتر باشد آن گاه عدد بدست آمده به عنوان پارکینگ مورد نیاز منظور و تعداد پارکینگ موجود از آن کسر و باقی مانده به عنوان تعداد کسر پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد.

8 ـ هر واحد خدماتی، اداری و سایر کاربری ها تا 55 مترمربع ملزم به احداث یک واحد پارکینگ می‌باشند که در صورت عدم تامین، مشمول پرداخت عوارض کسر پارکینگ خواهند بود و در خصوص واحدهای با بیش از آن به ازا هر تا 55 مترمربع زیر بنا یک واحد پارکینگ اضافه بایستی تامین نماید که در این صورت متراژ خالص کل خدماتی، اداری و سایر کاربری ها بر عدد 55 تقسیم، اگر خارج قسمت از تعداد واحدها کمتر باشد آن گاه تعداد واحدها به عنوان پارکینگ مورد نیاز در نظر گرفته خواهد شد و تعداد آن از تعداد پارکینگ‌های موجود کسر و الباقی به عنوان کسر پارکینگ منظور خواهد شد و در صورتی که خارج قسمت از تعداد واحدهای خدماتی، اداری و سایر کاربری ها بیشتر باشد آن گاه عدد بدست آمده به عنوان پارکینگ مورد نیاز منظور و تعداد پارکینگ موجود از آن کسر و باقیمانده به عنوان تعداد کسر پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد.

9 ـ پس از مشخص شدن تعداد کسر پارکینگ، عدد بدست آمده در معادله محاسبه هر واحد کسر و یا حذف پارکینگ مربوطه ضرب و عوارض این تعرفه مشخص خواهد شد که مالکین این گونه املاک ملزم به واریز آن به حساب شهرداری خواهند بود.»

ج) 2837/ش-1386/11/07:

توضیحات:

هر واحد مسکونی تا 150 مترمربع ملزم به احداث یک واحد پارکینگ می‌باشد که در صورت عدم تامین، مشمول پرداخت عوارض کسر پارکینگ واحد مسکونی می‌باشند و در خصوص واحدهای با بیش از آن به ازا هر تا 150 مترمربع زیربنا یک واحد پارکینگ اضافه بایستی تامین نمایند که در صورت عدم تامین، تعداد کسر پارکینگ آن‌ها از تقسیم متراژ خالص بر عدد 100 و کسر آن از پارکینگ تامین شده بدست خواهد آمد. ضمنا در صورتیکه حاصل تقسیم کوچکتر از عدد 1 باشد، یک واحد بعنوان کسر پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد.

در خصوص کسر پارکینگ تجاری های تک واحدی و خطی، بایستی متراژ عرصه بر عدد 20 تقسیم، اگر خارج قسمت از 1 بزرگتر باشد، حاصل بدست آمده بعنوان کسر پارکینگ منظور و اگر از 1 کوچکتر بود، یک واحد بعنوان کسر پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد. ضمنا در صورتیکه ملک مربوطه در طرح تفضیلی یا نقشه تفکیکی تجاری بوده و بنحوی پارکینگ عمومی برای آن در نظر گرفته شده باشد، عوارض مذکور بر اساس ضریب کسری پارکینگ مسکونی (P20 ) محاسبه و تعداد کسری نیز در صورتیکه متراژ عرصه از عدد 20 بزرگتر بود بر عدد 20 تقسیم و اگر خارج قسمت از عدد 1 بزرگتر بود حاصل بدست آمده بعنوان کسری پارکینگ و در غیر اینصورت یک واحد کسری منظور می‌گردد.

در خصوص تعداد کسری پارکینگ تجاری های واقع در پاساژها، می‌بایست متراژ کل مفید تجاری را بر تعداد واحدهای تجاری تقسیم و در صورتیکه خارج قسمت از 20 بزرگتر باشد متراژ مفید بر عدد 20 تقسیم و تعداد کسر پارکینگ به ازا هر واحد محاسبه خواهد شد و در صورت کوچکتر بودن عدد مذکور از 20 تعداد واحدها جهت محاسبه ملاک خواهد بود که از تعداد پارکینگ‌های تامین شده کسر و باقیمانده بعنوان تعداد کسری پارکینگ در فرمول منظور خواهد شد.

هـر واحـد خـدماتی، اداری و غیره بـه ازا هر تا 55 مترمـربع مـلزم بـه تامین یک واحـد پارکینگ می‌باشند که در صورت عـدم تامین، مشمول پـرداخت عوارض ردیف 4 این کد هستند و در خصوص واحدهای با بیش از آن به ازا هر تا 55 مترمربع زیر بنا، یک واحد پارکینگ اضافه بایستی تامین نمایند که در صورت عدم تامین، تعداد کسری پارکینگ از تقسیم متراژ خالص واحد خدماتی بر عدد 30 و کسر آن از پارکینگ تامین شده بدست خواهد آمد.»

د) 95081ـ 1382/11/14:

هـ) 4374/ش ـ 1394/11/14:

توضیحات محاسبه عوارض:

1ـ منظور از پارکینگ مکانی است برای توقف انواع خودرو که مالک در محل تاییدشده توسط واحد شهرسازی شهرداری نسبت به ایجاد آن به صورت مسقف (به غیر از مسکونی) اقدام نموده باشد.

2ـ کلیه مالکین املاک در کاربری‌های مربوطه موظف به تامین و احداث پارکینگ مورد نیاز براساس ضوابط اعلام شده در این تعرفه خواهند بود و در صورت عدم تامین و یا احداث بایستی عوارض تعرفه مرتبط را به حساب شهرداری شاهین شهر به منظور تامین و احداث پارکینگ مورد نیاز عمومی (توسط شهرداری) واریز نمایند.

3ـ منظور از عوارض تامین پارکینگ یعنی اینکه مالک ملک با نظر واحد شهرسازی به نوعی نتواند پارکینگ مورد نیاز ملک مربوطه را تامین نماید و شهرداری با اخذ عوارض تامین پارکینگ مبادرت به تامین پارکینگ عمومی خواهد نمود.

4ـ منظور از عوارض عدم احداث پارکینگ یعنی اینکه مالک ملک با توجه به الزام به احداث پارکینگ، عمدا از احداث پارکینگ موردنیاز در ملک مربوطه خودداری و پارکینگ را احداث ننموده و شهرداری با اخذ عوارض آن مبادرت به احداث پارکینگ عمومی خواهد نمود.

5 ـ G فضای گردش پارکینگ می‌باشد که جهت واحدهای مسکونی و مجتمع‌های مسکونی 25، آپارتمان 25، تجاری تک واحدی 35، تجاری خطی 30، مجتمع‌های تجاری 35، خدماتی 25، اداری 35 و صنعتی و سایر کاربری ها 25 مترمربع در محاسبات این تعرفه لحاظ گردد.

6 ـ منظور از A ضریب مندرج در تعرفه 103ـ 95 می‌باشد که آن جهت کلیه کاربری ها (به غیر از مسکونی های تک واحدی موضوع تعرفه 201ـ 95) حداقل 30% خواهد بود.

7ـ در محاسبه عوارض این تعرفه، کاربری اعیانی مورد استفاده ملاک عمل خواهد بود و در کاربری‌های مختلط عوارض هر نوع کاربری بر اساس تعرفه مربوطه محاسبه خواهد شد و در رابطه با فقط مجتمع‌های تجاری، مشاعات کل مجتمع شامل راهروها، دستگاه پله به غیر از پارکینگ و محل تاسیسات بر مبنای سایر کاربری ها به عنوان عوارض تامین و یا عنداللزوم احداث پارکینگ عمومی محاسبه و اخذ خواهد شد و در این صورت املاکی که بر اساس کاربری خاصی عوارض تامین و یا عدم احداث پارکینگ را پرداخت نموده باشند و بعد از ملک بعنوان کاربری دیگری استفاده نمایند موظف به پرداخت مابه‌التفاوت آن خواهند بود.

8 ـ عوارض عدم احداث پارکینگ با نظر واحد شهرسازی بر طبق تعرفه عدم احداث پارکینگ اخذ خواهد شد. ضمنا این گونه املاک مشمول عوارض تامین پارکینگ به صورت مجزا نخواهند شد.در ضمن آرا صادره از سوی کمیسیون ماده (100) قانون شهرداری مشمول عوارض عدم احداث پارکینگ نخواهند بود.

9ـ تعداد پارکینگ موردنیاز کلیه کاربری ها بر اساس ضوابط طرح‌های جامع، هادی و یا تفصیلی و تایید واحد شهرسازی تعیین خواهد شد و کمبود آن به عنوان عوارض تامین پارکینگ و یا عنداللزوم عوارض احداث پارکینگ در نظر گرفته خواهد شد.

10ـ در خصوص واحدهای تجاری، هر واحد تجاری بایستی حداقل دارای یک واحد پارکینگ بر اساس طرح‌های جامع، هادی یا تفصیلی باشد و در صورتی که متراژ واحد تجاری کمتر از متراژ تعیین شده در طرح جامع، هادی یا تفصیلی باشد، یک واحد پارکینگ بایستی تامین و در غیر این صورت عوارض تامین پارکینگ و یا عنداللزوم عوارض عدم احداث پارکینگ بایستی محاسبه و اخذ گردد. در ضمن عـوارض تامین پارکینگ واحدهـای تجاری طرح‌های تفصیلی که به نوعی پارکینگ عمومی به صورت پیش فضا برای آن‌ها پیش بینی شده است، براساس 50% تعرفه مربوطه محاسبه و اخذ گردد.

11ـ در صورت تغییر کاربری عرصه و یا اعیانی مورد استفاده، ما به التفاوت عوارض تامین پارکینگ و یا عنداللزوم عدم احداث پارکینگ به تعرفه و قیمت منطقه بندی زمان یوم‌الادا محاسبه و اخذ خواهد شد ضمنا عوارض پرداخت شده قبل در صورتی که تغییر با مجوز قبلی شهرداری باشد قابل محاسبه بوده و در صورتی که بدون مجوز قبلی شهرداری انجام و سپس شهرداری با انجام آن موافقت نموده باشد، قابل محاسبه نخواهد بود.

12ـ در صورت تغییر در استفاده پارکینگ اعم از با مجوز یا بدون مجوز، عوارض عدم احداث پارکینگ، واحدی که پارکینگ آن احداث نگردیده بر مبنای دو برابر محاسبه و اخذ خواهد شد. ضمنا عوارض تامین پارکینگ کاربری جدید نیز بایستی محاسبه و برمبنای یک برابر اخذ گردد.

13ـ پس از مشخص شدن تعداد پارکینگ تامین و یا احداث نشده، عدد بدست آمده در معادله محاسبه تامین پارکینگ و یا عدم احداث پارکینگ مربوطه ضرب و عوارض این تعرفه مشخص و بایستی به حساب شهرداری واریز گردد.

14ـ کلیه ضوابط اعلام شده در این تعرفه در رابطه با عوارض تامین پارکینگ به عوارض عدم احداث پارکینگ نیز تسری خواهد داشت.»

در پاسخ به شکایت مذکور، رییس شورای اسلامی شاهین شهر به موجب لایحه شماره 3007/ش ـ 1396/09/28 توضیح داده است که:

«الف) خواهان در قسمت خواسته تقاضای اعمال ماده 92 قانون اخیرالتصویب دیوان عدالت اداری را نموده اند که در این رابطه نماینده این شورا به هیات معرفی و در جلسه مورخ 1396/02/19 شرکت و توضیحات خود را ارایه و با توجه به اینکه عوارض تامین پارکینگ مصوب این شورا قبل از صدور پروانه ساختمان و برای مواردی که مالک نمی تواند تعداد پارکینگ مورد نیاز را بر اساس ضوابط طرح‌های تفصیلی تامین نماید دریافت می‌گردد، آن دیوان طی دادنامه شماره 124ـ 1396/02/19 تعرفه این شورا را از مصادیق ماده 92 ندانسته است. لذا با این وصف خواسته خواهان در این زمینه رد و پرونده بسته شده است و اگر ایشان تقاضای دیگری داشته باشند بایستی نسبت به ارایه دادخواست علی حده اقدام نمایند.

ب) اکنون نظر به اینکه آن دیوان احتمالا برای قسمت دوم دادخواست مبنی بر ابطال بندهای 1 الی 8 تعرفه 212 T تقاضای ارایه پاسخ این شورا را نموده باشند مراتب به شرح زیر اعلام می‌گردد:

1ـ در اسناد و مدارک موجود و مراتب اعلامی از سوی نماینده این شورا در جلسه هیات عمومی دیوان و اظهارات خواهان در بند 2 دادخواست ارسالی کاملا مشخص است که این شورا به هیچ عنوان برای اشخاصی که پرونده آنان در کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری مطرح و منجر به صدور جریمه کسر پارکینگ می‌گردد، عوارضی با هیچ عنوانی مصوب ننموده و شهرداری شاهین شهر از این بابت عوارضی دریافت نمی نماید و به‌گونه‌ای که شاکی نیز عنوان نموده اند عوارض مربوط به قبل از صدور پروانه بوده و درهنگامی که ایشان برای دریافت پروانه مراجعه و نتوانسته اند پارکینگ موردنیاز را تامین نمایند این عوارض از ایشان مطالبه شده است در ضمن این موضوع در تعرفه نیز کاملا مشخص و موضوع آن طی دادنامه 124 مذکور به تایید هیات عمومی دیوان عدالت اداری رسیده است و عوارض مورد مطالبه مربوط به تامین پارکینگ است و در زمانی که متقاضیان نتوانند تعداد پارکینگ مورد نیاز را بر اساس ضوابط طرح‌های تفصیلی کبه تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران رسیده است تامین نمایند چند پیشنهاد به آن‌ها داده می‌شود که به ترتیب عبارتند از: 1ـ کاهش سطح زیربنا تا آنجایی که بتوانند پارکینگ مورد نظر را تامین نمایند. 2ـ تهیه پارکینگ در شعاع 100 متری ملک مربوط 3ـ پرداخت هزینه تامین پارکینگ به شهرداری به منظور تامین پارکینگ عمومی توسط شهرداری و با توجه به اینکه بر طبق ماده 7 قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران (که مورد تایید هیات عمومی دیوان عدالت اداری در چندین رای مختلف واقع گردیده) شهرداری ها ملزم به اجرای مصوبات شورای مذکور می‌باشند. لذا مصوبات این شورا و اقدامات شهرداری شاهین شهر دقیقا مطابق قانون انجام شده است. در ضمن همان گونه که مستحضرید، از زمان تصویب قانون اصلاحی قانون شوراها در سال 1361 کلیه شهرداری ها کشور خودکفا گردیده و بودجه‌ای از طرف دولت یا منابع عمومی به آنان پرداخت نمی گردد و شهرداری ها با وصول عوارض می‌باید نسبت به تامین بودجه خود به منظور انجام خدمات عمومی اقدام نمایند. لذا شهرداری برای تامین پارکینگ مورد نیاز ضوابط قانونی طرح‌های تفصیلی مکلف به تامین منابع مالی آن از اشخاصی است که تقاضای احداث واحد ساختمانی را داشته ولیکن نمی توانند پارکینگ مورد نیاز خود را تامین نمایند و باید وجه معادل آن از آن‌ها دریافت و پارکینگ عمومی مورد نیاز تامین گردد که این عین عدالت بوده و به غیر از این شهرداری مجبور خواهد بود از منابع عمومی که مبالغ آن توسط سایر شهروندان برای دیگر خدمات شهری در نظرگرفته شده برای این گونه متقاضیان استفاده نماید که این اقدام عملی غیر عادلانه بوده و در واقع به منزله دارا شدن غیر عادلانه و اکل مال بالباطل برای متقاضیان اصلی خواهد بود و تبعات نامشروع آن به صورت ناخواسته گریبان این گونه متقاضیان را گرفته و شهرداری در آن شریک خواهد گردید. لذا با دریافت عوارض تامین پارکینگ از متقاضی و تامین آن از سوی شهرداری اقدام شرعی و قانونی انجام شده است.

2ـ این شورا به حساسیت آن دیوان در خصوص عدم اخذ وجوه مضاعف و مطابق اقدامات شورای شهر با قانون آگاه است و به همین جهت سعی بر این است که کلیه اقدامات در همان راستا انجام گردد. در خصوص تصویب تعرفه تامین پارکینگ همان گونه که در بند فوق اعلام گردید، این عوارض صرفا برای یک مرتبه و از متقاضیانی که در قبل از صدور پروانه نتوانند پارکینگ مورد نیاز قانونی را تامین نمایند و با شرایط اعلامی در بند فوق مطالبه می‌گردد و پرونده این گونه متقاضیان به کمیسیون ماده 100 ارجاع نمی گردد و اصولا دلیلی برای ارجاع آن وجود ندارد چرا که احداث بنای آنان مطابق پروانه است و جریمه‌ای از آنان مطالبه نگردیده و نمی گردد. اما اگر شخصی بعد از دریافت پروانه از احداث پارکینگ مورد نظر در پروانه ساختمان خودداری نماید موضوع به کمیسیون ماده 100 قانون شهرداری ارجاع و صرفا جریمه تعیین شده توسط کمیسیون مزبور مطالبه می‌گردد و به هیچ عوان این شورا تعرفه‌ای برای اخذ عوارض از این گونه اشخاص تصویب ننموده و نمی نماید و به آن اعتقادی ندارد و شهرداری شاهین شهر نیز به هیچ عنوان عوارضی مازاد بر جریمه مذکور دریافت نمی نماید و اجازه چنین اقدامی را نداشته و این شورا در این خصوص نظارت کامل دارد و اگر بر فرض محال چنین اتفاقی انجام گردد، این شورا به عنوان نمایندگان مردم بلا فاصله وارد عمل شده و از حقوق شهروندان مربوطه دفاع و حقوق وی را مسترد می‌نماید. بنابراین قطعا عوارض و جریمه به صورت مضاعف مطالبه نمی گردد و اما در خصوص مبنای قانونی آن به استحضار می‌رساند، همان گونه که مطلعید واژه عوارض در مقابل خدمات موضوعیت می‌یابد و هرکجا که از واژه عوارض استفاده می‌گردد، در کنار آن خدماتی که قبلا ارایه شده و یا باید در آینده ارایه گردد در اذهان متبادر می‌گردد این عوارض بر طبق بند 26 ماده 55 قانون شهرداری از سوی شهرداری پیشنهاد و بر اساس بند 16 ماده 71 قانون شوراها پس از بررسی دقیق به تصویب شورای شهر می‌رسد. در هنگام تصویب این گونه عوارض سایر قوانین از جمله ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده و عدم تصویب عوارضی که تکلیف آن در قانون مذکور روشن شده رعایت و بر اساس تبصره 1 همان ماده مراحل آگهی آن در زمان مقرر انجام و بر طبق تبصره 4 مورد تایید وزارت کشور واقع می‌گردد. در خصوص عوارض تامین پارکینگ نیز همین موضوع صادق است و تشریفات قانونی آن طی و شهرداری خدمات تامین پارکینگ عمومی را مهیا و نسبت به احداث آن به منظور رفاه حال متقاضی و شهروندان اقدام می‌نماید و قطعا اگر چنین خدماتی وجود نداشته باشد متقاضی و شهروندان نمی توانند از خدمات عمومی شهر به درستی استفاده نمایند و زندگی مردم در شهر با مشکل روبرو می‌گردد. لذا همان گونه که ملاحظه می‌فرمایید در تصویب تعرفه کلیه ملاحظات قانونی و نظریه آن هیات رعایت گردیده است.

3ـ در پاسخ به بند 3 دادخواست خواهان معروض می‌دارد همان گونه که ایشان مرقوم فرمودند موضوع کسر پارکینگ در کمیسیون ماده 100 مطرح می‌گردد که مورد تایید آن دیوان و این شورا نیز می‌باشد ولیکن همان گونه که ایشان در قسمت مقدماتی دادخواست خود اعلام نموده اند برای صدور پروانه به شهرداری مراجعه و نظر به اینکه نتوانستند پارکینگ مورد نیاز را طبق ضوابط طرح تفصیلی تامین نمایند با موافقت خودشان حاضر به پرداخت عوارض تامین پارکینگ گردیده و سپس پروانه ایشان صادر شده است و تاکنون از پروانه صادره تخطی ننموده اند که پرونده ایشان نیاز به ارجاع به کمیسیون ماده 100 داشته باشد در ضمن اگر از عوارض پرداختی ناراضی هستند می‌توانند طبق ضوابط طرح تفصیلی در شعاع 100 متری محل نسبت به تامین پارکینگ اقدام نموده و یا سطح زیربنای خود را در حدی که می‌توانند پارکینگ مورد نیاز را تامین نمایند کاهش داده و سپس وجه مربوطه را از شهرداری مسترد نمایند و اساسا نیازی به شکایت و تضییع وقت دیوان و این شورا توسط خواهان نمی باشد. در ضمن این موضوع از نظر اخلاقی صحیح نمی باشد که متقاضیانی به مانند ایشان که از تولیدکنندگان انبوه مسکن و واحد تجاری هستند به شهرداری مراجعه و تمام ضوابط را پذیرفته و پروانه خود را دریافت و از منابع آن منتفع گردیده و سپس به مراجع قضایی مراجعه و با وارونه جلوه دادن واقعیت و مظلوم نمایی سعی داشته باشند که عوارضی را که حق الناس بوده و متعلق به همه شهروندان یک شهر و حتی کشور است را مسترد نمایندو این بر خلاف قاعده فقهی اوفوا بالعقود ـ اوفوا بالعهد است، لذا تقاضای رد شکایت واهی خواهان از این باب مورد استدعاست.

4ـ در پاسخ به بند 4 دادخواست معروض می‌دارد برای این شورا مشخص نیست که به چه دلیلی خواهان مصوبه شورا را مغایر اصول قانون اساسی و سایر قوانین و مقررات دانسته اند. چرا که مصوبه مورد نظر مطابق با کلیه قوانین و مقررات تصویب و رعایت همه قوانین مورد نظر ایشان و حتی بند 16 ماده 80 قانون شوراها (71 سابق) و تبصره 1 ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده شده است.

5 ـ در پاسخ به بند 5 دادخواست اعلام می‌گردد، بندهای 1 الی 8 تعرفه 212 T قواعد اجرای تعرفه را بر اساس طرح‌های مصوب تفصیلی مشخص نموده است و بدون آن‌ها اجرای تعرفه با مشکل روبرو و در مواقع متعددی حقوق اشخاص تضییع خواهد گردید و بدون آن بندها ممکن است عوارض خود متقاضی به مقدار قابل ملاحظه‌ای افزایش یابد. پس برای اجرای آن قطعا نیاز به توضیحات ذیل تعرفه می‌باشد. مثال مشابه آن قانون مدنی و آیین دادرسی در امور مدنی است که بدون آیین دادرسی اجرای قانون مدنی با مشکل روبر خواهد گردید. در ضمن ایشان فقط تقاضای ابطال آن بندها را نموده و هیچ گونه دلیل مشخص و موجهی برای این منظور ارایه ننموده اند و قطعا نمی توان برای مواردی که دلیل و مستندی برای ابطال ارایه نمی گردد، ابطالی انجام و یا صرفا به جهت اینکه بندهای تعرفه با سلیقه متقاضی همخوانی ندارد تقاضای ابطال تعرفه‌ای را نمود.

6 ـ در پاسخ به بند6 دادخواست معروض می‌دارد، تعرفه این شهرداری به هیچ عنوان با آن تعرفه ها سنخیتی ندارد.

حال با توجه به مراتب عنوان شده در فوق و نظر به اینکه کلیه اقدامات صورت پذیرفته از سوی این شورا وفق مقررات بوده است تقاضای رد دادخواست خواهان مورداستدعاست.»

هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 1397/05/23 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آرا به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

با توجه به اینکه در آرا متعدد هیات عمومی دیوان عدالت اداری وضع عوارض برای کسری، حذف یا عدم تامین پارکینگ در مصوبات شوراهای اسلامی شهرها مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات تشخیص و ابطال شده است، بنابراین مصوبه شماره 95081ـ 1382/11/14 برای سال‌های 1385 و 1386، مصوبه شماره 2837/ش ـ 1386/11/07 برای سال‌های 1387 الی 1390، مصوبه شماره 3139/ش ـ 1390/11/03 برای سال‌های 1391 و 1392، مصوبه شماره 3400/ش ـ 1392/11/12 برای اجرا در سال‌های 1393 و 1394 و مصوبه شماره 4374/ش ـ 1394/11/14 برای سال 1395 با عنوان عوارض کسر پارکینگ و عوارض حذف یک واحد پارکینگ مصوب شورای اسلامی شهر شاهین شهر به دلایل مندرج در رای شماره 97 الی 100 ـ 1392/02/16 و رای شماره 573ـ 1396/06/14 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات قانونی است و مستند به بند 1 ماده 12 و مواد 88 و 13 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 از تاریخ تصویب ابطال می‌شود.

رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدکاظم بهرامی