ماده 274- موارد زیر جرم مالیاتی محسوب می‌شود و مرتکب یا مرتکبان حسب مورد، به مجازات‌های درجه شش محکوم میگردند: 1ـ تنظیم دفاتر، اسناد و مدارک خلاف واقع و استناد به آن 2ـ اختفای فعالیت اقتصادی و کتمان درآمد حاصل از آن 3ـ ممانعت از دسترسی ماموران مالیاتی به اطلاعات مالیاتی و اقتصادی خود یا اشخاص ثالث در اجرای ماده (181) این قانون و امتناع از انجام تکالیف قانونی مبنی بر ارسال اطلاعات مالی موضوع مواد (169) و (169 مکرر) به سازمان امور مالیاتی کشور و وارد کردن زیان به دولت با این اقدام 4ـ عدم انجام تکالیف قانونی مربوط به مالیات‌های مستقیم و مالیات بر ارزش افزوده در رابطه با وصول یا کسر مالیات مودیان دیگر و ایصال آن به سازمان امور مالیاتی در مواعد قانونی تعیینشده 5 ـ تنظیم معاملات و قراردادهای خود به نام دیگران، یا معاملات و قراردادهای مودیان دیگر به نام خود برخلاف واقع 6 ـ خودداری از انجام تکالیف قانونی درخصوص تنظیم و تسلیم اظهارنامه مالیاتی حاوی اطلاعات درآمدی و هزین های در سه سال متوالی 7ـ استفاده از کارت بازرگانی اشخاص دیگر به منظور فرار مالیاتی تبصره 1- اعمال این مجازات نافی اعمال محرومیت‌های مندرج در قانون ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد مصوب 1390/08/07 مجمع تشخیص مصلحت نظام نیست. تبصره 2- اعلام جرایم و اقامه دعوی علیه مرتکبان جرایم مزبور نزد مراجع قضایی از طریق سازمان امور مالیاتی کشور[1] و سایر مراجع قانونی صورت میپذیرد. [1] . به موجب ماده 54 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 1400، در تبصره 2 ماده 274 عبارت «سازمان امور مالیاتی کشور» جایگزین «دادستانی انتظامی مالیاتی» گردید.حکم این تبصره به قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 1400/03/02 تسری می‌یابد. ضمنا به موجب بند 60 ماده واحده قانون اصلاح قانون مالیات‌های مستقیم، مصوب 1394/04/31، مواد ( 274 الی 282 ) به قانون الحاق شد. |