رای شماره 206 هیات عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع:...

شماره 9802291 1400/03/01

بسمه تعالی

جناب آقای اکبرپور

رییس هیات مدیره و مدیرعامل محترم روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران

یک نسخه از رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 140009970905810206 مورخ 1400/02/07 با موضوع: «ابطال ذیل تبصره 11 مصوبه شماره 5415/90/3ـ 1390/12/21 شورای اسلامی شهر مشهد» جهت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال می‌گردد.

مدیرکل هیات عمومی و هیاتهای تخصصی دیوان عدالت اداری ـ مهدی دربین

تاریخ دادنامه: 1400/02/07 شماره دادنامه: 206 شماره پرونده: 9802291

مرجع رسیدگی: هیات عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای سیدابوتراب موسوی

موضوع شکایت و خواسته: ابطال قسمتی از تبصره 11 مصوبه شماره 5415/90/3ـ 1390/12/21 شورای اسلامی شهر مشهد

گردش کار: شاکی به موجب دادخواستی ابطال مصوبه شماره 15810/97/5/ش ـ 1397/09/20 و تبصره 11 مصوبه شماره 5415/90/3ـ 1390/12/21 شورای اسلامی شهر مشهد را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

" به تجویز ماده 92 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری و با عنایت به ابطال دو فقره از مصوبات قبلی شورای اسلامی شهر مشهد مقدس طی دادنامه شماره 427ـ 1392/07/01 از سوی هیات عمومی دیوان عدالت اداری با این مضمون که گرفتن جریمه و عوارض بهای خدمات مازاد بر تراکم مجاز و قانونی پیش از انجام تخلف ساختمانی و طرح موضوع در کمیسیون‌های ماده 100 قانون شهرداری ها توسط شهرداری ها را فاقد مجوز قانونی اعلام داشته است و با امعان نظر به این اصل مهم که وظایف و حدود اختیارات شوراهای اسلامی شهر و روستا در قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران تصریح گردیده است و اعضای شوراها نمی توانند برای موضوعاتی که قانونگذار طی سالیان متمادی و قبل از تشکیل شوراها تعیین تکلیف نموده است ورود نموده و با وجود مواد قانونی شفاف مصوبه و یا ضابطه جدیدی مغایر با اصول کلی مربوطه وضع و ایجاد نمایند و هرگونه تخطی در این خصوص فاقد جواز و وجاهت قانونی می‌باشد و با استناد به تبصره 11 ماده 100 قانون شهرداری ها: 1ـ اختیارات شورای اسلامی شهر فقط محدود به تصویب آیین‌نامه ارزش معاملاتی ساختمان که صرفا مبنای محاسبه جرایم کمیسیون ماده 100 بوده و توسط شهرداری ها به شوراها ارایه می‌گردد، می‌باشد. 2ـ به استناد بند 16 ماده 80 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران، شورای اسلامی شهر اختیار تصویب لوایح، برقراری یا لغو عوارض شهر و همچنین تغییر نوع و میزان آن را با در نظر گرفتن سیاست‌های عمومی دولت دارد و در این راستا لازم است آیین‌نامه اجرایی نحوه وضع و وصول عوارض مصوب 1378/07/07 هیات وزیران و نیز ماده 50 و 52 قانون مالیات بر ارزش افزوده از سوی شوراها کاملا رعایت گردد. 3ـ با استناد به بند 26 ماده 80 قانون فوق‌الذکر شوراهای اسلامی شهر می‌توانند خدماتی را که شهرداری ها و سازمان‌های وابسته ارایه می‌نمایند متناسب با خدمات انجام شده تعیین نمایند. با امعان نظر به عدم رعایت مراتب مصرح فوق از سوی شورای اسلامی شهر مشهد به موجب تبصره 11 مصوبه شماره 5415/90/3/ش ـ 1390/12/21 به جای ارزش معاملاتی که قانونا در اختیار کمیسیون موضوع ماده 64 قانون مالیات‌های مستقیم قرار دارد و شورای مزبور تحت عنوان (پپریم) p´ ارزش معاملاتی تعیین نموده است و سپس این ارزش معاملاتی غیرواقعی و فاقد جایگاه قانونی و حقوقی را در مصوبات دیگر جایگزین ارزش معاملاتی کمیسیون ماده 64 نموده است که در هیچ یک از اختیارات پیش گفته برای شوراهای شهر توسط مقنن چنین وظایفی تعیین و مطابقت داده نشده است از آنجا که هیات مرکزی حل اختلاف مستقر در وزارت کشور با شکایت مطرح شده توسط دفتر امور شهری و شوراهای استانداری خراسان رضوی و اینجانب مصوبه شماره 9961/93/4/ش ـ 1394/09/03 شورای اسلامی شهر مشهد را ابطال نموده است و علیرغم اینکه در رای هیات یاد شده تصریح گردیده p´ تعیین ارزش معاملاتی توسط شورای اسلامی فاقد جایگاه قانونی می‌باشد و مصوبه مذکور را ابطال نموده است ولی شورای شهر و شهرداری عملا از اجرای رای مزبور خودداری و استنکاف نموده اند و مصوبات ذکر شده کماکان اجرا می‌گردد و حقوق شرعی و قانونی مردم همچنان پس از ابطال مصوبه و گذشت چند سال تضییع می‌گردد که در نامه شماره 63130 ـ 1398/04/02 وزارت کشور علت عدم اجرای رای موصوف از استانداری خراسان رضوی بازخواست شده است.

با عنایت به اینکه اخیرا شورای اسلامی شهر مشهد طی مصوبه شماره 15810/97/5/ش ـ 1397/09/20 به منظور ایجاد مفر قانونی و دور زدن ماده 92 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری وسایر قوانین مرتبط در این خصوص به جایp´ از حرف V استفاده نموده و اقدام به صدور مصوبه جدیدی با محتوای قانون گریزی قبلی فوق نموده است. با استناد به اصل 105 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که تصریح نموده است تصمیمات شوراها نباید مخالف موازین اسلام و شرع باشد و با استناد به ماده 90 قانون تشکیلات، وظایف وانتخابات شوراها، هیات تطبیق می‌بایستی برابر قانون در مهلت مقرر مصوبات اصداری و اعلام شده شوراها را مورد بررسی قرار دهد و چنانچه مصوبه‌ای را مغایر با قوانین ومقررات کشور و یا خارج از حدود وظایف و اختیارات شوراها تشخیص دهد باید نسبت به آن اعتراض نماید که متاسفانه بنا به دلایل نامعلوم هیات تطبیق شهرستان مشهد علیرغم اطلاع از رای فوق‌الذکر هیات حل اختلاف مرکزی برابر مستندات موجود در زمان مقرر و به موقع به مصوبه معنونه شورا اعتراض ننموده و از ابتدای سال جاری (1398) شهرداری مشهد وفق مصوبه غیرقانونی و خلاف شرع مزبور با مردم رفتار نموده است و کمافی السابق دامنه آن را به موضوعات مختلف تسری و گسترش داده و خواهد داد که بدین لحاظ حقوق شهروندان مشهد اساسا نادیده گرفته شده است با امعان نظر به این اصل مهم که قانونگذار در هیچ یک از قوانین موصوف و موضوعه عوارض قانونی را از جنس بهای خدمات ندانسته و مقررات صدرالذکر نیز چنین اختیاراتی را به اعضای شورای اسلامی شهر مشهد نداده اند و اختیارات خویش را نیز تفویض ننموده اند و لذا V ساختگی و مندرج در مصوبه صدرالاشاره در هیچ یک از مجموعه قوانین موضوعه و مطروحه فوق مبنا و جایگاه قانونی و حقوقی نداشته و مصوبین آن نیز فاقد صلاحیت و اختیارات لازم در این رابطه می‌باشند.

لذا تعیین بهای خدمات p´ و V برای تعیین میزان و مبلغ خلاف ضابطه و تراکم مازاد مجاز و مصوب مندرج در طرح‌های جامع و تفصیلی و تعیین قیمت برای فروش حقوقات قانونی شهروندان در پروانه‌های اصداری و قبل از انجام تخلف ساختمانی و با استفاده از الفاظ و حروف لاتین p´ و V و عدم توجه به منظور قانونگذار وجایگاه کمیسیون‌های ماده صد و بی توجهی محض به مواد 87، 92، 93 و 109 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری به دلیل مستندات موصوف و صراحت استفسار به عمل آمده از مقام معظم رهبری در خصوص انجام محاسبات براساس سال ساخت و تخلف و عدم توجه شرعی مصوبه به این مهم و نیز به دلیل شگردهای توجیهی و بی اساس و غیرمستند و خلاف قانون به منظور جایگزینی ضوابط خلاف قانون به جای صراحت و نص قانون در قالب ضرایب و الفاظ p´ و V و امثالهم و بی توجهی محض به آرا مستند و ضم این دادخواست بوده و به دلیل نداشتن جایگاه قانونی مصوبات صادره مورد اعتراض و عدم اعمال آن ازسوی قانونگذار و نیزعدم تفویض آن به شوراهای موصوف علاوه بر نداشتن محلی از اعراب، استفاده از این ترفند غیرقانونی توسط شوراهای اسلامی شهر مشهد مقدس به تن هایی از عوامل اساسی گرانی و بالا رفتن قیمت تمام شده و تورم بخش مسکن می‌باشد. علی ای حال با عنایت به مطالب معنونه فوق‌الذکر و به دلیل اینکه تصویب مصوبات پیش گفته توسط شورای اسلامی شهر مشهد فقط به منظور فروش تراکم مازاد و خلاف ضابطه و پیش روی طولی و افزایش سطح اشغال در پروانه‌های اصداری برخلاف قانون و قبل از تعیین تکلیف تخلفات ساختمانی در کمیسیون‌های ماده 100 و عدم توجه به دادنامه‌های هیات عمومی دیوان عدالت اداری و نیز هیات حل اختلاف مرکزی در این خصوص می‌باشد و کاربرد دیگری نداشته و نحوه صدور جرایم کمیسیون‌های ماده 100 را نیز قانونگذار تعیین نموده است و تمام مراتب فوق و صدور مصوبات فوق‌الاشاره با تصریح قانون و مستندات پیوست از حدود اختیارات تعیین شده توسط مقنن برای شوراها خارج می‌باشد و هیات عمومی دیوان نیز بر این مهم صحه گذاشته اند، از محضر قضات دیوان عدالت اداری تقاضای ابطال مصوبات شماره 5415/90/3/ش ـ 1390/12/21 و نیز شماره 15810/97/5/ش ـ 1397/09/20 شورای اسلامی شهر مشهد مقدس را که از اوایل سال 1398 به دلیل سکوت مسیولین ذیربط استانی اجرایی گردیده است را دارد. "

متن مقرره مورد شکایت به شرح زیر است:

" مصوبه 5415/90/3/ش ـ 1390/12/21

تبصره 11ـ بهای خدمات ساختمانی بابت پیشروی طولی و طبقه مازاد در نقاط مجاز از 1391/01/01 بر اساس ضریبی از ارزش روز املاک (p´) در حوزه‌های درآمدی پنج گانه به شرح زیر قابل دریافت است:

تخلفات ساختمانی یاد شده (بدون دریافت مجوز از شهرداری) مشمول 10% افزایش نسبت به بهای خدمات فوق خواهد بود. "

در پاسخ به شکایت مذکور، رییس شورای اسلامی شهر مشهد به موجب لایحه شماره 15692/98/5/ش ـ 1398/08/23 توضیح داده است که:

" 1ـ شاکی در متن دادخواست تقدیمی به دو مصوبه از مصوبات شورای اسلامی شهر مشهد اعتراض نموده اند و در این راستا به تعدادی از آرا هیات عمومی استناد نموده اند که با مداقه در مفاد این آرا استنادی به راحتی مشخص می‌شود این آرا هیچ ارتباطی به موضوع مصوبات مورد اعتراض ندارد بنابراین در خصوص موضوع مورد اعتراض، هیچ گونه رای از ناحیه هیات عمومی دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال مصوبات مشابه صادر نگردیده است. اعتراض شاکی ناشی از برداشت ناصحیح ایشان از مفاد مصوبات مورد اعتراض می‌باشد بااین توضیح که مشارالیه تصور نموده اند اولا: شورای شهر مکلف است الزاما عوارض مورد نظر خود را بر مبنای قیمت منطقه‌ای که توسط اداره دارایی اعلام می‌شود تعیین نماید؟ ثانیا: ایشان قیمت منطقه‌ای موضوع ماده 64 قانون مالیات‌های مستقیم را با اختیارات شورای شهر به شرح تبصره 11 ماده 100 قانون شهرداری ها نیز خلط نموده اند و دقیقا بر اساس همین تصور اشتباه مدعی بطلان مصوبه شورای اسلامی شهر مشهد می‌باشند و این در حالیست که اگرچه قیمت منطقه‌ای موضوع ماده 64 قانون مالیات‌های مستقیم می‌تواند به عنوان یک ملاک جهت تعیین عوارض تعیین شود اما اساسا شوراهای اسلامی شهرها به موجب هیچ قانونی مکلف نشده اند که در جهت تعیین عوارض و بهای خدمات صرفا از قیمت منطقه‌ای مصوب اداره دارایی استفاده نمایند به عبارت دیگر شورای اسلامی شهرها به استناد بند 16ماده 80 قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب سال 1375 و اصلاحات بعدی آن اختیار تصویب لوایح برقراری یا لغو عوارض شهر و همچنین تغییر نوع و میزان آن با در نظر گرفتن سیاست‌های عمومی دولت که از سوی وزارت کشور اعلام می‌شود را دارند و در هیچ کدام از قوانین بالادستی از جمله ایین نامه اجرایی نحوه وضع و وصول عوارض، قانون مالیات بر ارزش افزوده قانون مالیات‌های مستقیم و ... شوراهای اسلامی شهر ملزم به استفاده از ارزش معاملاتی املاک به عنوان ماخذ محاسبه عوارض یا بهای خدمات نیستند و چنین الزامی توسط مقنن تعیین نگردیده است. بنابراین شوراهای اسلامی شهرها برای محاسبه عوارض مختلف اعم از ساختمانی یا غیرساختمانی می‌توانند از رقم ثابت ریالی (مثلا A ریال به ازای هر مترمربع) یا ماخذ محاسباتی غیراز قیمت منطقه‌ای املاک مصوب کمیسیون ماده 64 و ... استفاده نمایند که این رویه هم اکنون در کل کشور جاری و ساری می‌باشد و این نوع از مصوبات دقیقا در صلاحیت شورای شهر بوده و خارج از حیطه اختیارات این مرجع نمی باشد بنابراین تصور اینکه شورای شهر مکلف است عوارض را صرفا بر اساس قیمت منطقه‌ای موضوع ماده 64 قانون مالیات‌های مستقیم تعیین نماید استنباطی ناصحیح بوده و فاقد پشتوانه قانونی می‌باشد.

از طرف دیگر اختیارات شورای شهر در جهت تصویب ارزش معاملاتی موضوع تبصره 11 ماده صد قانون شهرداری ها نیز هیچ ارتباطی به قیمت منطقه‌ای اداره دارایی ندارد و اگر بر اساس برداشت شاکی هدف مقنن از تعیین ارزش معاملاتی موضوع تبصره 11 ماده 100 قانون شهرداری ها را همان قیمت منطقه‌ای اداره دارایی تلقی نماییم در این صورت دیگر نیازی نبود تا قانونگذار این تکلیف و اختیار را مجددا به شورای اسلامی شهرها تفویض نماید که نتیجتا اشتباه بودن برداشت شاکی امری مسجل است و با ملاحظه متن تبصره 11 ماده صد قانون شهرداری مشخص می‌شود که اختیار شورای شهر به شرح این قانون متفاوت از قیمت منطقه‌ای موضوع ماده 64 قانون مالیات‌های مستقیم است که بذل عنایت به این مهم را استدعا دارد. اما نکته قابل توجه این است مصوبه شماره 5415/90/3/ش ـ 1390/12/21 که مورد اعتراض شاکی پرونده قرار گرفته است در واقع قسمتی از بودجه سال 1391 شهرداری مشهد بوده که این مصوبه در سال 1391 قابلیت اجرا داشته و سالهاست که ملاک عمل شهرداری مشهد قرار ندارد و چون اعتبار قانونی مصوبه موصوف منقضی شده و قابلیت اجرا ندارد نتیجتا اعتراض شاکی نسبت به این مصوبه نیز وجاهت قانونی نخواهد داشت.

2ـ در خصوص اینکه شاکی مدعی شده اند که در گذشته شهرداری در خصوص تعیین عوارض، شاخصی تحت عنوان p´ تعیین نموده است و این اقدام شورای شهر خلاف قانون است نیز به استحضار می‌رساند این ادعا کذب محض است چرا که شاخص مذکور به شرح تبصره4 و 5 ماده 14 و ماده 24 دفترچه ضوابط درآمدی شهرداری مشهد نیز پیش بینی شده بود که نسبت به مصوبه موصوف اعتراض گردید و نهایتا هیات تخصصی دیوان عدالت اداری به شرح بند 2 و 3 از دادنامه شماره 268 ـ 1395/11/27 صراحتا اعلام نمودند که این اقدام شورای شهر دقیقا در راستای اختیارات و وظایف شورای اسلامی شهر مشهد بوده و این مصوبه خلاف قانون تشخیص داده نشد که نتیجتا چون یک بار این موضوع مورد رسیدگی قرار گرفته و منتهی به اتخاذ تصمیم قضایی گردیده است از این لحاظ موضوع مشمول امر مختومه نیز خواهد بود.

3ـ در خصوص اینکه نامبرده مدعی شده اند که مصوبه شماره 9961/93/4/ش ـ 1394/09/03 توسط هیات مرکزی حل اختلاف مستقر در وزارت کشور ابطال شده است نیز به استحضار می‌رساند این مصوبه صرفا در خصوص تفویض اختیار شورای اسلامی شهر برای پاسخ گویی به موارد اختلافی محاسبات بهای خدمات ساختمانی (p´) سال‌های 1392 و 1393 بوده است و تعمیم ابطال این مصوبه به سایر مصوبات فاقد وجاهت قانونی است و اینکه اعلام شده است p´ جایگزین ارزش معاملاتی کمیسیون ماده 64 شده است نیز کذب محض بوده و هرجا که ارزش معاملاتی موضوع ماده 64 قانون مالیات‌های مستقیم در مصوبات شورای اسلامی شهر ملاک عمل قرارگرفته است مقصود عین مصوبه اداره دارایی بوده و هیچ گونه جایگزینی صورت نپذیرفته است. اما آنچه از اهمیت برخوردار است اینکه د رحال حاضر ملاک محاسبه تخلفات ساختمانی صورت گرفته قبل از سال 1394، مصوبه شماره 1797/98/5/ش ـ 1398/02/10 شورای اسلامی شهر مشهد می‌باشد که به موجب این مصوبه مبنای محاسبات تخلفات ساختمانی بر اساس ضرایبی از ارزش معاملاتی املاک (p) موضوع ماده 64 قانون مالیات‌های مستقیم تعیین می‌شود و بدین ترتیب آنچه مورد نظر شاکی پرونده است عملا محقق گردیده و دیگر دلیلی جهت اعتراض باقی نمانده است.

4ـ شاکی در صدد القای این مطلب هستند که گویا شهرداری بدون اینکه تخلفات ساختمانی را به کمیسیون ماده صد منعکس نماید عوارض و جریمه را از شهروندان دریافت می‌نماید که این موضوع نیز کذب محض بوده و شهرداری مشهد کلیه تخلفات ساختمانی را به کمیسیون ماده صد منعکس می‌نماید و قبل از تعیین تکلیف توسط کمیسیون ماده صد به هیچ عنوان وجوهی را از مالکین دریافت نمی کند. پرواضح است که اگر شهروندان قبل از هرگونه تخلف ساختنانی به شهرداری مراجعه نمایند و متقاضی صدور پروانه ساخت یا پروانه توسعه بنا باشند در این حالت شهرداری طبق قانون و بر مبنای طرح‌های تفصیلی و مصوبات شورای اسلامی شهر مشهد حقوقات قانونی را اخذ و پروانه ساختمانی را صادر خواهد نمود که در این فرض چون تخلفی صورت نگرفته است بنابراین ارسال پرونده به کمیسیون ماده صد نیز مفهومی نداشته و اخذ جریمه نیز فاقد وجاهت قانونی خواهد بود. شایان ذکر است اگر چه طبق آرای متعدد صادره از ناحیه هیات تخصصی و هیات عمومی دیوان عدالت اداری از جمله آرا شماره‌های 367 الی 381ـ 1397/03/08 و شماره 334ـ 1396/12/05 هیات تخصصی عمران، شهرسازی و اسناد دیوان عدالت اداری و رای شماره 587ـ 1383/11/25 هیات عمومی دیوان عدالت اداری، شهرداری ها می‌توانند علاوه بر اخذ جرایم کمیسیون ماده صد عوارضی را نیز اخذ نمایند اما در حال حاضر شهرداری مشهد پس از صدور رای جریمه کمیسیون ماده صد، عوارض زیربنایی بابت تخلفات ابقا شده توسط کمیسیون ماده صد را از مودیان دریافت نمی کند.

5 ـ در خصوص اعتراض به مصوبه شماره 15810/97/5/ش ـ 1397/09/20 به استحضار می‌رساند چون وضعیت اقتصادی شهروندان در کلان شهر مشهد مقدس یکسان نیست و قیمت املاک واقع در سطح این کلان شهر نیز همگون و یکسان نمی باشند و اختلاف قیمت ها فاحش می‌باشد، از این رو شورای اسلامی شهر مشهد با هدف برقراری عدالت اجتماعی تلاش نمود تا در مصوبات خود واقعیات اجتماعی موجود را نیز مد نظر قرار دهد و چون تعیین عددی ثابت برای اخذ تخلفات ساختمانی در کل سطح شهر با این هدف در تعارض شدید می‌باشد از این رو تلاش گردید تا تخلفات ساختمانی با واقعیت های موجود تطبیق داشته باشد که بدین لحاظ شورای اسلامی شهر مشهد به موجب مصوبه موصوف محدوده بلوک‌های همگن به لحاظ اقتصادی، اجتماعی، هرگونه بافت و کالبد و رعایت تقسیمات شهری به همراه میانگین ارزش روز املاک هر بلوک را تعیین نموده است که این شاخص تحت عنوان (V) شناخته شده است و برخلاف ادعای شاکی این شاخص به عنوان ارزش معاملاتی موضوع تبصره 11 ماده 100 قانون شهرداری ها تعیین نشده است بلکه در جهت تعیین ارزش معاملاتی ساختمان (K) موضوع تبصره 11 قانون موصوف از این شاخص نیز بهره برده ایم که بدین ترتیب ارزش معاملاتی موضوع تبصره 11 با واقعیت های موجود مطابقت داشته و مقدمات تحقق عدالت اجتماعی فراهم گردیده است و نتیجتا اقدام شورای شهر دقیقا مطابق قانون بوده و هیچ گونه تخطی از مقررات صورت نپذیرفته است که بذل عنایت به این مهم را استدعا دارد.

6 ـ در خصوص اینکه اعلام شده مصوبه شورای اسلامی شهر خلاف شرع است نیز به استحضار می‌رساند شورای اسلامی شهر مشهد در خصوص تصویب مصوبات، تمامی موازین اسلامی و شرعی را مد نظر قرار می‌دهد و این مصوبات پس از طی مراحل قانونی، تایید و مورد عمل شهرداری مشهد قرار می‌گیرد و تاکنون دقت کافی توسط شهرداری و شورای اسلامی شهر مشهد در رعایت موازین شرعی و قانونی در مصوبات صورت گرفته و تصویب مصوبات بر اساس اختیارات قانونی که قانونگذار در قوانین و مقررات مربوطه اعطا نموده صورت گرفته است و اساسا شاکی نیز دلیلی جهت غیرشرعی بودن این مصوبات اعلام ننموده اند که بدین لحاظ تقاضای رسیدگی و صدور رای به تایید مصوبات شورای اسلامی شهر مشهد رادارد و در انتها تقاضا دارد نمایندگان این شورا جهت ادای توضیحات حضوری در جلسه هیات تخصصی نیز دعوت شوند. "

رسیدگی به موضوع از جمله مصادیق حکم ماده 92 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری تشخیص نشد.

در اجرای ماده 84 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392، پرونده به هیات تخصصی شوراهای اسلامی دیوان عدالت اداری ارجاع می‌شود و هیات مذکور به موجب دادنامه شماره 1469ـ 1399/12/13 مصوبه شماره 15810/97/5/ش ـ 1397/09/20 با موضوع تعیین محدوده و ارزش املاک بلوک‌های همگن و تبصره 11 مصوبه شماره 5415/90/3ـ 1390/12/21 به استثنا افزایش ده درصدی ذیل تبصره مصوب شورای اسلامی شهر مشهد را قابل ابطال تشخیص نداد و رای به رد شکایت صادر کرد. رای مذکور به علت عدم اعتراض از سوی رییس دیوان عدالت اداری و یا ده نفر از قضات دیوان عدالت اداری قطعیت یافت.

رسیدگی به قسمتی از تبصره 11 مصوبه شماره 5415/90/3ـ 1390/12/21 شورای اسلامی شهر مشهد در دستورکار هیات عمومی قرار گرفت. هیات عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 1400/02/07 با حضور رییس و معاونین دیوان عدالت اداری و روسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آرا به شرح زیر به صدور رای مبادرت کرده است.

رای هیات عمومی

با عنایت به مفاد آرای هیات عمومی دیوان عدالت اداری از جمله دادنامه شماره 1030 ـ 1396/10/12 این هیات که بر اساس آن‌ها وضع عوارض به میزان یک و نیم برابر عوارض احداث بنا در خصوص ساختمان‌های ابقا شده در کمیسیون‌های موضوع ماده 100 قانون شهرداری خلاف قانون و خارج از اختیار تشخیص داده شده است، ذیل تبصره 11 مصوبه شماره 5415/90/3ـ 1390/12/21 شورای اسلامی شهر مشهد که متضمن تجویز افزایش ضریب محاسباتی به میزان 10 درصد نسبت به بهای خدمات مصرح در تبصره 11 در مواردی که تخلف ساختمانی بدون مجوز از شهرداری است، خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات مرجع وضع آن بوده و مستند به بند 1 ماده 12 و ماده 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ابطال می‌شود.

رییس هیات عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمد مصدق