اجرای معافیت مالیاتی ماده 138 قانون مالیات ها- منبع مالیات:...

شماره: 4228/201

تاریخ:1382/05/20

پیوست:

 

شماره وتاریخ رای مورد واخواهی: 9-1381/10/16

مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی

سال عملکرد یا تعلق مالیات: 1379

شماره حوزه مالیاتی: 9213-19

شماره سر ممیزی مالیاتی: 921-19

سازمان امور اقتصادی ودارایی استان خراسان

اداره امور مالیاتی شهرستان: خواف

اداره کل:

تاریخ ابلاغ رای: 1381/10/18

شماره وتاریخ ثبت شکایت: 9590-201-1381/11/16 و 979-201-1382/02/14

خلاصه واخواهی: نسبت به رای هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر به دلایل زیر معترض بوده وخواستار نقض رای واستفاده از معافیت بند الف ماده 138 قانون مالیات‌های مستقیم می‌باشد. این شرکت مجوز شماره 11644/100-1379/10/25 را برای طرح توسعه فرآیند خرد آیش فرآوری سنگ آهن به مبلغ 000 000 330 ریال و مجوز شماره 1022582-1380/12/25 را برای طرح خط خرد آیش و فرآوری سایت سنگ شکن شماره 1و2 به مبلغ 044 576 210 2 ریال از بالاترین مقام اجرایی وزارت صنایع ومعادن اخذ ومتعاقبا مجمع عمومی عادی سالانه مورخ 1380/04/27 شرکت نیز سود ابرازی عملکرد 79 را برای اجرای طرح‌های توسعه مذکور اندوخته نموده است. در نتیجه اندوخته مزبور تا حد هزینه طرح‌های یاد شده به حکم تبصره 35 قانون بودجه سال 79 وبند الف ماده 138 قانون مالیات‌های مستقیم از مالیات معاف می‌باشد ولی هیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر به اعتراض شرکت در این مورد توجهی ننموده وحتی در مورد طرح مربوط به مجوز شماره 11644/100-1379/10/25 به مبلغ 000 000 330 ریال که مجوز آن قبل از تشکیل مجمع عمومی عادی سالانه مورخ 1380/04/27 کسب شده بود از اعطای معافیت خودداری نموده است.

گرچه هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدید نظر به لحاظ اینکه مجوز شماره 1022582-1380/12/25 طرح توسعه بعد از تشکیل جلسه مورخ 1380/04/27 مجمع عمومی عادی سالانه مربوط به سال مالی 79 صادر گردیده مودی را مشمول معافیت مقرر در ماده 138 قانون مالیات‌های مستقیم بابت طرح مذکور ندانسته اند واز این حیث ایرادی به آرا صادره آنان وارد نمی باشد لیکن چون مجوز شماره 11644-100-1379/10/25 طرح توسعه به مبلغ 000 000 330 ریال قبل از تشکیل مجمع عمومی مذکور دریافت وطبق بند 9 صورتجلسه مجمع عمومی عادی سالانه 90% سود خالص شرکت برای اندوخته طرح توسعه اختصاص یافته و ظاهرا شرکت مودی شرایط استفاده از معافیت را داشته است، مع‌الوصف هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی علیرغم اینکه در تبصره‌های 35 قوانین بودجه سال‌های 79و80 معافیت مزبور پیش بینی شده بود به دلیل اینکه متن تبصره 35 قانون بودجه سال 79 توسط مودی ارایه نگردیده از اعطای معافیت مزبور خودداری وهیات حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر نیز بدون اظهارنظر موجه راجع به طرح توسعه اخیرالذکر صرفا با اظهارنظر نسبت به طرح توسعه دیگر که مشمول معافیت نبوده ضمن تایید رای هیات حل اختلاف مالیاتی بدوی مبادرت به صدور رای نموده که رای صادره متضمن اظهارنظر موجه وقانونی نسبت به ادعای مودی در خصوص برخورداری از معافیت موضوع ماده 138 بابت مجوز طرح توسعه اخذ شده در سال 79 نبوده ومغایر مفاد ماده 248 قانون مالیات‌های مستقیم می‌باشد. علیهذا این شعبه ردی مورد واخواهی را از این حیث به لحاظ عدم رعایت مقررات و نقص رسیدگی نقض وپرونده امر را به هیات حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون مالیات‌های مستقیم احاله می‌نماید.